Tridentini decreti de iustificatione expositio, et defensio libris 15. distincta, totam doctrinam iustificationis complectentibus. Autore fratre Andrea Vega, ordinis Minorum, ..

발행: 1548년

분량: 1045페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

671쪽

LIB. XII. IN XII. ET XIII. CAP. 3 os A teranensi sub Inn ocentio. 3. satis apei te significarunt patres posse iustifica. tos gratiam perdi re,illis uerbis,quae habentur in capitulo firmiter de semisma trinitate dc fidit catholica. Et si post susceptionem Baptismi quisquam

prolapsus suerit in peccatum perueram poenitentiam potest semper repa rari. Haec ibi. Et cui ia ex actis ipsius Cocii a constantiensis constet, reprobatos esse in ipso duce nios sexaginta sex articulos Ioannis Uuitcles, dubii ais dum non est,quin eὸ inter illos hic quoque,contra quem nunc disputauismus,suerit damnatuis. Nam diligentissimus scrutator & impugnator errorum ipsius Thomas Vualdensis in libro de sacramentis eum illi imputat. e. iss.

Habendacp est tanto uiro fides licet in actis concit a Constantiensis de hic quoque error sicut de multi alii prseritus sub silentio sit. Verum est tam quod Ioannem Hiis addictissimum ipsius discipulum ex eisdem actis posis

sumus colligere,non fuisse seclitum errorem Vultclesi. Nam quantiis dixerit Paulum nunquam fuisse membrum diaboli tamen expresse consessus est praescitum aliquando in gratia esse secundum proentem iustitiam dc praedestinatum excidere noniuinquam a gratia, quam dicebat aduentilia, sed noexcidere a gratia praedestinationis a qua una secundum eum constabat unim Ecclistae. Quia solam uniuersitatem praedestinatorum credebat esse Ecu absurdi uclesiam. Quanta uero iis c erat repugnantia, quanta absurditas,admittere moris. putatos esse in gratia secundum prsientem iustitiam, amen non conce- Ioa Hus. dere eos esse partes Ecclesis. Certe hoc nihil aliud erat, quam asserere cum Vult leta eos nunquam habere ueram gratiam. Nam si uera esset, saceret

nimirum eos partes ad tempus Ecclesis.Vnde Cypri. August.& qusdam iuris pontificii definitiones aperte dicunt,extra Ecclesiam non esse salutem. Quod non solum ad consummata beatorum salutem reserendum est, sed etiam ad salutem,qus constituit hominem in statu gratis,& a morte peccaati mortalis eripit. Sed lisc satis sunt ut uerissimam esse nouerimus de a Claristo Apostolisque ipsius isc a tota Ecclesia traditam de perpetuo retentam primam capitis. in . distinitionem, qua asseritur tum ficatos posse etiam in perpetuum amittere suam iustificationem neca: iustificatos omnes esse prs destinatos ne inediuerso prsdestipatos esse semper iustificatos. Ut aute parites defensoris ad plenum expleamus,ad ea iam respondebimus,qus pro lis 'reticis contra illa asterri possunt. De uerbis Ioannis, Θ uidentre Iouintimo

Potissimum quidem argumentum quod pro Ioviniano rorqueri in obiect inos potest,ex uerbis Ioan is est. Ait enim ille. Omnis, qui natus est ex Deo, peccatum non facit,quoniam semen ipsius in eo manet. Et non Llo . Lbcontentus sic uniuersaliter,& indistincte asserere peccatum non fieri a natis ex Deo,continenter adiicit. Et non potest peccare,quoniam ex Deo natus est. Et ut omnibus cospicuum esset,natos ex Deo uocare omnes iustos,

672쪽

est iustus, non est ex Deo. Et in idem sententiis addidit postea. Scimus C quia omnis, qui natus est ex Deo,non peccat, sed generatio Dei conseruat eum, se maliginis non tangit eum. In quibus uerbis uidetur potuisse Ioui nianus aduersum nos exultare. Nam Sc Ioannes perinde aperte dicit iustos non posse peccare,ac ipse hoc aisserebat Iovinianus. Quin de causas ex pou fuit Ioannes ob quas iusti neci: admittunr, neci: admittere queunt peccatii. Quoniam ex Deo,inquit,nati sunt. Quoniam semen illius in ipsis manet . Qisioniam generatio Dei conseruat illos,idque non utcunq; , sed ita sortister de omni ex parte circumamiciens eos de protegens, ut malignus non

c. . a tangat eos. Alcphac de causa ibidem dicit. Vos ex Deo estis filio ido uici sits eum,quoniam maior est,qui in uobis est, quam qui in mundo. Quod si a maligni insidiis iusti sunt tuti, neque illius fraude aut instinctu flecti que uni ad peccata, erunt de ab atris causis securi, quae illicere ad ea nos solent . ct impellere,leuissims quippe omnes illae sunt, si quid in ad dolos, artes, astum,rabiem, malignitatem, & potentiam diaboli conserantur. Neque uacant suo pondere illa uerba. In hoc manifesti sunt filii Dei & filii Diabo.

