장음표시 사용
981쪽
LIB. VIIII. IN XV. CAP. A uersa stertiit in eccl.Minus ne diligit Deus nunc e αδ olim synagogains Minus ne prospexit illius dubiis de neces itatibus Non pudet te Christi
num dicere,& conciliorum generalium abiragare autoritatem Si ali uanin inut ais extincta fuit doctrinae lux.& aliqua conciliageneralia errauerunt,atet ut audet tuus sedatis Buciasserere,ecclesia errauit ultra sexcentos
annos,non selum in camicis de lectionibus, sta in administratione baptis, mi & eucharistiae de in superstitione nouorum sacramento*,et benedictiomam,dc ut quidam alii nunc ex uobis contendunt,iniquum est a uobis petios iuniiciatis eo litis Ineralibus ubi erunt magnificii illa Christi promissa Et ego rogabo pauem,& alium paraclitum d uobis,qui maneat vobiscum inaeternum, sibi im ueritatis. Et iterum. Cum autem uenerit ille spiritus ueritatis,docebit uos omnE ueritatem. Et rursus. Et ecce ego
oobiscum sim omnibus diebus,usque ad consummationem seculi. Si mansi cum ecclesia Oritus ueritatis,& ipsa ueritas de s ientia patris,profecto libera illa Lit ab errore. Si non mansit, pronaisitonem suam non impleuit.
vides cornuta te interrogatione teneri,&necesse esse ut uel Christum uil. .as. dicas non suis. ueracem,sic5cilium,aut ecclesiam errasse aut errare posse contendas Quibus uero strophis sacroruinam istam conciliorum uiolare,&eneruare conetur,audiamus. g.non uult,ait, oraculi instar haberi.
de si controuersia recipi,quicquid prodierit ex conciliis. Nam aduersus maxinothum Arrianum scribens. ecp ego inquit, i num, ne γ tu Ariminense debes talus praesudicaturus proserre concilis. Cur non uides Caluine ista Aundixisse illi haeretico qui Synodum Nimiam non recipiebat. 6e conuentum inter ipsos fuisse ut ex Scripturis duntaxat,& abis praeiudicio alicuius Synodi de fidei ueritate certarent None edita & alias no stines edis .ut inuiolabile de certi si si te hinuisse,quidquid Syn.Nimia statuit& L eticos esse,qui illam labefactare conatur tacur uerba Aug. detriacas . Nam et ea si inteis citasses mox tua codicua suista uersutia. Sed nu inst, nee ego Nic u dccxersi fides addis,non temere nudis hominu placitis, sed uni ii si deo subscribit. Quasi uero temere de non summa maturitate diu finiantur quae stabiliuntur in Conciliis. Quanto te fidelius Gregorius, qui palam assi mat se,ut sancta quatuor euangeli uenerari sancta quatuor priora eoncilia generalia arcu idem mox subnectit de quinto d. anathema indicit omnibus qui aliud ipsis sentit Et alibi,redeuntes a sessoriana lis es, non uula recipi nisi uenerandas Synodos,quas uniuersidis ecci recipit, se reeipri en uenerari promittant.Et,lio in loco. Quoties in. praecipuis seditan antistites ordinantur,Synodales sibi. epi. inuicem mittit in quibus . se icta Chalcedonense n. cu aliis generalib. stodire fateantur. Ab isti spurissimam aquarum sentib. disce doctrinam Theologicam intelliges certum & indubitatum fuisseiam olim in ecclesia, ct oracubulae receptum
quidquid a conciliis generalib.emanauit,nem placitis humanis,sta Deos fidem silabibere,cum ris toto corde astatimur. e miror tamen te in
982쪽
carium Christi agnoscis,cuius autoritate congregenti res roborentur imiuersa Concilia.Lwe caece tothaei .decretia iani. Lege quae contra ili luestram h essiti sciripsere illustres illi propugnatores Eme. Hierarchis Ressentis Eceius. Alb. ixius Capensis, Almonsus.nectit iupiter ei ri,ut ad uniuersim ecclesiam reseras , quod Conciliunia. Prehaginense statust pro 'icana prouincia, de in honorem sedis apostolicae , nequis uidelicet inter eos princeps iacerdotumo et summus sacerdos ut aliquid huiusmodi appelletur. Si leo de aliis conciliis Africanis quibus interfuertit laesti sedis apostolicae.Certe Asticani erant patres,qui ex