Apparatus ad positivam theologiam methodicus, in quo jam reviso multumque ditato, clara, brevis, & expedita delineatur ... Auctore R.P. Petro Annato ... Tomus primus secundus

발행: 1717년

분량: 393페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

71쪽

68 De sacris Ece De Conciliis.

iteratae acclamationes, iterata anathemata in Theodorum Pharanitam, serigium oe Honorium , Pyrrhum O miιlum , Orum oe Petrum, Macarium,ste boum oe Polychronium. Gratias deinde cum egisset Imperator Comcilii Patribus ob extinctam haeresim, lectus ult acclamatorius Concilii PP. sermo ad Imperatorem , quo rogarunt eum Concilii PP. ut Concilium edicto firmaret Imperiali, ut his quae in eo gesta erant nullus contradic re, vel novam machinari quaestionem auderet. Scripta cst postea, Sper Legatos ad Agathonem milia Synodica rotatio, petitaque confirmatio de Confir δ' obtenta, non quidem ab Agathone, quia e vivis inter illas moras rapto, sed ab ejus successore Leone II. per Impcratorem rostato. Subscripsere iam morte Concilio Legati, Patriarchae, caeterique praesentes Epilcopi, &post ipsos apto, sed a Imperator piissimus hunc in modum : constantinus in Christo Deo Rex ac me N. Imperator Romanorum , legimus oe consensimus. Vide Binium . & novam Conc. edit. tom. 6.

De Honorio I. Romano Pontifice.

Ηοηονium metritur hic, & celebris est ac antivi a inter eruditos controversia, anti in C0R' Honorius Papa huius nominis primus , fuerit hoc in Concilio cum Mono- . s.' ἡ-h, thelitis damnat . Damnatum fuisse videtur certum , cum id telluntur tum eon. non semel sed pluries acta Concilii, ut actione I 3. & actione iis. sed endunt econtra non fuisse damnatum , vel inluste suilla damnatum, suadere videtur 'μ Agήthonis ad constantinum Pogonatum epistola, in hoc Concilio lecta, laudata & probata; in qua nullum praedecellorum suorum, nec consequenter Honorium in fide errasse testatur Agatho. Hanc controversiam ut dirimant, respondent varii varia.. I. Sunt qui dicunt cum Baronio & Binio, acta hujus Concilii Honorium cum Monothelitis damnatum fuisse testantia, Graecorum manu fuisse co

rupta , & in odium Romanae Sedis , substitutum fuisse nomen Honorii , ro nomine Theodori Constantinopolitani Praesulis, & de haeresi Synodat iudicio damnati. Quod autem Honorius non fuerit damnatus noc in

Concilio, variae suadent rationes, quarum

Prima est, quia non potuit Concilium istud Honorium damnare , nisi eum Agathonis epistola pugnaret, sibique ipsi contradiceret; Agatho enim in sua ad Constantinum Pogonatum epistola aperte dicit, nullum suorum praedecessorum Pontificum in fide vera desecisse & errasse; & hanc epistolam Z ita laudant & approbant hitiuste Concilii Patres, ut dicant Petrum in ea per Agathonem fuisse locutum , eamque a Spiritu Sancto dictatam e Si ergo fateantur huius Concalii Patres hac in epistola Petrum per Agathinnem fiuisse locutum, & hanc epistolam a Spiritu Sanctq dictatam, & Agutho hac in epiliola dicat, nullum suorum praedecessorum, nec consequenter Honorium in fide vera desectile ; quis audeat asserere Concilium istud Honorium damnasse ut Monothelitam re haereticum Nisi ipsum sibi comtradicere Concilium, imo di ipsum secum pugnare Spiritum Sanctum ,

dum hanc dictat Agathonis epistolain, R istud dirigit Concilium , quod

Honorium ut haereticum damnat .