li. Si enim utrique admittere ualent peccatum,non erunt ergo peccata,ar

gumentum satis idoneum ad dignoscedum filios Dei a filiis diaboli. Quod

enim aliquos inter se discernit commune utique illis non est. Potest & uo CV i. gentior fieri haec obiectio ex illis uerbis eiusdem Ioannis. Eae nobis pro- i. ibii. e dierunt,subaudi, Antichristi,sed non erant ex nobis. Nam si suissent eae nobis, permansissetit utique nobiscum. Sed ut manisisti sint, quoniam onon sunt omnes ex nobis. Hic uidentur a Ioanne asseri, ex nobis non esuse,qui nobiscum non perseuerant,dc uel eo nomine manifestum nobis esse poste aliquos nunquam sui se ex nobis,quia a nobis tandem recellerunt.

Qiare cum iusti proculdubio sint ex nobis , de unius nobiscum corporis partes, quoad in fide & iustitia persistitiar, qui Melint uere iussi,a nobis recedere non poterunt,& qui recedunt, speciem quidem iustorum habuerint reuera tamen iusti non fuerint. Quod si pro meritis testimonia haec Ioannis expendantur, non Ioviniano di intaxat sauere uideb0ntur, sed etiam Vulteieso. Quoniam si natus ex Deo,peccare non potest,omnis igitur ex Deo natus,prsdestinatus est, de beatitudinem habebit, & nullii un* in eo erit istate peccatum. Et si qui recedunt a nobis,nunu fuerunt ex nobis, de omnes qui sunt ex nobis,permandi nobiscu, nunqDa ergo praestiti sunt in nobis licet uideant cile ex nobis. ia par omnino est ratio quoad haec de recessu a nobis P apostasia,sive desectionem a fide,et de recessit a cogregalione iuston per iniustitia.Nam si perseuerant ni in fide requiris, ut quis censeatur suisse de gremio fidelium requiretur&perseuerantia in Histitia, ut quis existimetur suisse de secietate iustorum. Et si uera fides coniunctam habet secum perseuerantiam, habebit etiam & gratiam. Et si gratia illam non habet annexam,neque habebit fides. Atque his posterius ex Ioanne cita. tis innuebatur,opinor, Ioannes Hus, qui omnes , solos Pi Adestinatos

673쪽

LIB. XII. IN' XII. cr XIII. c A P. 3o' A membra esse Cl:risti & Ecclesiae asseruit. Prioribus uero utebantur Pclagiant,ut colligi potest ex Hieron. lib. i. aduersus illos,ut coficerent iustos posa se deuitare omne peccatum. Verum nulli istorum haeretico tu sensum Ioan Resset nis assecuti sunt. et mirum.Tollit nanw aliquando se Ioannes ut aquila, lod. aquila

multo sane altius,quam ut ab oculis repentium horreticorum possit com--hendi. Et Pelagianis quidem bene obiicit in eo loco Hierony. necesse Ad Peri.

in eu sensum uerba Ioannis exponant, paruam Euangelistae epistola sibi esse contrariam. Quadoquidem Ioannes ipse in ea dicit. Si dixerimus. i. Ioan. i. quoniam peccatum non habemus,ipsi nos seducimus. Et mox. Si confiareamur peccata nostra, fidelis &iustus est, ut remittar nobis peccata nostia, de emundet nos ab omni iniquitate. God si opposieris,quare dixerit. Et non potest peccare,quia ex Deo natus est,audies, inquit, Et ubi erit praemium uoluntatis Si enim ideo non peccat,quia peccare non potest,tia herum tolletur arbitrium,& nequaqua nostrum fiet, sed naturae bonum, quae praecepta non capiet. Hsc ille. Et manifestum est in illis uerbis, quibus maxime potuerunt niti Pelagiani, maxime Ioanem eis aduersari. 5 enim ad libertatem arbitrii iustorum refert,euitationem peccati, sed ad natiuitastem,& generationem diuinam eos conseruantem & tuentem. Iustitia quippe nosti a,sicut ibidem dicit Hiero.non ex proprio merito, sed ex Dei c5sistit misericordia. Et haec hominis summa est iustitia quicquid potuerit habere uirtutis,non statim putare eis: sed domini,qui largitus est. Et lo uini,n nus,& Vulto esus nihil amplius ex eisdem habere possunt, quam iustos ne R. p. 3. Hque Peccatum admittere mortale,neci: posse admittere, quandiu in iustitia lolim. π& adoptione Dei perseuerat,dc semen Dei, hoc est,matia in illis permanet. Vrire . Non enim ait Ioannes iustos, siue ex Deo natos.iustitiam suam, seu natiuitatem diuinam amittere non posse. Non hoc profecto usquam dixit. Si id sensisset nunqua dixisset. Vos quod audistis ab initio, in uobis Pmaneat.

