장음표시 사용
951쪽
, LIB. π III ILIIN,πV. CAPA 44sArivn. sit hoc corpore peccati,&m hoc tempore malo sine peccato e ori . lpossumus. Et in lib.de praecepto&dispen. Fateor sane imposii bile cui uis Decretumore lium, uel uenialiter in una non delinquere. Et ideo ibidem colligit domini. neminem posse caute polliceri,se non peccaturiam.Et qui sic iurat,aut pereorat inquit aut sanetior est illo,qui ai In multis o adimus omnes.Theolo Iacos gis etiam taolasticis in.1. partim in.d.z8. partim in. tis eques est illud axioma.Singula posse uitari in hac uita petii uenialia ed non omnia. Eta.Tho.
Posse uni lim des gracio, etiam tota vina omnia uotidia
SIue tamen hi doctores sic ualeant me exponi,sive no,st de potentia dia
leetice,aut metaphysice disputemus,et quid absolute in nostra situm sit . . potestate per auxilium&gratiam Dei inquiramus,simpliciter credide . . rim,posse nos per opem &fauorem Dei: omnia & singula peccata tora inta deuitare. Ital sicut Christus dixit apud homines impossibile estri diustem confidentem in diuitiis sitis intrare in regnum ccctorum,sed apud Desi N,' Q. 4 hoc esse possibile,quia Dei auxilio de relinqui possunt diuitia dc auferri cofidentia, ita & nos asserimus, se hominem cum Dei gratia uitare omnia Peccata quantum est ex parte suae libertatis de gratiae diuinae,etiast hoc non sit possibile per solastiberi arbitrii uires.Quoniam autem hoc novum,&durum plaeri et uidebitur sicut de mihi saepe uisum est, adnitar sortistimis illiud quibusdam argumentis communire,quae me divi ac multum de hac q issione cogitantem in hanc tandem sententiam impulerunt. Primo.Non solum tenetur homo in progressu uitae suae deuitare singula peccata uenialia,
sed tenetur uitare omnia. Est igitur hoc homini simpliciter, & ab lute pos i sibile per gratiam Dei. Alioqui incidemus in Meresim asserentium, Deum obligis homines ad impoliabile. Dicet sorte aliquis satis esse si praecepta obligantia sub culpa mortali a nobis possunt expleri,necp opus esse ut etia i illa explerepossimus, quae sub culpa ueniali obligant. Finis quippe legis in i ,ritas ea.Eanci: ob causam sussciet eatenus posse a nobis impleri legem, quatenus & ad assequendam Des amicitiam,& ad pe seuerandum in ea satis est. Alius etiam fortatas dice posse quidem nos,ac sorsitan non sine causa de Erasis. a Deo conqueri,si hominibus pro statu naturae institutae legem aliquam tualisset, quae non potuisset & in singulis & in omnibus suis partibus examussim de ad iustium impleri,at nunc queri iure de hoc non posse. Nos quipa
ipsi nobis tantum malum sponte nostra accersivimus. Nam peccato , Adae si laesa ess,de uulnerata natura nostra,ut quam Deus tulerat persectea nobis obseruabilem legem,iam in poenam nostri peccati, non in omni
bus,sed in singulis duntaxat prsceptis seruare possimus. N enim debuit Deus datam iam legem propter peccata nostra reuocare,promim cum in
952쪽
, DE MORTALI PE cc AT . . VENIALI Impurin singulis etiamnum a quolibet sit obseritabilis.Sed proseeto iustitiae cytans C.
