Tridentini decreti de iustificatione expositio, et defensio libris 15. distincta, totam doctrinam iustificationis complectentibus. Autore fratre Andrea Vega, ordinis Minorum, ..

751쪽

LIB. XIII. IN VI m. c AP. 348 A scerati cruciatibus,dominum denegassent,sed eos potius,qui cum in uiteturribus uideant opera De calumniantur tamen, & clamitant, daemonis esse uinutem.Et priores quidem probat non peccare in spiritunsvictuin, quia peccant in filium hominis,sicut peccauit et Petrus,cum negauit Christum. Euangelium autem manifeste distinguit peccatum in filium hominis a peel cato in. ss. Posteriores uero inde peccare confirmat in spiritunsanctu,quial siluator hoc agit toto responstonis suae argumento, ut doceat se non ejω re daemonia in principe daemoniorum. Quia satanas no eiicit satana, necti regnum illius diuisum est. Et cum diaboli officiu & studium sit laedere creaturas,quomodo eiusdem,ai poterit esse uoluntatis sanare languores,& se , ipsim de obses is fugare corporibus Et concludit. Aliud est,tormetis crodere,d sequencul negare Christianum aliud Criristit diabolum dicere et cum uideas in uirtutibus deum, beelzebub criminari in saetis. Εκ quibus etiam contra Durandum obiter colligere possumus, non accepisse sanctos doetores.s s. essentialiter, sed personaliter, cum hanc blasphemiam dixerutesa peccatum in. s s. Negationem quippe Christi etiam secundum diuini. rem a peccato in spiritusanctum hic distinguit Hierony. Ne pest necessi ut qrsi haec blasphemia in iniuria cedit omnium trium persenaru, quia illaurum sint in commune omnia miracula, ideo blasphemia haec dicatur esse in spiritunsvictum esse aliter. Quanuis enim indiuisa sint opera trinitatis ad extra tamen quia iustificatio,& sanctificatio nostra tribuitur Oiritui san - cto,nairacula etiam,quae ad conuersionem nostram,& suictificatione fiut.

tribuuntur ipsi spirituisaneto,atin ideo,& qui ea daemoni attribuunt, merito censeri possint peccare,peculiariter in ipsam personam si iri tussancti, ta item per appropriationem. Sed neque omnis huiusmodi blasphemia pec- pro.

catum est in spiritunsanctum,quod Christus non remittendum asseruit. Si enim ex ignorantia non assectata quis sic Christo,dc operibus ipsius detraxisset non fuisset is censendus peccare in.s s. Qua ratione Bernardus uerissime dicit Paulum blasphemum quidem suis non tamen in s s. quia igno uer. Patissirans feci ato ideo misericordiam est consecutus. Et Chrysostomus hanc cho. blasphemiam Christo irrogatam, i, in principe daemoniorum eiiceret daemonia ante ipsius passionem innuit non fuisse peccatum in.s s. Tuc enim, est,cum gratia spiritus inclaruisset,si rem adeo claram ,& manifestam impugnarent,digni erant censendi, qui & in hoc saeculo, & in futuro punirent. Propo. Et si penitius omnia hinc inde pestinus,praeter haec ut huiusmodi blasphe Incertormia uerissime dici possit peccatum in spiritunsanctum, quod nunquam res quousque mittetur,fortassis requiritur certa aliqua,& magna obduratio, dc obstina, tio animi,& talis,ac tanta propensto ad infirmandum, & imminuendum btisipho igloriam, de claritatem diuinam, ut non facile mortalium quispiam dicere ma rare queat,aut satis scire,quando quis peccauerit n. s s. Nam quan uis huiusmo diu sit

di blasphemia, si ex scientia fiat, eκ genere suo sit peccatum in spiritunsan- ternum de tamen non omnis talis blasphemia est censenda esse peccatum in. s s.

