장음표시 사용
551쪽
LIB. XI. IN π i. c A P. et sA antiquum legis Mosaicae importabile pondus renouare.Consiluit quippe
. Christus no resistere malo,& siquis nos percusserit in dexteram maxillam, praebere illi de alteram,& ei qui uult nobiscum in iudicio contendere,& tunicam nostram tollere, dimittere de pallium, de quicunt angariaverit nos mille passiis re cum illo de alia multa longe dissicili ma. Veruntamen nemo fuit unquam tam ignarus,iam rudis, tam mandatorum diuinorum imperitus,qui iis c putauerit Christianis esse in praecepto,nia in animi praeparatione pro articulo necessitatis, hoc est, cu fuerint haec necessisa,vel pro gloria
Des, iis pro silute proximorum. Quod de Augustinus Ecclesiam docuit
in expositione sermonis domini in monte. Et ex Ecclesis communi coli. siletudine possumus hoc intestigere. Nunquam enim facientes horum contraria damnauit,neque a participatione suorum sacramentorum repulit,si cui repellit praeuaricatores mandatorum. Et sexcenta sunt huiusmodi,quae
laudabilia certo scimus,& ut talia consultantur,&consulta semper sunt a doctoribus in tota Ecclesia, nequaquam tamen praecepta. Ac ne quis tali laboraret insania, iam olim huic malo Apostoli prospiciebant, cum in inlatio nascentis Ecclesiae conuersis ex Gentilibus haec scripserunt. Visum est Spiritui sancto, & nobis, nihil ultra imponere uobis oneris,quam hxc ne talaria,ut abstineatis uos ab immolaus simulachrorum de sanguine,& sus.lacato,de fornicatione. Cum haec sola necessaria dixerunt manifesto indicarunt,haec praecepta esse,alia uero,quae commoda sorte fuissent ad pacificam B eorum couersationem cum Iudias praecepta minime fuisse. Nam praecepta proprie non dicuntur,nisi quae necessarium est sacere. Et quanuis Hierony. Hi qm in libris contra Iovinian.& in dialogis aduersiis Pesagianos,& in es is locis quorum modo non recordor, kpe confundat prscepta cum consilis, de utraque nomine communi prscepta,stii mandata appellet, tamen in libro primo contra Iovinianum,ubi res poscebat, sua quibusque accommodare uocabula,aperte distingui sicut & nos fecimus pucepta a consiliis. Uerba illius lisc sunt. Quod prscipitur,imperatur,quod imperatur,necesse est,fieis r forte cori. od necesse est si nisi fiat poenam habet. Erustra enim iubetur,quod in arbitrio esus ponitur,cui iussum est. Et paulo inserius. Vbi consilium da g ita praetur,osserentis arbitrium est,ubi pi sceptum,necessitas est stiuientis .Hsc Hie ceptisHie. ronymus. Porror qus in hanc tam certam, de tim solidam ueritatem obii, ei postlint ab hsreticis, tam sunt leuia, de inania, ut me pigeat, uel tant, sper in his diluendis immorari, Eanque ob causim ad alia commodiora festinabimus.
Det lici md scendi nundata a consilire. Cup. IIII.
Vonum uero, dum eodem persine uerborum tenore mandata traduntur in scriptura de consilia, incertum fit, & ambiguum, quauia discerni queant inter se,& hoc pis osque catholicos, de quidem
non iniuria,solicitos nonnunquam habet,commodum erit ante omnia aliquas statuere regulas, quibus mandata distinguamus a consiliis. Et prima
552쪽
DE OBsERVATIONE MANDATORVM. Via. i. Alli quidem uia ad ea distinguendum sumenda est ex scripturis. Idem est, scio, Cgiridi man quandoque mandatorum & consiliorum tenor. Sicut tradens consilia pa- data a con tientiae dixit Christus,Ego autem dico uobis,non resistere malo,sed siquis sili f. te percusserit in dexteram maxillam,prsbe illi de alteram,& qus sequuntur. ita tradens mandatum diligendi inimicos mox subdidit. Ego autem dico uobis. Diligite inimicos uestros,benefacite his qui oderunt uos, . Ait men de ipsae Scripturae aliquando sese aperiunt,& Deus misertus nostri inuspirauit prophetis,ut ea hinc inde adiungerent ex quibus sicile esset missio- is lediori intelligere, quaedam nobis in cis suggeri, ut consilia, alia uero ut
praecepta. Praeceptorum autem signa certissima sunt, necessitas ad uitam
