장음표시 사용
201쪽
De sacris Ecclesiae Conciliis.
De conciliis in cavsa Donatissarum habitis. Coneilia D Endente Donatistarum causa, quae multa per saecula, variis calamita. varia, quo- tum telis, rixis & cladibus Africanam vςxavit & agitavit Ecclesiam .
Dista ia . . Iaria reperiuntur habita tum a Donatistis Conciliabula, tum a Catholicis
alia eontra m Donatastas Concilia, qualia sunt Donatistas I. Cistense Conciliabulum, de quo supra, anno 3o3. vel aos. ut v habita. hint alii, a praecipuis Donatistaruin Episcopis habitum , Praeside Secundo
Tigi sitano Episcopo , Numidiaequς Primate , sub Marcellino Papa , ad alium in locum desuncti Cirtensis Episcopi subrogandum Episcopum, &re ipsa in locum traditoris Episcopi, electus fuit hoc in Conciliabulo 1 aulus quidam, qui traditor & ipse. Quibus peractis, inquirens Secundus Ti-gistanus de sacrqrum codicum traditoribus , traditores fuisse convincuntur hoc in Conciliabulo praesentes Episcopi r a Purpurio accusatus fuit de ipse Musdem sceleris Secundas Tigissitanus Episcopus Conciliabuli Praeses , sicque traditores isti Donatistarum praecipui traditorem elegerunt; qui tamen postea Caecilianum, sed perperam di falso, ut traditorem , & a traditore ordinatum accusarunt & damnarunt, quique se ab omni traditionis labe puros praedicabant. 2. Carthaginense I. anno Domini 3ω. sub Marcello Romano Pontifice, & Imp. Constantino celebratum : quod non Concilium proprie , sed Conciliabulum iure dicendum ; in hoc enim Schismatici Donatistae Episcopi tere 7o. accessitis ex Numidia Episcopis aliis , Cacilι anum Carthaginensis Ecclesiae Antistiti Mensurio subrogatum, falso accusatum, quod lae viente persecurione sacros Libros tradicitiset, quod a Felice Apiungitano Episcopo traditore ordinatus esset, quod victum Martyribus in carcere detentis asterri prohibitisset, iniuste condemnarunt, fidelium Communione privarunt , di mus in locum Maiormam quemdam Pseudo-Episcopum intruserunt.
3. Carthaginense II. sub eodem Marcello Romano Pontifice, ab iisdem Schismaticis Donatistis habitum , anno Domini 3o8. in quo , postquam s. diebus acriter disceptatum suisset, ducenti septuaginta Donatistae decreverunt , ut traditores, etiamsi baptizari nollent, ad communionem reciperentur. Ut hoc Concilium ab hominum memoria penitus deleretur , Donatistae magno studio curarunt; cum enim se omnino purOS , Nnulla unquam traditionis macula scedatos fini se praedicarent, ac propterea se contra Cacritanum , eiusque socios traditionis labe notatos , solo iustitiae Zelo bellum gerere iactitarent; Concilium vertasttid numerosissimuin , ex Donatistaruiti traditorum grege collectum , mendacia , impietatem , atque immunditiam eorum detegeret, ideo non mirum, si illud omnino ex hominum memoria deleri tentaverint. q. Romanum sub Melchiade Romano Pontifice, anno Domini 3r3. ad
quod cum citati venissent Caecilianus , es usque tum accusatoreS , tum dei CnsorCS, congregatique essent in Laterano cum Melchiade Ι 8. Episcopi, e quibus quindecim erant Itali, & tres alii Galliarum Episcopi, ut' delicet Maternus Coloniae Agrippinae Episcopus , Rhet ius Augustodu'nensis, & Marinus Arelatensis , indicti Concilii causa proposita , accuse
202쪽
