장음표시 사용
961쪽
nunquam tamen sutura sanx. Potest enim fieri,utego uel hunc diem absque . omni peccato transigam, quod tamen forsan nunquam futurum est. Neaque in iniuriam existimamus cedere patriarcharum, prophetarum, uel Apostolorum,si dicamus posse nos quidem per Dei gratiam id e quod
iii quom esse potuerunt, sed non si ierunt. Voluit enim Deus eam poIestatem cbmmunem esseramqibus. Et necesse estp secto c6cedere, p enos, . illa uitare peccauta,quae illi non uitarunt. Salis p est,ut sua illis praerogatiuatis lateista,& inuiolata sit,constanter fueri, in par est,nos nunquam adgraa dum sanebratis eorum peructuros,ne P tot euasuros peccata, quot illi per Dri gratiam,& admirandam diligentiam & solicitudinem suam euaserum. Nem tamen Eo reuera, unde necesse sit concedere, neminem sanctorii posse cum Dei gratia ad eorum sanctitatem, nisi loquamur de impotentia morali,& ex lege,qua ea solemus dicere esse impossibilia, quae nunquam sumata esse secundum lege Dei scimus. Qua quidem impotentia de no quoque
palam affirmamus,neminem posse deuitare omnia peccata. Quare nemo
sic poterit tis per Apostolos, aut quod Apostoli no suerunt/dsipos obis l. 1.
sunt homines per Dei gratiam omnes culpas uitare, cur nullus tamentias ctenus uitauit Respondeo breuiter cum Aug.quia homines nolunt. tali ii rursus quaeratur quare homines nolunt dico cum eodem sine praesu dicis pee. me.et
B diligentioris inquisitionis. Nolunt liomines facere quod iusium est, suere. e. 17. quia latet an iustum sit,sive quia non delectat. Quarto de imbecillitas ipsa obieei.
nostri corporis uidetur contra nos induci pos Cum enim ex corpore st. anima compacti simus & in utram parte uulnerati per peccatum ,&adsilianima peccatum,quod in corpore languor,cum nullus in hac uita sic posa P. . sit persecta sanitate stui, ut non aliquando incidat in aegritudinem, uideturre eadem ratione concedendum esse,nec p posse animas nostras ira ualetus dinem suam stinper,de in toto uitae decursu tueri , ut non aliquando alio istitem leui culpae fiant obnoxis, Tamen hsc similitudo eatenus duma at Regon. acceptanda est, quatenus docet nos per uires nostras naturales haud qu -
quam posse uitare omnia peccata. Aliud est enim, quod per grati in purimus saluatoris,aliud,quod per uires nostras ipsus fauore desiitutas. . , Desaitentia, Cr argumentis caluini contra potestitem unplinis legem Dei per gratiam. cap. XXIIII.
AT que hoc minus serendi sunt l, eliri nofiri temporis, quod ne per
auxilium quidemgratiae Dei pose nos tam implere uniuersiam legem. Sed quoniam contra Lutherum huius doctrins parentem
abunde libiti. disputauimus, de eadem ad euertedum Caluinum sariSsum, me. tantum curabo nunc illa refellere, q isis contra definitionem de argumςnsa iis spatrum obiectat. Fatemur,ait Aug. Deum,si uelit posse homin m eueheu
re ad tantam persectionem,ut impleat legem,sed neque secisse unquam,neu
962쪽
qire stimirum, quia aliter seripturae doceant. Ego autem ulterius progrea Cctor, at impoisibile esse assero, quod scripturae nunquam futurum Pro.