. Secunda est, quia dici non potest Concilium istud Honorium sine causa justa innocentum damnasse : Atqui sine causa iusta damnasset illum ut haereticum , cum eius cpistolae ad Sergium scriptae , α quarum causa in actis

Concilii damnari dicitur, Catholicae sint&nulla haercscos suspicione labin

72쪽

Liἶer quintus. 69

rent, ut prolixe notat Binius in epistolis ipsis , & in vita ipsius Honorii et ambae enim clari s sine testantur ipsum seni e & docuisse duas in Christo

voluntates , Ee Operationes esse, & solum voluisse abstineri a vocabulis unius vel duarum, pro bono pacis, & ad tollendum scandalum contentionesque sedandas; & non ponit quis jusia de haeresi damnari , Qui rem liniam confitetur, licet nomen, praesertim ante definitionem Ecclesiae, justa de causa tacendum esse dicat : alioquin B. Hieronymus posset jam pro haeretico damnari, quia in epistola ad Damasum censuit, non est e dicendum in Deo tres hypol lases esse , cuius contrarium Ecclosia non semel postea

definivit. Ergo dici non potest de sanctissimo Concilio isto, quod Honorium ut haereticum damnaverit; & si in actis Concilii reperiatur damnatus, dubium non est quin haec Concilii acta suerint in causa Honorii co

rupta atque vitiata. Ita Coriolan. in Sum. Conc.

a. Respondent & afferunt alii, vere damnatum fuisse; idque negari non Vς posse, cum id non semel sed pluries ipsa Concilii testentur acta, ut actiO- ὰὲζ oh in.

ne i 3. & iterum I 6. in qua expresse legitur : Theodoro Pharanit obaret, dunt alii. eo anathema , sermo haretico anathema , Cyro haeretico anathema, Honorio

haeretico anathema.

Dices cum Baronio, Binio de aliis , post Concilium , hoc est , paucis mentibus post Concilium , corrupta fuisse ac depravata hujusce Concilii

acta, ubicumque anathematiZant vel haereticum alterunt Honorium; idque

factum a Theodoro Constantinopolitano , ob haeresim Paulo ante Synodali iudicio damnato ac deposito, sed post obitum Georgii substituti, &emissam fidei professionem restituto ; qui inde occalioni: data, Synodi actis

suum nomen exeunxit, & Honorii nomen intrusit; ac proinde ex iis depravatis Concilii actis, Honorium filisse hoc in Concilio cum Monothelitis damnatum concludi nequit; ergo, &c. Resp. neg. ant. I. Quia non est credibile, huius Concilii acta sic corrumpere & depravare potuissic Theodorum I nam quamvis corrumpere potuit authenticum exemplar illud , quod in tuae scriniis Ecclesiae asservabatur Constantinopoli, non tamen corrumpere potuit exemplaria authentica alia ad sedes Patriarchales alias e Concilio translata, ibique pariter asservata di delata siquidem filisse Concilii actorum exemplaria authentica ad singulas quinque Patriarchales s des, Romanam vigelicet, Constantinopolitanam, Alexandrinam, Anti clienam , & Ierosolymitanam , constat ex eo quod actione I 8. post se monem acclamatorium , id ab Imperatore sic expresse petierunt Concilii PP. Ad maiorem orthodoxa fidei eonfirmationem, ut subscripta exempla dei nitionis relecta praesente vestra sereni a potestate, edantur quinque Patria ebalibus, una cum eia vestra subsignatione. a. Quia pugnantia loquuntur hi, qui cum Baronia volunt, Theodorum paucis post Synodum mensibus restitutum haec corrupisse acta , cum non fuerit restitutus Theodorus in

suam sedem, nisi post obitum Georgii, & paucis mensibus post Synodum nondum obiisset Georgius, qui tres post Synodum vixit Unoi, ut suo in

Chronico manifeste docet Theophanes. Instabis eum codem Baronio. Huius sextae Synodi Patres in epistola ad Agathonem expresse dicunt , se Monothelitas damnasse juxta tenorem sententiae per ipsum in eos sua in epistola latae r Anathematibus interfecimus, ex sententia per sacras vestras literas deris prius lata, videlicet Theodονum Episcopum Pbaranitanunι, Scrgium, Honorium, Cyrum , Paulum, orrhηmo Petrum: Atqui Agatho Papa sua in epist. ad Constantinum Pogonatum non par. Amatι T. II. E 3 damna

73쪽

o De saeris Ecclesiae Conciliis.

