Apparatus ad positivam theologiam methodicus, in quo jam reviso multumque ditato, clara, brevis, & expedita delineatur ... Auctore R.P. Petro Annato ... Tomus primus secundus

발행: 1717년

분량: 393페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

101쪽

Brevis &historie Coneilii

Latera ne

sis tertii

summa.

De sacris Ecclesiae Conciliis.

Notandum. Ex his omnibus patere, eo solium tendisse hoc in Concilio summum Pontificem Innocentιum II. ut Petri-Leonis Antipapae , aliorumque Schismaticorum acta rescinderet, haereticos. Petro simos damnaret , & pro restauranda collapsa Ecclesiae disciplina Canones ederet; quoriim unus e praecipuis est decimus quintus, quo cum per id tempus debitus Sacerdotibus & Clericis non redderetur honor, sententiam excommunicationis tR it summus Pontifex in eos, qui suadente diabolo violentas manus in Clericos iniecerint. Vide editionis Labb. I . Conciliorum tomum. Circa as. Canonem notandum , quod licet Laici habeant jus praesentandI interdum ut Patroni, non tamen conserendi Beneficium institutione canonica; & ratio est, quia cum Beneficia spiritualia annexa habeant ministeria, non pollunt ni si a spirituali potestate conferri, maxime ea quae annexam habent ammarum curam, vel Sacramentorum administrationem, vel divini verbi praedicationem , ut Episcopatus, Abbatiae , Decanatus , Praepositurae, Archidiaconatus, Poenitentiariique vel Theologalis dignitas; POuunt tamen Laici, ex Ecclasiae concessione . ius conferendi Beneficia consequi.

De Concilio Lateranensi III. anno II 79. Sub Alexandro III. um. Pont. pro reformanda Ecclesiis disciplina, prasertim circa electionem summi Pontidicis , damnanisque Catharorum, riden m , σ bigensium haresibus. ADriano IV. Romano Pontifice morte rappo, & congregatis de minre pro successoris electione Cardinalibus , duo fuere summi Pontifices electa, Rotantas videlicet Senensis , dictusque Alexander III. & Cardunalis Octavianus Romanus , Victor In appellatus. Alexander III. a viginti& uno, Victor IV. a tribus dumtaxat Cardinalibus est electus. Uterque a suis proclamatur & agnoscitur ut summus Pontifex; & ex hac Cardinalium discordia grande subortum est schisina, quo diti vexata semest Ecclesia tnam etsi alexander III. venis ac legitimus summus Pontifex esset, & proucro ac legatimo haberetur a maiori, nedum Italorum sed & Christiano. rum parte, o ditanus Victoris IV. sibi assiimpto nomine, quamvis non legitimus sed intrusus ti pseud Pontisex, ut verus tamen & canonicuS agnoscebatur ab altera. Stabat pro Octaviano Fridericus Imperator; pro Alexandro III. econtra stabant Galli, Hispani, Britanni , & Christiani sere Caeteri cum suis Regibus populi. Pro suo Papa vel Antipapa contenditur& disceptatur utrimquC. Haec inter dissidia, Fridericus Imperator ut suo intruso laveret Octaviano, sibique invisum Alexandrum excluderet, Ecclesiasticae pacis conciliandae praetexta, Concilium Papiae celebrandum indixit, ad quod totius Imperii, aliorumque Regnoriim Episcopos & Αbbates convocavit, ipsumque Alexandrum; ut utriusque partis discussa causa, de vero ac legitimo

102쪽

Libes quintus. 99

Pontifice constaret. Alexander vero acceptis hujusmodi convocatoriis Fruderici literis, inito cum statribus consilio , generose respondit inter alia, se Imperatorem venerari ut advocatum & specialem S. R. E. defensorem, sed Imperatorem suos extra fines excurrere , dum sine conscientia Romani Pontificis Concilium convocandi sibi potestatem arrogat; dumque ipsum quoque Pontificem ad praesentiam suam, sicut homo super illum potestatem nabens, praecipit convenire: additque se potius extrema pasturum, uam ad Concilium ab Imperatore convocatum accessurum , ut elim