Prouer.ix nunciant.Hsc Caluinus. In limine uidelicet naus ium. Salomon monet. Ne transgrediaris terminos antiquos, quos posuerun patres tui. At ille, litetur inquit Aug. Ego autem ulterius progredior. Quo uero miscr proagrederis Plane in praecipitium. Impossibila dicit,esse assero, quod scriptri ii inquam futurum pronunciant.Et quis tibi hanc potestatem dedit: Nonis. . et Wipsi scriptura tibi interdixit, ne addas quise ipsius uerbis, uel minuas. Δ Qtio iure tibi usurpas,ut qas illa dixit no sutura tu impossibilia dicas NM quid de Deo libertate uis cum Vultcleso abrogare,& necessario sore,assearere quaecunque Biptiira sutura pronunciauit Quid quod neque Aug.neque aliquis unquam catholicus eo,quo tu sensu ch it neminem impleile le. i gem Nam tu neminem contendis seruasse legem citra culpam mortalem,' omnibus iustis necessariam fuisse ueniam ut permanerent in Dci gratia. Augu.uero, ut patet ex testimoniis ipsius supra citatis,& omnes catholici - nonnullos credunt suisse iustos,qui legem Des semper seruauerint, nec asi miserint nisi culpas minutas de ueniales,& posse ab Ouinibus iustis est Dei. pia adiutorio laetates culpas ustari,sicut a patribus in hoc N.statutum est, i
dubitatum esse crediderunt. Nam si iudi ceres,non posse a nobis seruari te i ta gem eκ toto,hoc est citra culpam om nem uenialem, de mortalem, quana. bi uis aliud a nobis,dc a sanetis patribus iam citatis sentires non tibi tamen ea .ra . ratione,haereseos notam impingeremus. Et quanquam ex iam citatis ex D, i, tua ista execranda antidoto liquidum est te abrogare nobis potestatem uiolandi culpam litatem etiam cum Dei adiutorio, tamen ne mihi quispiam fidem abroget nec dubitet te in hac impietate suisse, alia tua uerba subiun . In cap. T. Longum esset,ae molestum singula notare,sed hoc magis isigne est, quam ut praeteriri debeat. Sub iciunt catechumenis fidem ab Eccle. perentibus responsiim dari. Si uis ad uitam ingredi,serua mandata. Vae eorum catechu i menis,si tam dura illis conditio imponitur. Quid enim aliud, quam aeterm. . i. na illis maledictio imponituri Agnosces credo,hse tua esse uerba. Sed die impie. Nunquid de Christus maledictionem indicebat adolescenti, qui pie illum,ut supra ostendimus rogauit,quid iaciendo uitam pernam possideret Ita gratus es omnium saluatori, ut uiuifica illius uerba maledictionem cuiquam putes indicere ae inquis eorum catechumenis, si tam dura illis conditio imponitur.Immo iis sine dubio tibi si ea non expleueris. Ne ri.
potes aliter flauus fieri. id uero amplius dicit Ecclesia, quam Christus Non aduertis te Cliarissum ipsem reprehendere,cum nobis exprobras,qci illius uerbis utamur c Quid licet tradere mundo ex ipsius doctrina . si hoc. ni. ' non licete Equidem dc toti uestro dogmati consonat, omnem obseruariis tem mandata ad uitam peruenire At enim,inquis,nemo seruat madata sectriem seruare potest. Hoc est quod te dicere uolebam . Cur igitur Christos isti adolescenti hoc praecipiςbat,aut necessarium ad beatitudinem sugger baret
963쪽
l Abat Nequeunt sane impossibilia necessaria esse ad assequenda possibilia. Irrit dereque hoc eration doces e,neque respondere. Dic mihi. Si quempiam rogares,quid iaciendo peruenires ad gratiam imperatoris,cti ibi ille resp5deret,Si uis ad eius gratiam uenire,conscende in coelum, nonne eum crederes,aut illudere tibi uelle aut certe significare id non esse tibi ullo pacto possibile s Die igitur plane Christum illusisse huic adolescenti, quando non ita oinsanis, ut dicas nobis esse significatum, quod non possimus peruenire adultam. Nunquid autem & Apostolis illusit,cum eis dixit, Si prscepta mea Iominseruaueritis,manebitis in dilactione mea,& rursus Si hsc scitis, beati eritis, ii. s seceritis ea Absit lata impietas ab optimo,& ueracissimo magistro.Nul I unquam ille illusit nec dolus inuentus est in ore eius. Quin uero,cum diaceret adolescens ille se omnia mandata seruasse, intuitus eum dilexit ipsum teste Marco nec mendacq illum eoarguit sed ad maiora, &persectiora est Mari io.eeκhortatus. Uerum audi pie lector, qua stropha uerba Christi deludat. stropha Quia interrogauerat adolescens, Q iid faciendo uitam aeternam posside culuini ho quasi non absolute rogauerit,quid esset necessarium ad uitam sternam possidendam sed quid facere ad id oporteret, perinde putat Christum re nipondisse,ac si apertius dixisset. Certe quisquis uitam operibus uult proa . t nereri,regulam habet sibi a lege praescriptam haec lac,& uiues. Sed consi derlidus est,addit qui a Paulo indicatur finis,ut uires suas expertus homo, Π uel potius impotentiae suae conuictus, deposita superbia nudus ad Chrissitim confugiat. Sed nunquid non & hoc sacere oportet ad ingrediendum
ad uitam Cur non ergo & hoc illi optimus magister procribebais Cur Sehoc a mandatis seiungiss Si per fidem hoc fit, an non ipsa opus a Christo Ioan. 6. 4 dicitur & nobis est proculdubio in mandatis Quod si de hoc Christus reis spondit,quod ais eo ipso satis indicabat mandata esse possibilia,& suffice re ad perueniendum in uitam. Quid est aliud, Haec fac,& uiues,quam fi hse
feceris,uiues Vt quid autem Tridentinos patres insimulas,ci, a gratia Christi nos ad Moysen traducant Certe necessitatem decalogi non apertius tradii uetus testamentum qiiam nouum,necli fides legem destruit, sed statuit, ct tu ipse in cano.ii fateris Christum esse datum nobis,ut legislatorem cui oboediamus,& in canone. u. fidem,quae iustificat,non esse solam. Quara . contraGtione uero necesiarium est,ut obseruationem mandati poeni emis uel spei, duo tabuaut dilectionis toniunctam habeat ut possit iustificare, indigebit de obis- .euatione aliorum mandatorum. Nam Deus omnia exigit & perinde ad omnia obligauit.Sed agnosce hic inconstantiam tuam, &salsitatem nun* lposse satis subsistere. Requiris in his mandatorum obseritationem,&iua ii stos palam subiicis diuinis mandatis tamen in cap. . maledictos asse teras . omnes qui legi sint obnoxii ,&iustitiae legis ideo ais Paulum opponere fidei iustitiam,quod operibus minime c5ste sicut illa. Addis etiam, opor, tere iusti tiam,qus ex lege est,ut noxium impedimentum abiicere, ut illam
obtineamus,qur ex fide est Iesu Christi.Et in tap.8. Petrum sensisie,non es
964쪽
DE MORTALI PE cc ATO ET VENIALI
se exigendam a Gentibus legis obseruationem,q, no sit salus nisi per Chri Csti gratiam. Et in. Cf.indistinete.Fidei nullam fore certitudinem, si operib. nitatur salus hominum. Et in can. ro. in eo disterrea lege suangeliu, ct, non ex conditione operum, sicut illa,sed ex fide uitam promittat. Quae si uera Errorum sunt non modo fides sola iustificat,sed fides,quanuis resultes, iustificare o cata. acer m nes potest etiam sola. Si enim euangelium uitam promittit absque condiuus. tione Operum, nullum igitur opus necessarium est ad uitam. Sed quot hiς Ga 1. sunt o bone Deus errorum portentasTot proveho, quot sententiae. Paulus maledictos asseuerat iuxta testimonium legis, eos qui praeuaricatores sunt legis. Caluinus etiam omnes obnoxios legi maledicitos dicit. Proseacto ut quando omnes subieeti sumus legi, omnes inuoluat maledietione Ro.a. sterna,cui ipse subest. Paulus nunquam opponit iustitia legis iustitiae fideLNam sitetur saetores legis iustificari de fidei iustitiam, etiam iustitiam legis complet hi. Caluinus alteram alteri opponere illum dicit, de contrarias sibi'. inuicem istas tradidisse iustitias. Paulus legem assirmat sanctam, & mandatu
Gala. i. sinistum,& iustum & bonum, de Iegem ait psdagogum nostrum fuisse in Rom. i. Cluisto,atq; eam stabiliri per fidem. Caluinus dicit oportere iustitiam qui
Αct. lege est ut noxium impedimentum abiacere. Petrus,& caeteri Apostoli. qui concilio Hierosolymitano de obseruatione legalium interfuere,sua uel Potius.s s. autoritate indicunt quaedam mandata Gentibus,&necessaria ita iis affirmant. Caluinus dicere audet Petrum sensisse,non esse a Gentibus exigendam legis obseruationem, de quod ille ad legalia de ceremonialia ueto Dris legis retulit,ipse ad moralia de ad uniuersam legem transfert. At p ut οπ . . t mnem eπpleat imPietatem,cum euangelium,et uniuersi apostoli passim re . quirant ad gratiam & gloriam opera, uidelicet obseruationem mandato rum,ipse contra,in eo disserre tradit a lege euangelium,quόd non ex con
ditione operum sicut illa,sed ex fide uita promittat. Et qui Catoniana nobis inflatur superbia,& Milonis humeris intumescit, non intelligit euange i lium& Apostolos non abiicere opera sed ea dicere,quod&rios incuncta ter fatemur,ad iustitiam minime sussicere. Neque Iudaeos dicit Paulus ad iustitiam non peruenisse,quia operibus intendebant,sed quia negleeta fide ip . si sibi opera ad iustificationem putabant satis es quae sine fide S sine gra. Ro. r. tia Dei per uires proprii arb.saciebant. Hoc quippe est quod ait.Eκ operiabus legis non iustificabitur omnis caro coram illo. Et rursus. Issaei stetanodo legem iustitiae ad Iegem iustitiae non peruenit. Quare Quia no ex fide, Disseren- sed quasi ex operibus. Et ut intelligas Calvine,quam non assequeris,differatia ligit et tiam legis de euangelii ac iussitiae operum de iustitiae fidei quas Paulus uide
e Meq. nonnunquam inter se opponere,kito Se intellige,euagelium seu fidem, palam praedicare necessariam esse nobis ad uitam, de gratiam Dei, de meri ta Christi,dc aduersari errori siue Iudaeorum,siue Pelagianorum exissima rium propria Iib. arb. opera ad ueram iustitiam sufficere. Atque hic error et
uana iustitiae persuasio est noxium illud impedimentum, quod Pin. doces
965쪽
LIB. XIIII. IN XV. c AP. 4ssA oportere abiicere ad apprehendendam ueram iustitiam. Quia uero euangelium, uel fides gratiam de merita Christi comprehendit, quibus potissimum iustificamur,& ea in se non comprehendit lex, ut distinguitur ab euagelio de fide ideo per fidem de euangelium constanter fideles dicimus, hos
mines iustificari,ac uere apprehendere iustitiam,quam non potuit consen
re lex. Atque ideo dicit Pau. Si qui ex lege hsredes,exinanita est fides, quia si lex sufficit ad obtinendam haereditatem,superflua est fides, nec opus erat legi superaddi fidem. Sed non amplius lectorem morabor in tuis expIicandis erroribus,ueniam ad tua argumenta,& pedem cum pede conseram, pefiixta disputationis tuae Ordinem,nostrae quo responsionis ordo procedet. Primum argumentum,quod torques contra anathema latum a patrio obiect. a. bus contra dicentes homini iustificato prscepta esse ad obseruandum ima Calain. vi possibilia,hoc est. An.ss .arguemus mendach,qui uniuerses non unius taσel.it.
tum stoli homines transgrissionis reos peragit, sed quinquot usi in fianem mundi suturi sunt s Non est homo super terram, inquit Salomon, i. Re.8. non peccet. Dixerat autem David. Non iustificabitur in conspectu tuo ul- WA. i t. Ius uiuentium. Si possibile est aliqud inueniri,qui lege implear,retractetiss. i. haec oracula. Atqui nihil opus est haec retractari, quia Salomon de David non potentiam negant,ut tu facis,sed factum duntaxat. Ne nos dicimus nostrae potestati sebesse, ut non fuerimus pecolores de rei in cospectu Dei propter peccatum originale, & ad esus remissionem obtinendam indigea i B re nos gratia&benignitate Dei in conseta est apud omnes catholicos,sed ide uitandis nouis &proprηs peccatis actualibus nunc agimus. Et Dauia . dem quidem,quem tu allegas, non semel ueraciss scriptura plane testatur, ut litari.ostendimus, omnia Dei seruasse mandata,antequam lapsus esset in adulterium de homicidium,& post illorum delictorii poenitentia. Et alio. Aug. 1.Requi,sicut recte dicit Aug. omnia mandatast deputantur, quando quicquid non fit,ignoscitur. Nec ueniales culpae impediunt, ut iam ostedimus, quominus quis dicatur seruare mandata. Nam si impedirent, quis esset ingratia pracsertim ,si ut tu dicis,uix momentum praeterit, quo non contra.
hamus nouum aliquem reatum Sed addis. Sin etiam evanesceret illud obiect. a. Pauli argumentum.Scriptum est. Maledictus omnis, qui non permanserie calui. in omnibus,quae scripta sunt. Ergo quicunque sunt sub lege, maledictioni Galal.3. sunt obnoxii.Propium enim erit excipere.Lege posse impleri. Sed Apostolus pro consesso principio sumit,quod anathemate isti damnat . Quan- Restomtis uero hic peccas Caluine Hoc est quod tibi de tuis arrogas plus lucis in- Adulterat testigendis scripturis attulisse, quam omnes, qui ab exorto, ut ais, papatu scriptu riinternos suerunt doctores Obscurare hoc est, non elucidare scripturas, ces .i.
adulterare non interterpretari. Paulus non assumit pro principio lege non Ro. a.
posse impleri.Siquidem disertissime assis uit sactores legis iustificari,& pro Trub.io. Daricatores legis terribilibus poenis subiicit. Nee omnes, qui sunt stib lege,
maledictioni obnoxios sin .sed eos duntaxat qui ex operibus legis sunt.
966쪽
Verba enim illius haec sunt. Quicuno ex operibus legis sunt, sub maledi . .cto sunt. Este autem illos intelligit ex operibus,qui per opera legis, absque fide de gratia peruenire se putant ad ueram iustitiam. Nam,ut copiose Pr , secuti sumus in. q. x. lib.de iustificiopera, ex quibus dicit Paulus neminem iustificatum,& quorum iustificatio aduersaretur iustificationi gratulis, sunt opera per lege aut uires naturales sine auxilio gratiae Dei facta. Ne,l dam nabat csce,ut tu putas,opera, sed insusticientiam eorum, de necessitatem fiades de gratiae ostendebat. Ac propterea dixit, eos, qui ex operibus legis erant,sub maledicto esse,quia qui fidem de gratiam non requirunt, nec ip
sam legem possunt implere. Quare alibi dici si legem neminem ad perseq ctum addurisse,nel potuisse quenquam iiistificare, sed quod durius est oecidere dc non uiuificare,nisi uiuificet spiritus. Qui enim de operibus suis insumunt,& quasi uiribus suis conantur legem implere,non in aliquibus,sed August. in in multis necesseesi,deficiant. Pulchre Aug.lex sine gratia litera sola est. LE.eto. net ad conuincendam iniquitatem non ad auferendam.Habes literam, sed non imples literam. Unde non imples literam Quia de re prssumis, eratua extollis,nescis necessariam esse gratiam adiituantis, ut impleatur prsce lapsatis . ptum iubentis. Et alibi propterea explicat dixisse Apostolum,occasione accepta peccatum per mandatum operatum esse nobis morte,quia dum lio
mines quasi ex suis uiribus conati sunt illud implere, turpiter de misera Ser. de ita biliter corrueriit. Et alio in loco. Quid fecit lex sine gratia, nisi magis reos miratione Quare Quia legis auditores & non factores,ac per hoc peccatores pr rari taceci. catores. Ac ubi aliud n on esset,uel illud certe,debuisset te deterrere a sic exa Ponendo Paulo,u absurdum est,.sc impium, maledictos fuisse dicere tanti
multos &praecellentes uiros,qui in uete. testamento suerunt. Nam Omnes
illi sub lege fuerunt, nec maledicti,sed benedieti a deo, & mirificis laudibus Heb. it. exornantur ab ipso Paulo.Fidem enim habuerunt de gratiam ac ut Aug. Aug. . &-doctores recte colligunt ad no. testamentum, tametsi essent sub lege, Ho.e.1. a ratione spectabant. Sed non mirum.si tam inique de illis hic senseris, qui obiee.1. hoc ipsum apertius confirmans,mox subiicis. Q aquam si de uoce impos Callaic sibilis agi ea quo p expressa est a Petro,cu lege iugum appellat, quod nuru Act.ic lus Patra ferre potuerit. Falliturin. qui putauad ceremonias tin hoc spediarire.Quid.ri. in arduum cotinebant ceremonis iit oes humans uires sub earuonere deficeret Sed sculdubio signat pares suisse ab initio uniuersos more les legis obseruationi.hodiecti est io nihil restare nisi ut confugiamus ad Chiigiam,quae seluto legis iugo sub libera custodia quod odo nosc5iiii tinet. Ac noradu,addis,de regeneratis ipsum los ne cauillene Tridetini patres de carnis infirmitate id esse dictu,ubi abest auxilisi spus. Prophetas.Π- de patriarchas, Se pios reges utcu p dei spii adiuuarentur, serendo legis iu- . . f. M suisse negat,nec ambigue proniiciat impostibile fuisse legis obseris
uatione Hactenus placuit ipsissim uerba referre ut intelligat oes,no imeri,
to me tibi tribuisse, cy sinctos ori ueter test. maledietioni subqcias, de noua uinculo
967쪽
LIB. XIIII. IN XV. c Ap. 4s ' Aa uinculo lagis solvas,&nec illos,nec que I ex nobis sub grauistiem seget obseruasse cGiddas. m absurda uero sunt a dicis, ut nescia,un illis riadere
aggrediar. No pudet te impientisime holum, ita legi, ita gratis ita si sit Dei detrahere ut dicas ora inos,utcunm Dei spu adiuuarens, scredo legis iugo impares suisse,is: hodie esse Quid pol iniquiore Dei lege sacere quid infir
miore dei giam quid imbecilliore Dei spm Ad quid uult nos Deus postulare sua gram ad quid ipartis suum Oni, si ne per illu side, possumus ipsius
legem seruare Potuerunt Iseaeliis P humanas uires iuxta tuam sitiam uetcaris legis ceremonias seruare,q solae faciebat illam grauiore,& duriore Q fit lix gratiae. Et ne sanctissquide uiros P auxiliu gratis Dei uis potuisse seruare,qd reliquia erat legis Quanto tereditus de uniuersa legeonunciat Aug. , δε lex data est,ut gratia qreretur, gratia data est,ut lex implerer. Quato Bern. bo pia
qui aitsNo hic possumus penitus esse sine pcto,& miseria,possumus in,gratia iuuate,neepcto separi,nec miseria. Qtiato alq ini doct. lib. H. citati Sed Ber his strubi no uis admittere Petru retulisse sua uerba ad solas legis ceremonias, de es ta Isbus tum uel solit,uel certe pcipve tractabar, nem ea illii dixisse pateris in
solam uiriu humanarii imbecillitatd,admittes ingratis,eu ita locum esse in
grauem legis difficultate,& quia rarisimi potueriit illam ad psectum implere. Na dc uulgo inexpugnabile castrisi dicimus, quod uix aut dissicilime in pugnari posi&importabile onus assirmamus, qae non nisi magna dissicultate,& graui labore portari pol. Et supra Lepe docuimus scriptura hoc ge-B nere locutionis suisse usam.Nec amplius erat necessariu proposito Petri, ahoc tisi nitebas ne adeo dissicilis sarcina imponerer humeris credentili. Noyuerat ut de aliis sanctis silea, Zacharia & Elizabet iccsisse sicut dicit Lucas, in olbus madatis de iustificationib.dni sine qrela.QSisc inu. autore Aug. Audi , sede se testas, cum dicitJecudum iustitia, q eκ lege est,suisse se sine qrela. Quor fiam uis Caluine Deu optimum & sapientisi. mortalib. eiusmodi lege tulis, se qua nec nillius adiutorisissipiam possit seruares Vt confugiat,inquis,ad gratia Dei. Propter hoc. n. ait David. Apud te est sphiatio,ut timearis. Et psi liri' quid opus est,ut Deus idulgeat, qcteuitari non p5t Ibi libertas no est, neest culpa est. Ubi culpa no est ppiciatione opus no est. Deide.Ne ho sibi fidat, sed cofugiat ad Dei gratiam fatis est lage n6 posse Uleri ex spriis uiribus et indigere nos ea in re diuina opitulatione. No hoc agit David si tras latione utamur,qua seqris,ur onda necessiriti esse nobis ad timedum, de colenda Deum,ut semst subiaceamus alicui culpae, q uenia id grat. Qiiid minus ne eessariu ad colati Edu in Den Sed io ex aio desi eoli sigilat quia remittit misericorditer pista.Niss.n. ea bonitate esse agnosceres, ut codonaret admissaseulpas nemo illii pie de ex corde uenerarer, sed duntaxat metueret,ut tyra- Eree. 13.
num. Si n5 est uolsitatis diuins mors impii et cornalis,multominus erit sipi Aug. ἐα
Italis . Vult ergo sine dubio Deus,ut confugiamus ad ipsius gratia ut obae M. de ueri seruemus lege, nec dedit lege,ut rei tra ressions ipsius, iploremus miseri Apo. et in
cordiam. Unde Aug in adiutoria quide data esse nobis legem assirmat,ne nil iis
968쪽
DE VERA ET FIcTA IVS Τ. cHR. INPUT. ios sanos putaremus,& ut de magnis & superbis paruos de humiles face. Cret,no quide sicut uos putatis,quia agnoscetes nos ipsius Puaricatores,c fugeremus ad fide,& per illa sine ulla legis impletione applienderemus iustitiam, sed quia n illam agnoscimus morbii,& imbecillitate nostra,aim inde cogimur implorare diuina misericordia,ut ipsius adiutorio impleamus te gem,nec Puaricatioite incurramus. Sed lasc pluribus tartassis-opus erat, ne queri postis me aliquid disimulasse, quod pro te laceret. Nam alioqui sententi as uestras prodidisse, superasse est. De gri mana canonis r3. expositione. cap. XXV.
Erum illud premere magis & urgere uidetur sitiam istam de ptate
uitandi ola peccata, quod a patribus definitum est in canone 13. hua ius decreti. Nanque ibi anathema indicitur asserenti, hominem iustificatum posse in tota uita peccata omnia,etiam uenalia uitare,nisi ex speciali Dei priuilegio quemadmodum de beata uirgine tenet ecclesia. Et quan*ipse per se canon satis aperte militat contra nos,& palam uidetur opponi
iae, quam tuemur, neque ulIa induetione,aut e Xpositione egere, tamen quo clarior fit repugnantia,trifariam possumus eum contra nos inducere.
Primo. s no possunt fieri a nobis nisi ex speciali Dei priuilegio, ea ne pati omnibus fieri possinit neque ab aliquo, ante impartitum priuilegium. Sunt. n. priuilegia paucorum,& nemini frustra datur. Frustra autem daren. otur,si eadem possemus sine illis,quae possumus dc per ipsa. Cum igitur manifeste hie disfinierint patres, nullum i asiorum posse uitare omnia peccat etiam uenalia nili ex speciali Dei priuilegio non hoc poterit quiuis iustus, sicut nos dirimus,sed paucissimi,imo nullus. nisi cui suerit comunicatum tale priuilegium. Secundo. Omne priuilegium derogatio est legis communis. Neque locum habent priuilegia,nili ubi aliqua est lex in cotrarium. Si ergo nullus mortalis uitare potest omnia peccar nisi eκ priuilegio,necesse erit secundum legem,omnes mortales aliquando incidere in aliquod peccatum,isc impossibile iustos aliquos omnibus obsitiere peccatis. Atque ideo cum theologice loquendo ea dici debeant simpliciter impossibilia, qtis nequeunt fieri secundum legem non potest absolute concedi, poste iustos reper Dei gratiam omnia deuitare hic peccata.Tertio. Si possunt iusti secun dum legem omnes laqueos peccatorum euadere , nihil opus est Deum impartire quenquam aliquo priuilegio ut id faciat, neque beata uirgo ex speciali priuilegio omnia euitauerit. Quorum contraria hic statuerunt Patres. Et quidem manifesta uidetur contradidito asserere nos indigere speciali priuilegio, ut id liciamus quod possumus absque derogatione alicuius legissicere. Nam persi icuum est citra priuilegium posse in aetum reduci oro nem potentiam faciendi aliquid quod non est contra legem. Neque ex spe
cialipriuilegio potest dici quispiam sacere, quod potest lacere secunduta
969쪽
Alegem communem. Et si mortalium aliquis hoc potuisset per Des grati ampraestare, tit se tota uita liberum seruaret de immunem a peccato,maxime hoc potuisset beatissima uirgo, neque ambigendum esset, quin ipsa hane potentiam deduxisset in actum. Quantu enim humanae uires intentae pos sunt esse Dei mandatis exequendis, quanturique assedius & seruitutis homo potest in hac uita Deo amando de colendo praestare,tantum S intenatam mandatis eam fuisse, Dei oboedientiae, cultui, atque amori, certum
de indubitatum est. Quod si illa hoc potuit ex lege, frustra Deus, qui nia hil facit frustra, aliquod dei priuilegium ad eam rem impendisset. Cum igitur illa ex priuilegio dicatur,omnia euital se manifeste sequitur neque ipsim potuisse tantum Deo obsequium praestare secundum legem. Et si illa noni hoc potuit secundum legem, non id poterit quispiam mortalium. Quisl enim nosti iam tantam poterit uel ad horam adhibere solicitudinem, quis tantum seruoris,& alacritatis adimplendis Dei mandatis,uel ad minimam . temporis particulam impendere,quatum illa tota uita praestitit Cui etiam paratior quam illi aut plenior posit contingere Dei gratia e Totus itaque
canon,de ea praecipue,quae speciale priuilegium ad uitandum omnia pecca ta requirunt, quaeque asserunt. b.uirginem ex speciali priuilegio ea uitasse ' aperto marte uidentur depugnare contra nos. Non una tamen ,sed tripleta Expo. tiratio eum nobiscum conciliandi occurrit.Primo sicut in scriptura & apud can. 13. graues autores ea imposibilia dici ostendimus. quae moraliter fieri nequeunt,iradicere possumus, patres asseruisse imposiabile quenquam uitare omB nia peccata nisi ex speciali priuilegio quia hoc est impossibile moraliter. Non est enim uerisimile uoluisse patres his uerbis amplius diffinire, quam quod olim patres in Concilio Mileuitano, de August.& Hieron. in lociscitatis contra Pelagium statuerunt,neminem uidelicet hie uiuere aut uixis se,aut uicturum es aut moraliter posse uiuere sine peccato, nisi que Deus sua specialistima gratia ab omni culpa praestruauerit. Neque in cap.xi.cuit respondet hic non amplius diffinitum est. Non tamen contenti tuere pa res asserere, nullum iustorum omnia uitasse peccata, nisi ex speciali priuia legio,sed dixerunt etiam neminem hoc potuisse. Voluerunt nanqtie, uel Voluit potius. ss. per eos nos constringere ad hanc loquendi formula quae gratiae Dei magis attestatur, de aptior est nostrae infirmitati, dc imbeu , cillitati, quaque patet ex dictis frequentius usos essedoetores sanctos,nem . , Pe ut absolute,&simpliciter dicamus non posse etiam iiistos uitare o mania peccata , nisi ex speciali Dei priuilegio.. Cum enim liberis uerbis loquantur philosophi, nos decet eloquia nostra se per aptare, de qua tum maxime fieri poterit, conformare linguae sacrae scripturs, ct conse. muni mori&consuetudini doctorum. Et apud ipsos Sin scriptura scismus,ea passim dici impostibilia, quae moraliter talia sunt,quia difficillima
Prxstitu , neque ullus unquam ea praestitit, aut praestabit, quantancunque
curam dc diligentiam et rci adhibeat. Secundo dicere possumus priuilea tapo.
970쪽
DE VERA .ET FICTA IVST. CUR. IMPUT.
um acceptum hic esse a patribus, non in eo rigore, quo communiter Caccipitur, cum traditur esse derogatio quaedam legis communis. Nusa quam enim dabitur lex aliqua lata a Deo, secundum quam necesse sit ho minem, etiam Dei gratia sultum &adiutum aliquando incidere in pecca. tum. Neque Deus suam gratiam, de fauores speciales his cancellis usquam constrinxit. Sed priuilegium speciale hic est uocatum gratia specialis pati
eis communicata, citra quam nos etiam indubitatum credimus, nemianem posse omnia declinare peccata. Neque insolita est haec acceptio priatii legit. Frequenter dicimus non posse homines, nisi ex speciali priuileagio omnia uitare peccata, quandiu in magnis sunt periculis de grauibus
peccatorum occasionibus. Licet enim nulla sit lex, secundum quam ne , cesse fit eos labi, de tanta fit Iibertas nostrae uoluntatis, ut etiam tum per Des gratiam possit se a peccatis continere, quia tamen non communit hoc fit, neque Deus nisi rarissime, & ex magna gratia tantum alicui a
Nil a impendit, dicimus necessarium esse ipsius auxilium dc priuilegium,ue tantum periculum liberi euadamus, quia necessaria est ad hoe perculiarisima &insolita, aerarissima ipsius gratia. Et si sic accipiamus priuilegia
um, omnia,quae illata sunt incommoda,sua sponte corruunt. Quoniam ex una rigida acceptione priuilegii dimanabant. Qiiodsi quis contendea. rit oportere in Canon. S. Synodi uerbum priuilegium iuxta communem rigorem accipere, quoniam alias oportebit lateri omnes iustos potuisse hanc fingularem gratiam beatae uirginis adipisti, si nulla est lex,secundum D quam necesse sit eos incidere in peccatum. Ego quidem quid hoc conces dere, laudibus, uel meritis, aut dignitati beatae Virginis deroget, non uideo. Quin uero in ipsius laudem cedit, & eam nobis, sicut par est, miri fice commendat. Patefacit quippe de ob oculos nostros ponit, quantum nos illa uel in hoc excelluerit, quae sola habuit, ac fortassis suis praecellen tibus meritis obtinuit, quod omnes quidem consequi possumus per puratissimam Dei in omnes gratiam, & tamen propter nostram ignauiam nullus hactenus assecutus est. Sed si tandem ut inuiolatae sint praerogatiatiae Deiparae.V.necessarium uideatur lateri, esse aliquam lege, secundum quam necesse sit quantuncunm iustos aliquando labi,& peccare, adhuc ter Exposi. 1. Occurrit elabendi uia. os enim non cocessimus simpliciter iustos poticri si uitare omnia peccata,sed tantum ostendimus quid possent ipsi quantum est ex parte libertatis suae diuina gratia subniκs. Et quemadmodum ab
lute dicimus,confirmatos peccare mortaliter non posse, quia non possunt secundum legem communem, licet hoc possint ex parte suae libertatis, quia libere seruant praecepta, ita dicemus, iustos non posse absolute uita re peccata, quia Deus non sic homines huius status in commune adiuuar, ut omnia deuitent peccata, sed cum hoc stare, ut possint ea Dialectice uel metaphysice, sicut diximus, uitare, quia quantum est ex parte suae liis
hemus &gratiae superexcellentis, dc rarissimae, quam postlint nancisci, si totis