damnavit, nec nominavit Honorium cum aliis Monothelitis Sergio , cyro Pyrrho, Petro O Paulo. Ergo nec sexta Synodus ista ; ac proinde corrupta dici debent sextae Synodi acta illa, quae Honorium cum aliis Mo- nothelitis damnatum vel anathematizatum asserunt. Resp. vere a sexta nodo ista damnatum fuisse Honorium, idque non contra, sed luxta Agathonis sententiam, licet Agatho ipse Honorium nominatim & expresse non damnaverit. Ratio est, quia Agatho solos Monothelismi auctores , sectariosque praecipuos nominatim damnavit, non autem omnes absolute Mo- nothclitas vel Monothelismi fautores; unde non mirum, si Honorium ex-l resse non damnaverit, qui nec auctor nec sectarius, sed sollim Monothe-ismi fautor fuerat : at sexta Synodus ista nedum Monothelismi auctores ac sectarios , sed & fautores ipsos , ac proinde Honorium anathematIZavit , idque juxta latam de iis omnibus ab Agathone sententiam; quia licet praecipuos illos tantum nominaverit Agatho , non tamen illos solos , sed omnes sive auctores , sive sectarios, sive fautores damnandos. a Synodo praescripsit, dicens a 'stat . . . ut O novitatis error cum suis inventoribus , ct ιis qui eorum doctrinam secuti sunt, propria praesumpti vis poenam exsolvat. Unde sicut Macarium, Stephanum & Polychronium

damnavit sexta Synodus, licet eos nominatim non damnaverit Agathos ita & Honorium licet ab Agathone non damnatum, damnavit eadem sexta Synodus.

Urgebis cum eodem Baronio. Summus Pontifex Agatho in sua ad Constantinum epistola scribit , neminem praedecessorum suorum in fide vera defecisse , sed suos fratres semper in fide confirmasse ; sic enim

ait : Consideret itaque vestra tranquilla elementia, quoniam Dominus oe M varor omnium, cu1us Mes es, qm fidem Petri non defecturam promisit, commmare eum fratres suos admonuit; quod Apostolicos Pontifices mea exsu,

ratis praedecessorex considenter fecisse semper cunctis es cognitum . Et haec Agathonis epistola filii in hac Synodo lecta Act. 4. & approbata Act. 8.tanquam a Spiritu Sancto dictata per os sancti ac beatissimi Principis

Apostolorum Petri; ergo Honorium Agathonis praedecessorem ut haeresis lautorem non damnavit sexta Synodus ; vel si damnavit, erravit illum damnando , aut erravit Againonis epistolam approbando. Resp. dist. ant. cum Nat. Alex. summus Pontifex Agatho scribit de suis praedecessoribus , eos numquam in vera fide desecisse , quoties locuti sunt ex Cathedra, hoc est, quoxies aliquid universis fidelibus credendum vel observandum proposuere; conc. Quoties ut privati homines vel Doctinres aliquid dixere , scripsere vel definiere , qualis suit Honorius I. dum suas ad Sergium privatas scripsit literas , illas in Synodo postea damnatas , & ob quas ille pariter damnatus ; neg. ant. & conseq. Quia nullus ibi Synodi error in hoc sensu Honorium damnando, vel praefatam Agathonis epistolam approbando. Addes. Si ut privatus homo illas ad Sergium scripsit literas Honorius , di propter illas fuerit cum haereticis Monothelitis damnatus ; ergo ut privatus homo haereticus fuit Honorius. Re . neg. conse'. ratio est , quia cum haeresis sit hominis Christiani error in ride cum pertinacia comunctus , ille sol tim proprie haereticus dicendus est, qui errorem in fide cum pertinacia dcflandit: & hoc dici non potest de Honorio , qui licet Monothelismi, hoc est Monothelitarum haeresis fautor fuerit, numquam tamen illiusdcfensor vel sectator.

Superin

74쪽

Liber quintus. 7

Superaddes. Si vere haereticus non fuit Honorius; ergo perperam & em Nee ta-rando, illum ut haereticum anathematiZavit sexta Synodus , dicendo non inen ut hinsemel & praesertim Αct. I 6. Honorio haeretico anathema. Resp. neg. conseq. ς cum