Concilio Mileuita no de alio conci. CarthagΥcripseriit ad Inno. .rationem reddentes omnisi quae contra Pelagianos statuerant,ac illius ut capitis confirmationem de approbationem postulates.Et ex ep.eiusde Inno. ad Mileui. co .patet,illud concilium autoritate ipsius congregatum de approbatum.None etia Aselcanus erat.S.Cyp. qui in ep.ad Corneliu inter alia pientissime scribiis Neo enim aliude haereses ortae sunt,aut nata schismata,quam inde quod Ecerdoti Des no obtemperas,nec unus in ecclesia ad tempus sacerdos, &-tepus , iudex uice Chi iiii cogitatur lege hanc totam ep. de uidebis quantorii pec
catorum sitis rei, qui uicarium Christi perpetuis conuitiis insectamini lege .ue, quae Aug.& is etiam Aphricanus ad Bonisacisi Papa stribit, quaeq; atqPatres Orig. Hila. Chry. Theoph Cyrillus Damast..u innumeri alii din'. sanctitate & eruditione clarisiimi. de Petri de succestarum ipsius primatu oscripta unt,& si uelis salubriter uinci,sine dubio agi vices testatissimum esse in sacris literis unius capitis sub Christo principatum, lecti quod hic aut ille mali functus fuerit suo osticio necestitatem dc utilitatem unius prims kdis,
cui omnes catholici oboediamus, negabis. Vini,haresatis nunc tibi, reueratamur,unde huc te cogente digressi sumus. i.
Qi revi tu ilia Christi peccatoribus imputet . cap. IIII. . AT V ut de beneficiis corporalibus Christi merito peccatoribus. exahibitis nunc sileamus ad sex. potissimu*iritalia beneficia illis Christi iustitiam imputari uideo. Primo enim de propter Christita mutitis peccatis seruaritiir in qus alioqui laberentur de ei par est gratias agant , quod ob ipsius gratia & preces apud patrem misericordissima ipsius ma mi impeditisint,ne se uentius & grauius corruerent. Deinde& propter eundem longanimiter expeditantur ad poenitentia. Ae tertio Christi nomitie de causi aliqua ess impartir Deus ali ia- non solii resistant ustiliter Mi' qui b.tentationitasta&aliqua bonad dissicilia opera iaciant,per qmadata Dei impleant,ac uitent poenas s emas,quas si nono rem,mererenturive enim lib. 6.CD. inscripturis de patribus abunde firmauimus.et in grauisu. U. Grat mis peccatoribus inueniuntur aliqua bona opera dignalaude. Et pessime vii, pctora de omni,peccatoribus Calui. hacui parte meretur,qui contra cap. s. hua
pπα ius decreti ita stribita osteris uix sudebituriantum stupori suisse inpa
983쪽
. T QB. π V. IN XVI. CAP. 4 sis Apatu ut iustificationi ullum opus praeponerent etiam si ne 'rent elle tanti boni meritorium. Quid enim ab homine prodibi donec spiritu Dei fuerit regenitus Et hoc c54rmat circa can. . cimo,quia arbor mala non potest, ' 4nisi malos laudius sacere,omnes autem sumus inals arbores,donec in Christum inseramur.Secundo, quia infideles facta sua nonad legitimum fine rese.α runt aliut dicit Aug. Religi' nostra iustos ab iniustis non operum. sed ipsi fidei lege discernit.Tertio quia inu. diuit.Sine fide impossibile est placere Bouf.e. sino. Quid uero mirum,si Caluinus omnia opera peccatorum damnet,cudamnet,ut supra explicuimus,mam omnia opera iustorum Si quia arhor mala no potes nisi malos fructus. sacere,damnas opera infidelium', quia iustificati sunt bons arbores,approba saltem aliqua opera ipserum.Et si quia sine fide impossibile est placere deo.colligis omnia opera infidelium Deo displicere collige deinde .non omnia opera fidesium ci displicere. Quod si rto scis,n5 omnia opera iustorum tametsi bonae sint arbore esse bona,
docrat teparitas ratiosus,nec omnia opera malorum elle mala. Possunt. n.
aliqua purae esse de nudae obtauationes mandatorum,dc in nullum finem malum sed in bonum potius es ordinatae.Et Aug.qui in locis supra cita
iis de lib.s.con.Faustum c. 9 3ro nobis militat,in loco,quem tu allegas, no tra. 11.tra.