aeternam,uel ad proficiendum,aut perseuerandum in Dei gratia,& comminatio grauium poenarum. Itaque manifestum est ea esse praeceptaqus noubis prxscribuntur, ut necessaria ad consequendum uitam aeternam, uel ad habedum, tuendum ue Des gratiam, aut certe stib interminatione grauium poenarum,uel temporalium,uel aeternarum. Et econtrario illa duntaxaque consilia nobis proponiitur,qus sic constat ex circuniacentibus nobis pro poni,ur ptereuntes illa nulla maneat poena,nulla uindieta. Et hoc modo in
testimonqs ex, Euangesto dc ex Paulo,& ex actis Apostolossi mox citatis collegimus Christu,& Apostolos distinxisse pcepta a consiliis.Nam Chri
stus praecepta decalogi necessaria ad ingrediendum ad uitam asto uit, de paupertate uero Eusngelica tantum dixit. Si uis perfectus esse &c. Et de uir ginitate. Qui potest capere,capiat. Et Paulus expresse dixit. Si nupserit uim D GA.,. go, non peccauit. Et alibi opera carnis liquido asseruit excludere a regno Dei. Et Apostoli tantum tradiderunt,ut necessaria, abstinere ab immolatis vi , , simulachrorum, sanguine de fornicatione. Secunda uia dignoscendi mandata a consiliis ex ipsi natura eorum, quae nobis per ea praescribuntur, caupienda est. Qiod enim huiusmodi est,ut dileetioni Dei,& proximi haben-
dae, de seruandae necessarium esse uideatur, id promidubio mandatum esse nobis censendum est. Quod uero promouendae illi comodum est & conalieni ef,haud quanquam tamen necessarium,id consilii loco duntaxat est ita bendum. Atque hac regula usos fuisse doctores Ecclesiae crediderim,ut madata distinguerent a consiliis quando in ipsis Scripturis nihil elucebat,unde haec distinctio colligeretur. Et hanc nobis distinetionem ipsum lumen naturale a Deo inditum subministrare uidetur. Cum enim omnia, quae in hoc mundo sunt propter Deum sint in primis,& deinde propter nos de angolos, ea sola ossicia necesse est in operibus erga proximos districte nobis esset
prxcepta,quae necessaria sunt ad acquirendam amicitiam, seu caritatem i, ter nos inuicem. In operibus uero erga Deum ea duravit nobis ab illo sub praecepto edicta sint, qus ad amandum ipsum, sicut par est, ex toto corde ex tota anima,ex tota mente,& ex totis uisceribus nostris,&ad habendum, de tuendum amicitiam nostram seu caritatem inter nos de ipsum,necessiria, aut prorsus commodis a sint. Non enim uoluit Deus ex magnitudine iasiorum
553쪽
Asborum in nos beneficiorum obligationem nostram mei , sed sinuiter cuncta disponens ad ea tantii uoluit nos esse sub praecepto adstrietos, quae nobis possibilia,& factu non admodum difficilia quocunque loco de tempore possent esse,quibus,3 seruatis de unitas de pax totius mundi satis po G
sit constare. Habet etiam haec regula disseparandi mandata a cosiliis fundamentia,& suae non exiguum, neque parum firmum in scripturis. Cli risius enim ad compendium duorum praeceptorum diligendi Dcum & proxii Matib. ii. mum,omnia praecepta reduxit. Et Paulus ait, enitudo I sdiled io. Et Rom. ii. rursus. Einis praecepti est caritas. Atque his concinunt illa,quae hinc doete i. Tis., collegit Gregorius. Omne mandatum de sola dile mone esi,de omnia unii Greg. praeceptum sunt,qui quidquid prscipitur,in sola Dritate solidatur. Ex quibus omnibus uidetur satis constare, illa es Ie prohibita, quae dile, boni, uel Det,uel proximi aduersantur,illa praecepta, quae ad eam necessaria sunt,illa consilia,quae congruentia illi sunt,neque tamen necessaria,neque repugnantia. Nam nisi lisc regula suscipiatur,non est modus,q io defendi possit,omnia praecepta sub praeceptis diligendi Deum Sc proximum contineri. Oc- Via. i. . currit & tertia uia distinguendi praecepta a consiliis, nempe ex ipsa Ecclesis consuetudine quae optima est legum interpres, de ex communi bonorum de doctorum Christianorum existimatione. Nam quae ut praecepta com muniter seruantur in Ecclesia,ea uere pro praeceptis habenda sunt. s uoro duntaxat ut consilia,silis uim non inesse prsceptorum,certo existimandum est. Et ut hanc usui certissimam regulam hilaramus ad dignoscedum consilia a mandatis duplex subes de utraque iudicio nostro iustissima cauas, Non enim in re tanta errare permitteret Deus dilectissimam suam sponsam, quam semper sua, & Spiritustaneti illustrare prssentia pollicitus est. Et ab ipsis Apostolis, immo&ab ipso Christo legislatore nostro, credere Mestiust.