quia ideo sexta Synodus ista Honorium anatilematiZando vocat haereticum, non quod haereticus fuerit electione propria , proprioque ludicio & sen- electione tentia propria , sed solitin favore , silentio & negligentia ; hoc est , non doeentem , quod ipse suerit haeresis auctor, sectator aut defensor, sed quod fiterit suo ix'pr silentio , & sua negligentia haeresis haereticorumque fautor, seu non quod ipse haeresim docuerit aut defenderit , sed quod nascentem haeresim non gligentia extinxerit, ut debebat, sed negligendo confoverit, ut inani seitc declarat foventem. Leo II. in epistola ad Episcopos Hispaniae de Honorio dicens: Qui fammam haeretici dogmatis non ut decuit , fpostolica auctoritate incipientem ex tinxit, sed negligendo eonDVit; unde haereticus non ibit, haercsim docendo , sed haeresim docentibus non resistendo ; non haereticis consentiendo, sed haereticos , ut par erat , non coercendo ; ac proinde non pereeram nec inium damnatus Honorius, licet non haereticus ipse , quia haeresis haereticorumque silentio suo, suaque negligentia fautor; cum eiusdem culpa rei censeantur erroris fautores & auctores , & dicat Coelestinus ad Gallibrum Episcopos scribens e Merito namque nos causa respicit, si flentio fi-

νeamus errori.

Repones. In suis ad Sergium literis scripsit & asseruit Honorius unam in Christo voluntatem , & duas aperte negavit; ergo eamdem haeresimac haeretici Monothelitae docuit &asseruit. Resp. dist. ant. duas in Christo voluntates negavit in sensu Catholico, & a sensu haercticorum longe ali

no ; conc. ant. In sensu Monothelitarum haeretico ; neg. ant. & conseq. Quia non duas absolutὸ voluntates negavit, quarum una esset divinitatis , & humanitatis altera; sed duas solius sumanitatis di contrarias negavit epse voluntates , quarum una esset 'carnis , & altera spiritus i id constat ex S. Maximo Martyre pro Honorio ex persona Ioannis IU. dicente et Cum enim scripsisset Sergius, esse qui dicerent in Christo duas eontrarias πω luntates, rescripsimus , christum non habere duas contrarias voluntates , camnis inquam spiritus, sed unam tantum , qua naturaliter humanitatis eius nota essentialis es.

ARTICULUS VIII.

De Concilio Nicaeno II. anno 787. Sub Adriano I. mano Pontifice, pro restituendo sacrarum maginum

cultu contra nonomachos.

CVm Paulus, Patriarcha post Vicetam Constantinopolitanus, ob simu- BrevIs &latam fidem , & juramento confirmatam Iconoctastiae perfidiam , historica se poenitentia ductus relicta sede in Flori monasterium secessisset, & facti ra--c.i: tionem quaerentibus spectatissimis e Senatu patriciis ab Irene Augusta mis- eilii sum- sis dixisset : Nisi, Synodus universalis fiat, O error qui est in medio vestri ma. eorrigatur , saluιem non habebitis : Eoque dicto designatum succc rem Tharasium adco commovisset , ut non nisi ea conditione ut cecumenicum cogeretur Concilium, oblatum Episcopale munus Paulique sedem suscepe-

75쪽

Cujus

Actiones sive sessio.

Res fuere 7.

72. De s acris Eiclesiae Conciliis.

rit ; promisere lubentur Constantinus Augustus , & Irene mater Augusta . Inauguratur Tharasitur, inauguratusque statim fidei suae professionem, supplicesque pro convocatione Concilii literas misit ad Adrianum I. Rom. Pont. Ad eumdem scripsere pariter Constantinus S Irrate, rogantes ut Constantinopolim venire dignaretur ipse Concilio praestiturus , vel Legatos mitteret per quos praeesset. Extant hae literae in 6. Conciliorum tomo edit. Labb. inter pra ambulas alias ad septimam Synodum litteras ,

de in quibus sic ad Pontificem : Scit vestra paterna Beatitudo , qua pridem facta sunt in hac nostra Regia civitate propter venerabiles Imagines; qualiter

qui ante nos regnaverunt, eas destruaerunt, o in dehonestatem atque iniuriam posuerunt Cum Concilio decrevimus ut fieret universale Concilium , & rogamus vestram paternam Beatitudinem, dic in det

