Tridentini decreti de iustificatione expositio, et defensio libris 15. distincta, totam doctrinam iustificationis complectentibus. Autore fratre Andrea Vega, ordinis Minorum, ..

발행: 1548년

분량: 1045페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

991쪽

A peccatoribus eo ipso cogeris,non eam solam iustitiam causim nostrae sua sitficationis as ere, nisi sorte propterea contendas posse dici solam, quia nec fidem quisquam habet, nec poenitentiam , nisi propter ipsam iustitiam . et Christiseniam tamen ad id in quo patres accidas, quo diustificationem Obita. neum sanctificatione confuderint. Non illi quiequa confuderunt Caluine. culuini. Tuum est hoc uitium, qui sanctificationem cum innovatione confundi nec intelligis earum distinctionem . de preter remissionem peccatorum de renouationem, hoc quo p in iustificatione fieri, ut qui ante erant ininu non solum absoluantur a suis culictis,sed fiant amici Dei de filii, ac per hoe sancti sicut de ipse pater sanctus est. Potuisses quidem minori culpa dicere,

plus illos comprehendisse nomine iustificationis quam scriptura comprehenderit. Nam eotendunt tua omnia argumenta, ut ostendas iustificatio nis nomine latum designari remissionem peccatorum, quam manifestium est patres distinxisse a sanctificatione, cum dixerunt cap. . iustificationem . non esse solam remissionem peccatorum, sed de sancti sicationem de renoauatione,ac mox uelut docentes,quid sinctificationis & renouationis no minibus intelligerent,subdiderunt,cum remissione peccatorum simul hoominem accipere fidem,spem,&caritatem. Sed quod nec iuste possis criminari sanctam Synodum, in illa omnia ista nomine iustificationis complexa suerit,ex his poteris intelligere.Uerissimum quidem est,quod tu ais ustificationem idem ess quod remissionem peccatorum,& iustificare idem q PB absoluere. Et hare acceptio iustificationis potest comprehendi sub priore acceptione huius uerbi posita a nobis lib. . c. . aut certe P maiori claritate, ' Qq trib. ibi csimemoratis ut distincta praemitti,&mesius qua tuis testimoniis ictis est , poterit Probari,ex illis, quae pro prima acceptione ibi induxi.Nec aliqua- do negatio scriptura iustificationem dc sinctificatione distinguere, uel

res omnino distinctas,ut tu uisines certe ut magis credo,taquam totum de .

partem. Et in multis testimoniis,quae ad hoc firmandii inducis, illud uni ut commodum ad hoc probandum accepto, quo Paulum inducis dicentem Christum esse factum nobis iustitiam an ficationem,& redemptio nem .Sunti in tuum fauorem illa ipstus uerba quae prsermisisti. Sed ablu, Conti estis,sed sanctificati estis,sed iustiscati estis. Nam ad alia omnia, quae alleugas facile possemus tibi dicere, ideo iustificationem Paulum probasse ex remissione peccatorum aut re eo,quod non imputat Deus peccata, quia hastificatio hoc etiam in se claudit. Cur autem uis propterunum,aut alterum Iustifica in locum, in quibus iustificatio a sanctificatioe distinguitur,iustificationis uer tis plus cobum ad solam remissionem peccatorum coarctare one iustificatio a iu- plectitur, stitia uel iusto descendit & idem est quod iusti essectio,& cum Deus iustita qua remiscare nos dicitur in scriptur doctores intestigunt,iusitas nos esscere Nuna sione peca quid ergo uis, ut cum iustos aliquos scriptura appellat,duntaxat intelliga- catorum. mus eos dici absblutos a peccatis,& no sicut omnes intelligimus, sanctos

in amicos De atque sectatores operum iustitiaes Enimuero cum Dauiddi

992쪽

DE VERA, ET PIcTA IVs T. cII R. In puri Et iustificasse se cor suum,non absoluisse se illud a peccatis indicabat, sed in. Cnouasse munda purumque essecisse studio innocentiae,quod gerebat. Et cum Paulus dicit iustificatum fuisse Abraliam ex fide de non ex operibus.& fidem ei reputatam ad iustitia non intelligit ex fide remissa ei suille peccata,a quibus iam tum liber erat, ut tu bene alibi dicis, aut certe non hoc soalum intelligit,sed ex fide explicat eum obtinuisse,ut sanctus,& iustus habe retur apud Deum de homines. Oinque disii rusta sint ablatui a peccatis, de amicum Dei ac filium fieri,& prius a posteriori possit praeter legem separari,non ira tamen,credo,insanies, ut dicas nomine iustificationis nunquam

