장음표시 사용
831쪽
DE LAPSIs, ET EORVM REPARATIONE& ea accepta inutilem e&,dc poenitentiam timore conceptam Deo magis Godibilem animam sacere,quia psestentiam fingit. Sed tempus iam appetit.
ut ad tertiam partem huius sacramenti transeamus.
D e sacranentali peccatorim configione . Cap. π π VII. APrissime nimiru patres post cessationem a peccatis,et detestationem
eorundem,tertio loco sacramentale peccatorii consessionem sublaceriit. Quid. n. tam proprium fit eius,qui uere a suis culpis resipiscit.& eas pro dignitate detestatur,qua aduersum se iniustitiam suci confiteri, &virulentum conceptum humorem euomere,ac languores,et fas animi uulnera, ei qui mederi possit,detegere Nondum sarie morbos Fuos spiritales 'agnoscit,qui medico spiritali eos reuelare subterfugit.Nondum laetalia precatorum uenena,quae hiberat,intelligit,qui non eis per consessionem res
uari festinat. Neque satis de suis erratis confunditur,qui ea nititur abscondere,& non potius,uel ad suam ipsius confusionem,& pudorem, ei qui me SaremEla deri ipsis potest,propalare. Sacrametalem autem confestionem peccatorsilis coegio uocant patres consessionem peccatorum secreto,& iuxta ritum Ecclisis catholicae laetam sacerdoti habenti legitimam potestatem remittessi peccata. Quo nomine distinguitur a multiplici peccatorum consessione,qus et in lirdicio,& extra iudicium,&publice,& priuatim multis aths nominibus, de rationibus,& Deo et hominibus fieri potestudeo uero adiecta sunt illa uerba,Saltem in uoto,& suo tempore faciendam,quia non fie necessaria est cofessio ad reparationem lapsi,sicut cessatio a peccatis,& eoru detestatio. Absoque his ut plurimum non liberatur perfecte peccator a malis,quibus se stabτ ori με iecit per peccatum,bene autem absin consessione. Satis quippe est uotum tribM o si seu propositum confitendi tempore quo peccator ad id adstringitur,uid ga p ce' licet semel in anno ex statuto Ecclesis et tempore susceptionis Eucharisiis , ptu cob se in periculo mortis ex iure diuino.Et in hoc omnes conuenitit doctorestius Hugone&Rich.de.s.Vict.exceptis. De quom sententia copiose agemus, Ois quan*nonnulli scholastici huius uoti confitendi prssentia ad iustique se id ficationem requirut,de Rich.etiam uoti sitisfaciadi psentiam uidetur adu poe ππ- ram pniam exigere,tamen ut communior ita probabilior est alioru sentenHU. 3- δε tia,m sussciat actu, uel uirtute habere hoc propositum confitendi statuus a M. Ricb. Deo,uel ab Eccl. temporibus.Alioqui & nuc esset in t e gratiae dissicilius, ct pol. EP recocillaeri Deo qua suerit sub Iege naturae,iles siripta quibus t Oribus cerCr foti . tum est nullius talis propositi praesentiam suisse necessariam. Et cum propoNo requis situm suscipiendi Baptismi satis litin uirtute ad iustificationem peccatoris revir ad non Baptizati,ut supra ostedimus,non est quod quisquam ambigat, quin gratia pro multo magis sussccturum sit, habere in uirtute propositum consessionis' positu coli ad reparationem eius, qui lapsus est a gratia baptismali. Virtute uero h tramisari hentur haec uota, quando uel animus est in generali adimplendi oniis iis cadi. nia mandata , ad quae obligamur, uel tanta est admitarum peccato rum displicentia, ut cum ea non stet consensus alicuius exitialis peccati in
832쪽
Afuturum. Et cum inter partes poenitentiae , sacramentalem confinionem OL peeraeorundem peccatorum patres computant, quae statim de relinquenda de la poli badetestanda dixerant, satis indicanr, omnia peccata commissa post baptis pulmu mamum siue mortalia, siue uenialia ad Laamentalem consessionem perci-teria fisnere.Omnia nant ista resinquenda,& deletanda sunt. Quia tamen ad iu- eomionis stificationem peccatoris necessariae sunt cessatio a peccatis laetatibus,& dete
eorum,n0n autem cessatio a uenialibus,aut eorum detestatio hoc ip. so innuitur,mortalium Omnium consessio necessura esse,non autem uenia ilium. Vidquero quisquis catholicae ecclesiae aduersaris, & agnosce uel ex his praesentiam.s Min oecumenicis cociliis. missa; prscipui errores hacte- Enores. snus pugnarunt contra sacramentalem eonsessionem, Ac eis omnibus ob his drina hic ivit factosancta nostra Synodus. Primus est Ualdensium, & ut re ti. seri cap. as. libri de Laamentis Thomas Valdensis eκ Damasceno libro de Primis.