seipsam , ct nullam tarditatem faciat, ct ascendat hue in flabilitatem oesirmitatem antiqua traditionis super venerabιles Imagines. Si enim non potuerit ascendere buc, quod putamus non feri , scimus enim eum studiosum esse circa divina , eligat viros honorabiles habentes scientiam , o dirigat Ana cum istabis, ut inveniamur ex persona sacrae oe paterna vestra Beatisadmis hic. Convocatur itaque primo Constantinopolim Concilium istud cecumenicum septimum anno Christi 786. rogatu quidem , auxilio & opera Imperatorum, sed assentientis Adriani primi Rom. Pontificis auctoritate e verum Iconomachorum lactione Constantinopoli seditione suborta, in sequentem annum dilata est Concilii celebratio, di tandem Nicaeam translata , ibique inchoata octavo Kalendas Octobris , anno Christi 87. &actionibus sive sessionibus septem feliciter conclusa die a a. Octobris eiusdem anni, a trecentis & quinquaginta vel sexaginta Orientalibus Epist ps : quibus prae ruere ut sedis Apostolicae Legati, Petrus Archipresbytercclesiae Romanae, & Petrus Abbas S. Sabae; licet de istorum consensu &permisit praecipua Concilii dirigendi cura fuerit relicta Tharasio Patriarcha: Constantinopolitano, viro utpote in rebus arduis exercitato, & Graecae linguae peritisumo. Quid autem hoc in Concilio contra Iconomachos pro sacris Imaginibus, veI pro disciplina Ecclesiastica suerit decisum, patebit ex brevi singularum actionum historia summatim ex septimo Conciliorum tomo deprompta.

In Actione I.

Post apertum a Tharasio, brevi sed eleganti sermone Concilium , Iectae sunt Constantini & Irenes matris ad Concilii Patres directae literae a in quibus inter alia, & ipsae Adriani Rom. Pontificis literae iubentur juxta Synodicam consuetudinem publice legi. Discutitur postea lapsorum Episcoporum causa, di Basilius Ancyranus, Theodorus Myrensis & Theodorus Amorii I piscopi , qua Conciliabulo Constantinopolitano sub Leone Isauro habito , Imagines cum aliis damnaverant, coram istius Concilii septinii P P. conscitu, suo explorato lapsu, cantata palan Odia & eiurata haeresi, suas in sedes restitiiuntur , dilata in aliam sessionem aliorum lapsorum Episcoporum causa, utpote dissiciliori, qiua istorum longior suerat sive diuturnior in haeresi mora. In Digiliasti by Corale

76쪽

Liber quintus. Ty

In Actione II.

Ad Concilium ductus est Episcopus lapsis alius, Gregorius Ncocaesarem dictus, qui suum lapsum conlatas re vetuam deprecans, in proxime sequentem rem1ssiis est senionem. Interim jubetur legi Adriani primi Rom. Pomtificis ad Constantiniim & Irenem Augustam epistola , in qua inter alia , multa sunt pro sacrarum Imaginum cestu relata, & quod notatu dignum, historia ipsa de lepra α baptiuno Constantini Magni fuse deseripta. Lecta est postea eiusdem Adriani Pontificis ad Tharasium epistola : quibus perilectis , sedis Apostolicae Legati, silistagii praerogativa utentes , petiere a Tharatio, deinde a Concilio , an has reciperent vel non Adriani Pontificis liseras a & universi respondere Synodi Patres et Sequimur, suscιριmus admittimus t Idemque rogati & ex Synodi privilegio suifragantes , respondere reverondissimi Me mandritae Monachiis

. . c

In Actione III. Discussa est in primis Gregorii Neocaesariensis Episcopi causa : quem

cita nonnulli ad Ecclesiam, non autem ad Episcopatum pristinum recipiendum este dixissent, eo quod Iconoclinarum antelignanus suillat, & orth doxos pelliscutionis tempore vexasset, decretum est tamen , ut tam ille quam lapsi alii suas in secies restiuierentur quod obiectum illi persecutimnis crimen probari non posset. l ectae sunt postea Tharalii ad Patriarchas alios Orientales literae , quibus eos ad Synodum Invitabat; Iectae & e . rumdem ad Tharasium epistolae, quibus suam a Concilio ob prementem Barbarorum tyrannadem excusabant absentiam.

In Actione IV.

Varia sunt in medium prolata tam Scripturae quam veterum Pp. t. , stimonia, ad legitimum probandum sacrarum Imaginum usum. Lecta post haec Gregoria III. Rom. Pontificis ad S. Germanum Conitantinop litanum epistola, lectae N eiusdem S. Germani aliae ad Ioannem Synnacscnsum, ad Constantinuin Natoliae , di ad Thomam Claudiopolitanum Episcopos . Qtiibus peractis , varia sunt in haereticos anati aemata prolata a S. Synodo, dic te inter alia: His qui assumunt dicta S. Scriptura , qua sunt contra idola, m venerabiles

massines, anathema.