non conuenit,& multo minus sinuitati,& aequitati,ut aliquid uel in poena peccati a nobis exigat etiam sub culpa ueniali,quod ei exhibere non pose simus.Et iniquus censeretur dominus,qui ob qualencunque ossensim in se patratam non contentus mandatis,quae satis essent ad habendum de tuen dum ipsius caritatem de oboedientiam,aliquid praeterea impossibile a suis exigere etiam sub leuissima culpa dc poena. Quod si propter poenam pecti hoe fieret, mitiganda esset ea seueritas, i uenia daretur peccato . Quare iussi modo non deberent eum rigorem pati, neo ad aliqua obligari, quae non possint in uniuersum seruari.Alii igitur aliter hoc argumentum dissoluunt dicentes teneri quidem hominem euitare omnia peccata, non autem
aliquo peculiari praecepto,sed praeceptis illis,quibus adstringitur uitare fingula,atque ideo satis este,si possint evitari singula. Quanuis enim neque
mus euitare omnia,non inde cogemur asserere aliquod esse prsceptum no
Impurui. bis seruatu impossibile.Sed maliuncula ista,tametsi communis, de superfia
cie tenus apparens, nullius tamen est,si introrsum inspiciamus, momenti. Nullo quippe modo cocedendum est,nos esse ad impossibile constrictos, siue uno aliquo praecepto, siue pluribus. Et maxime hoc tempore mauendum esse hoc assoere, ne conueniamus cum nostrae tempestatis haera
reticis,qui aiun posse quidem a nobis i m Des expleri, sed ex parte, de non ex toto. Ad haec. on solum oportet concedere,quodcunm singula' re Des praeceptum nobis esse postibile edidipsum etiam satendum eside oomnibus praeceptis Des collective de insimul silmptis. Tota enim lex Dei est possibilis,& testante Psalmista iustificatain semetipta Nem oportet tantum iustitiam Des de squitatem in quovis praecepto ostendere, sed etiam in
uniuersis. Nam Christus certe ad uniuei legem sermonem suum retu . Mat.ti lit,cum dixit.Iugum meum suave est,& onus meum leue . Et de tota quida
Devi. o lege Moses Des nomine asib ust mandatum,quod ipse praecipiebat, non supra uires sui populi esse. Et ipse David non de uno aliquo mandato, sed de
Ud . iis omnibus dixit. Latum mandatum tuum nimis. Ac grauia nimirum essent Mino. s mandata contra autoritatem Ioan,si singulum quodet portabile esset,
sed non omnia. Equidem non minori tyrannidi obnoxius esses princeps. qui legem aliquam ferre quae tota obserirari non poster,quam si praeceptii quod peculiare statueret,quod esset suis stibditis impossibile. Eade enim iniustitia,quae esset in statuendo illo praecepto,esset uti sorte maior, in sanis cienda tota illa lege. Et si contra iustitiam esset exigere tributum aliquod, quod reddi a subditis non posta,esta de contra illam exigere aliqua, quae omnia praestari nequeant,licet possint praestari singula.Sunto ista ipsis mine naturali docente nota,non solum de praeceptis,qus rituuntur a principibus sub grauibus poenis sed & de praeceptis statutis sub leuissimis. in .lant iniustiis es et dominus,qui a seruo exigeret, ut serret a monte iri do.
mum unum lignum qualibet hora dici, si non potest hoc sacere omnibus
953쪽
LIB. XIIII. IN XV. c AP. 4so A horis diurnis licet id possit qualibet hora,nee ad iniustitiam interesset, siue
hoc exigeret unico praec ato,siue pluribus . Oportet siquidem praeceptava esse singillatim & complexim iusta,ut si unico stituerentur mandato,eusint nihilo secius portabilia,&lactibilia.Cum igitur Deus optimus mnis nius non solum iustiis sit,sed etiam suauis & dulcis uniuersis,longe credo dum est ab eius abesse uoluntate de misericordia,ut homini imbecilli & iαὶ firmo letem eiusmodi aut tulerit,aut latam ab eo custodiri uelit, qua in totum seruare nequeat,quin incidat uolens nolens in aliquam uel leuissimam culpam contra ipsim.D inde. Qui multis,siue uenialibus,sive laetatibus obnoxius est peccatis,non Blum reus est apud Deum quoad culpam & pc nam,quantum singula,sed quantum omnia simul merentur. Ergo non sinis gula tantum,sed et omnia simul uoluntaria sunt ei,& ab eo mitiuilia.Nihil certe uel culpabiles nos apud Deum uel reos facit,nisi quod nobis fit uo-hantarium. Etsi non omnia uenialia a nobis possunt euitari,ea