Tridentini decreti de iustificatione expositio, et defensio libris 15. distincta, totam doctrinam iustificationis complectentibus. Autore fratre Andrea Vega, ordinis Minorum, ..

발행: 1548년

분량: 1045페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

651쪽

. A &gne intern ussione es,a quo eodici sunt,amoris uinctilis inhaereant,de bonorum omnium sontem est sanelis omnibus in perpetuu exaltent.Hic aut amor non solum licitus est, de bonus ac iustus,sed est etiam sanctus,castus,& perfectus. Et sa a fine sit denominatio, magis positi dici amicitis qua cocupiscentiae,& liberalis,ac caritatis potius,ac gratuitus & nullo modo mercenarius. Atet lisc de obseruatione mandatorii, qua in terram promissio. nis tendimus, per. . capita,uetur per. r. mansiones uerorum filiorum is rael disso uisse sufficiat. Pergamus ad ea, q proximis duobus capitibus p tres tradunt de prHestiriationis arcano,& perseuerantiae munere sine qu-hus nemo in beatam illam terram ingredietur uere manantε lac,& mel.

DE INCERTIT UDINE PR AEDEST IN ATIO Nis

ET PERSEVERANTIAE LIBER XII. IN XII.& xiij. Cap. Decreti de iustificatione.

PRAEFATIO. de praedes Agnam habent inter se cognationem praedestinatio de iustificationis gratia. Hoc duntaxat, reste Augusti. inter iitranque interest, quod praedestinatio est gratiae praepa. ratio, gratia uero est ipsa donatio. Frustra uero gratia ac cipitur, si ante huius uiis terminum ignauia de culpa nostra amittatur. Atque ideo patres uolentes plenam iusti fiacationis docti nam fidelibus tradere nonnulla de ipse pudestinationis arcano,& de perseuerantis munere attingenda sibi esse prudenter censueriit. Quoniam autem praedestinati omnes aliquo saltem breui tempore, quod Ditam istam concludit, in accepta iustificationis gratia perseuerant, & quiocunque in ea perseuerant prolatilinati sunt, neque potest esse praedestina tus, quin huius uitae circulum in gratia absoluat, neque rursus potest in maria quis illud complere, quin sit praedestinatus, uisum est spectantia ad cap. Q.quod de praedestinatione dis rit, cum pertinetibus ad tap. 13. quod de perseueretia tractat,in unum librum compingere. Adeste or sollices uos praedestinati,& perseuerantes. Fatuere nostris laboribus. Omnia inim propter uos sedit dominus. Et nostrum ad illius exemplum, uobis quodpo. test exile desudat ingenium.

652쪽

svra PT 'io NEM c Asinii suendam esse. cap. la. 'EMO quoque,qviuis u in hae mortalitate uuatur arcano Dd ne praedestiri ιonas mγωio uti adeo presumere debet , ut intostatua , si omnino esse in numero praedestinatorum, q si Meruns sit , quod iussi culus, aut amplius peccare non postis . aut si poma. Merit, certam ibi resipistentiam promittere debeat. Nam ni iciaci reuelatione stiri non potest, quos DeusMi deteriti dDE PERSEVERANTI AEmunere. cap. 33.

TIMILITER de perseuertae munere, de postriptum est. Qui permergueriti uela, em, hic se serit. Q3os quidem dum de haberi non potest, nisi ab eo, qui potens o, em, quillat, sitat ere, ut perseueranter stet, er eum, qui cadit restituere, nemo fiabi aliquid certi es foliata certitudine polliceatur, tametsi in Dei auxiatio si istimam spem collocare, π reponere omnes debent. Deus phil'. i. b ipsi idius gratiae defuerint, sicut coepit opus bonum ira per et operim LCo. io. e sidis, G perficere. Ver tamen quise existimant stare. uideant necuiau,ta cuin ianmore, Cy tremoremuem uam operentiar, in laboribus, in uigi s. Aelisinoonis 'oraimbus er oblationisus, in ieiuniis, in castitale. Formidare enim debent, Mente quod injemgloriae, ex nondum in gloria renati fiunt. de pugna,quae superest cum cone, cum mumdo, cum diabolo, in qua uictores ese nonpositat, nisi cum Dei Dialis Rom. 8.e. Apostose obtoniperent dicensi. Debitores sumus non carni, ut fecundum cara sua mus. Si enim secundam carnem uixeritis moriemini. Si aurem stiri tufacta curaumrtim restis, uiuetis. ait iT

