장음표시 사용
81쪽
De sacris Ecclesiae Conciliis.
etiam Apostolicos, non esse ex omni parte receptum & approbatum ab Ecclesia Romana, cum Ecclesia Romana non omnes, sed so. dumtaxat Apostolicos agnoscat Canon , nec Ires Concilia Constantinopolitant pti. nu, imo nec Chalcedoncnsis concilii vi simum octavum, sicut nec Trullanos unquam probaverit.
Notandum a. Circa octavum huius Coucilii Canonem , qui est de I, daeis poli baptismum audatrantibus non admittendas , illum pariter non ab Ecclesia probatum , esseque unum ex iis quos Analiasius Bibliothecarius in praefatione Synodi septimae ad Ioannem VIII. Rom. Pont. scripsit,
Prioribas Cauonutis Mel decret/s sanctorum Iedis Romana Pontificum, aut cer-th bonis moribus adMersari; ad riatur enim octavus ille Canon nedum S. Gregorio Magno lib. I. epait. s. lib. q. epist. 6. sed etiam Toletano Concilio IV. Can. 3 s. expresse decernenti, Iudaeos ad fidem non esse cogendos: eos autem qui jam ad fidein venire & baptismum suscipere coacti suerant , ut contigerat sub Silabuto Rege, fidem tenere cogendos : Oportet ut fidem etiam quam vi vel necessitate susceperunt, tenere cogantur ; ne nomen Domini blasphemetur, σ fides Pam fas eperunt , contemptibilis . habeatur.
Damnati obiicies sorsan nedum contra huius Concilii Canones, sed contras :hρόω Concilium ipsum, sive contra Synodum illam septimam, & dices illama; Ensi Cis isseisse damnatam a 3oo. Franco sordiensiis Concilii Pati ibus, ex Conc. Franc. ellio , sed Can. a. sic dicente : mata est in medium quastis de nova Graecorum Synodo, more sacti in qua scriptum habebatur, ut quI Imaginibus Sanctorum, ita ut Deltae Tri- ας π ψ' nitati servitium avit adorationem non impenderent, anathema iuicarentur , qui Iupra sanctismi Patres nostri omnimodis adorationem O servitutem re
nuentes contemnerunt, atque consentientes comtemmaνerunt; ergo inter cecu
mcnicas numerari nequit ista septima Synodus seu Nicaena secunda. Resp. Purna. ant. nes. conseq. Damnatam sual se quidem fateor Synodum istam 1eptimam a Francosordiensis Concilii P P. sed errore facti deceptis , cie aequivoco adorationis vocabulo delusis r putabant enim Francosordiensis Concilii PP. a septima Synoco Nicaena secunda fuisse decretum , adorandas esse Imagines adoratione latriae soli Deo debita, quod falsiim omnino erat, & contra praelatae Synodi scptimae mcntem ; quae dum definivit sacras Imagines elle adorandas, hoc intellexit non de adoratione latriae . sed de adoratione dumtaxat honoraria & infra latriae cultum potita; αillo errore facti decepti , non marum ii septimam Synodum damnaverint Francos ordiensis Concilii PP. eoque liberius, quo illam pro Cecumenica nondum agnoscorent , sed soluat pro nationali Graecorum Synoco, cui pene totius occidentis suffragia deerant, ex quam soletiani ritu non confirmaverat Adrianus primus, mista ad omnes Ecclesias vel ad Ιmperatores epistola. Intiabis. Francosordiensis Concilii patres damnaverunt Iconomachorum Synodum Constantinopolitanam, sub constantino Coproomo contra sacras Imagines habitam, qu1a in ea cultum N adorationem Imaginum prorsus omnem damnarunt Iconomachi ; ergo non damnarunt udem Francosordienses secundam Nicaenam Synodum pro sacris Imaginibus habitam, quia in ca Imagines adorari ex coli decreverunt orthodoxi; alioquin sibi ipsi adversi fuissent, & contraria damnallent Fraucolbrdiensis Cone. PP. Ergo aliis de causis eam damnarunt, quibus eam non legitimam ludicarunt.
Resp. Francolordienses Concilii PP. cananaile quidem utramque Synodum illam a Dissiligod by Coosy
82쪽
illam, Constantinopolitanam videlicet contra Imaginum cultum , & N, caenam secundam pro imaginum cultu celebratam , nec tamen sibi adversari; quia dum Constantinopolitanam Iconomachorum damnarunt, id damnarunt, quia sacrarum Imaginum usum & cultum prohibebat omnem; ideo vero Nicaenam secundam damnarunt, non quia Imaginum usum &adorationem praeceperat, sed quia dum Imagines adorari praeceperat, putarunt errore facti decepti Franco resensis Concilii PP. Nicaenam secundam Synodum praecepisse seii definitiis, sacras Imagines esse supremo adorationis gradu seu cultu latriae venerandas ; quae tamen non erat Nicaenae secundae Synodi mens. Definierat quidem Nicaena secunda Synodus eas e se adorandas , sed adoratione dumtaxat honoraria , quam non reprobant Francosordiensis Concilii Patres , & quam reiecerat Constantinopolitana praefata Iconomachorum plaudo-Synodus, omnem damnans sacrarum Imaginum cultum be usum.
Do Concilio Constantinopolitano IV. anno 869.
Ab Adriana II. R . Pont. contra Photium Patriarcham constansis politanum fraudulenter mirusum, pro restituendo Ignatio
Orientalium ultimi , clarius innotescat eonvocationis occasio , ex histori historia Ecclesiastica sciendum occurrit, quod decimus tertiuS jam curre- Eda'chri . bat annus, ex quo Michael Theophili Imperatoris filius sub Theodorae ma- stantinomtris tutela feliciter regnabat, cum grandior factus ambiensque regnares sum .lus , Barda germani Theodorae statris , suique rectoris & avunculi malis artibus persuasus, Theodoram matrem Augustam sapientissimam ab omni prorsus Imperii ministerio deiecit, & as vitae erivatae sortem reduxit , ζraefato Barda avunculo rerum administratione credita, quibus temporius Constantinopolitanam regebat Ecclesiam euatius, Michaelis Cur opalatae, vulgo Rengabis Imperatoris filius, Nicephori Augusti ex filia Procopia nepos, vir sanctissimus ; qui Leonis Armeni tyranni iussu cum fratribus Eunuchus factus, in insulam translatus, & in monasterio reclusus , ibique ob egregiae vitae sanctimoniam Abbas electus, di ex Abbate post sancti Methodis felicem obitum , Constantinopolitanus inauguratus Episcopus anno Christi circiter 8.17.
At ibi digni & intrepidi implens ossicium Episcopi , ac Patriarchae sanctissimi; cum Bardam paterne pluries sed stustra monuisset, quod sponsa
repulsa legitima, cum propria nuru damnabile commercium haberet, ill uiri tandem vir sanctus Ecclesiae communione privavit. Ex qua censura licet juste lata iratus ac furens Bardar, nihil non tentavit ut Ignavum deprimeret ac detruderet : Idque facilius ut impleret, Imperatori suasit ut iuberet Theodoram matrem ab Ignatio Patriarcha velari, ne forte si nuberet, ad Imperii regimen cum marito rediret. Quod suaserat, nimis credulus iussit Imperator; sed Theodoram invitam velare renuit Ignatrux : ex quo protinus ad Imperatorem iuvenem accurrit callide Bardas dicens et
83쪽
8o De sacris Ecclesiae Concilili.
Heus i non advertis nunc saltem o Imperator , a Theodora partibus stare Patriarcham, tibique simul cum illa moliri ruinam His motus juvenis Imperator, Theodoram e Regio deiecit palatio, & Ignatium a regimine Patriarchatus abegit, & Mus in locum Tholium virlim nobilem, sed laicum adhuc, contra Canones & venerandas leges, repente Barda suggestione supplevit ; Gregorius enim Syracusanus Episcopus tunc Constantinopoli degens, utpote quia sua depulsus sede, & ab Ignatio Patriarcha paucis abhinc annis seditionis, sciuisatis & aliorum criminum causa deis politus, Pbotium illum sex dierum spatio e laico ad omnes omnium Ο dinum gradus repente promovit; prima siquidem die Monachum, altera Lectorum, tertia Subdiaconum, quarta Diaconum, quinta Presbyterum , δέ sexta tandem Episcopum simul & Patriarcham ordinans illum, tese Ni
Et haec repentina & inordinata Photii promotio & in sedem Constantinopolitanam intrusio, prima filii mali Graecorum labes, sive causa&Ο casio schisinatis inveterati, quo a Romana scissa manet Ecclesia Graeca ;Phortus enim vir ingenio potens & opibus, Tharasis quondam Patriarcha Nepos, Imperatoris prorospatharius , Bardae amicissimus , saecularique literataira nulli secundus omnem movit lapidem, ut suam ordinationem ut canonicam, & legitimam Ignatii depositionem propugnaret. Suggessit in Primis Imperatori , Ignatium etiam in exilio res molari novas , Lasitque iit ad eum satellites mitteret, qui illum in Mitylenem insulam deportarent. Varios interim ipse cogit Episcoporum sibi praemiorum spe vel exilii metu faventium conventus , In quibus Ignatium rite exauctoratum lemmori iudicio declarat & anathematiχat. Legatos sanctae Sedis a Nieo-γIM I. Rom. Pont. missos ad inquirendum de causa Ignatii, minis & poenarum sormidine terret, de suas in partes trahit. Legatos ut praevaricat res camnat summus Pontifcx colans , & causa mature discussa Photium deponit, de Ignatium restituit. Nec quiescit Photius, sed convocata Synodo, aula temerario ipsum Nicolaum I. Romanum Pontificem excomm nicat , re in Romanam Ecclesiam calumniis plenas encyclicas scribit l, teras, & altera convocata Synodo schisma confirmat. His ut occurreret Ecclessis praesertim Constantinopolitanae malis fisi nus II. Romanus Pontifex , Nicolaι primi jam vita iuncti .successor , Constantinopoli generale Concilium celebrari iussit, missa hunc in finem ad Basiliitin Imperatorcm epistola, re sitorum vicariorum qui praesiderent legatione promissa, dicens uater alia r Volumus autem per vestra pietatis imaustriam , Constantinostoli numerosum celebrari Concilium , eui nostrι quoque Legati praesident 's, delictorum hominumque discrimine perspecto , flatIm cum Lia impii conciliabulι exemplaria ab iis qui illa retinent ablata, ignibus concre- σηda tradant. Et re ipsa acceptis Adriani II. literis sive mandatis, Concilium istud Constantinopolitanum quartum , & cecumenicum Octavum convocavit piissimus Imperator Basilius anno 869. ut patet ex acclamati ne S. Ignatii ad Synodum actione 8. dicentis i Quoniam vero universali ρ σι consulens piissimus prudentissimus Imperator noster , multam habuit curam Cr solicitudinem coligendi jantissimos Vicarios ex cunctis aliis Patriar-cbalibus sed bas , o Synodum universalem celebrandi. Hoc ad Concilium Venere Liliscopi sive Patrcs non 383. ut vult Auctor Biblioth. Theolog. sed Io a. ut communis scri opinio, quibus praesti erc, ut Adriani II. Rom.
Pontancis Legati, Donatus Ostiensis Episcopus, Stephanus Nepesinus puriter
84쪽
riter Episccpus , dc Marinus S. Romanae Ecclesiae Diaconus . Coeptum est Concilium in templo S. Sophiae s. octobris die, anno Christi 869. &conclusum ultima Februarii sequentis die, Actionibus decem, & Canonibus editis 27. Quid autem in toto Concilii decursu factum fuerit, brevis hic annexa singularum Actionum sive sessionum enarrabit historia, ex octavo Conciliorum tomo deprompta.
In Actione I. Feria quarta dic octobris s. in Τemplo S. Sophiae primo loco sedentibus pro more sedis Apostolicae Legatis , post illos Ignatio Patriarcha Constantinopolitano , aliisque sedium Patriarchalium Uicariis , Praesentibus Patritiis ab Imperatore missis, S. Cruce & Euangeliorum libro in dextera Catechumentorum parte decenter pro more locatis; ingressi sunt Legarorum sedis Apostolicae jussit, Episcopi xa. qui ab Ignatii & sedis Apostolicae partibus steterant, & pro justitiae causa sortiter & invicte certaverant, suumque secundiim ordinem sedere aussi, dicentibus sedis Apostolicae Legatis, Sedeant fecundum ordinem suum, quia diguisunt, o beatos, di ter beatos hos aestimamus. Deinde iisdem annuentibus Legatis, lectum a Bahane Patritio Epanagnosticum ab Imperatore missum, hoc est, scriptum palam decoram Synodo legendum; quo universos Synodi Patres hortabatur Impcrator, ut privatis semotis affectibus, & omni contentione postposita, Ecclesiae Constantinopolitanae statum componerent. Ab eodem Bahane Patritio rogati sunt pollea sedis Apostolicae I egati, ut suae Legationis literas ,
di Mus a quo missi erant , mandatum exhiberent : quae petitio cum insolens visa esset Legatis, dixere : Hoc nos usque nunc non invenimus in umPerinsali Synodo factum, ut Vicarii Senioris Romae d quolibet examinentur, utrum talem astimationem habeant. Respondit Patritius: Et nos propter inhonorantiam Apostolici throni non dicimus hoc , sed quia anteriores vestrι accedentes
missi, odοaldus scilicet σ Zacharias deceperunt nos, alia in mandatis habentes a Uicolao I. ct alia facientes. Ad quae diisere Legati, Ecce epistola Samctissimi Papa Adriantisi vultis , legatur. Et lecta est , jubente Synodo , haec Adriani ΙΙ. ad Basilium Imp. directa commendatitia Legatorum epistola. Lectus insiper & approbatus libellus , ab omnibus Episcopis, Sacerdotibus , Clericis & Monachis subscribendus , in quo erat definitio Romanae Synodi sub Nicolao celebratae, omnes haeretes simul cum Icinnomachis, & Photium anathematiχantist & tandem huic definitioni consona lecta est Episcoporum Orientalium super Ignatii depolitione decisio , ante Legatorum adventum edita ; qua perlecta, exclamarunt Concilii PD. Ecce audivimus sententiam Orientalium, sequentem σ μνentem iudicιo sq, ctissimi Papa Picolai, En convenimns in eam.
Septima die metas octobris ejusdem anni, dum secunda haberetur Synodi sessio, ingressi sunt qui lapsi fuerunt Episcopi, hoc est Episcopi illi qui a S. Methodio vel ab Ignatio ordinati, Photii partes secuti fuerant; lectoque libello supplici, quo veniam deprecabantur & poenitentiam, admissiiunt , rogatique a sedis Apostolicae Lesatis , num libello a Romana sede inulo subscribere vellent: ludenter subscripsere, subscriptumque super sancta par. Annati T. II. F Euan
enarrantur decem a catech me ista dactimur
85쪽
8 r. . De sacris Ecclesia Conciliis.
Euangelia & S. Crucem Ignatio Patriachae suo tradidere ; a quo de com sensu Synodi, suae dignitatis receptis insignibus, suo in ordine sunt sedere jussi. Recepti postea pari modo similiter lapsi , dc veniam petentes Presbytori, Diaconi & Subdiaconi, ea tamen lege ut ob lapsum epitimii poenam subirent, seu epitimium , hoc est , poenam Ecclesiasticam lapsis impositam , sitam in certo abstinentiae modo , & praescripto precum numero usque ad natale Domini ; ante quod tempus eis non liceret suorum o dinum obire munia.
Die ejusdem mensis II. dum ista haberetur actio 3. duo refractarii A
chi praesules, Ancyra nimirum & Nicaa, petitam non obtinuere veniam,
ideo quod libellum a Pontilice misium ad satisfactionem suscipere noluerint r deinde S. Sedis Legatorum justu, lectae sunt epistolae tres, Basilia Imperatoris ad 'licolaum Papam una; Ignatii ad eumdem altera ; & Adriani ad viatiam de Photii damnatione, tertia.
Eodem mense decimatertia die ad 4. actionem celebrandam congregatis Synodi Patribus, duo ex iis qui ex parte Photii ad Nicolaum I. fuerant Legati, nempe Zacharias & Theophilus ad Synodum intromitti de audiri petiere ; sed illos quia jam a Nicolao I. damnatos , initio audire
renuerunt Sedis Apostolicae Legati, contendentes retractari non posse sententiam Romani Pontificis, nec rursus audiendos iam semel damnatos ἔex indulgentia tamen & rogantibus patritiis, postea intromissi, di ultimo loco sedere jussit dumque urgerentur ut subicriberent libello a Romana sede misso, audacter dixere, se una cum Photio non tantum a Nicolao I. sed etiam a. Patriarchalibus Ecclesiis suisse receptos. Ad hoc reclamarunt Sedis Apostolicae Legati, eosque ut de mendacio convincerent, Nicolai primi literas plures ivllare legi : unde Iectae sunt duae aliae Nicolai Papae ad Michaelem Imperatorem epistolae, & eiusdem ad Photium una. Prima ostendit Imperatori, laicum hominem non subito , sed per gradus ad SD Cerdotium esse promovendum ; in altera ad eumdem & ultimo lecta , de eodem tractat argumento ; & in tertia ad Photium scripta , reprehendit ipsum propter usurpatum, spreto Canonum ordine, Sacerdotium; respon vietque ad tria, quibus nitebatur Photius, Patrum exempla, Vectarit vide licet, Tharapi & Ambrosii, dicens de ' ectario, illum fuisse quidem a Concilio Constantinopolitano I. a laicali statu ad Episcopatum repente promotum, sed necessitatis causa; caeteris quippe Clericis, grassante tunc haeresi maculatis. De Tharasio vero responciet, ejus promotionem ab Adriano I. fuisse reprehensam, quia non Canonicam, toleratam tamen ob ma- num Tharasti meritum , eiusque ad Iconomachos impugnandos Zelum . e Ambrosio denique e Caicchumeno in Episcopum promoto , id nota instinctu hominum, sed divina vocatione factum est. Ex quibus de meiωdacio manifeste convicti, magno cum dedecore foras ejecti sunt illi duo pseudO,Episcopi.
86쪽
In Actione V. Eiusdem meas Octobris I s. die, sub quintae sessionis initio, per laicos
viros dedecoris causa a Laico in Episcopum inordinate promotus, ad Comcilium citatus venit Photius , & ter Interrogatus a Legatis, num SS. P, trum constitutionem susciperet, nihil respondit; urgentibus eum senionis Romae Vicariis ut responderet, tandeP dixit: Vocem meam, etiam me t . cente, Deus audit. Ad haec dixere Legati: Per silentium non fugies manife iorem damnationem. ibus repolii it Photius : Nec Iesus tacendo da- .mnationem eν asit. Eo praesunte , iterum lectae Nicolai ad Michaelem Sei
Photium epistolae, di approbatae ; commovit est ad poenitentiam Pli litus, de dimissus.
Sexto congregatis Synodi Patribus die as. mensis ejusdem , Heganti oratione sessionem aperuit Metrophanes Sarmiensis Episcopus, Basilio Ιmperatore praesente. Qua finita, primo ea quae contra Photium decreta fuerant a summis Pontificibus Nicolao L de Adriano IL executiam mandari ab Imperatore petiere sedis Apostolicae Legati. a. Imperatoris iustu , imtroduci I sunt Episcopi quotquot erant Photia sectarii. 3. Ad Photii damnationem affirmandam, lectae sunt iterum Nicolai I. ad Imperatorem &Photium epistolat. 4. Orientales rursus ista oratione coram Imperatore dixere, suas a Patriarchalibus Ecclesiis numquam receptiim fuisse Photium, seu numquam probatam Fhotii ordinationem , 5c Ignatii depositionem ias. Interrogati postea sectarii Photii Praesulex ab Imperatore, num tam manifesto & communi de I hotiana causa iudicio acquiescerent; sed illi nedum non acquievere , ted Photii causam propugnandi veniam sibi
concedi petiere t qua obtenta , unus ex iis, non ne Zacharias , Chalcedonentis Episcopus, Ignatii depositionem iustam fuisse prolixa oratione conatur ostendere , sed frustra a Metrophanes enim Sirmiensis antistes singula eius resumens argumenta, vana esse probavit & diluit. Quibus peractis , hos alloquens omnes Photianae pariis sectarios Episcopos
Basilius Imperator, eorum ordinationem graviter taxans, hortatur COS
ad resipiscuntiam , concesso illas 9. diurum spatio, quo cxpleto se it rum sitierent.
Die as. mensis pariter Octobris , septimam Actionem inchoantibus Conanti Patribus, ad Concilium reversus est Photias, pastorali innixus baculo, cum Gregorici Syracusano Episcopo ; sed avulso e manti eius ibio quo nitebatur iaculo, rargente Marino lanci e sedis Legato & dicente , hoc illum uti non debere pastorali signo, qui lupus est, non pastor; intc rogatus Photius a Legatis Concilii Praesidibus , an poeniteret, α libellum supplicem offerre paratus esset, respondit ipsos potius poenitore debere. De quo responso acriter cum reprehensuS eisset, nec resipisceret ad poenitentiam: interrogati sunt alii Photianae pariis Episcopi, num poenitentiae libellum ON ferre cuperent; sed pervicacius Obstii Iati quam antea reperti : unde Lega
87쪽
torum jussu lecta sunt Vicolai & Adriani, de illius intrusione, & Ignatii depositione judicia ; & tandem a Stephano Diacono, Conciliique Notario proclamata sunt in Photium, Q que sectarios anathemata.
Quinta Novembris die congregatis octavo Concilii Patribus, Basilii Ι-peratoris & Concilii jussu, igni tradita sunt omnia habitorum a Photio
contra Nicolaum Papam & Ιgnatium Conciliabulorum acta , combust, ue omnia per ipsum promulgata volumina. Deinde Legatorum Sedis Apo-olicae iussu, lectus est Canon eto. Sunodi Romanae sub Martino I. ce Iebratae , editus in eos qui falsa vel corrupta supponunt monumenta , ut fidei alterius expolitiones, aut typos, aut leges, aut definitiones, aut libellos, relationes, epistolas, subscriptiones , testimonia falsa vel Synodos ; idque occasione Photii, qui falsos Orientalium Sedium Uicarios , confictaque Synodica acta in Nicolaum I. Rom. Pont. supposuerat. Actum est postea de Iconomachis; & introducti eorum nonnulli , quorum caput erat Theodorus, cognomine crisbiras, cui Bahanes Patritius illustris ostem dens numisina, cui excusa erat Imperatoris imago, quaesivit num illam veneraretur, & assirmative respondente, reposuit; si mortalis Regis immginem veneraris, cur imaginem venerari renuis Christi Regis immortv Iis , sanctissimaeque Matris Mus, ac omnium Sanctorum & inducias petenti ac dicenti, se sacras etiam Imagines veneraturum, si sibi ea de re ostenderetur Christi praeceptum, re onsum fuit, de eo quod est ab Ecclesia Catholica definitum , non esse quaerendum Christi praeceptum et Cumque ille obstinatus Permaneret, nonnulli alii, ut Nicetas Clericus, Theophilus Laicus, & Theophanes tabellio poenitentes , & haeresim ejurantes, nedum in sinum Ecclesiae sunt admissi, sed etiam ab Imperatore peramanter osculo recepti, & tandem in Iconomachos alios & Photium anathema dictum est.
Anno Domini 87o. die Februarii ra. sessionem novam celebrantibus Concilii Patribus, nuntiatur venisse Iosephum Sedis Alexandrinae Vicarium, sive Legatum . Lecta est ejus commendatitia ad Basilium Imperatorem epistola; lecta deinde coram illo, & ab illo approbata iam in Concilio gesta ;cxaminati postea falsi in unatium testes, & poenitentia ducti, cum caetCrri qui ad Photium defecerant, recepti. Legatorum postea Sedis Apostolicae jussu, ad Synodum citati sunt Laici tres illusores sacerdotii, qui per urbem Constantinopolitanam progredientes sacerdotalibus induti veitibus, Episco,
Porum ac Sacerdotum personas agere consueverant. Interrogati de facto,
confessi sunt se id mandato Michaelis Imperatoris egille , & petentes ad Poenitentiam recipi, ad futuram sessionein sunt remissi.
Eodem anno Christi 8 o. die Februarii ultima, dum Synodi celebraretur haec Actio ultima, editi sunt ac promulgati Canones et . lecta deinde fidei definitio, in qua damnatis iam haeresibus, rursus anathematizatis, iteratur Photii Disiligod by Corale
88쪽
Photii damnatio , cui subscripsere sedis Apostolicae Legati, Imperator , caeterique Patres , calamis non atramento , sed ipso Salvatoris sanguine ii Detis , ut testatur Nicetas in vita S. Isnatii. Subscripsere quidem omnes, sed hoc ordine & ritu, ut cum Basilius Imperator omnes interrogasset Concilii Patres, an definitioni Synodique decretis acquiescerent, & unae nimi voce universi conclamassent : Omnes ita sapimus , omnes ita praedic mus , omnes concinentes σ consentientes promptὸ subscribimus ; hoe est veritatis iudicium, hoe iustitia decretum, hae es carionum expositio, hac Ecclesiastica ordinationis defensio. Cumque postea gratiarum actionem cum adhortatione gravissima tum ad Episcopos, tum ad Laicos habuisset idem Imperator piissimus , acta Synodi subscriptione sua muniere primi, non Imperator Basilius licet rogatus, sed Sedis Apostolicae Lesati i deinde Patriarchar vel Sedium Patriarchalium Vicarii; post illos vero non definiens, sed susciriens & consentiens subscripsit Basitius Imperator , hac modestagotestatione praevia dicens, suum non esse subscribere Synodo, nisi post piscopos, exemplo Constantini Magni, Theodosii, & Marciani; se tamen subscribere post Patriarchas, honoris gratia sibi a Synodi Patribus collata. Canones autem 27. hoc in Concilio editi, sunt sequentes isti.
Canones tam Mostolorum , quam Conciliorum , sive universalium , sive localium, ut lecunda eloquia Dei, servandos esse monet.
CANON II. Nicolai I. & Adriani II. Synodica decreta, pro defensione Ecelesiae Constantinopolitanae, restitutione sanctissimi Patriarchar Ignatii, & Photii Neophyti invasoris expulsione ac damnatione , observari lubet. CANON III. Imagines Christi omnium Salvatoris, B.Virginis Deiparae, Angelorum,
omniumque Sanctorum, aequo honore cum libro SS. Euangeliorum ad randas esse decernit.
ordinationes vel consecrationes a Photio intrusci & invasere factas ἰirritas esse, & ipsummet invasorem, nusquam vere Episcopum filiae do.
Vetat ne quis Laicus nuper tonsus asstimatur in Episcopum , Se nisi probatus fuerit per varia, quae hic definit temporum interstitia , nimbrum per annum unum integrum in Lectoratus ordine, per duos in Su, diaconatu, per tres in Diaconatu, di per quatuor denique in Presbyteratus ministerio permanserit annos.
phocium iterum anathematirat , ob adductos falsos sedium orientalium Uicarios, & ob conficta contra Nicolaum I. virum sanctissiminu ,& in suo Conciliabulo ventilata carmina. CANON VII. Sacrarum Imaginum hostes ab hac Synodo anathematizatos, ad sacras' par. Annatι T. II. F 3 pin' Diqiligos by Corale
89쪽
8s Deseris Ecclesiae Conciliis.
pingendas Imagines, vel ad scientias divinas vel humanas docendas admitti prohibet. CANON V II LUetat ne Episcopi vel Patriarchae subscriptiones ab ordinandis , vel ab aliis, more Photii, extorqueant, quibus sibi adhaesuros promittant. C A N O N Ι X. Extortas per Photium subscriptiones illas neminem obligare declarat. CANON X.
Vetat, ne quis ante sufficientem examinationem, de Synodicam sententiam a suo Patriarcha, Metropolita . vel Episcopo , sub causae cuiuscum- ue criminalis ilico, se separet, di ut nomen eius inter divina reserre my-eria desinat a qui vero contra fecerit, ab omni sacerdotali ossicio di ho
Impiam de duabus hominis animabus opinionem , quam Photius tenuisse dicitur, anathematizat, ut divinae Scripturae & SS. Patribus adver
Statuit, ne favore aut tyrannica Principum potestate eligantur Episcopi. CANON XIII. Ad magnae Ecclesiae Constantinopolitanae dignitates neminem assumi jubet, nisi ex ejusdem Ecclesiae clero, si in eo inveniantur digni. CANON XIV. Decernit, ut digno honore habeantur Episcopi, tam a Principibus saecularibus, quam a caeteris; arguitque nonnullorum Episcoporum Ignaviam, qui adiecte viventes, suam dehonestant dignitatem & deprimunt. CANON XV. Vasa sacra alienari, vestesque sacras , ant rurales alias Ecclesiae possessiones, sive praedia vendi, aut in emphyleusim tradi prohibet , nisi ob captivorum redemptionem.
CANON XVI. Anathemattiat eos, qui per ludum res sacras imitantur & fingunt. CANON XVII.
Patriarchae ad Synodum vel ad emendationem vocanti MetropolitasParere lubet , irritamque declarat excusationem asserentium, se a Principibus detineri, cum id non possint licite Principes ; sicut di aliorum alteram dicentium , se Contilia bis in anno celebrare debere , cum Concilia Patriarchalia sint Provincialibus Conciliis longe utiliora. Re- robat denique aliorim imperitorum excusationem , sine Principis prae-entia Synodiim celebrari non posse dicentium a cum nusquam Lacri Canones convenire saeculares Principes in Conciliis sanxerint, sed solos AntistiteS.C Α- Dissiligos by Coral
90쪽
CANON XVIII. Res & privilegia Ecclesiae per spatium 3 o. annorum possessa, secura fore, nec auserri posse decernit. C A N O N X I X. Vetat, ne praetextu Visitationis, Metropolita subditos sibi gravet ubscopos . CANON XX
Bona Ecclesiae in emphyleusim tradita repeti vetat praetextu non se vatae fidei circa pensionis pactum , nisi per tres continuos annos lolutus non fuerit pensiorus census, idque fiat ordine luridico coram competem
Anathematirat saeculi Principes & Magnates, qui reverentiam & hoanorem Patriarchis, praesertim Romano PontificI debitum violaverint ;imo cavet, ne Synodus univerealis lanientiam audacter dicat contra
summos senioris Romae P tifices. t x. .. . -
C A N O N XX I I. . 'IVetat , ne Princeps saecularis se promotionibus Episcoporum imm strat. CANON XXIII. Prohibet Episcopis sub poena segregationis, ne alienae Ecclesiae posse
siones invadant, conserant, aut locent, neve in ea Presbyteros vel Clericos constituant, absque proprii voluntate Episcopi.
Quorumdam Metropolitanorum eastigat negligentiam & desidiam , qui saecularibus impliciti curas, suffraganeos sibi subditos Episcopos pervices vocabant, iisque utebantur quali Clericis, cogendo eos etiam prinpriis stipendiis Episcopalia obire munia. CANON XXV. Illos Clericos etiam a Methodio & Ιgnatio ordinatos, qui Photio pertinaciter adhaerebant, nec resilire voluerant, depositos declarat absque ulla restitutionis spe . CANON XXVI. Cuilibet Clerico laeso ad malores sedes gradatim appellare permittit hoc est, Clericis a proprio Episcopo lanis, ad Metropolitam, & Epist Po per Metropolitanum gravato, ad Patriarcham provocare sinit.
Vetat Episcopis pallio utentibuS . ne eo utantur extra tempora & I ca per Canones statuta; & Monachis ad Episcopatum assimplis, ne Minnasticum exuant habitum . . His peractis, & omnium Concilii Patrum subscriptione munitis, scripta ad Abianum II. epistola , Concilii confirmationem polhilant Patres τscripsit re Basilius Imperator. Patrum votis annuisie Adrianum, & Α concilii confirmasse constat ex eiusdem Adriani ad Basilium Imper torem epistola, ad Concita calcem polita.