장음표시 사용
901쪽
DE MORTALI PE cc ATO ET VENIALI
rit,aut a susceptione sacramentorum repulerit, hoc ipso indicabat Ecclesia Cmagnam esse inter utranque distantiam. Ad hec.Mortalium consessionem semper a fidelibus exegit,ut proximo lib. abunde ostendimus,non autem Orig. bo. uenialium. Origenesci nomine minuti uel quadratis peccata minima disi s. i euag. gnata a saluatore intelligit in illis uerbis. Non exies inde donec teddas no insinea uissimum quadratem. Et tit intelligat Sarcerius salso se de cotra omnem uerium terum autoritatem dixisse,aliqua peccata sore impunita, ipsa illius uel ba iabiiciam. Unusquisque inquit, nostrum per singula peccata damnum sustinet,& iuxta qualitate,rationemque delidii, damni magnitudo reputatur,& pro qualitate quantitateque peccati diuersam mulctae sententiam expendit. Si parum est quod peccas serieris damno minuti, ut Lucas praescripsit, ut uero Matth. quadrantis. Veruntamen necesse est hoc ipsum quod extitisti debitor, luere. Non enim inde exies, nisi de minima quaeque persol Re p. ad ueris. Arcp ex his colligere licet duo in Caluinii. Primu est tepore Orige. tu. pro aliqua peccata suisse ab ecclesia existimata uenialia. Nam qui cum moi tali satissimo bus praesentatus suerit Christo iudici,in carcere retrudendus est, unde nulis ne lus patebit exitus,nec mortifera uocasset Origenes peccata minima. Secundum est,etiam tum certum fuisse ecclesiae,aliquas adeo reposci poenas pro peccatis,ei iam post illorum culpae remissionem,nec tantum castigari, sicut ille putat fideles,ut humilientur, de cautiores sint,ac serio resipiscant. Nam No. i.a. sicut per Nau prsdixit,mundans non faciet innocentem, uel sicut. o. transtulerunt,Emundans non mundabit reum.Quod scilicet iuxta expositio. DHiero. i. Hiero. etiam Post indulgentia reus sit propriae conscientiae. Verum Iein Peti. pie lector,quae de satisfactione lib. ii. tradidimus, & agnosces non fuisse in doetrina de poenitetia salsarios patres, nec adulterasse scripturam,nec improbum quidpiam aut absonum docuisse quidquid illis impudenter caalumniator iste obiiciat.Nec enim testimoniti Ioanis, Facite fructus dignos poenitentiae, pro satisfactionibus impositis a sacerdotibus addi diu est, sed
ut ostenderetur oportere etiam post contritionem aliquam satissa filonem exhibere,& alia debere esse opera poeniteruium,alia innocentium. Ciique de uariis poenitentiae partibus egissent, uaria pro earum communiti Cone testimonia citarunt,iasi credentes quenquam fore tam coccum, qui non
intelligeret reddenda esse singula singulis.Videamus tamen .quid & alii do
Hiero. ctores de peccatis uenialibus tradiderint. Hiero. a. contra P. lagianos ex multis locis scripturae doctissime confirmat esse aliqua peccata, quae non tollant a iustis iustitiam,sed cum ea simul sient. Ea autem sunt. qtiae nos ue nialia dicimus. Atque inter alia limoi qusstionem proponit. Pro hac, in-ps dic David,hoc est impietate,siue iniquitate, utruque enim intelligi potest, orabit ad te omnis sanctus in tempore opportuno. Si sanctus est,quo modo orat pro iniquitate. Si iniquitate habet, qua ratione sanctus appes laturi
Et ipse sibi respondet. Iuxta illum uidelicet modum qui & in alio loco scribitur. Septies cadit iussus,& resurgitiEt iusius accusator sui est in principio
902쪽
LIB. XLII. IN XIIII. CAP. 6r A sermonis. Et sterii ex illis iter bis In multis ostendimus OD, sic colligit. Fac Iuco.a.
ut non corruerim certe ostendi, de non in uno, sed in pluribus. Arbitror
quod in aliquo ostendisse peccatu sit. Et rursus quia sacerdos iubetur pro suis desidiis otierre deinde pro populi, Nunquam inquir pro aliis iubereatur offerre,nisi iustus ipse esset, net rursus pro se of .rrer,si peccato careret ignorantis. Vides Caluine aliqua peccata in apud Hiero. qus tamen iustiutiam non tollunt ' non igitur omnia peccata apud illum sunt mortalia. Ex upressa sunt item pro his,qus scribit in uerba Saluatoris.Noneries inde,do i inec reddas nouiss. quadrantem. Quadrans inquir,genus nummi est,quod habet duo minuta. Hoc est ergo. No egredieris de carcere,donec et minu
in peccata persoluas. Quid igitur,dices,sibi uoluit cum ait, Si ira & sermos obieci ex. nis iniuria atq: interdum iocus iudicio, Conciliom,atm Gehenns ignibus i in Pelag. delegabitur,quid merebitur turpium rerum appetitio & auaritias Forte di- Resp. eet aliquis nomine Gehenns ignem purgatorii intellexisse, quia eiusde est speciei, cum igne inferni. Cum in tam constanter docuerit incitato statim Ioco Gebenns uocabulo perpetua supplicia designari, magis crediderim, uoluisse eum reddi singula surgulis,&non ioco sed sermonibus iniuris aporari Gehenns ignes iuxta euangelii ordinem. Nam quod ipse nonihil libertate de licentia styli eum ordinem uariauit,secure,opinor,fecit non arbitra.
rus se a quo* ita impie exponedum, ut contra saluatoris sententiam iram de iocum, Getientis ignibus diceret delegari.Qitia uero peculiariter aliquin de Augustino lislitant,an istam distinctionem perinde ae nos crediderit,&docuerit,diligentior sui in inquirendis ipsius testimonηs, & ut omnem di moueamus illis ambiguitatem, prscipua ex eis hic subieci. In libro de natu e.16.ra de gratia ad leuissima peccata,qus in iustis inueniuntur reserenda esse hse putat. Siquis immoderatius aliquando risit, uel animi remissione iocatus est,uel uidit aliquid ad concupiscendum uel immoderatius aliquando posma decerpsit,uel plusculo cibo crudior fuit, uel cum orauit, cogitauit aliquid unde eius inde in aliud auocaretur intentio.Et.21.de ciuitate Dei amo e. 16. res & curas kculares sdificia uenialia a damnatione uocat. Et sermo. . de sanctis minuta peccata &non capitalia purgatorio dicit igne purganda. Et in de spiritu de lite. non impediunt,inquit, a uita sterna iustum qusdam c. 18. Denialia peccata,sine quibus lisc uita non ducitur. Et ibidem. Peccatum erit cashominis ex fide uiuentis aliquando alicui dele flationi illiciis consentire, non tantum in illis horrendis facinoribus, δc flagitiis perpetrandis,uerum etiam in istis leuioribus, ut uel aurem alicui uoci, qus audienda non esset, uel linguam alicui, qus dicenda non esset, accommodet, uel in ipso corde aliquid ita cogiter,ut mallet licitum quod male deleelat, Sc per puceptum scitur esse illicitum. El. O6. de fide de operibus. &.αχα & 63.&69.Enchi. Se 8.apertius,&.3.cotra duas epi. Pelane. .quatenus fit a sunt huius culi admittere filios Dei aliqua peccata qus n5 iaciunt eos filios diaboli. Lib.&.ε. de symbolo catechumenis hanc doctrinam explicat his uerbis. Non uos cip. λ
903쪽
D: MORTALI p cc ATO ET VENIALI
bis dico,quia sine peccato hic uiuetis,sed sunt uenialia, sine quibus usta ista Cnon est. Propter omnia peccata baptismus inuentus est. Propter leuia sinerer. 29. qui b.ee no possumus,oto inueta. Ite i de uerbis Apostoli. Maxime a crimicio. bo. nib.nos abstineamus,abstineamus,quatu possumus a leuib. peccatis. Ac lain Maub. tius hac distinctione psequisser. . dec5 memoratioe aiaru.Agnouit et hac
Bol. bo. distinetionem sub nomine levium Sc grauium peccatorum Chry. & leuia
x8.in Psu. palam asserit non inducere reatum carendi regno coelorum. Basilius ita aliati . cubi scribit. Qui in peccato mortali horrer,dicat, circundederunt me dolo res mortis. Omnis enim qui facit peccatum eκ diabolo natus est. Non diuacisset, Qui in peccaro mortali haeret nisi aliqua peccata non mortalia credidisset. Quare uerisimile mihi non est Basilium scripsisse quod in regulis breuioribus inter opera eius circunsertur, disseretiam maiorum & minorum I equaliae Peccatorum in nouo testamento non reperiri.Qui potuit ista Basi. scribe
lassuppliis re,qui lio. is in Psal.& ho. i.in initium Prouerb.ex proseta docet & pec elorum supplicia pro eis reposita inaequalia esse atmidem de praemiis sana praemioru ctorum lio.s .asseuerat Susceperunt & hoc discrimen uenialis de mortalis, Grego. M. magno consensu approbarunt Grego. Ansel.Ber. Ruli. Hugo, magisterrio. ea. s. sententiu um, de Omnes theologi scholastici in. t. sent.d.41.& in. .d.ri. Et Any i. i. eorum testimonia ex illis,quae in hoc libro ex eis citabimus facile poseap. i. co. colligi,ab eis allegandis hic abstinebimus. Ac nisi nostros aduersarios B aer. de pervicaπ eorum malitia caecaster,ipso luminis naturalis instinctu,uerisiima praeco. et intelligerent,quam horum peccatorum docuimus distantiam. Quaeda orianque natura ipsa admoniti cognoscimus grauia esse peccata,& uehemen Riebar. de' rationi ditana,alia uero leuia esse,& non perinde rects rationi aduersaridi'imine tia. Et sicut scimus, quasdam esse leues proximorum ostensas, δc quae ex se monet M. suinciant ad impediendum uel dirimendum amorem,que nobis mus tuo debemus,alias uero esse graues ostensas, propter quas n5 omnino immerito rescinduntur amicitiae,ita scintilla rationis nobis indita philosophatur,& a nobis eo conscendit, ut credat,& doceat quaedam esse grauia pecucata quibus Deus legislator,ac rector uniuersi sic grauiter ossendit, ut eos exosos habeat,qui illa patrant,dc seuere suo loco δc tempore corripiat,alia. uero ita leuia, ut neminem Deus propter illa inuisum habeat. De errore agerentium unum mortale ad condemnationem aeternum non unicere. cap. VI. vharios. Ommodum uero erit, & hic obiter consulare secundum errorem, latius da. Pquem c P. . huius lib. retulimus, asserentium uidelicet unum pecca, natione 6 um moriale ad damnationem perpetuam minime sufficere. Nam et hoc commentum non minus fortasse quam Uuitcleui aduersatur doctrinscollectae eae patribus de distinctione uenialium a mortalibus, & uniuersa sere testimonia,quae contra unum errorem pugnant,militant aequa lance coArg. i. tra alterum. Ac primo quidem apertissime docet Iacobus uel unum laetate
peccatum satis in ad condemnatio n.Nequis enim sibi blandiretur.
904쪽
LIB. XIII. IN XIIII. c AP. 4rs A unum duntaxat transbessus esset mandatum,eaque ratione putaret sibi n5 't
imminere propter illud unum damnationem terribiliter,sed uerissime clamat.Quicunque totam legem seruauerit, oflendat autem in uno, factus est luco.Momnium reus. Sane quod qui uel unum transbessus fuerit mandatum, si militer est, licet non aequaliter futurus gehennae reus, ac si omnia praeterisu lta. Et in hoc propositum optime exaggerat hoc testimonium East. Et quasi iam per illum. s s. nos contra hunc errorem muniret, ex eo insor, Ο- bap. mnia mandata oportere integre,& legitime implere, de aequale esse omniabus periculum uno deficiente, quia non in peccata multa, sed & in unum horrendum est latum, de ineuitabile iudicium. Idque erudite confirmat ex lib. a. e. s. uerbis Christi ad Petrum. Si non lavero te, nos habebis partem mecum. Ioan.
Atque ex professo postea dita it, iniquum esse, qui uel unum mandatum Arg. x trans editur,& in desectu minimi totum periclitari. Et Paulus Apostolus i. Coriit. disertistime dici iudicium sibi mandurare de bibere, & reum esse corporis& singuinis domini,qui indigne sciniit sanctissimum sacramentum Eucharissiae. Et ad Hebraeos,Pacem,ait, sequimini cum omnibus et sanctimonia, Heb. u. sine qua nemo uidebit Deum. Certe sanctimoniae, omnis aduersatur ima mundicia,&indigna simplio Eucharissiae unum est mortale. Et ex illis uerbis hiusdem Apostoli. Qui talia agunt,regnum Dei non assequcntur, optio Gata. s. . me sic colligit Hiero. Neque refert uno quis peccato a beatitudine excludatur,an pluribus,cum omnia similiter excludant. Ioannes etiam unum pec- Arg. r. A catum odii fratrum homicidas nos constituere,ct a Dei dilectione, ac uita l. lora. r. sterna excludere,& mortem nobis asserre clare pronunciat. Cunque a ca- er.
ritate pendeant omnia,S ipsi sit plenitudo legis quis potest dubitare id sore satis ad mortem spiritalem,quόd caritatem grauiter uiolat c Ac vel illud Arg. unum exemplum peccati protoparentis nostri Ads, quod totum humanum genus Hrdidauit,& damnationi ac morti atque adeo inimicitis diu ians subiecit, docere potest,*si e alienum a s se nouia hoc & sctitiit dogma.
Nam &Dei praecesserat sententia. In quacum die comedisis, morte morte xris. iacereo,certissimeque morieris. Et siue hoc placeat reserre ad morae spiritalem,sive duntaxat ad mortem corporis,ex utrocli pater merito posse ii ' lud,& debere appellari mortale,acuere susserisse ad excludendum ei mare gno coctorum. Od de Pauli possumus confirmare sentctia. Is enim adeo , ' exitiale illud,&mortiferum fuisse tradi ut per illud unum peccatum,mor
tem intrasse in mundum,& nos inimicius in Deum,& morii,& damnatio qni suisse subditos asstiteret. Quod si unum peccatum mortale Ads exclusit . a oes a regno coelorum, cur non Sc unumquen4 credatur excludere finguis tum quod Istale peccatum ab ipso perpetratum Sed longe omniti sunt Arg. sapertissimavius magister omnium Christus,& sol verisiimus iustitis ad eli minandum errorem hunc nobis tradidit.Nam eum qui peccaret in. Ss.ci re asseruit no habiturum remisitonem nec p in hoc siculo neci: in suturo. Et talibi uel hoc BIo,quod quis no credit praedicato sibi Euangesto damnan Mari ini.
905쪽
DE MORTALI PE cc ATO ET VENIALIIosi. dum assirmat. Et deno recipiente baptismum&deno poenitente&deno C c. is manducate situm corpus inde tradit.Cum leges vis saltem de crededo eua
Ioarus gelio ,&desiascipiendo baptismo,sine dubio tars sint a xpo, id p&apud christis lis elicos nostri temporis in conlata sit,stare quidem non pol quod Cauisor noue uinus in can. H. nostri decreti asserit,xpm no sic fuisse legislatore, ut nouas luis . eo. aliquas leges orbi tradiderit. Sed de his satis multasai simus .li. ii. c. . procului. sequamur, quod agebamus. Vt ostenderet ite xps unum Isale sessicere ad Mat. u. cddemnatione et eade tradit stultis uirgini b.eo isto note . no seruaueri oleum in uasis suis ianuam regni coelorum occlussit. Et quendam seruum 18. nequam damnandum nuncia quia non sceneratus est talento sibi credito, τ . alium uero quia no est misertus csiserui sui. Et alibi generatim dicit. Omnis arbor,qus non facit fructum bonum, excidetur,& in ignem mitteti Et rur e. s.g siis. Nemo mittens manum ad aratrum,& aspiciens retro, aptus est regno dei.Et alias una esse uiam ad regnum coelorum per obseruatiam mandato- rum olum perspicue explicuit dicens.Si uis ad uitam ingredi,serua mandata.Denit ignis perni sententiam prosere contra negligentes operir miseria
Arg. s. cordis. Ead cpper os David.ss.lam olim cecinerat toto illo psalmo,Dodal. . mine quis habitabit in tabernaculo tuo Cui de cocinunt illa riusdem prosa a. pheis. Quis ascedet in monte Gi,aut quis stabit in loco sancto eius sInno. ees manib.de mudo corde.Qui no accepit in uano aiam suam,nem iurauit in dolo proximo filo. Quis no uideat ita lisc oia requiri ad ascedendum in montent,ut iustui eorum transgressio satis fit ad eoru asces impe- Ddiedum Certe nem innoces pol dici,nem ingredi sine macula, qui est in ali Arg. τ quo peccato mortali. D inde. Si no sissicit unum isse ad excludendsi a regno coeloru,ne 3 fassiciet ad tollendum nobis glam,& ex cosequenti nurulum est, mortale peccatu,aut erit profecto quis simul in pctsi mortali e. ingra iustus de iniuste operans,& siluarent multi, de post hac uita reciperent giam cum sine illa hinc decesiissent. oia absurdissima sunt,&intolera Arg. s bilia. Prsterea.Si unum istate peccatunsi impedit ingressum regni ccxloin, nulla igis certa regula nobis est tradita,qua sciamus,qui sint ab eo excludes di.Nus L. n. scriptura certii numerum pct5rum assignauit, a sussiciant ad id Aet. 9 faciendii. Ad bs Cu unii Φpe mortale multis aliis prspoderet, iniquit in Aet. io. qua misericordia ei uni cocedis,illis multis negare, a no plus diuina maiestii Arg. ii. Ossendunt. None et unum originale c5stituit insantes,ses 5e danationis filios ac si morians sine baptismo quicquid delyret Caluinus, excludit a ro gno ccctoria Nequis amplius de his ambigat audiat Ad inter alia coci. Elo. de his statuerit.Disfinimus illorii aias,on actuali mortali peccato, uel in solo originali decedunt, mox in insernum des endere. Et cum de ueniali t obiecta euerit concilium,satis insinuauit,no esse de illo perinde censendum. Sed nomat, aiunt, Deus tam leuiter silos amicos, ut pro uno mortali continuo amicitiam dirimat. Qui hoc dicunt grauitatem peccati mortalis aut ignos rant ut certe disiunulant. Non est parua Dei oncnsa,vel minimum peccas
906쪽
LI Bia XIIII. IN XV. c AP. ' σA tum mortale.Plus quide ostendit deum u hominem ostendat quaecu in iuria quantucun grauis ipsi illata. Mitto quantum holam deus antecellit&quato plurib. de gracioribus nobis est meritus. An no quodcunq pecacatum mortale magna damna nobis insere, de multis bonis nos priuat, de corruptio est grauis de deprauatio in moribus,qus scelera cumulat, de alia aliis addit, ac subinde maiores ruinas trahit An n5 est prsuaricatio grauis amandati aequissimi,isciustissimi,&inoboedientia,immo contemptus maalamuis diuinae,ato auersio ab ea in re magni momenti Nisi grauis esset culpa,& digna quantiscuno poenis, ad gubernatorem uniuersi spediaret in aeternum eam punire,nunquam Deus,qui humanissimus,et clementis est,& prs stabilis super malitia tam grauiter quocul istali peccato irritarer, ae praecitata testimonia ostendunt. Ecquis, inquies, poterit saluus fieri,si unii obiect. timortale sufficit ad damnationem Sic seducebant quidam tepore Pauli non B esto n. i. nullos, dicentes non omnes fornicatores,aut immundos,aut avaros damnandos esse,quia pauci stiluarentur,si ita eliet,quod ipsi putabant per absurdum.Et contra hos dicit Anta. in com. Pau.dixisse. Nemo uos seducat ina EDe. nnibus uerbis. Multi enim teste Christo sunt uocati, pauci uero electi. Neq; Mat. ao.b
absilrdum,cu rara sit uirtus,& pauci ipsius sint eκ animo studiosi, si pauci quoque suturi sint,qui digni hiueri debent perpetuo Dei & angelorum de omnium bonorum consortio.Nec tamen imposilbilis est alicui salus.Pos Restoditi
sunt enim omnes per gratiam Dei totam legem seruare, ut ecclesia catholiaca contra Lutherum,Hucerum Philippum,& Caluinum tuetur de iam con piose lib. n. ostendimus. Et qui defecerint, promptum habent & expedis tum remedium per paenitentiam,sicut constitutum est in Ancyrano concilio,quod teste Hermeo in Graeco uolumine histo.eccle.& ipsi primaes. Sy mς in nodus Nicena approbauit.
Non in increduitate iustui gratia, aequefoti in est pniones: cap. VII. ATque ex his expugnari possunt.1.& erro quos cap. t. comemoπrauimus defenses esse a Luthero , sola uidelicet incredulitate amitti gratiam, & solam ipsem esse peccatum laetate. Patet quippe ex iam dii iis, alia quoque peccata ad auserendam nobis gratiam, & nos gehenns Perpetus mancipados satis ed. Quoniam aut ex testimoniis scripturarum Luine tu Lumin hoc libro,tum. q. x.opusculi de iustificatione citatis, liquidissimum turale dou esse potest,hos errores utriusque testamenti paginae palam,& ex diametro cet Gaduersari,pauca tantum hic adiiciemus, ut & illos lumini naturali repugna pretre doceamus. Primo ex instinctu rationis mentibus nostris impressis, nul- ter infriata suit unquagens,aut natio tarudis,tam hebes tam bonorii & . malorum tutem. ignar ut non agnouerit multa pter infidelitatem peccata, & ut talia graui Arg. . ter puniuerit,nempe blasphemiam ueri dei,periurisi, proditionem patris, Arg. homicidium salsum testimonium,& similia. Et alias cit sema suerint aliqua opa nobis a deo imputata in peccatu,toto pene tae ante lata lege Mosaica Ll h h
907쪽
insufficieter deus gni humano, imo generatim toto tpe, quo de Chac sua uolutate no docuerit holes per aliquos prophetas. Ite alia ita aperte dissona sunt redis rationi,& ita grauiter deu oflendui, atq; ipsa icredulitas, cur no ergo de ipsa cestant esse picta istalia, dirimere amicitia dei Deinde. Deu,qui summe bonus est,quis credat gratos habere pessimos. de sceler, tissimos holes,blasphemos,pturos, Pfidos seditiosos, homicidas, denio Oibus flagitiis,& piaculis,ac sacrilegiis obrutos hoc solo excepto,qcynon sunt icreduli mid alit cum tam absurdo comento latius pugnemus Quae pol esse stultitia,aut infinia maior,aut apertior,qua incredulitatem assti ere peccatum istate,de no odium dei nein blasphemiam,q in ipsum sunt mamcontumelios In quod grauius, aut iusurdius incomodum Lutherii,& eu sectantes possumus impellere Sed de ex illis,qus in nobis experimur,reuinci possunt sui erroris. Dis,uel inter ipses uesinter nos est, qui maiore iniuriam sibi irrogari credat,siquis uerbis niis no credat, quam si nos oderit, si persequar,si detrahat Lms nostrs,si contumelqs & conuit is respergar,si denique nomen nostrum blasphemet ' Dices. Hscnon sufficiunt ad mortem cuiquam nisi adsit inoeedulitas,quia sola sdes sitis est ad salutem, neq; uera RO mortale aliquod peccatum patitur. Agnosco bene unde Lutherus in tantii erroris barathrum dese& alios pcipitauerit,ut crederet sola incredulitate amitti dei gratiam.Qm enim non putauit ueram fidem,qus admitteret secum aliquod mortale peccatum inde consequi putauit sola incredulitate LV με amitti gratiam,de solam ipsam esse istate peccatum. Quot uero & in quan I gQ LMhe tis hoc argumentum peccat Primo. Qualis consecutio haec est, Vera fides' non potest compati peccatum mortale. Ergo sola incredulitas est peccatu Primus, mortale An non satis est,ut sit aliquid peccatu mortale, si grauiter ditanusit re' rationi,vel deum aut proximum,aut nos ipsos uehementer ossendat Certe de ratione ipsius non est, ut contrarium sit fidei,im' prorsus impertines est ad peccatum mortale,an uera illud fides compati possit, necne. . Secundo. Etiam si uerum sit,sola incredulitate amitti posse gratiam Des,norecte inde colligitur sola ea esse peccatum mortale. Sicut si primum nostru . peccatum laetate non posta esse aliud,ati amor nostri immod atus, et inde bene inserres,alia non esse peccata laetalia.Satis quippe est,utae talixisti ' . ' mentur,& ipsa quom si praecederer,dirimere posse amicitiam inter nos &deu, de ex illis augeri inimicitias iter nos & ipsum,nem esse posse deo gra
G,qui eis uit is irretitus fuerit. Tertio.Sino est fides, qadmittit secumorta. le,cur ergo im passim iactas uel Blam sufficere ad salute, Quid hoc est aliud quam polliceri uerbis salutem, re autem negare Sed de in ipso principio manifeste decipitur Lutherus,cum ait, ueram fidem non compati secum peccatum mortale. Nam de uera est fides in peccatoribus fidelibus. Et si fidem se dicat uocasse indubitatam persuasionem de gratia, & eam posse esse extra gratiam manifestissimum est. Potest quippe talis indubitatus si
sciisua de in haereticis esse & in schisnaticis. Quia uero istuc peculiarem ta-
908쪽
l LIB. π III. IN XU. c A P. 4ατA bet disicultatem ac maxime fuit hoc tempore controuersum,de eo in proximo capite seorsum agemus. Fides non mittisur quouis peccato mortissi. cap. VIII. SEmper extrema seelantur haeretici. Illi contra quos cap. 7.egimus, nesque gratiam,nesssidem credidere uno peccato mortali amitis. Al a autem contra,& gratiam, & fidem quouis peccato mortali deperdi contendunt. Nequeunt enim intelligere fidem fine gratia,& mox ut peccatum mortale quis admiserit,& eum fidem amittere,necessarium putant. Nam si fides permaneret quomodo,aiunt, tam corcus quis ellet, ut pro rebus maducis.& nullius plane momenti, Deum & dominum suum istaliter osten
derei Et in huius erroris suspicionem Sc al as & mihi illud tralati,nonullos Protestii ex protestantibus Φ ita fidem coniungunt spei Se caritati, & delaici: bonis tes. operibus ut ab his inseparabilem eam uideantur sacere. Nam quanquam ad fidem uiuam plenam,& perseetam haec limitant, & fidem de qua loquitur Iacobus quanque uocant ipsi liistoricam,uel miraculorum censent esse posse impersectam de sine gratia, tamen fidem ueram solam illam putant,qaut uoluntatis est fiducia accipiens donatam sibi misericordiam aut eam fiduciam acceptationis diuinae necessario coniunctam habet, de hanc solam . ab Euangelio,& Paulo appellatam dicunt fidem. Et quia de hac fide loquiitur cum abistute sermonem habent de fide,& eam perspicuum censent non esse in peccatoribus,in art. 2. Confessi. Aug. palam aiunt,peccatores no ha- lbere fidem.Idemque *pe affirmat Philippus in locis commv. sub tit. debo philippus nis operibus, dc de discrimine peccati uenialis de mortalis,atu: ex illis quae ibi disserit & sub tit.de fide constare potest per peccata laetalia &Iratiam et fidem iuxtam illum amitti. Et Luth. huius sententiae uidetur suille. Nam inari .ir. in bulla Leonis. κ. pala fatetur fide sine cotritione esse non posse, de gratiam non insundi sine magna animi concussione. In libello item de libertate Christiana dicit.habentem fidem nihil quaerere aut commodi,aut salutis sed Qtum beneplacitu Dei,& eo selum debere spectare. Ut aliis seruiar, de prosit in omnibus,quae secerit,isc nihil ante oculos habear,nisi necessitatem,& commoditatem proximi. In resolutionibus etiam aduorsus Ecciuin hunc modum scribit .Quum fides sit recta de bona opinio de Deo, opinio autem quxlibet per se solam trahat in opera non est dubitadum, quin omnia opera sectat,qui fidem habuerit. Si enim opinio, & amor mulieris . non finit esse ociosum .sed sine lege de magisiro secit plura, quam postuleatur, quomodo non fides multo magis idem praestet Vcrum est inmen. summo iure. S. Episcopum Rossen. de Luth. queri in arr. t. contra stertioα -na snes ipsitis, ci, tam uarie, tanq: inconstanter, & ram uersute de fide loqui ebtur, ut facilius quis cauda anguillam retineat, quam ipsum in hoc articulo. Qitia pixrunqile fidem usqueadeo demittit,& sacilem omnibus,& parabilem,atque obuiam facit, ut neminem, qui christum quoquo modo pro S
909쪽
DE MORTALI PE cc ATO ET VENIALI
retiar alienum a fide uideatur censere. Contra autem non semel ita fidem Cattollit, de disiicilem, de quasi remotissime positam insinuat, ut paucisiis mos inueniamus, qui ad illius libellam fide praediti existimari debeant. Et . perspicua haec omnibus esse possitnt, quia in de fide & operibus aperte asiso it, fidem nullo modo esse posse, nisi sit uiuax quaedam Ad indubitata pinio, qua homo certus est super omnem certitudinem,sese placere Deo,& eum habere propitium, de ignoscentem in omnibus, quae secerit, proapitium in bonis ignoscentem in malis. Quid enim,addir,est fides, quae noest talis opinio Quod si absque istis nemo habet fidem, quis non uideat, uix quenquam esse,qui illam sit nactus Quis enim ta temerarius est,ut per inde certo credat se iustum Sed uidere est rursum,qua iacilem,& commune iἰ omnib.saciat fidem. Inter acta sua sic fidem diffinit. Fides nihil aliud est, qua quod Deus dicit,aut promittit credere. Et ubique clamar,necp ad fidem,neque ad iustificationem exigi opera. Et art. 14. fidem ait in corde certistimesentiri posse,siquis eam habeat. Ei.is. dicit non oportere accedentes ad Eucharistiam orationes de praeparatoria praemittere , sed satis esse, si cre dant,& confidant se gratiam ibi consecuturos quia sola fides, dignos eos,& puros facit. Et idem latius persequitiar in lib. de captiuita. Babylo. Et in conclu. resolutionum contra conclusiones Eccianas affirmat, fidemne operibus nullo periculo praedicari. Quae si uera sunt, nullus erit qui Dprofiteatur Christum, qui non habeat fidem. Nec minor circa haec est ina Incoli stan constantia Caluini. Distinctionem fidei comunem apud Theologos schoati c. tulasticos, in informem de formatam, nugatoriam putidam, S insulsam appellat,& in. . p. lib.de institutione, aut uerius destitutione religionis,reo clamante uniuersa scriptura a sophistis magno malo Ecclesis prosectam as seuerat,& in cap. . nostri decreti fidem caritate uacuam somnium & inane hominis figmentum dicit , ct nihilo magis fidem poste a caritate separari quam Christum a spiritu suo. Uerum idem in can. H. ita scribit. Semen aliquod fides manere in homine licet sutacatum etiam inter grauissimos lapsas non nego. Id quantulumcunque est, particulam sateor esse uerae fido, addo etiam uiu quando aliter non poster ex ea oriri fructus. Senserint tamen illi quod libuerit. Vel hine eerte liquere poterit, uerissime dixisse Pau Timo. . tum haereticos non intestigere,neque quae loquuntur, neque de quibus as firmant. Nos igitur omissis istis inexplicabilibus haereticorum tenebris, quid patres diffinierint contra. .errorem cap. i. memoratum Potius audia Fides mi rariis. Asserendum est, inquiunt,non modo infidelitate, per quam de ipnct in pec si fides amittitur, sed etiam quocunque alio peccato mortali,quanuis non iscatori b. si amittatur fides, acceptam iustificationis gratiam amitti . Sed apertius alb ,, eras. quanto hanc ueritatem tradiderunt, de eam negantibus anathema indixe- is runt Cario. et 8. in haec uerba. Siquis dixerit amissa per peccatum gratia fiamul de fidem semper amitti, aut fidem, quae remanet, non esse ueram G, dem, licet non fit uiua, aut eum qui fidem fine caritate habet, non esse ,,
910쪽
LIB. XIIII. IN XV. c AP. 4asA Christianum anathema sit. Atque hanc doctrinam a Christo de Apo. stolis Ecclesiae traditam. & ab ea perpetuo retentam haec posti int argu-
menta docere. Primo. Christus inquit,omnis, qui audit uerba mea haec, Arg. 3. & non facit ea, similis erit uiro stulto, qui aedificauit domum suam sit per Mat. arenam. Potest igitur quis audire uel ba Christi. & eis credere, & tamena non esse in gratia. Et hoc idem poscunt illa uerba Christi ad Apostolos . Si haec scitis, beati eritis, si seceritis ea. Nam ea satis innuut fieri posse, ut Ioan. ia. b. quis sciat mandata Christi,&eis fidem adhibeat. S tamen illa non faciat. ostenditque hoc nobis aliquanto apertius Christus in parabola filii prodigi. Nam utique sidem ille habebat,cum in se reuersus dixit. Quanti mera L .in cenarii in domo patris mei abundant panibus, ego autem hic fame pea reo Vnde enim nisi a fide tam bona uerba prodii lente Atque haec princessisse iustificationem, Hieronym. in epistol. ad Damasum de filio hoe Hiero. Prodigo palam tradit, & Hanifesta ratio ostendit, quia haec cognitio ad
iustificationem non suffcit, nisi sequati ir uera poenitet uia ut iam ipsi Pro testantes satentur. In Euangelio etiam Ioannes aperte testatur, multos ex Arg. 2
principibus Iudaeorum credidisse in Christum, sed dilexisse eos magis glo Ioan. ia. riam hominum, quam gloriam Dei & propter Pliarisaeos non fuisse con sestas. quod credebant. Et alibi non dicit eos, qui credunt in nomines eius, silios Dei esse, sed hanc eis datam potestatem, ut sIii Dei sant, inanuens uidelicet, fidem initium esse tantum de uiam ad acquirendam diui B nam adoptionem,& ab ea posse separari. Sed apertius est,quod Paulus di
cit. Si habuero omnem fidem, ita ut montes transseram, caritatem autem Arg. r.
non habuero. nihil sum. Dicunt quidam Paulum non asseruisse hic fidem posse esse sine caritate,sed propterea haec dixisse, quia si per impossibile se, ii posset, ut quispiam haberet tantam sdem sine caritate, is nihil esset. Et huiusmodi hyperbolica exaggeratione Paulus usus est, cum fiatim dixearat . Si linguis hominum loquar & angelorum. & ad Galat. praedicens.
Sed licet nos, aut angelus de coelo Euangelizet uobis praeter quam quod euangelizavimus uobis, anathema sit. Attamen cum in illis. Si habuearo prophetiam, de nouerim mysteria omnia, quae haec uerba, Si habuero omnem fidem nullis interiectis antecedunt, & in illis, quae statim staquuntur, Si distribuero in cibos pauperum, omnes facultates meas,&tradidero corpus meum ita, ut ardeam, non ab impossibilibus argumenotetur, sed ex iis, quae poterant contingere, praecellentiam de necessitatem caritatis colligat, magis sine uidetur innuisse in his uerbis, ita posse fidem inueniri absque caritate, sicut certo scimus, prophetiam de cognitionem mysteriorum diuinorum, & eleemosynas,& tolerantiam mortis non raro inueniri absque caritate.Atque ita patres nostri Cyp. Augu. Hie Arg. . rony. Basi.Grego. Ansel. Bernar . in locis statim citandis hunc locum intelleXerunt,& ex eo collegeriit, posse fidem esse sine caritate. Quod & ipsum uel illi operarit iniquitatis nobis possint manifeste ostendere, qui apud