ex parte,quaeuitari nequeunt aliquid alleuari uel minui malicis ipsorum concedendum esset. od tamen a nullo,quod sciam,conceditur. Praeterea. Illo praecepto Arp.i Diliges dominum Deum tuum ex toto corde tuo &ci obligati sumus sub 'mortali,nihil contrarium aut repugnans dilectioni Dei admittere,et sub ueniali neqi leuiter subsultare,aut exorbitare ab illius cultu, de oboedientia. Si ergo possums tantum uitare singula,& non omnia uenialia, erit profecto hoc praeceptum quoad hoc secundum nobis impossibile,et ita non istum B de omnibus praeceptis colle. Hue,sed de de aliquo praecepto concedere hauhebimus aliquid esse nobis a Deo indietiim impossibile.Quod lib. it. ostendimus este absurdissimum.Insuper.Cum petimus in oratione dominica,ut Ar κε fiat uoluntas Dei sicut in coelo de in terra,et ne inducamur in tentationem, sed liberemur a malo,non solum petimus,ut mitemus singula peccata, sed postulamus etiam,ut euitemus omnia.Et hoc ipsum iugiter optandum,conandum,& supplicandum est ut fiat idci: instanter efflagitant a Deo omnes - sincti. Quod quidem si ustra orarent, si obtinere non possciat. Profecto qus 'certi saltius a nobis non posse impetrari Deum no petimus. Si hoc igitur scut oporte ac sancti docent,persistimus petere,re ipsa fatemur id non es si obtentu impossibile.Positamus etiam hoc firmare argumentis, quibus Aet stam constituimus posse nos quocunm uitae momento omnia peccata uitare.Si enim singulis uitae partibus possumus uitare,& non omnibus , hoc erit in debilitate uirium nostrarum,qus ad duas uel tres horas resistere possent cum consueto Dei auxilio speciali omnibus tentationibus, non auid maiori tempore. Quod in non uidetur satis uerisimile. Aliud quippe est de uiribus corporis aliud de uiribus spiritus. Lassescunt uires corporis S tan lio debiliores stat,quanto pluribus aut maioribus ponderib. maiori temopore uel spadio portadis fuerint adhibit Sed uires spiritales ex ipsi uictoria tentationsi crescunt,& augens. Eom iacilius de hostibus spiritus tritiphamus,quo plures iatrii hos de illis reportauimis. Ita si hodie tribus aut
954쪽
quatuor uiriliter restiterimus tentationi hin poterimus & cras odi, mὀC maiori facilitate similibus totide resistere,aut certe dein ad impostibile nos obligauerit, si perinde nos adstrinxerit ad resistendum cras, cum in non si. militer ut hodie possimus. Quod de hoc ex lo potest fieri aliquanto ditis mclius. Quanuis .n.concedendum fit,posse nos portare singula aliquoiv poderum &tia noli omnia,quo exemplo se solent tueri,qui dicunt posse nosmitare singula uenialia ed non omnia,in no stat profecto,ut possim ad cretum spactu portare findula decem pondem in una hor quin postim et ora illa dece in decem horis portare fi nihil minuererutrius portandi posterio ra,quia portata suerint priora,sed portatis nou integrae essent uires,& idoneae ad portandu decimum,sicut Lemtad portandu primum. Quare cum omnes fateamur, sic posse a nobis uinci quascunm tentationes in uita oc lcuriates,& sic posse nos resistere cuiuis m5,ut semper interas sim perinde inres ad resistenta posterioribus tentationibus,acerarit ad resistendit prio lxibus & singula qus petasuis temporibus deuitare posiimus, poterimus&toto decursu uiuet omnia. In iniuriam item diuini auxitq,aut certe diui nae bonitatis uidetur esse,asserere tam infirmum,et tam exiguum auxilium Deum sitis impartiri,tanm parce eis auxiliari,ut non possint etiam eo adiuti,& roborati omnia peccata evitare,quantune P solicite ambulent cum , Deo suo. Si Deus ita adiuuat omnes iussos,in non solum aliquanto tepore euadere queant,sed & evadant prorsus,arm deuitent omnia peccata,cur ad certa aliqua de praestripta teporis repagula eos fauores maritamus donon opotius in omnem uitae progressum eos extendimus,salte ubi iusti tantora, beneficiora magnitudinem pro dignitate agnos,int,et paria illis pro sua uirili repensire satagunt Prosecto ex is pluris nulla talis limitatio potest colligi. Quin esusinodi indicant nobis Des esse beneuolentiam de beneficentia lin nos,ut nunquam Deus retractet sua dona,sed in dies singulos augeat potius