장음표시 사용
481쪽
LIB. IX. IN IX. CAP. 21y Aneputatem probabilissime credebant,& de constantia sibi a deo benigne concessa ad confitendum ipsius gloriam . quam de iustificatione sua. Nihil sibi iam illi alieni ab omnibus pene aflectibus huius uita deii, litia sua blandiebantur,sia ad ea,quae sunt priora nemper ad Dei gloriam, de ad immarcessibilem gloriae coronam,quae eos expectabat, totum suum animum extendebant, licet nonnunquam etiam futurorum Dei iudicioru timore tres
pidabant ut eleganter ediit erit Ambro. in illa uerba piami, Principes persecuti sunt me gratis , & a uerbis tuis formidavit cor meum. Itaque si nemo unquam credidit ex doctoribus catholicis,certos ex fide suisse martyres dexterna sua beatitudine sine diuina reuelatione, nemo etiam propter arguamenta saeta certos ex fide debet eos credere sutile aut esse potuisse de sua iuuisti fitatione. anquam autem saneti doctotes appellant nonnunqua marin Propo. a res,& egregios consessores,eos qui uincti erant propter Christum,& aliqua grauia tormenta, uel pericula citra mortem sortiter patiebantur, eo denque nomine, titulo exornarunt,& beatam uirginem, de alias uirgi- .nes,& praeclaros aliquos sani hos uiros,tamen Ecclesia nunquam, ut mars de tyres coluir,neque priuilegia, aut praerogatiuas martyrii aliquibus conces rone madi sit, qui non usque ad mortem per sciter. uerint in tolerantia tormentorum, or . aut carceris propter Christum, aut iustitiam. Et qui Ppe,ut.S. Thom. recte a. i. q. ii
credit, de ratione martyrii mors. Neque potest quisquam dici proprie
martyr,aut martyrium quod ad sali item S gratiam sussiciat, perpes Ius,nia - etiam mortem grato,& minime reludianti animo pro fide uel iustitia toleurauerit. Naalioqui multos martyres necesseellet fateri esse in inferno, eos, uidelicet, qui cum grauia tormenta pro Christo passi fuissent,postea tamen uel in ipsis tormentis, uel ab eis ab luti ab ea uitae sanctitate defecerunt, Sccondemnati sunt. Sicut igitur Ecclesia neminem colit, aut colendum tradii
ut martyrem donec consummauerit . gonem suum,et uitam in tormentis,
ues carcere pro Christo clauserit, ita ex nullis tormentis patienter toleratis propter Christum, potest in hac uita se quispiam uel alterum certo credere est eiustificatum propter praerogatiuam martyrii. Quandoquidem no est martyrium persediti,& consummatum ante morte dc soli eiusmodi martyrio promitia est iustificatioi merces uitae aeterias neci: cuicunq; cuiuscunoque uulneris, uel tormenti, aut initimae pro Christo tolerantiae communis
fieri debet laus, & praerogatiua martyri'. Neque omnino certum est inter Propo. doctores catholicos , Miscere ad remissione peccati mortalis etiam ipsum Noscermartyrium persedium Sc consummatum.siquidem illud patiatur, qui erat tun fili in mortali peccato, neque habeat poenitentiam formalem suorum peccato cerea grarum.Est quide hoc ut lib. 6. c. s. docuimus, multo probabilius sito opposi mr'-to, tamen cum Christus dicat absel ire, Nisi poenitentiam egeritis omnes orian si :similiter peribitis nemo unde illud possim tradere, ut omnino certum, a nepni que quantum recordari possum, quisquam catholicorum aurorum, quos legerim,hoc tradit pro certo. Et quemadmodum Paulus,& post eum CP .cor. 37s
482쪽
DE INcERTITUDINE GRATIAE .'opria. Primus,de Augustinus constanter tradunt, non sitis esse ad silutem motu CAugust. Christo, si id fiat sine caritate, & in errore aliquo, uel schismate,