Quia si in uobis permanserit,quod audistis ab initio, de uos in filio & p

tre manebitis. Et statim. Et vos unctionem, qua accepistis ab eo in uobis permaneat. Et sicut docuit uos,manete in eo Quorsum ad permanendum in gratia,& doctrina accepta exhortatus suisset, si perdcre illam non possumus Et multa alia ibidem legimus, ex quibus patet Ioanem certum fuisse,

posse a iustis perdi gratiam acceptam, nisi diligenter inuigilent caritati, de A Psis.

amori fratrum,& uniuersorum mandatorum obseruantiae. Cum ergo ait, Nico. Datum eκ Deo peccare non posse,sensus est,ut iti ante nos Aligu. tract. s. in imposibi

hanc ep. Ioa.dc autores glosae ordinaris,isc interlinearis,& Nicolaus de alii lia dicut exposuerunt stare simili non posse natiuitatem diuinam, de peccatum laeta in scripturate. Nam de hoc uno ibi loquitur,quia de peccato ueniali no diceret, quod ra, quaesibi legimus. Omnis qui peccar,non uidet Deum necu cognouit eum. Et sta tu sunt tatim. alii facit peccatum,ex diabolo est. Itam ut uerbis dialeelicis, de schola po sibiliasticis utamur,non in sensum diuisum haec uerba accipienda sunt, quasi sen- infense cai sias Ioanis sit,iustos nec3 admittere posse peccatum, quo iustitiam sua per- posito.

674쪽

DE INcERTI. PRAEDEST. ET PER SE.dant. Sed accipienda haec sunt in sensum compositum, ita ut sensiis sit,non Cposse iusiuiam seu natiuitatem diuinam stare cum peccato. Que in sensum Hieromin interpretatur Hiero.illa uerba Christi. Non potest arbor mala bonos si Mart. . iacere. Nam sensus est,ait. Quandiu est arbor mala,ab ea no potest stticor. i. ddire lauebis bonus. Necessarium est etiam sic in sensum compositum a spere, quae Paulus dicit de animali homine, nempe quod neque percipi neqi possit intelligere,quae Des sunt. Intelligendum quippe hoc est, quM

diu ab animali non transierit,& commutatus fuerit in spiritalem. Nec alius

est sensus uerborum Christi. Nemo potest duobus dominis seruire. Magnificauit quippe nobis impossibile esse ut simul quis duobus dominis seruiat. Nam divisim potest quiuis duobus dominis seruire uidelicet pro diuersis temporibus. Et ipse Hiero. in principio primi dialogi cotra sutagianos hanc expositionem innuit. Ob icienti nacp Critobulo haec uerba Ioariis,ut probaret,posse hominem esse sine peccato, ipse uicissim obiicit eundem Ioan.dicentem. Si cofiteamur peccata nostra fidelis & iustus est,ut diamittat nobis peccata nostra,& mundet nos ab omni iniquitate. Atque iit obiectum exponat testimonium & simul referiat aduersariit, euestigio subnectit. Qiii ergo natus est eae Deo,non peccat, quandiu semen Dei manet in eo de non potest peccare,quia ex Deo natus est. Sed quia in agro dominico dormiente patrelamilias inimicus homo zizania superseminat, & stumento bono dum nescimus,Lolium, auenasci; steriles sator nocturnus interserit ideo parabola ista Euangelici patrisfamilias formidada est, qui por ogat aream de frumento horreis condito paleas uentorum statibus dispergendas,& urendas ignibus derelinquit. Vides quemadmodum in sensum compositum exponit Quandiu semen Dei,inquit, manet in eo, natus ex Deo no peccat. Sed apertius,& copiosius in principio lib. i. cotra Iovinianti eunde in sensum fisc exponit. Et ut no esset nobis ambiguus iste sensus, adiumsta sunt illa uerba. Quoniam semen ipsius in eo manet. Et illa. Quo niam generatio diuina conseruat eum. Etenim haec satis indicant sensum ilis lorum uerborum,quibus asseritur,natus ex Deo peccare non posse, hunc esse quod iustus peccare nequit, quadiu in illo hxc perseuerant. Quae enim communicatio luci & tenebris Christo & Belial Qtio modo di s de nox misceri non queunt sic neq; iustitia,& iniquitas, peccatum & bona opera,

Christus de antichristus. Si sitsceperimus Christum in hospitio nostri poctoris ilico fugamus diabolum,& cum illo discedunt a nobis omnia pec cata. Si peccauerimus, mox per peccati ianuam ingreditur ad nos diabo lus.& protinus recedit Christus. Et ut apertior hic ιensus esset, praemiserat illa Ioannes statim.Omnis qui manet in eo,non peccat. Et moκ sebi si xit.

In hoc manifesti sunt filii Dei.& filii diaboli. Non sane qui fuerunt sicut n-

peram in argumento obiectabatur,sed qui sunt. Praesenti quippe tempore Ioannes utitur. Et peccatum discernere non potest qui fuerint fit i Dei,& q

filii diaboli.Nam peccare possunt, qui fuerunt fili j Dei, & qui fuerunt filii

675쪽

A diaboli. Bene autem distinguit qui actu fini filii Dei.& qui filii diaboli. Do

cet nanu: tandiu nos in generatione domini permanere, quandiu non peccamus. odia nummostra intererat scire. Discernit autem haec peccatum,

quia peccatum nunquam est,nisi in filiis diaboli, de eo ipso quo peccataim in nobis incipit es e desinimus esse filii Dei, de incipimus esse filii diaboli. Vnde & ibidem Ioanes ait, Qtii iacit peccatum,ex diabolo est. Potest. qui Resp. r. ad

uoluerit,& aliter respondere,ac dicere horum uerborum,omnis, qui na- I in. Crtus est ex Deo, non peccat, & similiti sensum esse,secundum quod ex Deo Vesule. nati sumus,& in Christo manemus,nos minime peccare, sed secundu qcreae Adam nati sumus. Et hunc sensum sequitur Aug.ep. 9s. Ubi ita dicit. Ib Aura. Iud quod scriptum est. Qui natus est ex Deo non peccat, secundum ipsam caritatem dictum est, quae sola non peccat. Ad natiuitatem quippe,qus ex Deo est, augenda de perficienda pertinet caritas. Et alibi sic putat debere

exponi illa. Omnis qui peccar,non uidit elim, neci: cognouit eum, Ut se sus sit secundum illam absumendam infirmitatem ex Adam contractam, secundum quam peccamus,neminem cognouisse Deum. Nam de si aliqua

uident per fidem peccatores,id illi non habent ab Adam sed a Christo. Et

hanc Augustini expositionem necesse esset sequi,si etiam de peccatis uenialibus accipienda essent uerba Ioannis .Quod tamen nihil est necesse,ut pera spicue ostendimus. Licet de in Beri .duas alias expositiones horum uerbo Resb.,..drum disiiciliis legere.Non peccat,inquit,qui natus est ex Deo. idest,non P- eo de Berin manet in peccato,quia conseruat illum utit, ut perire non posiit,ea,quae salii non potest generatio coelestis. Sive non peccat. i. tantiadem est,ac si no pluam Peccer,pro eo.s. non imputatur ei peccatum. Generatio enim coelestis etiam in loc parte conseruat illum. Haec Ber. Qui generationem coelestem statim dilucide exponit a se intelligi prsdestinationem diuina. Et ipse Aug.c . de Da.& gra. refert de alias sic exposita esse illa uerba, ac si dicerer. Qui natus est ex Deo, non debet peccare.Qtiis enim insanus dicat,debere pe cari,cum ideo sit peccatum quia non debet fieri Quod uero dicit Ioannes ex nobis prodierunt, sed non erant ex nobis δἰ c. uipliciter potest, de perquam commode exponi.Primo dicere possumus,non negari a Ioane possi subiali aliquos a nobis recedere,qui prius fuerint ex nobis, de eiusdem corp3ris membra fide,& gratia,sed hoc duntaxat asseri neminem ab Ecclesia docedere,qui non de ipse prius suo animo ab ea se diuulserit & disseparauerit. Nam qui non est Christo contrarius,in corpore ipsius lis et,& permanet. Et quandiu e corpore Christi est,exire a nobis non potest, quia corporis integritas uniuersis membris coiistar, neque sibi sent illa contraria. Atque AURhanc expositionem sequitur Augustinus tractatu. 3. in primam Ioan Sem. Resp. Mdo possunt referri haec uerba ad aeternam prsdestinationem. Sensusque erit cos . in nobis prodierunt sed non erant ex nobis secundum aeternam Dei praedestinationem. Prodeut quippe ex nobis haeretici Ze schismatici, quia nostri suerunt,non selum per communem creatione,& propagatione, de uo

676쪽

DE INCERT. PRAEDEST ET PERSEVE.'cauonem,sed etiam P communem regenerationem,renouationem, ct iu- Cstificationem & quia creati ab eodem Deo, & nati ex eodem partie Ada, dc uocati ab eodem redemptore Christo,& iustificati per eundem napus.

mum,sicut Sc nos,eisdem nobi inim sacramentis fruebatur, Sc eiusdem corporis mystici partes erant,sed eκ nobis tamen non erant quia non erant let cundum propositum uocati, non erant in Christo Medii ante mundi conustitutionem, non erant in eo sortem consecuti,non erant in eo praedestinati secundum propositum eius,qui uniuersa operatur secundum consilium uoluntatis suae. Et in hunc scitiam dicta haec elle a Ioanne docere uidentur statim subiuncta. Nam si fuissent ex nobis, permansit sent utique nobiscum. Nam utique secundum pr=ntem iustitiam suisse possunt ex nobis,qui nopermanent nobiscum. iod uero Ioannes dixerit simpliciter, & absolute non suisse ex nobis, quos sciebat,potuisse sic esse ex nobis,mirandum non est so; sunt nanque prophetae illa affirmare, aut negare, quae norunt ita eL

se, aut non esse siue secundum causas naturales, siue secundum supernaturales. Et sic scimus uere dixisse Iona. Adhuc quadraginta dies , de Niniue sibuertetur, et Esaiam ad Ezechiam. Morieris tu,& non uiues,quia secundum merita Nini uitarum & Ezechiae ita erat iuxta communem ordincm, ct legem suturum licet secundum praesciEtiam Dei aliter. Econtrario aute Chri' stus uere diκit Non est mortua puella,sed dormit. Qitia licet mortua esset hominibus, de secundum causas naturales non esset amplius ab eo sena noeXcitanda,iamen Deo non erat mortua, sed tielut dormiebat. ab eo statim

potenti ipsius uirtute suscitada. Qua ratione de alibi Ioannes filios Dei apopellavit,quos sciebat nondum adeptos esse statum gratiae,sed electos tamea Deo & tales tandem sore fecitndum aeternum eius consilium. Atque ista De por L eκpositionem citat Gratianus ex Aug. lib. de correc.&gratia, de eam licet β εο legere in eodem cap. 8. de bono perseuerantiae. Et hoc est arcanum, quod Ioannes docet quadam tenus nobis manifestari ex eo, ci, aliqui non perse uerant in fide nobiscum. Sed ut manifesti sint, inquit, quoniam no sunt omnes ex nobis. Certissimum enim signum eorum, qui non suturi sunt secunctum aeternam Dei praescientiam partes Ecclesiae iustorum,est non permanere in fide nobiscum,sed tandem auulsos de alienos a fide nostra uita clauM IOU- dere.Neque Ecclesia damnasset Ioanem Hus,siquidem asseruisset, Paulum semper spectasse ad Ecclesiam iustorum secundum sternam praedestinatio

nem,S praestitum, seu reprdbum nunquam secundum eam esse illius pamtem. Sed propterea dimnauit,non nullas illius circa haec assertiones, quia ut conflat ex adlis concit Constantiensis Ecclesiam catholicam ex omniabus,& solis praedestinat is constare asserebat,& de illa una esse articulum fi, des contendcbat,&absolate affirmabat Paulum nunquam suisse membriT diaboli licet secerit quosdam a Bis actibus Ecclesiae malignantium conmmiles,& praescitum nunquam este partem sanctae Ecclesiae, & si aliquando

sit in gratia freundum praesentem iustitiam. Ita uero oportet dicere, repro hos non

677쪽

LIB. XII. IN XII. cr XIII. c AP. ii A bos non spectare ad sanctam eccusiam secundum sternum Dei consilium, Reprobi ut tamen fateamur, eo ipso partes este ipsius, quonunt in gratia secundum sui ultra praesentem iustitiam. Et lic concedendi sunt praedestinati simper spectare, do partes secundum praedestinationem diuinam ad Ecclesiam iustorum,ut tamen in Eeterim,dum sunt in peccato,sateamur, no solum fieri ab eis quosdam actus esse. costmiles actibus Ecclesiae malignantium, sed uere esse illos partes Ecclesiae malignantiu,& filios,ac membra diaboli,necp esse partes Ecclesiae, nisi sint fideles. Nam denominationes,quae nobis conueniunt secundum pernam Dei praedestinationem,non tollunt eas,quas tribuit prssens iustitia, uel iniustitiaImmo cum absolute,& simpliciter quaerimus qualis unusquis 3 sit, bonus ne,an malus,filius Dei,an filius diaboli, pars Ecclesiae iustorum, an pars Ecclesiae malignantium, ad praesentem iustitia uel iniustitiam specta dum in primis est, dc iuxta liuius uel illius praesentiam responsto est danda. Alioqui omnes praedestinatos licebit beatos, de confirmatos in gratia

absolute pronunciare,& reprobos omnes eadem ratione iam nunc dicere poterimus,damnatos esse isc obduratos in peccatis. Siquidem tales sunt secundum sternam Dei praescientiam,cui, ut Hiero. Aug. Greg. δἰ al a doctores communiter docent nil ait est,nel praeteritum, nem suturii, sed omnia praesentia. Si cui tame non in totum satisfaciat haec communis expositio, Respo L . quia Ioan . absolute Se abis illo temperamento locutus est, ne plice ia isti ai constri prophetali alias loquitur in epistolis,occurrit 3e alia fortassis aptior,& co- modior uia elabendi haereticorum obiectionem, de interpretandi hoc testimonium. Videtur quippe id ille spectasse, dum lise diceret, quod semper

ecclesia experta est in liaereticis. Qui prius quam aperte se proderent, de ut perfidi apostais parricidale ipsi bellum inferrent,inquieti superbi,arrogantes, iobsdientes seditiosi, dc al as id genus uic is obnoxii, de a comunibus

bonorum Christianorum moribus longissime alieni depreheduntur si iisa - se. Atque ideo dicit Ioannes. Ex nobis pro dierunt, sed no erant ex nobis. Ante suum enim a nobis minifestum recessam, iam illi utcunque a nobis dissidebatit. Nam si fuissent ex nobis, de non putrida iam inebra,& ab ecacleaae corpore diuisa permansissent utique nobiscum,neci: in tantum proarumperent perfidiae scelus, ut se ab ecclesia,quae illos in Christo genuit, seis pararent. Neque nostra autoritate sic Ioannem interpretamur. gloriosus ille martyr Cypria. ita uidetur intellexisse uerba ista. Cum enim. s s. in colu, crarioba uenisse super Christum doceret,ut indicaret non aliam se domum inlia simplicita

hilare,quam eam,que pacem concordiam,& unanimitatem coleret ,ita in te praelato ter alia subdit. Haec est in ecclesia noscenda simplicitas, haec caritas obtinen rum. da,ut colubas dilectio staternitatis imitetur,ut masuetudo,& lenitas agnis, re ovibus squetur. Quid facit in pectore Christiano luporsi seritas sc monum rabies 3c uenenum laetate serpenitim,dc cruenta ψuitia bestiat si Gra, tutandum est cum tales de ecclesia separantur,ne columbas, ne oues Chri

ni saeua sua de uenenata contagione praedentur. Cohaerere,& coniungi no

678쪽

DE INcERT PRAEDE IT ET PERIEVE.

potest amaritudo cum dulcedine, caligo cum lumine, pluuia cum serenita. Cte, pugna cum pace,cum foecunditate sterilitas,cum sontibus siccitas, cum tranquillitate tempestas. Nemo sstimet bonos de ecclesia posse discedere. Triticum non rapit uentus, nec arborem solida radice fundatam procella subuertit. Inanes pales tempestate iactatur,inualidae arbores turbinis incursione evertuntur. H os execratur,& percutit Ioannes Apostolus,dices. Εκ nobis exierunt,sed non fuerunt ex nobis,st enim fuissent ex nobis, mansissent nobiscum. Hinc haereses,& sactae sunt frequenter,& fiunt,dum peruersa mens non habet pacem, dum perfidia discordans non tenet unitatem. Haec Cyprianus. Ex quibus perspicuum est sic eum,ut diximus,uerba Ioanis intellexisse. Estque hoc nimirum rationi ualde consentaneum. Quia si eut nemo repente fit summus,ita nemo repente fit turpissimus, nec latum quis sacrilegium committeret,ut ab ecclesia recederet,nisi prius minoribusti, in s ustiis sponte sua consensisset. od& idem eleganter in Nouato ostendit

in quadam epistola ad Cornelium. Vbi de omnibus in uniuersum haeretiscis ne miremur eorum ab ecclesia discessum,sic scribit. Feriarur semper mali suo furore dementes,& postea quam scelera secerinr, conscientia ipsa sceleratae mentis agitantur. Neque remanere in ecclesia Dei possunt,qui deificam & ecclesiasticam disciplinam,neque ad iis sui conuersatione, ecp m rum pace tenuerunt. Et infra in hoc propositu erudite inducit uerba Chri usti,tomnis plantatio, quam non plantauit pater meus coelestis, eradicabis

tur. Et addit. Qtii plantatus non est praeceptis Dei patris,& monitis, Ius D poterit de ecclesia ille discedere solus Episcopis derelietis,cum schismaticis,& haereticis in furore manere.

Non repugnat praedestinatio inimicilia ad tempus, quendatis temporarie reprobatio. cap. t X.

- Rrorem autem Vultclefiasserentis, praedestinatos semper esse in Des gratia, & reprobos nunquam ad eam peruenire inde praecipue confirmare quis potest, quod Deus semper uult praedestinatis dare suam gratiam,&gloriam, semper uult illos beare, & magnificare, & ad suum cosortium admittere, & participes ae consortes suae gloriae in perpetuum sacere. Reprobos uero semper Deus uoluit,& uult procul a se & a sua prssentia habere,& grauissimis, ii sque perpetuis mancipare, de mulctare poenis. Quare de hi semper uidentur esse in Des odio,& illi in ipsius gratia. No. n. uidetur esse locus gratis cum tanto, de tam firmo,& tam inueterato reproaborum omnium odio.Neque inimicitia uidetur posse habere locum,cum eximia illa sterna firmissima de immutabili dilectioe, qua Deus in electos Rupom omnes afficitur. Verum aliud est,ut statim dicebamus, quod alicui compotit ab sterna Dei prsdestinatione,uel prsscientia,aliud quod a prssenti iusim tia uel iniustitia. Et prsdestinatos non ideo dicimus quandoque esse extra

gratiam Dei, quod sit aliquod tempus, in quo Deus non eos diligat, nemsuam gratiam, sc gloriam, is uelit impartiri. Quauis possit Delis nunqua

679쪽

A praedestinasse, quos praedesinauit, & ipsi praedestinati propter sui arbitrii

libertatem possint sacere,ut nunquam fuerint pdestinati, tamen ipsam Dei

praedestinationem, mam certam,aeternam,perpetuam, de incommutabilem esse scimus. Et quoscunque ille prsdestinauit,semper uoluit, & uult, dein sternum uolet participes suae gratiae,& gloriae sacere. Sed propterea discimus nonnunquam illos extra gratiam esse Des,quia habent,uel seciut alia qua,quae usqueadeo diuinae maiestati displicent,ut quadiu ea in illis perseuerant, neci: gratiam suam uelit pro eo tepore eis impartiri, nem dignos sua amicitia,& familiaritate eos habeat, quin potius lato ipsos odio prosequatur,ut siquidem in eis illa durauerint,& cum eis uitae huius curriculum a soluerint,perpetuis eos uelit addicere,& punire poenis. Et hoc odium cum illa dilectione non repugnat, quia ad diuersa reseruntur tempora, Odiu ad prssens,dilemo ad suturum. Et dileelio etiam absoluta est, odium uero re Oectu sternarum poenarum,duntaxat conditionatu. Et dico res, ectu se narum poenarum,quia aliquod est etiam in Deo absolutum odium in prsa destinatos,cum sunt extra ipsius gratiam. Sed id non est respeetu aeternarupoenarum,sed duntaxat respee u illarum, quibus Deus etiamnum omnes peccatores castigat,auserendo ab eis suam gratiam, de indignos eos censendo sua familiaritate,& praesentia,& aliis bonis quibus prosequi sole et honorare omnes iustos. Et eadem prorsus ratione,reprobos dicimus nonnuquam esse in gratia Dei,quia licet semper Deus uelit eos sternis inferni, aut limbi poenis punire propter peccata in quibus scit eos tandem de hac militia decessuros tamen interim pro sua summa misericordia, & henignit te eos ad suam gratiam,& samiliaritatem admittit. Et quia personarum acinceptor non est, I afleetus non personas respicit,& prssentia iudicar,& spesctat,non sutura,quandiu illi in fide, de amore ipsius pertistiit, de ipsius sunt 'beneuolentis & beneficentis non ingrati,eisdem illos beneficiis, de muneribus,& spiritalibus,dc temporalibus honestare,& exornare non cessit ,quibus iustos alios quos ad suam gloriam prsdestinauis. Quin de hoc animo , in illos est,& hoc amore eos tametsi reprobos prosequitur,ut siquidem inobseruantia madatorum uitam clausti int,etiam uitam ess donet sternam,

de saeiat,quod de sus potestati subest, ut & ab sterno illos prsdestinauerit. Et ista iam scindata in scripturis docuimus. Nec enim nouimus ita libere, Mos Here ut nobis calumniantur tisretici de rebus prssertim diuinis,& hoc ipso pro licorum. sundis S absc5ditis philosophari. Mos hic est lisreticorum. Nam eodem Non repuiti uitio illos sme manifeste deprehenderis,quod nobis pler ius, de sis obii gnat temciunt. Verum ultra scripturs autoritatem, qus sela Christiano sufficere de poraria diheret certe ratio etiam naturalis,qus de ipsa a Deo est,perinde admonet de lactio, cadiuina bonitate sentire.Osficium est iusti iudicis prssentia iudicare, non su- me tura. Osficium boni,& squi dispensatoris,& gubernatoris est prssentia spe dio. nec coetii re uel hona uel mala merita, de quo quisque sit merito, no quo suturus tra.

est,dispicere.Officium est boni, & liberalia mi immo probi cuiusuis, δέ Argiuu

680쪽

DE INcERTI. PRAEDEST. ET PER SE.

iiiiiis hominis praesentibus capi,& deliniri officiis, riel smitari,aut ante te Cpus exacerbari successuris in posterum dissidiis. Et si nos sutura iuxta ac

Deus nosceremus,certo uidelicet,distinete clarissime, & insallibiliter , non Argu. i. minus deberemus praesentibus nos accomodare quam nunc. Et providos ' alioqui parentes stimus saepe asse ablegare,&amandare filios sitos praesen tibus ipsorum peccatis prouocatos,& os enses,quanuis, quae illorum bona indoles apparet, dubium eis non sit,bonis se postea eorum operibus alliciendos, ut & in suam gratiam illos accipiant,& suorum omnium bono rum participes,dc haeredes faciant. Et in eunde modum prouidentissimos saepe homines videmus praesentibus nominibus, & rationibus commo . - . tos,& inire nonunquam,& tueri amicitias cum hominibus, quos sibi noomnino infirmis coniecturis uerisimiliter credunt perfidos, ct foedifragos suturos. Et tand: u illis pro sua bonitate,&iustitia inuiolatam fidem &amicitiam seruant, Sc quae officia sunt amicorum eis praestant, quandiu ipsi in Argu. ι pacta,& iurata fide persistlint.Et lume certe naturale exigit, ut perinde nos in alios geramus,necp icta foedera,aut initas amicitias uioleinus, nisi malis prius aliorum operibus prouocati quicquid nobison suturum non omnino salso,aut eκ diuina reuelatione aut prouidentia quadam humana de ipsis persuadeamus. Et sicut in his stare posset praesens amicitia cum odio in luturi im,& in benignis parentibus prssens odium filiorum eum diledito ne pro tempore uenturo, ita ipsa ratione naturali docemur posse pi estis natos extra gratiam Dei esse ad tempus propter mala aliqua prs entia ipse Drum merita, & prsscitos ediuerso in eius gratia propter no nulla bona sua merita. Quanin enim Deus pro sua incomparabili bonitate, & cismentia solem suum briri facit super honos,& malos,& pluit super iustos, de iniustos,&henefic is permultis omnes etiam male de se meritos prosequitur,

de prsclara sibi obseqilia prssianda sua benignitate quandoque prsuenit, q& nos quantum possimus,& assequimur,prorsus imitari par esset, tamen in beneficio sus gratis, seu amicitis hac legem inuiolatam seruare nouimus, ut nemini eam uel neget,uel impartiatur,nisi iuxta ipsius prssentia, uel bo na,vel mala merita. Nam hoc est iusti iudicis officium,& squalis omnibus imperatoris, 2 administratoris uniuersi. Et hac re maxime intelligimus di , uitias caritatis,& clementis ipsius,& quantopere omnes uellet saluos lacea' re,utque ab omnibus participari,& possideri percupiat. Nihil igitur impediunt argumeta lisreticorum, quominus incunctater Omnes assentiamur,& prsdesilinatos nonnunquam esse extra gratiam Dei,& iustificatos quose uis posse dum hic uiuunt,ab ea excidere,ac tandem reprobari, de coridem t. nari nisi speciali priuilegio Deus aliquos in sua gratia c5firmauerit, sicut coApostoli muniter scholastici Theologi credunt de Apostolis a die Pentecostes, et iaciinfirmesnoli in traditum est a Cyrillo in uerba illa, non turbetur cor vestrum. Non p. 9. in dum,ait,inerat Apostolis ne cadere postent, quod postea superiore uirtu-Ioati. et' te roborati,idest, iritus gratia muniti habuerunt.

Nemini

SEARCH

MENU NAVIGATION