장음표시 사용
591쪽
A particulae iustificato. Sunt insuper etiam nonnullae opiniones protritae in scholis,quae impedimento potuerunt esse,quominus generaliter distinirentur prscepta Dei cuiuis esse possibilia. Siquidem Dionysius Cistertiensis ausus est ascere, nullum praeceptum posse impleri a per erante in peccato. A qua sententia non absunt Lutherant,qui aiserunt,non posse impleri prscepta nisi ametur Deus ex toto corde, S in quocunque opere li Ois quam tuncunque iusti necessario inesse omisitonem praecepti illius dilectionis. Et Marsilius in.2.sent.ccedidit, posse aliquem nonnunquam perdere gratia Dei per omissionem alicuius prscepti pro eo tepore ineuitabile. Et ponit exemplum de dormiente qui proposuit non surgere ad dicendum officium nra tutinum, cum teneretur ad illud persoluendum surgere, idque potuisset, de
debuisset ante praecauere. S. Thomas etiam saepe tuetur amentes, ebrios,
furiosos,& dormientes posse peccare in eo, quod uitare non possunt, si ex culpa sua de uoluntate in eam impossibilitatem sic inciderint,tit antecedena ter talem censeri positi traii resilo materialis praecepti suisse illis uolunt ria. Ad haec. Aliqui pii doctores tuentur aliquas esse ita graues tentationes, ut vinci non positiit ab existentibus in peccato, nisi illi toto corde ad eum maertantur. Et felicis memoriae Adma. 6. probabile putat esse aliquas igno, rantias culpabiles in peccatoribus, qus uinci non possunt,neque fieri inuincibiles nisi illi se in Deu perfecto,& pleno animo conuertant. Deinde Gre. gorius Ariminen etiam nouum peccatum admittit,& noua poena imputan bile in peccatoribus, cpii ob culpam suam destituuntur auxilio Dei speciali necessario secundum illum ad implendum quodvis praeceptum. Et sanctus Episcopiis Roffensis in libro, quo impi gnat assertiones Lutheranas contra bullam Leonis. X uidetur ipsius opinioni subscripsisse.Tenet nant omnes induratos de tradii os in reprobu sensum carere ob sua peccata auxilio necessario sicundu patres ad bene operandum moraliter. Ad quod consequens est,uel eos credere liberos esse a prsceptis, neque in eorti transgresa sonepeccare,aut certe illis esse impossibilia prs cepi ad qus tenentur, & in
ea. quam nequeunt iam uitare,s sceptorum transgressione peccare. Cum
igitur tot, de tam uaris scholassicorum doctorum essent opiniones de haeqvsssione an non iustificati positiat Dei mandata seruare, ne in dubiis non necessariis ad fide suam interponeret autoritate Concilium,& uel huic, uesilli opinionis' udi limi laceret, commodum uisum est adiicere uerbum illud iustificato. Sat quippe habuerunt patres lis esibus nostri teporis obainare. Et scholis credideriit posse reliqua absque amimarum discrimine permitti. Adlisci Si non fuisset adiectu uerbum illud iustificato,potuissent sor,
re uidem aduersari antiquis patribus,qui asserit erunt non posse omnia mandata seritam absque gratia qua liberamur a peccatis,& iustificamur.In Con. Miletii. sic legimus. Item placiM.ut cuicunque dixeri gratiam Dei in qua iustificamur per Iesun Christum diim nostrum ad solam semissionem peccaα torum ualere,queiam commissi sunt,non etiam ad adiutorium, ut non c5
592쪽
mittatur,anathema sit. Et inserius multo apertius.Item placuit, ut quicunn Cco. s. dixerit,ideo nobis gratiam iustificatiHis dari,ut quod facere per litarum iubemur arbitriu iacilius possimus implere per gratiam caqua & si gratia nodaretur, non quidem facile,sed in possimus sine illa implere diuina madata,
anathema sit. Et approbatus est hic canon,& ut canon Apostolicae sedis recan. u. ceptus a Celestican. 1o.suae. r.epist. deocialis.Ec in Con. Arausi.a. tm uideo
