장음표시 사용
851쪽
Arg. LDE LAPIIS, ET EORUM REPARATIONEmunibus retinendam eam ex multis approbat, sed enumerationem mm Q. nium & singulorum peccatorum necessariam esse non credunt ac proinde summariam quanda de eκpeditam formam confitendi ex suo cerebro confictam introducere,& fidelibus persuadere moliuntur, adnitar peculiarit ostendere,necessarium esse omnia mortalia confiteri,si ut ante Mos consiletum erat,& erit semper in Ecclesia clu ne quispiam in dubium reuocet,iti re diuino,& humano,& sanctorum doctorum testimoniis,ac manifesta ratione reuinci potest. Qui dixit Quorum retinuerilis, retenta sunt,ostendit
nimirum retineri omnia peccata mortalia,quandiu ea retinentur adacerdomtibus. Cum igitur sacerdotes retineant peccata mortalia, quae sibi non manifestantur,iure diuino tenebuntur peccatores omnia ipsis manifestare, cui obligantur sacere ne ullum suum peccatum mortale sit retentum. Et incoei. tae. Concilio Lateranensi sub Innocentio. . ita diffnitum est. Omnis utriusquη- Ωκus fidelis post quam ad annos disi retionis peruenerit, omnia sua solus Gel. Flo. salsem semel in anno fideliter confiteatur. In Concilio etiam Horentino sic lego.Secunda scilicet pars poenitentiae, est oris confinio, ad quam
pertinet,ut peccator omnia peccata,qtiorum memoriam habet, suo sice
doti confiteatur integraliter. Vides ut de essentia consessionis esse dissitatur integra omnium peccatorum consessio Cunque has Ecclesis dissinitiones de uenialibus non intelligi, ipsa omnium Christianorum consuetudo, rei impossibilitas manifestetirelinquitur,eas esse ad laetalia peccata resereri das . non autem ad uenialia D inde. Si Tertulliano, Hieronymomin iam ricitatis testimoniis credimus,singulum quodet uulnus oportet animarum medicis detegere. Et sicut Origenes docet, omnem incligestum ac virulerim tum humorem necesse est evomere. Quod si aliquid occulte adimissum siue opere,siue sermone,siue cogitatione coctauerimus, ex testimonio Cyrilli eonstat illud esse in extremo iudicio per diabolum reserandum. Ignota etiauarietate peccatorum, ignoratur quis ligandus sit, quis ue soluendus, i.
Audi. βρ sententiam iam allegatam ex Hiero. Et Aug. palam,& generatim dicit. 6scitidie no possumus,nisi confiteamur poenitentes,quod ita κοῦ tb negligentes. Et in hoc propositum inducit testimonia Iacobi,&loannis iam citata,& ill ud Pauli ore autem consessio fit ad salute, & quod is Ma ιό dicit.Qui abscondit scelera sua non dirigetur. Et alibi est. Si non
consessus lates,non consessus danaberis. Damnaberis tacitus,qui posses imberari consessis. Et subdit. Adhoe Deus exigit consessionem,ut liberet humilem,adhoc damnat non confitentem ut puniat superbum. Ergo tristis esto,antequam confitearis,consessus exulta iam sanaberis. Non confitentis constientia saniem collegerat,apostema tum erat,cruciabat re,requiesce trin. 49. re non sin inar adhibet medicus somenta uerborum,& aliquando secat,tu in Ioi. De agnosce medici manum,confitere,exeat in consessione,& defluat omnis sim:.seco rites. Iam exulta,iam laetare, quod reliquum est,sicile sanabitur. Et alias sum
Gret. pin occasione ex suscitatione laetari,sic scribit. Sepultus iaces,quando consterisArg. 3
852쪽
LIB. XIII. IN. VIIII. CAP. 4 399 A teris procedis,atq: huc pertinet,quod ex lib.de uera de salsa pnia nomine Augustini renarratur a magistro sententiarum,Sc a Gratiano. Quidam unicoetant, quod alii manifestandum conseruant,quod est se laudare,& ad hympocritim tendere,& semper uenia carere,ad quam credunt per frusta peruenire. Et ibidem legitur.Quaedam impietas infidelitatis est,ab eo qui iustus , αν& iustitia est dimidiam sperare ueniam peccatorumcies hoc probatu quia Deus inimi us est omni criminoso,& quia neminem Christus sanavit,que non persedia sanauerit,dc a nemine unum expulit daemonium, quin etiam expulerit Sc omnia. Et patent haec in sanato surdo, se muto, de in expulsione legionis dsmonii, de alias etiam septe simul.Vnde & subditur in eodem loco expulit septem, ut ori crimina simul ericienda doceret. Cunque Phi- Aet. lippus hoc potissimum nomine retineri uelit in ecclesia morem petendae absolutionis,ut sit aliquod exterius testimonium huius articuli,quod Iapsi emendantes se recipiantur a Deo dc sint ab ecclesia recipiendi, eo ipso asmoneri profecto debui necesses tum esse,ut omnia sua laetalia peccata comfiteantur, Quia absolutio sacerdotis consormis esse debet absolutioni Dei qui nunquam remittit unum peccatum laetate sine alio,& sicerdotes neque uolunt, neca: possut hoc iudicium diuinum uariare,ncci: absoluere queunt ab incognitis. Adhaec.Consessio ad hoc debet uire,ut peccatores magis Argos