His qui non salutant sanctas ac venerabiles Iconas, anathema. His qui appellant sacras Imagines idola, anathema. His qui dicunt quod veluta ad Deos christiani, ita ad Iconas accedunt, an

thema.

His qui communicant scienter iniuriam ct inhonorationem inferentibus is nerabilibus maximbus, anathema. His qui dιcunt, quod excepto Christo Domino nostro, alius nos emerit ab id

sis, anathema. ' is

Edita est postea fidei professio, & singulorum Episcoporum subscriptione

munita, primo loco subscribentibus Sedis Apostolicae Legatis, & post illos subscribente Tharalio Constantinopolitanae Patriarchalis Sedis Episcopo et post Tharasium vero aliis Sedium Patriarclusium Legatis. In Disiligod by Gorale

77쪽

De sacris Ecelsa Conciliis.

In Actione V.

Variis Patrum testimoniis ostensum est , Iconomachos suae hausisse hae. resis venenum a Iudaeis, Saracenis, Gentilibus, Samaritis ex Manichaeis r& inter alia productum est pro sacrarum Imaginum usu Ioannis Thess alo. nicensis Epi1copi testimonium , desumptum a libello sive sermone , in quo disputat cum Gentili viro de usu Imaginum, & an Angeli sint co torei, interrogante Gentili, & respondente Ioanne, ac asserente Angeinos esse corporeos a ideoque pingi posse definivit Concilium i sed rationem illam Ioannis , nimirum quoa corporei sint, nec definivit nec ad illam attendit, utpote quia de lolo retinerulo Imaginum usu tunc quaestio erat e unde a Legatis Sedis Apostolicae suffragii praerogativam conservaturis editum est de restituendis Imaginibus decretum, & iterata in Iccinomachos anathemata.

In Actione VI.

Prolixa initur disputatio, qua haereticorum qui in Conciliabulo Constantinopolitano Imagines damnaverant, discutiuntur argumenta, a Gregorio iam ad meliorem mentem converso relata, & ab Epiphanio locum tenente Thomae Sardiniae Praesulis impugnata ; hoc est , hac in sessione sexta relicta est, & per capita refutata Synodi pseudo septimae definitio , seu conciliabuli Constantinopoli ab Iconomachis habiti, & Concilii cecumenici septimi falso dicti. In Actione VII. Edita est fidei definitio , qua I. sex prima approbantur & confirmantur cecumenica Concilia, dicendo i cuncta Ecclesia dogmata conservamus, σ sex universalibus Conciliis labarentes , eorum alia comprobamus. Recitatur deinde fidei Symbolum, & postea anathematigantur iterum haereticia sex prioribus Conciliis cecumenicis damnati, & profitentur Concilii Patres, se traditiones Ecclesiasticas sive scripto sive consuetudine valentes& decretas retinere velle ; de quarum numero est Imaginum affiguratio , Sc. unde definiunt cultum adorationis, non latriae soli Deo debitae, sed adorationis dumtaxat honorariae, sacris Imaginibus exhibendum esse, dum dicunt e Regiam viam incedentes, oe Sanctorum Patrum doctrina insistenter ,er Catholica Ecclesia in qua Sanctus Spiritus habitat, tradit tonem observantes, desinimus cum omni diligentia oe cura venerandas ct sanctas Im Ine .... in templis esse collocandas, ut omnes qui eas contemplantur, in prototyporum memoriam veniant, illis salutationem oe honorariam adorationem exhibeant: Imaginis enim honor in prototypum resultat ...... sancta Synodus exclamavit romnes se eredimas, omnes idem sapimus, omnes approbantes subscribimus ;haec est fides Apostolorum , haec es fides Patrem , hae est fides Orthodoxorum, hac fides orbem terrarum confirmavit ; credentes in unum D um in Trinitate laudatum, venerandas Imagines amplexamur; qui secus agunt, anathemate pereeitumor; qui sic non sentiunt, ab Ecclesia depelluntor. Nos antia quae Eeclesa legislationi insissimus, nos decreta Patrum custodimus, nos adi cientes aliquid auι auferentes Ecclesia anathematizamus, nos venerandas Ima- Iines Distrigod by Corale

78쪽

Liber quintus. 73

gines suscipimus , nos qui secus fecerint anathemate percellimus t iteranturque caetera anathemata jam supra act. 4. relata; & sic peracto Concilio , re cditis qui sequuntur postea pro Ecclesiae disciplina canonibus, scripsit Tharasius ad Acrianum I. qui Concilii suscepit acta & approbavit, licet Concilium ritu solemni & data ad omnes Ecclesias , aut ad Imperatores epistola non confirmaverit.

CANON I. Antiquos confirmat Canones tum Apostolicos, tum a sanctis & uni et ei versalibus sex prioribus Conciliis, vel a particularibus provinciatim ed, ne, ri

CANON II.

Statuit ut nemo deinceps in Episcopum ordinetur, nisi Psalterium bene noverit, nisi ad scrutabiliter & non cursim sacros Canones, Euangelium, divini Apostoli librum, & omnem Scripturam legendam parato prompt que sit animo; cian apud oseam cap. q. prophetice dicat Deus et Tu rep. lilii scientiam, O ego te repellam, ne sis mihi sacerdos.

CANON III. Omnem electionem Episcopi, Presbyteri & Diaconi a Magistratibus

factam , irritam manere declarat, juxta Canonem Apost. 3I. expresse di centem et Si quis Episcopus saecularibus Magistratibus usus, per eos Ecci sim obtinuerit, deponatur & segregetur , de omnes qui cum eo comm nicant I Oportet enim eum , qvi est promovendus ad Episcopatum , ab Episcopis eligi, ut a Nicaeni Concilii primi Patribus decretum est can. q. dicentibus ; Episcopum oportet, maxime quidem ab omnibus qui sunt in provincia constitui; vel si omnes venire non possint , a tribus sabiem praesentibus, aliis per literas suffragium serentibus, eligi, & sic elocium a Metropolitano confirmari. i a

Vetat Episcopis, ne aurum vel argentum aut quaevis munera alia a Clericis vel Monachis sibi subditis exigant, cum non debeant parentibus ibberi, sed parentes liberis thesaurum parare t illos vero qui aliculus hujusmodi exactionis causa, sibi subditis interdictionis vinculum iniecerint, legi talionis obnoxios fore decernit.

Punit eos, qui solo facultatum Ecclesiis datarum intuitu fuerant ordinati, ideoque vilipendebant pauperes alios . solo virtutis intuitu a Spiritu sancto sulectos re ordinatos; iubetque eos primo, ultimum sui ordinis locum tenere; si vero perseverent, inflicta quoque poena corrigi decernit 3 & si deinceps aliquem sic ordinari contingat, tam ordinantem quam Or dinatum , nec non mediatores , ut simoniae reos punit, juxta Canonem

Apostolicum trigesimum & Chalcedonensis Concilii secundum. CANON VI.

Synodos provinciales, quas bis in anno fieri decreverat Concilium Nicaenum, semel saltem in anno iuxta Trullanum Canonem octavum celebras xi ;ubet: Principes vero qui id prohibuerint, communione pr1Vat. Disit: by Corale

79쪽

De sacris Ecclesiae Conciliis.

In templis sine Sanctorim reliquiis, saeviente Iconomachorum haeresseonsecratis, sacras reliquias cum precibus contuetis poni jubet; & Episcopum qui deinceps templa sine sanctis reliqniis conlecraverit, ut transgressorem Ecclesiasticarum traditionum deponendum esse declarat. CANON VIII. Iudaeos illos qui suscepto baptismo se Christianos fingunt, & clam ju-dairant, non admittendos in Ecclesiam, sed impune dimittendos, nec corum baptizandos pueros aut eorum emendos servos definit. CANON IX. Haereticorum scripta sive libros contra sata as Imagines editos retineri vetat, & ad Patriarcham Constantinopolitanum defc ri iubet, ut cum estis reponantur haereticis libris r eum antem qui eos celaverit, si fuerit Episcopus, Presbyter vel Diaconus, deponi jubet; & segregari si Laicus vel Monachus.