diuinitu oes baptizatos posse Christi auxilio,&coopatione,et debere ipsere u ad iaure punct.Aug. etia no tin dicit ad li eam Pela. ptinoe,ut credat sine gia holam posse sacere ola diuina madaia,qcrude ad gratia gratis data Cy.io. is reis sed in lib.de Oi.& lit. saepe repetit sanari uolutate P gratia,ut uoluntas sanata impleat lege degra' i dari nobis,no quia lege implevimus,sta ut lese implere possimus. Er. li. x.ad Simp. q. . lib. uolutatis arbi. plurimu ualet imamo uero est ade,sed in uenudatis sub pilio ad ualet Et paulo post. Sed quis potest recte uiuere,& bene operari,nisi iustificatus ex fide Et aliquato ante. Quo potest iuste uiuere,qui non suerit iustificatus Quo stacte uiuere, qiu non fuerit sanctificatus Uel oino uiuere qui iasi fuerit iustificat Iustificat aut grati ut iustificatus possit uiuere iuste. Haec ille. Et huc Oectat ista,quae uel in eo,uel in alio magni nominis autore legisse me recolo.Peccata no possum uitare,cu uolunt,qui nolun cum possunt,nisi filius eos liberauerit.Mas. Ap Ioa. gnus etia pater ille Cyril. Conc. i. Ephesini praeses sic scribit. Imposiibile est . quicqua boni a nobis Peragi, neq Pturbationes animi superari, net acres diaboli laqueos euitari, nisi gratia 'biritus muniti ipsim hac de causa in no- o . 6. bis habeamus. Et inserius.Corda spus habetes uacua, & propterea orpha
. norii protectore priuati ab omni daemonio,aut turbatione animi, aut qua uis alia cupiditate satae rapiutur,& ad peccata impelluntur.Et Bass.se .de lib.arb. ad uincendu incursus et insidias diaboli uirtute Christi Se armaturass.necessaria esse apertis scripturae testimon is confirmat. Crediderim uero
praecipue appositu fuisse hoc uerbii iustificato Pst prima causam ia dicta ne quispia.caederet,posse ola praecepta impleri, aut salte singula a perseuerate No.M. r. in pM mortali. Lorii. Lad V. haeresim putat nobiles autores plinere. Las.ar.3. Scam aut prscepta irritat de martyrio,pia dc dilaetione Dei saper ol aut He .m certe eo in obseruatiae uirtute,& edicacia enervat. Ita ergo Oia 4erata timiib. s. q. io huius particuis iustificato adiectione,ut ne Momus quide aliquid hic potat Mosu. q. habere qd reprehedat, sc ois est prae lusa occasio haereticis caluniandi Ema8.a. catho.sicut saepe sacri cy c5ueniat cu Q. Aggravata est insua his uerbi de aliquanto apertior saetii blasphemia Lutheri,qui etia iustificatis praecepta Des dicit esse impossibilia. Nihil enim dici, aut esse potest iniquius quam de ab amicis impossibilia requirere,eo praesertim rigore,ut ea non prinantes de amicitia perdenda periclitentur. Quae uero istolasticorum authorum placita retulimus, non arbitror alicui ex patribus tanti momenti fuisse ui s ut propter illaa generali desinitione huius ueritatis de postibilitate manadatorum fuerit temperandum . Aut enim ad quaestionem de nomine spe .
593쪽
A ctant,aut certe omnes illae opiniones,quae ad praeceptorum impletionem graitim praerequirunt ψ dignae erant quae autoritate Concith de suiolissetermitiarentur. Exceptis nancpsortassis praeceptis de conserendis, uessuscipiendis sacramentis,quibus non qualiscunq susceptio, uel administra tio praecepta esse uidetur,ta munda & impolluta,ad nullum aliud praeceptum implendum requiritur gratia gratunsaciens,& gratis fingitur,& absoque sundamento ullo in scriptura,Deum requisiuisse in aliquo praecepto, ut impleretur ex gratia. od quidem,*ero intelliget, quicunque citatam statim.q. perlegerit. Et uel hac ratione deberet quiuis catholicus a praealleagatis opinionibus longe esse, quod omnes in assines esse uidentur errori meri quem paulo ante consutauimus. Et quanquam hoc habeat pecu- ει- aliare praeceptum diligendi Deum,ut de modus ille ex toto corde cadat sub disiectaeo praecepto amen non cadit sub ipso,ut impleatur m gratia. Vere nant Deum no impleret praeceptum illud qui sic Deum ex toto corde diligeret,ut per eam . iiii
dilectionem assequeretur Dei gratiam,vi iam si eiusmodi dilectio antecede rit gratiaret natura ipsam gratiam. Neque debet hic modus ex gratia,cum illo ex toto corde, confundi, sicut plaerim parum haec expendentes faciun Dicet ta- .men aliquis. Cur anathema indicitur Luthero,ci, impossibilia finiatu dixerit praeceptum primum & ultimum,si uerum est peccatores non posse frauare olainxcepta An non ide qui poepit singula,prscepit omnia liquid non conteius erit Deus singuloru obis uatione nisi etiam psiemus & om nia Minor ne est,& non potius maior,&importabilior iniquitas, exigere M a subditis aliqua coniuncrim,quae coniunctim exhiberi non possint,quitaexigere unum aliquid factu impossibile Urgeri etiam potest hoc argum tum premi aliquanto magis. Quia nos non tantum sitemur,non posse peccatores seruare omnia praecepta,sed de diximus,ne posse ab eis impleri singula.Et constanter defendimus neminem diu perseuerare posse in peccato laetati,quin aliquod nouum mandatum transgrediatur. sterea.Licet
nitor sit tyranis exigere a seruis bonis,de fidelibus qus factu sunt impositabilia quam si eadem exigantur a seruis malis de perfidis, tamen no uidetur tyrannide,& quide magna carere, siquis dominus eκigat a seruo quanti cunm malo et exose,quod ipse prolare non potest. Ait ideo ne diuinae bonitati, de suauitati iniurii essemus,perinde deberemus cauere,ne diceres mus eum prscepisse peccatoribus aliqua ab eis inobseruabilia, ac cauendu esse docuimus,ne qxiispia crederet deu iustis prscepisse,q ab ipsis nequeunt fieri. Cogunt haec argumenta concedere absolute et generaliter potuisse di Rest .ciacsicilio et sub anathemate interdici nequis diceret prscepta Dei esse hotiani impossibilia. Ait ita uideo doctores sanctos, quos supra citauimus uniuei uiter,& generaliter dixisse. Nem nos diximus esse aliqua praecepta, quae non possent smaari a peccatoribus, immo nem absolute alteruimus, eos non posse seruare omnia praecepta conivnelim sed diximus non posse
ab eis seruari omni immo nil singula,si perseuerarent in pecoro. sit.
594쪽
DE O BSERVATIONE MANDATOR v MFirmur d bile nano est ei, set uare,& singol et omnia. Quia ut iam Ecclesia dissescit, csum. trini. potest quicun p peccator per ueram semper poenitentiam reparari. Et si det mi. case. hoc adnitatur,ut debet, plebit,& singula,& omnia, de perueniet statim ad gratiam. Ita. tam peccatoribus,quam iustis concedendum in simplici. ter praecepta Dei,& omnia de singula esse possibilia. em uerbo illo iustificato suit opus, sed adieEttam est ob causas quidem iam dietas, ac sortastis
etiam ut satis fieret scrupulosis quibusdam trepidantibus,ubi nullus erat timor. Qua sorte ratione adiecta sunt illa ucrba. Cum auxilio diuino, mdictum est iustos posse cum auxilio dinino praestare, ut seruent sermones
Christi. Intrepide enim potuit absolute dici iustos hoc poscQuia qυς per
in amicos , nostro praesertim auxilio promptos & paratos, possimus, per nos ipsos possumus. Sed addita sunt illa uerba,ut omnis adimeretur occaasso errandi. Verum de his satis. Pergamus ad illa uerba exponenda,qusst . uiti subiecere patres. - Explicatur parem responsio ad argumentum ex frequentiuueni tu . cap. XX.