comprehensum esse secundum. Quippe manifestissima Lini,de frequentis ima testimonia in scriptura, in quibus dum iustificati dicimur, non tantum absoluti a peccati sed & reconciliati Deo de amici ipsius ac filii essecti pronunciamur.Et cum Paulus nos dicit iustificatos per fidem, de effectos tuastitiam Des in ipso,& neminem ex operibus posse iustificari, proculdubio

intelligit nos per Christum liberos essectos a peccatis de renouatos,ac sanctificatos,& iustos, atin amicos Des essectos, de nihil horum quequam potuisse per sua opera, aut uirtutem adipisci. Ac ne te amplius super his uramam,illud tandem pacisce uelim tecum perpenderes. Si semper dum quis iustificatur,etiam secundum tuam sententiam Enctificatur,quod peccatum est statuere aliquod uerbum,quo explicemus utrunm,et generatim omnia heneficia,quae illo momento peccatori a Deo sunt Si aliquem docere uolimus,quid adeo accipiat, cum ei remittuntur peccata, aut cum ad gratiam Ddiuinam admittitur, non patieris nos dicere, uelle illum docere beneficia, quae in sua iustificatione assequatur Quo uerbo commodius utamur ad complectenda illa omnia una uoce quam hoc, quod Dequentissimum est: in scriptura,& ab illis uerbis etymologiam suam ducit,quibus et absolutio ' a peccatis,& reconciliatio cum Deo, de amicitia ipsius. atque adoptio, de ecutio operum iustitis designatuit Secteris tu quidem quod uoles,rioso

paulus exis amplius de uerbo tecum litigare. Equidem sancta Synodus Paullam plicuit. . quo se possit in hoc contra omnes tueri. Quippe cum una liac uoce iustillia is tape alias comprehedisset,disertissime tame prouidentia. ss.ut tuani, bras. Postis inscitiam agnoscere,cum dixissis ad I o. s. per Christum nos abuna

dantiam gratiae,& donationis de iustitiae accepisse ut in uita regnemus per ipsum,in quibus dilucide expressit quatuor iustificationis benescia exprina patribus statim ea omnia uno uerbo iustificationis complexus est di cens. Igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnatio nem, sic & per unius iustitiam in omnes homines in iustisicationem uitae. Et ne dubitaret iniis iam haee se quoque omnia complexum fuisse, quo, ties nos dicebat iustos essectos per Christum, continuo addidit. Sicut enim per inoboedientiam unius hominis peccatores constituti fiant multi , ita Se per unius oboeditionem iussi constituentur multi Et propter haec

etiam subsecit. Ubi abundauit delictum, superabundauit gratia . Nam

si in

. in

993쪽

. LIB. xv. IN XVI. co . mi A stla iustiscatione tantum absolueremur a peccatis non perinde superabundasset gratia,quia tantum ablium csset, quod intulerat nobis damni & rea iatus peccatum.

Defacisnssa pectatorib. Madet misi dificationem im laturi uitia christi. Cap. Vi. ε .l Vid autem debeant lacere peccatores,ut ad haec tanta,&tam exisi beneficia imputetur illis Chrisii iussilia, luculenter si pra tradi dimus, pro non renatis quidem lib. 6. pro lapsis uero a gratia basi ptismali libo i1.Ea si legat Caluinus,intelliget, quod non assequitur, sapien- calumnia

ter patres in cap.6.dc. . solius baptismi meminisse omnibus,sacramena Aculum

iis,quia de prima iustiscatione agebant. Et ex ibi traditis liquidum esse potest, aliquando peccatorib. imputari ad iustitiam Christi merita sine sacra. mentis, aliquando uero sine illis propter sdem & poenitentiam ipsorum. si talio Caluinum criminari saliis Syno. Q remistionem peccatorum au in fissi'I ligauerit sacramentis. Inde etiam liquet semper necessarium fuisse ex iure diis uino baptismum in re uel in uoto pro non baptizatis et confestionem aut ricularem in re,uel in uoto pro lapsis a gratia baptiseni.Nec quisqua cathmi licus a uit. quod. S. Syno. non Deretur Caluiniis imponere, absque fidei prodesse adultis sicramenta ecclesiassica. Ideo autem fidem non positi paOrem esse sacramenti poenitentiae quia Mndamentum est,es radix Christ iustitis de inepte a Philippo & Sare. in loc. com.inter partes poenitentiae si . B Gelium computatur. Et quanquam uerum est,ut supra docuimus, sicia ta ecclesiae non habere suam uirtutem a fide nostra, mi ex se , ter Chrisu

merita, tamen nec hoc statutum est a.s. Syn. cum definiuit ea conferrem tram eκ opere operato. Quare nec hac gratia accusire debuit ecclesiam Dei Muinus. Stat enim alterum sine altero nec se ea mutuo c5sequuntur.Nec

uim magicam ponimus in sacramentis,ut ille calumniatur,sed diuina. Nee prsandum,quidem est,q, peccatores, qui lapsi sunt a gratia baptismi, cum de peccatis suis dolent ne animum despondeant,recordentur se bapti tos, receptos fuisse a Deo in silios, ac proinde dubitandum non

eue, quin&eos rursus pater misericordiarum in suam gratiam recipiat si uere&ex animo in ipsum conuertantur. Verum tamen hanc recordati nem suscepti baptismi cum si, non modo sacere peccata uenialia, sed ea tbliter . ,ac Pi Opto ea quoties de remisitone peccatoris agitur, ad bapti tum esti confugiendum ut inde petamias eius confirmationem nouus est haereticorum nostrς tempestatis error, de damnatus merito a patrib.m sess. .caa. H,.de baptismo. Inde uero,hunc canone Caluinus impiis gnae,&exprobrat nobis, uim baptismi momentanea &evanida gratiae

promissione includamus quia baptismus est perpetuum gratuitae Dei propitiari s testimoniti.& eo nobis Deus obsignat fide, de certitudine nostrae

reconciliationis quae quotidie sit & usque ad mortem reperitur. Cur uero Contractu m non constas Caluine Ubique clamas solam fidem iustiscare, nec in claγ cati.

994쪽

, . DE VERA ET FICTA IVs T. CHR. IMPUT.

ius consortiu ra caritatem, a st pniam admittis, quas admittit scriptura. Cnunc tam leui argumento c5cedis recordatione suscepti baptisi ii prorissus obliterare peccata Quis miser te docuit tu male theologizari Certe hac do, trinam 5 ex tritis nostri quas dicis rhapsodris,sed ex lutosis tuarum ranarum paludibus hausisti. Non plus enim, nec minus iuxta catholicorusentetulam ecclesiae sacramenta significant quam efficiunt. nec econtrario. Quare cum baptismus tantum det uitam,cum suscipitur, nec impeccatiam

non cl fila largiatur ut Iovinianus credidit, nec erit testimonium propitiationis diuignum pro nae us p ad mortem. Quanquam autem hanc do et inam nouam de effica. pinnionis cia recordationis baptismi,nonnihil ille mitigat,dum dicit eos qui tradunt Dei usque sola ea recordatione deseri peccata non nudam ipsam de frigidam intelligeis morte. re, sed fide ac poenitentia coniunctam, tamen uel ob hoc uelim eam nihilo secius repudiario eo uideantur illius autores tendere,ut probent non es. Errores lapas necessarium sacramentum poenitentiae. Et Caluinum quidem eo tem

calain. de aere perspicuum est. Adiicit enim statim in patres. Baptismi promissiones poeniseria. in P - elixum restringunt, imul atl peccauerit quispiam, sepulta baptisti imemoria , iubem in initio poenitentiae satramento conquiescere. auero non ipse bapt snus proprium estet poenitentiae secramentum. Et in illis,quae contra cap. 13. nostri decreti de contra sessione. .scribit, plane astauerat nullum tale esse secramentum a Christo constitutum. Sc scripturam nusquam auricularis consessionis meminisse, sed longo postmodum tena pore eam cerebris humanis excusem, de in tota ecclesia Orientali, nullum Di propemodum ilius usum suis icimmo obici gentium, addit diutius mille . annis libera fuit obsci uatio. Et ex historiis nostris asseuerat costare ante ano nos oo. nullam suisse de ea leg m, hoc est,ut ait, donec Innoc.3. laqueum' hunc populo Christiano iduxit. Nec partem aliam poenitentiae admittitu dium peccatorum, de innovationem uitae, de cum culpa deleri dicit tota plenam, nec opus esse aliqua nostra sitisdictione. Lege uero impie, quae

Re p. xheologus ab iis,qui uere sunt.Inde intelli

eap. clausis,quod aiunt,oculis rebellis pergas esse lumini diuino,totam eo. ueterum scripsorum scriem contra te pro nobis dimicare, nec adconssitud. dum, & indicendum omni bos hoc secramentum pomitentiae opus suisse IOD. io uerbis quam illis, uorum remiseritis peccata remittunt eis, & quo- .runa retinueritis,retenta sunt. Mitto ad stultas columelias resi)ondere, qVibus hic de patres de monachos aspergis. Passim enim id facis, ac Deum a bitror permisit se te in tam graue peccatum corruere, ut nemo fidem habeo a e diomini quem uideret ira inuerecudum,&maledicum, & nihilominus