haeresibus haeress.so.etiam Massilianorum,qui conlisitonem abstulerunt, .cteam inutilem,&superfluam censuerunt. Cui errori accessit Uuit Iesus, qui asseruit,debite coirius eam esse superfluam,dc inanem. Consensit & ex parte Lumerus,cum docuit nullam gratiam in ea per absolutionem sacerae . 3dotum conferri. Sed si superflua esset,& inanis confessio,nuquam ea como putata esset inter partes sacramenti poenitentiae necessarii ad reparationem
lapsi.Verum de uirtute, essicacia consestionis non hic ubi ab absolutio. ne disseparatur,sed cum de ipsa sacerdotumab Iulione tractabimus, com s modior erit locus disserendi. Secudus error fuit Iacobstarum affirmantiri Errori a consessionem clanculariam non esse necessariam, sed satis esse Gfiteri Deo soli. Et huc errorem eis imputat Guido Carmelita in summa de hs esibus.
Tribuunt & alia eundem Martino Luthero. Quam iuste ipsi uiderint, qui
ei imputant. Certe nem Leo decimus quidpiam tale in eo damnat nemctus episcopus Rossensis hoc ei impingit. Et ut candide,isc ex animo ubi ueritati sauea ego non solum non usquam hoc in eo legi, uerum legi alio qua ex diametro cum his pugnantia. Quod si non ipse,quod cepe aliascit sibi ipsi aduersetur non crediderim illum in eo fuisse errore. Sed utcumsit,satis reiecerunt patres hunc errorem, cum consessionem dixerat saltem in uoto,& suo tempore faciendam esse. Nam haec uerba satis eam necessaviriam ostendunt . Et ut nulla esset ambiguitas, pertissime postea hunc errον Creo. 1H. rem damnarunt cano .r9.Tertius error fuit cuiusdam Petri Osmesis, quitarent. in uniuerfitate nostra Salmanticensi ausus est defendere,consessionem non esse de iure diuino,sed tantum ex uniuersalis Ecclesiae statuto. Et eudem errorem tenet So.in principio dist. s. de poenitentia, &in.c.Omnis utriusin
sticus de ps i.& remi. Dubitat de ibi innormitanus de hoc sed magis inclinat in eandem sententiam.Et quod iam olim multo magis miror,eandem tenuit diuus Bonaventura in. d.i . parte. .artici .Pxidcpautoritate Hugonvigonis de. s. Victore expresse dicentis de Christo. Medicis dixit,ut curarer, sed infirmis non dixit,ut ad medicos uenirent. Hoc quasi certum esse uO-
833쪽
Iuli, I, labenter salutem qu erent, & se curandos Merrent,si medicos Ct, inuenirent. Sunt etiam qui de hunc errorem impingant Luthero. Verum an ego nihil hactenus in eo legi,unde queam istuc ei tribuere. Τuentur tameti
illum Philippus, de Erasmus Sarcerius in locis communibus. Et non is lium dicunt consessionem nostram auricularem non esse iuris diuini, sed ne avitam quidem esse a uetustis patribus. Sed multo de in multis ignoranistior est,& magis temerarius Sircerius,qui suum errorem multis sanctis patribus non ueretur imponere, & doctrinae catholicae erroris notam in ere.Damnauit autem hunc errorem hoc loco expresse tacta Synodus. Nar cum in prooemio huius decreti,doctrinam hic traditam doctrinam esse inu sctuerit a Christo,et ab Apostolis eius acceptam,satis colligere possumus, de huic quom errori obuiare illam uoluisse. Et hanc sententiam merito esse Error. 4. inter errores computandam,ex statim dicendis liquidum faciemus.Quaris Luse u. tus error fuit Martini Lutheri P uenialia peccata non pertineant ad conses Philippus sionem. Et hunc errorem satis illainnuit in arti. 3. damnato a Leon x. Naes Eris . lo modo praesumas confiteri uenialia. Sed apertius id docuit,cum in apo in logia eorum uerborum impingit catholicis omnibus, . unanimiter dia viri. de con cant,uenialia non pertinere ad consessionem,&earatione uerba illa inc
muri sit,ci, nihil tradiderit, quod non de omnes sui aduersirii tueantur. Ego Maro in nullo catholico autore quidpiam tale legi, hisi in uno parum docto, Emnc tametsi satis pio,qui abcdarios quosdam morales scripsit Hispanice. Quin
. tus error in hac materia est, non necesse esse omnia pectata mortalia conm mteri. Quem etiam errorem satis iiivit Lutherus in uersis illis damnatis ubi Vsupra a Leone decimo. Nullo modo prώsumas corifiteri omnia mortalia, quia impossibile est,ut omnia mortalia cognoscas. Eodem etiam pertinet articulus.f. contra ipsum damnatus ab eodε pontifice,qui ste habet. Dum uolumus omnia pure confiteri,nihil aliud sicimus quam quod misericora Dei nihil uolumus relinquere ignoscendum. Et quanquam in apolos gia horum articuloru mira uafriciqui habeat scilicet,quibus se a nobis meatur,sententiam suam abscondit,nel explici an crediderit, posse poea