illa,& accumulet,quandiu per nos non steterit. Sed uel hoc argumeisi i , quem non moueat In praeteritum sane nullus crediderim iustorum assero ire audebit, singula quidem potuisse se uitare peccata . in quaelapsus sileri y lsed non omnia.Omnes enim perinde videmur experiri omnia euitare potuisse,ac singula.Et nostram quiset,sive iusti simus.siue peccatores, socor diam,negligentiam,& ignauiam accusare debemus,quod non omnia euitemus neque unquam esus res culpam in Des seueritatem uel in nostram linubecillitatem transferre. Si autem eam lacultatem in nobis quis pro decur sis uitae spachs agnoscere debemus cur non & eadem credamus, nos habere in futurum Vim tandem rem istam sti pluri testimoniis comuniamus, de concludamus,si non possimus per auxilium Des omnia euitare peccata
non dixisset Apostoliis fidesem esse Deum qui non patiatur nos tentari a lua id quodpossumus Tentamur quippe non singulis tin. sed & oibus teri utationib.& non uno immo mento sed tetatio est uita ipsa hominis sua teri aram.Si igitur neque per auxilium Des omnes possimus uincere tentatio- nes,quae t
955쪽
I LIB. XIIII. IN WV. c AP. 4s A nes,quae occurrunt in uitam certe tentamur supra id quod possumus. Et ' quid est,quod alibi ait. Corripientes omnem hominem et docentes in om colo.ini sapientia, ut exhibeamus omnem hominem perseetiam in Christo. Et mox. Exhibete uos sanctos de imaraculatos, de irreprehensibilis. Et iterum. Omnia iacite sine murmurationibus,& haesitationib. ut sitis fine que Philip x- rela. Et rursus.Eingilate iusti, dc nolite peccare. Si nullus potest sane peccas L .is. dio esse in hac uita,frustra ad hoc hortatatur, de eo correetiones & doctrianam totam dirigi uolebat.Frustra etiam Petrus admonet fideles , ut saneti t. Petili in omni conuersatione sint,quia scriptum est,Saneti eritis quia ego sanctus sum. Et salso alibi pollicetur eos qui consilia sua seruauerint non peccatus a. Pet. et ros aliquando. Quorsum etiam Ioannes dieir, Haec scribo uobis,ut non i. Ioan. x peccetis,si hoc non erat postibile Et nisi hoc cum auxilio Dei nostrae sub sit potestati,quid Iudas commendat fidelibus Deum posse eos seruare fine peccato. Hoc etiam uidentur innuere therba illa Tobiae.Multa bona habea Tob. d. himns,si timuerimus Deum,&recesserimus ab omni peccato. Videtur
etiam pro hac sententia esse dignitio Concilii Araincani. a.quae sic habet.
Hoc etiam secundum fidem catholicam credimus, quod accepta per Baptismum gratia,omnes Baptizati Christo auxilianteo cooperante, quae ad silutem pertinent,posimhdc debeant,si fideliter laborare uoluerint, adaimplere.Certe ad salutem pertinet uitare ueniali licet non sit necessarium . .
Dissinitio item patrum.ci de possibilitate praeceptorum, de omnia quaen induximus ad eam de sanetitatem legis Dei,de libertatem nostram de uirtutem auxitq diuini confirmandam,aperte militant pro hac seritentia. Non enim dici possent praecepta absolute possibilia,nem iusti habere libertatem& Dei opem necisariam de suffcientem,si non possunt citra culpam uenia lem implere Dei prscepta etiam eum auxilio Dei speci ii. Et ex scholasticis Dura. t. t.
Duran.de uenialibus eκ genere suo quod nos dicimus, constanter asserit. 4 4 .q. Sed illius patrocinio non egemus. erunt prose 'o nostrae sententiae eo umii illi de illustrissimi gratiae deliberi arbitrii propugnatores Hseronymus& Augustinus. Areii ut de Hiero. usa: ad sequens o taceamus,de g. ue - Axig .rissimum hoc esse ex his poterit nobis constare.In ii. rude pec.me.& re.cis.
ita scribit.Nam qui dicunt esse posse in hac uita hominem fine pecoro, noest eis continuo incauta temeritate obsistendum. Si enim esse posse negaue rimus,& hominis libero arbitrio qui hoc uolendo appetit,& Dei uirtuti. uel mitericordiae qui hoc adiuuado esscit derogabimus. Et statim. Si a me quaeratur,utrum homo fine peccato esse positi in hac uit confitebor posse per Dei gratiam,& liberum eius arbitrium. Nec utcunque, sed sicut cero tum & indubitatum uidetur hoc tenuisse. Prolatis enim quibusdam testi moniis in huius approbationem sententiae. mox subnectit. His at huius- . λ.
modi aliis innumerabilibus testimonii, dubitare non possum, nec Deum , aliquid impossibile homini praecepisse,nec Deo ad opitulandum, de adii R .uandum, quo fiat, quod iubet, impossibile aliquid esse, ac per hoc potest . ,
956쪽
DE MORTALI PEccATO, ET VENIALI
homo,si uelit esse fine peccato adiutus a Deo. Cunque Marcellinus,'d quec' libros de peccatorum meritis de remisitone sci ipserat,hac sentet, permo tus suisset,& absurdum sibi uideri significasset ut fieri possediceretur quod neque est,nein filii neque erit,non cesiit huic argumento Augustinii , sed inde occasione sumpta librum de spiritu&litera scripsit,in cuius principio, aliquot exemplis scripturae fieri posse ostendit multa, quorum nohis desint exempla. Et in:i6. respon .lci de persectio.iusiit. 2perte dicit. Non pu - .i test homo esse fine peccato , etiam si uelit,nisi adiuuet gratia Dei. Neque
istam sententiam retractauit in Retracta. tametsi illius expresse meminit lib.
Sententia Hiero. de potestate ustandi omnia uenia lia. cap. XXII.
OBηci tamen contra haec potest Hieronymus,qui tribus citatis libris
aduersiis Pelagianos,nihil pene aliud agit,quam ut ostendat homi
nem,quantuncun uili et nitatur,haud quaquam tamen posse euitare omnia peccata. Quanditi est,in fine.x. libit,sinis adueniat,quo di ercat' iniquitas,&corrupit m hoe,at mortale in incorruptio a itcpimmortalitatem mutetur,necesse est nos subiacere peccato,non naturae & coditionis,ut tu calumniaris uitio,sed seagilitatect commutatione uoluntatis humanae,quae per mometa uariatur,quia Deus selus est immutabilis. Et cum
Critobulus argumentaretur,eum qui potest uno die se abstinere a peςcato posse de altero qui duobus,posse& tribus qui tribus,posse S iri 60 , IJ Dhoc ordine posse de trecentis,& tribus nailibusn quadiucunm se uoluerit abstinere hoc primu ab eo petit Hiero.ut dicat simpliciter posse hominem
in perpetuum sine peio esse,si uelit. Quod cum ille aperte concessisset,mox. ipse adnisus est omnibus id uiis refellere.Et in s.libro non longe a medio . - Hoc inquit est,quod tibi in principio dixera in nostra situm esse potestate, uel peccare uel non peccare,& uel ad bonu uel ad malum extendere manu, ut liberum seruetur arbitrium .sed hoc pro modo & tmpore dc conditio. ci ne fragilitatis humanae,perpetuitatem aut impeccantiae,soli reseruari Deo, ct ei, qui uerbum caro saeuis.carnis detrimenta, de peccata non pertulit Nem quia ad breue possum coges me ut posiim iugiter. Postiam ieiunare, uigilare,ambulare,legere psillere,sedere,dormire,nunquid in perpetuum cNew uno argumento Hiero.in hanc rem utitur,sed tum ex testimonijs scriPturarum,tum ex aliquibus lapsbus uirorum taelitate de religione pr*cellentium tum ex stagilitate humana,quaispe fit,ut posspe de uirtut inriculmine ad uilia iusti delabantur,& si non obruantur ictationum fluctibus certe negligentia subrepente, aliqua uitiorum sorde. aut labecula interim asR p . pergatur et commaculentur.Nihil est tamen quod Hiero.autoritatem hoc in loco resormidemus. Non solum non aduersatur nobis, sed si bene omin D. 1,nia expendamus,mirifice nobiscum conuenit, de uel ipsius posivmus au-
Hicro. toritate omnia confirmare,quae tradidimus. Ac primo quidem omnia in
957쪽
ι : ' LIR. VIIII. IN I . c AP. 4ς α' A specie nobis Ei aduersantia referre possumus ad imposilbilitatem mora 1 tano Nam quod non de alia imposistulitate loquatur,vel inde possumus
colligere,quia toto pene primo libro hoc exigit a Critobulo, ut proserat aliquem hominem,qui fuerit sine peccato,st contendat hominem posse esa' se sine peccato,aut certe confiteatur non posse a quoquam fieri,quod a nul
a lo fletian queat edocete. Aut da inquit exemplum,qui absque peccato suerint in perpetuum,aut si dare non potes,confitere imbecillitatem tuam, de noli ponere in coclum Osuium . ut peresse Sese posse stultorum illudis auribus .Quis em tibi concedet,posse hominem sacere, quod nullus in quam hominum potuerit Et paulo post . Qui ergo aiunt hominem posse esse absin peccato si ueli non poterivit hoc uerum probare, nisi futurum docuerint. Cum autem sutura incerta sint omnia,& maxime quae nunquat icta sunt,perspicuum est eos id suturum dicere,quod non sit futurum.Ecclisiaste hanc confirmante sentetiam Dinne quod futurum est,iam factum o priori saeculo.Et ibidem satis esti aciter putat se probare,nemine posist esse sine peccato quia in ipsis umς. tinctiis Scripturae autoritate & Deiore laudatis,ne unum quidem reperiemus,qui non sumi. obnoxius alicui crato. Atqui haec de similia tantum possunt euincere impotentiam mora iem. Possibilia enim plaeraquesunt logica,aut metaphysica potentia, ct inalia dicuntur in scriptura,quae nunquam suerunt, neque erunt. An Putas, quia non possiim rogare patremaneum, dixit Christus ad Petrum d ipse
B exhibebit mihi modo plusquamita legiones angelorum Quod quidemeerto scinius Christum hon seci Et hane moralem impos bilitatem de ultindi omnia peccata ibi explicat ostendens Paulum non fuisses, ipsi aduersatum,cum nune diceret se esse persectum,nunc uero id constanter negar Nam duplex est iustitia seu misectio.Alcl: una quidem omnes complectitur uirtutes,& ne minimam quidem labe Iam aut uariationem admi ei hanc persequebatur Apostolis,nem apprehenderat,dum hic uiueret. i Altera uero est persecta in suo genere,& subiiciens nos deo, ac omnem culpam laetatem excludens,sed leues culpas admittens,& hac habebat Paulus, Echabent omnes iussi Nullus enim hic omnes habet uirtutes in usu atque -exercitio sed alii aliis uirtutibus,excellunt, dccum in una uirtute,ne minisma quidem parte defician in aliis sentiunt se hic impersectos esse, ac ex parte cognoscere,&ex parte prophetare. Quippe,ut d lib. t. copiose per se quitur,omnia sanctorum lumina aliqua sorde aut tenebris hic maculatur, ut de selo Deo uere Ioannes dixerit.Deus lux est,& tenebrs in eo non sunt 3. Ioa. tibullae. Sed est altera multo magis idonea,& germanior omnium uerborum Expo. Hierony. expositio, quaenobis inde possunt ob aci.Non enim ille conten Hiero.dit probare non postea nobis euitari omnia peccata, etiam per auxilium Dei. Quid minus opus erat in Pelagium certanti statuere Gratiae nimirum diuinae aduersarium magis hoc fuisset, quam Pelagio assertori liberi arbia
D ,dc impugnatori gratiae. Ostendit igitur duntaxat, non esse hoc in ho-
958쪽
i , DE MORTALI PEccATO, ET. VENIALI miliis potestate,sed Deum id posse praestare,cui uelit. Neque patres Cyn- Ccilii Mileuitant,ut patet ex eorum epistola ad Innocem. alia in his de caua
indignabantur Pelagianis,nisi quod absque adiutorio gratis Dei per solam
libertatem arbitrii contendebant,praeceptis cognitis posse hominem ad tatam persectionem iustitiae conscendere,ut non esset necessu tum dicae,Diu mitte nobis debita nostra. Et quanuis quinquesti Episcopi. quiuidentur suisse praecipui in Concilio Mileuitano. in epist. quam ad eundem Inno. scripserunt de Pelagianorum erroribus,tolerabilem de humanum errorem dicunt esse,neque impium existimandum,quod iam tum quidam asserebat posse hominem post suam iustificationem perstiterare rota uita absq; pec cato per adiutorium gratiae&spiritus Dei tamen Aug.qui multo ruit illis
doctio non humanum errorem,sed ut ossedimus pene certam ueritatem