opera bona a malis sed iustos ab iniustis lege fidei dicit discerni. Nec quia ij iiis quis nobis displiceat necesse est & omnia ipsius displicere. Fortius uero
pro te pugnat quod alibi ait, Nisi quisl iniquam uoluntatem mutauerit, si bonii operari non test. Et alias. Initiu operum bonora,confessioest operum malorum.Sed pro his&similibus ac pro illis quae de mala arboreta v ectas lege qli citato scripsimus&in. q. ult.de iustificat.&ex eis intilliges, bo 'a ab scripturis de sanetis do. h. ea duntaxat aliquando censeri quae uitae aeternae sunt meritori atq: ideo Silium esse,arborem malam n5 iacere stuctus bonos quia peccatorum opera. sio bona sint meritoria beatitudinis non sunt.Nec ideo tamen ea de dicere mala. No.n. dixit Christus, sic tu citas.non posse morem malam nisi malos fructus facere. sed ut nullam hinc ansam seu patrocinia uestro errori cimeretis dixit,sicut nos dicimus .rio posse arbore mala bonos fructus sacere Pister haec aut imputatur iusti. Billicus. tia Christi pct5ribus ut uocemur alliciantur,et inustentadgraii LEt hsc sic a Deo in nobis pn Chris si fiunt.ut nulla in his partem habeat libertas no α. Vocatio sera, ut lib.6.c. 8 docuimus. Quod Z in Aug. Gre de Beri certo memini me pdimu nolegisse. Nec Christo tua imputanda est gratia excitans pctsires imputada & sibo liber
illi est gratia adiuuans,qua fit,ut ipsi libere & Odte assentiant gratis uocatis, tali. ac se disponant.& praeparent ad gratiam de amicitiam Dei per ea quae t b.6 Beri r saecessiria uel comoda ad hoc statuimus. Cu. n.necessaria fit gratia de fauor Cy lib. aridei ad pillam ut abunde probauimus. q. t. de iust fi.de leo. ep. U.de Aug. Bumtu.s P. 3 6. indubitatu asserunt,nun* eam gratia obtinerent pctores nisi pro. Reo ad pter merita Christi. Fatemur igitur,audi Cal ne φ te pigeat discere,quod lo cal p c.et aa uia antidoto suis indicas non intellexisse. Eatemur inquam a deo esse qd c .s
984쪽
possimus in insum a peccatis conuerti,& quod in ipsum conuertamur, &A . ad uerisiimum esse quod ex Augusii no allegas. Per mediator. Christum ex Ponis. c. 8 malis Deus facit in sternum bonos . At m gratiam per Christum nobisi' nunc factam,hoc exii perare nouimus gratiam Ads,quod cum ille accipe rit posse,nos accipiamus et sacere. Et ista luculentius et plenius,quam uox docuerunt supra patres, ut ex lib. . & 6. huius operis potes intelligere. Quare perspicuum est,no patres,sed te hallucinari qui illis impingis quodue motum nobis offerri se milient, qui mediam electionem nobis relinquat. Credis.n. tantii illos posuisse gratiam,qus antecedat liberam couersionem peccatoris, cum illi liquidissime meminerint excitantisci adiuuarius, hoc est,ut lib. 6 docuimus,antecedentis de comitantis: Inde uero insilis erras quia non intelligis mixtim hse fieri a lineio arbitrio de gratia de non singillatim simul de non uicissim per singulos prosectus illa operari. Pulchre r. Pa. nanc deri ardus. Non partim gratia partim liber. arbitrius ed tota singu u. . la opere indiuidue peragiit, totum crudem hoc, dc totum illa, sed ut rotuin illo,sic totum ex illo de queadmodum in operibus, qus sicimus per solum Dei concursum naturalem libertati nostrs non pr uincat concursus cliuinus ita neci: in istis praesudicat concurses gratuitus. Administrat in pro sua summa sapietia illa omnia suauissime. Sciuxta uniuscitius p res naturam proprietatem. Quod si istum concursum intelligeres,quoMecas ca. 6 us pecullariter adiuuat nos ad bonum Sc non ad malum,propter telii mo' niaqus sine de commodissime sinuam exposita a doctoribus, quset de
concursa generali exponi queunt, nunquam aduersueris Synodo in cartio. Non. n. negat Deum concurrere uoluntate sua, de concursu comuni almala sed quia non per inde ad ea concurrit atq; ad bona, neo uoluntates nostras ad mala excitar &extimulat.aut adiuuat scut ad bona ideo anathema indicit dicenti no minus propriti esse opus des proditione Iuse qua uocationE Pauli. a de pn hoc & quia no impedit pcta, se caecitatem & obsti