Dacscum,ut moderatione se dicas teriere nec accusere quicquam, cum ubi ηυς omnem modum excedas, dc ut alia nec nominanda iaceam, inscitiae,

i i oris. sicrilegii Minerstatis.& sellae doctrinae , c deprauationis scriptu

riui .Osuius 'tii concilio inrerseerunt accuses. Veniam ad leuissimum sun

995쪽

A mumitos cloerinae flatum cum autore suo dispercal Praeter unum illud o protritum argumentum, non legatur Petrus consessiis suam negario. nem quod iam diluimus,linum uideo te nobis obhcere. Quis ignorat,inquis in illis uerbis Quorum remiscritis peccata &c munus apostolis sui sue Absuriti iniunctum,quo erga extraneos fungerentur,& legatos eos esse costitutos, expo. cui qui remitatonem peccatorum mundo annuntiarenis Ea porro legatio est quae per Euangelium desertur,s quidem nodum in Ecclesiam cooptatis in addis hoc esse quod Christus apud Lucam docuit praedicandam elle in Lucii luo nomine poenitentiam,&remissionem peccatorum. Verum hac tuam uerborum Christi expositionem quam neminiignotam dicis, ignomittora ecclesia usq: ad hoci us quo & tu,& alq ante te ea nisi estis orbi inite 'nere ad deludendum sacramentum emitemi-Sed dic mihi. Non erant illa νιν

Apostoli constituti legati ad praedicandam pomi uiuiams Quid opus era ad ,

etiam tum denuo confirmare.Nonne hic.ss. prius largitus est,ut idonei fierent ad id recipiendum, Scocitarentur ad credendum magnum quid esse quod tum elargiebatur Et ne tum quidem nouum aliquod donum pro sis igan ud solutat omnia pollicitus est Itaneinuides gloriae apostolorum ita mulina diuina coarctas, ct restringis Non te etiam ipia uerba deterret a n, a a tam esurda&ram uiolentaexpofitione Aliud profecto est, Euntes per xiverIum mundum praedicate Euangelium omni creature aliud. B Riorum remiseritis peccata S c. Aliaeetia sunt potesta es,alis lanctiones. alia mun 'praedic e,&rematere peccata. Euangel praedicatio nec optime clispositis remittit peccata.nec largitur ex se gratiam immediate,sed ob Lequi oportet euangelio, ea sicere, lux ipsum praescribit, ut e limmisito o meatur. Qiiod si intellexisses,non calumniareris alibi patres .ch visa, ora

zbum De nonconnumerauerintinter usis instrumentale, ii fici

nis. Insiper. Licet Apostoli poterant non annunciareuerbum De illis cupidis non recipiebant, ct iuxta Dandatum alias a Christo ,etiam puluerem pedum suorum debebantexcutere supra illos , ne argutias suas iacere 'se'

ante porcos,tamen non licebateis intermittere prsdicare uerbum Dei maliquos uiderent esse in peccatisret uolentes ineis perseuerare.Ergo n5-knIus horum uerborum esse,us illorum remitterentur peccata qui τ' uannim clarent: angelium, tu eorum retinerentur, quibus non annii uerbis absolutampotestatem respectu oris. Armsntium dedit.Non est igitor coarctanda duntaxat ad extraneos,&adeos o

P dicatione noua Euange indigent Mad omnes potius extendendae remissione peccatorum opus habent,dcreddendarunt sin illa singuli si non baptizatis remittant per collationem baptissim baptizatis uero per sasi traditionem &consuetudinem uniuersa Arg.

ec siae,quae optira est stripturaruminterpres, spectare uoluis

996쪽

esse potestatem praedicandi, aliam remittendi peccata. Sed te ista fugiunt, CRe p. pro quia contemnis definita a patrib.in hoc conci. sius. . & fidem adeo uis pens s . dere ab scripturis,ut nec illas traditiones,quae sine cripto a Christi ore, uel ab Apostolis. ss. dictante quasi per manus tradux ad nos usque peruenerunt ad fidei dominam spe, hare credas. Nam alias quicquid tu insimu- Trastis is les,non perinde censuere patres creditu esse necessauias. Et huiusmodi quines Eiquae dem sunt dogmata,quae certa Se indubitata tenet tota ecclesia. Qualia sunt. paris auro in aram uirginem fuisse perpetuo uirginem. Imagines et reliquias sanctoriturit eu rum,esse uenerandas,septem esse ecclesiae sacrameta, de multa alia huiust nς

script . di,quae ad sortiris de materias ipsorum sacramentoruG i. oc ad ritum missae spectant. Cunque eadem .Ecclesiaquae tradit baptismum & Eucharistiamiae sacramenta,tradat de alia quinque, derete debuit sola haec duo recipe

