장음표시 사용
181쪽
i 8 Desareis Ecclesie Conciliis.
que specie, & sub singulis cujusque speciei partibus, separatione facta . totum Christum contineri, anathema iit. CΛ NON IV. Si quia dixerit, peracta consecratione, in admirabili Eucharistiae Sacra menta non esse Corpus & Sanguinem Domini nostri Iesu Christi, sed tantum in usu dum sumitur , non autem ante vel post , & in hostias seu par ticulis consecratis , quae post communionem reservantur vel supersunt . non remanere verum COIPus Domini, anathema sit. CANON V. Si quis dixerit , vel praecipuum fructum sanctissimae Eucharistiae esse remissionem peccatorum , vel ex ea non alios effectus provenire , anatho. ma sit.
Si quis dixerit, in sancto Eucharistiae Sacramento Christum unigenitum Dei Filium non esse cultui atriae , etiam externo, adorandum : atque ideo non festiva pςculiari celebritate venerandum; neque in processionibus, secundum laudabilem & universalem Ecclesiae sanctae ritum di consuetudinem, solemniter circum gestandum; vel non publice, ut adoretur, populo prO- ponendum, di eius adoratores esse idololatras, anathema sit.
Si quis dixerit, non licere sacram Eucharistiam in sacrario reservare , sed statim post Consecrationem astantibus necessario distribuendam ; aut non licere, ut illa ad infirmos honorifice deferatur, anathema sit.
CANON VIII. Si quis dixerit, Christum in Eucharistia exhibitum, spiritualiter tantum
manducari, & non etiam sacramentaliter ac realiter, anathema sit.
Si quis ne averit, omnes & singulos Christi fideles utriusque sexus, cum ad annos discretionis pervenerint, teneri singulis annis, saltem in Pascha te, ad communicandum , juxta praeceptum lanctae matris Ecclesiae , ana thema sit.
C A N O N X. Si quis dixerit, non licere sacerdoti celebranti se ipsum communica
C A N O N X I. Si quis dixerit, solam fidem esse sufficientem praeparationem ad sumendum sanctissimum Eucharistiae Sacramentum, anathema sit. Et ne tantum Sacramentum indigne, atque ideo In mortem & condemnationem sumatur di statuit atque declarat ipsa sancta Synodus, illis, quos conscientia peccati mortalis gravat , quantumcumque etiam se contritOSexti timent, habita copia Coiifessoris, necessario praemittendam esse Constitionem sacramentalem. Si quis autem contrarium docere , praedicare vel pertinaciter asserere, seu etiam publice disputando defendere prae sumpserit, eo ipso excommunicatus existat. De Digit ou by Corale
182쪽
De sanctissim Poenitentia Sacramento II.
CANON I. Si quis dixerit , in Catholica Ecclesia Poenitentiam non esse verE 3e proprie Sacramentum , pro fidelibus, quoties post baptismum in peec ta labuntur , ipsi Deo reconciliandis , ά Christo Domino nostro institi,
Si quis Sacramenta confundens, ipsum Baptismum . Poenitentiae Sacramentum esse dixerit, quasi haec duo Sacramenta distincta non sint, atque ideo Poenitentiam non recte secundam post naufragium tabulam appella ri, anathema sit.
CANON III. Si quis dixerit, verba illa Domini salvatoris : Accipite Spiritum Samctum, quorum remiseritis peccata , remittuntur eis, & quorum retinum ritis , retenta sunt, non eiIe intelligenda de potestate remittendi & ret, nendi peccata in Sacramento Poenitentiae, sicut Ecclesia Catholica ab initio semper intellexit: detorserit autem contra institutionem huius Sur menti, ad auctoritatem praedicandi Euangelium, anathema sit.
Si quis negaverit, ad integram & perscctain peccatorum remissionem requiri tres actus in poenitente, quasi materiam Sacramenti Poenitemtiae , videlicet, Contritionem , Confessionem & Satisfactionem , quae tres Poenitentiae partes diciantur ; aut dixerit , duas tantum esse Poeni tentiae partes, terrores scilicet incussos conscientiae, agnito peccato, Nfidem conceptam ex Euangelio vel absolutione, qua credit quis sibi per Christum remissa peccata, anathema sit.