hoc putauit. Neque aliud sensisse Hiero. sed in hunesensum excipienda essti quaecunque in loco citato disserit,ex ipsissimis illius libris reuincemus. Ini ancipio. idib.hoe contendit sub nomine Attici habere a Critobulo . cci personam tribuit Pelagii ut cum dicit hominem posse esse sine pec is , si uelit, adiiceret cum Dei gratia,nec referret Dei gratiam adbeneficium cocli tionis,sive creationis nostrae. Et paulo post uelut ostendens, quis illius disputationis scopus esset. Haec inquit hominis est summa iustitia, quicquid potuerit habere uirtutis non suum putare esse,sed domini,qui largitus est. Et cum postea in eodem libro ex similitudine artiti, quas Deus possibiles humano generi dedit,tametsi nullus queat omnes comprehendere, ranu Ddum non esse ostenditra non possint singuli omnibus numeris Spartibus uirtutum ab luti esse&persecti,subditiVides ergo quod Deus possibile iusserit.& tamen id quod possibile est,per naturam nullum posse implere. Et paulopost. Po Litalia praecepit Deus,& hoc ego sateor. Sed haec posit --hilia cuncta singuli habere non possumus,non imbecillitate naturae, ne cautumniam facias Deo sed animi lasiitudine qui cunctas simul & semper non
potest habere uirtutes .Et ne etiam per auxilium diuinum hoc a nobs praestari non posse,quis crederet,cum obiiceret Critobulus uerba Iudae Apostoli Ei autem qui potens est uos conseruare sine peccato & constituere ante conspectum gloriae suae immaculatos,ita respondet. Non intestigis quae proponieris. Neque enim potest homo esse uiae peccato,quod tua habet sententia, sed potest, si uoluerit Deus,hominem seruare sine peccato,& immaculatum sua misericordia custodire. Hoc & ego dico,quod Deo cunnm postibilia sunt. Homini autem non quidquid uoluerit, possibile est domaximeid esse,quod nullam legeris habere creaturam. Et in.r. lib.ita scribis. Dixerunt Apostoli. Et quis potest siluus esse Audiunt a domino. Qus impostibilia sunt apud homines postibilia apud Deum. sunt. Ergo aliqira quae apud homines impossibilia sunt, certe ea esse postibilia ex eo ostenditur,quod apud Deum postibilia sunt. Sit ergo S apud Deum postibiale homini,si uesit donare impe anua,non ipssus merito sed in cistentia ,
959쪽
LIB. VIIII. IN π V. c AP. si A &apud homines nequaquam postibile,liberi arbitrη potestate, quod nu tu donantis accipitur.Hxc ibi.Quae uerba manistae indicant tantum eum contender non posse hominem absq: Dei auxilio uitare omnia peccatiui. Sed dc aliquanto apertiora sent, quae ulo post principium. .libri lammus. Hoc de nos dicimus, posse Deum quicquid uoluerit, de hominem ni se dc propria uolimrate quod tu asseris,sine peccato esse non posse. Videaut non negat cum auxilio Des nos hoc posse Nec aliud reprehedit in P lagio nisi ci, hoc subiiciebat nostrae potestati,& ab lute de sine adsectione Des gratiae dicebat nos hoc posse. Unde de statim subditi Sin autem potest homo esse fine peccato,si uelit,srustra nunc iungis & gratiam, qua potensi non indiget. Quod si non potest abset Dei gratia stulte tu dixisti poste qanon potest. Quicquid enim ex alterius pendet arbitrio,non eius est,quemi posse contendis,sed illius,sine quo eum non posse perspicuum est. Et moκ subdit.Tu dicis hominem non esse sine peccato,sed esse posse cum econtrario ego tibi tribuam,quod negasti,ine hominem fine peccato per Des gratiam. s per se esse non posse. Et addit. Deus possibilia mandauit. Hoc nulli dubitim est. Sed quia homines postibilia non aciunt,idcirco omnis miNdus subditus est Deo & indiget misericordia Dei. Quod & exemplo D
Didis euestigio subindicat. Cum enim electus fuerit a Deo, ut saceret oma nes suas uo luntates,ac per hoc ex Des gratia, potuerit eas opere compleare,tamen ex sua culpa non Cmnes expleuit. Et ne in Dei gratiae infirmit B te neci: in naturae nostrae imbecillitatem,sed in lassitudinem dZignauiam nostram reseramus,* non omnia peccata vitemus, ele,nter, Sc doetisti.
me subnectit .Hoc de nos dicimus, posse hominem no peccares uelit pro tempore pro loco, pro imbecillitate corporea, quandiu intentus est antimus quandiu chorda nullo uitio laxatur in cithara. Quod si paululum se remiserit, quomodo qui aduerso flumine lembum trahit, si remiserit ma aium statim retro labitur,ct fluentibus aquis,quo non uult,ducitur, sic hui mana conditio si paululum se remiserit,distit stagilitatem suam,& multa se non posse cognoscit. Et ut finis totius disputationis congruat principio in fine teriri libra ex sancto illo ritu quo antiquitus credentes,orati onem dω minicam dicebant stat im dum leuabantur a sonte hapiismatis Se in corriporis Christi sacrificio, docet errare Critobolum, qui coclestia iam in haetilia sibi arrogabat domadeo ut contenderet,posse hominem non peccaare si uelit,& cum Ioviniano diceret, baptizatos plena fide,rentari ultra, de peccare non posse. Frustra enim ea peterent fideles baptizati, quae uel iam habebant,& perdere non poterant,uel in sua ipserum sita erant potestate. Denique totis pene illis libris hoc unum expostulat cum agio, in om ne Des praesidium a nobis auferret, cum posse nos esse sine peccato assere. ret,& gratiam Des non ad singula referret opera. sed ad conditionis. ac logis,& liberi arbitrii potestatε. Et mirifice laudat Augustinum eosdem ima Pugnantem,quod dicerint, posse hominem esse sine pectato,si uelit abis
960쪽
DE MORTALI PEcCAT ET VENIALI Des gratia .cte quo etiam ostedit non aliud stuqluissecontra eosd instat CDe. Pensitis igitur omnibus de expensis ture qus illis in libris D. Hieron disseri licet in principio libri de alias non semel eis uitiatur inclinas ut in fingulis bonis operibus quantuncunque paruis, de sicilibus, & nihil ad religionem spectantibus, Dei indigeamus,& seuamur auxilio de insnogula talia illud debeamus implorare, tamen tandem in posterioribus alliarit,posse hominem per liberum amitrium uitare aliqua peccata, sed nequaquam posse nist per gratiam Dei, omnia subterfugere. Quare non contra nos stare, sed pro nobis potius dimicareeristiniandus est: in tamen subeompendio aliquo habeamus omnia,quae dodiissime quidem,sed putorige de subobscure ibi disputat commodum erit ad nonnulla argumentare ondere,quae aduersus nos inde possiet curiosus lector colligerri iγ De virginientis, qtiae ex Hierom. possunt di, contra potentiam uitandi P. iet
LN Omma peccata. cap. XXIII. - .
A, C primo quilaeo ei nobis possitnrplurima ut iust pagi tinti
l-monia diligenti sit me ibi a D. Hierony accumulata, Se a nobis ma/μ xima ex parariam citata, quibus Ueri uidetur, nemo hic fuisse sine proprio peccato, qui de scia innocentia, uel munditia potuerat gloriari.
Verum ea omnia,si bene expendantur, difficultatem Se raritatem rei indυ cant,de impotentiam moralem ut certe liberi arbiim imbecillitate,& nos strae iustificationis incertitudinem neqi uel minimum est inter illa omnia testimonium,quod sic gratiae Dei aduersetur, ut ne per ipsam quidem uitari Dposse omnia peccata doceamur. Secundo postant contra nos produci ignorantiae & humani lapsus sanctorimi , qui nos praecesserunt . Si enim ei in sanistissimis uiris,qui omni se animo ad uirtutes contulerimi. & totis se
inribus Dei obsequio de gloriae consecrarunt,si in patriarchis, in prophetis in Apostolis nullus fuit, qui omnia deuitauerit peccatat, ut paulo ante ostendimus quae ista temeritas est,ut nos posse dicamus per gratia, qae nulliis quantuncunque iustias etiam per eam potuits Nunquid possiimus esse meliores patribus nostris ac patriarchas,de prophetas, de Apostolos anatecellere s Nunquid maior gratia adsutura nobis est, quam illis,qui primistias spiritus acceperunti An sorte errasse credendus est Ecclesiastes, qui ait; secundum quod citat Hieronymus. Omne quod futurum est, iam factum est in priori taculos Sed nos nem futurum aliquem ita sanctum credimus,
qui nullum in uita admittat peccatum,nem maiorem sanctitatem,aut innocentiam aut munditiam asserimus i nouissicius temporibus suturam,qua suerit in principio nascentis Ecclesiae.Atque id ipsum quod nos possumus per gratiam,satemur de potum mulio facilius patres nostws . Ecclesiastia autem tini modium ad naturalia opera, comi ne huius Iscidi cursum reserendum est non autem ad ea quae ex nostro bel Dei arbitrio pendenr. Erunt enim de suerunt se er ptaraque eκ h ii multa, quorum nulla prae
cesserunt omnino similia. Et quanuis nullus suturus esset omnino iustiis,