A Moliri uoluit haec pia,& sacrosancta synodus difficultates omnes ,
de remoras,quae fideles possent impedire,quo minus obuiis, quod
. aiunt manibus uniuersim hanc doctrinam exciperent. Ac Promeutra posibi rea curauit ut de illud dilueret argumentum quod cuiuis possit contra sta , litate man tim dicta ex frequetia uenialium peccatorum occurrere. Quomodo.ruere datorum . damus iustos sicut statim dictii est.seruare sermones Dei cu tam frequenter incidat in peccata cientalia Huic aut argumento respodet patres his uerbis. Licet enim in humor tuti ui quantumas sanctim iusti in leuias rem, i quotidiana, quae etiam venialia dicuntur peccata quandoque cadant,non propterea desinunt essem L. Nam Cr iustorum issa uox est Cr humilis, Cr uerax. Dimitte nobis debita nostra. Et quod lais uel bis praelato argumento respondent, eiusmodi est. Esto in cidant iusti frequenter in peccara,at ea leuia sunt,& minuta neci: tanti apuci Delim momenti,ut propter illa desinant esse iusti aut de eis positi dici, Π, Doctrinae non seroatu sermones Dei uel mandata. Et ex hac respons die quinci: poss. ex resp. sumus colligere singolares doctrinas.Prima est.Venialia peccata non repupum cos gnant iustitiae,seu anni itiae diuins,necp desinit aliquis esse iustos, quia labi lectae . tur in peccata uenialia.Et hanc doctrinam possiimus his approbare. Pria Prima. mo. De huiusmodi peccatis scriptum est.Septies cadet iustus &resumet. Pro. a b Et iterum Iustus in principio est accusator sui. Et rursus. In multis ostendi. roo.3 mus omnes.Hoc est,sive iusti, siue peccatores. Atin hoc tradit non semel Hi o. Hieronymus in dialogis cotra Pelagianos, ct Augustinus multis in locis. I. & praecipue lib. de natura de gratia. c. 36. ubi inter alia de mullis sanctis dicit. Quia saepe in leuissimis, de aliquando in cautis obrepit peccatum, de iumsuerunt,dc sine peccato non scierunt.Et confirmata est haec doctrina sub incoc. Mit terminatione anathematis in Concilio. Mileuitano. Can. 6. . d. . 8 Secuda ,
Do tria quae hinς potest colligi doctrina, est. Multum interin inter peccata uenialia
595쪽
λ de mortalia. Mortalia enim iustitiam tollunt,& gratiae Dei repugnant,neutrum uero, ut statim dictum est,conuenit uenialibus. Docuit de tertio hic stacta Synodus,iustos debere semper agnoscere infirmitatem suam, & ue rariter & ex corde posse,isc debere dicere, Dimitte nobis debita nostra. Et cum non contenta est dicere,iustos quadocv cadere in uenialia peccata, sed dixit quantuncunm famis de iustis id contingere, in ea particula quantuna uis sancti de iusti,docuit quarto,longe a uero aberrasse omnes illos hsretis Doctrin. seos,qui tenuerunt ad tantam persectionis celsitudinem,& sortitudine posisse iustos in hac uita peruenire, ut ultra peccare non possint. De quo errore . in expolitione. tr. Cap.copiosius agemus. Potest&quinta haec domina. ex uerbis his decreti colligi.Tametsi peccata uenialia uere sint, de proprie peccata,tamen nunquam propter illa dici potest quisquam transbesseresse . ii mandatorum diuinorum,aut non seruaret mones Christi. Nam haec nomina conuenire nequeunt iustis. Et peccata uenialia prope nihil sunt respecta arcts obsci uantis mandatorum,quam Deo prsstantium.Quare maris stantiori fiat denominatio absolute asib endum est,eos struare mandata etiam si nonnunquam incidant in pectata ueni lia. Et ex his potest patere optima, de nolima uia ditatuendi argumentum quoddam apparentissiηmum,& longe certe apparentius,quam duo argumenta Lutheri cotra possibilitatem mandatorum. Argumentari enim aliqui possunt hoc pacto. Iu
sti quantuncunm sancti,dc persem incidunt quotidie in peccata. Nel est a B poisit dicere,Mudum est cor meum,purus sum a peccato. Quomodo igitur credamus uel iustis esse Dei mandata possibilia Si possibilia essent Des
mandata, uerent utit omnia peccata,qui tantam adhibent diligentiam et curam ess obseruandis,quantam iusti de persem adhibent. Nam peccatum non est,ubi nulla est transgressio mandati.Est hoc fortassis argumentum quod patres in his uerbis,qus nunc elucidamus, uoluerunt dissetuere. Et non opus est pro hoc argumento explicando eo diuertere,ut dicamus,uenialia non esse contra mandata. Hoc enim infra ostedemus essetasum.Tropidare etiam uidentur,ubi nullus est timor,qui dicunt,satis esse,q, mandata
seruare possumus,quatenus satis est ad perseuerandum in iustitia, de amiciatia diuina.Siquidem in promptu est iam ex prsdictis uia euaden, hoc a numentum. Ea scilicet,quam collegimus ex uerbis patrum. Seruant nanmium mandata etiam si labatur in uenialia.Siquis uero roget,an possibile sit talem iustificatis seruare sic mandata ut ne minimam quidem culpam ad mittant contra ipsa,huic nos quaestioni ficiemus satis Deo auspice insortias lib. is. i de omnia,qus hic collegimus ex sententia patrum copiosius
explicabimus,&sortius communiemus. Videamus ergo γε post hic
596쪽
- . DE OBsERVATIONE MAND ATOR v M d a livi teneant rari Eser renumdata . cl. καI. CVT plenius instr ierentiir fideles de obstruatione mandatorum diuinorum.illis q de necessitate δέ postibilitate ipsorum tradita sunt, appenderunt patres quasdam per qua utiles doct inas, q nos quoniaex praedidiis inseruntur,& i ut auctaria quaedam stant eis pro ornamento de fi mamento pleniori adiecti usitatissimo scholarum uocabulo corola. ia,seu appendicia nominabimus.Et quod primo ex dictis colligunt,est huiu odi. Quo fit, ut iusti ipsi eo magis se obligatos ad ambulandum in uia iustitiae sentire debeant. Et si clariora uerba requirimus quod primo iati v ariti serunt,est. Iustificati sunt magis obligati ad ambulandum in uia iustitiae,quausa inim olim,cum erant peccatores. Et tres causita insinuarunt hic patres proptermadatis. quas iusti plus tenentur ad smrandum mandata,quam peccatores. Prima. Aet. i quia a Deo habuerunt beneficium suae iustificationis. Lege enim naturali ci tenemur magis oboedire de obsequi qui pluribus nos sibi obstrinxit Greg. M. neficiis.Cum augentur don rationes etiam crescunt donorum ali Gregos. in Eua. rnas.Et subdit.Tanto ergo esse humilior, ait ad seruiendum Deo prom- mor quisl debet ex munere,quanto obligatiorem se esse conspicit in red- 1 denda ratione. Secunda catis propter quam iusti magis tenentur ad obser uantiam mandatorum est,quia ipsi melius,&sacilius ea possimi implere. Per gratiam enim diuinam,& habitationem spiritus si vi in ipsis,potentioecia . t uirilitum exercitia,& sortiores ad resistendum pectatorum in cursionibus. Postulat autem hoc ratio bonitatis, de suauitatis diuinae,& onaturale lumen id docet ut ad ea sit quis p minus adstriditas, quae dissiciliora sunt ipsi,& contra ad ea magis,quae commodius. de leuius potest prae Tertul. stare.Unde Terr.lib.x.ad uxorem.Omne desictum uoluntarium in domis no grande est. Quanto enim potestas uitandi fuit, tanto contumaciae crumen oneratur. Et Bern. In dissicilioribus agendis obaeditio gratior, quam grauior praeuaricatio iudicetur,& in secilioribus minusque onerosis contεΤ plus damnabilior,quam actus laudabilior aestimetur.Tertia eiusdem ueritatis causi est quia a Deo hanc habent iustificati gratiam praeter suam iustificationem,ut ab eo non destiantur,nisi prius ipsi illum deserant. Qua ratione duplex ipsis nomen uidere mihi uideor custodiendi mandata Moescere. Videlicet ne de Cito beneficio sint ingrati,& ne tam fidelis,& benignus ho*es eos desci at,& tantum beneficium perdant, si obtorpere coeperim in uia iussiti quam unam ille a nobis exigit,ut nobiscum maneat. Et sicut capi .ra. admonuimus uni haec uerba, Deus nan sita gratia semel iustifica,tos non deserit nisi ab eis prius deseratur,desumpta ex Augustino. Et sun damentum habent in scripturis. Praeter haec autem argumenta,quae satis idonee probant maius hoc uinculum,quo iusti adstringuntur ad obaedien iam Deo eκhibendam possimus Sc hanc sententiam apertis testimoniis scripturarum confirmare. Nisi abundauerit iustitia uestra, ait Christus adstos Apostolos plus quam scribarum de pharisaeorum, non intrabitis in iregnum
597쪽
LIB. VI. IN XI. c Ap. x t A regnum torum. In quae uerba Theophilatus ubi expositisset iustitiam dici omnem uirtutem,sicut cum Iob dictus est iustus subdit. Horrcsce homo animaduertens quanta a nobis repetatur. Er alibi Christus generaliter pro nunciat.Omni autem, i multum datum est, multum petetur ab eo,& cui Luci, commendauerunt multum plus petent ab eo. Et Paulus inquit. Irrita quis Heb. io.eliciens legem Moysi sine ulla miseratione duobus uel tribus testibus moritur,quanto magis putatis deteriora mereri supplic 'qui filium Des conculcauerit,& sanguinem testamenti pollutum duxerit, in quo sanctificatus est,spiritui gratiae contumeliam secerit Et Petrus dicit. Si enim refugientes coinquinationes mudi in cognitione domini nostri,et saluatoris Iesu Christi,his rursum implicati superantur,sacta sunt ess posteriora detcriora prioribus. Melius enim erat illis non cognoscere uiam iustitiae, quam post agnita retrorsum conuerti ab eo,quod traditum est illis,Hncto mandato. Conisamant etiam hanc do strinam omnia,qus docent maiora esse csteris paribus nostra peccata quam Iudsorum uiuentium sub lege Mosaica. Quod de Paulus eleganter docet in epistola ad Hebre. praecipue uero in illis uerbis. Vi- .dere ne recusetis loquentem. Si enim illi non rinigeriit recusantes eum, ciui ri r super terram loquebatur multo magis nos qui de cosis loquentem nobis auertimus. Qitaecunque etiam probam maiora sui siec cris paribus peccata Iudaeorum,quam Gentilium,quia sicut Psalmisia dicit, Non sicit taliter omni nationi,& iudicia sua non manifestauit eis stabilire queunt proentems diffinitionem. Si enim propter beneficium prs cellentiori&legis,&perseelioris pastoris inducitur maius uinculum ad obseruantiam madatorum,mulπ - .
to magis hoc fiet propter beneficium iustificationis. Et si peccata principure proatorum grauiora sunt,iuxta illud potentes PCtenter tormcnta pa*tientur.& si peccata sacerdotum S ecclesiasticorum maioris sunt reatus a--ψpud Deum iuxta uerbum Christi,Hi accipient damnationem maioremerunt igitur & peccata iustorum lcaeteris patibus culpabiliora. Quandoquidem omnia principum de Ecclesiasticorum beneficia antecellit gratia iustificationis. Acceptarunt doctrinam istam de docuerunt concorditer omnes Ecclesiastici doctores & antiqui de scholastici. Quippe qui ubicpasseuerant maiora esse Hieris paribus,& grauiora peccata fidelium, quam infide. lium,& iustorum quam peccatorum,tanto p ununquenque apud Deum grauioris esse delicti de criminis reum quanto maioris erat meriti antequacaderet. Et lisc satis possunt esse manifesta eκ his qus de ins lualitate bono. rum de malorum meritorum lib. io. tradidi miis. insculain eoim docent grauiora esse peccata iusiorum, quam peccatorum docent & eos ad legis prscepta sortius adstringi. Et prster ibi olaia exprestis est locus Hieronymi in illa uerba Apostoli Manifesta autem sunt opera carnis. Vbi sic scribitibi eo fornicator maioris est criminis quia tollit membra Chrisii & ncit ea membra meretricis. Erunt quippe duo in carne una. Qui non est fidelis ne
que credit in risto,sua men ra serit membra meretricis, qui codd
598쪽
semicatur,Christi membra lacit membra meretricis. Ecotrario i fidelis In Cfornicatione sua,utrum uiolet,an sdificet templum idolo,nescio. Per uitia quippe maxime dsmones coluntur. Hoc unum scio,* qui post fide Chria sti fornicatur,uiolat templum Dei. In illa etiam uerba, Si ecclesiam non audierit,sit tibi sicut ethnicus de publicantis,sic scribit. 1 ando autem dicitur sit libi sicut ethnicus & publicanus, ostenditur maioris esse detestationis, qui sub nomine fidelis agit opera infidelium, quam hi, qui aperte Gentiales sunt.
Neminis sis est fidessoti ad consequendum regnum c arum. cap. XXII.
SEcunda doctrina,quam his appenderunt patres,quaeque aperte sequi tur ex priore conclusione huius cap. est haec. Nulli satis in sola fides,ut
haeres constituatur regni coelorum,& eam hau editatem consequatur.
Verba decreti sic habent. Itaque nemo sibi in sola fide blandiri debet putas fide sola se haeredem esse constitutum,haereditaten P consecuturum. Firmatur autem doctrina haec duobus Pauli testimoniis S alio Petri . Atque in illis uerbis. Etiam si Christo non compatiatur,ut de conglorificetur,innuitur aliud,quod de eandem ueritatem luculenter confirmat. Ait quippe Pau lus.Ipse spiritus testimonium reddit spiritui nosiro, di sinus filii Dei. Si m. tem filii de haeredes,haeredes quidem De cohaeredes avicin Christi, sit men compatimur,ut de conglorificemur.Quibus uerbis docemur necessi rium esse nobis prster fidem pati aliqua aduersa de laboriosa cum Christo, ut simul cum illo glorificemur. Si enim oportuit pati Christum , & sta in
tuare in floriam suam,multo magis oportet nos pati, sicut dicit eleganter ivm - B ardus,ut intremus in gloriam alienam, sepernaturalem uidelicet no bis,& indebitam,ac nostris meritis longe maiorem. Vnde & idem Apoαstolus alibi est.Eidelis se ino. Nam si commortui sumus,& conuiuemus,asistin s de conregnabimus. Et pauloante. Nam de qui certatin agone, non coronabitur,nisi legitime certauerit. Et merito patres tam multis ututur testimoniis. Conueniebat siquidem sortius hic inere pedem,et apertiorem sacere,& firmiorem doctrinam traditam,quia articulus iste inter Ecclesiam catholicam de haereticos nostri temporis,& suit, & est etiam num in primis controuersus. bigere tamen potest, qui hanc dissitationemata tente legerit,an hoc loco dissime int partes,nem fidem solam susscere, ut quis haeres constituatur,nel satis esse ad haereditatis assecutionem, an po- si emum hoc duntaκat. Distinetii enim haec sunt. de posset quis defendere solam fidem sitis esse ad iustitiam nec tamen esse satis ad beatitudinem. Et arres non diκerunt sub disiunetione , Nemo sibi in sola fide blandiri de- et putans fide sola se hau edem esse constitutum,aut haereditatem cons euturum,sed copulative adiunxerunt, haereditatenet consecuturum.
Protestantes quidem sola fide tuentur impios iustificari, nequaquam tame assentiuntur suo praeceptori Luthero asserenti in lib. de captiui. BGy. sola
599쪽
A sidem satis eae o beatitudii leni,do promissisionem ipsus iustitiatis .
nullis peccatis esse commutabilem,nisi sola incredulitate. Et cum dicunt sola fide impium iustificari tantum sentiunt sela fide apprehendi iustitiam,neque negant alia esse impio necessaria,ut assequatur iustitiam. Nam hoc quid aliud esset,quam asserere fidem solam sussicere ad beatitudines Quod enim sussicit ad introducendam aliquam formam in subieetiam, si non superueaniat sortius aliquod agens ,quod inde ipsam pellat,suffciet & ad eam con - uandam,ut1cunt physici. Et si ad acquirendam iustitiam non requiritur poenitentia peccatorum,sed sussicit sola fides,neque amittetur prosecto iustitia per alia peccata,sed manebit quandiu manserit integra fides. Quanuis autem in hunc potissimum errorem, in pote omnium perniciosissimii, uerba sua patres direxerint,& testimonia ex Petro de Paulo huic soli uideatur aduertai,tamen si aliquanto penitius hsq& pro dignitate expedamus, dc errorem quoq protestantium intelligemus hic esse ab ipsis damnatum. Quoniam qui dicunt fide sola apprehendi iustitiam fide sola dictit, impios fieri haeredes,ise hsreditatem consecuturos.Iustificati quippe, si moriantur, nullo opere indigent,ut consequantur beatitudinem. Et licet iustis in hoe mundo manentibus necessisa fit ad perseuerandum in iustitia obseruatio mandatorum.tamen si fide sola apprehenderit quisquam iustitiam,fide sola.
perueniet,st statim moriatur ad beatitudinem. Cum igitur monuerunt pa tres,ne sibi quispiam in sola fide blandiretur,putans ea seli haeredem se cois stitutum haereditatent consecuturum, tametsi haec non siib disiunetione . M sed copulative in unum coniunxerint,non solum damnarunt dicentes, sauris esse fidem Iam ad iustificationem & beatitudinem,sed etiam illos, qui dicunt,eam solam satis esse ad comparandam iustitiam uel certe ea sola coη parari iustitiam. Nam ex quocunque istorum triui desinitio ipsorum palam eneruatur. Sed enim,ut nullus esta tergiversationibus locus, & omni bus extinctis erroribus, sola ueritas infidelibus regnaret, in canonibus
huic distinitioni respondentibus omnia haec clare,& dilucide dissinita sint, ν& anathema indictum est tam asserentibus,fide sola impium iustificari qua
contendentibus,sidem satis esse ad aeternam beatitudinem assequendam . Qitoniam uero errorem protestantium lib. s. p. n.& lib.9.c. 7. Deo
uente extirpat simus,&fidem iam non satis esse ad beatitudinem, quod praecipinim est huius loci. q. t. libelli de iustificatione apertissimis Christi de Apostolorum sentent is & ex lumine naturali luculentum fecimus,hoc ipsim perpetuo Ecclesiam catholicam credidisse,iSc docuisse contenti erimiis nunc monstrare. Et id quidem ex uniuersis pene Conciliis & generalibus et pro lincialibus ostendi potest. Vt enim, omittamus prouincialia,in omnibus generalibus, excepto Ephesino primo qusdam inueniemus h ectantia ad mores statuta & disssinita & tradita uelut necessaria ad Alutem,aut certe prohibita,ut noxia & mortifera. Sed ne fastidium faciamus letiori, a fuerit pauca quaedam ii lut indicare,In Nicaeno quidem multa talia licet te
600쪽
s p gere, none.2.3. 9.io. ,16.is. in prirmo Constantinopolitano praecipi CGeom, q tur,ut Episcopi suam discessit gubernent,neque ad alias non inuitati accede operil dant. In Chalcedonensi actione. s. patet damnatum esse Dioscorum, non nece itale propter fidena,sed quia ausus est excomunicare summum pontificem Leolidetur in nem. in quinta Synodo generali,quae est secunda Constantinopolitana cacoc. gene notae nono anathematititur,qui non una adoratione adorat Deum De raritas. bum incarnatum cum eius carne. In. . Synodo quae est.a. Nic a approbatur de religiosus diffinitur cultus imaginum constetus in Eccle ia, & repro .hantur sacrilegia execranda quae his temporibus non sunt ueriti Lutheraα ni patrare cotra imagines Christi de sanetorum. In.8. damnatus est Photius propter ambitionem Patriarchatus Constantinopolitani. In Lateranena
sub Innocentio. 3. Canone. i. damnata est expresse haec haeresis in haec uer
ba,quae relata sunt extra de stim ma trinitate de fide cath. cap. Firm ter.Nocii solum autem uirgines,& continentes uerum etiam coniugati per fidem rectam,& operationem bonam,& sic placentes Deo, ad xternam merentur beatitudinem peruenire. Vides utrunque oportere coniungi, & fidem roctam operationem bonam,ut ueniatur ad beatitudinem Et in canoncis
ad hoc praecipiuntur Concilia prouincialia singulis annis,ut de reformaridis moribus praesertim cleri diligens habeatur cum Dei timore tractatus. Si uero Qta fides satis esset ad salute, no elis neces nisi pro una causa fidei cogi Concilia dc nullae essent leges nem Ecclesiasii cs,neci: ciuiles, qux obligarent in conscientia,neque puniri quispiam pollet grauiter, nisi pro in D dulitate. Quod quidem non aliud est,quam sontes tu sceleratos homines
aduersus iustos de innocentes armare pacenci: Se tranquillitatem,& omne commodam administrationem eκ ciuitatibus tollere,ac denim sacra de sae culari coelestia Sc terrestria diuina ν de humana omnia miscer turbare,et sub teterrima quada caligine.& uerit ne confundere. In Constantiensicoriolio multa damnantur spectantia ad mores contra Ioannem Vultelesum & Ioannem Hus. In Coolio Elorentino de Lateranensi ultimo pleram spectatia ad mores uelut necessaria ad salutem sancita, de definita sunt. Ex doctoribus autem sanetis tam frequentia passim,in ipsis obuia sunt, testimo. nia pro hac ueritate,& ta multa,dum alias communimus, iam citauimus , ut me pigea Sc isdeat,nouas alias eorum sententias hic ad acere. Siquis de re adeo manifesta haesitat,deponet suum dubium, si legat commentarios
eorum,siue in ea loca,quae ex nouo testamento citauimus. siue in complurima,qus tertia quam pagina in ueteri testamento,& prscipue in prophe
tis Occurrunt, quibus obiurgantur transgresseres madatorum diuinorum
de iis illis de ardores sempiterni prςdicuntur,nisi resipiscant. Integro uolu- mine disputauit Augustinus contra hunc errorem sub titulo de fide tu moribus. Multa contra eundem scripsit Hieronymus in libris contra Iovinianum.&contra Pesagia.Et pulchre idem in illa uerba Matths,Non omnis qui dicit mihi domine,domine Jcc. Sicut supra dixerat eos , qui haberent uestem