ita etiam uidetur dici poste, non sussicere ad martyrium, tolerantiam morutis pro Christo, si eam quis toleret in aliquo peccato mortali absiFe ulla ipsius formali poenitentia. Quod si de poenitentia sussicienti ad reconcialiandum nos Deo nemini potest,ut supra ostendimus, satis certo constare, neque poterit etiam constare de sua iustificatione per martyrium, praesti tim cum neque illud habeat uirtutem, quam habent sicramenta, ut faciant de attrito contritum. Neque testimonia citata satis hoc conuincunt. Similiter enim loquitur scriptura de eleemosyna,& de remissione iniuriarum nostrarum, & de dileetione proximorum, de de tolerantia cuiuscunque conm. tumelis maledictionis,dc persecutionis pro Christo,& tamen nullus catholicorum doetorum tribuit uim alicui iustorum iustificandi sine poenitentia. Et sicut testimonia, quae omnibus sustipientibus sacramenta gratiam uidentur promittere,communiter interpretamur,si quidem non sit obex pecca ti mortalis, qui hoc impediat,ita & exponere possumus,quae omnibus cofitentibus Christum gratiam de gloriam absolute pollicentur,& inrrepidi, hiis l. iis minimeque dubii cum August. dicere. Nemo suae uoIuntatis arbiter conis epi.ad pe, Poxςst nouam uitam inchoare,quin eum poeniteat uitae prioris. Et iiiii u ti m rtyrium merito dicatur baptismus, di sine ulla poenitentia pop. . . i. iustificare innocentes pro Christo occisos, tamen cit baptismus aqusti illisci iustificet adultos sine poenitentia, neque certum sit susscere cu eo qua- ooe, P 0ix xiam,mirandum non est,siquis dixerit neque martyriuo uuli I pQiIς Pr starς sine poenitentia sussicienti ad salutem. Esto etiam maxi ma illa sit caritas, qua quis animam ponit pro amicis suis, tamen de de Deo& de quouis homine merito postumus ambigere, an acceptet nostra pro ipso passionem sine poenitentia cuiuscunque ostensae grauis contra illum a nobis commissae. Et cum martyres non possint esse certi de tali pςnitentia, neque poterunt esse certi de sua iustificatione absque Dei reuelatione. Et locet natura nostra in tam persectos actus non susciat propriis uiribus, imomo ut illi de alii similes cum alacritate, de laetitia fiant, communiter necessi rii sint habitus insus, ex fauore tamen Des speciali,5 aliquanto maiori coanatu de studio uirium nostrarum uidctur posse in nobis inueniri tales actus p. in in absque gratia gratum iaciente. Vnde de Cyp.dc August. palam confitentur ra. domis posse in haereticis inueniri patientiam di tolerantiam mortis pro fide Chrini. er de sti. Non est quidem aequandus uerus martyr fesso martyri,neque quoad alsip. ynis. sectum, neque quo ad essectum, ut egregie prosecto dc eleganter ante nos Augu. sim disseruit doetissimus Episcopus Catharinus in expurgatione sua. Quin , parii. Scis, qui in laetati peccato mortem pro Christo pateretur, multis nomini-πD. 2.ad bus uinceretur ab eo, qui eam cum gratia toleraret. Nam in peccatoribus Sanp. q. t. neque ab Iura est ueritatis cognitio, neque uera laetitia, neque solida pax de constantia. Neque erroris tantae sunt uires,quantae ueritatis.Et haeretico
483쪽
LIB. IX. IN IX. c AP. at A rum morientium pro sua haerest,quae uidetur alacritas,& sortitudo, de constantia,non sortitudo est,sed insania,furor,immanitas,mentis cscitas, desperario,& auiditas gloriae,atin obdurata quaedam,& nimium pertinax proopri e sententiae dilectio,& fiducia. Veruntamen ita est caecitas huius flatus, ct medicina aptissima naturae nostrae procliui ad superbiam,ut neo hi,qui uera mentis laetitia&sortitudine a Deo donantur, satis certo intelligere queant,an talia sint,qus in se experiuntur,ut non possint inueniri extra Dei gratiam.Cum itaq; tantum dubium fit de martyrio perfecto,an sussciat ne poenitentia ad salutem, non deberet quisquam certum ex fide existima.
re, sussicere ad gratiam uoluntariam aliquorum tormentorum citra morte Perpessionem,aut uoluntatem quantuncunm effoce moriendi pro Chri.
sto fine poenitentia susscienti. Certitudinem moralem de sua gratia ex tolerantia laetatium uulnerum possunt, si uolunt, de cum poenitensia,& sine ea sibi persuadere,necp nos repugnamus, sed certitudinem fides, undUosiint sibi uendicare non uideo,nem nos tali certitudine certi postumus esse de ipsorum iustificatione. Tametsi etiam certu esset sine poenitentia martyrium Pron. suscere ad salutem omnibus peccatoribus,qui nec haeretici sunt,ne i schismatici,& Deus in hac uita iustificationis gratiam impartiatur cis,quos optime nouit perseueraturos in suo martyrio usque ad mortem, non ideo inamen martyres certi esse possunt de sua iustificatione.Non est quippe ex fide inciditu 'certum temporis punctum, quo Deus eam gratiam largiatur. Nam posset actin dare in quolibet tempore terminato ad instans mortis,si quidem homo de Ididi, grasinat esse per primum non esse,& consequenter ea gratia inciperet suisse, sc ta fui, in nullo instanti coepisset esse. Si autem homo desinat esse per ultimum sui esse,sicut quidam defendunt probabiliter,quia anima successive definit inis formare corpus,& datur minima pars corporis,sub qua potest esse,desenodi ualet gratiam martyrη dari in ultimo esse hominis, & tunc datam fuisse
innocentibus pro Christo occisis,qui non erant circuneiss.Quare per martyrium nunqua plena certitudo suae gratiae haberi potest in hac uita a martyribus. Sed ob ciunt quida aduersus haec omnia,pulcherrima uerba Beri nardi. Stat martyr tripudians de triumphans toto licet lacero corpore S ri caestimante latera serro,non modo fortiter,sed de alacriter sacrum e carne sua circunspicit ebullire cruorem. Vbi ergo tunc anima martyris s Nempe in tu---to, nemper in petra, nempe: in uisceribus Iesu, uulneribus nimirum patenti bus ad introiendum. Si in suis esset uisceribus, scrutans ea serrum profecto - 'sentiret,dolorem non ferret,succumberet,& negaret. Nunc autem in petrahinitans,quid mirum si in modum petrs duruerit. Hscille. Ex his autem uidentin iuxta Bernardum martyres non tantum esse certi, sed tuti etiam de securi de sua salute.Parum tamen expendunt propositum Bernardi in eo loco qui hsc ob'ciunt. Non tutos esse martyres ostendere uult Bernardus.
Si enim tuu essent,non modo de sua iustificatione sed de de sua beatitudine
certi essent. Vult tamen docere eos in rutilamo & firmissimo loco mente
484쪽
l DE INcERTITUDINE GRATIAE . animunt suum posuisse, nempe in uulneribus Christi, ut inde sortes red- C
dantur ad exuperandum,& contemnendum Omnes corporis dolores.Et hoc eκ antecedentibus,& consequelitioias manis iiii inau es, e poterit omanibus,qui ea legerint. Neque ex Philosopho,nes ex rebiu, quibus comparatur caritas, idonee pr batur certitudo gratiae. Cip. XLIIII. obiect. 8. Mnem mouent lapidem, qui uolunt certitudinem suae iustificatio
nis & sibi de aliis uendicare,& arrogare. Et ubi uidet parum se pro secisse argumentis Theologicis, ad philosoplaum, de similitudines, x.post. ea. siue si egorias recurrunt. Atque in primis obiiciunt nobis illud philosophi
ustimo. inconueniens est nobilissimos habitus elle in nobis, de latere nos. Ita enim ille impugnat Platonem dicentem, omnem nobis inesse scientiam a nostra formatione sed quasi obnubilatam de obrutam propter impedimenta alia qua,& nostrum scire nihil aliud esse u quodam remini I. God si hoc uorum est de habitibus naturalibus,cur non Sc idem credamus de supernaturaralibus f Cum igitur nobilissimus sit habitus gratia nostra informans, uel
. caritas,in conueniens erit,aiunt,eam esse in omnibus iustis,& tamen nemia
Respon. i. 'posse scire, an illam habeat nec ne. Laterem tamen lavant, cum nobis Non opio aditersari Aristotelem. Non omnino dicuntur latere nos, quae sciri ignoti iis, Pol si ut a nobis scientia quadam humana. i. coieciturali siue morali .aut uio bis habitivi len a liqua pi aes amplione.Quo modo supra asseruimus nobis posse innonostri. rescere nostra gratia neci: maiorem scietiam de habitibus naturalibus requi DRespon. i. Philosophiis. Sed de quae ab eo dicuntur de habitibus naturalibus qui Ianesiores Per actias Polliant a nobis utcunque cognosci non necesse est,neque iustum sunt hes,i. transferri ad habitus supernaturaliter insutas nobis. Nam hi duntaxat pertus subni fidem nobis possunt innotescere, propterea quόd licet actus praecellentes tura es a pronu3nx per quos possent utcunque constare tamen nobis non ponaturales: constare, an ab habitibus acquisitis,uel a potent is nostris cum spe Re bou., Nilio illi prodeant. Et ut de habitibus operativis supernaturaliuia mitis 'cocederemus pare esse ration ac de naturalibus, certe de gratia infusa , aratia ba. caritate infusi,quatenus facit nos de nostra bona opera grata Deo,&bitovi bis steri s meritoria,par no est,sed loge dispar ratio. Haec. n. conditio proaderativis Pri quam facit in nobis,& in bonis adtibus nostris,& u non potest esse ab , dio habitu,omni uia naturali ignota est nisi Deus revelet. ins Dei enim obsea V. O nouit nisi spiritus Dei et cui uoluerit ipse reuelare. Voti caritas, i, addunt, comparatur in scripturis igni, de lumini. Igni quidem secundum communem doctorum expositionem cum Christus ait. nem ueni mittere in terram,& quid uolo,nisi ut accendatur Lumini uero comparatur,ca ,3.mn. Ioannes dicit. Qui diligit fratrem suum in lumine est.Cum ergo de ignis de lumen sint maxime manifesta,& cognoscibili Maut istae comparationes reiiciendς erunt,aut concedendum prors is erit, posse a nobis cognosci nostra
caritatem. 43od de apparenter sic confirmant. Impossibile est de lege carita
485쪽
LIB. IX. IN IX. CAP. ais A teri esse in aliquo,& non magna operari,sicut impossibile est ignem esse alicubi,& neque ardere, neque comburere, neque sui aliquam notitiam aliis praebere. Magna. n.Operatur Dci amor,si est,& si operari renuit, amor no est, sicut dicit Gregorius. Quicunque ergo caritatem habet, poterit nosse se Greg. bo. eam habere. Verum symbolica Theologia non est argumentativa,sicut diu 3o.in ecccit Dionysius. Et tolerandum non est, sicut dicit Augustinus contra Vin- Respotniacentium Donatistam, uelle dogmata firmare ex illis, quae sunt posita in ala Diov. legoria, nisi alqs testimoniis scripturarum illa possint firmari, & doceri ab August. Spiriti sancto initia esse. Et satis est,ut caritas ignis dicatur de lumen, quord Rebon. a. mentes nostras uere illuminat,& ad amorem Dei de proximi iugiter infla mat,& quod ea nobis,ubicunque sit, potest saltem coniecturis quibusdam constare. Vt enim hoc in genere moneamus pro omnibus argumentis dea sendentium certitudinem fidei de gratia,saepe in his quinque grauiter para-logizant. Nam & quae de certitudine coniecturali, aut morali dicuntur, quaeque ea certitudine contenta essent,ad certitudinem fidei transferunt,&quae de fiducia ad fidem,& quae de fide absolute ad fidem uiuam,& quae de idonis Ecclesiae,ad dona singulorum, de quae de tessimonio probabili Spi- . ritumiacti ad testimonium certum uel euidens. Verum hactenus de certitudine fidei de gratia. Designis, crin si ijsρι continuaris gratiae. Cap. XLV. nam ex praedictis salis constet,neminem posse in hac uita mortali certitudinem fidei assequi de sua iustificatione,nisi per diuinam reuelationem,tempus appetit ut sic illud edisseramus,an aliquam saltem mi norem certitudinem obtinere de ea re possimus. Et quidem apud omnes, quos legerim,hoc uideo extra controuersiam receptum poste quenuis iustum certitudinem coniecturalem de sua iustitia habere. Ut enim,neque Pe conbοί nitus,sicut Damascenus dici reliquit nos Deus sine notitia siti,neque peni nitus nobis uoluit in hac uita innotescere, ita sublimem statum gratiae,que iusti omnes habent adoptati in filios Dei,dc diuinae lacti consertes naturae, neque penitus uoluit ipsis in hac uita notum es ne superbirent, neque Penitus i otum,ne nimium timerent,& desperarent.Nam manifesta notitia latae dignitatis paruulos,& ad elationem,& inanes glorias procliues,ad superbiam posset inflectere. Et qualis qualis tanti beneficii notitia ad amorem diuinum mirum in modum de excitare omnes potest, de trahere, atque inflammare.Certitudo autem coniecturalis, qua omnes doctores iustis om- .nibus concedunt possibilem, sicut patere potest ex his, quae superius dixi- 'mus , non est certitudo simpliciter de absolute, sed duntaxat est opinio ex coniecturis,signis uel indiciis, aut argumetis probabilibus collecta. Cu. n. coniecturs,demonstrativa argumenta non sint,sed topicaduntaxat,&pro habili nullis coniecturis firmari sic potest intellectus noster in assensu alicuius propositionis,ut non lissitemus de ueritate opposita. Signa autem pro
habilia ualde,quibus conῆcere postitu iusti se esse iustificatos,sunt illa, quae
486쪽
cap. 3s retulimus, & qus statim reseremus ex diuo Bernardo. Verisimilia CAlex.FLil. etiam nollas iustificationis signa tria illa sunt,quorum meminit Alexander xpurig. i Halensis,lumen,lstitia,pis. Cum enim Deus lux sit augustissima,& pror-- stria sus inaccinibilis, quas inhabitat animas,luce implet,& circundat, ut de mygritie. steria diuina,&agenda Omnis&seipsos plenius possint cognoscere. i. L est iu cunque enim habitant ueri firi Israel, lux est. Et iustorum semita quasi luκM . splendes procedit,& crescit usque ad perse, tum diem. Prscediti eos Deus
Erasio. in columna nubis per diem,& in columna ignis per noctem donec ueniat Prou. . e pronustionis illam terram, ubi Deus sine ulla noctium de dierum uicisii Od. ia.d tudine fulgentissima erit omnium eorum lux. Et hinc est,ut anima uiri sinvectim b G annunciet aliquando uera plusquam septem circunspectores sedentes in
tu excesso. Neque ibium illustrantur iusti ad Dei illapsum, & prssentiam, sed
si uni. & mirum in modum reaeantur consortio ipsius, & lstitia, & gaudio im sap. 8.e Plentur corda ipsorum. Non enim habet amaritudinem conuersatio illius, sed Istiuam & gaudium. Et verissime scriptum est. Secura mens quasi iuge conuiuium. Et rursus. Quam magna multitudo dulcedinis tus, quam abscondisti timentibus te,& reuelasti iis,qui sperant in te. Et alibi illis qui rea uertuntur ad Deum,& sermones eius ponunt in corde suo etiam in hac uiata deliciarum assiuentiam super omnipotentem pollicetur salptura. Et adispri iusto. mirabilis nonnunquam pax & tranquillitas in conscientia de mitigatio in-Gedibilis semitis sequitur ad aduentum Spiritustaneti. In pace enim saetias an sia est locus eius. Et tumultus omnes & anxietates conscientiae suapsentia seo oona stratie , rebellenque carnem sub ditione spiritus comprimit. Apparentissima etiam signa interioris gratis sunt contemptus mundi,despicientia honoria. diuitiarum, de uoluptatum huius saeculi, desiderium patriae lilesiis, sertior
in executione diuinorum mandatorum,de omni carere remorsu, ut con
nub alicuius peccati mortalis.Sed inter omnia nostrae iustificationis indicisti ei duo uelim praecipue madari memoriae,quae ut saritima,& numero paucissim ita&praecellentissima,&certissima sunt,isc maximam securitatem V praesita e possunt his, qui certo sciunt, se permanere in fide catholica. Alte rum est dolor de peccatis omnibus contra Deum commissis. Alterii prospositum uitandi omnem ipsius olimsam,& seruandi per omnia,cuncta dio. uina madata. Et qui se certo nouerint hoc animo esse ut supra modum doleant de omnibus offensis, quas contra Deum admiserint, & eas in post rum non obstantibus quibuscunque incommodis de periculis, quanta maxima poterint cura,& diligentia cupiant uitare, probabilisiimam sane suae iustificationis conte ituram habent,& merito toto pectore totisque prscordiis de tanto de tam praecellenti beneficio possint intra se exultare. Et hanc qualencunque cognitionem nostrae iustificationis, uel nostri status possibi Ν.- lem esse nobis, satis aperte docent diuus Thomas, Alexander Halenta.d.er.is. Bonaventura, Scotus, Nicolaus Lyranus, Gerson, Durandus,Gabriel in
locis,in quibus eos pro nobis supra citauimus, de ante eos docuit, uti in
487쪽
LIB. IV. IN IX. c Ap. ars A nul potius diuus Augustinus libro de Pastoribus.e.Q. his uerbis,Temeras His iudiciis plena sunt omnia,neque timor certus est,neque amor. Quid sit hodie quisque homo, vix nouit ipse homo, tamen utcunque quid hodie,
quid autem cras neque ipse. Haec Augustinus.
SVperest,ut & illud quoque expediamus, an certitudinem aliquam maiorem quam conie&ralem possimus habere de nostra iustificatione. Est enim & certitudo aliqua humana, omnis plane haesitationis exapos,atque ideo maior * conieeliaralis , sed minor tamen certitudine fid
tit c. 4. huius libri docuimus. Et eam nos ccrtitudinem moralem cesuimus appellandam. Occurrunt autem utrinque non leuia argumenta, quae me Prosecto nunc in unam partem inflectunt, nunc in alteram. Atque hactorius nulla occurrerunt arm qus mihi hanc uel illam partem certam secerim.
Et cum pars negativa fuerit communis opinio scholasticorum, ut patere Orest ex citatis supra cap. i .&.is. neque unquam fuerit damnata in Ecclea, miror quendam catholicum tanto aflectu parti oppositae adhaesisse, ut non ueritus lacrit dicere peiorem dc detestabiliorem esse Lutherana opinione sententiam, quae asso it,non posse iustos hic assequi suae gratis certitudionem omnis metus δι formidinis ex partem. Cum enim,ait Lutherani multum tribuant fidei, hse sententia derogat de fidei, & sacramentis, ac uirtu-B rum meritis de operibus. Mature tamen omnibus hinc inde pensatis probabilius profecto esse crediderim, posse aliquos uires spiritales tantopere in exercitiis spiritalibus & in familiaritate diuina proficere,ut absque ulla meritate possint certo & ab p ulla hisitatione credere, se inuenisse gratiam ct remissionem peccatorum suoium apud Deum. Primo. Tam sortia oc. ω ' Dcurrere possunt argumenta, s suadeant spiritalibus uiris serm iusificatio Π nem, quam sunt illa,qus suadent alia,qus omnes censent,& pose,& dchercvi Pini.
a nobis certo credi,& absque ulla formidine. Credimus enim certo Omnes
Christiani ex parentibus Christianis orti,& inter Christianos educati,nos esse baptizatos, neque uel minimam habent nisi rarissimi, de scrupulossi semi ea de re formidinem. Idenque & de quibuscunque aliis similibus ita firmiter praesumimus, ut ea praesumptio merito pro certitudine sit habenada,sicut supra ex Innocentio. . docuimus.Credimus etiam omnes sacerdo Q veniis res abs3 ulla hssitatione, nos esse ordinatos ab episcopis, qui nos exterius deprίγη
ordinarunt. Eadenque certitudine credimus sacerdotes consecrare uerer Eutero nobacharistiam,quotiescunque altaris sacrificio assissimus,let meis neque euider ita ter,neque per diuinam reuelationem constet nobis intentio uel episcopi ordinantis,uel sacerdotis baptizantis,aut consecratis, quam certo scimus per
fidem,ad conficiendum ita sacramenta esse necessariam. Ne est qui teme ritatis,uel prscipitationis notam ob ista cuiquam inurat,immo omnes cui
pabile esse censia de aliquo istorum,nis grauisiunia de causis,uel iamillulu
488쪽
hslitare. od autem tam grauia queant subesse iustis argumenta,ut credat Cia esse iustificatos,quam sunt illa,qus iaciunt nos certo credere,et episcopos de sacerdotes habere,dum corciciunt de conserunt l,sc sacramenta intentio Deseriptio nem debitam, exemplo uno possumus sacere dilucidum. Videt se Ant
iusti ereti nius fidelibus de religiosis parentibus natus, de in eis Christiane de sanitici ut tutu educatus omnia firmiter credere,qus credit Ecclesia Romana,& nulli opiscatis e. nioni adlis' ere,qus non censeatur communiter probabilis in schola catholicorum theologorum, uel quam non acceperit ab optimis & doctistimis theologis, cum quibus Omnes scrupulos sus conscientis contulerit. Videt dolere se de omnibus offensis Dei,quas admisit,de uelle se illi placere in omnibus usi ad grauisiimam morte de in nullo quaruncunt paruo, etiam grauissima ex causa displicere. Videt se paupertatem extrema propter Dei obsequium et gloriam esse amplexum,et nullius honoris,dignitatis ue,aut emolumenti temporalis teneri assectu sed omnia bona huius mundi despicere,& solum Deum,de quae suae conueniunt gloris,& saluti proximorum concupis ere, de quam regulam prosta is est pro humana fragilitate obserauare. Videt Se cognoscit ex dono Dei se habere,ut neminem oderit, nemionem fastidiat neminem laedat,nemini sit dissicilis, aut grauis, omnes amet, omnes prae se honoret, omnibus se facilem, humanum, benignu,morigearum, de obsequentem praebeat. Videt de Eucharissiam se de poenitentiae cramentum singulis pene diebus cum huiusmodi assectibus,& quanta maxima potest deuotione frequentare, de ossiciu diuinum,ad quod tenetur,re octe singulis diebus persoluere, nem intermittere exercitia alia sancta de spiritalia familiaria uiris spiritalibus,sed illis potius multis diebus studiose assue Gre i ευ uisse, de piis operibus Se stud is iugiter in Des gratia uacare de inhaerere , decb. o. i omnia acta cuius o diei diligenter secum quolibet die ante somnum no cturillud Mat. num reputare,ut lugeat,dc emendet, siqua sorte admiserit peccata,& totam ai. Solvite gloriam de laudem operum bonorum,quae secerit, Deo uni de sinctis eius et adducite exasse adscribat. Et praeter haec dc alia huiusmodi,quae Antonius in se,& de mihi.'irue se experitur, quibus uelut gradibus certis minimel sallacibus suos Deus
d. s. z. tho, perducit proficientes de uirtute in uirtutem ad uidendum se, ex fide nouit . t. q. P9. Desi recipere confugientes ad se, de omnes se diligentes diligere, optime paris. Hen. scii eκ doctrina Ecclesiasticorum doctorum rarissime, aut nunquam con-q olli. s. tingere,ut aliquis diu perseuerauerit in uno peccato quin alia de nouo adie. zo.Mar cerit. Peccatum enim quod per poenitentiam non deletur, mox suo pondeq. S. . re, sicut dicit Gregorius, trahit ad aliud. Haec igitur cum simul in Antonio m. t. concurrerint,quid impedit, quo minus ipse possit, de debeat certo credere Thro. 3.c se elle in gratia,nel uel tantillulam admittere de hoc trepidationem Bonusta. 1 ι .c est dominus animae quaerenti illum.& suauis uniuersis, & iugum illius su Mare. it. ue, mandata eius non grauia. Et tanta haec sunt,& tam sortia argumenta , Llari. s. a ut iudicio omnium sapientium merito certum censeatur Antonium , qui,
quae diximus de se experitur,esse in Dei graua, neque debere de ea re trepL
489쪽
A dare. Exuperant nimirum, aut certe exaequant haec argumenta, omnia aragumenta quae faciunt nos certos de intentione conserentium aut conficientium sacramenta. Et prosedio nescio, an aliqua quae communiter censentur certa moraliter, tam uehementibus argumentis probari possint quam ι,
Antonius,de quo locuti sumus,posset probare,& persuadere sibi sitam iustificationem. Et quomodo non certus fit de sua gratia , si ad lisc accesserit, philip. i. dut ea in se eκperiatur, quae solent in se uiri spiritales experiri cum ad perse-etionem uenerint ρ' Habent quidem illi pacem in conscientia, tu contemplationi, de meditationibus spiritalibus iugiter sunt intenti, toti exultat, quod in gratia Dei sint, quord uiam mandatorum Dei percurrant, P mundum despiciant, de omnia quae sunt in eo, uelut stercora arbitrentur, quord uni Deo seruire, de placere cupiant, unum Deum desiderent,ambiant ,gestiant, securique, tu mundi instar hiuentes, nihil timent nihil formidant, nihil uerentur, sed quasi Leones confidentes, una Dei prouidentia, & soli citudine de se contenti, absque terrore fiant. Quia persecta caritas soras mittit timorem. Et ubi metus est,non est dilectio perseelai. Multoque magis im ine. tractpauidi, quim ille de quo quidam poeta dixit, Si fractus illabatur orbis im- de p.
pauidum serient ruins fluetus omnes mundi,& siuientem in se daemonem contemnunt,magnoque cordis iubilo ex corde dicunt cum Psalmista,Eκ ubra iri .pedians expectivi dominum, de intendit mihi. Et exaudiuit preces mera, Psibit. 19. de eduκit me lacu miseriae, de de luto secis. Et statuit supra petram pedes A meos, de direxit gressus meos. Et immisit in os meum canticum nouum, carmen Deo nostro. Dominus regit me,& nihil mihi deerit. Dominus Gulicitiis est mei. Mihi autem adhaerere Deo bonum est, de ponere in Deo spe meam. Et Salomon admirabili prorsus fiducia cantat. Dileetiis meus mihi ,&ego illi. Ego dilecto meo,di dile. tiis meus mihi. Ego dilecto meo,& ad is me conuersio eius. Sub umbra illius, quem desideraueram sedi, de studius Qrius dulcis guturi meo. Introduxit me rex in cellam uinariam,ordinauit in driae caritatem. Fulcite me floribus stipate me malis,quia amore langueo. Letia eius sub capite meo, & dextera illius amplexabitur me. Cunque abuta.
dantiam spiritualium charismatum in se experiuntur, & dulcedine magna Sciuntur ex meditatione beneficiorum diuinorum, passionis Christi, honitatis,& prouidentiae Dei tripudiantes toto corde dicere astalent. Ecce Deus Saluator meus, fiducialiter agam,& no timebo.Conuertere anima mea in relatem tuam, quia dominus benefecit tibi. Exulta satis filia Sion, Psiis. M. Eibila filia Hierusalem quia magnus in medio tui sanctus Israel Et alia simiae Zach. s. lia,quae qui accipiunt nouerunt. Vox enim exultationis,& saluus in taberanaculis iustorum.Vox gavd i,&uoκ Iaudis. Voκ sponsi,&sponsae. Nem ' 'φ- ντ tum spectant ad patriam coclestem sed in hac uita implentur illa,qus olim Hstr T. ODeus pollicitus est populo suo,in lege gratis. Et erit opus iustitis pax,& cui es 3 tus iustitis silentium , & securitas uso in sempiternum. Et sedebit populus meus in pulchritudine pacis,dc in tabernaculis fiducis,& in requie Opulcn Ee
490쪽
ta. Quia non in regno duntaxat collorum,sed Sc in hac uia exhilarat sua ul. Cfitatione, de confirmat iustos dominus ne semper uacillent,de nutent, de hssitabundi de sua iustificatione& de beneficiis sibi collatis anxiam Sc solicis A pM. r. vitam agant. Deinde. Illud pollumus moraliter certo,& absque ulla lis sitatione credere, cui non nisi rarissime, de distici lime potest subesse salsum, de de quo,cum sortissima sint argumenta pro ipsius ueritate,nulla occurrit uerisimilis causa dubitandi. Ideo enim & moraliter certum uidetur appella, ri. Sed potest sic apparere certum Antonio in casu praedicto se esse iustificautum,ut raro,uel nunquam contingat decipi in eiusmodi assensibus,qui tanata de praeclara argumenta habuerit suae iustificationis. Nulla etiam occurrit
ei causa dubitandi de hoc multae autem & maximae sic assentiendi. Ergo id erit Antonio certum moraliter,& ipse poterit certo & absque ulla formidine sic assentiri. Ad haec. Vbi certum mihi esset Petrum esse optimum de perinsectum, & pro eo certum esset mihi, me uelle omnia damna & pericula Iibenter, de prompte tolerare, de in omnibus uelle ipsi morem gerere, & de omni ipsius ossensa acerbe,& amare dolere, certum esset mihi me inuenisse gratiam apud illum,& obtinuisse remissionem omnium ostensarum,si quibus contigerit eum ostendisse. Cum igitur certi simus per fidem de eximia bonitate Dei, de singulari propensione ad nos amandum de recipiendum in suam gratiam ori confugientes ad shac nobis certa possit esse pisrunque nostra animi promptitudo ad serendum omnia damna de pericula pro--
ipsius gloria,& ob entia,& dolor de omni offensa ipsius possit esse ma onisestus,poterimus de certi esse de nostra iustificatione apud ipsum. Insuper. Potest esse certum moraliter nos sacere quod in nobis est ad obtinendum Dei gratiam, aut saltem ad recipiendum digne sacramenta Ecclesiae. Possis mus enim certi esse moraliter nos sacere omnia praeseripta a do e oribus ea tholicis tanquam necessaria ad ista,& certum est saltem moraliter ista sussicere,fatisque esse ad euitandum peccatum damnationem omnia illa nos stacere, quae satis ad hoc sunt secundum opiniones probabiles catholicorum doehorum. Praeterea.Certum est moraliter saltem cum sacramento baptis mi,uel poenitentiς ad iustificationem peccatoris sussicere qualencunque dolorem de peccatis,quatenus sunt ostensae Dei, cum proposito seruandi omnia mandata. Ta apparentia enim argumeta stat pro his,ut prosteio abs' temeritate crediderim, posse nos certo,& sine formidine assentiri huic opinioni tametsi dissinita ab Ecclesia non sit, Ergo ubi moraliter certum sit nobis de istis& de susceptione alicuius istorum sacramentorum, poterimus
sine temeritate certo assentiri nos esse iustificatos.Ite. De obseruatione ali rum praeceptorum diuinorum potest nobis certo moraliter constare. Cur non ergo etiam de obseruatione praetepti contritionis,aut sisceptionis dignae sacramentorum,quae certum est moraliter sussicere ad consecutionem
Arg*m.τ gratiae,quia in eum finem cita de praescripta sunt f Amplius. No est quide par ratio de statu peccati mortalis,dc de statu gratiae. Precellentior