ntentiam subeat, sicque Ecclesiae libertatem opprimi sinat. Haec constant ex actis Alexandri ΙΙΙ. ex Vaticano codice a Baronio saepe laudatis. Celebratur nihilominus indictum ab Imperatore Papiense Conciliabulum anno II so. cui interfuere M. vel juxta Rodericum so. Archiepiscopi vel Episcopi; & in quo , Alexandro III. reprobato, probata est & confirmata Antipapae Victoris electio; meliis dixerim, intrusio. His ita hoc in Papiensi Conc1liabulo gestis, di in altero apud Laudam anno II 6 I. cura Fri iderici confirmatis: exander III. anno Christi II 6a. in Galliam, solitum summorum Pomtificum asylum, coniugit; quo cum pervenit, statim apud Montem Pessi lanum aliquot Gallicanae Ecclesiae convocatis Archiepiscopis & Episcopis, Concilium habuit, in quo Victorem Antipapam , & eius complices exincommunicavit, ut constat ex ipsius Alexandri ad Ommbonum Veronensem Episcopum epistola. Parisios inde prosectus, Concilium anno sequenti, hoc est, anno II 63. Turonis celebrandum indixit; & reipsa Ia. Kalendas Iulii coeptum est Turonense Concilium in Ecclesia S. Mauritii, praeside ipso Alexangro , praesentibus septemdecim Cardinalibus , Episcopis cem tum viginti quatuor, & Abbatibus quadringentis & quatuordecim, ad dexteram summi Pontificis sedente S. Thoma Cantuariensi Archipraesule, & eiusdem summi Pontificis ausu sermonem ad Concilii Patres habente Arnul-pho Ecclesiae Lexoviensis Episcopo. Quo in Concilio, in praefatis Alexam dri III. actis memorato, damnata sunt Conciliabuli Papiensis acta, Victor Antipapa cum suis fautoribus excommunicatus, & decem editi Canones, quorum nonus ordinationes Victoris Antipapae aliorumve schismaticorum

irritas esse declarat.

Inde Romam rediit Alexander e moriturque interiin Victor Antipapa , nec tamen extinguitur schisma. Victoris in locum eligitur a schismaticis Guido Cremensis, qui Paschalis III. sumpto nomine, Friderici sultus adimis & auxilio schisma fovet. Isto pariter Paschali pseudo-Pontifice morte rapto, illi statim subrogatur ab iisdem tertius Antipapa, scilicet Ioannes Strumensis Abbas, qui Callisti III. nomen usurpat. Sed iste tandem paulo post cum Imperatore Friderico se Alexandro III. Iubenter subdidit, eumque ut verum ac legitimum Pontificem agnovit: Imperator enim Fridericus tandem bello victus & profligatus, paulatim resipuit , & eiuratosthL. smate, cum sibi adhaerentibus Episcopis ac Principibus ad unitatem Ecclesiae rediit, & Venetiis inita pace, ad Alexandri pedes provolutus arma deposuit di odia, ut Alexandri III. supra laudata reserunt acta, nec non Vuillelmus Tyrius lib. I 8. de bello sacro. Sicque pacato bello & extincto schismate, Concilium istud Generale Romae celebrandum indixit Alexander III. anno Christi ir79. idque triplici de causa, I. ad damnandos schismaticos. a. Ad damnandas tunc in Occitam a N Aquitania grassantes Catharorum , a V va,

103쪽

In quo statutum est, ne ullus deineePs habeatur pro summo Pontifices nisi electus a duabus tertiis Carisdina tum

partibu a

Ioo De sacris Ecclesiae Conciliis.

V valdensium & Albigensium haereses. 3. Ad restituendam abusibus collapsam Ecclesiae disciplinam. Ad illud ergo sic convocatum , cui praefuid Alexander ipse, Episcopi venere trecenti , Uuillelmo Tyrio ex illis uno testante Iib. ar. de bello sacro cap. as. cceptum celebrari die s. Martii ejusdem anni Romae in Lateranensi Basilica ; unde Lateranense Oecumenicum tertium vulgo dictum; & in quo, I. Ad futura lacinceps vitanda schismata summorum Pontificum , Melectionis occasione statuit summus Pontifex Alexander, ut nullus haberetur summus Pontifex Romanus, qui non esIct a duabus tertiis Cardinalium partibus electus, resciditque ordinationes omnes a schismaticis pse do-Pontificibus Octaνiano, Guidone & Ioame , vel ab aliis per eos ordinutis effectas. a. AnathematiZavit haereticos omnes, illosque qui cum illis communicassent, vel auxilium eis quocumque modo praebitassent, imo illos armis comprimendos esse decrevit.

3. ia tunc vigebat in Ecclesiis & Monasteriis simonia , in Clericis fastus & avaritia, in Laicis usura, in beneficiorum collationibus iniustitia I ideo ad restaurandam corruptam his abutibus Ecclesiae disciplinam , varia constituit alia Canonibus 27. hic sequentibus expressa.

Statuit, ne deinceps ullus in summum Pontificem legitime censeatur electus, nisi a duabus tertiis Cardinalium partibus fuerit electus. CANON II. ordinationes omnes a Schismaticis pseudo-Pontificibus Octaviano , Guidone & Ioanne habitas rescindit, & irritas esse decernit.

Prohibet, ne ullus promoveatur in Episcopatum, vel ad aliquem O dinis gradum , nisi legitimae sit aetatis, & de legitimo susceptus matrimonio ; seu ne quis minor 3O. annis eligatur in Episcopum , aut minor 23. in Parochum, Arcludiaconum, aut in aliam dignitatem, curam animarum annexam habentem.

Statuit, ne Praelati suos subditos gravent in visitationibus, nimio hinminum equorumque comitatu.

C A N O N V. . . Nullum sine titulo, in Diaconum vel Presbyterum ordinari decernit; quod si aliquem sine certo titulo , de quo necessaria vitae percipiat , ordinaverit Episcopus, obligat illum ad ei invenienda necessaria, donec ei in aliqua Ecclesia convenientia stipendia militiae clericalis assignet ;nisi sorte talis , qui ordinatur , extiterit, qui de sua vel paterna haereditate subsidium vitae possit habere.

104쪽

Vetat , ne quid exigatur pro Episcoporum , Abbatum, aliarumque personarum benedictione; sicut nec pro sepulturis exequiisque defuncto.

Tum, aut nubentium benedictionibus.

CANON VIII. Prohibet, ne ulla conferantur vel promittantur Ecclesiastica Beneficia ἀautequam vacent; ne desiderare quis mortem proximi videatur. CANON IX. Prohibet, ne viri Religiosi, vel quilibet alii, Ecclesias vel decimas de Laicorum manu suscipiant sine Episcoporum auctoritate; & ne, nisi semel in anno, Templarii live Hospitalarii S. Ioannis Ecclesias sub interdicto positas aperiant, neve tunc corpora ibi sepelire praesumant. CANON X. Monachos aut Religiosos in Monasterio pretio recipi vetat, eisque peculium habere prohibet. CANON XI.

Iubet, ut Clerici intra sacros ordines constituti continenter vivant; &si in illa nefanda incontinentia, quae contra naturam fit, deprehensi fuerint laborare, excommunicentur; & a Ciero eliciantur si Clerici, vel ad poenitentiam in Monasteria detrudantur. CANON XII. Vetat Clericis , ne coram saeculari Iudice causas agant, nisi proprias vel Ecclesiae suae causas defendant; neve litium procurationes suscipiant , nisi pro miserabilibus sorte personis, & ex charitate; quia hoc est comtra doctrinam Apostoli dicentis, Nemo militans Deo implicat se negotiis saecularibus.

Ne Clerici a Laicis Ecclesias accipiant absque proprii auctoritate Episcopi, vetat sub poena excommunicationis ; & sub eadem poena mulctat Laicos , qui personas Ecclesiasticas in suo judicio seu tribunali stare compellunt ; eosdem laicos sepultura privat Ecclesiastica , qui decimas in alios laicos transferre praesumunt.

Ecclesiastica bona a Beneficiariis acquisita, eorum post mortem ad hae redes transire vetat, & penes Ecclesiam remanere jubet. CANON XVI. Praecipit, ut in electionibus vel Ecclesiasticis ordinationibus consciquatur effectum, quod a maiori & saniori Concilii parte fuerit consti

tutum.

CANON XVII. Statuit, ut dum plures se ejusdem Ecclesiae fundatores dicunt, & ib snar. Annatι T. II. G 3 lius

105쪽

lius Rectores esse volunt, ille praeficiatur, qui majoribus juvatur meritis ἰα plurimorum eligitur ac probatur assensu. CANON XVIII. Praecipit, ut unaquaeque Cathedralis Ecclesia Magistrum habeat, qui pauperes scholares, de alios doceat; & pro licentia cocendi pretium exbgi vetat CA NON XIX. onera super Ecclesias, vel Clericos imponere vetat saeculi potestatibus. sub poena anathematis. CANON XX.

Torneamenta exercere prohibet, dc in tomeamentis mortuos Ecclesiastica privat sepultura; quod idem sanxerat Canon I . Concilii II. La

teranensis.

CANON XXI. praecipit, ut statutae fideliter atque religiose serventur treugae. CANON XXII.

Ne novae statuantur exactiones, aut statutae augeantur sine Regum aut Principum auctoritate , vetat sub poena excommunicationis.

Statuit ut leprosi, si excludantur ab hominum cohabitatione. Oratorium habeant proprium, propriumque Sacerdotem ac coemeterium, eOrumque hortos ac pecuaria ab obligatione decimarum eximit.

CANON XXIV. Illos anathematizat Christianos , qui arma , ferrum , ligna , aut quid simile Saracenis in Christianos pugnantibus ministrant, sicut di eos qui naufragantium invadunt bona. CANON XXV. Manifestos usurarios communione de Ecclesiastica sepultura privari jubeto

CA NON XXVI. Iudaeis vel Saracenis servire prohibet Christianis; si tamen ad Christi fidem conversi fuerint, eos a suis possessionibus excludi vetat.

AIbigenses haereticos, eorumque fautores anathematizat, & sacri belli expeditionem ad eosdem reprimendos indicit. Fuit insuper hoc in Concilio a quibusdam accusatio delata ad Alexam drum Papam , adversus scriptum Petri Lombardi Parisiensis Episcopi . quod in eo male sensisset de Christi humanitate. Circa quod nihil aliud tunc decisum ab Alexandro III. sed solum scriptum ad Vuillelmum Senonensem Λrchiepiscopum his verbis: Alexander Episcopus servus servorum Dei, Uuillelmo Senonens Archie piscopo salutem. Cum in nostra olim esses praesentia constitutus, tibi Vi-Va voce iniunximus, ut suffraganeis tuis Parisiis t1bi adscitis abrogationem P avae doctriuae Petri quondam Parisiensis Episcopi, qua dicitur , quod Diuitigod by GOrale

106쪽

Lιber quintus. Io

Christus secundum quod est homo , non est aliquid , omnino intenderes& essicacem operam adhiberes di inde siquidem est quod fraternitati tuae per Apostolica scripta mandamus, quatenus quod tibi clim praesens esses, praecepimus, suffraganeos tuos Parisios convoces , & una cum illis & aliis viris Religiosis & prudentibus praescriptam doctrinam studeas penitus a, rogare , & a Magistris scholaribus ibidem in Theologia studentibus , Christum sicut perfectum Deum , sic & persectum hominem , ac verum

hominem ex anima & corpore consistentem praecipias edoceri; universis

firmiter & stricte iniungens, quod doctrinam illam de caetero nequaquam docere praesumant, sed ipsam penitus detestentur. Quoci Alexandri praeceptum a Vuillelmo Senonensi executioni manditum fuisse constat , cum dicat Matthaeus Paris. in hist. An ic. hanc Ombardi propositionem iussit Λlexandri summi Pontificis fuisse damnatam in Parisiensi Concilio quodam, idque post Petri Lombardi obitum annis novemdecim. Vide Io. tom. Conciliorum edit. collect. Labb.

De Concilio Lateranensi IV. anno I 2I . Sub Innotentio III. um. Pont. pro recuper da Terra Sancta, restauranda E clesia disci ma, damnandisque praesertim Albigensium ct Almarici Doctoris haresibus, σIoacbirui Abbasis erraribus.

Post caelestini III. summi Pontificis obitum , successise ejus ramocentius

III. vir doctrina de moribus insignis , Terrae Sanctae e Saracenorum manibus eripiendae , & universalis Ecclesiae rei mandae Eelo servens ;eo ipso quo ad supremum evectus est Pontificatum , et in spem venit sere ut sui voti compos fieret illis praesertim temporibus, clim Latini Principes nonnulli expugnata Constantinopoli Graeciam sibi subiugassent,& Baloius Flandriae Comes . Constantinopolitanus Imperator esset electus i ideo ad haec omni adhibita cura , variisque ad varios expeditis literis atque Legatis, Sanctorum Patrum vestigia secutus, hoc generale & P, trum numero maximum Concilium indixit , Romae celebrandum anno Iars. in quo simul damnarentur tunc grassantes Albigensium & Armarici Lutetiae Parisiorum impietatis Doctoris haereses , & Ioacbimi Abbatis e rores, depravata corrigerentur fidelium mores , & ad sacram expediti nem pro Terra Sancta Principes adducerentur Christiani. Scripserat biennio ante literas Patriarchis omnibus & Episcopis , quibus eos ad Conc, lium vocaret. Scripsit Imperatori, scriptit & Regibus, ut & ipsi quoque suos oratores ad Concilium destinarent. Cogitur itaque Romae in Lateranensi S. Salvatoris Ecclesia Concilium ,

Patrum numero magnum, anno salutis Ia I s. ad quod, teste Abbate Ur e gensi illius temporis viro , venere ex universi Christiani mundi partibus vocati Patres I 18s. videlicet summus ipse Pontifex Innocentius III. ut Praeses, anno sui Pontificatus I 8. duo Patriarchae, Constantinopolitanus nimbrum & Ierosolymitanus, To. Archiepiscopi, A . Episcopi, ex Ia. Abbates, 8 . Priores, Decani vel Praepositi conventuales, cum utriusque Imperii orientalis & incidentalis Regumque Ierosolymorum, Franciae ,

Laterane

sis quarti

summa a

107쪽

ro De sacris Ecclesiae Conciliis.

Hispaniae, Angliae, Hungariae, Aragoniae, Siciliae , Cypri , aliorumque

Principum , Magnatum di civitatum Legatis ; Antiochenus vero Patria cha gravi languore detentus non venit, sed pro se Anthedonensein Epia scopum misit; sicut & Alexandrinus, qui sub Saracenorum dominis gemens, Germanum Diaconum, qui suas vicus ageret, deputavit. Has omnibus simul congregatis, Concilium aperuit summus ipse Pont, sex Innocentius III. eleganti sermone, pio simul & egregio , sumptis prothemate his Christi verbis apud Luc. cap. 21. dicentis : Desiderio desideravi hoc Pagcha manducare vobiscum, antequam patiar ; quibus testatur se ex corde, desiderio desiderasse hoc antequam pateretur, solemne Concilium celebrare; ut per illud, Pascha sive phase triplex celebraret, videlicet Pascha corporale, spirituale & aetemum. corporale, quo fieret transitus de loco in locum pro miserabili Ierusalem liberanda ; Spirituale, quo fieret transitus de statu ad statum, pro universali resormanda Ecclesia; &aternum, quo fieret transitus de vita in vitam , pro ccelesti consequenda aloria. Quo in Concilio sic rite inchoato, die II. Novembris S. Martino sacra , & die 3 o. ejusdem mensis S. Andreae Apostolo dicata feliciter concluso, In quo I. Contra varios Haereticorum errores explicata est Catholicae Ecclesiae damnat, fides, damnatae sunt Albigensium haereses, damnatus & Abbatis Ioachimiiunt Albi, de unitate seu essentia Trinitatis Libellus contra Petrum Lomnardum ,

Ε se, sed non eliis damnata persona, quia non obstinata, sed Ecclesiae Catholi a mnitu. cae submissa i damnata quoque sunt perversa impii Almarici Carnotensis Ioaehimi dogmata, viri nedum haeretici, sed ita insanientis, ut infernum de par, Abbatis li' disum negaret; nec aliter Corpus Christi esse in pane altaris , quam in ta L. ' alio quocumque; Deumque sic in Ovidio , sicut in Augustino locutumbardum, & assereret; aliaque similis impietatis non paucar quique hoc in Concilio

damnati Al- ea de re praesertim convocato, nedum anathemate perculsus Romae, sed

marici Din etiam Lutetiae Parisiorum , Regio Philippi jussu, illius effossa & traditactoris erro' flammis ossa.

a. Decreta est posted ad Terram Sanctam expeditio sacra, variis privilegiis & indulgentiis ad eam properantibus beni ne concessis. 3. Varia tandem pro restauranda Ecclesiae disciplina constituta decreta, sequentibus Canonibus distincta. Sunt autem hi Canones computato capite Firmiter de summa Trinitate, quod est de fide Catholica, nu-

Et editi

Canones O. Pro re

muranda dise7plina

fere omnes,

Qui inseritur in I. Meretalium libro cap. Firmiter credimus de summa Trinitate, contra varios vireticorum errores , fidem explicat Catholicam , dicens : Unus est Deus individuus in essentia, & discretus in personis , Creator omnium, &c. Is ab initio temporis utramque de nihilo condbdit creaturam , corporalem & spiritualem ; Angelicam scilicet & mundanam; deinde humanam quasi communem , ex spiritu & corpore constitutam , dcc.

In eodem Decretalium libro positus, cap. Damnamus, damnat libellum siue tractatum Abbatis Ioachimi contra Petrum Lombardum, de unitate sive essentia SS. Trinitatis; damnat pariter perversa impii insanique Almarici dogmata. C Α- Diuitigod by Corali

108쪽

IOILiber quintus.

Excommunicat omnes alios cuiuscumque nominis haereticos , extollem tes se adversus hanc sanctam orthodoxam & Catholicam fidem supra eripolitam , eosque post damnationem , saecularibus potestatibus puniendos relinqui, eorumque bona confiscari decernit: Haereticorum exterminio invigilantibus privilegia concedit: Dominos temporales haeresim sua in ditione patientes punit ; EpiscopoS ad eam expurgandam negligentes do ponit; excommunicatque eos, qui sine Episcopi licentia praedicant.

Graecos illos, qui Latinorum Sacerdotes ita execrabantur , ut in eorum Altaribus nisi prius lotis sacrificium offerre nollent baptigatos ab iisdem Latinis rebaptiZarent, excommunicat, & ab ossicio deponit, si id in posterum attentaverint. CANON V. De sedium Patriarchalium ordine agens, lubet ut post Romanam sedem, Constantinopolitana primum, Alexandrina secundum , Antiochena tertium, & Ierosolymitana quartum obtineat locum.

CANON VI. Praecipit, ut singulis annis provincialia celebrentur Concilia a Metro

Iubet, ut Ecclesiae Praelati in corrigendis subditorum, maxime Cler, eorum , excessibus invigilent; ut post monitionem Episcopi, per Capit, tum corrigi consueti, Cathedralis Ecclesiae corrigamur Canonici ; ali quin eos corrigat Episcopus.

Contra delinquentes , triplici modo procedi posse declarat, per accusa. tionem, denuntiationem & inquisitionem 3 ita tamen ut accusationem l gitima praecedat inscriptio, denuntiationem charitativa admonitio, & ii .

quisitionem clamosa praeveniat insinuatio, sive infamia publica, &c. CANON IX. Est de diversis ritibus in eadem fide per Episcopum tolerandis. CANON X. Generaliter sancit, ut Episcopi viros idoneos ad sancta, praedicationis

ossicium assumant, potentes opere & sermone ; qui plebes sibi commissas, vice ipsorum cum per se id ipsi non potuerint, solicite visitantes, eas verbo aedificent & exemplo, quibus ipsi cum indiguerint, congrue necessaria ministrenti quos habebunt .iscoei Coadiutores de Cooperatores , non solum in praedicationis ossicio, verum etiam in audiendis consessionibus de poenitentiis iniungendis, ac caeteris quae ad animarum salutem per

tinent.

Statuit, ut praeter Magistrum in qualibet Cathedrali Eeclesia inst, tuendum, aliis etiam Ecclesiis idoneus constituatur Magister, qui ClcricoSDissiligod by Corale

109쪽

Ios De sacris Ecclesie Coneiliis.

ricos gratis in Grammatica doceat, & alius in Metropolitana, qui Sacerdotes & alios in sacra pagina, caeterisque ad curam animarum spectantibus erudiat.

Statuit, ut singulis provinciis, sive regnis communia celebrentur de triennio in triennium Monachorum Capitula; in quibus diligens habeatur tractatus de reformatione & observantia regulari.

CANON XIII.

Novos religiosos ordines institui vetat, & Abbatem unum pluribus praeesse monasterus prohibet.

CANON XIV.Clericos incontinentes puniri jubet. CANON XV.CIericos a crapula & ebrietate abstinere iubet, & venari prohibet. CANON XVI.

Statuit, ut Clerici osticia vel commercia saecularia non exerceant, maxime inhonesta, mimis , iaculatoribus & histrionibus non intendant, &tabernas prorsus evitent, nisi forte causa necessitatis in itinere constituti ; ad aleas vel taxillos non ludant, nec hujusmodi ludis intersint ;coronam & tonsuram habeant congruentem, & se in ossiciis divinis, &aliis bonis exerceant studiis diligenter. Iubet insuper, ut modesta serant indumenta, ut Pontifices in publico, & in Ecclesia superindumentis lianeis utantur, nisi Monachi fuerint, quos habitum deferre Monachalem iubet. CANON XVII. Sub poena suspensionis, Pranatorum comessationes, confabulationes illicitas , negligentiam in divinis ossiciis , & celebratione Missarum prohibet , distincteque praecipit in virtute sanctae obedientiae, ut divinum ossicium diurnum pariter re noctumum, quantum cis Deus dederit , studiose celebrent di devote .