COMPENDIARIA CAP. XII. er XIII.

declaratio, Cr errores in eis dotis '. nati. cap. 1. l

V o sunt quae patres de mysterio praedestinationis dis ifiniunt. Primo statuunt non' omnem iustificatum esse prs destinatum, & iustificationis gratiam posse contingere etia non praedestinatis, quia potest iustificatus acceptam iu/i 1 stificat tionem perdere, neque postea recuperare. Et hoc tradiderunt patres illis uerbis capitis duodecimi.

uerum est, quod iustificatus aut amplius peccare non postis, aut si pecco init, certam tibi Qipiscenti promittere debeat. Sed multo adhuc aprarius

653쪽

tam contingere Exerit, reliquos uero omnes, qui uocantur, vocari quidem ,s Prusia non accipere,utpote diuina potestae praedest os ad malum,anathemasit. Et praede- Praedestiostinationis quidem nomine hoc loco intelligunt sternam praeordinatione natiou de aliquorum ad beatitudinem, uel quod apertius, de consormius Paulo est, finitio. propositum certum de firmum, quo Deus ab aeterno uoluit aliquibus impartiri beatitudinem. Dum autem patres statuete, non omnem iustificatum esse praedestinatum,duplici errori aduersati sunt, duasque haereses uno ictu serierunt,dc Himinarunt. Altera est Ioviniani,qui,teste Hieronymo, & Hiero. Romae a sede apostblica damnatus est,& in Aphrica a quodam concilio. Altera uero est Uuitcleui Anglici damnati in concilio Constatuiensi. Asseu a. col. I ruit Iovinianus, eodem Hiero. attestate,tantam esse iustificationis gratiam, Q. ut qui eam semel consecutus esset,nunquam posset ab ea excidere. Ideoque aiebat,ωs,qui baptizati fiterint,no polle a diabolo devirici. Et ne hoc sturule dicere uideretur addebat eos, qui subuersi ab eo fuerint, a qua tantum cui Simon magus,sed non spiritu esse baptizatos. Et Vultclesus non conatentus illius haeresim iam olim opera sanctoriam doctorum stultam, ab et inseris reuocare, auxit eam mirum in modum, de omni ex parte aggravaauit.Quia absolute assirmauit, praedestinatos semper esse in gratia Dei, ne pposte esse extra illam,reprobos uero perpetuo esse in Dei odio, neque pocse ad illius gratiam uenire. Et distinctionem illam irrisit,qua communiter son lemus uti in scholis dicentes quosdam diligi a Deo, uel exosos ei esse secundum praesentem iustitiam dulaxa alios secundum aeternam praedestinationem,alios uero secundum utranque. Semper proficiunt in peius haeretaei. Mos bere Semper peccata peccatis,&tenebras tenebris adiungunt. Secundum uero, istorus. quod de praedestinatione. S. Synodus fideles suos hic edocuit,est,ita esse arcanum & occultum praedestinationis mysterium, ut nemo absque diuina reuelatione scire possit, quos Deus praedestinauerit. Verba quibus cap.ret.

absoluitur, sic habent. Nam esse exspeciali reuelatione sciri non potia, quos Deus sibi eligerit.Quare in principio cap.huius patres saluberrime admonent omnes fideles ne quipiam dum in hae mortali rure uiriturusque adeo pro se,ut certo sis tuae se esse in numero praedestinatorum. Atque in his aduersati sunt patres, erro ri, quem quidam ruentur dicentes sine diuina reuelatione posse iustos certos esse non solum de sua gratia, sed etiam de beatitudine. Quem errorem , quidam uir doetissimus tribuit Bucero in concordantia arti. de iustificatione aut certitudine gratiae. Et ab eo non admodum longe suis leuidetur qui dam catholicus, qui ausiis est dicere,Paulum non propter aliquam reuelau. tionem, sed propter conscientiam bonorum operum assci uisse sibi esse ropositam coronam iustitiae. De perseuerantia uero duo etiam definita sunr.i

Constituitur primo donum pisuerantiae absque gratia Dei haberi non posse. Et hoc quidem explicatur illis uerbis. Quod quidem aliunde haberi non.

654쪽

, DE INcERT PRAEDEST. ET PERIEVE.

pucadit remuere. Et aliquanto apertius idem confirmatum est cano. m. c

i. ii. Qui sic habet. Si quis dixerit iustificulum , uel sime jectili Dei auxilio in acceptat litia perseuerare poRe, uel cum eo non posse, aliam sit. Et in his damnarunt

patres errorem Pelagianorum asserentium, satis esse libertatem nostram naturalem ad perseuerandum in Dei gratia. De quo nobis erit infra copio stor Se opportunior sermo. Ne uero iusii de perseuerantia sua plus iusto anxii& soliciti essent audientes se eam non posse, nisi ex dono & auxilio

Dei obtinere, mox eos consolati sunt patres eκponentes, nemini des

turum hoc auxilium, nisi ei, qui sibi ipsi defecerit. Veiba sunt pulcherii, ma & suauissima decreti. Tametsi in Dei auxilio firmissimam spemcosso re σPb . i. a r onera omnes debent. Deus enim, nisi illius gratiae desuerint, sicut coeperit opus bonum, ita perficiet operans uelle de perficere. Et sunt haec uerba deprompta ex illo mirifico paruulorum omnium consolatore. Ad Philippenses quippe sic scribit. Confidens & hoc ipsum, id est persuasurri livibens de hoc ipsum, quia qui cepit in uobis opus bonum, perfit et usque in diem Christi Iesu. Et rursus. Deus est enim, qui Operatur in uobis δέ taperbii. ct perficere pro bona uoluntate. Et paria his tradiderant patris cap. M. illis uerbis. Deus nanques gratissimel iustificatos non deserit , nisi ab eis pruis stratur.' ae de ex August. de ex scriptura desumpta esse ibi docuimus.

Porro superbia exitiale est 'comnino pestilentissimiim malum. Omnem uirtutum nitorem obnubilat ,omnia laeta& florida bonorum operum sarit marcescere , omnem gratis fructum depascit. Et propterea ne iussi de hac tanta, & tam benigna diuinae opis praesentia superbiant, de dum cera, tos & securos de sua perseuerantia se existimant, in peccata labantur de acceptam iustificationis gratiam deperdant, consultissime patres subiece Con , e trant statim secundum, nempe certam absolute nemini posse esse suam pera se erantiam. De perseuerantiae, inquiunt, munere, de quo scriptum est. QMi pere

seuerauerit inque inlinem, hic fulvus erit, nemo sibi certi siquid absoluta certisusne Camis. polliceatur. Quod de aliquanto dilucidius secerunt in canone i6. sub his uer bis. Si quis magnum illud usque in finem perseuerantiis dontim se certo habiturum, Hasolatu er infulabili certitudine dixerit, nisi Hκ ex sinciali re alioe didicerit, anathem- sit. Et haec manifeste confirmant secundum, quod de praedestinatione trauditum a patribus statim docuimus. Causam autem propter quam sormi dare debeant omnes iusti de sua perseuerantia, de nemo sibi huius odi tantam certitudinem arrogare possit, nisi ea ex diuina reuelatione contigerit. aperuere patres ab illis uerbis. cap. 13. Uremtamen, qui se existimant stare hi deunt ne cadant usque ad inem capitias. Et assignata in summa est, quia quan diu morialem uitam ducimus,uiatores sumus, de militia est uita nostra si per terram, pugnaque praegrandis nobis imminet cum formidandis utitubus hostibus, cum carne, cum mundo, cum diabolo. Et quae his inte

posuerunt patres. Scientes quod in spem gloriae de nondum in gloria rea nati sunt, hunc sensum habent. Scire oportet iustos non accipere se in i

655쪽

A m itione sua, gloriam de beatitudinem, quae certa erit de secura ominnium bonorum possestio , de omnium malorum , aduersantiumque omnium exclusio, & exilium sed duntaxat gratiam, quae arra est de pugnus gloriae. Itaque dum iustificamur, non talem notiam uitam inchoa mus, qualis erit uita illa beata, quam adepti nulli malo aut aduersitati poterunt subiacere, sed tantum inchoamus uitam. quae habet spem gloriae. Nam gratiam acceptam, per quam renascimur in spem gloriae, nisi solici te custodierint iusti in procinctu erit perdere. Quia ubique de semper insidiantur ipsis rapacissimi dc prxualidi hostes, qui illam depraedari de auferare ab eis tota ui de ope sua connituntur. Participes, inquit Paulus, Chri- Η 3. e m essedii sumus, si tamen initium substantiae eius usque ad finem firmum retineamus. Hoc est, si tamen fidem usque ad finem praesentis uitae inconis custam & illibatam seruemus. Nam fides,ut in haec uerba dicit Anselmus, An eis.

initium est bonorum, incorporationis Christi, ric per ipsam deifica siti, initiamur, de diuinae sibstantiae participes fimus, quia Budamentum est de ortu subiti me.

go uirtutum, per quas ipse existit in nobis, & nos membra eius efficimur. Dum autem hanc iustissimam causam timendi patres edisserunt, testimo-n's Pauli omnia communiunt Sc remedia certissima ad defendendos nos ab hostibus nostris immo&ad deuincendos illos luculenter aperiunt. Ea autem sunt labores, uigiliae, eleemosynae, orationes, oblationes, teluania,castitas. His enim edomanda est caro, his deuincendus mundus,atque

m. cap. 2.

sericordia in nos. Nam salsitas non habet tantas uires, quantos coonatus. Diu subsistere non potest. Infirma in de imbecillis, de facile Falsit amittit nitorem & speciem ueritatis, qua incautis, & partim attentis illu- unbecillis. St.Habemus certissima de sortis argumeta,quib.doctrina a patrib. hic iraditam firmemus de tueamur, ac tres, quas mox citauimus, haereses eis aduersantes reuincamus. Vt tamen firmiora sint omnia, ac cunctis diluis ridiora, oper rectum erit singillatim ea firmare, ac discutere . Ac primo quidem ad confirmandam definitionem hanc patrum, Non omnis iustificatus est praedestinatus, dc euertendam haeresim Ioviniani& Vulici ut assisentium neminem posse perdere acceptam semel iustificationis grautiam,des uire nobis post int multa scripturae loca, ex quibus constat suis Saul aliasa plerosque in gratia Dei, postea ab illa eκcidi dc tandem fuisse condem quado bonatos. Porro de Saule aperte restariar seriptura eo tempore, quo a Deo ele nus.ctus suit in regem populi Istaelitici, Hectum illum fuisse, & bonum usquea 3. Reg. '

656쪽

, DE INCERT PRAEDEST. ET PERSEVE. adeo, ut re esset uir de filiis Istaei melior illo. Cumquς bonus Dctus, dicitur, ostenditur nimirum suisse tum in gratia Dei . Non enim Balet scriptura huiusnodi elogqs ornare eos, qυi eκtra gratiam Dei stitu. Et

Deus tantae bonitatis est, de tantopere bonitatem amat,tat omnes bonos,& gratos Se caros, immo amicos habeat. Ei si nullus de fit is Israel melior illo erat, erat igitur de ipse carus de gratus Deo. Nam utique in populo illo Dei multi erant uiri sancti & probi, & quos Deus magnopere ama bat. Quod tamen in hac tanta gratia non perseuerauerit Saul, eadem sciri plura palam testatur. Pro eo quod abiecisti sermonem Domini, dixit ada eum Samuel, abiecit te Dominus,ne sis Rex. Dicet aliquis abiectum eum esse a potestate regia, non tamen excidisse a gratia Dei. Verum antecedenatia dc consequentia amplius aliquid ,si bene expendantur, significant. Im nuunt enseri ideo eum a potestate regia depositum,quia propter suam in . bedientiam exciderat a gratia Dei. Neque tanta poena mulctatus sui siti, si

non prius uiolasset & perdidisset gratiam de amicitiam Dei. Sed ne quis quam dubitet eum amisisse gratiam Dei, audiat quid postea apertius deissi LReg. is. lo subiecerit scriptura. Spiritus autem Domini recesiit a Saul, de ina re 19.e bat eum spiritus nequam a Domino. Et ipse Samuel postea ei dixit. Quid

Saul re, interrogas me, cum dominus recesserit a te ' Et quicquid Iudaei quidam de probatus aliqisi catholici de illius condemnatione addubitent, mihi sane certum uia detur eum fuisse reprobatum de damnatum. Quippe post multa ipsius i. Par. io. commemorata scelera, scriptura tandem subdit. Mortuus est Saul propter ciniquitates suas, eo quod praeuaricatus sit mandatum domini, quod prae ceperat Sc non custodieris illud, sed insuper etiam phytonissam consulu rit neque sperauerit in domino. Certe ista non diceret scriptura de eo, qui uitae huius stationem in gratia dei conclusisset. Nemo morientium in graui ri claudituitam absque spe Et qui suis sibi manibus uitam aufert.Mittere tum est eum sibi abstulisse, ipse suapte opera damnationi se perpetuae addi- August. r. cit. Unde de Augustinus eum incunctanter reprobum pronunciat Et exead p. plum, ait, huius Saul, resiuit superbis nonnullis haereticis. qui uel aliquid q. l. boni de muneribus Spiritussi iam negant, posse dari eis, qui ad sanctorum

sortes non pertinent . Et Hieronymus in loco statim citando impirii. Salomo au mum regem dicit Saulem. Salomon etiam in gratia utique suit Dei, cum

siquando apparuit ei Dominus per somnium dicens, postula quod uis. Vnde de suis inna postulante eo sapientiam adiudicandum populum, placuit, resie scriptu tia. ra, sermo illius coram Domino, de respondit ei Dominus. Ecce seci ii 3. Reg. 3.b bi secundum sermones tuos. Et dedi tibi cor sapiens de intelligens , in

tantum ut nullus ante te similis tui suerit, neque post te su recturus M. iSed&haec, quae non posiulasti, dedi tibi . diuitias scilicet S gloriam, ut

nemo fuerit similis tui in regibus, cunctis retro die s. Si putriri am hulaueris in viis meis, dc custodieris praecepta mea, & mandata mea,

657쪽

Asicut Hrulauit parentus .longos siciam dies tuos. Nunquam lii sto: de benigne locvixei suill et summa ueritas, quae neminem sellit, ni- , si eo tempore liabuisset illum gratum. Sed i tum in Dei gratia illum suis, se liquidum est, cum consummato templo et introducta in illud arca domini,ad ipsius orationes ignis descendit de coelo,& euidentibus cunetis deuorauit holocaustat cui istimas,& dominus ei apparuit in nocte & dixit . Audivi orationem tuam. Et ideo ab Amb. sanctu apperatum crediderim, a. Par. . e quia hoc tempore sanctus suit, quia adeo electus de unctus. Nam statim ad a. Re. ixadit posteriora eius graui errore non caruisse. Verba Amb. hsc sunt,Quid de Salomone sancto loquar cuius posteriora, graui errore no careant, iuulgus tamen Iudaicum ipsum sitimat uenisse pro Christo Quod uero non permanserit in hac gratia satis manifeste ostendit scriptura, cum adeo inexplebilem illius libidinem fuisse commemorat, ut ha rei uxores quasi reginas septingentas,& concubinas trecentas,& ex eis, alienigenis praeci pue ardentissimo amore fuerit copulatus. Et ut intelligas uerum esse quod

Ecclesiastion dicir, Vinum & mulieres apostatare faciunt sapientes . addit Eccle. o. cetiam scriptura cum iam esset sene κ deprauatum fuisse cor illius per mulieis Mut sinueretur deos alienos et coleret eos de phana illis sdificaret, dc iratum suisse dominii aduersus illum eo quod auersa esset mens illius ab ipse, de increpasse illum,necp tamen adhcit aliquid, unde eum uel tantisper com . motum esse ad poenitentiam tantoria scelerum colligamus. & per Abiam ibidem. Silonitem ςommemorauit rursum dominus peccata illius, de uindictam, - quam de illo paWabat sumere, nulla iacta mentione correctionis aut poens

ipsius, Et post messas ipsius laudes uelut in eum indignatus subiecit Eccle- Eeici. Hristicus. Dedisti maculam in glori tua prophanasti semen tuum inducere iracundiam ad liberos tuos, de in caeteris stultitiam tuam. Quare non im merito Augustinus Fausto Manichro asserenti,eum reprobum suisse, con Gomore sensisse uidetur. lib 1 a. contra eundem Faustum. Nam de Salomone quid, probesur. ii dicam, nisi quia grauius ipsius fidelis de sancts scripturκ testimonio re Aug. 8i. e. darguitur quam pitulantibus de nugacibus Fausii conuitiis Et cap. 88. multat expressius. De Salomone quid dicam Qtiem uehementer arguit sancta scripturaeatq; condemnat,nihilss de poena eius,uel in eum indulgentia Dei omnino commemorax. Haec Amustinus. Et hoc ipsum satis innuertit Crpri. dc Hiero . cum nulla facta suae poenitentis mentione,eum a Dei gratia et

amore discessiisse agrmant. Verba Cyp. haec suo .Salomon de twdc Saul cvo. i.& caeteri multi,quandiu in viis domini ambulauerunt, datam sibi gloriam , , tenere potuerunt recedente ab his disciplina dominica, recessit de gratia Hiero.u ro sic loquitur. Salomon amabilis domini. dc cui bis Deus fuerat reuelatus,quia amator mulierum sint,a Dei amore discesiis. Quod si quis ex eorum ingenio qui librum de poenixentia Salomonis nomine Amb.

euulgarunt eum tandem egisse poenitentiam contenderit, contentionibus

deseruire nolim Saltem illura exemplum confvidere poteris Iovinianum,

658쪽

DE INcERTIT. PREDE. ET PERSEVE. qui iustos ab accepta semel gratia excidere posse in hoc statu non credidit . cludas . Neque silentio praetereundus est,dum de reprobis agimus, surciser ille Iu das Iscariotes inter reprobos omnes uel eo nomine insignis. quod de fusi de omnium dominum dc magistrum nephario,& execrando scelere ac dolo,ipsius hostibus de insidiatoribus uendere, de tradere non erubuit. Is qui dem in gratia Dei suit tempore,quo electus est a Cli risio in Apostolum. a Non enim alias in tantam dignitatem promotus suisset ab eo qui suo exeat plo habebat docere,non este,nisi bonos eligendos ad dignitates Ecclesiasticas. Et eum suisse aliquando in gratia,& tamen eam perdidisse,luculcnterion. ir Ostendunt uerba Christi ad patrem. Qitos dedisti mihi,ego custodiui,& nenio ex eis per at, nisi filius perditionis. Nunquam traditum sibi a patre, de postea illum solum periisse dixisset,nisi fuisset ante patrata proditionis ima pietatem in patris gratia. Ac manifestum reprobationis ipsius testimoniardis iue perbibuit Christus dicens,Vae homini illi,per quem filius hominis traden I. ios rur. Bonum erat ei,si natus non suillet homo ille. Et iam ollini condemnan Act. i praedixerat David illis uerbis,quae dc Petrus de illo praedicta exposuit. Constitue super eum peccatorem, diabolus stet a dextris eius. Cum iudicatur,exeat condemnatus, Sc oratio eius fiat in peccatum, fiant dies eius pauci, sc episcopatum eius accipiat alter. Et illum & Saulem aperis Hiero. Hic Onymus in tertio contra Pelagionos asseuerat bonos & iustos sit iste, cum adeo eleeti sunt,hic in Apostolum,ille in Regem. Quoniam uero eκ uerbis illius liquido constare poterit,non esse nouam distinetionem,

qua utuntur scholastici de dileetione securidum praesentem iustitiam, & se, pr 1 cundum aeternam praedestinationem placet hic illius uerba subscribere. Argumentabatur Martion et omnes haereticorum canes, qui uetus laniarunt testamentum. Aut sciuit Deus hominem in paradi se pontum praeuaricatu. rum elle mandatum illius,aut nesciuit. Si sciuit,non est in culpa is, qui prae stientiam Dei non posset scientia deuitare si nesciuit,cui prsscientiam tollis, ausers de diuinitatem. Huic argumento sic respondet Hieronymus .Hoca . genere in culpa erit,qui elegit Saul suturum postea regem impiissimum.Et Saluator aut ignorantiae aut iniustitiae tenebitur reus, cur in Evangelio sit locutus. None uos Duodecim ego elegi Apostolos,& unus de uobis di bolus est rinterroga eum,cur Iudam elegerit proditorem, cur ei loculos commiserit,quem furem esse non ignorabat. Vis audire rationem Deusi praesentia indica non sutura Nec condemna ex praescientia, quem nouerit talem fore,qui sibi postea displiceat, sed tants bonitatis est de ineflabilis

clementix, Ur eligat elim, quem interim bonum cernit, de sest malum sitim rum,d iis ei potestatem conuersionis, dc poenitentiae, iuxta illum sensum Rom. a Apostoli moras. quia benignitas Des ad poenitentiam te adducit Securidum autem duritiam tuam dc impoenitens cor,thesaurizas tibi iram in diei de reii lxitiemis histi iudicii Dei, qui reddet unicuique secundum opera eius. Haec Hi. o. Ex quibus manifestum est primo iuxta sententiam illius,

659쪽

LIB. XII. IN XII. CAP. 3oa A & Silan de Iudam fuisse reprobatos,& tamen aliquando bonos,deinde,

Deum iuxta praesentem iustitiam iudicare unianqueri. non autem secundum sternam praedestinationem. Ac subscripsit per omnia Hieronymi sententiae Cyrillus. Qui de hoc nomine filium perditionis Iudam appellatum r. s. in dicit, quia cum in suae uocationis principio aptus esset, sua sponte perditio Ioa. to. ernem elegit,& prauitate per it sua. Et exemplo Saulis, & Ads,de angeloru si re. O. ramon esse mirandas istas uicissitudines gratis in peccatum confirmat. Et ut alios intermittamus,qui docere nos ualent,non omnes iustificatos esse prs De luesti destinatos,ipse omnium reproboria parens de caput,docere hoc studero potest. Lucifer quippe suit atq: adeo fulgentissimus in mane creationis sus, sicut sub typo Regis Babylonis et Esaias attestatur. Et tamen cecidit,eode ua. i .e propheta testante,& detracta est ad infernum superbia eius ad profundum lacus. Signaculum etiam suisse eum similitudinis,plenum sapientia persectu

decore,& in delitiis Paradisi Dei uersatum,& aurea fuisse ipsius opera,isc in medio lapidum ignitorum ambulasse,persedium in viis suis a die conditionis sub typo regis Tyri testimonium perhibet Ezechiel. Sed nunquid hxc Edee.18.e tanta gratia, ct persectio perseuerauit in eo in perpetuum Absit. Donec inuenta est in te iniquitas subdit statim propheta. Et pistopost. In multitudine iniquitatum tuarum & iniquitate negociationis tus polluisti sanctificationem tuam. Et ne radem aliquando rediturum eum in gratiam Dei cum Iorigenistis dicas , mox addidit. Produca ergo ignem de medio tui qui co In medat te & dabo te in cinerem super terram in conspeetii omnium uiden- rium te.Omnes,qui uiderint te in gentibus,obstupescent super te. Nihili factus es,& non eris in perpetuum. Et Hieronymus in commentariis Esa.&Ezech. super haec loca perinde ac nos interpretatur,immo de Christum ipsum uult utrunm prophetam exposuisse his uerbis. Videbam satanam fiacut fulgur de coelo cadentem. Cui &Aug.concinit. a. de geri. ad lit. cap.24

30 Eripse Hiero . elegantisiime profecto in Iovinianum exemplum lucistri torquet in lim uerba. Et cecidit lucifer,qui mittebat ad uniuersis nationes. Et ille qui in paradiso delitiarum inter duodecim nutritus est lapides,uulneratus a monte domini ad inferna descendit. Unde&Saluator in Euange. lio, Videbam, inquit,satanam, quasi fulgur de coelo cadentem. Si altissima illa sublimitas cecidit,quis cadere non possit Si in cccio ruins,quanto ma i

iri Praede linonnulli fuerunt est tmdo extra gratiam a ' Dei. cap. III. 'Non minus autem apernim testimonium huic ueritati possitiat nona nulli Medii perhibere quilis, reprobi quos statim allegauimus, im mo tanto certe clarius Se in cacius quanto ipsi uerstatem prs atris in primis coluerunt. Vt autem utram: simul lis esim δe Ioviniani & Vultrie. si expugnemus, illos duntaxat pro nobis nunc asseremus electos, quos

660쪽

DE INcERTI. PRAEDE IN. ET pERIE . constat aliquando habuisse gratiam saltem in me a.de illam amissim pre Cpeccata postea per poenitentiam uel sacramenta recuperasse. Et ut quacunt, possimus, isdio levemus lectorem unum quasi corpus argumenti ex illis omnibus ediciemus. Ac primo quidem singulare illud poenitentiae exem D. i. plum David aperte a nobis stat. Nam dc eum praedestinatum fuisse ex multis locis scripturae constat. Et cum a Deo in regem electus est,proculdubio Act. ii in gratia ipsius suit. De illo quippe dixit dominus. Inueni uirum secundum n. 88 cor meum,qui faciet omnes uoluntates meas. Et rursus. Inueni David serauum meum. 6cc. Verum ab hac gratia eum excidisse,eum contempsit utrhum domini,&interfecit Uriam Atheum gladio filiorum Ammon, dc uxorem rius sibi accepit uel illa rigida de sormidanda Des sententia contra Rς illum prolata potest ostendere. Non recede diκit ad eum Nathan propheta,gladius de domo tua usi pinsempiternum. Suscitabo super te malum de domo tua,& tollam uxores tuas in oculis tuis & dabo proximo tuo dormiet cum uxoribus tuis in oculis solis huius. Hsc quidem non gratiam . t . sed iram,rion amorem sed odium,non caritatem sed indignationem indisecare solent. Et postquam per suam poenitentiam audiuit a Nathan. Tran stulit quoque dominus peccatum tuum,non semper perseuerauit in gratia Dei,sed excitante Satana fecit,ut numeraretur populus domini,dc usi da

pin h eo prouocauit iram domini ut propter peccatum illud pessis absimpserites ' septuaginta milia uirorum Israel. Vnde'ipse uerissime de se cecinit . Ego

dixi in abundantia mea non mouebor in aeternum. Domine inuoluntate Reua praestitisti decori meo uirtutem.Auertisti tu laciem tuam,& saetias sum Ucoturbatus.Et quis . nisi prorsas desipiat dicere audebit suisse in gratia Deit sic, Magdalenam cum septem daemonhs id is uniuersis uitiis iuxta expositio Greg. ho nem Gogorii suit obnoxia Quis i& Petrum credat perstitisse in Des ν P trus tia & amore,cum unius ancillulae uoce perculsus,dum mori timuit, uitam Apostoli, negauit Q iis Apostolos in gratia perstiterasse as rat cum scandalizati sunt

in morte domini,de eum solum reliquerunt Si tunc non perdiderunt gra- u. 6.ctiam Des quomodo erit uerum,quod Christus eis praedixit, Omnes uos scandalum patiemini in me in ista nodis. Scriptum est enim. Percutiam paustorem,& dispergentur oves gregis.Equidem scandalum non patitur, nisi qui ostendit & cadit. Nam scolon siue scandalon Graece eκ oflensione de ruina teste Hieronymo,nomen accepere. Et scidalon Isce idem est quod PH g. latine offendiculum. Sed ut de Davide Magdalena Petro δ alijs Apost riuus lis sileamus,an non satis potest esse uel unus stivius ad confirmandum nos

. n. .c in hac ueritate Quis ambigat eum fuisse extra gratiam Des,cum blaspheamus suit,sicut ipse de se dicit, dc persecutor de contiimeliosus Prosed

gratia Des Mitta cum spirabat minas de caedes in discipulos domini salsum P . s esset quod Dauid dicit. Odisti omnes,qui operantur iniquitatem .Quam lorsumn ge uero silerint sancti ab eiusmodi sententia,uel uno Hieronymi testim min. τ nio docere possiimus.la igitur in expositione illorum uerborum.No Po test

SEARCH

MENU NAVIGATION