par est dimanast opiniones,& consuetudines,quas tanto consensu,& constantia creditas semper stimus de traditas ab uniuersis Ecclesis doctoribus,nem alias uerisimile est lato eas tempore ubi in gentiu potuin perseuerare. Et tribus his regulis, ut inserius latius ostendemus dignoscere etiam possis mus peccata uenialia a mortalibus, de mandata praecipua, seu grauia, quorum transtresito mortalis est a mandatis non ita grauibus,si quae tamen talia sunt, quorum tran essio uenialis est. Et de utrisque mandatis siue quae
obligant sub mortali culpa,sive qus obligant,sub ueniali,si tamen lisc proprie dicenda sunt mandata, intelligenda est prima conclusio a patribus in hoc capite dissitam, qua in bitur nullus quantui uis iussificatus liber esse ab obli one mandatorum. Et quando illam iam suis ex dictis cunctis secerimus perspicuam, perest,ut de eam aduersus commemoratas hs eses uearissimam esse, & a Christo nobis,dc Apostolis, de perpetuo Eccless con
554쪽
DE OBsERVATIONE MANDATOR 'M. De tribus, quinge est sint, Crpsse las, iustificatos omnes, C sub suos esse mandatis. cap. V. Vod dissinientes patres nullum quant inuis iustum liberum esse ab
obseruatione mandatorum, nullam ei sententis adiunxerint probacionem,arbitror illam suisse causam, quod tam constanter ubique,
de ab scripturis utriusque paginAdc a tota Ecclesia,& ab omnibus ipsius doctoribus tradita est,ut superuacaneum uisum fuerit in re adeo aperta immorari. Tam frequentia etiam, & tam efficacia testimonia pro illa passim occurrunt,ut uelut in dubia coma,nescias quae quibus anteponas. Et quidem ne Pro 'μ minem siue iustificatum, siue non iustificatum liberum esse a prxcepto cropici fidei nostrs, tam pe)picuum est ex illis uerbis Christi, Qui crediderit,h ct & baptistatus fuerit siluus erit,qui uero non crediderisi condemnabitur, recipi t. neminem hactenus legerim, siue catholicum, siue haereticum, qui ea de re δε dubitauerit. Omnes qui Christi susceperunt Euangelium unanimiter interulexerunt,necessitatem credendi indissim omnibus suisse in his uerbis. Vorum de aliis mandatis longe diuersa a catholicis tradiderunt haeretici, quos 7 .citauimus.Quoniam uero in illo libro,quem de iustificatione dedidimus,errorem illum assirmantium omnia alia a fide libera esse,abunde satis consul uimus,& ex sex capitibus ad quae omnia testimonia scripturae reduximus, fidem solam non siissicere ad tautem luculenter ostendimus,hoc loco conaia tra errores ab luentium a praeceptis iustificatos omnes, uel saltem perso octos, duntaxat pugnabimus. Et primo quidem tria uelim in genere attenderent, qui uel omnes iustificatos, uel saltem persectos liberos esse docent Inmi. a mandatis. Primum est. Mandata omnia praesertim diuina,generaliter esse omnibus data,neque abrogata suisse unquam,neque restricta ad non iustificatos,uel ad non persectos. Et naturalia praecepta omnium sitiat mentibus a natura ipsa impressa, neque uerisimile est, Deum naturae persectorem, ea
pro suis iussis abrogasse. God si neque legislator, neo lex,ut manifestum
est,excipit aliquos,qua quispiam temeritate, hos uel illos audeat excipere cAS . . Secundum quod hic cuperem aduerti est non minus generalite neque minus stricte tradita esse aliqua alia praecepta,quam praeceptum de fide. Et patet hoc in praeceptis de Baptismo & de Poenitentia.Cum igitur a prscepto fidei nullus credatur esse liber quantuncunque iustus, quantulacunque per Marc.ula sectus,ne ab alijs erit credendus esse liber. Qui enim dixit. Qui uero non Ioan. 3. crediderit condemnabitur , dixit etiam. Nisi quis renatus fuerit ex aqua Se Luc. 3. Spiritusancto, non potest introire in regnum Des, Et iterum . Nisi poeni tentiam egeritis, omnes similiter peribitis. Et similia sunt alia non pauca . Argum. 3. Tertio illud etiam hic ob oculos habendum est, necessario consequi. ut asserant, non posse iustos, uel persectos peccare saltem mortaliter, quicunque P. an assirmant, eos liberos esse ab omni lege. Omne enim peccatum dictum est,
si Fausta uel factum, uel concupitum contra legem Dei, ut Augustinus contra Ea
555쪽
LIB. VI. IN IcI. c AP ας oA tam dicit. Et ubi non est leo, neque prae ricatio teste Apostolo. Et si Rom.