Clericos eos deponi jubet, qui propria relicta parorcia ad aliam convolant , vel apud Magnates se recipiunt, in eomm oratoriis sacrum lacturi fine licentia Episcopi; imo & eos qui id de Episcopi consensu faciunt, si seculares & mundanas suscipiant curas; monetque istos ut se potius ad filios vel servos divinas Scripturas edocendos offerant. C A N Ο N X I. Canonem Chalcedonensis Concilii 26. de instituendo oeconomo in singulis Ecclesiis ac monasteriis servari praecipit i & si suis in Ecclesis ceconomum instituere neglexerint Metropolitani, institui posse decernit a Constantinopolitano Patriarcha suis in dioecesibus; similiter & a Metropolitano in suis, si id neglexerint Episcopi. CANON XII. Episcopos & Abbates suae Ecclesiae vel monasterii alienantes bona , deponi mandat, ut qui male dissipent quae non congregaverint, & alie nationem irritam esse decernit. CANON XIII. Monasteria Deo dicata, saeclitarium habitacula fieri vetat, & ea qua fuerunt ab Iconomachis profanos in usus mutata, restitui jubet. CANON XIV. Prohibet eos qui a pueritia, clericali sunt tonsura insigniti, & lectores ab Episcopo nondum ordinati, in Missa & sacr s ossiciis ad ambonem legere, etiam in Monasteriis. Lectores autem a Chorepiscopis ex Episcopinrum mandato ordinari permittit; imo & Abbatibus, Presbyteris, & Episcopali benedictione inauguratis in propriis monasteriis tantum. C A N Ο N X V. . Clericum duabus in Ecclesiis collocari , seu plura beneficia possidere VOLat, tanquam negotiationem , turpe lucrum , & rem ab Ecclesiastica consuetudine penitiis alignam. Digitigod by Cooste

80쪽

Liber quintus. π

Episcopos& Clericos, qui se pretiosis, spicndidis & serica textura vari, tu exornant vestibus, corrigi iubet &puniri; si secus faciant correctioni tradantur i similiter eos qui viles ac modestas Clericorum vestes Irrident, Ico

nomachoriam more.

Clericis vetat ac Monachis nova inchoare oratoria vel monasteria , nisi sumptus habeant ad consummandum necelsarios, ut nonnulli praeesse cupientes dc parere fugientes, relictis suis monasteriis faciebant Mo

CANON XVIII. Ut omnis pravae suspicionis tollatur occasio, sceminas in Episcopiis vel virorrum monasteriis versari prohibet : si sectis fiat, tam Episcopum quam monasterii praefectum puniri iubet, di deponi si perseverent. CANON XIX. Invehitur in Episcopos s Abbates, & Abbatissas, sive monasterii praepositos vel praepositas, qui eos qui ad saccrdotalem ordinem vel vitam monasticam accedunt, pecuniis admittunt, & non aliter; eosque qui talia faciunt, si Episcopus sit vel Abbas, celsarc lubet vel deponi, iuxta Chalcedonensis Concilii Canonem seeundum : si vero sit monasterii praesecta sive priorissa vel abbatissa, a monasterio detrudi suo, ex in aliud ad subjectionem intrudi praecipit. De iis autem quae dantur liberis a parentibus, imstar dotis, vel quae ex propriis rebus suis offerunt ipsi postulantes sive candidati, ea post proicilionem emissam Deo in perpetuum dicata, & inter incina sterii propria manere decernit, sive exierint sive perseveraverint, nisi is qui praeest, in culpa tuerit.

Duplicia monasteria, monachorum scilicet & monialium fieri vetati siquae autem duplicia sint, ut ea quae militant sub regula S. Basilii, servari praecipit constitutionem S. Balilii dicentis r In uno monasterio ne versentur monachi O monacha , nec monachus tibeia cum monacha loquatur , oee. Si autem eνeniat, alιquam cognatam monachus νelit aspicere, praesente praesecta cum ea colloquatur exiguo oe breνι sermone ; mox ab ea recedat.

Monachis & monialibus, propriis relictis monasteriis ad alia se transse re prohibeti si autem id contigerit, ipsos ut. hospites accipi necellariinnesse dicit.

CANON XXII.

In conviviis Christianorum modestiam commendans, scenica vetat camtica, citharoedicas meretrictasque voces; & clericis ac monachis cum m lieribus etiam cognatis secreto manducare non sinit, nisi fuerint in itinero , vel non haberent ea quae iant ad usum necellaria. Notanda. Notandum I. circa Canones istos, quod licet incertum sit, quali, actione Notan alive Concilii Sessione fuerint editi; certum tamen est Canonem illisus Com ςi ς cilii primum, qui antiquos praecedentium Conciliorum confirmat Canones 'ἡh ohei ctiam lii secundi. Distrigod by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION