장음표시 사용
541쪽
LIB. V. in V. e Ap. z43A Et manifeste hanc secunda iustificationem nobis explicuit illis uerbis, qui
bus ex parte usi fiant patres in principio huius cap. Sed licet is, qui foris est L con noster homo corrumpatur,tamen is,qui intus est,renouatur de die in diE. Quid entin est aliud renouari de die in diem, quam meliorem, de cumula liorem donis spiritalibus in dies fieri Et sic hunc locum exponit Augu. 1.
de moribus Manichaeorum.mp. ex eo probat contra illos,non perfici hominem in Baptisino, sed inchoari renouationem interioris hominis ut proficiendo postea perficiatur. Cur tamen,inquies,quae soli tura Genes Obiea. xkos,de post eam Iacobus de secunda iustificatione dixerunt,ad prima transtulit Paulus. Hoc est prosecto quod ploretis dissicili mam facit inductione Rim .
huius testimon saetam a Paulo.Et demiror sane a nemine hactenus,quod sciam,hunc nodum suisse explicatum.Et me re uera multum,ac diu tortat, de inter uarias rationes de causas ancipitem,& ambiguum saepe tenuit. At que ita sum modo animatus,ut doceri hae de re maluissem, quam nisi suscepta prouincia me cogeret,aliquid de re tanta proferre. Dicam tamen sub cestra iustii prectius sentientis,quod nunc magis nobis arridet. Certus
quidem suit Paulus iam tum iustificatum fuisse Abraham, cum haec de illo cur Pal. dicta sunt. Sed altissimo suo sensu intest exit de ad primam iustificationem aptauit iuposse tra ferri,quae ad iustitiam dicuntur imputari,etiam iam iustificalis . llis ibis
Quae enim sussiciunt ad augendum iustitiam,sussicerent,aut certe conduce ni. uerba rem ad eam obtinenda,si iam non inesset. Ac proinde, cit in superioribus
u illius epistolae satis stabilisset, nullii neci: Iudsi, neq: Gentilem potisse unu duex suis operibus iustifica αδ de industria constituere utilet contra Iudsos, nullam ueram iustitiam potuisse praestari ab operibus legalibus fine fide,et fidem sine illis potuisse uere iustificare utructi credidit idonee posse probauri,quia scriptura longe quidem ante legem iustificatum dicit his uerbis Aahriuam,idet non ex operibus aut ex debito,sed ex gratuita fidei ipsius imputatione ad iustitiam. Quod scriptura tacens de operibus, unam fidem
Abrahae commendaret,suadere apparenter potera neminem m operib.
sed ex fide duntaxat apud deum iustificari. Sed altius penetrauit ingenium Pauli,& uerbo illi reputatum est ad iustitiam magis uidetur innitti argii metum ipsius,quam uerbo credidit. Et duo quidem uidetur in his uerbis uidisse. Vidit primo gratuito,& non ex debito, nem suapte natura imputari ad iustitiam ea opa,quae simpliciter dicuntur ad eam a Deo reputata. Nam si ex debilo,& suapte natura tantum praemium merebatur,nihil erat opus reputatione diuina. Ait ideo constanter dixit. Si Abraham ex opearibus iustificatus est,habet gloriam, sed non apud deum. Ut enim statim subiicit, orta, iustitia,quae est ex operibus,est debita.Deus autem nulli est iustitis,seu gloris debitor. Et in principio capituli in hoc tantum usus est . hoc si ripturς testimonio,ut ostenderet neminem ex operibus apud deum
iustificari. Ad quod probadum nihil obest sed prodest potius, de ualidius sicit argumentum,quod scireptura de fide iam iustificati ratis haec dixe
542쪽
DE INAE EVA. GRAT ET GLO. IVs To. rat. Nam si fides iam iustificati Abrahae imputatione gratuita Dei indi Cguit ut lassicci er,ad augendam ipsius iustitiam, quantum abesse existiman. da sunt omnia opera peccatorum ab hoc, ut sacere possint sibi debitam tuastitiam c Sed cum fides hic dicatur reputata suisse Abrahae ad iustitiam idque ante circuncisionem, de legem,intellexit secundo in his uerbis Paulus micaciam, quam habet fides ad comparandam nobis iustitiam, & pro pter nos etiam ea esse scripta asseruit. Et ne quisquam ad fidem iam iussim
catorum eam inicaciam corctaret, coniunxit haec uerba cum illis,quae clarat ex Dauide, quae manifeste deprima iustificatione loquuntur ex il- lis nullam esse ueram iustitiam eκ operibus collegit, de omnibus crede Dicta diu tibus uniuersaliter intulit reputandam .esse fidem ad iustitiam. Quod auadificatse rem,quae dicuntur reputari ad iustitiam, sint etiam eκ ea imputatione, oca. trisferri ad eam obtinendam susscientia, uel saltem eis cia, siquidem aliunde non cputas ali apponatur impedimentum, sic possismus suadere. Quae suffciunt ad auis Arg. 1 gendam aliquam formam, sussciunt, dc ad eam introducendum si non sit impedimentum. Neque est luminosum quod augere possit lumen,quod non etiam tenebrosi possit illuminare. Neque est ignis tam paruae uiri ris, qui positi calidum sacere calidius de non possit etiam,non calidum ca-Arg. , leucere, si non sit impedimentum aliquod in pata. Et si quae dicuntur reo putari ad iustitiam iis, qui sunt iustificati,non essent etiam cessuite impedia mento, ad eam obtinendam reputanda, cur dicerentur reputari ad iusti timc Non est enim reputari ad iustitiam, esse actum iustitiae, meritorium que, de Deo acceptum, sicut opus iusti, sicut quidam nimium frigide, de
perperam modo exposuit. Nam de conuersionem peccatoris Deus ima putat ad iustitiam,& tamen non est illa actus meritorius, de acceptus Deo,
sicut opus iusti, presertim in opinione ipsius, qui negat etiam merita eae congruo respectu primae gratiae. Sed reputari a Deo aliquod opus ad iustitiam est, acceptari sic ab ipso, ut propter illud iustificet ipsum operatis item, siue iustitiam ei largiatur, qua opus ex sua natura non erat dignum. Vnde &Glossa interlinearis uerba illa, Et reputatum est illi ad iustitiam, sic exponit. Id est. Fuit ei causa susscies ad iustitiam.& est etiam aliis. Et ean idem expositionem sequitur Glossa ordinaria, sed prouide propter haec tempora adiecit Lissicere quidem solam fidem ad iustitiam, sed ei qui non habet tempus operandi. Et in eadem limitatio Iacobi secundo, in Glos, si interlineari,&haberi potuit ex Augustino in libro octoginta trium,q. quinione septuagesima sexta. Si cum quis crediderit, inquit, mox de hac uita decesserit histificatio fidei manet cum illo, neque praecedentibus
bonis operibus quia non merito ad illam, sed gratia peruenit,rieque conqArg. 3 sequentibus, quia in hac uita esse non finitur . Haec Augustinus. Et qui dem nulli diceremus ad redemptionem a captiuitate imputatum esse a ream aliquod egregium ipsius sicinus, si non tanti Lisset apud regem,ut euma captiuitate eriperet. Et ad diuitias,& nobilitatem minime diceremus a
543쪽
LIB. V. IN V. e Ap. 144 A rege imputata Petro opera ipsius,si rex propter ipsa auxisset ei quidem diuitias,& nobilitatem,non tamen tantopere,ut ex paupere, de ignobili di uitem eum,& nobilem illud augmentum posset lacere. Item. Gratiam Arg. primam posse ab aliquo sacramento praestari,recte quis colligeret, ex hoc, quod ad gratiam ipsius susceptio suffecisse, uel imputata suisse iam iustifica. to diceretur. Potuit ergo Paulus similiter fidei sinicientiam ad iustificationem primam sine operibus colligere,quia iam iustificato Abrahae dicitur , fides ipsius reputata suisse ad iustitiam. Itaque ex autoritate Apostoli cola ligere possiimus transserri posse recte, quae de secunda iustificatione dicun
tur ad primam,dc econuerso,& ex una posse nos ad alteram argumentari.
Et Iacobus hoc sorte secutus , dicta de una iustificatione secunda, transsu.lit ad aliam secundam. Nam cum certo sciret, dictum fuisse de Abrahamante quam o Tri filium suum credidit Abraham Deo & reputatum est illi ad iustitiam , tamen εἰ eam scripturam etiam tum impletam esse dixit.
Quo modo de si factum aliquod egregis simplicitatis fictum a Nathanae-le decursu temporis narraremus, dicere de nos possentis. Et impleta est seriptura dicens Ecce uere Isi iesita, in quo dolus non est. Et facto ex unatu catione in alteram transitu quia iustificatio secunda non fuit in Abraham sine adiunctis operibus, si iis idonee edocere se existimauit Iacobus fidem non posse impetrare sidutem, sed ociosem esse de mortuam, nisi uia inficetur adiunctis illis operibus, quae sunt uelut spiritus estis. Et haec forisi, tinis intellexerunt, qui de testimonio Iacobi usi sunt,ut ad primam iusti ficationem non esse satis fidem solam probarmet. Atque haec sitis erunt pro Hucidatione testimonii Iacobi,quo usi sunt patres ad confirmandum doctrinam in hoc cap.deLnitam. amobrem ad ea opera explicata, quae hanc iustificationem secundam in , nobis per ut de quibus in cit. Parres agunt. Des freti auxilio, transibimus .
544쪽
O N minima pars iustitiae nosti ae, sed magna & omnino
maxima in obseruatione mandatorum Des consistit.Om nia in se Des promissa continent. Omnium bonorum Lint cauta. Cuncta commoda nostra tuentur ornant , persi
ciunt. Et absque illis nemo hamnus iustificari potuit, nes p. in ex que unquam poterit. Evangelica praecepins atres dilectis,po. Ora.do 'ςleganter,& pientissime Cyprianus,nihil sint istud, quiri magiis steria diuina sundamenta aedificandae spei, firmamenta corroborandaedes, nutrimenta fouendi cordis, gubernacula dirigendi itineris, praesidia obtinends salutis, quae dum dociles credentium mentes in terris insimul. ad coelestia regna perducunt. Et ob hanc sane causam, S iustitiae, de iussis ficationes nosirae saepe in is ipturis appellantur. Certissima quippe simiuia acquirendae, augends,perficiends, & confisuands salutis. Qirare γ' tres quo plenam iustificationis do nam traderent explicands obliga ootioni, possibilitati & facilitati eorum, & quo illa fine possint, & debeant' seruari, capitulum hoc. xi .prudenter dicarunt. Et nos ipsorum uestigia secuti, exponendis,& tuendis illius sententiis, qus quidem mulis & gra*uissims sunt, libellum iam.xi. Deo auspice conjecramus . . Ades o lectorquisquis es, nostraque studia tuis orationibus apud Deum adiuua,&his H d. iis Ecclesis, immo Dei in ipsa loquentis definitionibus libenter,dc alacriter in- ' tende. Non enim mentitus est ille, qui dixit. Amandatis tuis intellexi propterea odivi omnem uiam iniquitatis. Et iterum.Super series intelleri, quia mandata tua qussiui.
DE OBSERVATIONE MANDATORUM, desie illius necolitare,ern iluate. cap. XI.
co LaEMO M pia immis iustificatus liber se esse Gobseruasione mandatorum putare debet, nemo temeraria id. Cr a patribus Ab ara N tbemate probibita uoce ut Dei praeceptu homini iustificato ad obstrauandum esse hispossibilia. Nam Deus in 'bilia non iubet, sita iubeo monet, τ facere qdpo is,e petere quoi no postis, π adimat,iam Mart. ii. 4'. cuiusmodatagrauianonfunt,curus iugumsuaue est,ta onus leue. Qui en junt Dan. .em Dei, Chridum diligunt, qui aurem diligunt eum, ut ipse et Querar,fumantsem
545쪽
LIB. XI. IN NI. c AP . . a 4ς Anes eius, ita utique cum dirumoxi praestare post m. Licet enim in Memoriatu, u quae assancteriusu, inta Utem,er quotidiana, quae etiam vetualia Guntur, , Ipeccata qua quecta, nonprapterea d sint esse in ii. Nam illorum ita uox est, Maetb. er humilis, eruerax, Dimitte nobis Abirumst a. iusti ipsit eo in f,be corro ia garos ad ambulandum in uia i ira feneiaee d eam, quo h ati iam a peccato ,sere Rom. dabo aut facti Deo ,sobris, iuste, o preuiuentes pro possumper christum l--, Tifata per piem accessum habuerunt ui ratiam illam. D- nanques gratias et iustificatos Rom. r. non deserit , si ab eis prius deferatur. itaquenem sibiis blandiri deia, γα corro.LLrisDesolabe heredem es conssiturum, haeredituroqueret turum, etiam si cirri. Rom.8.eo non compatiatur, ut Cr conglorificetur. Nam er christus ipse, ut inquit Paulus, Heb. s. eeum essetfilius Des, didicit ex his, quae p. est oboedientio, π consummat Uactus i. Cor. s.c. est omnibus obtemperantibussibi causistitis aetemes Propterea Apostolus ipse monet iustificatos dicens. Notis, sti, qui in stadio currunt, omnes quidem currunt,sed unus
aeripit brassium, sic currite, ut compres endatis. Ego stitisse curro, non grufini eertum, 'pugno non qua aerem uerberans,sed cassio corpus meum, Tinseruit tem redig',raeforte cum es praedicauerim, ipse reprobus efficiarium Princeps Ap x. Petri tib stolarum Petrus. Sagri, ut per bona opera certam vestrum uocationem, erelicti nem faciatis. Haec enim facientes, non peccabitis aliquando . de constat eos Orin corro. r. Oxaerellionis Debui eaduersari, qui dicunt, iustum in omni bono opere sustem uenio liter peccare aut, quod intolerabilius est, aeremas poenas mereri. Atque etiam eos qui corro.
statuunt in omnibus operibus iurus peccare, si in illis fuam ipsorum focordiam excita B do, σfestia currendum in stadio cohortando, cum hoc, ut in primis glorificetur Deus, merce quoque inurentur rimam. cumscriptum sit. Inclinavi cor meum adfaciem Psalm. rari iustificationes tuas propter retributionem. Et de Mose dicat Apostolus, quod ro Heb. H. et tacta adreminerationem.
Breuissumma capita σῶφιatuor erroribus damnatis in prinisi uerbis. cap. l. Vae sunt in summa conclusiones in ipso huius capitis stomtispicio a patribus diserte,de clarissime exponis. Earun pobationi ac explicationi quatuor, ut scholastice loquamur,
notata mox appenduntur corolari . Quae omnia,quia
olime possunt ex textu ipso colligi contenti fuimus 'unum Modo eorum in margine textus signare. Ut aut c6firmatiora sint pleniusque intelligantur de auidius, ut par est,ab omnibus suscipiantur, aliquanta Meunctis singillatim disseremus. Sed ipse patrum in primis uerba audi mus. Nemo autem φιantinuis iustificum liberum se esse ab obstruatione mandae, coώμ. . rum putare debet. Habes hic conclusionem priorem,tam iustos quam pecucatores omnes, tam persectos,quam imperfectos mandatorum obserua
tioni subqciente Nemo quantunitis,asset unt,iustificatus,liber ab obserua tione mandatorum reputatur. Et qui affrinant neminem, aperter docent
546쪽
nullum excludi. Et quantunuis iustificatus, addunt, ut nemo sibi de sita iu- CDY- . stiria, aut persectione blandiatur. Quatuor uero in his uerbis condemnari uiati in sunt errores aduersus obligationem mandatorum pugnates. Primus errorem. i. est eorum,qui solam fidem asseuerant susscere ad salutem. Quid enim aliud EreM.ti est sis ere, fidem solam sussicere ad sinitem, quam firmare, reliqua omnia, Desti et neque praecepta esse, nem prohibita s Et hunc errorem tenuerunt quidam,mor. e. 14. ut supra monuimus,etiam uiuentibus Apostolis, Augustino tesse. Et po de beri β. eum errorem secutus est Eunomius,ut idem dicit. Et hoc est quod AOtius etiam docuit,cum dixit, nullum peccatum quantunlibet graue, impu- Aesius honunt habenti fidem. Eanque haeresim iam olim sepultam exsuscitauit Daberi Lutherus nostris temporibus. Nam in libello de libertate Christiana dicet,eum qui habet fidem,per eam liberum esse ab omni lemEt in commentams epistois ad Galatas, solam fidem, ait, esse necessariam, caetera omnia liberrima, neque praecepta, neque prohibita. Et in sermone, quo explis Ioan. i. cat illud Euangelii Sic Deus dilexit mundum,&c.Et in libris aduersus Ca
rolstadium nullum esse affrmat peccatum,nisi incredulitatem nullam iusti ideto, tiam,nisi fidem. Et nonulli eum in hoc errore secuti sunt,& nominatim Melancthon in locis communibus. Illiusque uerba haec sunt. Sicut Euangelio sola fides iustitia est ut scilicet si omnia omnium peccata seceris, tamen creadis misereri tui patrem propter Christim,saluus sis, ita econtra Euangelio sola incredulitas peccatum est. Sed iam ab hoc errore uidetis resili In coasessione enim Augustana latetur cum caeteris Protinantibus, salutem quia Ddem acquiri sola fide posse tamen malis operibus amitti.Quod etiam Ioan
Rhita Rivilis in opusculo de fide, de operibus docet. Error secundus in hae EreM., damn xus, est eorum, qui propter quaedam Pauli testimonia
perperam intellei hi, iustificatos saltem asseuerarunt, liberos esse ab omni
Lustri motu errore Martinus etiam est Lutherus. Vnde in libello de liis bertate Christiana, fidem qua credit homines iustificari, ita magnificat, ut es Ibis, impicri totam legem, & a lege liberari. Et hinc sumpseruntis protestantes, ut fidei iustificanti illud priuilegium iri ant, quod quidam
beatificae uisioni concesso Mut liberos nos faciat a tota lege. Et in eodem lis bro Lu merus illam statuit antithesim. Christianus homo dominus est on nium liberrimus nulli subditus,sed tamen omnium ossiciosissimus & ideo omnibus subiectus. Et iustum,addit, non operari ex obligatione, sed tan-Bucerio tum ex amore. Et Bucerus in concordantia huius controuersis idem sequitur,dc hoc argumento leuisiimo confirmat. Quia qui fide uiua credit nihil aliud potest quam gloriam Dei quaerere,& hac fide metitur necessario om/ nia. Eκ commentarris etiam diui Hieronymi in illa uerba Apostoli, Per caritatem spiritus seruite inuicem,suis liquet suisse olim,qui senserint.ei qui semel spiritu uiuens opera carnis mortificauit, de a saluatore dilectus,nequa- Error. r. quam scrutis sed amicus uocatur,non esse legem positam.Tertius error da
Bubardo. natus hic a patribus est error Bethardorii de Beguinarum, qui no quos
547쪽
LIB. XI. IN XI. c AP. t s A libet iustos sed persectos duntaxat, liberos dicebant ab obsu iratione trondatorum humanorum,neque subditos esse alicui humanae oboedientiae. Et ut error ille in hac conclusione damnaretur, proii identia Spiritussancti factum est,ut non tantum diceretur,neminem etiam iustificatum liberum esse ab obseruatione mandatorum, sed de absolute dicemur, neminem quan- timuis iustificatum,hoc est neminem quantunuis sanctum, de iustum, liberum esse ab obseruatione mandatorum. Et quanquam nulla fit in concluasone mentio mandatorum Ecclesis a quibus solis liberos ede persectos docuere Begbardi, tamen hoc ipso quod asseritur, nemo quantunuis sanctus liber esse a mandatis, manifeste traditur, neminem esse liberum a mandatis
Ecclesiae. Siquidem de mandata Ecclesiastica,& ciuilia,uere,& proprie sunt
mandata,neque illi hoc unquam negarunt. Aduersiri etiam huic doctrinae Errari palam uidentur nonnulli scholassici,qui nescientes eκplicare quemadmoduconfirmati in obseruatione mandatorum meruerint,& tamen non potuerunt de lege peccare, hoc sibi tandem asylum inuenerunt ut dicerent,nullis eos adstrictos fuisse uinculis ad mandata inirmativa seruanda. Deberent vpost hac magis sobrie sapere,& ues eo nomine ab esusmodi commentis abstinere,quod huic patrum dissinitioni talis libertas manifeste repugnat. Naqui quantianuis iustificatos liberos esse ab obligatione mandatorii negant, .&confirmatos,& non confirmatos mandatorum uinculis profecto subita .
- Decem lis ne mandat an ac silijs. μν. l I. NE uero ignoremus, quae sunt mandata, a quibus neminem esse Iibeorum patres aflirmant,& Andabatarum more contra haereticos pugnemus,commodum erit ante omnia lectorem monere, mandata
hic uocata esse a patribus regulas,seu leges uiuendi, quas non licet abs p culpa Prsterire. Quanquam enim apud Latinos,& in scripturis large quado accipitur hoc uoci bulum, de quaecunque uiuendi documenta, mandata
nonnunquam uocantur,tamen ex more communi recepto iam apud omnes sapientes, illa ista mandata appellamus, quae indicta nobis sunt, de sub praecepto obligante ad culpam praescripta. Eoque nomine potissimum distinguuntur a consiliis,quod consilia neminem obligant, sed adoptioni de Pistitiaio arbitrio cuiusque permittuntur, liberunque est nobis ea pro uoluntate, de pMihim libito nostro, ues exequi ues intermittere. Et licet commodisiimae regulae ς si sine ad mandatorum custodiam non sint tamen tanti existimandae, ut eo- rum aliquod praeterire liciat aliquem minimum in regno coelorum. Q 0, chilia nore uehementer meo sine iudicio errat quidam pius autor, qui putat conmDt tria dicta esse a Christo mandata minima, cum 1κit. Qui ergo soluerit unu u misy de mandatis istis minimis, de docuerit sic homines, minimus uocabitur in mas sregno coelorum. Nam si praeterire minimum conciorum, sicit minimum
in regno coctorum, nullus erit qui non sit Ginimus,&salta Chisius addis
548쪽
disset statim. Qui autem secerit,& docuerit,hic magnus uocabitur in regno coctorum.Quis est enim,aut sitit unquam tam sauictus excepta Deipara uirgine, qui omnia consilia Dei seruauerit, de ne minimum quidem ex his inmeremisias Qua ratione de illud constare potest,neque minima mandata diacta esse, quae duntaxat obligant sub ueniali. Multi quippe magni in regno ecclorum, ea quoque praeteriere. Sed mandata minima dicta sunt minima ex mandatis,quae sub mortali culpa obligant. Et sensus germanus illorum uerborum, Qui ergo soluerit unum de mandatis istis minimis deci hie in Quantuncunque aliquis praecellenti doctrina sulgeat, uel minimi horum
mandatorum trans essio satis est, ut constituat illum minimum apud Ecaesellam militantem,& apud triumphantem.Nam nomine regni cGlorum, . υτ non solum Ecclesia triumphans intelligitur, sed ut alias saepe etiam Ecclesia
militans .Quod de August.& si.& Greg. non semel admonent. Et
quanquam transgretar mandati minimi coetu ingressiirus non est, nisi es sorte transgressionis poenitentiam dignam fecerit,iamen hoc non impedit, quin apud ciues regni Gesorum minimus habeatur. Quae uero in peculiari sint minima haec mandata,parum prosecto ad intestigentiam genuinam huius loci spectat. Veruntamen, si quem ea cura selicitat, sciat mandata mini. G sho is, dupliciter a Chrysostom.exponi. Primo mandata minima interpreta Q. Cr ttir ,quae Christus mox subiecit de non irascendo, & non conmiscendo, in NMΦ- quia licet magna quidem sint renumeratione, tamen quia dissicilia sunt seruatu, transgre res suos minims culpae reos ficiunt. Secundo mandata minima dicit esse prscepta legis,de quibus statim eximius magister dixerat. Non ueni soluere lege,sedadimplere. Etenim ista iure minima mandata diaci potuerunt, quia licet liberabant a culpa, neminem tamen introducebant Atata ' ad rinum. Atque huic expositioni posteriori consentit August. Sed in gede. i. ci nere mandata minima illa sent,quae omise res suos minims culpae reos constitutit,& de per se quidem hoc sariunt mandata quorum impinio, uel minus est necessaria, uel ad minorem uirturem spectat. De per accidens uero hoc essicient.quae fuerint seruatu magis dissicilia. iDi linctis mandatorum a consilijs probauire criptum, er furis Dactoria us, acconsensu totius Ecclesiae. cap. III.
Porro distinctio haec mandatorum a Consiliis recepta est non solio ab scholasticis, de antiquis Ecclesiae doctoribus, sed ab uniuersa prosem c o o sus Ecclesia. Neque eam nobis catholici,capite ex nostro cotaximis.
macos Habet illa sundamenta apertissima in talpturis. Nam & Paulus , De uirgiselys ex fri nibus, inquit, praeceptum domini non habeo, consilium autem do. Et lu-
Mus. culenter explicat non peccare qui matrimonia ineunt uel prima,uel secun- slim. t. da, etiamsi contra consiliuinficiant. quod ipse dat non nuptis uiduis .cor. de non cotrahendis matrimoniis. Vnde Ambrosius in haec uerba.Integri Amb. D. ras non imponitur,sed praeponitur. Praeceptum in subditos sertur, conssis
de uiduis . lium amicis datur. i praeceptum est, ibi lex est, ubi consilium, ibi gratia
549쪽
LIB. IK. IN IX. CAp. a 4 A est. Et statim. Praeceptum ibi est,ubi est poena peccati. Alibi etiam quas nuo votora aptias adolescet uulis nullo uoto adstrictis Paulus permittit, lxtales esse ui- tinctio obduis uoto continentiae ligatis,in inisella indicat. De uiduis uoto continei, ligario. ii constrictis dicit. Adolestantiores autem uiduas devita. Cum enim luxuriatae fuerint in Christo, nubere uolunt habentes damnationem, quia primam fidem irritam secerunt. De liberis uero uiduis ait. Volo iuniores nubere sicut de uirginibus liberis dixerat alias, Si nupserit uirgo, non pecca bit. Atque ita haec exposuit Hieronymus. Edisserens enim hxc. Si nupserit Hieri .eo. uirgo non peccauit, sic scribit. Non illa uirgo,qus semet Dei cultui dedica- ibui. iiii. Harum enim siqua nupserit, habebit damnationem, quia primam fi- i. r. τdem irritam fecit.Si autem hoc de uiduis didium obiecerit Iovinianus,quato ningis de uirginibus prsualcbit,cum etiam his non liceat,quibus aliqua.do licuit.Virgines enim qus post consecrationem nupserint non tam adulters sum quam incests. Hsc Hieronymus. Et magister noster Christus ado- Te . tilescentem,qui eum rogauit de necessariis ad consequendum regnum cocto, rum,diserte docui quantum inter mandata & consilia interesset. Nam demandatis dixit. Si uis ad uitam ingredi,serua madata. Quibus uerbis expli natib.is.cuit mandala necessaria esse ad salutem. Et cum nemini occludatur ianua re gni cociorum,nisi propter culpam sitis inde aperte colligitur,ad illa nos sic esse adstrictos,ut si ea proereamus,in peccato simus,& culpa. Consilia uearo non sub ea conditione tradidit. Sed si uis,dixit perseetias esse,uade,& ues de omnia,quς habes,&da pauperibus. Si uis,inquit, perfectus esse. Ergo Abdita is hic liber est a prscepto, optime colligit Amb. lib. de uiduis, cuius dxsertur maliti non
arbitrio.Enimuero si abdicatio proprietatis bonorii temporalium esset ne is cessaria ad salutem, de qui ea non abdicarer, peccaret, & xam quoque indi praecepto. cationem connumerasset Christus inter illa, qtis explicuit necessaria ad sa- lutem,neque sub noua, sc non necessaria coditione seorsum ab illis eam trais didisset. Et qui putant hoc consilium,mandatum esse,& necessarium ad salutem seminam culpam Christo,dum non aduertunt inurunt.Siquidem de insunicientem eum coarguunt in connumerandis mandatis, S unprudenα rem, ac parum prouidum faciunt in eo quord tam diuersis & tam distanti bus conditionibus disci in inauit renunciationem bonorum temporalium a mandatis. Nam si renunciatio illorum ad salutem necessaria est, sub mana, datis illa continetur,neque ab eis debuerat distingui. Quoniam igitur liscChristo tribuere nephas,& omnino impium est, merito Ecclesia olim hγreseos damnauit Iulianum apostatam,Manichsos Pseudoapostolos,Aposiolicos de Pelagianos. qui asseuerarunt necessariam esse paupertatem omnibus Christianis ad consequendum regnum coelorum. Peripicue etiam di .stinxit Christus interpi sceptum quo coniugatiadsiricti sunt ad non dimittendit uxorium thorum nisi ob sornicationem, & consiliu de non contrahendis nuptiis. Nam de primo est.Quicunque dimiserit uxorem suam,nia ob fornicationem,& alia duxerit,maechatur. Ecce adulterii eum damnati
550쪽
Defecitndoureo dicit. Sunt Eunuchi qui se camaumant propter remum Cc orum. Qui potest opere capiat. Vides ut in assistito TI Suelimus nec ne perpetuam seruare castitatem Et ita intellexerinthunolo 'ς cum doctores antitati 'clo, . . ci I - - ono ut ita intellexerunt hunc locum doctores anti tui colligentes ex res est con non piscepti. Sed ex multis unum duntaxat testimonium hic subtaibam si . ex mirifico illo uirginitatis praecone Hieronυmo Iri--α
si j. mirifico illo ui iratis uirginibus praeceptum domini non habeo. Pr , seu
dominus. Non omnes capiunt uerbum, sed quibus multat ad cursum,tenet in manu uirginitatis bravium , ostedit purisiimum sentem & clamitatiQui sitiqueniat,&bibat. Qui potest capere rapiat. 5dicit,uelliss nolitis,bibendum uobis est,atque currendumsed qui uoluerit,
est,Oiscrre, quod non debeas, qu m redd. Qq
s. Et eodem modo exponit haec uerba Chria
Nuptiae osti Cyrillus libro quarto in Ioan. H.mp. Et qui uirginitatem, aut cesitatum ci sunt. consitarum a Christo,in praecepto esse putarent,manifeste adue renturi. a ibidem approbanti matrimonium,& Paulo alias id mirifice come Hebr. Hai Miari S in laxresim antiquam damnantium nuptias inciderent Ouae tiri Gn. Gm mpe damnata est ab Ecclesia contra Martionem Manicheum T Pan nen. e. i Enc xi um principem. Apostolicos. Allex his patere potest etiam, Braei e. lix muci dum dogma illud Protestantium qui asserunt omnia eorioli es. Qu. Thelis. Prscepi si non in Particulari,saltem in genere in praecepto dilectionis et sub sine is quidquid enim sacrat,plus debet,omnia, quae in Des obsequium sicci nos papa. semus, praecepta esse missimant, & nos irrident, si, cogitemus non selum n, of pra posse siti sacere legi,uerum aliquid ultra seperero re. Ouamobrem cum
isiuium ' Echii in libriloim at ta scriptum sis,
e in P ς00 Gnim controii. reclamauis, & suis mandato flectionis. Sed utcunque illi senserint cemim est de hoc
dogmate non constare inter eos, &suum magistrum Lutherum. Is enim Paupertatem mendicantium,quam in uerbis statim paulo ante citatis Chripulateri in prscepto, rum &prohibitam existimat, sicut & ante eum ce uerant Vint lephus & millelmus de sinis
plane, & a seipsis. Quid enim potest.Ge m is
Christi nos omnes constringere s Quod quidem non ea
aliud,quam nouum Euangelium orbi tradere,immo non Euangeliu ed