nitentes conlisitonem alicuius mortalis eis occurrentis intermittet M tamε
in eam partem magis propedisse uidetur,u i cine eo tendit, ut retrahat ho.: mines a solicitudine,quam uiri pii communiter habensi ut quarum pro sita qui sin uirili posiit,omnia reuocet in memoriam, quae peccata mortalia cis miserit,& de illis integre,& aperte,& absque ulla circuitione secerdoti coholiteatur. Et nunquam explicat, neceta esse, eonfiteri omnia mortalia, quae occurrerint,sed inlim totus uersaturi ut ostendat. nori posse quen*, si id sit cessarium, pacem assequi conscientiae, aut iudiciti m Dei evadere, ne poli. omnia mortalia nobis innbtescere. uitinim uem hune,& quartum, errorem excluseruntpatres,ut statim diximus,cum asseruerunt, eo indemG,α detestanda esse, docuerunt. Sed iam hanc patrum doctrinam, Chris
834쪽
LIA: I III. IN NINU c AP. ἰ 39o A Q. Apostolorum sipsius,& totius Ecclellae doctrinae concordem esse, ae proinde qui errores hos invulgarum longe a ueritate absum. commoda erit mohstrarci
CI consessionem iure diuino indictam esse omnibiti a gratia baptismali
oprolapsis semel persuaserimus,manifestum erit,eam utilem esse, dc ne cessariam,nem operosum fuerit de his omnibus haeresibus triumpha re. Quare quid de confestione ista secramentali sacrae literae tradiderint, ii primis uidebimus. Porro me non sum,celebres aliquos aurores, & pietaute,& doctrina insignes multa ex ueteri testamento protulisse, ut consessionis auricularis ritum, quem nunc tenet Ecclesia,nouum non esse, nec conatemnendum ostenderent Et nominatim Thomas Vualdensis de sacrame- o. altis cap. 3'.& i r. dicit,Christum non dedisse nouum Praeceptum,sed anim m. ae. ias quam consuetudinem roborasse. Ac ιι .c p.resert ex quodam Iudso, se didicisse.eonsuetam fuisse apud illos consessionem in adulterio, homicidio, t o. Rosde blasphemia nominis siue legis Des occultis,& peculiarem,& distinerim artie. 8. in Poenitentiam pro hoc imponi solitam. Et Cyprianus quidem ex consesssionetrium puerorum in camino ignis apud Danielem probat consessim in Ennem. Et Lactantius idem facit ex praecepto circundissonis. Ambrosius eua ebbi. Eindat consessionem nostram in consessione omnium iniquitatum POpu p. feriς Π li,quae debebat fieri a sacerdote super hyrcum emissarium. Augustinus sie ad lapsos. militer fundit in consessione Iob de in illis uerbis conuulsae si int compagiunes.Chrysostomus in opere imperfecto,si tamen illius est,confirmat idem instie. ex eoissessionibus quae iuxta Matthaeum fiebant ante baptismum Ioanis. Sed si bene haec omnia testimoniaeκpendamus, deprehendemus sine du Do. a. hio,ea esse intelligenda aut de consessione, quae Deo fit in corde aut decosesilone,quae fit iudicibus in iudicio aut de consessione aliqua peccatorum in genere,quae fiebar,ues in templo,uel alibi coram domino, de ipsius sacerdotibus, uri prophetis.aut de consessione qus indicaret uel ex ignorantia, inlex fragilitate hominem peccasse nulla expressa distincte specie peccati, aut denil de confessione alicuius peccati in specie,opere ipso,aut sacrificiosam non uerbo. Et umbras quidem,isc figuras nonnullas, ac praeludia alia
qua nostrae consessionis praecesisse pasilonem domini,nihil ambigo. Se inust hoc perpetuo prouidentissimus ille Des spiritus,ut qus insignia facturus,aut instituturus erat in lege gratiae,longe illa ante uel in lege naturae,uel in lege scripta adumbraret. Ea re dc autoritatem is non exiguam concia Nooficiliauit,& difficultatem emolliuit,quae ab eis credendis, aut opere perficiens ore noradis nostros animos auocare potarant. Sed enim ante datas hominibus cia PF ritu, tres ligandi,& soluendi indubitatum nobis est, niiquam neo indictum es auriculam se, nem consultum, ne P apud aliquam omnino nationem receptum fuisse ris consis
ritum clanculariae consi ionis, quem nunc obseruari scimus ab uniuersis sionis.
835쪽
DE LAPSIs, ET EORVM REPARATIONE
Ecclesia. Et huius sententiae est doctor noster Libtilis,& communiter scho. Clastici doctores. Nem conueniebat profecto, ut ad tantum, S tam graue onus quispiam obligaretur,donec prscellentes liciusmodi claues Deus impartiretur hominibus, quarum beneficio, & adiutorio compenseri posset quicquid uel oneris est uel laboris in reuelandis distincte,& peculiariter nostris peciniis hominibus. Et hunc tantum,& tam fiduhrem ritum, quique magnifice hominem extollit.dum homo homini sua manifestat arcana, de ab eo praestdium suae salutis deposcit,differri nimirum oportebat in hoc usque tempus, quo humana natura mirifice a Deo exaltata hominem cs habere Christum uidelicet Iesen dominu nostrum, qui arcana omnia nouit,& in cum humana opera plenisiimam habet iudiciariam potestatem. Quom is Et sane os doctores nequaquam existimauerim in antiquis figuris nostrado figura consessionem landasse,quia&ante nouam legem crediderint Deum illam ωobari uel institui uel praecepisse. Quomodo enim lex uetus, quae uel minutisii nostraeo. nia praecepta distincte tradidit, de hoc uno grauissimo praecepto credita sessionem fuisset tacuisse s Vtebantur tamen illis ad constabiliendum nostram conses.sionem,quoniam necesse est omnes concedere in noua lege implenda esse, quae sub nube de figura in ueteri lege praeces ant. Ac sortassis non leuiter confirmari posse intelligebant consessionem nostram ex eo, conlisito nes generales,&impendio oblatrae, gratae nihilominus Deo fuisse ostem dantur. Cui enim ills placebant, placebit proculdubio confinio distilicta, de particularis,quae nos magis confundit,& humiliat, quae dolorem ' Dipsis ossenta. Sc conuersionem nostram in ipsum multo apertiorem facit. Serviat igitur illa testimonia,& figurg ut amabilem, de caram Deo Onses.sionem peccatorum ostendant, quam tanto ante tempore tam multis in uolucris,&deliniamentis nobis ille commendauit.Ut autem praeceptu'
de ritum nostrs consessionis probemus, solum illis utemur testimonii' quae nobis eam commendare possint ab eo tempore, quo Christus suis eo diis Apostolis has claues tradidit. Et primo quidem ex uerbis illis, Uribus Christus hoc instituit sacramentum, Accipite Spiritunsanetiam. Quo
ris estis rum remiseritis peccata, remittuntur eis. & quorum retinueritis, retenta
iure disse sunt,non obscure colligi potest, omnibus peccatoribus agratia Baptisinano. li lapsis indictum esse ab ipso nostrae consessionis praeceptum.His qyMPpet uerbis iudices constituit Christus Apostolos super omnes Christianos
Peccatores,& non quidem uoluntarios,ut arbitros,sed necessarios. Quorum remis inris, inquit, remittuntur eis, dec. Quare necessarium est, ut ad eos recurrant quicunm uolunt remissionem suorum peccatorum obtine re. Cum solus Deus hac habebat potestatem, de sibi uni hoc restiuauerat. H. G ut dimitteret peccata, ad eum solum tenebantur peccatores recurrere. Et x .c. o. hoc necessiiuum fuisse, in haec uerba tradidit Ambro. Vult rogari domisne sitas nus,uult de se sperari,uult sibi supplicari. Homo es,& uis rogari, ut lan orationis. stare , de putas Deum tibi non roganti ignoscere s Haec ille. At nunc, cum
836쪽
A Deus tanta praerogativa lacerdotibus impartiuerit ut non solum renaist irfinr,qus ipsa remittunt, sed retenta etiam,qtis ipsi res inuerint, necesse est prcs seeio dicere, eadem concessione obligatos ei Ie peccatores omnes fideles lad recurrendum iam no solum ad Deum, sed de ad ipsos sacerdotes. Qii Diniam uero permulti etiam catholici & doeti de hae necestitate consessio rnis in iure diuino uehementer dubitarunt. Sc quemadmodum ex his uera
his illa possit colligi, assecuti non sun r,& ath dum eam omni vi, & ope sua