Si quis dixerit, eam contritionem , qtiae paratur per disci monem , collectionem & detestationem peccatorum, qua quis recogitat annos suos in amaritudine animae suae, ponderando peccatorum suorum gravitatem , multitudinem , foeditatem , amissionem aeternae beatitudinis , & aeternae damnat:onis incursum, mira proposito melioris vitae ; non esIe verum &utilem dolorem, nec praeparare ad gratiam , sed facere hominem hypocritam & magis peccatorem; domum illum este dolorem coactuin , &non liberum ac voluntarium, anathema sit. CANO N. VI. Si quis negaverit, Confessionem sacramentalem vel institutam, vel ad salutem necessariam elIe iure divino ; aut dixerit, modum secretὰ confi, tendi soli sacerdoti, quem Ecclesia Catholica ab initio semper observavit de observat, alienum esse ab institutione & mandato Christi , & inventum esse humanum, anathema fit.
Si quis dixerit, in Sacramento Poenitentiae ad remissionem peccat rum necessarium non elis lure divino confiteri omnia de singula peccata M a mo Digit od by Corale
183쪽
18o De sacris Ecclesiae Conciliis.
mortalia, quorum memoria cum debita di diligenti praemeditatione habeatur, etiam occulta, & quae sunt contra duo ultima decalogi praecepta,& circvinstantias quae peccati speciem mutant; sed eam confusilonem tam tum esse utilem ad erudiendum & consolandum poenitentem, di olim o, servatam fuisse tantum ad satisfactionein canonicam imponendam : aut dixerit, eos, qui omnia peccata confiteri student, nihil relinquere velle divinae misericordiae ignoscendum : aut demum, non licere confiteri pec
cata venialia, anathema sit . . . .
Si quis dixerit , Consessionem omnium peccatorum , qualem Ecclesia servat, esse impossibilem, di traditionem humanam a piis abolendam: aut ad eam non teneri omnes & singulos utriusque sexus Cnristi fideles, juxta magni Concilii Lateranensis constitutionem, semel in anno, & ob id suadendum esse Christi fidelibus , ut non confiteantur tempore Quadragesimae, anathema sit.
Si quis dixerit, Absolutionem sacramentalem sacerdotis non esse actum Ndicialem, sed nudum ministerium pronuntiandi, & declarandi remissacste peccata confitenti, modo tantum credat se esse absolutum, aut face dos non serio, sed ioco absolvat : aut dixerit non requiri consessionem Poenitentis, ut sacerdos eum absolvere possit, anathema sit.
, Si quis dixerit, sacerdotes qui in peccato mo tali sunt, potestatem Iigandi de solvendi non habere; aut non solos sacerdotes esse ministros absolutionis , sed omnibus di singulis Christi fidelibus csse dictum i Quaecumque ligaveritis super terram, erunt ligata di in coelo; & quaecumque sobveritis super terram, erunt soluta & in coelo : & quorum remiseritis peccata, remittuntur eis; & quorum retinueritis, retenta sunt: quorum ver- horum virtute quilibet absolvere possit peccata; publica quidem per correptionem dumtaxat, si correptus acquieverit; secreta vero per spontaneam confessionem, anathema sit.
CANON XI. Si quis dixerit, Episcopos non habere jus reservandi sibi casus , nisi
quoad externam politiam; atque Ideo casuum reservationem non prohibere, quominus sacerdos a reservatis vere absolvat, anathema sit.
Si quis dixerit, totam poenam simul cum culpa remitti semper a Deo, satisfactionemque poenitentium non esse aliam, quam fidem , qua apprehendunt, Christum pro eis satisfecisse, anathema sit.
Si quis dixerit, ero peccatis quoad poenam temporalem, minime Deo per Christi merita satisneri poenis ab co inflictis & patienter toleratis, vela sacerdote iniunctis , sed neque sponte susceptis , ut ieiuniis, orationibus, eleemosynis, vel aliis etiam pietatis operibus, atque ideo optimam poenitentiam esse tamium novam vitam, mathema sit . . C A-Diuitigod by Coosl
184쪽
CA NON XIV. Si quis dixerit, satisfactiones, quibus poenitentes per Christum Iesum
peccata redimunt, non esse cultus Dei, sed traditioncs hominum, octrinam de gratia, & verum Dei cultum, atque ipsum beneficium mortis Christi obscurantes, anathema sit.