. i. c. is natione pMRr,cum in lisc in lege prohibear nivissiue ina dicitur se habereti li. ine. 1, in peccatis,& zmissiue excscare,ac indurare,& similia. Sed de illis satis min ta supra diximus. Nec miror tia,quod no intellexeris per adiuuante gratia hoc praestari nobis iuxta Miam patrum quod tu ui nempe ut ex ri olentis
the i olimre sinini in otis ciui etenebris obrueris,ut cum disertissime G
inusti,sed uolutard Deo seciente conuertimur. Dic impie & tuae iplius conditionis & nobilitatis ignare,qn Deus orius peccato ib. nignissime pollicetur, Couerumni ad me,& ego uertar ad uos,cur uosioria
985쪽
LIB. XV. IN XVI. c AP set A absis requiriti cur hortatur,ut se in ipseni conuertant cur pulsit ad ostili obstinatae uolutatis cur excitat cur inuitat cur clamat,si non subest eoru pote ruati,ut conuertant,uel non conuertans Nunquid ista Deu cum brutis sace ire audisti, aut legisti un*, tametsi illa faciat,non inuito, sed uoluntarie per . , seu appetitum ei obsequi in Oibus,qus de ipsis ipse n se disponit ' Cur lioetam apertii,& tam sorte libertatis nosti s tesiimoniu,quo patres usi sunt deludis,& nihil qu uel in Oeciem uoisimile sit,ad ipsum respodes Cur imputatur peccatoribus impoenitentia si non subest eorum potestati sua conuersio Cur non distinguis a naturali appetitu uoluntariti consensum,qui defi-μiente Ber.est habitus animi liber sui,uel nutus uolutatis spontaneus c Sed beri pra. piget me,& pudet rem adeo apcrtam, ot scripιurae,sanetorum,& lumi, et lib. vio. nis natur is tesiimoniis lib. r. confirmatam,nunc uel obiter attingere. Re spondebo tantum tuis argumentis. Ais primo. i liberum arbitrium, Obie a hoc est,sacultatem in utranm partem liberam Scsolutam,titulum sine re di . c M. cunt esse Christum habent autorem cum dicit liberos fore,quos filius liberauerit,alios esse seruos peccati. Vt quid uero Christi uerba decurtas, de minuis Non dixit Christus,ut tu allegas,liberos fore, quos filius liberauerit. Sed est. Si ergo uos filius liberauerit,uere liberi eritis. Illius particulae, uere, Io . Re adlactione uestro errori ansura omnem amputauit,& ostendit, sicut sancti doctores docuerunt,d antecedentia postulabant,non se de libertate natui sagere quae in illis etiam tum erat,sed de libertate gratiae Se gloriae,quam ille largitur iustificatis. lege doctores Theologos,& ipsi te docebunt triplicem esse libertatem sicut de Beria. disci te tradidit. Est enim libertas naturae, quae Beri rati est libertas a necessitate,& communis est bonis de malis. Est libertas gratis, er bb. quae est libertas a peccato laetati,& propria est iustorum, quia peccatores Libertu. omnes sunt serui peccati. Est libertas gloriae, quae est libertas a miseria, de triplex. propria est beatorum.Sed addis. Quod ad ipsam uocem attinet, audiant Obiec. a Aug.qui liberam hominis uoluntatem esse nega quandiu uilicentibus, de calui. uincientibus cupiditatibus stibdita est. Alibi autem sic loquitur. Victa viis Aug. m. tio,in quod cecidit,uoluntate, rei libertate natura. Item lib.arb. male usus 1 4. ad homo de se perdidit et ipsum. Ite. Magnas homo lib.arb. uires,cum condeis Anast. retur,accepit,sed peccando amisit. Ne tamen his aut similibus uerbis Aug. Ho. 13. is deceptus,in tuo errore,ut facis, permaneas,scito Aug. tapede libertate gra Ioser. . detiae more Christi & Pauli loqui,atque ideo abrogare libertatcm peccato. vi .ap. 4ribus. Alias uero quia de libertate ad bonum duntaxat loquitur, de sussi. sti e litiiciens non est nostra libertas ad surgendum a peccato,& mandata Dei im c. o. plenda,nisi a deo adiuuetur,exiguat omnino est particula , quae nobis ad Rio. Bene operandum reliqua est post peccatum, more communi, quo parum Ro.6 pro nihilo reputatur, nullam in nobis libertatem ad bonum superesse diacit. Et ne aliter exciperenturhsc quaerit citas,&alia, quae nos citauimus
similia in. q. de iustisc. Scinti. r. huius operis ipse multis Iocis & libris ibi 'a nybia citatis desigenter cauit, de in lib. i. Retrin. Qi6. palam dicit non it
986쪽
DE VERA, ET FIcTA IVs T. cuRMII puri accipienda haec esse,quasi totum amisimit homo, quod accepit. Unde dox Ccte Rich. Cum audis liberum arbitrium esse captiuum, nihil aliud intellige
quam infirmum,de natiuae potestatis uirtute priuati im. Et paulo ante ista explicat per hanc potestatem,quam modo recupςrare non possumus,poutuille hominem omne debitum soluere, et omne malum cauere,sed per peccatum,ait,amisit homo potestatem,no libertatem. Nam bonum posse, est uere posse,sicut cogi non posse est uere liberum esse. Et haec libertas, addit,nec in bonis est maior nec in malis minor, quae nec per peccatum misnuitur, nec per meritum augetur. iii a tamen August. libertatem in lociscitatis uocabat potestatem lassicientem ad bonum de haec tanto maior est, quanto nos meliores sumus, ideo alibi dicit. Tanto liberior uoluntas , quanto sanior,tanto autem sanior quanto diuinae misericordiae, gratiaeaque subieetior . Quod si solis peccatoribus abrogare Caluine uoluisti libertatem, cur is obuiam patribus damnantibus dicentibus liberum arbitrium esse titulum sine res Nonne saltem res , subsistit in iustis c Esto inamen libertatem nobis in his abroges, quam de nos sine gratia Dei, de ii putatione iustitiae Christi; parum posse non negamus,cur in illis,qux contra cap. .notasti, dispositionis momen abhorres talem obsecro, ais, dispositione inueniet spiritus Dei in cordibus lapideis An non pudet eos dispositione fingere, ibi spiritus ipse ubi in inscripturis pronunciat Omnia esse contraria Curetiero nos pudeat ucrbi dispositionis, cum non nobis, Deo,qui emollit de puparat corda nostra eam tribuamus S Tepudeat, cotradict.
qui non intellectis uerbis patrum exclaritas in cano . Et qualis erit cordis serrei a seipso prsparatio donec mirabili conuersione carneum esse erit Quasi uero patres non disertissime explicuerint istas omius prsparationes esse a Deo, qui nobiscum de per nos prsparat corda nostra s Cur aute non uides apertare hic cotradietione teneri s None fide de poenitentia
tu ipse a peccatoribus,ut iustificetur, requiris, de fide ais apprehedi iustitia sQuid aliud fides de poenitentia sensiqua dispolitiones, quas nos ad iustitia exigimus Si fide apprehendimus iustitiam 'scedit ergo fides iustitia,&di
Oositio ad illa est. Dicis.Ita praecedit, uitamen Dei respectu sequatur. Eo quis tibi negat,a Deo nobis illam coeedi, de priores ac principaliores partes Deum in ipsa,& in omni dispositione nostra teneres Hoc tin contendismus aliqua Deum prius in nobisessicere,quamnos iustificet, de per ea nos ad recipiendam iustificationem ab eo prsparari, & disponi .Antecedunt. n. nostrae dispositiones gratiam gratumfacientem de sequuntur gratis datam rios praeuenietem.Vnde Aug. Paru est uelle nisi Deus misci eatur,sed Deus non miseretur,qui ad pacem uocat,nisi uoluntas prscesserit ad pacem.Nec retraelauit haec in Retrae .sia docuit , misericorsam Dei praeuenire hanc uoluntatem,&per eam prsparari nos a domino ait ad illam pertinere uocationem,quae praeuenit & fidem. Quod de in expo. inchoata epi. ad Ro. -
his uerbis do iniusta esseCograua dei, gratia iustiti cum citam e
987쪽
LI p. XV. IN XVI. c AP. . 468 A nitentiae meritum gratia praecedit,ci, neminem peccati sui poenitere nisi admonitione aliqua gratis Dei. Quia tamen peccator indignus est pane, quo .suescitur,et pro mereri non Potest,nec ulla sua poenitentia debitam sibi dicere reminionem peccatorum, adhuc opus est ei imputari de uo iussitiam Christi ut reconcilietur Deo. Sicut enim Aug.luculenter explica quanto lw68. lib. eun psnitentis dolore misericordia dignus quis fuerit Dei indiget cism5 M.qtia et benignitate,qui eius precibus doloribusq; subuenit, ex si sibi deresina queretur,interiret. Quare et imputatione indiget iustitiae Christi, per quem unum placuit patri omnia reconciliare. Et per eum unum dispositiones omnes peccatorum ad gratiam idoneae a Patre coelesti habentur ad eoru : a
, Ad quae imputatur iustitia chrisu in ipse immittam .
O Vanquam autem Caluinus plane consentit peccatoribus imputa- R p. iari Christi iustitiam ad ipsorum iustificationem, tΦ in his sic in m . r.e. nere traditis nihil nobis aduersetur , si tamen peculiariter disquir mus,ad quid peccatoribus imputatur iustitia Christi in ipso momento iustificationis,non mediocris inter illum denOR inuensetur controuersia. lNOs enim ut iuxta sciitentiam patrum lib.s.cap. .dc seq copiose declaraui B mus,nomine iustificationis. emissionem peccaturum tincti Mationem,rς nouationem, & adoptionem in filios dei & haeredea regni cociorum, comprehendi intelligimus. Ille uero unam remissionem peccatorum nomine iustificationis intelligit. Et quan* perpetuo coniunctas ac sibi cohsrctes iurificationem de sanctificationem asseuerat. nec posse alteram ab altera diuelli, tamen patres accusat,quod ita cossiderii de eadem inter se secerint. Ac se ctificationem & renouationem pro eodem omnino ac ir.Sed utriusque: nomine quid uoluerit intelligi aut quatenus illas a remissione peccatorui distinxerit,non explicat. Palam tamen indicat se in duobus saltem apo his toto coelo distare. Nam primo quidem non credit hominem,cum iusti ficatur,in obscientiam Dei resormari. Verba illius haec sunt. Verum cum tunc iustificari hominem tradunt cum in oboedientiam Dei resormatur,t tum illud Pauli argumentum euertunt.Si in lege est iustitia exinai uxa est des, se abolita promissio. Ac uidest aliter hic interpretetur hunc locum , . , Rc dum ex eo collegit certitudine gratis,ut m. ticitauimus. Subdi nan statim. Intelligit.n.neminem inuentu iri inter homines,in quo salutis,promisa ' .sio compleatur si innocentiae conditione sit implicita,& ruituram mox es- '. se fidem,si operibus sulciaturaet mox.De regeneratis loquor. Quatum.n. abest a iustitia,quae in hac uita inchoatur uitae nouitas Sed de in altero a pa
988쪽
conferri iustitiam,sed eos una gratusta acceptione propter Christit,ues unia C ca Christi iustitia sibi imputata,aut gratuita imputatione iustitiae ipsius este iustos. Causim inquit iustificationis Tridetini patres duplicem fingunt, aesi partim remissione peccatorum, partim spirituali regeneratione iusti essea. .i mus. Vel ut at as uerbis exprimam,quod sentitit,ac si partim imputatione, partim qualitate iustitia nostra constaret. Ego aute unicam de simplicem eis se assero, quae tota continetur gratuita Dei acceptione. Eam praeterea extra
nos consiituo, quia in solo Christo iusti sumus. Et paulo post contradicet patribus,quod ais ant nos uere esse iustos,& non latii reputari.Quis ueno . s. Ga ro tantos errores immo blasphemias possit iam squo aio ferre Vbi est imia. ς. r.6. pie,quod Paulus de eum secuti doctores sancti diserte asstm1r, Baptizatos
leb. 6 nouas esse creaturas,et per baptismum,ueterem nos hominem crucifigere,
ac exuere, de induere nouum.&renouari ad pniam,si nec in hac uita admitRo. 6 tis elle uirs nouitatem Cur Clarisius dicit nos renasci per baptismum, si ab tradict. est a iustitia, qus in hac uita inchoatur,uits nouitas Quid de tu csce ibidem cubini. dicis,simul ac iustificamur,sanctificari nos,isc innovari,ac regenerari in viis sanctitatem Quid al iud est uiis sanctitas in viis nouitas: Si dicis, regenerari histos in uits sanctitatem,non qus statim fiat,sed qus in patria sutura est, ac propterea sine uiu nouitate posuisse te,sanctificationem scri in hac uita aut quia,uits nouitas, quam acquirimus per baptismum, est tantum, ut Postea addis,inchoata, iti non meretur dici uiis nouitas.nimium profecto deludis uim baptismi & per ipsum uere nos Deo regenerari ignoras. Siquidem re Dgeneratio sine nouitate esse non potest. Quomodo uero sanctificationem ct innovationem remissioni peccatorum coniunctas dicis, si cum remi tuntur nobis peccata,nulla fit alia nouitas in nostro spiritu Non requisiuerunt patres ad iustificationem,nouitatem Operum. Nam paruuli iustis canis
tur fine illa,& haec uitae nouitas sequitur de finis est iussificationis, sicut Paulus explicuit ad Roman. 6.Sed requisiverunt dunta mi ut simul cum iussificatur homo renouaretur,d reformaretur, sol sanctificaretur interius ad
oboediendum suo loco de tempore. Et hac nouitatem ipsa ratio iustificationis a nobis emagitat. Nam si nihil cum iustificamur,acquirimus, quo Deo simus gratiores de ad ipsius exequenda mandata promptiores, nec sancti possemus dici,nec iussi,nec noua creatura per iustificatione fieri Lege Cabui ne quae lib. septimo tradidimus,&agnostes contra autoritatem sancto - ne frum,&contra rationem re negare habitum iustitiae. Atqui ubi negare linos uere habitum iussitiae, continere te certe debueras ab illa blasphemia, I iussi, q'iana incurris,dum negas nos uere esse iustos, de non tantum reputari . Qilippe cu Scriptura palam hoc elogio exornet sanctos pudere te debuit si quicquam in te esset frontis contradicere Synodo assisenti eos non tan -ltum reputari, sed uere esse histos. Esto aliquando scriptura loseph patrem
Christi dixerit, quia talis putabatur communiter, de ille loquendi tro
989쪽
A pus non erat uulgo nec dodiis inconsuetus, tamen grauissimus prosecto error est,& autoritati & sanctitati scripturarum uehementer repugnans, si putas licere,ut dicat quispiam quos scriptura iustos uel peccatores praedi car,liaud quaa tales fuisse,sed duntaxat reputatos esse. Ad hoc ne silius Dei
laetus est homo, ad hoc tot & tam graues labores, ac mortem turpissiamam de acerbissimam pro nobis pertulit,ut nos reputatiue tantum, de nouere saceret iustos Latia uereor Caluine te consorte eorum minime sui rum, quorum gloris tam leuiter,& tam 9equenter detrahis c Attamen aragumenta,quibus haec tanta de tam absurda portenta comprobat, patiena ter audiamus. Cum docet,inquit, Apostolus, propter unius oboedietiam obieci. i
iustos constitui multos,satis nisis illor, ostendit, mutuari nos aliunde iusti- calui tiam,'cuius nobis indigemus. Et cum dicit nos praedestinatos esse in ado- Ro. ς.ptionem filiorum Dei ut grati essemus in filio, summam iustitiae nostrae co Ephe.i.
plectitur. Atqui argumentorum tuorum palsstra nobis palmam profecto RQ uictoriae desudat.Si enim propter Christi obsesentiam iusti constituuntur
multi, non ergo tantum reputantur. Si mutuamur aliunde nobis iustitiam, iubi nobis igitur gratis illa communicata fuerit,uere dc non tantum reputatiue eam habebimus,supplebiti Dei benignitas indigentiam nostram, & Euno perinde nos egenos,nudos,ac uacuos,ac eramus prius, relinquet. Egre .gitimuero esset mutuum,ex quo nihil noui haberemus. Et non te a tanto itisu deterruerunt ipsae collationes, quas ibi facit Paulus inter Christum de ni3 Adams Si delictum Adae, uere& non tantum iuxta reputationem quana udam peccatores nos effecit,& ins citiae,& morti, ac damnationi subiecit. non multo magis gratia Dei,dc donum in Christo abundauerit,ut nos ue re iustos ac sanctos,& amicos Dei,dc liberos a damnati me,& haeredes uers uitae essecerit. Potentius sane suisset delictum Adae quam gratia Christi, nisi nos uere iustos Christus effecerit.Fessumque esse quod Apostolus ibi subiunxit. Vbi abundauit delictum superabundauit S gratia. Quanto terectitis de Christi gratia Cyrillus, qui alicubi ita loquitur. In horto Chri si ori lcri
gratia incipit, per quam a malis liberati, in pristinum habitum restituti sin imae.ic mus. Si iusti ergo suerunt uere protoparentes nostri,& non tantum reputati, de nos ergo uere iusti sumus. Nam alioqui in prisiinum habitum restituti non essemus.Deinde.Si grati sumus in filio,veraque est,& non tantum putatiua adoptio per iustificationem acquisita,uere igitur,& non quadam solummodo reputatione sumus iussi. Adde, q, apud Deum, qui salii non potest,quicquid reputatur,uere est. Quare si propter Christi oboedidistiam reputamur iusti,tielis nolis, necesse est,nos asseras uere esse iustos. Sed addis. Proserant siquod habent scalpturae restimonium. Ego cum totam , habeam scripturam mihi suffragantem, hac una ratione nunc contentus ero,quod cum mentio fit iustitiae operum,eam lex de Euangelium in persecta legis oboedientia constituunt. Ea cum nusquam appareat, nihil aliud
untreliqui,nisi ut confugiamus ad solum Christum, ut in ipso iusti cen
990쪽
semur,quod in nobis non sumus. An mihi locum unum proserent, qui Cinchoatam nouitatem pro iustitia apti l Deum probari testetur, uel in roatumuel .ex parte. Quod si autoritate destituuntur, cur non liceat repudia re, quod hic obtrudunt figmentum de partiali iustitia Et paulo post. Qua tutacunque iustitiae portio in opera nostra conseratur,eatenus uacillabit Ddes salusi nostra hoc modo tota periclitabitur. Et post pauca.Denit ubi
de causa quaeritur,quorsim attinet accidens inseparabile obtrudere VOcului. non rum haec tam multa propterea tanta uerbositate replicas, quia non asseque
intelligit ris sententiam patrum. Nec enim illi habitum iustitiae ponunt, ut causam mentiam acquirendae iustitiae, sed ut donum defluens ab ipsa imputatione iustitiae pastum.,Christi,ut efficiat nos iustos,ac renovet, dc procliues efficiat ad oboediei dum Deo.Et si ut tu recte ais,quod subordinatur non repugnat,nihil equi dem repugnabit hic habitus imputationi iustitiae Chrisii, nec salus nostra ex illius positione qui periclitabitur. Nec putare debes ab isto habitu et iustilla Hi a iustitia Christi,ut ab una tota causa & integra nos iussificari. Nam causae cr nostra diuersorum generum nuquam integram aliquam causam constituunt. Iste non in eo autem habitus causa est sormalis & unica,qua formaliter iusti sumus,& tu de genere stitia Christi causa est meritoria uel efficiens nostrae iustificationis. Licet uerismi cause ro ab amore,quo Deus iustos amat formaliter possunt dici Deo cari, de dinostrae iv. lecti,& ab imputatione iustitiae Christi post iu etiam formaliter, ut uis,dia
sue ita sis ci tum,hoc est,absoluti a peccatis,tamen si philosopliice de iustitia dc saneti
Incan. io. rate loquamur, nunquam quisquam dixerit, quod tu audes dicere,nostra Diustitiam in praedicamento esse relationis,cum ab omnibus philosophis de Iustitia sit dialecticis ponatur in praedicamento qualitatis. Et utcunque sit de amoreno est eo diuino,ues imputatione,certe a iustitia & meritis Christi nemo dixerit nossa forma. formaliter esse iustos,ac propterea mirari non debebas, nec reprelaendere, lis nostra quod patres,qui dixerant unam esse causam formalem nostrae iustificatio iustifici is nis,uidelicet iustitiam nobis benigne a deo collatam cano. io .anathematia
zauerint dicentes. nos esse formaliter iustos per iustitiam Christi.Cur aut non uides grauiter te in hoc argumento peccare, cum ut subruas habitum iustitiae probas nos non iustifimri ex operibus Alia quaestio est, an neces saria sint opera ad acquirendam iustitiam, alia an necessarius sit habitus iistitiae ut dicamur iusti. Nec oportebat tam diuersas adeo qusstiones in una confundere. Nam quanuis daremus tibi non pendere iustitiam nostram ab operibus nec ea requirere,exigeremus tamen a te habitum iustiti ut essemus iusti. Et licet daremus tibi non requiri habitum ullum,ut essemus iu/m,adhuc requireremus opera,ut perueniremus ad eum statum,in quo nobis imputetur iustitia Christi. Nec ex hoc periclitabitur salus nostra, cum opera dicamus suam habere uirtutem a meritis Christi, & propter ipsum, Deum nos ad illa adiuuare,neque unum, sed centum loca tibi data ad haec. quae requiris,supra lib. s.&. . inuentes,si illos dignaberis legere. Et cum tu
nectitarias lateris poenitentiam, & fidem, imputetur iusim Christi