humilientur,dc grauitatem suorum peccatorum agnoscat,& a recidiva certius,prxstruentur. His autem omnibus aptus non est ritus consessionis,
B quem ipsi inducere uellent. Quomodo enim dispicere possint sacerdotes, quae cuique peccatorum remedia apponere debeant, ne redeant in priora peccata, quomodo & admonere grauitatis peccatorii, de poenitentes promeritis humiliare si non ipsis omnes morbi lxtales aperiantur s Et noniae Arg. saperta est fierio quaedam detegere peccata exitialia et alia de industria occultare Ipsis profecto sacerdotibus manifeste ea re imponitur,& contra ueriatatem sormae sacrametatis hoc militat,quae absolutionem ab omnibus peccatis indicat,in ex intentione sacerdotis nunquam ad peccata de industriaeculata refertur. Sed urgeamus magis aduersarios. Non potest poenitens κlare peccatum mortale,quod patrauit si ob iustam causam de eo interrogetur a sacerdote bono & prudenti,cui confitetur. Nam si hoc potest, posset apud Deum non esse mentum peccatum laetate, quod uere & ex proposito ac iuste retineretur a sacerdote.Tenentur igitur poenitentes omnia confiteri mortalia.Non enim peccatum est coelare,quae non tenemur confiteruneque sacerdos retinere potest,qus non sumus adstridit illi manifestare. Absurdunca: est Ac lumini naturali plane distanum immo & sibi ipsi dissenties. quod ait Philippus pastorem quidem posse prostate & uiis genere qusdacis moribus interrogare,nec tamen debere quenquam cogere, ut dicat arcana lacta. Cur enim inquirere possit deo ceultis,nisi,&ad eum spectet talia
noste: Quod si ad eum pertinet illa nosse poterit utim,& ut sibi revelentur, cogere. Etsi potest,debet & pis uno id licere. Cur etiam iuste requisitus ,
853쪽
DE LApsis, ET EORVM REPARATIONE.
inscondere queat arcam in sero adeo benigno & secreto At in ex his pa. Qtet merito Leonem.io.damnasse illum art. 6. Lutheri .Contritio, qus paratur per discussionem,collo itionem,& detestationem peccatorum &α lacitobis.i hypocrita immo magis peccatorem.Verum opponit Lutherus. Dum RQ. omnia uolumus pure confiteri,nihil uolumus diuitis misericordis ignosa dum relinquere.Et quis te docuit,ram male argumentari Nonne de ipsi obiis. x peccat qus confitemur, ditans misi, icordis ignoscenda relinquimus Asinu. is inqui omnia peccata nos himpossibile est. Desieta enim quis intelligiis Et
multa peccata etiam grauia per ignorantiam committuntur. Et necesse est iugiter cum Ralmista clamare. Ab occultis meis muta me domine. Et hoc RQ. argumeto uelut Achille etiam utitur in eandem rem Philippus. is uero nostrum ad hoc quenquam adegit,ut ea confiteatur, quorum reminisci nopotests Tu quidem Luthere, qui adeo ferreus es, ut etiam ad impossibilia
homines adstri flos esse contendas,posses hse onera a peccatoribus exige re. Sed catholici omnes sic sitam temperarunt sententiam,cum docuerunt, homines teneri ad confitendum omnia istalia peccata, ut dicerent excusari posse a quibusdam manifestandis,per eorum ignoratiam, aut obliuionem
inculpabilem,nel obligari quenquam,nisi ad humanam quandam, & humans stagilitari possibilem diligentiam ut omnia confiteatur. Et in uerbis
statim allegatis in Concilio Florentino uerbum,omni patres ad ea,quo- . rum memoriam peccatores habent,palam restrinxerunt. Et quavis de precatis uenialibus uerissimum fit,neminem nostrum saltem communiter poso se omnia confiteri, tamen de peccatis mortalibus, multi per gratiam Dei fiant in Ecclesia,qui ne minimum quidem eorum confiteri intermittunt. Et qus per ignorantiam grauia pecora committuntur,quidquid Lutherus cotendat innotescere uti P nobis possunt. Nam alias ignorantia eorum esset
Rcp..id inuincibilis,dc mali iam ab eis tolleret. Atque ex his solui possunt,qus Philippus in confirmationem doctrins sui prsceptoris,ubi supra adiecit. Non enim ut putat,lux fidei oblatratur, nem conscientia in dubitationem, aut deseerationis adducitur ista dore in cum sane,& ut par est,exponitur. Etsi quas dissicultates aut anxietates bons alioqui,sed timidς conscientis patiantur,inde profecto id proficiscitur,quia existimatur necessaria esse itera- ιtio consessionis,aut grauis subesse culpa,si quis humana quadam obliuio ne unum,aut duo peccata I alia se intermisisse deprehendi cum fidelem et, debitam diligentiam sit adhibuisse existimabat,ut confiteretur omnia. Sed hos imperitorum consessorum &poem tentium errores ficile est doctis pru di toribus extirpare,nem ob parum doctos,qui eos inuexersi doctrina fidei taxare,aut labefactare tolerabile est.Mitto & contumelias, quibus in nocentes monachos hac ocosione aspergit. Quid enim cum illo agas, qui
tam parum uidet, manifestum essedi sine. omnium, neq: paucorum peccatorum enumerationem iure diuino esse prsceptam, sed a monachis
confictam, cum tamen si is superque iam dilucidum esse ostenderimis, de
854쪽
LIB. XIII. IN VIIII. CAp. 4oo A Christum,& Apostolos,& totam ecclesiam se per eam requisisse Sed listisis de consestione faciamentali. Videamus ergo de absolutione sacerdota 'li ipsi respondente. De absolutiones credo π tribus contra' erras
QVarium,quod inter necessaria ad reparationem lapsi, a patribus Rconnumeratur,in sacerdotalis absolutio. Cum enim Deus sumo .mam salutis fidelium in sacerdotum posuerit potestate dices,Quorum remiseritis peccata,remittuntur eis,de quorum retinueritis,rettia sunt,
ubi lapsi a gratia regenerationis,quod in se est,ad suam reparationem secerint cessivado a peccatis,ac detestando,dc confitendo ipsa hoc unum super . est,ut qui medici constituti sunt animarum,piae peccatorum praeparationi nigne respondeant,dc salvifici oris sui uerbo a morbis suis aegrotos liberen atque a peccatis soluendo, sanitati eos persectae restituant. Et ad expositionem huius partis spectant nonnulla,quae supra disseruimus pro defensione formae absoluendi consuetae in Ecclesia.Praeter errorem autem Vult cita tum commemoratum,ci, non esset haec forma huius sacramenti, Ego absoluo te sciendum est,tres potissimum fuisse errores circa hanc para morem poenitentiae quatenus a consessione,quae actus poenitentis est, distin- contra ruitur.Primus est,quenlibet Christianum posse quenuis alium absoluere. GμLtio. Et huc errorem aperte Lutherus defendit. Ait enim in arti. a. danato a Leo secer m. A me. o.ubi non sit sacerdos tantundem posse in sacramento poenitentiae, de Error. εremissione culpae,qumcunque Christianu,etiamsi mulier Sit,aut puer,quatum sacerdotem quenuis aut episcopum, sc quantum ipsum lammum po- itificem. Contra quem errorem multi egregii doctores multa dignisiima lectu pro defensione Christiani sacerdotii & pie,& erudite scripserunt. Noabis uero,qui non hoc ex prostra nune tractamus, ad reuincendum hune errorem satis esse possunt uerba illa Christi,quae robur sunt,&fundamentum praecipuum omnium,de quibus in prae si agimus.Quorum remitaritis peccata,remittuntur ess,de quorum retinueritis retenta sunt. Quae precor gratia hic facta est Apostolis si alii ab ipsis,& a suis succetaribus praeater ipsorum concinionem remittere queunt peccatas Quomodo etiam fieri potest,ut quorum retinuerint pecora,retenta sint,si alii praeter ipsos, de eorum uoluntatem absoluere ualent a pecratis Nunquid Luthere probrare poteris,aliquos tum alios suisse praesentes,ut non omnino fine rausa uidearis dicere,haec spectare ad omnes Christianos. Recte sane Ambrosius Amb. t. dehinc ita colligit. Ius hoc ligandi,& soluendi solis sacerdotibus datum est.Et pα.sta ex testimoniis aliorum sanctorum iam citatis,& ex Tert.de praescrip.haere Tert. ticorum,de ex Apologetico Greg. Nazianzeni de eo Chry. . dialogorum Gre. α p. satis potest constare consensus Scripturarum,& Ecclesiae de his. Ex- cho.
pressi s est de istis diisnitio Concilii Florentini,quae sic habet. Minister liuo cocu G. ius secramenti est acerdos habens autoritatem abistiadi, ues ordinarum,
855쪽
DE LAPIIS ET EORVM REPARATIONE
ues ex commissione superioris. Ac ne omnes Clu stianos crederet Luibe. CCoc. La. rus parem habere potestatem Discere es debuerunt uerba ista Concilii Lateranensis sub Innoc.3. Et hoc utique sacramentum, uidelicet Eucharisiae, nemo potest conficere,nili sacerdos,qui rite fuerit ordinatus secundum claues ecclesiae quas ipse concessit apostolis.eorunm succellaribus Jesus Chii Error. , sius. Secundus error circa absolutionem sacerdotalem est,m ab luere non debeat sacerdos poenitentiam ante peraelam poenitentiam. Ethanc sententiam Ienuit Petrus Osinensis. Et damnata est ut haeretica a Sixto. . in butata supra citata. Et prosecto tanta haec erat stultitia rata Oudelitas,& tam aliena do, irina a consuetudine Ecclesiastica,tit tametsi damnata non fuisset, si, cui mp a debuisset insaniare iei. Cur enim sic limitari deberet claues a Christo liberti& absoluis uoluntati ac iudicio siserdotum tradiiss Cur despicia
di essent. 6c tanto tempore disserendi peccatores uolentes pro suis peccatis satisfacere Cur non potius iuuandi ipsa absolutione sacramentali,dc consta ror. i lio commodo ad satisfaciendum de cauendum recidiuam Tertius error deo. so his est,in absolutio sacerdotalis inanis est. Et hunc errorem tenuere,ut paulo ante retulimus, Valdenses de Massiliani i& ex patre etiam Vulmessiis, de Lutherus. Et postlint ad eos consutandos ualere omnia,qus supra ad con firmandam utilitatem consessionis ex scripturis,& dili nitionibus Ecclesis Se consensu doctorum protulimus.Nam quavis consessio,quatenus actus poenitentis est prpatus absolutioni, & antecedens eam, itilis sit ad humiliadum,& confundendum nos,eaque consusone, & pudore agnoscendumo. riarius grauitatem peccatorum nostrorum,&satisfaciendum pro ipsis, men elogia,& laudes,qus tribuuntur consessioni maxime propter ab lationem ei tribuuntur. Neque tantoopere probaretur consessio ab Ecclesia& doctoribus ipsius,si non eam secutura essti prscellentis uirtutis, & effin. eis abistutio.Et intolerabilis esset impostura,si adigerentur homines ad cofitendum peccata sua sacerdotibus neque tamen ipsi sua absolutione aliqua
eis utilitatem asser rent. Quoniam uero etiam inter catholicos non exigua
est controuersia de ipsa Mocia absolutionis,aliquanto diligentius de ipsi hoc loco disseremus. Per absolationem facerdotatam coli Hur nonnuquam prima ratia peccatoribus. Cip. XX XII l. io II Uerunt quidem graues,& celebres autores.qui secuti magistrum sen P tentiarum in .d. 18 tenuerunt,sacerdotes in noua lege perinde se habere circa spiritalem peccatorum lepram ac si habebat sacerdotes in ueteri lege circa corporalem. Quemadmodum enim hi non mundabant qui dem a corporis lepra,quippe qui gratiam sanitatum non habebant sed tan t tum autoritate sua mundatos ab ea ostendebant,ita dixere de sacerdotes in noua lege non ab luere quenquam a peccatis sed absolutos a Deo pecca tores duntaxat Ostendere,qtios absoluinat. Et hanc sententiam tuentur in
856쪽
LIB. XIII. IN XIIII. CAP. os AN tamen, ista docuerint,cum illis sensisse existimandi sunt,qui absolutionem sicerdotum inanem crediderunt.Nam & ad augmentum gratis.&ad remisitonem poenae debitae pro peccatis omnibus rite sua peccata cosesiis utilem eam esse tradiderunt. Quod quidem stare potest etiam si nuno quam prima per eam gratia conferretur. Et hac ratione tueri eos pota mus,ne uideantur aduersari citatis supra dissinitionibus Ecclesiae, quod sa- Opi. acramenta nouae legis causant gratiam.Verum his minime conteti alii scho Tio. 14. lastici non inserioris classis , altiusque&omnino magnificentius de sacra- d. 18. q. t. mentali absbliuione sentientes,conflanter tradiderunt, non solum remitti ari x. Sc partem poenae debitae pro peccatis,& iam iustificatis augeri gratiam, sed de L 14. a. is nonnunquam primam gratiam per eam conferri, & accedentem peccato. alia. drem ad ipsam ex iniusto fieri iustum,ex inimico amicum, & ex ingrato & surdae. exoso,atsp ad poenas aeternas destinato, gratum Deo,& ipsius filium,S hς Ηώ.qdri.
redem bonorum aeternorum. Et hanc sententiam,quae fauorabilior est PCe s. q. Let. q. nitentibus,& dignitatem sacramentorum nouae legis magis commendat, a. clauia
adnitar nunc probabiliorem,& scripturis,& sanctorum testimoniis magis bus. Cuis. consonam ostendere Primo. Christus dixit Apostolis. orum remiseri- qdli.D. Altis peccata,remittuntur eis,& quorum retinueritis,retenta sunt. Habent igi mo.d i tur sacerdotes potestatem remittendi peccata laetalia,& iustificandi peccato sulti. res,& aliquando uerum est,eos remittere exitialia peccata, & ipsa a Deo re Arg. itineri,quia retinentur,& non remittuntur a sacerdotibus. Non. n.uere,& Ioun. ion proprie remittuntur peccatoribus peccata,nisi cum primo iustificantur, de ex peecatoribus,& Deo inimicis,lusti,& amici ipsius fiui. Et cu dici:r,Qtiorum remiseritis, remittuntur,uel cupollicitus est eis, scuncti solueritis,soluta erunt,satis indicauit non esse prius aut soluenda aut remitteda, aut Elti aliqn seluenda & remittenda in coelo, quia ab eis soluerentur & remitterentur in terra. Nam si nun* hoc erat futurum potius fuerat dicendum. Quorum remiseritis,remissa suerunt, Vel qus solueritis,soluta suerunt. Prosecto minuimus sacerdotalium clauiu praecellentiam,& ipsis nobis gratiis a deo factis uehementer derogamus,nisi eo pertingere potestatem sicerdotale tu - eamur. New intelligere possum quomodo sacerdotes habent potestate re mittendi peccata si nunqua possunt Deo reconciliare peccatores. Neq; assequor quomodo eis asserere useamus potestate retinendi peccata, si nun*Peccata retinentur a Deo,quia retinentur a sacerdote.Retinere peccata,nihil
aliud est ut dicut doctores & nominatim Rich. de. s.Vict. qua non absolues . e. sre. Si ergo nuquam sic possunt absoluere a peccatis,ur primam cHserat gra de potes latiam,& faciant,non retineri peccata,quae ante ipsoru absolutione retineba te lig. etfotu non habent igitur potestatem retinendi peccata. Quis credat potestate,. retinendi aliquos reos in carcere,aut etiam soluendi illos esse in rectore ciuitatis,si nun* quen* potest eripere a carcere,sed quod durius est, ipsi se uincompediti eo non consentiente, immo repugnante, Sc a carcere,& a
compedibus queunt liberare Cur dicuntur sacerdotes claues regni coelos E e e
857쪽
DE LAPsIS. ET EORVM REPARATIONE
rum habere si nemini illud possunt aperire. Peccatores quidem,deberet po Citiis dici habere claues,quam iacerdotes,si nunquam hi sua ab lutione illis reserant obstrusum regnum coctorum,sed ipsi sua contritione sibi illud reseraiit,dc aperiunt Et quibus rogo uerota si Christus hanc fuisset nobis ima
partitus potestatem eius potuisset concessionem apertius quam his uerbis
designares An non satis est,ut credamus,habuisse Christum hanc potestasApo 3.brrem, . de illo scimus esse scriptum. Qui habet clauem David, qui aperit α nemo clativir,claudit Sc nemo aperii Et nonne tantundem significant ilma. in a iterba dicta ad Petrum. Tibi dabo claues regni coelorum. Et quodcunculigaueris super terram erit ligatum & in coelis A quodcunq solueris super terram, erit solutum dc in coelis Et quominus illa, Quaecunqν alligauerius&c. aut ista,quae modo tractamus , Quorum remiseritis peccata &c Sibi Christus illos quoad haec coaequauit de nos eis abrogabimus quod Christus magna illis attestatione asseruit praemittens his uerbis illa certe asseuerationis signa, Et ego dico tibi, Amen dico uobis Et in loco quem nuc exaggeramus, ut omnem tolleret ambiguitate,p posuit illa.Sicut misit me poter, I ego mitto vos. Ac si apertius dice ret. Quo me pater loco, & ordinel fatum suum constituit,de ego constituo uos. Quam mihi ille impartitus est potestatem,isc ianctionem S: ego impartior, & participo uobis. Et ut intelligerent ad tantae potestatis debitum usum necessarium esse spiritui sinctum,& hanc potestatem ex illius dono se habituros, rim utconoe remiDuros se peccata,sed & uerbis de absolutione sua donaturos ipsum spirituri in lanctum eis quos absoluerent insitflauit in eos,& dixit eis. Accipite spiritu lanctiato. Newmysterio uacat, ci, nunquam ante id temporis reconciliati leguntur ab scandalo quod passi fuerant in pali ione domini. Quid igitur dubitamus ad absolutionem lacerdotalem conferri nonnunquam primo ipsum spiritui tinctum Cur nostrae inuidemus gloriae Cur nostrae obuia. mus diti Mur iniqui sumus iudices in Petrum,&in caeteros Apostolos quos Christus in tars culme dignitatis talis asseverationibusδε propaliuis S exii Deinde.Quomodo uerum est sicerdotes absoluere a peccatis mortalibus,si nunquam talibus uinculis compeditos ab eorum nexu expIicate Equidem ista uerba Ab tuo te, ad suam ueritatem requirunt, ut efficacia sint,is: virtutem habeam soluendi ligatos,& quantum ex ipsis sit, quos inauenerint uinculis pecratorum irretitos,soluant,& expediat Et certe aliquid maius,& potentius significant quam ista uerba. Ostendo te absolutum Se intolerabile est,illa per ista exponere. Diuersissima est horum & illorum R. a gnincatio diuersus usus,diue iis eflcimas. Et sicerdotibus non dedit Chelis stus potestatem ostendendi absolutos peccatores a peccatis. Nihil erat rio his opus ea potestate. Immo Dei conueniebat noso statui. Sicut peccata alioriim,& nostra sunt occulta ita & multo magis sanatio eorum est occlatri uim . Ne 2 constare nobis potest neqr nostra. neq; aliorum ad illorum rustilicatio.Secretissimus est etiam serus sacramentalis,ne F in iudicium μ
858쪽
LIB. XIII. IN XIIII. c AP. gox A te Ius deseruntur,sed nem deserri possunt,quae in eo inter poenitentes, & sacerdotes transiguntur. eQ sine periculo manifesto sacrilegae salsitatis dici queunt ista uerba Absoluo te a peccatis in hunc sensum ostendo te absoluistum a peccatis. Quandoquidem neci: Deo ness Ecclesiae,nem ipsis poenitetibus neq: sibimet ostendiit sacerdotes peccatores absolutos. Possunt enim ut supra latissime ostendimus,& ipsi psnitentes de sua iustificatione,& nos de illorum absolutione nonnihil ambigere, quia satis certo ex fide scire no possumus,quod nullus intercesserit obex, qui essectum absolutionis impedierit. Nunquid etiam cum dixit Christus remitti peccata,quae remiserint, aut Bluta fore in coelo,quae soluerint super terram,& ibi quoque ostendenda remisti,aut soluta post imus exponere Cur igitur in uno, & eodcm cotextu tam uarie acceptum credamus unum & idem uerbum, ut cum dici tur. Quorum remiseritis peccata, uel qUscunci: solueritis,interpretemur
quae no ostenderitis istuta,uel remisia,& cum dicitur remittuntur,uel Bluta erunt in cocto simpliciter,& absolute remissa S soluta eYponamus c Quo in loco scriptiirae,ianta&tam absona Darietas poterit ostendi Sed haec perspicua magis fient ex testimon is sanctorum,quae mox citabimus. Addam itaq: etiam alia argumenta. Si nunquγm per absolutionem sacra 3mentalem a sacerdote prolatam consertur peccatori prima gratia, igitur quod absurdum nimirum est,institutio sacramenti poenitentiae non fecit saciliorem uiam reparationis Iap d potius dissiciliorem . Adiecta est enim necessitas consessionis supra ea,quae ante legem gratiae requirebantur, ne que tamen per eam facilius limitur ad gratiam,si nunquam in ea iustificatur peccator. Siquis dicar,praecepto consessionis dissiciliorem nunc esse saetam curationem peccatoris,solemus istam dissicultatem minuere dicentes, eam dissicultatem hac re compensatam esse,quod per eam multo facilius quam olim iustificari nune possumus, ac saepe iustificamur. At uero haec respono fio prorsus tollitur,nem ei locus ullus esse potest,si nunquam hac uia peccator redit in gratiam cum Deo. Adhaec.Baptismus conferre potest primam Aet, gratiam.Omnes quippe iusti ex Christianis renati sunt ex aqua &spiritu vincto dc Christum induerunt,&consepulti ei sunt,& commortui pecca-' iis per Baptismum,ut uerbis Christi,&λuli edocemur. Et paruulis per Ba Ioa. ptismum in tonsesse est dimitti peccatum Originese. Quare ergo non hoc Rom. 6habebit sacramentum psaltentiae Idem prosecto utrobim mysterium est teste Ambrosio.Nec ν minus aperta sitnt priuilegia clauium ad remittendam
culpam peccatorum actualium, qua Baptismi ad remittendum originale &airitale.Cunqtie Alex.Halen.Eucharistiam concedat conserre nonnunqu5 4 p. q. 46Primam gratiam,& doctores omnes catholici propter contritionem fatea mib. I. Otur peccatoribus illam conserri cur non & propter ab lutionem idem cre Ladamus usu uenire cum peccatoribus nondum iustificatis,sed pie &reuerenter consessis sua peccata,ea impartitur Qui dixit, Convertimini ad me,&conuertar ad uos,& rursus,Qui manducat me,ipse uiuer Propter me, Ee e L
859쪽
idem dixit, Quorum remiseritis peccat remittuntur eis,ne apinius reco Collationem,& uitam in illis promisit,qua in his remissionem pctoN.Iterra. Arg. 1 Dubitari n5 potest,quin sicut supra definitu ab Eccl.ostendimus hoc sacra mentu pnix,ut Se alia notas legis sacramenta, usire possit gratia. Ubi igiri accesserit ad illud aliquis existens in pcto. qui putet in culpabiliter se digne, aut salte non indigne ad illud accedere recipiet ille primam gratia. Nullus Au.6 quippe est obex,qui gratia sacramentale impedire queat,nisi peccatu. Insuisper. mi pctoribus in extremis a gentibus uel negligma,uel aliquo inepto
scrupulo pniam negant,grauiter increpant ab Eccl.& animam homicids csssentur,ut est uidere in decretis 26. q. 6. Aliqn igitur consertur prima gratia peccatoribus per sacerdotale absolutionem. a si nun*ea per ipsam coci sertur,non est cur homicids animaru censeri queant cum nullus ob ipso NArg. et negligentiam,aut crudelitatem pereat. Sed ut Omnes in hanc sententiam iniselinemus,adiiciam his testimonia sanctorum,qui magna inter se concordinHil. ei. is hanc nos uerstatem docuerunt. Hilarius Petro hanc autoritatem elegantis
in Marti sine uendicat ex illis uerbis. Tibi dabo i claues regni coorum, & quodcunque ligaueris super terra dcc. Et quia par est quoad hoc ratio de aliis Apostolis,dc de omnibus sacerdotibus,qui legitime possunt confessiones audire, haud dubie quin & eadem ille de omnium ipsirum autoritate diei, esse uoluerit. Verba Hilarη ad Petrum cit magnificat praemium, quod consecutus est per illa sitam consessionem Tu es Christus filius dei Diui,hsc sunt Oin nitospatione noui nominis felix ecclesissendam eniti,digna aedificario one illius perra, quae insernas leges,& tartari portas, & omnia mortis clauostra dissolueret. O beatus csti ianitor,cuius arbitrio claues aeterni aditus traduntur,cuius terrestre iudicium,praeiudicata autoritas sit in cflo,ut quae in terris aut ligata sint,aut selut statuti eiusdem conditionem obtineant & inesto. Haec Hila. Quae manifeste docent qd uolumus. Nun* enim terrestre Petri iudiciu praeiudicata autoritas erit in cflo ad soluendu aliquem pecca torem, si nun*Petrus,aut ipsius autoritatem habentes,coserre queut priamam gratiam peccatoribus ut ideo soluantur a Deo in cflo sa soluti sunt ab ipsis in terra. Aug. in libro contra quino haereses. Nectet eos audiamus, qui negant catholica Eccl. omnia peccata poste dimittere. Illi. n.in Petro petra non intelligui, Sc no intelligetes eccl. datas esse claues regni csloN,eas de O propria manu amiseriit.Et alibi. Per claues regni coelorii non dubitar fieri
colu ' remissio pcto r. Chry.eκ his uerbis colligit Apo.potestate quacu Sc giam spiritale accepisse,ut remitteret pcta de magna esse dignitate sacerdotii, s ea de habeat ac cide subdit. Eliasi praui sint sacerdotes,dus ola P eos pficiet et Theoph. mittet spunsanctii.Theo. in eade uerba.Vide insup sacerdotii dignitate qadiuina sit. Dei. n. eremittere picta. Sic igit i lii honoradi stit ut deus. Na quis r. p.ri indigni sint,ud hoc DiuinoivdonoM ministri sunt,et gla opar P eos. Cyr.
Ioi 36 in illis comentariis ot laude dignis quos scripsit in Ioa.quinione proponit huiushaodi. Quarone ditans naturr dignitatem ac potestate discipulis suis siluator
860쪽
A tauator tissem uerbis largitusin. Nam certe solius ueri des est ut possit a peccato homines soluere.Cui enim alii praeuericatores legis liberare a peccato licet nisi legis ipsius autori Et continuo ipse sibi ita respondet. Sia certe absurdum non est,peccata remitti posse ab illis,qui. ss. in seipsis habeant. Nam cum ipsi remittunt,aut detinent,spiritus,qui habitat in eis, per eos remittit,aut detinet.Nunquam sane, neque hanc quaestionem proportuisset Cyr. neet eiusmodi quaestionem,subiecisset, si non pro certo liabuisset ex his uerbis conuinci sacerdotes uere Ad proprie ex autoritate sibi tradita de ut ministros .ss. poste remittere peccata. Et hoc est, quod Bern. de Peη Ber .seriitro nobis commendat his uerbis. Quid illo potentius,cui de terra obaedia in die Q. uit,cum mortuos reddidit,& mare sub pedibus eius se calcabile praebuit, Pet. et Pa. qui Simonem magum spiritu oris sui in aere attigit, qui claues regni coelo arum tam singulariter accepit,ut praecedat sententia Petri sententiam coeli
Subscribit & his Hugo de saneto Victo. dicens. Non dixit, Quodcunque desolueris,hoc est,ut illi aiunt, lutum ostenderis,suli solutum, sed erit solii tu sac. p i .
quia sententiam Petri,non praecedit, scd subsequutir sintentia coeli. Ercstcn c. 8dens hoc fuisse commune omnibus Aposi is,& eorum succi fibribus. ac deniet cunctis eorum Dicesungentibus,quia omnlhus ipsas dicti m est,A cipite. ss. Quorum rc miseritis &c. continenter subdit. Vbi dixit si ostenderitis,suit Nusquam dixit hoc, sed dixit. Si feceritis erit. Verum acrius in eos inuehitur Rich. de. s. Vict.qui sic uerba Euangelica eXponebant. EXtar, in η Ri h. rin quit quorundam de potestate ligandi,ato soluendi sententia, ut ridenda vi de potista deatur potius m refellenda. Putant enim & praedicant sacerdores non habe te lig. crre potestatem ligandi &soluendi, sed ostendendi homines esse lutos, siue solu. ligatos. Sed nunquid dominus dicit, Quodcunq; ligatum ostenderis,erit ligatum,& quodcunq solutum ostenderis erit solutum Haec Rich.Verunis
tamen ,ut nemo obflcere possit mala me fide autores,quos allego,in satio arem nostrae sententiae citasse admonebo hic pauca quaedam lectorem. Notta allegaui nunc pro nobis Rich. quasi ille omnino no sitae sententix sit. In lib. unde statim citata desumpsi, palam fatetur Deum per se solum dare gratiam seu caritatem,& remittere culpam laetatem,stu tollere quidquid est iniquitatis & impietatis hoc est iniuriae suae,in peccatis, & absoluere a debito quod ipse uocat, captiuitatis,& seruitutis peccatorum. Sed.n. in duobus fauet nobis,ac ideo pro nostra sentetia illum adduximus. a d. grauiter obiurgat exponentes BIuere uel remittere idem esse,qd ostendere solutaues remissa.& sacerdotibus non solum tribuit potestatem minuendi poenas id porarias, scabsoluendia debito,quod ipse appellat expia tionis, sed & constanter uendicat potestatem remittendi poenam aeternam, de commutandi illam in poenam temporalem ac perinde de absoluendi a debito quod ipse dici damnationis. hae quidem communiter non creduntur fieri sine infusione gratiae. Idcv constanter crediit etiam illi, in quos nunc dimicamus. Sed argumenta, quibus se illi tueri possunt,c π modum erit enodare.