're,dc tam procaciter,ut iacis,abrogare omni b. alsis uirtutem ad conserendam grati , cum tame alias ita sis liberalis,ut contra omnes ueteres; & Gtra ipsum Ioannem qui dicebat se tantum baptizare in aqua. baptismum illius Uusdem sui se essicaciae eum baptismo Christi contra definita a patri se proterve contendas.Verum age,te rogo.Vnde scis scripta ab Apostolis. - . . ab is esse talpta, nisi ex testimonio Ecclesiae Si ergo eiusdem testimonio constar,haec quae diximus de similia ab his α.ss.inbiratione emanasse,cur non uis eiusdem esse cum scriptura autoritatis,& certitudinis Nunquid Mpud aliquem minoris est autoritatis uerbii alterius, quam scriptura ipsius iEnimuero uel hoc argumento,ubi aliud non inti, certum de indubitatum otibi esse deberet missae sacrificium. Nam de Romn.de Echius, Sc Pixius, &Mis, Alphonsus, de nouisii me patres illi uenerandi, quorum consilio aedita est

secti . deliberatio omni laude digna, probata comitiis Amustanis is. Mad, mis- ,- sam esse uerissimam,& singulare Ecclesiae sacrificiu pro uiuis, de defunctis, ex consensu omnium doctorum Ecclesiae de exscripturis dilucide proba.runt. Et praeter eorum testimonia ex Aug.de i. dc lit.cap.itide G. de ciuit. p.rs. dc. p. conse. e. ult. hoc potes discere. Ac propter hanc Ecclesiae auto, ritatem,tametsi alia deessent argumenta, quς quidem non desunt,& sortistima,recipere incunctanter debuisses, quae de charactere & de necessitate iotentionis ad conficienda sacramenta, de de non iterandis baptismo conise oratione de ordine,& de disserentia episcopi de presbyteri a concilio Elo, rentino salubriter definita sunt,& ab hoe si cro concilio comprobata in sese, fione. .de cauere debuisses ne inuocationes sanctorum & ieiunia Ecclesia. obici ssica damnares. Sed dicis. Etiam eo tempore quo eous pinualuerat superauinti stitio ut rectam lineam tenere non possent sancti pastoses in concilio qu duri Carth. prohibitassit inuocatio lanctorum ad altare, de ne hanc uo . pro cem proserrent sicerdotes.Sancte Petre uel Paule ora pro nobis. Cur non citas uerbacan.& numerum Gellii,& intelligent omnes, nihil aliud praeceptum esse ab aliquo concilio Carthaginensi, qua quod ab uniuersa Eccle Obis uasi, inconcuCarthag. s. firmato in.6.Syngnali capina. statuiιur. utimin Mura

997쪽

A ut in missarum sacrificio , cum ad altare assistitur,semper ad patrcm d riga tur oratio. Si conciliis Prouincialib. iianiti uis,legas Aureliancnse , Gerun-.Vtilitas in

dense, Toletanum .s.&. 6.& Braccarer .r. de in eis approbatas uidebis ro- uocationis

gationes, de litanias ecclesiasticas, de nisi prorsus stupidus sis, ac in repro a s victor hum sensum datus horrebis sic os pQLiise in coctum, ut eas diceres elle centones tot ex blaspitem iis consutos,quot uel bis. Na quod obincis de Christi intercessione illic altum esse silentiis,prudentissime ab ecclesia statinii est.

Ne enim daretur ansa errori Arrianorum orandum eum potius censuit, ut misereretur nostri, quam ut oraret pro nobis, S contenta fuit seas oratio,

nes uelut obsignare communi illo ecclesiasticarum orationii fine per xl m.D. N.&c. Atw ex traditis in praelatis conciliis, de in Syno. z. Nicaena facile . poteris perspicere,etiam ob merita sanctorum siue hic uiuentium, siue iam icum Christo regnantium imputari persa pe peccatoribus iustitiam Chri si,ut conuertantur in Deum , ct resipiscant a diaboli laqueis. Nimis enim honorificat Deus suos amicos,& quo omnes ad sui amorem alliciat, lauis 'dari se uult in illis,& quantiis ad benefaciendum nobis fit promptiss illi ob

magna commoda nostra,& gloriam eorum multa nobis beneficia no nisi

ad preces eorum,cu in ipsbrum gratiam largitur. Sed acta agimus. Haec de imputatione,quae fit peccatoribus disseruisse hic sussciat. Non omnis noua applicatio iustitiae Christi requirit noum imputationem. cap. VII. Uanquam autem iussis nullii a Deo exhibetur spiritale beneficiu. nisi ratione iustitiae Christi imputatae aut comunicats sibi ad illud ' ., obtinedia in hoc ancelliit pctores ndoebnficiu eis Psititii noua digetipulatione sed ad non ulla bona, i denuo accipitit, coicas sibi passio.γpi pst sola antiqua,& ia saeia iputatione. Et ut igne prius ista explicem iis limoi sunt btificia. ad Q absolute et simplici er acceptant i prima sua iustific. Cii. n. ista eκ lege sequar ad ipsa iit sificatione,imo debeant pst illa,nd opus est noua iputatione ad ea assequcda,sed satis est applicatio meritorii xpi ad ipsa. Et lisc fit cit deus pst X pira illa nobis elargit,ad q Pp ipsu acceptauerat. Qia uero iusti nouis exo nans bsisiciis, ad q no suerat absolute i sua iustificati de acceptati noua fit eis ipiitatio iustitiae xpi, nec fine ipse,illa obtinerent. ix hoc excplo possumus Pspicua sacere. Si rex ob pclara alicuius ducis di illustria i bello lacinora,recipet Ioa .filiti ipstiis in sua domu, de ubi adole. sceret,ac uir fieret. Omitteret aliqua se ei egregia & honorifica administrationei regno suo daturii. iasi opus ect Ioa .ad illa asseqlicda noua iputatioe me .ritorsi sui pardiis sed diitaxat ea indigeret ad alia brificia,q rex et u lici ultra Omiisa,i giam sui parciis Sc ob mei ita illius coscrre. Quatiis alit noua ei imputatio necellaria no ect ad habem sciatim de debita sibi si ii dilon noux taapplicaride meritorii sui paretis ad id idigeret nec l .eret illud bnficiti,nisi sicut ualueriit illa e regia merita, ut eis rex iter suos domessicos reciper actu Iud offita seu dignitatesmitteret ita ualeat, ut debit stat Dio ipe rade costrat. Ex ab. Oibus colligere post imus niagnu ec iteruallii iter applicatione

998쪽

Disserena iust tiae xpidetputatione. Eit. n.noua ipsius applicatio, qii nulla sit noua L Ctie r. intcr putatio. Et imputar ad aliqua, in nondum ad ipsa applicas. Et vis ipsa uer imputatio horta m istorum lianc uider postulare disserctiam. Nam imputanr aliqua adnem, et up plantia & sutura,& qii ad sutura, noua opus n6 est imputatione,ut ea dehiplicariotie to loco,& iste consequant,applicari uero non dinimus quicquam,nisi ad illa, i actu exhibentur. Quare omnia noua beneficia noua distusionem meritorum Christi in ipsa uidentur requirere, non in nouam imputationem. Qitae uero sint beneficia ista, de quae illa particulatim deincepS aperiemus.

De nece litate noue imputationis iustitiae Christi ad perseuerandum iniustitia. Cap. VIII. Perse iora Α C primo quidem manifestum est, noua indigere iustos imputat .

tia indiget ne meritorum Xpi, ut perseuerent idw toties, quoties noua eis dan noua imis cur auxilia, sine quibus,tentationib. succuberent, dc a gratia excidea putatione rent. Nam donum perseuerantiae n6 est aliqua qualitas sicut uirtutes, de iui litia stis non deberperseuerantia in iustitia eis cGicata,neci: in ea possunt aliquanchrita rom perseuerare,nia per plura Dei auxilia,ut eκ scripturis, de patrib. lib. ia.certum fecimus. At ex ibi dieiis dilucidum elle potest, toto cocto errare Caluinum,qui perire non posse asseuerar, qui spiritum regenerationis acceperint. Idcli si uerum esset, ad hoc acceptarent in prima sua iustificatione, nec opus eis esset ad pseuerandii noua iustitiae xpi iputatione. Sed cu i hoe de ipse sibi repugnet,ut cap.1. notauimus,satis erit hic argin patrii c5firmas

Resporo re qSipse absurdissima stropha niti reludere. Ne qitispia sibi suae perseuerit Dra. s. arrogaret hac in uita colitudine,usi sunt patres uerbis illis Pauli. Qui se existimat stare,uideat ne cadat. Non. n. sic esset Apostolus locutus, nisi certus suisset, stantes poste corruere,et merito sibi debere timere,&cauere nec

arrogare certitudinem de sua constantia .Haec autem uerba,quae . L. Cor.3O.

legimus,Caluinus desumpta putauit ex cap. it. ad Ro. lapsu quidem leui,&digno uenia. Quia de ibi dicis Apostolus.Tu autem fide stas noli altum rupere,sed time. Quae uerba eundem pene sensum habent cum priorib. Sed visi 4 2 dupliciter ea eludit Caluinus. ΓΨimo,ait,nihil aliud ibi prohibet Pati. Φ care vositio. nis arrogantiam,& ad omnes sermonem diligis qui Christo ut que no nes Calui dederant,inter quos permulti poterant esse inani considentia turgidi. Secundo dicit,& in hanc sententiam magis inclinat,non ibi praecipi tim rem,qui uel tantillum minuat de fidei aut spei certitudine sed tantii qui nos in Dei timore solicitos cotineat.Sed rogo te Caluine. Esto apostolus loqutur solis arrogantib.& uana c5sdentia tumidis,none apte idicat de eis, etiasi staret timedii esse de ruina Quare subiecit statim, Alioquin de tu excidearis,nisi ut intelligeret,nec liberos esse a periculo auis ite timor nos pol cotinere talicitos in obseruatione mandatorii, immo quis timor potest esse. qui nonaliquid minuat de certitudine sdei qua certi sunt iusti iuxta tuam sententiam , sua per erantias Equidem beati qui certi sunt de sua perpe- tua beatitudine,nec minimum habere possunt timorem de ea perdenda. Et

999쪽

A licet eum certitudine de perseuerantia stare possit,ac simul steterit in consi in malis uehemens Sc intenta obseruationis mandatorum Dei solicitudo laamen cum ea certitudine esse non potest timor de perseuerantia. Non admit contrudiatis,cum incertitudine de assequenda beatitudine poste stare firmissimam ip, Elio Calainus spem ac patres calumniaris sibi repugnasse,q, firmissime iusserint spera nure,quos iubebant esse incertos de sua beatitudine. Et tamen nuc certissime fidei & spei de perseuerantia timorem simul coniungis Nescis nos ea duna taxat proprie timere,quae credimus posse accidere Quod si dixeris de alio . . te timore locutum,eo ipso coargueris te non assecutum suisse sensum inuisti.Nam ut cosequentia indicant,ille proculdubio de huiusmodi timore loquebatur. Sed & in alio hic peccas. Qui paululum philosophiae degusta

runt,sciunt certitudinem uel incertitudinem ad intelle. tum spectare, de empectationem ad uoluntate. Tu in,q ppes de incertitudine tradunt,ad expectatione traffers,cu ais. Sed nobis primu ostedant,quona cs mcto coagmetari queat res tatopere inter se dissidentes,sirmissima spes,& suspensa expectatio. Quod si aduerteres spem esse uolutatis,certitudine uero itellcctus. no uideret tibi impossibile ut frmiter speret beatitudine,qui non est certus de eius assecutione.Quia & multa saepe firmiter consssimus nos habituros ab amicis,quae tri,an assecuturi simus,certi non sumus. Sed tandem si abis tutam certitudinem iustificati possunt habere de sua perseuerantia cur Pauatus ibi,cii iussit,ut stantes perpenderent Dei in se bonitate, statim adiunxit, B si permanseris in bonitate, Alioquin & tu excideris. Equidem nec talis c6. ditio ad aci solet,nec eiusmodi timor icuti,ubi certitudo est de Ppetuo studdo aliquo beneficio. Sed qn tu tibi in his non constas, & sexceta supra iam produximus loca, quae tuam istam insaniam landitus euertant, haec denis inierantia adiecisse tua causa sit satis.

Neces est noua iustulis C O imputatio a proficiendum

iniustitia. cap. IX. Umm idubitatu sit,ut lib. o.mostrauimus iustos, quadiu hic uiuila, pscere poste in iustitia,& id possit seri uel o factoru pia deuota susceptione,uel p opa bona, i ex gia facitit,adflictu i gia P sacrameta Propo. r. .

manifestum est noua meritorii xpi imputatione requiri. Quia illud augmetum in gia non debetur primae iustiscationi. Et sicut gla nia iuxta dicta in lib. s. pendet quo ad esse, & conseruari a meritis xpi, ita & eiscientia secto rum. Oisci: oino applicatio noua, Ic indebita iustitiae xpi nouam ipsius imputationem requirit. Ac par quo ad isia ratio est de Osectu in pta, q sit P o, Propo. a. pera bona, i speciale gyam requiriit. Quan*. n. iustis debes ex lege,ut si bona opa secerint,imputens ipsis ad augmentii iustitiae in non debent auxilia specialia ad opa bona requisita. Cu uero se ola opa bona prosciant iusti ingratia,uisbabilius est inter scholasticos,& aliq opa sint bona, i ut tradidi. mus i lib. de iustifici speciale dei gratia no requiriit qa leuia sunt,& facilia sa-ctu,merito pol dubitari,an & ille Psectus in gia, q p binoi opera fieret,no. O o o x

1000쪽

ut opus habe t ii istitiae Christi impumilotae. Natia cit nouo ali xilio Se si Quoci Dei ad ei opus rioni ex lege dci imputatione meritorii xpi saetii in prima iustificatione, debeas cis i lud incrementum iustitiae, uidetur non Propo. a. esse necet sim secunda imputatio. Quo tamen nec ir tuis ista cosidero, eo Ois magis in hanc sentetitiarn propendeo,ut creaam,qualecunq; iustitiae prosetie pro se ct ina noua indigere imputatione iustitiae Cli risii. Vix quippe positim perct ι; relii si aderi, aliquem itcti polle in liacuita iustiore di sanctiorem,al sq: noua ina em n uiu putatione iustitiae Clita sit Acinconueniens uidetur cGcedere, Petrum plus putatio partici are merita Claristi J Ioannem, de tame non es magis illa imputari. min. Hoc alit neccile est dare si cii sucrint squaliter iustificati Petrus sine noua itinputati Oile aut augmento prioris Oficere polist in iustitia. Et licet debitu sit . ex lene augmccum in iustitia suppositis bonis operibus, ac per hoc minus nec in ria uideatur imputatio iustitiae Christi ad proficiendum quam aera

seueraridum, uel liabenda auκilia noua,t. me cum nullus prosectus iusiitiae

fiat tantum propter plina ira itis iiiicationem nec ad eum lacta suerit in ipsi aliqua imputatio iustitii Christi, adhuc uidetur necessaria esse ad ipsum notia imputatio. Nec debitus fortassis late prosectus est, nisi quia imputat deantio iustitia Christi ut opera illa faciat meritoria esste gratiae. Inde. n. habent suum ualorem, Sc uirtute opera nostra allocrat nullius, aut parui omnino Rclpo. di momenti apud Deum sutura. Et stipposita hac Chrisii imputatione, tuto CGi.pro postumus dicere ipsa opera bona iiistorum causam esse augendae iustifica O. io. π tionis nec recreri iniqui censoris Caluinii erulam qui hoc dicentes asserit D .r . nescire, qi id nonae iustificationis ualeat nec quid sit causa, lege impie, de de bonis omnibus de hominibi , & operibus , de de Deo ipso de donis eius aboeta ssime merite,quae lib. S. cap. . scripsimus de cognosces ab scriptura, de aiustora ea Deo ipso, qui melius de mitius haec norunt censere, causam nosti x iusti Z fuciau en cation , ei inchoandae, quod multo maius est, saepe dici. Et neccsse est hoc

de ius his dicatis de fide, quando recte ea dicitis apprehendi iusiit iam. Quod si

Arg.i. modo causa est iustitiae, cur non 3c illa Corinthiorum crescens fiaa. cor. io. des, cuius augmento Se prosectu Apostolus se in dies maiorem fore spera, bar,causa credatur suisse maioris in ipsis iustitiae Et cum Abrahae dicitur sisArg. i. reputata ad iustitiam qui iam tum multis iustitiae praerogatiuis erat illastris, nonne aperte designatur de fides illa ipsius eximia, aliqua causa suist Arg. i. ut apud Deum iustior esset,& ei gratior Sed de hoc manifestissimum fecit

Iacob. i. Iacobus dum asseruit eum ex operibus suis suilli iustificatum, oblatione ui' delicet stri sui super altare.Q iomodo potuit uere dici iustificatus ex operi, ibus , si opera nullo modo suerunt causa augendae ipsius iustitiae Nonne particula illa,ex, liquam ess cientiam notat Dicis. Iustificationem accepit Iacobus pro approbatione. Idemque tecum uidetur ante te Philippus respoisidii . Ait. n. Iustia at homo ex operib. i. approbat, de placet deo,no recociliat. Veruntisi cum iam tum Abraha,ut de uos nobiscum sentitis, iustus esis

sit,si ipsius opera suerunt causa, it magis placeret Deo, uel ut magis ab eo

SEARCH

MENU NAVIGATION