752쪽

quodnuit ricini remitatur Milicertum quatica maliatii iace debeti Cecdre .ut illo ei edaturnie uenia sutura. Et quae me, in hoc irripellunt, Au. t. illa L: u. I Vimo. Apud omnes doctores uideo receptum, ne ini Christus,alti damnationem absolute reuelaizFuisset tiat ea reuelatio magna tenatatio,& hritamentum uehemens ad desperationem. eligitur illis,qui dixeri uir eu in principe daemollioru ehcere 'monia, absolute reuesauit pee in dii tum Porum no esse habiturum uenia. ItZAliqui sic blasphemaies Xpm, consecuti sunt remissionem secundum Chry. propter oratione Christi in cruce. Insore. Nonnulli ex illis uidens ea ex ignorantia dixtis Petrus na pDr. i. cmini b. hicheis indiscriminatim loquebatur,cum aiebat. Scio,. per ignois Act. .e. rantiam fecistis sicut de principes uestri. Item: Oibus illis idem Apostolus Arg. per baptismum de piatam,remis ionem peccatorum promittis,dicens. Poenitentiam agite, Se baptizetur unusquiset uestrum in note Iesu Christi in re . missionem peccatorum,& accipietis donum. s s. aeterea. De nullo sic Mi Ohemante Christum nos auderemus dicere. Iste reus erit aeterni ieu. Iste non habebit remissionem in aeternunx. Isti no remittetur haec blasphemia, ire hoc saeculo,nem iri suturo. Et remerarhun omnino esset haec tinas. an uel credere. Cur autem trepidare deberemus, si certum esset omne talem blasphemiam peccatum esse in.s.s. Cur non audeat seruus dicere,o Arg. s. cdstantia dixit dominus,qui est ipsa summa ueritas Ad haec. Ecclesia orat, 6 omnes orare debemus pro quibuscunt obnoxiis his peccatis. Quod non fieri debere si peccatum eorum sciremus esse peccatum ad morae, uel s. Nel mirandum si hoc nobis incertum esse credamus in et Aundi ci . cita. At esse aliquoruni uita ita malam, ut nisi aliorum meritis iuuer, si sibi n5. l 1 fficiat ad beatitudine cosequendam,& dissicisimum esse inuenire, de peri-ὰ eulosissimviri diffinire.q ant peccata, q ita imi editit peruentionem ad beatitudinem, ut tamen sinetorum amicorum meritis i petrent indulgentiam,

L in riel se unquam potuisse ad esus indaginem peruenire, quanuis ea de re sata. l. i. gere ait ideo sorte latere,ne pigrescat studiu cauendi ola peccata. lia qS. I ' Marcus dixit. Qiii dicebant spiritum immudum habet n6 est necesse sic ae L cipere quasi omnis eiusmodi blasphemia peccatum sit in. s s. In quem senis mero. sum Hiero. in episto. allegata accepisse non diffiteor. Possumus aut ex illius uenia dicere propterea uerba illa adiecta esse, ut intelligeremus necessariam' esse talem blasphemiam ad peccatum in. s s. de quo Xps loquebas. Siquida ideo Christus ae sibi calumniantes dexternitate culicti in .s s. admonuisti uidetur,quia illa blasphemia initium erat,ac magna progressio, & certissi-Qli se rna uia ad peccatum in.s s. Quod aut hoc peccatum, quodcunΦ illud sit,fp c tu aeternum tare pronunciatur, net remissionem habiturum neo in hoc saeimss. dira culo necdi in futuro multipli iter ii ideo a doctoribus exponi. Quidam aliuturi irremissi Dile dici hoc peccatu, quia uel cotrariu est principio iustificationis

num δε. uel dispositioni b. ad habendum remissione. ues certe quia nihil ex se habet unde juria o enim ad misci edu ipsius iclinet. Quia ex imalitia,& de idu

753쪽

A stria committitur,& non ficut alla peccata ex ignorantia uel insumitate. Er sicut morbus dicitur incurabilis si auferat principiit uiis, uel uias obstruat medicinis Llutaribus,& necessariis ad uitam, ita peccatum in.s s. irremissi. bile Setimi opinatu quia ex malitia committitur,& medicinis siue dispositionibus ad uitam spiritualem aduersatur.Alii putant Iiscesse coditionali Opi x.

tu intelligenda,sicut & illa In peccatis uestris moriemini, quae intelligenda erant, siquidem non secistbat poenitentiam. Eκ Chrysostomo autem d. Ηomi. Vplex alia expositio potest colligi tremends huius Christi sententis contra in Nat. peccatum in.s s. Aut enim sensus est,q, punientur in hoc culo, ct in futua opLi. rq sicut hias opter illud puniti sunt, aut certe quod rarisiime. ct dissicile

remittetur. Voluit,inqui dominus significare, hoc peccatum multo minus esse ignoscibile ac ueniale,* Qtera. Et secuda istam duarum expositionii c5ior est ac melior. Solet nacp scriptura,ut ia docuimus ea sactu Uostiabilia dicere quae difficilime fiunt. Et Aristoteles dicit impossibile illud quo s. neticque appellari, quod uix fieri potest. Et intemperatum impoenitivum e ait in Ethicis,non quidem, Q poenitere nequeat, sed sp dissicilime eum seo .