Ne Clerici judicio sanguinis intersint prohibet , neque SubdiaconuS , Diaconus, vel Sacerdos Illam Chirurgiae partem exerceant, quae ad ustionem vel incisionem inducit. CANON XIX. Firmiter prohibet, ne profana in Ecclesiis admittantur stipellectilia, nisi

propter hostiles incursus, aut incendia repentina, vel alias necessitates urgentes , ad eas oporteat habere refugium ; & praecipit ut oratoria , vasa, vestimentaque sacra, munda conlarventur & nitida.

Statuit, ut in cunctis Ecclesiis Christia & Eucharistia sub fideli eust dia , clavibus adhibitis , conserventur , ut non possit ad illa temeraria manus extendi; si verbis ad quem spectat culto dia, ea incaute reliquerit, tribus mensibus suspendatur ab ossicio C Α- Disitigod by Corale

110쪽

CANON XXI.

Praecipit, ut omnis utriusque sexus fidelis , postquam ad annos diser, tionis pervenerit, omnia sua peccata solus confiteatur fideliter, saltem semel in anno , proprio Sacerdoti , & iniunctam sibi poenitentiam studeat pro viribus adimplere a suscipiens reverenter ad minus in Pascha Eucharistiae Sacramentum, nisi istae de consilio proprii Sacerdotis ob rationabblem causam ad tempus ab eius perceptione duxerit abstinendiim; alioquin& vivens ab ingrestu Ecclesiae arceatur, de moriens Christiana careat sepultura e monetque, quod si quis alieno Sacerdoti voluerit justa de caula, sua confiteri peccata, licentiam prius postulet, & obtineat a proprio Sacerdote; jubetque confessionis secretum ita inviolabiliter observari, ut Sacerdotem, si violaverit, in arctum monasterium ad perpetuam agendam enitentiam detrudendum esse decernat.

Praecipit Medicis ad infirmos vocatis, ut cum infirmitas eorporalis nomnumquam ex peccato Proveniat, ante omnia curent advocare Medicos an,

marum, ut postquam infirmis fuerit de spirituali salute provisum, ad codiporalis medicinae remedium salubritis procedatur : alioqui ab Ecclesiae ingressit eos arceri jubet; cumque anima sit multo praestantior corpore , vetat eisdem sub poena anathematis, ne quid pro corporis salute laadeant aegroto, quod in periculum animae convertatur.

Ne pro desectu pastoris, gregem Dominicum lupus rapax invadat . aut in facultatibus suis Ecclesia viduata , grave dispendium patiatur Statuit ut ultra tres menses, Cathedralis vel resularis Ecclesia Praelato non vacet; infra quos, iusto impedimento cessante, si electio celebrata non tuerit, qui eligere debuerant, eligendi potestate careant ea ubce , & ipsa eligendi potestas ad eum qui proxime praeesse dignoscitur , devolvatur; is vero ad quem devoluta fuerit potestas, non differat ultra

tres menses.

CANON XXIV.

Triplicem statuit electionis legitimae viam , per inspirationem Spiritus Sancti, per scrutinium , & per compromissum : aliter factam non valere declarat; & eum qui contra praedietas formas eligere attentaverit, Cavice eligendi potestate privat. .

CANON XXV.

Statuit, ut quisquis electioni de se factae per saecularis potestatis abusum consentire praesumpserit contra Canonicam libertatem , & electi nis commodo careat, & ineligibilis fiat, & absque dispensatione non possit ad aliquam eligi dignitatem. Qui vero electionem huiusmodi , quam ipso iure irritam esse censemus, praesumpserint celebrare, abiiciis & beneficiis per triennium suspendantur , eligendi tunc potestate privati.

CANON XXVI.

Elacti em confirmari vetat , nisi prius confirmator diligenter exambnaverit , & electionis processum , & personam electi de vitae honestam a sufficienti scientia, & aetate legitima ; alioqui non solum dejiciendus est indignE promotus, sed etiam indigne promovens punienduβ. Dissiligod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION