Tridentini decreti de iustificatione expositio, et defensio libris 15. distincta, totam doctrinam iustificationis complectentibus. Autore fratre Andrea Vega, ordinis Minorum, ..

발행: 1548년

분량: 1045페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

891쪽

libet peccato mortali amitti .Quos autem hic error habeat autores es ape C. . riem vis. Quartus error hic quoq: reprobatus est error Lui heri, & suorum sequacium,quod sola incredulitas est peccatum laetate. Verba Lutheri haee Lib. con. sunt. Nullum est peccatum, nisi incredulitas nulla iustitia nisi fides. Et hic ercuropae ror aperte sequitur ex primo.Si. n. la infidelitate perditur gratia, la ergo diam . infidelitas est peccatu laetate. Nam laetate peccatu dicitur,quod gratiam auaseri,quae uita est arae. Manifeste uero aduersati sunt hic patres huic errori, cudi κerunt,no modo infidelitate,sed et quocunm alio picto laetati gratia amitti. Siquidem his uerbis palam asseruntur alia pcta esse laetalia praeter infidelitatem.Quintus error hoc loco danatus est error eiusde Luth. asi mentis ineuitabiles esse a nobis tra ressiones pcepti diligendi Deum ex toto corde , ct pcepti Non concupisces. Du. n.patres asserunt,no postea peccatis mortalibus cum diuinae gratiae adiumeto abstinere,pala altarmant, iustunet pcepti,immo &oium tra restiones posse a nobis eo adiutorio uitari. Veruca i uti i hac patru definitione cotempta,eunde cum Luthero tuer hac in parte Cal. citcbsis uinus,an pniciosius *ipse non satis dixerim certe multo procacius de ine- ας 17 prius. Asseuerat. n. impossibile seruatu esse lege Dei,& nemine unu citra culpam istale satisfecisse ipsi aut potuisse sati acere. Ac dogma de possibilitate

mandatoiu,quod magna evidentia de apertissimis. s.patrii testimoniis. lib. n. probauimus,exociosis monachis arbitrar fluxisse, qui neminimo qui

de digito attigerunt unu obseruatione mandatora Dei,et uel hoc uno dogmate suum Epicuri simu eos Nere, qui de lacilitate mandatoix ta audacter Dgarriunt.Sed quid ille inquies respodet ad uerbum Christi Iugum meu sitaue est quid ad uerbum Iba. Madata eius grauia n5 sum Duo innuit, Na respondere nihil pol. Primo ait. Asini isti no c5siderat,inde pendere sicilitate, de qua Ioa.loqui qd saneti paratu habet remedium,quo desectus suos suppleat,dum .sad ueniacosugiunt. At hoc si tu uel uncia ronis habes no est esse facilia maesta.sed tin facile esse uenia. Quis diceret facile esse,qst sibi iniungis si implere illud no potest Dicet certe potius id esse dissici limit immo impossibile sibi iactu,& si suae omissioi ignoscar,ideo ignosci ua disci limum onus sibi fuerat impositu.aim iniquu erat psna ulla reposcis eo,qa adimuplere no potuit. Et ad pHt esse corumeliosius gratis de puideliae Dei, u asse serere tales eu leges nobis imposuisse,q ne a auxiliu grae ipsius possemus im pleres Quis tyranus sic abutit plate sua in subditos Quid et necesse est igno

ses,qd euitari no pol Certe de rone peccati est,ut sit uoluntariti, ut ex testio: moriris Ter.Hil. Amb. Aug.& Ber. ondimus & cu Dei iudicium multo sit mulus humand absurdue& lumini naturali plane ditanum qd Philip. - . in locis coibus apte dicit, ac sequir ex cocessis a Caluino, in iudicio huma no,nullia esse peccatu,nisi uoluta tu,n5 aute in iudicio diuino. Sed de illud minime seredum est,qd secto respodet Calui. Hinc fit,inat ut sitaue sit Chritum et onus eius leue sa sistis alacritate licit sua libertas dii se no aptius sub

- eee agnoscit Quid ais uac Nuquid de tu,s sepe& iliacari oro lateris alia

892쪽

A alia nos habere praecepta praeter fidem,sanctos liberos esse a lige nsic concedis Sed si eum in sensum dicis sanctos non esse sub lege,quo Paulus dixit,se l. r. snon esse sub lege, sed in lege Christi cur n5 attendis de lege ueteri agere Paulum.& sub ea dicere sensi esse nos aut de lege Christi modo disserere,cuine . . cesse est omnes subiectos latearis Deinde. Quanuis sancti ex amore se iugo Christi subiiciant satis quidem id non est ut dicatur leve de suave fi ncet per caritate,&auxiliv.s s. possunt illud quoquo pacto implere. At p huiusmodi est sarinae,quod respondet ad argumentu patrum uerbis Christi. Siquis Idiligit me,sermones meos seruabit.Ho ait,totu uerum est. Sed ubi Christi perfectus amor Ubi inqua amor ille ex toto corde,eX tota aia,ex totis Uia n. sceribus Nepe ubi caro no eo piscit aduersus Osim.Ergo nequa* in hoc mundo.Verii quis rogo te Caluine,de re impossibili cit amicis psertim ita

niddum in alique. de manenduin eo,& manifestandu et seipsum Quorsum dicebat Si diligitis me,madata mea seruate,& mox, Qui habet madata mea S seruat ea ille est qui diligit me,si nullus ipsum necti diligebat,ness poterat diligere i hac uita,ita ut madata ipsius seruaret Debuisses Osecto Caluine attedere uel illa uerba,q subiecit ibi Christus. Sicut dilexit me pater de ego dilexi vos. Manete in dilectione mea,&illa. Vos estis qui masistis mecu in tentationibus meis,ne tanta iniuria inureres apostolis, ut ne tu quidem erede res eos seruasse mandata Dei,cu Christus ab illis constanter praedicat se dilectum fuisse,& se illos dilexisse sicut dilectus erat a patre. Sed quid mirum, R : Apostolis non peperceris,qn nec sanctissimae dei matri, ut postea ostende omus parcis Fuerit in satis haec obiter hic monuisse pro cofirmatione argua mento ,quibus. cap. H. usi sunt patres. Naargumeta illius oportunius postea diluemus. Qin uero hunc errorem de impossibilitate mandatorii lib. ii luculenter expugnauimus,in solos alios quatuor hoc in libro ex prolis dimicabimus. Vtin illos radicitus a men ibus hominum auellamus, natura peccati uenialis de mortalis,d utriusq: distantiam ante omnia exponemus. 'De uariis peccati mortalis cruentalis acceptioniabus. cap. II.

loqueretur taliquid doctrina pro altero mundo tradebat Chrs suis Apostolis Nonne dilectione sua statim Sc ante Sc post illa uerba requirit, ad uesNE ignoratio legitime acceptionis peccati uenialis de mortalis consuasionem pariat, commodii erit in primis statuere dc firmare,quo po- Acceptio. tissimum significatu his nominibus in psenti utamur. Porro peccatii nes L pcti

mortale a morte sic appellatur,ueniale uero a uenia. Ex ueniale quidem ali venialis. qia ab euentu sic vocatur,aliqtiando alit ex causa,aliqn uero ex propria na- Ventulis rura de ratione. Ab eitentu ueniale dicitur, quodcuno peccatum qi anzucii ab elictu. que graue,siqi iidem ueniam habeat,& illius ueniam dc remissionem tande Ambro.

obtineamus.Quo modo Amb. dixit mortalia oia fieri uenialia per piatam, Aug. ri. dct Aug. dc Chry. uenialem iniquitate uocant,q est remissibilis. Et magister ciui dei. e. dixit, Ada putasse esum ligni scientiae boni de mali ueniale fuisse hoc est ro viti

893쪽

DE MORTALI PE cc ATO ET VENIALI

naissibile,& ueniam habiturum,cum tame peccatum esset peremptorium . CEt in c. i' li. deuera&salsi pinitentia legimus. Quaedam pcta esse mortalia. Venide a de in pnia fieri uenialia. Ex causa autem ueniale uocatur peccatu,quod sic fit caesi. ut aliquid habeat ex causa sua,unde diuinam misericordia condeceat, uenia ei aliquando impartiri. Et hoc modo peta quaecunq: ex ignorantia uel in firmitate commissa uenialia aliquo modo dici possenr,idest digna quada tenus uenia. Quo modo pcta Pauli ante Baptismu,tametsi grauissima uenia Veniale ex dici queui. Misericordia,air,cosecutus sum quia ignoras feci. Venise ue. propia ra ro exopria natura,& rone est peccatu,quod suapte natura Ieue,exiguum, tione. S minutum est,isc rectae rationi parsi disssionum,nem mortem inserens, sed dignit omnino uenia.Et quia ex Dialeeticoru regula,quot modis dicit unuopposito&,tot modis dicis & reliquii mortale ab euetu dici positi, quod

nun* habiturum est ueni mortale uero eae causi quodci : peccatum ex malicia,&de industria c5missum,mortale aut ex propria ratione quodcumgraue peccatum rectae roni uehementer dissenum ac proinde de se indignuuenia, in morte animae inferes siue prima, test priuatio gratiae,sue. r. qest danatio aeterna.Verii priores dus peccati uenialis de mortalis acceptiones, alienae sunt a nro proposito. No. n. nunc id agimus,ut exponamus, q pM

uenia sint habitura,& q non,aut q uenia ex causa sua digna sint, qtiae uero indigna,sed ex propria natura & rone,queadmodu hsc pcta inter se distin

guans,inquirimus. Una igis tertia acceptide,qua sola utunt doctores,cu ueniale a mortali distinguunt,& patres in hoc capite,& in toto hoc decreto ODuplex usi,inoposito utemur. Sic at acceptu peccatu ueniale,duplex E. Quod pereati ue peccatu ueniale eta genere suo,ut uerbii ociosum risus leuis mendanialis sui. ossiciosum,seu iocosum,& similia. Alteru est peccatum ueniale ex impersectione operis. Et differt hoc a priori,quonia materia prioris de se leuis in ' est,& parum dissona rectae rationi materia uero posterioris grauis est,et uehementer cotraria redis rationi,sed ob impersectione opis adius ipse tin est peccatu ueniale. Et quia haec imperfectio uel ex paruitate materis potest cotingere uel ex desidia deliberationis,peccatu ueniale ex impersenione dii. plex comuniter ponit. Quodda est ueniale ex surreptione seu indeliberatione,ut motus subiti cotra pcepta,quos possumus sacile deuitare. Alterii aut est ueniale ePparuitate materia ut furtu leue, detractio parua,& similia. Et hactenus quies omnia in colisse sitnt & extra cotrouersia inter catholicos.la taui are patet inique & immerito nobis obhcae Caluinu,q, leuia ducamus pcta omne genus co supiscentias,qus nos ad quis mala solicita tentationes ite omne genus,quae nos usq: ad Dei blasphemiam impellunt. Nam si ista uoluntaria sunt & deliberata peccata nobis sunt lxtalia,si uero ineuitabilia, . nullam malicia habent,si autem uoluntaria non sunt,sed uitari quidem auth certe praeueniri abstu magna difficultate potueriit tum duntaxat illa censeamus esse uenialia.Videamus tamen,quid & ipse,& alij nostri Allophyli de . istis sensi int.

894쪽

LIB. VIIII. IN XV c Ap. 4ro A De inepti' baereticorum senteni ijs contra trudit rari em distinguendi

venialia amorialibus. cap. III. Ehementer hallucinantur,et in multis labuntur haeretici, dii nesciunt uenialia peccata a mortalibus apte distinguere,nein ex propiis sontibus id uolsit discere,&maiorsi suo8r,immo Eccl.catholics doctrinsob sua superbia acquiescere.Cotigiti eis in hoc,ut & in multis aliis, qu &in puerbio est, Ardea culpat aquas,cu nesciat ipsa natare. Inter alios uero Error diri reticos huic uitio obnoxios uel in primis connumeradus est Vult lesus, . qui teste Thom ualdensi hocnoie suggillauit sacerdotes,quos uocat Crsareos,id est Eccl. catholica,q, nulla conueniente disseretiam tradiderit, qua distingui queat inter se uenialia & mortalia. Et irriso modo communiter recepto quem proximo capite stituimus ipse mirabilem de ualde ditanu ad inuenit modii haec distinguendi. St. n. mortale uocer, quod inductivum est

mortis aeternae,omne peccatii, ir,mortale est cesendum,si uero,qd ipse magis putat mortale dicatur,quod morte sterna inducir, omne peccatu reprobi est mortale. quia paulatim eum deducit ad mortem aeterna,& omne pec eatum praedessinati est ueniale,quia nullii tale inducet morte aeternam. Phi - Alip. iero de Calui. longe aliter circa ista errant. Na Philip. licet omnes uitioαses assectus,& omnes prauas actiones ac denim Oia peccara, dc ipsum pec εργῖ moscatu originale no renatis pcta istalia putet,quia peccatu mortale dissinit esse .ctinclinatione uel actione cdtra lege dei no remisiam,m in renatis aliqua pictari uenialia credit,iaepe ignoratias, uel omissiones aliquorum mandato Iuno

M asse fritas. Calui.aut quod nun*,qdscia,aliquis,nec haeretici Simoiv tenta calui. eon. Dii ipsim distinctione uenialis et mortalis nega ac pari dicit Peccatu quod Dis,qm Dei lege danatum est,mortale esse satemur. Et rursus. Si P nihil O dia con. e. ucat leuiores,quos uocat lapsus in nat horribilis illa supremi iudicis snia.

Qui unii ex minimis istis mandatis conlepserit,minimus uocabir in regno coeloiv.Quaquam scire uelim,quae uocent saltem leuia peccata. Sic.n. ex leamitandi gratia loquuntur. Hsc ille. Sed absurda ista hereticorii delyria ab ori nilae impugnare incipiemus. et multis sane opus est ut insanum Uuitcle fi commentum euertamus. Vel ipsa illius commemoratio, impugnatio ipsius est. Iitto creauia de nullo peccato scire possumus, ueniale Dest, an Arg. i. is mortale sed id erit nobis semper in hac uita tam occultxim quo ipsum my vin MAserium praedestinationis. Certe ex ipsa manifeste sequitur,omnia peccata Da iidis Matthaei, Petri,Magdalenae & boni latronis qui cum Christo crucifiκus est,suisse uenialia. Nulluset erit secundum ipsitis sententiam, in coelo iactiunculam infidelis, perfidus,haereticus,apostata,& blasphemus, qui uel minimum admiserit mortale,quiq; agere possit gratias Deo,quod ei dimiserit uel unum mortale. Nullus de erit in inferno in quo non uel minimum Derbum ociosum fuerit mortale. Et cum caeteris paribus grauiora sint pec-cata in iustis, quam in peccatoribus, quia maioribus Des beneficiis deuincti mi sine peccent, ipse contra, unum & idem peccatum ueniale dicet in

895쪽

DE MORTALI PE cc ATO, ET VENIALI

iusto praedestinato,de mortale in peccatore reprobo, immo grauisitianum C prsdestinati peccatum,ueniale asserct,& letiissimum reprobi mortale. in& illud peccatum protoparentis nostri Adae, quod omnibus hominibus luit in condemnationem,teste Paulo,& per quod omnes mortui sumus, et mors intrauit in mundum ueniale iuxta illud fuerit.Certo nanci: scimus ex libro sapientiae Ada fuisse praedestinatum. Mirabilis prosecto semper laxreati colu impudemia.Paulus se ante conuersionem ad Christum suille blasphemum persecutore,columeliosum,& tandem omnium peccatorum primu constanter asserit. EtVuitclesus adeo desipir,ut nullum eu admisisse peccatu mortale affirmet.Illud et ad hanc peruersam haeretici doctrinam consequi LNullum peccatum quantuncunci: leue remitti unquam reprobis per sacramenta uel sacramentalia Ecclesiae,uel per eorum pniam, sed frustra eos sua peccata lugere,frustra sacrament uel sacramentalia suscipere & salsas esse in is formas sacramentales,quae remissionem peccatom ipsoru significant. Si enim siquod eis peccatum remitti non ergo omne ipsolv pe. catum mortale est. Siquidem mortale ab eo latum dicitur,qudd mortem inducit aeternam. Nel illud in totum uere asseruit, omne peccatu mortale esse. si mor tale uocetur,quod inductivum est mortis aeteriis a uenialia inductiva no sunt mortis sternae,nisi sorte mediate,quatenus mortalis peccati inductiva

Gir phi. sunt. Ato ex his,&paulopost dicedis no erit operosum Philippi dogma colatare. Absurdu quippe est ignoratia, quΣ in nobis sates ueniale, in infideli,qui minori illustratus in lumine & paucioribus dei benefici js de auxiliis ogaudet,exitialem dicere,neci: distatia ulla po aere inter peccata, propria aut aliena uolutate contracta sed utram appellaremortalia. Ad qus accedit, dissonum esse omnia peccata quantuncula in parua si uolutaria sint.letalia asseu rere,ut ille innuere uidetur. Cur. n. Deu ita morosum amicum Boix amicorum existimemus,ut ad minimum uerbii ociosum Mote & de industria cotra suam lege estutilum,amicitiam omnem dissoluais Nec minus absonum,eb i. st sex Ii x,ut insinuat,omnes ignoratias no aflectatas esse peccata uenialia. , Tim i e Pau. bsolute pronunciat. Ignorans ignorabitur. Et se extra gratiamio i, ei pronunci x PP ignorantiam Christi,qus in illo non erat assectata. At Mae D. Euangelio costas arguendos de peccato ac propter illud codemandos utati talu'credideriis Christo,nec suscipi ut praedicatione Euangeth. Quis uero te. Caliii.ta male docuit Theologizari quis tu male sentire de diuina bonitate&Iargitate,ut nulla sui ostensione quacunq: ignoratia uel occasisie c5misia ad morad no imputei Nullus plecto e ho ta dissicilis nullus ta inhumanus, nullus lacrudelis,qui sic sicile exasperer, sequos eximie prius amabat,ita subito oderit acta paruis de causis & dissicillime euitabilib. xternis Gelidos ini cediis addicat. Nescis heu pfide. nescis,u horredii &formidadu i pedeat iudiciu uel minimo Chliano 1 pcto mortali.Siliscnosses,uel expederes, aut qd nobis obiicis serio aliquo diuini iudic a assectu tactus qnil fuisses nun* ta audacter a nuciares apud deu Usmerisiimis,& cuius misericordiaru no e

896쪽

A mimerus nullii esse peccati si,qd non sit mortale. Ecquis rogo te erit iustus, qui sit ingratia Dei si iit ipse sateris, uix mometu aliquod pterit quo rio contrahamus aliquem reaturias Maior nimirum erit uicissitudo inter amissam & reparatam Dei gratiam, si somnium hoc tinim uerum estit, quam . sint Euxini uel alterius alicuius irrequieti maris perpetuae commotiones et fragores. Nulla item esset tam leuis,nulla tam lubrica,necp tam parum firma aut sibi constans amicitia,quam quae inter nos & Deum esset.Haeccine etiam in libertas Euangelica,quam praedicatis: h x ineuia sicilinia ad ui. stiliam de cuius inuentione uos iactatis Haeccine pis conscientiarum,qua orbi horribilibus tenebris obruto . nunc tandem noui Apostoli & eua

gelistaeacsto attulistiss Quod iugum dici aut cogitari potest grauius quae magis serrea seruitus qua nostra, si minima offensio est mortalis s ndo perueniemus ad iustitiam,quando ullum gaudium aut securitatem de gratia in nos Dei habebimus,si mimitissima peccata, lxtalia in nobis sunt, de

morti imput ntur, ac eκ consequenti uel impediunt,uel dirimunt gratiam diuinam Sed nolo te magis premere. Persuasus sum nullum sanae mentis . . rem tam absonam ct cum toxo uestro dogmate plane repugnantem credi .l.

turum. Ne satis prosedio possum credere te tam perueris de sinistro esse , vii ingenio, ut id credas. Forsanque in uocabulo mortalis ludis, de quid illud 'st ignoras. Quod si credis, quod aperte asseris, nescio sane, s tu tecum tot lxtalium culparum tibi conscius, possis uel die unum uiuere. Verum haeca dilucidiora fient,si quod discrimen horum peccatorum tradidimus,exstes pluris,& pauibus approbemus. ι - . iiii Finuatia ex sciripturis uia tradita a patribus cfistinguendiu sua mort us. cap. IIII. . rINtermissis igitur his absurdissimis, tu portentosissimis haereticorum insomniis,certissimu illud fit aliqua eduenialia peccata & alia mortalia, &ut cap. titradidimus, uenialia dicamus peccata l. ne tollunt,neci: impedivi. gratiam diuinam,mortalia uero,qus eam uel impediunt. uel dirimur. Nam cum cap. v. statuit sanimi Synodus a iustis admitti aliqua leuia peccauta,proptes q iusti esse non desinunt, & hoc cap. quolibet peccato mortali eratiam iustificationis amitti,eo ipso perspicue ostendit mortalia esse peccata, lamicitiam diuinam dirimunt, uenialia uero q tanta non sunt, ut iustis

tiam S gratiam Dei a nobis tollant. Nem nos hanc nobis distinctionem seriptura ex capite nostro confinximus,sed ex scripturis eam hausimus, ct ab Ecde- dissimustsia de doctoribtis ipsius didicimus,& alumine nostro naturali, magno si uenistii apientum olum consensu eam edocti sumus. Unusquisque tentatur asseren mortalib. te Iacobo,a concupiscentia sua abstractus de illectus. Deinde conci Pisceli Aret. i.

tia,cum conceperit parit peccatum. Peccatum uero ciam consummai usue . a

sit generat mortem. id huic tants euidentis respondere possulit l, etici, nisi eos magis delectet defensare, quod sentiunt st quid senti dum si, inuenire An non luc aperte significauit Iacobus prodire a concirpiscemia P

897쪽

i DE MORTALI PEccATO ET VENIALI

dam peccata consummata, q generant mortem,&alia non consummata. Cu non sufficiunt mortem generare Neque aliud quidem hoc est, quam qst Golastici clarius tradunt cum dicunt,motus,seu asseditones prauas geniatas a concupiscentia, peccata esse uenialia,si moram aliquam in nobis sece.

rint,de ratio neglexerit eas reprimere mortalia uero,cum ratio aduenens,

eis acquiescit, de uoluntas suum praebet asso sum, ut id stilicet uelit opere perficere,quo concupiscentia trahebat. Nam cum ad peccatum,conceptionem de partum Iacobus requisiuit, satis indicauit non omnes prauos ait,ctus a concupiscentia prodeuntes peccato nobis imputari, sed eos dunta xat,quos ratio aduertit,& reprimere negligit,seu allidere ad petra. Foetibus quippe conceptis,et intra uterum latentibus prius ad similes,uelut edi in tu icem incipiunt,quando innotescunt rationi, peccato nobis imputantur, si extingui cum postent, propter negligentiam nostram amplius uiuunt. lQuia uero neci: humani neque uoluntar' censentur non accedente uoluna itatis consensu, imperfecta de inconsummata peccata sunt atque ideo neque ιad mortem spiritualem nobis conciliant. Haec si perpendisses Caluin non cecseula. δε suisses etiam ipsam concupiscentiam de in iustis de renatis esse proprie pec peccato eo catum, nec damnasses ta sincte de hoc definita in decreto.1.Liss. Atqui lite cupiscetis manifesta contradictione teneris. Nam si concupiscentia carnis proprie est peccatum,cum per te omne peccatum sit mortale,erit de ipsa peccatu mortale,& cum illa satearis esse in iustis,simul erunt in gratia dc in peccato mortali quae sibi ex diametro opponiitiir.Dices Opinor. Gratia re gnat pec- Dcato mortali,cum imputatur.Concupiscentia uero,quae est in renatis,esto sit peccatum mortale non imputatur. Sed si gratia facit, ne imputetur, cur non intelligis hoc ipso sacere, ne sit peccatum Non enim potest dici uere etiam nunc in nobis esse peccatum,quod nunc non impuratur nobis,quia Deus omnia peccata ad poenam aliquam imputat. Nec quisqua dixerit ali.

quem peccare istaliter, cum facit aliquid, quod possis quidem imputari iri

mortem,sed nunqua imputatur. Audi Caluine. Si tollis imputatione. totalis de prohibitionem ex qua imputatio necessario consequitur. Data quidem uenia peccatis non tollit ab eis prohibitionem neque facit, ut non fuerint peccata.Verum ipsa,quae ignoscuntur peccata,imputantur sane prius quam remittantur.Siquidem nisi prius imputarentur, uenia & ignoscentia indigerent. Alioqui de quaecunq; Deus prohibere dc ex consequenti imputare posset, etiam cum nec imputat, nec prohibet, dices uere esse peccata.

Quo quid posset esse absurdius Adde m si proprieesset peccatum proprie& uere saceret peccatores,& simul omnes iusti, uiusti essent,et peccatores. Insuper ineuitabilia ac prorsus inuoluntaria nulla ratio patitur dicere prointi Prie esse peccata. Et cum concupiscentia, sequa patres Ioquuntur,dctu reli ms,hoc est appetitus sensitiuus,uel caro insurgens quandoque,&se pter rationem erigens,a Deo sit nobis neci: cooperatibus, nem consentientibus,' si illa proprie peccatum est, erit aliquod peccatum sic a Deo, ut uere pose -

898쪽

LIB. N INI. II. xv. c Ap. 422 A semus dicere contra scripturam non omnia opera Dei esse bona ualde,&Deum esse uerissime autorem peccati. Quod si peccatu intelligis esse, qui quid distanum est legi Dei, siue liberum sit siue non, siue a Deo imputetur

siue no, potuisses sic abutedo uocabulo,omnes cocupiscentias, seu carnis commotiones , Sc insultus contra reditam rationem appellare peccata, sed neci: ipsam potentiam cocupiscentem,de qua nunc agimus, quae hona est, de saepe non aduersae rationi,debuisses peccatu appellare proprie. Si do hae pergis peccati nomine proprie censo e, nos ipsi erimus semper. de omnes uires nostrae erunt proprie peccata,quia nulla in eκ ipsis , quae non quan

doque positi aliquid pati aut facere,quod distentiat rectae rationi. Sed ut deponas amentiam tuam,nec in haec incommoda incidas, dc doctrinam SP nodi concorde patribus,& Aug.agnoscas,lege, .ciislib. u. scripsimus,& ex eis intelliges,non loqui Aug. de concupiscentia, ut sic dixerim, habitua Expo. Auli uel potentiali,cum non tantum dicit esse poenam & causam peccati, sed esν. libris. se etiam peccatum, quia inest illi inoboedientia aduersus dominatum men- eo. Dila.c. 3tis,sed loquitur,ut diserte ibi eκplicat,& tu parum aduertis,de concupisceati cui resistit bonus spiritus, ct cui inest inoboedientia. Quae certe non est alia * praua mentis concupiscentia actualis alicuius illiciti, quae nunquim isset in statu innocentis, neque suit in Christo,aut beatis uirgine. Et eam dixit non tantum esse poenam & causam peccati, sed etiam peccatum, quia uel peccatum proprie est,cum potest aut potuit facile reprimi,hiel saltem ut B cunque peccatum posset appellari, etiam cum non subest nostrae potestati. quia est actus de se ditanus legi Dei licet nobis non imputatus, quia nullo pacto est uoluntarius. Ac fortassis ideo. s s. uoluit tam diserte a Iacobo exaplicari,concupiscentiam non esse sed parere peccatum, id cum praecesseo rit conceptio,ne ex testimoniis Pauli perperam intellectis putaretis uos ea semper de quomodocunque acceptam esse proprie peccatu . Sicut & ideo supra docuimus,lacobum diserte tradidisse necessitatem operum,ne uerba Pauli de iustificatione eκ fide peruerse intelligerentur. Sed redeamus unde nos coegit Caluinus huc discedere. Paulus etiam eiidem in modum discre Arg. xuit mortalia a uenialibus. De mortalibus quae multa ad RO. i.&.L Cor. 6. Galat. s.& ad Ephe. s. particulatim enumerat,clare asserit,illa excludere a reo

gno Dei,de qui ea perpetrant,dignos esse morte,& regnum Dei non ineacuturos. De stultiloquio autem, de scurrilitate, S generatim de cunctis uo Larinnialibus,qus ligna,senum,& stipulam appellat,non ita rigidam proseri sententiam,sed saluandos pronunciat,qui illa secerint,sic tame quasi per igne. Et sta intellexerunt hunc locum Origenes. Amb. Hiero. Aligu. Greg.An- Resto. adsit. Quos si legisset Calu.et Dio. . c. Eccl.Hierar. et et cyp. r.ep. 9. Ailia. 34 calid. proq.& Chrysost. ho.69.& lib. Aug.de cura pro mortuis agenda ac definitio purgatounem conci. Flo. de purgatorio,cui cesserunt Grsci, fortassis non ita temere rio. asseuerasset cum Luthero,nullam esse mentionem Purgatorii in scriptura, Orig. M.

nec ita procaciter,ut licit,illud derisisset. Sed hic obiter propter Caluinum in Exo.

899쪽

t L DE MORTALI PEc CATO ET VENIA Li

er. 1s. in adieciss illis,qi ς lib. it.&. q. r. opula de iustiss. dis initianus sit satis . vide.s Cprouidentiam. Nequis responderet, neque fornicatorem dici,neq; impudisY-ro in cum,neclet auarum qui semel aliquod horum peccatorum admitteret, non malui. δεῖ contentus fuit Paulus fornicarios,immundos, auaros, & similes peccatoa Hiero. in res excludere a regno Dei sed ad Gala.s. exclusit omnes iacietes Nera cari Iouinta. oes. Et iata numero selurali operu carnis, i uti tergiversator sunt giu quAug.ii. de piam haberet, qusdam opera carnis in singulari numero posuit, qusdam ciui e 16. tripli Irali, fede omnibus generatim pronunciauit. Qiii talia agunt, regnaer in psa. Dei non assequentia, Quo consilio diuinitus sediu est,ut his, quae in plura so .esser. tiuo numero Matthos comemorat Christit diκisse coinquinare homine, 4 d eom. Marcus in singulari adiecerit auaritia,nequitiam dolum,impudicitiam ocuanimisu. tum malum, superbiam, stultitiam. Ipse etiam magister omnium Christus Grego. . hunc modum distinguendi uenialia a mortalibus insinuasse uidetur,cu alijs Gilo. An, in locis,quae mox Proseremus, tum uero illis uerbis. Omnis, qui irascitur sel. i. G. statri suo,reus erit iudicio. Qui dixerit fratri suo Racha reiis erit concilio. ,. . si autem dixerit salue reus erit gehennae ignis. Cum enim peccata om . nia mortalia reatum gehennalis ignis inducanr,hoc ipso quod soli postre, mo eam poenam comminatus est, priora duo tametsi disparia leuia esse, deminuta peccata indicauit,quae. neque amicitiam iuuinam dirimerent, neque ad infernum pertraherent. Nec secus hunc locum magnus ille psiti sex Greg. ii. Grego.interpretatur.Sic,air, dominus uniuscuius considerat uias, sic di . Mo. e. s. numerat gressus, in ne minutissimae quidem cogitationes eius iussicio, ac ouerba tenuissima quae apud nos usu uiluerunt,indiscussa remaneant. Hinc enim dicit. Qui irascitur fratri suo, reus erit iudicio . Qui dixerit fratri suo Racha reus erit concilio.Qui dixerit salue,reus erit gehennae ignis. Racha quippe in Hebrso eloquio uox indignantis est, quae quidem animum ira scentis ostendit nec tamen plenum uerbum iracundiae exprimit. prius er go ira reprehenditur sine uoce,postmodum uero ira cum uoce, sed necdui pleno uerbo formata,ad extremum quoq: cum dicitur fatue, ira redarguta, tur,quae cum eκcessu vocis expletur etiam persectione sermonis. Et notandum si, in ira perhibet reum este iudicio,in uoce irae, quod est racha, reum concilio,in uerbo uocis, quod est satve reum gehennae ignis. Per gradus etenim culpae crevit ordo sententiae. quia in iudicio adhuc causa dis titur, ' in concilio autem iani causae sententia definitur, in gehenna uero ignis ea, ide concilio egreditur,sententia expletur. Quia igitur humanorum a umdominus subtili examine gressus enumerat,ira sine uoce iudicio, ira in uo- ce concilio, ira uero in uoce, ato sermone gehennae ignibus mancipatur. Haec Grego. Eκ quibus pater priora duo peccatairae , indignationis im persectae inter minuta eum de imperiam peccata computasse & solum tera Gebora tium persectum,& consummatum,&gehenna dignum intellexiste. Et qua cruciatus quam gehennae ignes ad purgatorii etiam cruciatus uidentur quandoque nonnulli doctQres resurre, t inemn scholis Theologorum merito iam i ualuit,isc

900쪽

A intuit,& hoc usus obtinuit,ut nomine gehennae sola aeterna inferni incenadia intelligantur. Ac de Qtis illis exposuere etiam lisc uerba Hilarius, Aug. Finu Aug. Theophy. Rabanus.Et Hiero. in illa uerba, Timete eum,qui potest& ani- Theo. Ramam,& corpus perdere in gehennam, docte ostendit, uerbi huius origi- M. nem,& sutura supplicia S poenas perpetuas, quibus cruciandi sunt peccas Mai. o.ctores,hoc uocabulo designari. Eandem stem uenialis a mortali disti iustio. nem Christus nobis significauit,cum expressis multis in locis statim citanis idis,grauibiis poenis repositis quibusdam peccatis,tamen de uerbo ocio is

sic temperauit sententiam,tit tantum dixerit,omnes rediuturos esse ratione

de illo in die iudicii. Itam ex Christo de Apostolis habemus quaedam pecucata esse grauia,& alia leuia,& illa coinquinare homines, moltcm inducere,ilc ad gehennam trahere,atqiae a regno coelorum excludere nihil autem tale leuibus peccatis conuenire.Nec contemnendum'argumetum, quo

Se qtiida cofirmant esse aliqua uenialia, eκ uerbis Christi de peccato in . s s. Non remittetur ei,neque in hoc saeculo,nel in futuro. Nam stacti doctoa Quils. d. res,& nominatim. Grego. ex eis colligunt,sicut mag.dior, aliqua peccata 1s. Mug. t in suturo esse dimittenda. Quod cum mortalibus nequeat conuenire, relin ruiquitur ea esse,qus dicimus uenialia. Cum uero in nullo eκ his testimoniis mentio aliqua fiat praedestinationis aut reprobationis,uel scietiae,aut ignorantiae,sed absolute tradantur quaedam peccata morte,gehennam,& carentiam perpetuam regni coelorum inducere,alia nullum latum malum afler B re,ex eisdem po illamus confirmare,perperam Uuitclesum ueniale a mortali se luxisse ex parte praedestinationis, Sc reprobationis &Plailippvex para trite scientis de ignorantis. aDe uentatum ex mortalium distin Eone ex iratoritate Ecclesiae tr ipsius

doctorum. cap. V.

NEque ignota fuit Ecclesis huiusmodi distinetio inter uenialia & mor

talia peccata, quinimmo perpetuo illam credidit, & docuit suos fialios. Et hoc uel ipsa consuetudine Ecclesiastica ad plenum possimus edoceri. Ab ipsis nanque propemodum illius primordiis constituisse eam nouimus aliqua remedia pro remissione uenialium, quς quidem ntiquam credidit sufficere ad remissionem mortaliu. Et tale suit aqua benedieta, qua scimus suisse in Ecclesia saltem a tempore Aleκandri huius nominis primi, qui quintus a beato Petro pontificatum tenuit et in hunc usum de alios coplures reserente Gratiano benedici a sacerdotib.madauit. Et idem ex.6. Sy De conscinodo refert benedictionem presbyteri esse sanetificationis traditione.Qua d. 3. Aquare dubium non est,quin dc antiquum fit, quod communiter fideles crediis sale co permus per benedic tionem episcoporum remitti culpas ueniales. Consessioa sini nem etiam generalem magister tant rem minime dubiam dicit fieri quori Presis.s die in Ecclesia pro uenialibus & pro ls libus,qus a memoria exciderunt. χλDeinde.Cum ob qusdam peccata quosdam prohibuerit a sacramentis, Sc ln. d.

Propter alia,qus leuia erant,neminem unquam aliquibus poenis mul e

SEARCH

MENU NAVIGATION