rum uitiorum poeniteat. Et in communi hominii consuetudine freque tissime ea dicimus impossibilia, quae iactu uel creditu sunt dissici lima. in. ia.

rum enimuero,cum altius mecum,& maturius expendo quae Marcus co-

trahoc peccatum prolata a Christo retulit, ne uis ulla fi a uideatur scripturis, germanius, & simplicius putarem,concedere peccatum in.s s. eius. .modi esse, ut licet remissibile fit, nunquam tamen remittatur. Cur enitivalias hoc unum delictum aeternum in uiatoribus dicitur Cur de hoc solo pronunciatur, non habebit remisitonem in aeternum, & ut apertissimu

hoc sit adiicitur, neo in hoc saeculo net in futuro Cur a caeteris peccati dc contumeliis contra filium hominis, immo de generaliter ab omnibus G etiam aliis blasphemiis hac una conditione distinguitur Equidem xterna delictum dici non potest,quod aliquando eluitur, de expiatur, etiam si in utroq; saeculo puniatur, dissicili me ipsius indulgentiam quis obtineat. Et in conuitiis de maledictis contra filium hominis, de in aliis diuinita is

blasphemiis, imm o dc in aliis leuioribus peccatis, multa sunt quae dissicilia

me remittuntur, uel propter grauitatem peccati, uel propter contem. ptum Des ossensae aut negligentia eorum, quae pietatis de religionis sunt, Dei propter diutinam,de inueteratam in ipsis consuetudinem. Et Hieronymum quidem in epistola statim citata,palam uideo, constanter dare,ac coinfiteri Nouatiano nun* uenia consecuturos,qui scin tormentis negarent Christum, ut Sc ipsum ante Martis tribunal beelzebub uocarent,de omnia quae euangelium a filiis Dei sacta commemorat,a principe daemoniorum persecta esse affirmaret. Doceat, inquit, Nouatianus aliquem negatorem heelzebub uocasse Christum, de ultro reseram gradum, negatorem non

posse ueniam cosequi post ruinam. Et ibide ait,oem tale blasphemiam peccatum esse iii .s s. oc Pharisaeos uere peccasse in a sinum eam blasphemiam

754쪽

DE LAPSIS, ET EORVM REPARATIONE

Ua. 6 Christo impingebant. Et in comentariis Esaiae in illa uerba Excaeca cor po Cpuli huius, hac fortassis ratione ita concludit. Ex quo animaduertimus, quanuis graue sit peccatum,siquis conuertatur eum posse sanari. Simul p& hoc intelligendum,quod pro magnitudine sceleris etiam poenitentia I ME .is doti indigni iudicati sitiit. Et in illa uerba Matthaei. Quencunque oscillatus fuero ipse est&c. Iudam,cuius peccatum scimus,ueniam non meruisse,aPate asseuerat in eo errore suisse, ut quae signa siluatorem uiderat facientem, non maiestate diuina sed magicis artibus facta putaret. Et uerba illa, Tm te eum,& ducite caute,probabilem coniecturam iaciunt, de aliquid tale induim. Iudaeis tunc adiiceret,quo eos acrius ad ducendum caute extimularet. Dy dimus etiam in principio libri.i.de.ss.clare dicit hi hemiam in .ss. sine uenia esse,& poenam illius non tantum in omne prsens saeculum, sed & in suturum tendi. Et hoc existimat uerba Christi,quae modo tractamus, po stulare. Neque tamen Q hoc peccatum in. s.nunquam alicui remissum esseriel remittendum assci unus,consequens est,ut & illud irremisiibile secum

dum Iegem concedamus. Multa quippe secundum legem possibilia sunt,

quae tamen nunquam fient. Vt enim ex multis unum, aut alterum ex emuplum proferamus,poterit quidem Antichristus,&potest quiuis rq robus, . Apo. χι libro uitae.Et post int qui scripti sunt in libro uitae quandiu hic uiuunt secadum legem condemnari,certi tamen sumus,id nunquam futurum. Et ne haec uerba tam aperta,ut peccatum in. ss. aeternum, & nunquam habiturui

remissionem dicamus,legem existimemus a Deo contra illud latam, docet nos huius status lex quae huic legi repugnat. Idenque monent aperissit - ma, quae citauimus testimonia, ut omnia peccata huius uis remissibilia esse durante ipsa monstraremus. Quorum nihil simile adduci potest,ut peccata damnatorum.ues in quibus quis decedit remisit bilia esse secundum letem suspicemur. Et cum sanctus Hieronymus in epistola paulo ante citata bis dicit irremisiibilem esse blasphemiam in. ss.& tantum esse hoc peccatum in .ssvit dimitti non possit,iael ueniam consequi ualeat,qui sic negaret Chri stum,ut de eum Beelzebub uocaret,& magister tax. d. a.citat haec o eo dem,Taliter peccans digne poenitere no potest,&o Aug. Hoc solum peccatum ueniam mereri non potest,ea omnia pie interpretari nos uelim, Se ideo ab eis dicta esse accipere,quia nunquam tanti criminis res ueniam ait, quuntur,non autem P secitndum legem tale peccatum irremissibile sit.Ne

Impossibi, que uiolenta ista expositio censenda est.Ipse qxiippe,& alii grauisiimi Ecclelia dicat siastici autores contemnentes rigorem scholasticum, scripturam autem,

Huri quae de uulgarem loqtiendi morem imitantes saepe dicunt impossibilia, ius numpta fiet quam fient de necessaria, quae certo scimus futura esse,& facienda a Deo . Unde sit,ut in exemplis moX positis persistamus,ut necesse esse dicant immPleri scripturas, de saluari electos,& condemnari praescitos, do impossibile

dum est in hac uita secundum legem saluari. Certi tamen sumus per autoritatem Ioanis neminem ingressurum in ciuitatem Des,nisi qui scriptus est ini

755쪽

LIB. π m. iN XUII. c AP. 3so AH ut metant,qui sunt scripsi in libro uitae, de neminem posse illos rapere

de nianu patris Et soccenta alia linilia occurrunt in eorum lectione, quae semper pie,& iuxta catholics Ecclesiae sensum quem non dubium est eos tenuisse,spretorigore dialeetico accipienda, & interpretanda sunt. Et His inis. ronymum peculiariter possumus ossedere sic ista accepisse,quia super Malathaeum sic solbit. De Iuda dicitur.Oratio eius fiat in peccatum, ut non solum emtave nequiverit proditionis nefas,sed proprii homicidii scelus ad. diderit. Cunque Aug. lib. i. de ordine. c. 2o. scripsisser, Summa opera danη Audida est optimis moribus. Deus enim noster aliter nos exaudire non poterit, in. LRetract.Q3.Sic,inquit,hoc dictum est,tan* Deus non exaudiat peccatores. Quod tamen de in eo sensu reuocat.

De uerbis Pauli inspeciem contra lapsi r usionem pug antibus. cap. X.

EX Apostolis uero in primis obiicitur Paulus, qui in epistola ad He- obire.

buos diserte ui litur asserere non esse locum poenitentis illis,qui cum stam essent iustificati per Baptismum rursus ad priora uitia redem si ac contempto beneficio cosem,i ut recrucifigunt in se Chrisis. Verbali haec sunt. Impossibile enim est,eos qui semel sunt illuminati, gustaverunt etiam donum Des coine,& participes tacti sunt spiritustincti, gustaverunt

nihilominus bonum Des uerbum,uirtutesque seculi uenturi,&prolapsssiant,rur is renouari ad renitentiam. Et ne dura haec sententia,iniqua uide-B retur,dciniusta adiecit statim. Rursus crucifigentes sibimet ipsis filium Des. dc ostentui habentes,hoc est,ut Graece apertissimum est,traducentes, in semantes,& ludibrio,ac uelut exemplo contemptus dederisionis exponentes. Qitibus uerbis duas causis uidetur Apostolus exprimere, propter quas non sit iniquum existimandum quod nolit Deus restituere in prioa rem statum semel prolapsos a sua iustificatione. ma est, quia cum Christus semel fit mortuus,ac iam nunquam amplius moriturus resurrexerit, amen iterantes peccata dimissa in baptismo,rursus uirtute uidentur eum crucifigere,cum ea faciant,propter qus ille mortuus est,ac rursus,ut aiunt, esset moriturus,si illa deberent expiari. D inde.Cum Christum autorem noastrae salutis semper deberemus uita nostra honorare, Zc cunctis umerat

dum,tremendum Sc amabilem sic re,qui renati es per baptismum,ad priora uitia reuertuntur suis pessimis operibus Christum inlimem ac ludibriusiciunt,nomen ipsius blasphemari cogunt inter gentes. Ac proinde dedigni sunt,quos Deus quoque uicissim deserat,&d-iciat, ac pro nihilo habeat. Sod de apertius uidetur Paulus fecisse,& cofirmasse similitudin quam mox Subdit.Terra enim sepe uenientem supra se bibens imbrem, de germinas herbam opportunam illis,a quibus de colitur,accipit benediactionem a Deo proferens autem spinas ac tribulas reproba est,& malediucto proxima,cuius consummatio in cobustionem. Vides ut prolapsos a

g Baptismali reprobos pronileiasi de combustionis exterminio addi

756쪽

DE l Apsis. ET EORVM REPARATIONE

est Si enim terra quae suscepto imbre spinas germinat,& tribulo r proba Lest,& in combustionem cosummatur, igiter qui suscepto tacundo illo im

e undae uitalis Baptismi Dinas & tribulos malorum operum Deo germinant,reprobi erunt,& gehennalibus tammis cremabuntur, nem inue- obiee. 4. nient apud Deum remissionem suorum peccatorum.Neque minus uiden Heb.io tur premere,& in eam,quam tradidimus ueritatem,pugnare,quae. Apostolus in eadem epistola subnediit. Voluntariem antibus nobis pos accopiam notitiam ueritatis,iam non relinquitur pro peccatis hostia erribilis autem quaedam expectitio iudi d ignis aemulatio,quae cosumptura est aduersirios. Quid apertius dici poterat, ut praeclusus ostenderetur omnis ueniae locus iis,qui post susceptam fidem uoluntarie peccanisSi nulla pro illis peccatis reliqua hostia est,quomodo poterunt eorum habere remissio 9 nem Deus sane sine sanguinis essu ne teste eodem Apostolo nulla peccata remittit. Etsi post lapsum ab agnita ueritate locus est poenitentiae qua placetur deus,ipsa poenitentia hostia essit propitiationis. Deinde . t terribilis

duntaxat superest expectatio iudicii,& nihil aliud quam ignis deuorans de, consimens,quis igitur locus ueniae iis indulgentiae,& miscincordiae sinu Neque minus urgent,quae sequuntur. Disertissime enim haec iustissima esse approbat,& ex eis,quod negare non possumus ualidissime roboraripos. e sent argumenta haereticorum. Irritam quis faciens legem Moysi sine ulla miseratione duobus uel tribus tesibus moritur,quanio magis putatis de teriora mereri supplicia,qui filium Des conculcauerit,et singuinem testameti pollutum duxerit,in quo sanctificatus est,& spiritui gratiae contumeliam secerit Scimus enim qui dixit Mihi uindietam,& ego retribuam dixit dominus. Et iterum.Iudicabit dominus populum suum. Horrendum est in ridere in manus Dei uiuentis. Expendamus singula,& intelligemus sortiterrisc contra nos dimicare. Aut enim oportet concedere perperam Apostolum argumentari,a poenis contra praeuaricantes legem Moysi, ad poenas eorum,qui post susceptum Baptismum peccant,aut s hoc absurdum est. Simpium,ctim nullum fuisse locum uenis,&absque ulla miseratione praeuaricatorem legis Moysi interficiendum Armet, concedendum erit cori cludere uoluisse nullum etiam modo esse locum ueniae , ct citra omnem

misbationem debitis mulctandos esse suppliciis qui post si sceptum baptismum transgressus fuerit legem Christi. Et si grauiores hic quam ille mersetur cruciatus,& acerbiora multo tormenta ut manifessissimis tribus argumentis Apostolus commonstra quia & filium Dei conculcat singulo nem testamenti,a quo Baptismus habet suam uirtutem pollutum duci de Oiritui gratiae in se manenti contumesiam irrogat dum a se illum expelle, multo magis hae quoque,quam ille carebit uenia,S absque ulla inis io ne punietur. Cur etiam hic duntaxat uindictae,& iudicii Apostolus mentinistis,si locus erat adhuc indulgeniis c Cur & horrendum dixisti incidere in manus Dei Nondum certe dies uindicts iudicii aduenii, cum locus est

757쪽

LIB. XLII IN XIIII. CAP. 3 se Ain miselicordiae.Nondum in manus Dei incidimus, curri adhuc illius pro . a .

mereri misericordiam possemus, necti grauitatem suarum manuum e Xpeηriri. Haec sunt,quae tantopere quibusdam uisa sunt M ontano,& Nouato sa Rest .

uere,ut ne cogerentur eorum haeresiassentiri,uelut tutiorem partem comoplexi asseruerint hane episto Iam,Pauli non esse. Eo 3 sorte accessit, cy tam amarulenta,&syrmidanda uerba persuadere sibi non potuerint a spiritu Paulino prosecta, qui ubique gratiae,misericordiae, & poenitentiae singularis praedicator est,ac uelut indulgentissimus pater omnes pectatores admirabili suavitate ad poenitentiam allicli,dc hortatur & quos semel genuerat, non recusat etiam secundo generare ad silutem. Verum oportebat inter uerba adeo dulcia,& suauia,&iussitis diuitas rigoris aliquando illum mominisse,ut quos misericordis prsdicatio non impellebat,nec solicitabat ad poenitentiam,deterreret saltem a suis sceleribus impendentis irs, S: diuins comminatio,& exaggeratio iustitis. Et ne locus esset huic suffugio, & asselo,ad quod Vpe scimus & hsreticos,& imperitos cMugisse,dum uerbis alia xuius sacri libri sus hsrefis,iu ignorantis coarguerentur,& conuinceretur , decretum est in hac saneia Tridentina Synodo epistolam istam esse canonicam,& a Paulo esse conscriptam. Quod de ante hoc tempus certum, de insdubitatum secundum fidem suille,sias Deo dante monstrabimus. Respondeamus igitur obiectis ,& Paulum ab inusta sibi tanta impietate uindic

mus. Quidam arbitrantur,Apostolum istam tam acerbam,& tam tremen Rc ., , sdam sententiam excessu quodam pronunciasse,ut peccasores a Peccatis re di obiee. xtraheret,ilc desperationis metu cautiores faceret,& ne animum desponderent ox temperaile sententiam illis uerbis. Confidimus autem de uobis dilectissimi meliora,isc uiciniora saluti,tametsi ita loquimur. Absit ramen a Impuv. Paulo tanta impietas. Veris sunt,& non falsis comminaiionibus deterrenodi peccatores. Deus non indiget mendacio nostro. Si temperauit sententia his uerbis,priora igitur salsa de a ueritate excedentia suerunt. Ad lisc. De- , speratio non pertrahit ad poenitentiam peccatores ,sed reuocar,neque cau-tiores,aut diligentiores,sed segniores & somnolentiores facit. Vehementer decepti sunt,qui hac ratione lapsis a gratia baptismali locum poeniteniis negabant,cp excitari peccatores ad fidentius de licentius peccandum credebant,ia post admissum scelus parata esset,& aperta ad ueniam uia. Spei amputatio,teste Basilio,eum,qui lapsus est,una cum peccatis in angit sitas redigi ac concludi impellit. At spes poenitentiae lapsum resurgere, dc non amoplius peccare exhortatur. Ness,ut erudite dicit Cyrillus siqua esset mediciana corporis humani adeo essicax dc salutaris, ut ea quotiescunque quis moegritudinen inciderit,protinus sanetur,ideo de medio tollenda esset, aut se ciando aegrotanti minime adhibenda quia sponte sua quis in morbum reciderit ductus spe recuperandae sanitatis per eam medicinam. Non enim iblius in morbum relapsus .causa est medicina, quae duntaxat ad morbi eXopul stonem ordinata est,sed temeritas de prauitas hominis eo , quod bonu

758쪽

DE LAPSIS, ET EORUM REPARATIONE.

linpugn. 3 ei ad malum abutentis. Quorsum etiam erat metum de*erationis iniice, ere,inanem praesertim,& uanum statim ostendendum. Sed uideo unde illi decipiantur. Ad lapsos a gratia Baptismali,qui spinas de tribulas pertulerant,putant haec quoque dirigi. Confidimus autem de uobis dilectisii meliora,& uiciniora saluti,tametsi ita loquimur.Quod quidem Ionge a ueritater est. Id quod & subiecta statim uerba palam faciunt. Subdit nanque Apostolus.Non enim iniustus est Deus,ut obliuitatur operis uestri & dile onis,quam ostendistis in nomine ipsius,si ad Iapsos ista dicerentur,qiutribulos,& spinas protuleran nunquam, quantuncunque praecelinia opera ante lapsum fecissent,dixisset Paulus in lege doctissimus, meliora se,&magis coniuncta siluti de eis expectare,quia Deus non est iniustus,ut pera quidem puniat,& bonorum operum non meminerit. Noverat Apostolus nullam essi prorsus iniustitiam,si obliviscatur Deus etiam optimo rum,& praestantissimorum operum,si qui ea secerint,post modum diuina suam maiestatem offendunt.Nam iustitia non sutura neque praeterita. sed Eleob. a Naesentia sipediar.Et iam olim hoc Deus per Ezechielem cuctos docuerat. Si averterit,inquit, se iustus a iustitia sua, ct secerit iniquitatem secundum omnes abominationes, quas operari solet impius,nunquid uiuet omnes