Si quis dixerit, claves Ecclesiae esse datas tantum ad solvendum, non etiam ad ligandum r & propterea sacerdotes, dum imponunt poenas com fitentibus, agere contra finem clavium , & contra institutionem Christi r& fictionem esse, quod virtute clavium, sublata poena aeterna, Pinna temporalis plerumque exsolvenda remaneat, anathema sit.
Si quis dixerit, Extremam-Unctionem non esse vere & proprie Sacramentum, a Christo Domino nostro institutum, & a beato Iacobo Apostolo promulgatum, sed ritum tantum acceptum a Patribus, aut figmentum humanum , anathema sit.
Si quis dixerit, sacram infirmorum Unctionem non conferre gratiam . nec remittere peccata , nec alleviare infirmos: sed jam cessasse, quasi olim tantum fuerit gratia curationum, anathema sit.
Si quis dixerit, Extremae-Unctionis ritum & usum , quem observat sancta Romana Ecclesia, repugnare sententiae beati Iacobi Apostoli . ideoque eum mutandum , posieque a Christianis absquo peccato conte , anathema sit.
Si quis dixerit, Presbyteros Ecclesiae, quos beatus Iacobus adducen dos esse ad infirmum inungendum hortatur, non esse sacerdotes ab Epuscopo ordinatos, sed aetate seniores in quavis communitate et ob Idque proprium Extrema Unctionis ministrum non esse solum sacerdotem , anathema sit.
Editi filere reliqui sequentes hujusce Concilii Canones, videlicet in ubgesima prima Sessione Canones 4. de Communione sub utraque specie rin vigesima secunda Sessione s. alii de Sacrificio Missae r in visesima tertia Sessione 8. alii de ordine; & tandem in vigesima quarta Sessione I a. editi alii de Matrimonio i suntque icti, par. Annati T. II.
185쪽
specie. s. De S, erisei oblisita
18 L De sacris Ecclesiae Conciliis. De Communione sub utraque specie, m parvulorum A.
CANON I. Si quis dixerit, ex Dei praecepto, vel necessitate salutis , omnes &singulos Christi fideles utramque speciem sanctissimi Eucharistiae Sacramenti sumere debere , anathema sit. CANON II. Si quis dixerit, sanctam Ecclesiam Catholicam non justis causis de
rationibus adductam fuiste , ut Laicos, atque etiam Clericos non conficientes, sub panis tantummodo specie communicaret, aut in eo errasse, anathema sit.
Si quis negaverit, totum N integrum Christum omnium gratiarum sentcin & auctorem, sub una panis specie sumi, quia , ut quidam falso allerunt, non secundum ipuus Christi institutionem sub utraque specie sumatur, anathema sit. CANON IV. Si quis dixerit, parvulis, antequam ad annos discretionis pervenerint, necessariam esse Eucharistiae Communionem, anathema sit. Duos vero articulos. aliis propositos, nondum tamen exculsos , videlicet , An rationes , quibus sancta Catholica Ecclesia addiicta filii, ut communicaret Laicos, atque etiam non celebrantes Sacerdotes, sub una tantum panis specie, ita sint retinendae, ut nulla ratione Calicis usus cuiquam sit permittendus r & , An , si honestis & Christianae charitati consentaneis rationibus concedendus alicui vel Nationi, vel Regno , Calicis usus videariir, sub aliquibus conditionibus concedendus sit; di quaenam sint illae: eadem sancta Synodus in aliud tempus, oblata tibi quamprimum occasione, examinandos atque dcfiniendos reservat.
CANONI. Si quis dixerit , in Mima non offerri Deo verum & proprium sacrificium , aut quod offerri non sit aliud, quam nobis Christum ad manducandum dari, anathema sit.
Si quis dixerit, illis verbis di Hoc facite in meam commemorationem; Christum non instituisse Apostolos sacerdotes ; aut non ordinalle , ut ipfi aliique Sacerdotes of errent Corpus & Sanguinem suum , Anathema sit.
Si quis dixerit, Mistae sacrificium tantum esse laudis & gratiarum actioniS, aut nudam commemorationem sacrificii in Cruce peracti, non autem Propitiatorium; vel soli prodesse sumenti, neque pro vivis N defunctis , pro peccatis, poenis, satisfactionibus & aliis necenitatibus offerri debere, anathema sit. C A Diuitigod by GOrale
186쪽
C A N O N I V. Si quis dixerit, blasphentiam irrogari sanctissimo Christi sacrificio in
Cruce peracto, per Mistae sacrificium, aut illi per hoc derogari, anathema sit. CANON V. Si quis dixerit , imposturam esse , Missas celebrare in honorem Samctorum, & pro illorum intercessiona apud Deum obtinenda, sicut Eccle. sia intendit, anathema sit.
Si quis dixerit, Canonem Missae errores continere, ideoque abrogam dum esse, anathema sit . . CANON UII. Si quis dixerit, caeremonias , vestes & externa sima, quibus in Misi, rum celebratione Ecclesia Catholica utitur, irritabula impietatis elle magis , quam officia pietatis, anathema sit.
Si quis dixerit, Missas in quibus solus sacerdos sacramentaliter comis municat, illicitas esse, ideoque abrogandas, anathema sit. CANON i I X. Si quis dixerit, Ecclesiae Romanae ritum , quo summissa voce pars Cmnonis, & verba consecrationis proseruntur, damnandum esse s aut lingu tantum vulgari Missam celebrari debere ; aut aquam non miscendain esse vino in Calice osserendo, eo quod sit contra Christi institutionem, an, thema sit.
De Sacramento Ordinis 8. CANON I.
Si quis dixerit, non esse in novo Testamento Sacerdotium visibile& externum ; vel non esse potestatem aliquam consecrandi & of rem di verum Corpus & Sanguinem Domini, re peccata remittendi re retinendi ; sed officium tantum, & nudum ministeri uni praedicandi Euangelium ; vel eos qui nol praedicanto prolrsus non esse Sacerdotes, an thema sit.
CANON II. Si quis dixerit, praeter Sacerdotium non esse in Ecclesia Catholica alios ordines & maiores di minores , per quos velut per gradus quosdam , ita
acerdotium tendatur, anathema sit. 4. x
Si quis dixerit, ordinem sive sacram ordinationem non esse vere &proprie Sacramentum a Christo Domino institutum , vel esse figmentum quoddam humanum, excogitatum a viris rerum Ecclesialticarum impenritis ; aut esse tantum ritum quemdam eligendi Ministros verbi Dei, &Sacramentorum , anathema st.
187쪽
a8 De sacris Ecclesiae Conciliis.
ae proinde stustra Episcopos dicere , Accipe Spiritum Sanctum ι aut per eam non imprimi characterem; vel eum , qui sacerdos seinei fuit, laicum rursus fieri posse, anathema sit. C A N O N U. Si quis dixerit, sacram Unctionem, qua Ecclesia in sancta ordinatione utitur , non tantum non requiri, sed contemnendam & perniciosam esse, similiter & alias ordinis caeremonias, anathema sit. CANON VI. si quis dixerit, in Ecclesia Catholica non esse Hierarchiam divina o dinatione institutam, quae constat ex Episcopis, Presbyteris & Ministris , anathema sit. CANON VII. Si quis dixerit, Episcopos non elis Presbyteris superiores, vel non hahere potestatem confirmandi & ordinandi; vel eam, quam habent , illis esse cum Presbyteris communem; vel ordines ab ipsis collatos sine populi, vel potestatis saecularis consensu aut vocatione, irritos esse; aut eos qui nec ab Ecclesiastica & Canonica potestate rite ordinati, nec missi sunt , sed aliunde veniunt, legitimos esse verbi de Sacramentorum Ministros , anathema sit. CANON VIII. Si quis dixerit, Episcopos qui auctoritate Romani Pontificis assumum eur, non esse legitimos & veros Episcopos, sed figmentum humanum , anathema sit.
Si quis dixerit, Matrimonium non esse vere & proprie unum ex septem egis Euangelicae Sacramentis, a Christo Domino inititutum, sed ab hominibus in Ecclesia inventum, neque gratiam conferre, anathema sit.
CANON II. Si quis dixerit, licere Christianis plures simul habere uxores, & hoc nulla lege divina esse prohibitum, anathema sit. CANON III.
Si quis dixerit, eos tantum consanguinitatis & innitatis gradus, qui in Levitico exprimuntur, posse impedire Matrimonium contrahendum, & dirimere contractum; nec posse Ecclesiam in nonnullis illorum dispensare, aut constituere, ut plures impediant & dirimant, anathema sit. CANON IV. Si quis dixerit, Ecclesiam non potuisse constituere impedimenta Matrimonium dirimentia, vel in iis constituendis errasse, anathema sit. CANON V. Si quis dixerit, propter haeresim , aut molestam cohabitationem , aut affectatam absentiam a coniuge , dissolvi posse Matrimonii vinculum , arathema sit. C MDisiligod by Corale
188쪽
Si quis dixerit, Matrimonium ratum, non consummatum, per solemnem Religionis professionem alterius coMugum non dirimi, anathema sit.
Si quis dixerit, Ecclesiam errare, cum docuit & docet, juxta Euangelicam & Apostolicam doctrinam, propter adulterium alterius coniugum , Matrimonii vinculum non posse dissolvi; & utrumque, vel etiam innocentem , qui causam adulterio non dedit, non posse , altero coniuge vivente , aliud Matrimonium contrahere ; moecharique eum qui dimissa
Adultera, aliam duxerit ; & eam quae dimisso adultero , alii nupserit , anathema sit. CANON VIII. Si quis dixerit, Ecclesiam errare, cum ob multas causas separationem inter conjuges , quoad thorum , seu quoad cohabitationem , ad certum incertumve tempus fieri posse decernit, anathema sit. CANON IX. Si quis dixerit, Clericos in sacris ordinibus constitutos, vel Regulares
castitatem solemniter profestos, posse Matrimonium contrahere, contractumque validum esse, non obstante lege Ecclesiastica , vel volo; & o positum nihil aliud esse, quam damnare Matrimonium ; passeque omnes contrahere Matrimonium, qui non sentiunt se castitatis, etiamsi eam voverint , habere donum , anathema sit: cuin Deus id recte petentibus non deneget, nec patiatur nos supra id quod possumus, tentari.
Si quis dixerit, statum coniugalem anteponendum esse statut virginita. tis, vel coelibatus, & non esse melius ac beatius manere in virginitate aut coelibatu, quam iungi Matrimonio, anathema sit.
Si quis dixerit, prohibitionem solemnitatis nuptiarum certis anni temporibus superstitionem esse tyrannicam , ab Ethnicorum superstitione rosectam; aut benedictiones, & alias caeremonias, quibus Ecclesia in ibis utitur, damnaverit, anathema sit.
CANON XII. Si quis dixerit, causas Matrimoniales non spectare ad judices Ecclesiasticos , anathema sit. objicies r. Hrte cum Protestantibus Germaniae Ministris, caeterisque Contra Novatoribus praetenta Religionis Re rmatae viris, contendentibus nullum Concilium esse nec pro cecumenico habendum Concilium Tridentinum, &sic. Conci- t, uir Ulium Tridentinum indictiun est ad decidendam Protestantium Germaniae cau- perperam sam, seu ad damnandas haereses in Germania natas & a Protestantibus Gem reclamant maniae propugnatas; ergo celebrari debuit in aliquo Germaniae loco, seu in P ' aliqua Germaniae civitate, & non in Tridentina; cum praecipiant Canones '. P. G. etiam apud S.Cyprianum lib. I. epist. s. in illic lites iudicentur, ubi exorta mania, sed sunt. Quod cum non fuerit observatum hoc incasu, pro nullo & non cecu- Tridenti ce-menico lebratum . Disiligod by Corale
189쪽
186 De sacris Ecclesiae Conciliis.
menico habendum est hoc Concilium. Resp. conc. ant. neg. conseq. ad cujus probationem ex Cypriano desumptam, dico praefatum Canonem ii,
telligendum este de privatis particularium causis seu criminibus, quae ideo judicari debent in locis ubi sunt commissa , quia ibi facilius reperiuntur testes quam alibi; sed non de causis communibus, & fidci Catholicae quaestionibus quae ad universam spcctant Ecclesiam ; illas enim in locis ubi sunt exortae, iudicari non est necesse nec praeceptum : unde est quod coimtroversia seu quaestio de legalium cestatione Antiochiae mota, non filii Antiochiae, feci Ierosolymae in Concilio Apostolorum decisa, ut habetur Aet. cap. Is . Ariana pariter haeresis Alexandriae in A gypto nata, non Αl xandriae, sed Nicaeae iii Bithynia damnata. Nestoriana Constantisopoli a Nestorio parta, non Constantinopoli proscripta , sed Ephesi ducentis Ephesini Concilii Patribus. Eutychiana Constantinopoli similiter orta , non Constantinopoli , sed Chalcedone discus . & iudicata. Donatistarum haeresis in Africa suborta, sed Romae sub Melchiade , & Arelate sub Sibvestro in Gallia prostrata. Ιconoctastarum denique haeresis Constantinopoli vel orta, vel aucta, & tamen Romae primum, postea Nicaeae in Bithynia damnata. Potuit ergo pariter Lutheran licet in Germania nata , Tridenti damnari Protestantium haeresis, ac proinde contra illam potuit Tridenti celebrari Concilium , imo & commode ; cum Tridentum civi tas sit in Italiae , Germaniar di Galliae finibus posita , Germanis comm da , caeterisque nationibus non suspecta : at si sibi visi sunt protestantes jure petere, ut non fieret in Italia Concilium , ne in eo praevalerent Cartholici, aure exigere potuere Catholici, ut non fieret in Germania, ne in eo praevalerent Protestantes Lutherant. Quia non obiicies a. Α Romano Pontifice, & non ab Imperatore indictum fuit , . Concilium Tridentinum I ergo & contra morem antiquum indictum est , Rom. poni. ac Proi,Mic nullum. Rei p. conc. ant. neg. conse'. quia non Imperatoris , eonvise, scd solius Rom. Pontificis est de iure, ut visibilis Ecclesiae Capitis P, M. floris generalis ac supremi, generalia convocare Conciliβ, ut visum est supra cap. 3. & constat ex solo Chalcedonensis Concilii facto, non permittentis Dioscorum Patriarcham Alexandrinum inter Epistoeos remanere , sed illum tam Episcopali quam sacerdotali munere privantis, eo quod perperam & contra Canones Synodum aliam , videlicet Ephesinam , via, go praedatoriam Ephesi Synodum convocare suerat ausus, lolo permittente Imperatore Theodosio, & minime consulto Romano Pontifice Leone ι quod numquam factum , numquam licitum conclamarunt omnes Chalcedonensis Concilii Patres. Et si inveniantur nonnulla in Oriente celebrata, di ab Imperatore convocata generalia Concilia , ea postulante di conse tiente Romano Pontifice celebrata fuisse constat.
Qui in obiicies 3. Concilium illud pro non legitimo & nullo haberi debet, in
Lεκato, Iti q,io interitiit Romanus Pontifex , sustinens personam Iudicis & Partis ,
te fuit sum cuni repugnet aequitati, & sit contra ius omne tam divinum quam hum,
mus Ponti- num, quod quis in eadem causa sustineat personam Iudicis & Partis et se Atqui Concilium Tridentinum est tale , cium in eo interluerit per suos Legatos ut Iudex α ut Pars ; ut Iudex nimirum , quatenus interfuit ut decideret ; & ut Pars, quatenus interfuit ut suam causam defenderet, utpote quia de multis fidei sanctiorisque disciplinae corruptelis accusatus ῆergo pro non legitimo S pro nullo habendum hoc Tridentinum Concillum. RC'. per m. mal. neg. min. falsum enim est hoc in Concilio N in
190쪽
eadem causa Romanum Pontificem sustinuisse personam Iudicis & Partis. Ratio eit, quia hoc in Concilio non agebatur privata Romani Pontificis eausa, sed Fidei, sed Religionis, sed Ecclesiae causa communis, cuius de- sensor & eustos esse debet Romanus Pontifex, utpote quia visibile Ecclesiae Caput di Pastor universalis ac primus. Addo quod si valeret haec Protestantium obiectio, si ideo Romanus Pontifex dicendus esset in Concilio Tridentino sustinuisse personam Iudicis & Partis in sua causa , quia communem ibi gerebat Ecclesiae causam , ac proinde si ex hoc concludi posset nullum esse Concilium Tridentinum , idem dicere potuissent & haer lici emeri, quotquot fuere in Conciliis ab Ecclesia damnati; nimirum nulla fuisse Concilia illa a quibus fitere iudicati, quia in his intersuit Romanus Pontifex sustinens personam Iudicis N Partis, quatenus in his communem Fidei, Religionis & Ecclesiae causam agebat: sed hoc non dicunt, nee umquam dixere caeteri de Conciliis aliis haeretici, imo nec ipsi vicent Protestantes thermi de primis Ecclesiae Conciliis ; ergo nec de Tridentino dicere debent. Obiicies φ cum iisdem. In hoc Tridentino Concilio non interfuere in a in Germaniae Civitates , nec Protestantes Augustanae Consessionis Principes , eo λbsentes quia non rite vocati, nec salvoconductu donati, re tamen absentes & 2i; hois non auditi iudicati , quod repugnat aequitati , & indicat non legitimum stantes tu. finisse Concilium; ergo. Resip. ad Tridentinum Concilium rite vocatos dieati. Bisse vocandos omnes, etiam ipsos Germaniae Protestantes sive Civitates, sive Principes; &si ad illud non venerint , sibi, non Concilio imputare debent : ipsos enim omnes rite vocatos filisse ac invitatos , ipsisque facilem & tutum filis se ad Concilium aditum, nihil manifestius probare potest, quam publicae securitatis libellus sive salvusconductiis ipsis in Sess. I 3. Is . di i 8. a Concilio datus, cuius tenor hic est i Saerojancta o Generalis Tridentina Synodus, in Spiritu Sancto legitimὸ con- vegata, Prasidentibus in ea eisdem S. Sedis Apostolica Legat/s ct Nuntι is , omnibus oe singulis sive Ecelesiasticis, sive saecularibus personis universa Gemmania euiuscumque gradus, status, eonditionis o qualitatis sint, qua ad oec
menuum hoc oe generale Concilium accedere voluermi, ut de iis rebus qua in ipsa Synodo tractari debent , omni libertate conferre , proponere oe tractare, ae ad ipsum Orcumrarcum Concilium liberὸ cir tuto venire, ct in eo man re . commorari, ac articulos quotquot rilis videbitur, tam scripto quam προ-bo o erre σ proponere, O cum Patribus, sive iis Pi ab ipsa sancta Synodo
delecti fuerint conferre , ετ absque ullis conviciis σ contumeliis disputare , nec non quando illis placuerit, recedere ρο t o valeant, publicam fidemer plenam securitatem, quam Salvumcondiactum appellant, eum omnibus er singulis elausulis ct decretis necessariis oe opportunis , etiam si speetaliter, crnon per verba generalia exprimi deberent, qua pro eurum haberι Voluit , quanxum ad ipsam LSynodam spectat, eoncedit. Pla it praeterea sancta Du uo, ut si pro maiorι libertate ac securitate eorum, certos tam pro comm*is, quam pro committenis per eos delictis , Iudices eis deputari cupiant, ulos sibι benevolos nominent, etiam si delicta ima quantumcamque enormia ac ba resim sapientia fuerint. obiicies s. cum aliis contendentibus Tridentinum Concilium in Gallia Perperam
non elle receptum, aut non recipiendum, de sic. Concilium Tridentinum Sess. 23. cap. II. de Reformatisne permittit cuique as. aetatis annum attin genti ad Presbyteratus ordinem promoveri, quod est expresse contra anti' receptum, quOS