niterentur colligere,in ipsis si iis conatibus multipliciter desecerunt,ut omania dilucidiora sint,& efficaciora,rem istam magis premam, & confirmaabo hunc in modum. Quilibet peccator a gratia Baptismali collapsus,saco re,dc adniti,tenetur,ne sua a Deo retineantur peccata. Debet enim pro sua nquisin parte satagere,ur in gratiam redeat, ne uel momento, si posset, in ios se, de in Dei inimicitia perstueret. Porro peccata tandiu retinentur a
Deo, quandiu retinentur a sacerdotib. Ait enim,Et quorum retinueritis, retenta sunt. Sacerdotes uero ne retinere queunt aliter peccata, quam noremittendo, neci: absoluere quenquam possunt ab eis, nisi illa sibi maniseis stentur.Quoniam,ut sapiens ait, Qui iudicar, quod nouit,iudex iustitis est. Prau. xi. Et sicut in soro exteriori retinet iudex tandiu reum in carcere, quandiu non dimittit, ita retinere sacerdotem peccatores,nihil est aliud, quam non dimittere.Si igitur qui post Baptismum peccarunt istaliter, tenentur laceare ne retineantur sua peccata a sicerdotibus, tenebuntur uticii de ea illis man nifestare. N im alioqui quomodo: ipsi poterunt, eos ab illis absoluere, cum sententia ferri no ualeat in incognitum. Eadem uia colligi hoc prsceptum potest ex uerbis Christi ad Petrum. Tibi dabo claues regni cmo- Matti is . rum,S: quodcunqr ligaueris super rerram,erit ligatum & in coctis &c. Ite pex uerbis Christi ad Apostolos. Qiiscuniar alligaueritis super terram, eriit i stigata de in collo &c Nam de ea quae his uerbis de Petro de ipsis est pollici tus impleuit, cum dixit. Accipite Spiritunsanctum. Quorum remiseritis peccata S c. Respondet Philippus ubi supra, posse fieri absblutionem fines Mecognitione ministerio euagel 3 licet no possit fieri in iudicio. Qitia ministe tinei:
rium euangelii est mandatum collicum impartiendae remissionis peccatorum siue nota sint siue ignota. Et huius signum,ait ed,qd' plurima remittutur peccatoribus per absolutionem sacerdotum,qus neo meminere, riel . intejligunt, qui absoluuntur, et fide, addit, uox absollitionis accipienda est.Ita enim oportet credere propter autoritatem euangesti nobis remitti peccata, cu absoluimur a sacerdote,ac oportebat Dauidem credere Nathapropheis dicenti.Transtulit quoque dominus peccatum ruum. Sed quot imputtiis hic sunt errorii porteta Tot pene sunt errores,quot uerba. Sed id tantum iis quod nunc agimus,urgeamus. Nuquid Philippe omnibus peccatoribus petentibus se absolui impartienda est remissio peccatorum no opinor,ita
delyrabis c Notiine Christus hoc manifeste prohibuit, cu iussit Apostolis sitis, ne sanctum darent canib.necmargaritas suas mitteret ante porcos Et
837쪽
DE LAPSII, ET EORVM REPARATI NE
qui dedit potestatem ligandi de soluendi retinendi,& remittendi.aperte uti Cque indiciuat, quosdam ligari Sc retineri oportere , alios uero solui & remitti . Quomodo igitur rite I legitime possunt sacerdotes hac potestate
tith& quosdam ligare alios taluere,nisi ipsis innotescant aliqua peccata ipsorum s Enimuero qui homines iudices constituebat aliorum hominum, ct ita eis subiiciebat languores omnes spirituales, ac subiecta fiant iudiciabus *cularibus delicta manifeste noxia ciuitatibus, de languores corpora les ipsis medicis hoc ipis satis admonebat, ut humano more surigerentur hoc officio, de perinde ait unum quen. dignum nossent, uel participem remissionis peccatorum suorum sacerent,uel expertem. Dicet sorte de alia Rcton.a. quis. Tenentur quidem peccatores iure diuino declarare sua peccata sacer Imputia, dotibus,at non distinete,nel in specie, sed satis erit in genere. Quomodotio. uero sacerdotes ex generali consessione nosse poterunt, quos debeant solvere,quos ligare quas quibuscu satissaetiones indicere. qus quibus mora his aptare medicamenta,ut praeseruent a recidiva Quis prudens, dc iustus iudex siquet in soro exteriori reos absoluit Deinde. Cum ex usu. & prau xi totius Ecclesiae hoc perspicuum fit,nunquam, nisi sorsan in articulo neu cessitatis sacerdotes ea generali consessione colentos esse,ut peccatores abs soluant,semper' requirere peculiarem, de distini iam peccatorum conses sionem,qua ratione,& iure tenentur peccatores satagere, ut si a sibi remi tantur peccata a sacerdotibus, tenebuntur & ea ipsis palam sacere eo mori
laesi La , do,quo ipsi iuste, dc prudenter exigunt, ea sibi manifestari. Itaqi quavis,ut ton Ab nobiles autores docuerunt,ad absblutionem, de consessionem saybolut ca cramentalem satis esset quaecuno distineta peccatorum consessio, siue puis stra. blica,sive secreta, tamen ex quo Ecclesia secretam, de auricularem requirit, ad eam tenentur peccatores eo iure,cFo adstrieti tint, remissionem suoru Leo ep.89 Pec xorum qu*rere. Et Leo quidem huius nomini primus sic ista uerba saluatoris uidetur,intellexisse.Ex hac nanci: potestate sacerdotibus a Christo data ita colligit. Multum utile, ac necessarium est, ut peccatorum reatus ante ultimum diem sacerdotali supplicatione soluatur. Et ut intelligas diuiano,& non humano iure haec esse instituta, ex eisdem uerbis colligit, paulo ante ita diuitas bonitatis ordinata esse prsfidia, ut qui generationis donum tnotassent,non aliter ad remisitonem criminum peruenirent,nem indulgeatiam Dei,nisi supplicationibus sacerdotum, possent obtinere. Et quod Leo hic dicit sacerdotalibus supplicationibus peccatorum reatum dimitti,cum tamen de ab lutione sacramentali loqueretur,docere nos potest duo. Primum est,antiquum fuisse ritum smiatum nuc in Ecclesia, ut sacerdotes a Glutioni poenitentium praemittat aliquam, uel breuissimam pro ipsis oratione qualis est illa Dominus noster Iesiis Christus te abselliat. Secudum est,uerba illa Iacobi,Et oratio fides tauabit infirmum noli ad solam orationem,quae fit a presbyteris in collatione extremae unetionis esse reserenda. iud etiam ad orationem,quae fit cum absolutione fictamentali. Unde & Im
838쪽
LIB. XIII. IN VIIII. c A P. A eobus crum docuisset,qii id presbyteri adhibiti aegrotantibus deberent sacere,statim,ut mox docebimus omnes Christianos ad consessionem excitauit,uiam uidelicet ostendens tutissimam ad assequendam remissionem peccatorum. Ex eodem etiam loco Augustinus necessitatem consessionis his Aug. fra uerbis colligit. Nemo dicat occulte. Ego poenitentiam apud Deum ago, ela. dec nouit Deus qui mihi ignoscit, quia in corde meo ago. Ergo sine causa di- ra milutirictum est. Quae solueritis in terra soluta erunt in coelo. Ergo fine causa datae
sunt claues Ecclesiae. Hsc Aug. Et legit quidem illa Sarcerius, sed uidens noaudiens non audit. Ad consessionem coram quouis fratre lacie dam putat haec spectare,dc inde illius utilitatem probat. Veru rogo te Saraeeri per uiscera Christi Iesu saluatoris omnium, paulisper in te redeas, is argo, quo laboras,expergiscaris. Si de consessione coram quouis statre agebat Augustinus, quid opus erat meminisse clauium Ecclesiae & autoritatis datae Apostolis in peccata s Nunquid habet quiuis Christianus cI
ues regni coelorum,dc autoritatem absoluendi a peccatis,& non potius tali sacerdotes Deinde. Quis ita fuit unqua rigidus,ut necessarium crediderit alicui peccatori confiteri sua peccata illis, qui non sunt sacerdotes Cum igitur Aug. necessariam consessionem tradit,de cosessione profecto agit quae fit coram solis sacerdotibus,& non de ea quae Sc nunc, ct ante aduentum Christi fieri potuit coram quouis fratre. Sed ut omne amittas scrupulu, leoge,quae paulopost citabimus ex eodem in. r. de uisitatione infirmorum, B nem si uelis,dubitare poteris,quin nostra sententia fit per ola concors Aurigustino. Et quoniam nunc duntaxat contendimus, Augustinum credidisese in his euangelicis uerbis contineri praeceptum consessionis sacramenta
lis de auricularis audi 'uid ille in quadam homilia scripserit. Qui post uXO- Ηοm. o.
res uestras, inquit, uos illicito concubitu maculastis, si praeter uxores ueristras eum aliqua concubuistis agite poenitentiam, qualis agitur in Ecclesia, ut oret pro uobis Ecclesia.Nemo sibi dicat. Occulte ago, apud deum ago, nouit deus qui mihi ignoscit quia in corde ago. Ergo sine causa dictum est Quae solueritis in terra, tuta erunt de in ecclo Ergo fine causa sunt claues
dats Ecclesis Dei Frustramus Euangelium Dei s Frustramus uerba Christic Promittimus nobis,quod ille rimare None uos decipimus ' Quid his pro
nobis requiratur apertius Agendam necessario poenitetiam, qualis agitur
in Ecclesia,eκ uerbis Christi colligit. Intellexit ergo talem nobis indictam esse poenitentiam a Christo, qualem ipsius Ecclesia exigit, occultam ui delicet pro occultis peccatis,& publicam pro publicis. Et nisi ad occultam , :
ct secretam consessionem haec direxisset Augu. non generaliter omnibus 1 . adulteris locutus esset.Ideo uero in his qus mox subiecit de poenitetia pu- 'iblica Iob,de Theodosii imperatoris agit, quoniam generalem pro omnia. hus peccatoribqs tradebat doctrinam,& quia hide magis innotescit culpa detremntium secretam consessionem quado tanti uiri non stigeriit publi
cam. Et cum Chrysestomus in loco statim ci.ando dicat, Deum iusiille ca
839쪽
DE LAPSIS, ET EORVM REPARATIONE
sessionem, necesse est dicere, eum sensisse sub his uerbis illam suisse praeco Cptam,aut uerbolenus illud praeceptum ab ipso habuisse Apostolos.Nam in scripturis nullum plane locum alium uideo in quo Christus hoc ors aptum tradiderit.Neque leue argumentum pro hac ueritate est,cν nusiquam praeceptum consessionis sic traditum est ab Ecclesia quasi illa primo ad cofessionem absolute, & non tantum ad consesiionem certo aliquo tempo. re faciendam obligauerit. Et qui a nobis exigunt locum,ubi Christus conlisitonem prsceperit,si non satis collectioni a nobis saetae acquieuerint, rogari uicissim debent,ut & ipsi nobis aliquem ostendant locum, ubi primis Ecclesia hoc praeceptum instituerit. Cui nullum talem locu proferre ps' sint,quia multis centurqs annorum probabitur fuisse in Ecclesia consessio ante quodcunque tempus ab eis prolatum, uel inde colligere debent, hoe praeceptum iuris diuini esse, dc saltem uerbolenus a Christo traditum esse Apostolis. Multa enim sunt in Ecclesia, quae de iure esse diuino nullus catholicus ambigit,tametsi ostendi satis nequeant ex scripturis. Et Sarcerius quidem qui inter errores computat,consessionem auricularem,quam ipse uocat scholasticam,esse iuris diuini, rogari peculiariter deberet, ubi legeris eam non esse iuris diuini,ut cum non potuerit usqua hoc ostendere uel in Ingenium eo cogatur assereretemerarie se id inter errores computasse. Nisi sorte eoa retico rurn ingenio sit,de quibus iam olim uere dixit Cyrillus. Credent sine solarian. Pluris,ut credant aduersus scripturas. Sive autem Ecclesia potuerit hoc prsceptum sancire siue non,perspicuum est conuenisse, ut res tanti oneris,& Ddifficultatis,quael ad omnes spectaret Christianos Christum haberet auarorem. Quare qui consessionem utilem,et necessiriam populo Christiano credunt,in dubium uertere non deberent, quin de Christus ipse per se, uel certe per inspirationem lactam suis Apostolis,eam nobis praeceperit. Ipsa
enim Christi prouidentia,& solicitudo singularis,quam perpetuo suae E clesiae gessit ubi & alia omnia argumenta cessarent uerisimilimu iacit Christum & in hoc quom suae Ecclesiae sicut & in aliis leuioribus benigne proospexisse.Tradiderunt in ut certam hanc doctrinam magno consensu doctores scholastici,sanctus Tho. Scotus Durandus, Palude,& alii in quarto sententiam distinctionei .&Marsilius inquinio. Q. quarti& Hadrianus. q. a.
Et nequispiam amplius de hoc ambigat,disfinita in lisc ueritas, ut certa ex fide & contraria damnata est,ut haeretica a Sixto quarto,in bulla,qua pri se fuit mino capitulo reseremus. Quicquid uero fit de praecepto,certe ex his in Ecclesia uerbis liquere potest, perpetuo fuisse in Ecclesia nostram csisessionem. Aut , a nitidi enim oportet dicere, Apostolos nunquam sitisse usos potestate hic tibi traris conses dita aut si hoc absurdissimum est, de non frustra hane potestatem dedit ipa G. sis Christus, necesse est dicere,aliquos eis manifestasse sua peccata, ut habeo refit ab eis illorum remissione. Nam Apostolos remisisse peccata post baptismum commissa absque particulari eorum consessione,& manifestatione omni prorsus uerist nitituli re caret. Congruebat quippe hanc praemagatiuam
840쪽
A gatiuam singularem de intactam manere Christo, ut sicut praecellenter ha bet clauem David, ita solus pro uoluntate sua dimiserit peccata sine sacro,&sine conselitone particulari, de dimittat cuicunm placuerit. Atque adumbratam ab eo,& uelut in figura approbatam nostram consesiionem intelle Deuera et xeriit graues et antiqui doctores, cu semel,at. iterum remisit leprosos ad filmeaea. sicerdotes.& apostolis suis praecepit,ut soluerent Lazarum, Sc paulo post io.
asinam,& pullum. Potest item,quantiis nonnulli repugnent scholastici ex Iacobo probari,si non praeceptum, certe ritus iste consesilonis sui si ab ipsis Apostolis in Ecclesia. Cum enim monuisset infirmantes, ut accerserent ad se presbyteros Ecclesis,ut orarent super eos, & oleo eos inungerent, ad hoc solum inducendos eos quispiam existimaret,& no potius,ut aegrorantes eis confiterentur, de acciperent ab eis,si in peccatis essent eorum re-- . missionem,subiecit statina. Confitemini alterutrum peccata uestra, de ora re pro inuicem,ut salvemini. Quibus uerbis neci: consessionem sacramenatalem instituit Iacobus, nem praecepit, sed institutam iam, & praeceptam a Christo,uelut egregius ipsius preco Onauigauit,&adeam,ut ad rem iam usitatam, et cosuetam i Ecclesia omnes Christianos adhortatus est. Quod si,ut uerisimilimum est,& Graecae aliquanto est apertius, illa uerba, Vt sau uemini,ad consesiionem etiam reserantur, satis illorum adiectione significata est necesiitas confestionis. Unde de Hugo de S.Victore quaeris. Quid illig. L. Gest confitemini alterutrum peccata uestra,ut salvemimis Et ipse sibi ira respo sera. perin det. Hoc est non saluamini,nisi confiteamini. New quequam mouere dee i cicher particula illa alterutrum, ut credat Iacobum non esse de conlisitone sacramentali locutum. Ut distingueret a conlisitone quae fit seli Deo,conses fionem, ad quam hortabatur,illud uerbu positum est. Quid est alterutrsi, , rogat Hugo. Ac mox respondet. Non solum homo Deo, sed inter uos alter alteri,homines hominibtis,oues pastoribus,subiecti prslatis hi qui peccata habent, is qui peccata dimittere potestatem habent. Haec Hugo. Et se
cure hoc uerbum alterutru posuit Iacobus. Noverat probe nullam aliam consessionem esse stequentatam eo prssertim inritudinis tempore in Ecclesia,quam eam,q sacerdotibus fieret. Et statim presbyteros ab M as discreverat. Quia uero licet presbyteri autoritate multo osteris sipiores sint, tamenatura,& religione Patres omnes inter nos sumus,confidenter ad confit, dum alterutrum confiteri hortatus est, certo stiens non se aliter esse intelligendum,qua nunc eum nobis interpretatur ipsa Ecclesiae consuetudo optima scripturarum interpres. Et sic frequenter loquuntur praelati suis subdiutis. Indulgere uoletes, ut posiint confiteri, qui maluerint sacerdoti cras in quiunt,aut istis quindecim diebus confitemini cuiuis. Et de confestione se, cramentali interpretatus est hunc locum Augustinus his uerbis. Sunt quidam qui sufficere sibi ad salutem autumant,si soli Deo, cui nihil occultum Aug. a. de est,quem nullius latet conscientia, sua confiteantur crimina. Nolunt enim, visu. M'. aut erubescunt, siue dedignantur ostendere se sacerdotibus, quos tame ina c.