iussitiae eius,quas secerat,non recordabuntur. Quodque earum reministi

tur post poenitentiam,ex misericordia est,non ex iustitia. Neque si post dei perdit gratiam ista egregia opera essent sacta,antequam illam recuperasa

sent,iustitiam aliquam aut condignitatem Iaabuissent,ut Deus censeretur in miustus,si eorum obliuisceretur. Si superuenientia peccata merito obsiterant Vpriores iustitias,& earum obliuionem inducunt,quod ius ad gratiam, ues gloriam praestare poterunt opera permanentium in ipsis peccatis, nequet entium eorum remissionem: Ex hoc itaque,quod PauIus Hebraeis dicit non esse iniustum Deum,ut obliviscatur operis eorum. & dilectionis . pMam indica non amisissi gratiam eos,propter quos ista dicebat,aut cero te illa praestantia opera secita post restitutam ipsis gratiam,quam perdidea gratiam Des nullum praemium debetur

ex iustitia,bene autem operibus bonis lactis in gratia,ut postea lib.is. oste demus. in huiusmodi operibus ingrba illa Hiero. qus & Ansel. in hunc lom, .Atye. ciam approbauit. Et revera grandis iniustitia Des,si tantum peccata puniret α Dona opera non susciperet. Atque ut ista omnia mittamus, cur credat eur hi prolapsi Lissi a gratia baptismali,quorum uirtutem hic magnopere. ApQqQ V ,α postea. p. io. multo magnificentius e Mihi . . r.et 3. quidem uerisimile hoc non est. Sed sicut Corinthios nunc quidem diuites dicit in omni gratia propter quosdam qui eiusmodi laude digni erant nunc quidem carnales propter quosdam ex ipsis contentiosos,ita & cum

intre Ii raeos ad quos ista scribeba quidam nequam essent & mathain Prict boni,priora propter illos,haec autem propter istos dicit. Et more suo fi

759쪽

LIB. XIII. IN XIIII. c AP. ysa A est Apostolus,quod & alias in hac epistola, & in aliis deprehendes, ut tametsi quedam ad hos, alia ad illos reserat, tamen more prophetarum, &oratorum,qus placidiora,& gratia sutura sunt, posterius admoneat,& cures in uniuersum tribuat,ac propter quosdam bonos,omnes eorum conciues Iaudet. Alii itaque ob id Paulum oedunt,imposiibile affirmasse redi re ad gratiam, qui ab ea excidissent,quia Deo hoc est possibile, non homiani.Diuini quippe est muneris,quemadmodum q. v. de iustificatione copiose docuimus,ut peccatores a peccatis resurgat,no humans potestitis. Et ea

uidentur posse absolute impossibilia dici,qus apud homines impostibilia sint,tametsi apud Deum possibilia sint,& ipsius nos ope,illa possimus pa' stare.Sed neque Hipturam sic uideo uocibulo impossibilis uti,neque tolerabile est,ut ea dicantur simpliciter,dc absolute impossibilia, qus possumus per auxilium diuinum sicile,& promptum omnibus. Alioqui ct impossibile esse dicemus,ut quisquam aedat,ut quisquam diligat Deum super omnia,ut quisquam uere resipiscar,a suis peccatis ut renunciet *culo, ut morotem subeat pro Christo. Nam lis e & similia certum est nos non posse, ni aper auxilium diuinum. Immo fi& ita quispiam pergat uocabulo isto ablati,cogetur profecto simpliciter & absolute asserere,neminem posse saluari, neminem posse implere prscepta Dei. Qiis uerba manifestum est & absit ro' da esse,& impia,& cum scripturis pugnantia,& omni religione a catholicis cunctis deuitanda. Et si Paulus ita accepisset in possibile nihil necesse erat,in si de beneficia in regeneratione nostra accepta commemoraret.Nam illis etianon acceptis impossibile erat ad gratiam,& amicitiam diuinam conscendere tam impossibilis est propriis uiribus regeneratio, quam reparatio post lapsum. Quid etiam qui sic Paulum explicant,respondere queunt,ad uerba illa,quibus asseritur terra illa reproba esse & combustione finienda, qus spinas germinat,& tribulos Nunquid & hsc quoque ex se & ex suis uiribus intelligenda esse asseuerabunt Atque ubi hac ui, ab his se uerbis explicent, ct adiectione ista suo ex capite conficta ab hae dissicultate elabantur, quid ad illa poterunt respondere,Iam non relinquitur pro peccatis hostia e Annon hic & ea negatur superesse pro peccatis hostia, qtis uel eae propriis uiribus uel aliunde posset esse Qui dixit, Voluntarie peccantibus nobis post

acceptam notitiam ueritatis,iam non relinquitur pro peccatis hostia,pro secto ostendit,om non superesse hostiam peccantibus post acceptam notitiam ueritatis,qus suisset peccantibus ante eam acceptam notitiam. Alii impossibilem dictam esse putant reparationem post lapsum,ci, dissicilis fit. Solet enim sciptura, lent philo hi,solet & uulgus, ut sine admonuimus, impossibilia dicere,qus sint dissicilia. Attamen neque bse sivis esse uidentur pro uerbis Pauli. Quia & nullam asseruit superesse hostiam peccantibus post susceptam fidem,&pis isque infidelibus tam est dissicilis immo multo dissicilior renascentia per genitalem undam,quam multis Christianis pecca

760쪽

DE LAPSIS, ET EORUM REPARATIONE

post lapsum ea ex contemptu Dei,& salutis propriae,isc a diutina,& inuo Cterata multorum dierum,& multorum operum in malis consuetudinefficiscitur non a beneficiis acceptis in regeneratione. Exposita enim omniabus est misericordia diuiuina ex squo, neque minus fidelibus,quam infidealibus. Neque uerisimile est Paulum penes facile,uel dissicile primam iustitaeationem a reparatione post lapsum distinxisse,cum & illa omnia aut certe

. praecipua,quae disticilem iaciunt iustificationem post lapsum,siciant & ante lapsum,& in aperto fit,plaerosque infideles multo dissicilius iustificari de

ad uiam uerstatis uenire quam innumeri fideles ad acceptam gratiam re-R p. uertantur. Dicendum igitur breuius,& nisi salior multo melius. Non in his uerbis assumauit Paulus impossibilem esse reparationem lapsi, sed durita κat asseruit impossibilem secundum regenerationem. Sed ut dissicilia ista Pauli uerba dilucida cunetis faciamus,libet uerba ex utroque loco, hoc est euit tria eX capitem&.io. obieeta aliquanto diligetius,&accuratius interpretari.Et Paul. praeis sane,si bene cuncta eXpendamus,tria inueniemus Paulum in utrocpistoriae Mi tira locorum docuisse. Primum est impossibile esse Baptismum iterari. Secumtis uerbis. non pater e baptizatis usqueadeo facilem, ne tam liberalem &gratuitam uiam ad misericordiam diuinam obtinenda,quam fuerit ipse Baptismus. Tertium grauissima esse supplicia,qus baptizatis impendent propter Bapti vi peccata,nisi festinato & solicite dent operam,ut resipiscant. Et baptismutiiserabilis quidem initerabilem esse palam docuit,cum asseruit impossibile esse, ut re- r. in nouarentur, dii prolapsi sunt. Non intelligunt,dicit Cyrillus,de obiicientio

Io i .e uerba,Paulum in eis uerba sacere duntaxat de peccatorum remissione,& poenitentia,quae perBaptismum habetur,qui quoniam unicus est neque iterari debet, poenitentia quoque cum baptismo suscepta, unica est, 6e semel recipienda. Haec Cyr. Ac vel hoc uno renotiandi uerbo, quo hic Amb. 1. de est Paulus,admoneri debuerunt haeretici,sicut bene Ambrosius nota poenici, uis,non eum negasse lapsis poenitentiam, sed negasse duntaxat secundum

Baptismii. Renovatio quippe non est poenitetis, sed Baptisni,qui quos abluit,renouat,& nouam creaturam facit.Consepelit enim ueterem homine,

Remouatio totum destruit corpus peccati. At 3 inde est,utc5sepulti Christo per propriuι Baptismum in mortem,sicut ille surrexit a mortuis per gloriam patris, ita bipt ij ct baptizati liberi ab omni reatu,surgentes a Baptismo in nouitate viis amficilia. bulent. Sed poenitentia non tantas uires habet. Sarcit potius, quam renoαuat,medetur Potius,quam sanat,alligat potius,quam redintegrat. Curat Augio. uulnera,sed non Obducit cicatrices. Reparat,sed n5 regenerat. Vnde Aug. disto. EOs,qui iam baptizati fuerint curari milius dicimus per psaltentiam, non renouari,quia renouatio in Baptismo est. Non igitur Paulus, reparatione negauit,sed renouatione neque de reparatione per ps nitentiam egit', sed de regeneratione. Et dum renouationem unam possibilem negabat satis si

Gai. gnificabat posse quidem lapsos reparari at non ea facilitate, aut ita perfecte, ac prius potuerunt renovari. Et quoniam dissicilior est perfecta reparatio urenouatio,