des, aut gratia iustificans non sicit hominem imprecabilem, sicut aperte Lutherani satentur, neque faciet profecto iustos credentes,liberos ab omnilige. Itaque qui dicunt,uel omnes iustificatos, uel persectos saltem esse liberos ab omni lege plane illos faciunt impeccabiles. Esse autem omnes iustos impeccabiles, iit haeresis Ioviniani iam olim restantibus Hieronymo de Hier. .co. Augustino damnata Romae & in Aphri .Neque distantia inter perfectos Pelag. huius uiae ct imperfectos tanta est, ut non idem sit habendum iudicium de Aug. dis asserentibus hoc conuenire persediis omnibus huius uitae. Quod quidem risibe. M. ex inserius dicendis patebit.Possent uel lisc tria ad expugnationem horum errorum suilicere. Sed adiiciam de alia, quae seorsim contra ununquenque
Iustificavist esse bo os an actu. p. VI. ET quidem iustificatos subiectos mandatis docere in primis possumus Argum. .
in uerbis Christi ad adolescentem, qui eum rogauit. Quid facien- Mure. isae do uitam aeternam possidebo mus apud Matthaeum respon. Adolistis disse es Saluatorem. Si uis ad uitam ingredi serua mandata.Hic autem adoa Eu Nesialescens fidem habebat,&iustificatus iam tum erat. Omnia etenim mandata cus reticustodierat,ut ipse mox de se subiecit. Et quan*Aug. .D. de Chrys. Hil. xiis omisAmb.arrogantius hoc putant quam uerius eum dirari,inmeia,sicut Bas& inserui alias ide Chrys. de M i doctores non minoris nominis tradunt, dubitandu fi midata. non est, quin uere ille, de syncere hoc de se dixerit. Alioqui nunquam suba Manio. edidisses Marci Iesus autem intuitus eum,dilexit eum,& dixit ei. Vnum tibi deest dec. Non sic humane de benigne, ut haec uerba innuunt, coniecim Christiis in eum placidissimos suos oculos, non eum dilexister,neque persectionis stiristam es tradidisset ad eam uocasset,nisi uere illum,& ex aniamo,&absque ulla iactantia ea destini asse intellexisset. Auertit Deus Oculos si os a peccatoribus, exoses eos habet, de ad maiora non uocat, quos de minora uidet non praestare. Et si iustificatus non fuisset non unum Mais. adhuc es deesse magister ueracissimus dixi illa. Quoniam eis uerbis responasum illius confimanabat,& uelut eum, qui iam minora impleuerat, ad hapea mora,& diis ciliora uocabat. Et Hierony. non ab hac insuit sentctia. Quid id enim alias dixerit, certe in secundo contra Pelagianos, de hoc a dolo Hioram. scente sic scribit. In lege doctissimus, omnia mandata secisse se dicit, quam ob rem Scamatur a domino, & tamen plenam iussiliam non habuit, quia noluic substantiam Liam pauperibus erogare. Haec ille. Q libus uerbis iustitia es tribuit sed plenam abrogat. Possiimus δc hac obligationem iustorum Argum. . ad mandata firmare, quia ditapulis inter se disputantibus de primatu in rea 'gno coctoriim,tametsi fidem habcbant de iustificati iam erant'umilitatem
556쪽
I mi3. tueritis,& essiciamini sicut paruuli,non intrabitis in regnum coctorum . Et CArgum. . alibi. Si haec scitis beati eritis si seceritis ea.Cunque Christus clare assci uerit smarisaeis primum&maximum mandatum esse mandatum de dileetione Nar. u. Dei ex toto corde,& ut est uidue apud Marcum, adiuncto praecepto diligendi proximit mox subdiderisinultu esse mandatum his duobus maius, absurduest profecto,& omnino intolerabile,eo praeterito unumadatu de fide docere necessirium esse & susscere ad salute. Nam utilillud maximum mandatum est censendum,quod unum suis it sine M as ad tautem,cum re Argu. . liqua sine ipso non susticiant. Iustificati etiam erant Corinthii,dc credebant. a. r. . d& tamen constanter is praedicabat Paulus , Circuncino nihil est, do prae a. r. s. et putium nihil est, sed obseruatio mandatorum Des. Et saepe alibi neque iii
5. Cr Guis stis,neque aliis exceptis, omnes mandatorum transgrestares manifesteo lat. s. cludit a regno Dei. Et tam ipse quam caeteri Apostoli pala docuerunt adeo Hebri io. non esse liberos a lege cred&es in Christum ut grauioribus essent mulctaniseriis. di stippliciis siquidem deprehenderentur mandatorum diuinorum praeuaa. Petii. ricatores. Quicunque igitur omnia alia praecepta abroganr,ues certer ad noiustificatos aut ad non persectos arctant, aut doceant ubi Deus eam abroa Devi. ia in gationem,uel limitationem secerit aut iuxta antiquum Dei mandatu lapidibus obruantur,ut pseudoprophetae fingentes somnia,& uolentes nos abis strahere a uia,quam praecipit nobis qui cum omnium esset liberrimus, pro
Mat. s. b nobis tamen sub lege factus est,& discipulis suis dixit. Non ueni soluere logem, sed adimplere. Et Iudaeis alias. Et procedent, qui bona secerunt in re losurrectionem uitae, qui irem mala egerunt in resurre,onem iudicii.
Aet .c A Tque ut ad expugnationem tertii erroris liberantium persectos a A mandatis, aliqua subnectamus, certe Christus, ut citi. ostendemus tanto Melius ad mandata quenque adstrinxit, quanto perseelior renesib. s. sanctior fuerit . Nisi abundauerit, inquit ad suos Apostolos, iustitia uestra Io.is. et i & in qux uerba Hilarius. Pulcherrimo ingressu opus legis coepit excedore,aditum in coelum Apostolis, nisi iustitia Parisaeorum ante irent, denum cians non futurum. Et alibi palam asseuerat necessimum esse omnibus ad permanendum in sui dilectione seriore sua praecepta, & ab illis selis se dii Arg*im gi, qui ea struant. Tuba etiam illa coelesiis, ac plane prodigium, & mi me , Cor '. tum mundi Paulus, persectionis culmen tenebat, & tamen nunquam hanc libertatem a praeceptis Dei in se agnouit, sed astrictum se ad praedicandum, de ad seruandum castitatem palam confitetur. V ait mihi si non Euange lizavero.Et paulo post.Ego igitur sic curro, non quasi in incertum,sic puegno , non quasi aerem uerberans. Sed camo corpus meum, & in seruis Ar ,3. tutem redigo, ne cum aliis praedicauerim, ipse reprobus essetar. Persectio etiam quanta iam uiatoris non sint quequam subditorum parem, uel suo
A P . periorem suo pulino New igitur eximet eum ab oridientia ipsi .lie iaciali
557쪽
' LIB. XI. IN XI. c AP. Hi A lius qui persecti sunt, possint, caeteris paribus, seruare prxcq ta generaliter
omnibus lata. Et maius scandalum est si ipsi non scruent quam si alii ea negligant. Neque propter perseetionem desnu quispiam esse pars Ecclisiae. ct societatis, in qua uiuit. Adstrictus ergo erit perfectus quiui, legibus, &mandatis humanis ad suum statum,& conditionem spectantibus. Vnde Argum. G& in Concilio Vienensi inter caeteros Beghardorum errores, hic qUCque Cl. . Ad tertius in ordine damnatus est. illi qui sunt in gradu persectionis, & spiri noli rem diu libertatis non sum humanae subiecti obsdientiae,ne P ad aliqua praecepta haere. Ecclesiae obligantur. Porror gradus ille perseetionis, de quo loquebantur Beghardi ad quem peruenientes ab oboedientia humana liberos faciebat, nemini hactenos contigit in hac uita, neque potesi cotingere de lege. Nullus in hac uita fuit,rieque potest esse,qui neque peccare possit, neque proficere, de in quo sensualitas ita persecte rationi,& spiritui subiicta sit ut homo possit libere corpori concedere quidqLid placet. Haec patriae sui r priuilcgia.
non huius uiae. Si tamen hxc in aliquo uiatore inirenirentur,argumenta sacta probant,eum non esse liberum ab oboedientia litimana. Et quia ipsi pilatabat ea reperiri in uiris persectis,merito potuimus dicet e, errorem eorum in Concilio illo damnatum, licet ipsi solos eos exemerint ab oboedientia humana, in quibus illa tria inueniebantur. Fuitque haec docti ina semper re
cepta,& tradita ab Ecclesiasticis doctoribus. Cyprianus sortissimos illos cip. Christi athletas qui pro consessione fidei uincti, & grauibus tormetis pres L OB fi erant,ad patientiam de perseuerantiam uelut ad rem omnino necessariam pisI passim cohortatur.Et ad quosdam ex eis sic scribit. Quid enim petitis de indulgentia domini,quod non impetrare mereamini, qui sic domini manda. ra seruatis Hilarius in illa uerba, Clamavi in toto corde meo. Hsc fides no D, strae militia est custodire mandata,&secreto fidelissimo hunc thesaurum depositi de commendati nobis praeceptiri e seruare. Et in illa. Vivifica me. de custodiam sermones tuos,ideo uitam resurrectionis postulatam dicit a Dainde ad custodiendum mandata domini, quia hic non est persecta eorum custodia tunc autem uere uiuemus tu madata Dei sequemur Hieronymus illison. quaestione octava ad Algasiam. Et praeceptum est Apostolis. Estote persecti, sicur Spater uester coelestis perfectus est. Nunqua autem Apostolis
hoc imperaret nisi sciret homine posse essetfectu. Et addit. Sed Apostolis,
non pueris, uerum iam aetatis robustae,praecipitur, ut assumant persectio
nem,quam de nos confitemur in aetate esse pesiecta. Augustinus de spir. de August. lite.cap. io. Iusto inquit lex est necessaria, non qua iniustiis ad iustific*ntem Cisi. s. ingratiam perducatur, Qt qua legitime iam iustus utatur. Cyrillus in illa itera in lo. c. s. ha,Amen amen dico vobis. Non est seruus maior domino suo dcc. Legi. Ioan. 13. hus quasi firmis exempli uirtutem confirmat. detrimenti plenam prsitari cationem praecepti ostendens. Et mox subdit. Ita trihi non aliud dicere uidetur, quam non paruam hominibus imminere poenam, si cum n turastaui talio tamen sacere alter in alterum nolint,que ipse,cum natura Dcus,
558쪽
ac dominus fit, in discipulos secit. Et propterea adieetiim putat, Si lim scitis beati eritis si seceritis ea quia melius quodam modo,inquit, est nescire, Greg. quam cum scias per ignorantiam neptigere.Greg. ho.38. in Evang. Pulchris allegoriis explicat omnibus esse necelsariti seruare praecepta diligendi Deli, de proximum,& aliter ad coelum peruenire neminem pos atque inter alia dicit. Duo ergo haec necesseesit ut caritatis praecepta custodiar, quisquis lia Exosso. bere in nuptiijs iaestem nuptialem cur t. Et hom .i .elegater docet labrum aeneum,in quo habebant Aaron de filii eius lauare manus, antequam acce, as derent ad altare ad osserendum thymiama, figuram tenuisse legis, &pro pterea illud ex speculis mulierum iactum, quae excubabant in ostio taberinnacilli,quia specula mulierum, sunt praecepta Dei, in quibus sanctae animae semper aspiciunt, de si quae in eis sunt laeditatis maculae deprehendunt. Sed quid ii ecesse est plura in re adeo aperta sim torti testimonia cogerere Nunquam aliquis eorum,uel iustos uel perseetos a mandatorii obligatione exemit, sed generaliter ad omnes spectare intellexerunt & docuerunt Des mandata Nam cum Deus omnisi sit dominus,& madata ad subditos de is uos dirigantur,non putarunt quenquam adeo sore insanii,ut propter iustitiam uel perseetionem se a Dei praeceptis exemptu purarer,cuius potestati de tu risdustioni nihil potest este sub tradium. Eadenque ratione cum Ecclesiae nossent subiectios esse omnes Christianos,& scripturis Euangelicis & Apostolicis nobis c5mendatam esse oboedientiam principii & praelatorum, neminem ex Christianis propter quatancunq; sanctitatem liberii putarunt apositivis Ecclesiae aut principii madatis. Itaq: toties pro nobis illi stant,quoties aliquod diuinii aut humanum praeceptu uel annunciant,uel edi inti Et ut plenius de manifestius eliminarentur oes praedicti errores, confirma col. 9. P x q. hanc doctrinam tribus canonibus. In canone 19.sic inquiunt.
Siquis dixerit, Nihil praeceptum esse in Evangelio praeterfidem, cetera esse indifrenatia, neque praecepta, neque prohibita, sed libera, aut decem praecepta nihil pertinere ad
Chrquanos, albemasit. Quibus uerbis damnarunt erro. i. Lut.& sequacium comemoratum. i. m. huius lib. Et peculiariter decem prsceptorum secta est mcti O,quia non puduit Melan. in locis comunibus ab illis absoluere Chri Evo. ea. ς *O-ixa si xuuiar. Siquis dixerit, Hominem iussi ficulum er quantum. no. ib. non tineri ad obstruationem mandarorum Deter Ecclesiie, sed tantum
Euano no , P si Eu gruum sit nuda Cr absolatu pronii io uitae aeternae sineta di omit obsimationis mandatorum, athema fit. Et hic damnati sint.x. . .er fio dolu ςQd ς. . Et eX illis uerbis, Qtrini ueram Euangeli sit nuda cr abista uitieae. βης conditione es struationis mandatorum, Liquido colligitur,uerum Euangelium non esse nudam de ab lutam promissionem uits steriis, sed cum conditione obseruationis mandatorum. Quod quidem Derissime statutum esse a patribus, iis possiimus argumentis docere. Ado lescenti Euagelico dixit Christus. Si uis ad uitam ingredi serua mandata.EcDon. i3. Gadiectam conditionem. Apostolis in cma similiter sub conditione prou
559쪽
LIB. XI. IN XI. c AP. ast A misit beatitudinem. Si fiscistis, inquit, beati eritis, si seceritis ea. Et iterum. Vos amici mei estis,si seceritis,quae praecipio Doliis. Quid exprimi potuit apertius es Et cum ipse , de Ioannes Baptista appropinquasse regnum
coelorum an nunciarent, at. inde exordirentur prsdicationes suas ut conditione tacite exprimerent prsinii tebant. Poenitentiam agite. Quo coiiii to R om. 8. Paulus,cum constanter traberet nos esse filios de hsredes Dei,& colisredes Christi ne quispiam putaret nihil aliud cile opus, ut iisreditate Πernam asse Heb. a. b.c queremur,adiecit. Si in compatimiar,iat de coglorificemur.Et alibi,cum dimittet nos esse domos Dei, in quibus habitaret Claristus, adiecit. Si in fiduciam, S gloriam spei usque ad finem firmam retineamus. Et statim. Particiapes.n. Christi eflecti sumus, si in initium substantis eius us ad finem firmuretineamus,dum dicitur. Hodie si uocem eius aiadieriti, Sc. Et cu princeps apostolorum ad scientiam abstinetiam pictatem, S caritatem Christianos omnes cohortaretur,mox adiecit. Hsc. n. si uobiscu adsint,&LPercni nian a .Petrii. buacuos, ne. sine fructu uos constituent in diti nostri Iesu Christi cogiticione. Et per Io. dias ait.Siquis audierit uocem meam,& apertierit milii ianua,
intrabo ad illum,& coenabo cum illo, de ipse mecum. Qui uicerit, dabo ei sedere mecum in throno meo. Atin his Christi de Apostolorum testimo. niis,& hac Ecclesis doctrina edoeii& admoniti simus, omnes promissiones uits serias saetas credentibus, quatuncunq: absoluis uideantur sub hac c5ditione intelligere. Et licet ipsa tam dilucide non fuisset expressi colligen-A da nimirum erat ex eo quod alia pler fidem nobis indidi, sitnt, de alia ab incredulitate prohibita. Qua etiam ratione promissiones omnes de conserenda gratia,& perducendis nobis ad beatitudinem per sacramenta merito inatellexerunt doctores oes catholici sub hac conditione, siquide non oppo. natur Obex sacramentis,aut gratia per ipsa recepta propter ingratitudinem non perdatur. Ac ne quispiam liberum se a pceptis putaret, quod Chii siti crederet redemptorem tm fuisse,& non legislatorem, de uentile ad liberan- Euo. candum nos,& reconciliandum nos Deo de explendum oracula propheiarii, no-- . de non ad serendum aliquam legem, iuxta illud Ioan . lex per Mosen data est gratia dc ueritas per Iesuri Christum facta est,adiecit. s Syn. cari.ri. huiusis
modi. Siquis dixerit, Christum te a Deo hominibus dat fuisse ut redemptorem, Christus li fidant, non elim ut legislatorem,cui oboediant, anathema sit. Et hanc Christi prs gislatori
rogatiuam quod legislator sit,cui oboedire teneamur. l illi et secundu natu Argum. t. ram diuinam & secundit humanam conuenit, primo docent illa eximis autoritatis uerba quibiis legem Eliang. Apostolis sitis in monte denunciauit. Mart. s. Audistis quia dictii est antiquis &c. Ego aute dico vobis. Non i .urdi ante nos sancti doctores optime expederunt dicebat quemadmodii propheis, T. Hsc dicit dias sed dum se de autorem legis indicans aiebat. Ego alit dico uo bis. Vnde et admirabantur turbs super doctrina eius.Erat.n. docens eos sicut potestatem habens. Et cum ubim gloriam patris manifestarer,ut tamen Argum. r.
agnosceretur ipse esse,de quo Es dixerat. Diu iudex noster dominus legi- ua. 33. d
560쪽
ser noster,dominus rex noster. Ipse saluabit nos,aperte quadom dixit. Mam Ci .e datum nouu do uobis,ut diligatis inuicem, sicut dilexi vos. Et rursus. Quiis.b habet mandata mea,& seruat ea,ille est,qui diligit me. Et statim. Siquis dili, git me sermone meum seruabit. Et aliquanto post. Si praecepta mea serua. ueritis,manebitis in dileetione mea,sicut & ego praecepta patris mei seruaui,dc maneo in eius dileetione. Et mox. Hoc est praeceptum meum ut dilis gatis inuicem,sicut dilexi vos. Agnouitq: Cyril. in haec uerba istam Christi Argum. 3. Potestate. Et ne Putaretur dece illa praecepta abrogare, roganti adolescenti, Tert. in quid faciendo,uitam aeternam posset acquirere,Mandat inquit nosti. Qui Marc. hus ex uerbis improperat Tertul. Marcioni,& eius asseclis existimantibus,
aliti esse Deli legis, alium patre Christi. Recidit ne, ait, Christus praecepta non occidendi,non adulterandi,non salsum testandi, diligendi patre & ma, trems Ante & illa seruauit,& quae deerant adiecit. Et continuo. Saluit est de hoc in Evang. No ueni dissolucre lege & prophetas,sed potius adimplere. Alci: iterit ilico repetit, Christu praecepta patris impledo confirmasse & militi. xisse. Et Hil. illa uerba.Qui ergo soluerit unu de mandatis istis minimis deciita eaeaggerar. e minima quide mandatoru Dei,nisi cu piaculo Dei consu-
ruit esse solueda, turos minimos,nouissimos ac pene: nullos denuncians, minima soluetes.Vide qua longe iste Tertul. dc Hil.aberat Ecclesia ab erro
re isto que lis elici nostri hoc istis docuerunt, asseretes Christisi nulla Iegem tulisse,& oia nunc praeter fidem libera esse, atq: ideo stat u nostru dici statum Argu. . libertatis & gratiae. Sed & ipse Christus, ne ta perniciosus error suis suadere Dtur fidelibus,tum cu in cccios ascendebat, hanc ueritate ut pote maxime ne
Nest. Hr. cessiriam flabiliuit,& comendauit nobis dices Apostolis. Data est mihi olaptas in cocto S. in terra. Euntes ergo docete oes gentes, baptizantes eos innote patris,& filii is .ss.doceres eos seruare olaqcunet madaui uobis Qus Hieran erudite,ur assister,eXPonit Hiero.his uerbis. Ordo praecipuus.Iussit Apostolis ut primu docerent uniuersas gentes deinde fidei intingerent fici
meto,& post fide ac baptisma,qus essent obseruada,prsciperet. Ac ne putemus leuia esse,quae iussa sunt,& pauca,addidit. Oia quaeculam mandaui voabis. Vt quicunm crediderint, quia in trinitare suerint baptizati, oia laciant, AV m quae praecepta sunt. Et firmauit haec ola Paulus tu in locis supra citatis,tum Rom 3. ucro cum ait. Legem ergo destruimus per fidem Absit. Sed lege statuimus. AH si.de Nam uere legem statuebat per fidem,sive ut dicit Aug. quia fides impetratist. et M. gratiam qua lex impleatur, siue quia impleta explicabant omnia prscidi i a lege, de quam ipsi praestare non potuerat iustificationem per fidem ossere. hane,& quo ad moralia in perpetuum,quo ad alia uero ad tempus, ut sit Argum. 6. illam & bonam eam esse seruandam incunctanter affirmabant. Et qui dixit, Heb. .b Translato sacerdotio necesse est ut legis trastatio fiar, palam indicauit nonne Christum abrogasse ueterem legem, quin nouam tulerit. Nam transi cho*R tio legis non est,nisi uni succedat altera. Necit, ut in lisc uerba dicunt Chryae
ethis. sostomus & Theophilatus, acerdos potest esse fine testamento, aut si