tur Caecilianus a Donatistis. Desenditur econtra s Catholicis i ut Schiis, iis auctor arguitur Donatus a Calis nigris , tu suorum contra Cacilianum produciorum testium consessione de illata calumnia convincitur ; qua disquisitione praevia, Summus Pontiis Melchiades cum Concilio Caecili
num ut innocentem, & callimniose acci satum absolvit 3 Donatum veru,
quod lapsos non per solam manuum impolitionem, sed potius rebapti-Zando Ecclesiae reconciliasset, Caecilianumque calumniatus fuisset, iusto
in causa Caeciliani a Constantino Imperatore in Galliis tunc degente convocatum, occassione Donatistarum de Concilio Romae sub Melchi, de habito conquerentium , & ab eo ad Imperatorem Constantinum a 4 ellaninim, eo quod de Felice iungitano Episcopo , quem siciit Caeci ianum traditorem fuisse , ex Caecilianuin ipsum ordinas tu dicebant, ni Idefinitum esset. Cum enim sapiens ex pius Imperator eis, impium ac ii iustiim esse ab EccletiastIco ludicio ad saeculare tribunal provocare, in v num ostendiisti; ne quis illis denegatae Iuliitiae praetextos competeret , novum iudicium decernit; AEliano Africano Proconsuli mandat, ut de fa cto ex traditione Felicis Episcopi diligenter inquirat. Proconsili Felicis in nocentiam, & Donatistarum calumniam variis testium depositionibus coim firmatam agnovit, sicque Felicem a calumnia Donatis harum absolvit. Ah, eius sententia ad Imperatorem Iterum Donatastae provocant. Ut non pense, vel per suos magistratus, sed per Episcopos negotium hoc Eccletiasti cum dei iniret Imperator, Concilium hoc Arelate in Galliis habendum in. dixit r ad quod non sexcenti, ut scribit Ado, sed duccnti venere Epistoripi ; de quorum numero luere claudius de Vitus Presbyteri, Eugemus Nicyrtacus Diaconi, ut Concilii Praesides, & Silvestri Romani Pontificis Legati. Interfuisse dicitur a nonnullis ex ipse, quamvis praeter morem & huc Catechumenus, Imperator Constantinus, ad arcendas Donatis starum seditiones & turbas; licet interfuisse negent alii, perhibentquotum ex e)us ad Concilii Patres Epistola, tum ex Eusebii illentio, & dαώnique ex Donatiitarum ab hoc Concilio ad Imperatorem appellatione .
Sed de Imperatoris praesentia quidquid sit, hoc in Concilio discuisa cst
Caeciliani ex Donatistarum causa , damnati Donat illae , absolutus Caecilianus , & χq. pro Ecclcliastica disciplina editi Canoncs; sicquς finita Caeciliani causa, recellcre licui accesserant sumptibus Imperatoris, Epi
MI. Pro reconciliandis Ecclcsiae Donatistis convocatum ex omnibus Africae Provinciis , de Carthagine idibus Septembris habitum ; in quo intecaaia, ut facilius ad Eccletiae pacem & unitatem redirent Schismatici, decreta eli legatio ad Romanum Pontificem , pro Obtinenda indulgentia . qua Donati itis ad Catholicam redeuntibus Ecclusiam, idem qui antea relinqueretur dignitatis ex honoris gradus.
Africa, anno Domini 'o3. pro reconciliaudis Donati liis habitum in thagine, in quo, reversi Roma Legati cuin quae ab ipso Romano Pontiliace Anastasio obtinuerant, significassent, decreta est Donatastarum Epist porum cum Catholicis conventio , scilicet vicini Donatistae cum vicino Catholico Episcopo, convelationisque praescriptati publicata forma. Quid N autem Diqitiroo by
203쪽
hoo Descris Ecclesiae Conciliis.
autem in ea gestum sit, indicat S. Αumst. contra Cresconium lib. a. dicens : Factum est, conrenti sunt, recusarunt; quibus verbis , quo dolo , m ιedictione, amaritudine plenis, nunc longum est demonstrare. 8. Africanum II. sub eodem Innocentio I. Carthagine pariter habitum anno Christi Ao . in quo cum Donatistae ad pacem & concordiam amice
invitati, fraternam communionem nedum contemnerent, vertim etiam
armata manu convenientes Catholicos Episcopos exagitarent, ad huic medendum Ecclesiae malo, ad Honorium Imperatorem decreta est legatio, qua rogaretur, ut sua Interposita imperatoria auctoritate , Donati. sarum surorem compesceret. s. Africanum III. sub eodem Innocentio I. coactum , & ibidem anno
Christi os . in quo nihil aliud decretum, quam ut per Legationem Imperatori Honorio agerentur gratiae, de eo quod Schismatici multi legum ab ipso sancitarum severitate perterriti, relicto schismate ad Catholicam rediissent Ecclesiam, magno totius Africanae Ecclesiae gaudio. Io. pricanam IV. sub eodem Innocentio, anno Christi 4o7. Carthagine similiter celebratum, & in quo , inter alia , decreta est ad Imperatorem Honorium legatio, pro Ecclesiasticarum rerum defensione contra Donatistas & PaganOS. I i. Africanum V. Africanum VI. Africanum VII. haec tria pariter sub Innocentio I. Carthagine contra Donatistas habita ; duo scilicet prio-Ta, anno a 8. hac occasione. Cum post Stiliconem Occidentalis Imp xii perduellem, ac proditorem ab Heraelio interfectum, Gentiles & D natistae in Africa falso rumore iactarent, leges contra se , non ex Honorii Imperatoris voluntate , sed ex sola Stiliconis opera fuisse latas , ideoque illarum vim una cum Stilicone lapsam & extinctam , ac proinde in Catholicos insurgerent Episcopos a duae ad Honorium Impcratorem duobus in istis Conciliis legationes Here decretae , quibus rogaretur , ut omnia confirmaret Stiliconis statuta. In g. vero Concilio , scilicet Asticano VII. anno F9. habito, confirmantur ea, quae in praecedentibus suere definita Conciliis. Ia. Africanum VIII. anno Christi Io. Carthagine iterum sub Ianocentio I. Romano Pontifice, & Honorio Imperatore celebratum ἶ in quo legationem ad Honorium Imperatorem Asticani decreverunt Episcopi,
qua rogarent eum, ut edictum Donatistarum gratia latum revocareu ,
quo licebat eis quam quique vellent religionem amplecti; idque ad v, tandum futurum, quod ex illo timebant, magnum Christianae Religi nis dispendium. 13. Cirtense denique Concilium alterum, anno Christi ix. sub eodem Innocentio I. in Numidia Cirta habitum , hoc est, in Algeritano regno sest enim Cirta Numidiae caput, hodiernique Algeritani regni urbs prim-Fia, dicta Constantina ; in qua contra Donatistas habitum est Concilium istud : Cum enim Donatistae collatione victi & confutati saevius grassarentur, verbisque simul ac scriptis mendacia spargerent in Catholicos quam- Plurima, & Catholicis solis , nequaquam Donatistis loqui fuisse permissum allererent, Silvanus Numidiae Primas, sanctus Augustinus, aliive pii res ea iisdem Provinciae Praelati Concilium istud celebrarunt, ut inquirerent di consulerent de modo, quo Donatistarum calumissis & mendaciis occuserendum foret.
204쪽
De conciliis in eausa Arianorum , vel Sem, Arianorum habitis.
N Ulla hactenus in Ecclesia Christi grassata est haeresis , quae tot fuerit
Conciliorum occasio, quot Ariana, Dei Filium PatrI -κο-ον, seu consubstantialem esse negans a decursuque temporis tres in sectas divisa , quarum prima fuit Avianorum & Eunomιanorum ν secunda Semi-Arιanorum; tertia caeranorum: πιι anorum cum Ario blasphemantium Dei Filium, nec eiusdem, nec similis cum Patre substantiae esse, sed per omnia dissimilem,
seu ἄνοικοιον . Semi mariorum vero asserentium , esse quidem non con
substantialem, seu ejusdem substantiae, sed similis substantiae, seu o uti Ην, ac per omnia similem; iactarianorum denique tenentium cum Acacio, Filium Dei nec esse ejusdem, nec similis subitantiae, nec creaturam aliquam. esse tamen Patri similem , seu ομοι,ν; co sere modo quo cifigies hominis est similis homini, licet diversae dissimilisque sit substantiae. Quae tres Arianicae sectae factiones tam uberem praebuere Conciliorum materiam , ut in nulla alia tot reperiantur habita, quot in Arianica materia, Concilia. Fuere autem hac in materia, pro vel contra habita , praesertim istar
ab Alexandro Alexandrino Episcopo, cum sere centum Episcopis aliis numero habitum , in quo condemnatur, di a Communione Catholica reiicitur 'de is Arius Alexandrinae Ecclesiae Presbyter ; quod , quamvis ad resipiscendum aliqua ab saepe monitus, in sua blasphemia perseverans , cum II. quos seduxerat , Arianis, suae blasphemiae sociis pertinaciter doceret, Filium Dei non ab aeterno a s' contra Patre genitum, sed in tempore creatum eisc. ves Semi
in AEgypto habitum, indictumque ab Osio Cordubensi Episcopo , ut san- habita.ctae Sedis Legato, ad componendos in AEgypto excitatos Arianorum motus ; cui interfuere omnes Alexandriae Primatiae Episcopi; unde est quod S. Athanasius Apologia a. hunc Episcoporum conventum , generale Comcilium dicat quod in eo per Legatum interfuerit Romanus Pontifex , Min quo juxta eumdem Athanasium ibidem, nedum Arianorum, sed etiam Meletianorum, de Colluthianorum schismaticorum causa, impiaque Sabebiti de Trinitate doctrina cognita est ac iudicata.
no 32s. contra Amanos praesertim, de Paschalitas, a 3I8. Patribus, prinsente Imeeratore magno Constantino, habitum.
anno 33 s. sub Silvestro Tyri celebratum, ad quod licet illegitimum, quia ab Imperatore praeter ius indictum , quia Arianae tantum sectae Episcopi ad illud vocati, te quia in eo, sub praetextu comprimendi tumultus, Praesidem agebat Dion las Comes cum militari manu; citatus tamen comparuit innocens Athanasius cum q7. aliis AEgypti Catholicis Episcopis, ne suae videretur causae diffidere, & adversariis triumphandi locum dare. Illi variae ObJectae calumniae, quarum I. suit quod illegitime fuisset electus. a. quod Philumeno Imperatoris hosti magnam pecuniae summam misis lat. 3. quod Arsenium Episcopitin interlacisset. q. denique, quod meretri
205쪽
Σo2 De sacris Ecclesiae Conciliis.
eulat cuidam vim intulisset e sed ab iis omnibus se purum & innocentem exhibuit Athanasius. s. Ierosolymitanum Conciliabulum eodcm anno 333. & ab iisdem Euseabianis Episcopi, habitum, in quo, post approbatam fidei confessionem . ab Acio Imperatori oblatam , ambiguam quidem , S ita specie Catholi. cam, Arius ipse recipitur, & Alexandrinae Ecclesiae restituitur; Athanasius
vero de novo crimine laetae Majc natis lai So accusatus , & per talis Eui hianae factionis testes in specie convictus, dixisse se impediturum, ne quid frumenti deveheretur Alexandria Constantinopolim, ab Imperatore Coii-stanimo etiam non auditus in Galliam relegatur , ex Treviris a Maximino Episcopo receptus, non ut profugus di exul, sed ut gencrosus fidei Athleta, Christique Conicisor allustris. 6. conssiantinopolitanum Conciliabulum , occasione Marcelli Ancyrant . ab Ariams habitum anno 33 . Qui enim Athanasium e Sede expulcrant Ariani, cum Marcellum Ancyranum ita Galatia Episcopum, alterum fidei Catholica defcnsorem, suaeque Arianorum factioni insensissimum viderenti illum poli calumnias multas, de haereti falso accusant, eumque quali cum Paulo Sam Zatcno, contra Aperrum Arianae Sectae Sophistam scribendosiartire, ta Christiim purum hominem csic docere dicunt, condemnant , Episcopatu suo privant, & in exilium transmittunt. 7. RUmanum anno Domini 337. a Iulio I. Romano Pontifice in ipso sui Pontificatus initio convocatum, & ab eodem cum centum & sexdecimanis ortliodoxis Episcopis habitum, duabus potissinium de causis : prima fuit, ut certae fidei confessionem ederet, ipsamque Synodum Nicaenam
suo quoque calculo confirmaret; altera, ut Arianam iam damnatam hae.
relim ipse qumue suo iudicio praescriberet. X. Alexandrinam ex Orthodoxis Ecclesiae Alexandrinae Episcopis , in
causa Athanasii sub Iulio I. Rom. Pontifice convocatum , anno 339. in quo examinantur , ct calumni Is plenae reperiuntur Arianorum novae in Athanasium, post exilii biennmm suae Ecclesiae restitutum, accusationes; eum enim ab exilio rediisse, aegre serentes ArianI , dicebant I. clusomni odiosum populo esse reditum , caedesque concitas te plurimaS. 2. Athanasium a Synodo Tyria damnatum, absque Synodali decreto temere S contra Canones in suam rediiste Sedem. 3. dcnique ipsum frumcntum, ex libetralitate Imperatoris, AEgypti ac Libyae viduis distribui solitum , subripia sic. v. Antιochenum sub Iulio I. similiter convocatum , anno 34o. in quo Ariani, quantumvis reclamantibus Catholicis , Constantii Imperatori S nutu G favorc, Athanasium, quali contra Canoncs , ut aicbant, ab collo revocatum, & suae Alexandrinae Eccletiae sine Synodo restitutum dcpOsiturunt, ex e;us in locum Gregorium Cappadocem intruserunt. io. I manum II. sub Ialιo pariter habitum , in causa Athanalii anno 3qo. N 3 I. Cum enim Ariani , per Alexandrinae Eccletiae Legatos . Romae coram Iulio Romano Pont fice convicii ad Concilium appella sciat, ex Iulius' corum appcitationi deferens , hoc Romae Concilium indixistet , Arianos cum ιhanasio ad illud vcnire mandans , statimquevcmittit Athanasius, & Romae ultra annum ex sex mensus Arianos cxpectallet , interimque ibi vitam S. Antonii a se scriptam promulgasset , publicam niici professionem , quae Symbolum Athanasii vulgo nuncupatur , latino icrmone coram Romano Pontifice recitastet, Le diutius esua
206쪽
sua abesset Ecclesia, quam par erat, causa ejus a so. Episcopis hoc in
Conc1lio congregatis discussa est , de cognitis accusantium Eusebian riim calumniis, publice iterum absolutus, de in communionem receptus
est, di deinde Marcelli Ancyrani, & aliorum plurimorum Episcoporum
II. manum III. sub eodem Iulio , pro Athanasio coactum anno 3 qa. conquerentibus Arianis per legatos de literas ad Iulium missas, de Atlianasio absoluto, de termini ad comparendum praelixi angustia, de iudicio ipsius Romani Pontificis, & Concilii illegitime usurpato , deque nonnullis aliis ; Iulius hoc Comprovincialium Episcoporum congregato Conc, lio , laterra calumniantium legi praecipit , de quid calumniantibus sit respondendum inquirit: placuitque Concilii Patribus, ut per Epistolam omnium nomine a Iulio scriptam , Eusebianorum refutentur calumniae, dc iusta Athanasii, Marcelli, de aliorum dolendatur absolutio.. Ιχ. Antrochenum II. ab Arianis sub Iulio pariter habitum anno 3 q. in quo Ariani, seu orientales Episcopi, ut a se Arianae haereseos suspicio. nem removerent, & inter occidentales orthodoxos deciperent Episco. pos, Consubstantialitatisque nomen delerent , relectis prioribus fidei so mulis , aliam protreiorem ediderunt, in specie Catholicam, & apparenter damnantem Arianae doctrinae perfidiam; eamque ad Occidentales Epist pos, sed nullo cuin successu transmiserunt.
I 3. Mediolanense sub eodem Iulio, & eodem anno 3 4. a Catholicis habitum, in quo Mediolani congregati orthodoxi Patres, transmissam sibi
ab orientalibus fidei formulam per Eudoxium, Martyrium, Macedomum ,& Demophilum Legatos, examinarunt, & ob novitatem, vocemque Comsubstantialitatis omissam, elecerunt.
Iq. Sardicense generale, hoc est, a. Iulio I. indictiim anno 347. &Sardica, quae est urbs Thraciae Metropolis, a Catholicis habitum, pro causa Athanasii, seu pro restituendo in propriam Sedem Athanasio per Arianos perperam de inique deiecto r ad quod 3 6. venere Episcopi , trecenti videlicet occidentales , R 76. orientales ; sed divisi ab occidentalibus orientales isti, nolentes cum Athanasio , Marcello Ancyrano, eorumque defensoribus aliis communicare, Philippopolim se transtulere, ibique scorsim suum Conciliabulum habuere , quod nihilominus perperam de falso Concilium Sardiccnse dixere, suum interim verum ac legitimum Sardicae prosequentibus Occidentalibus orthodoxis. Unde ortum est, ut duplex vulgo circumseratur Sardicense Concilium, orthodoxum unum, vere ac legitime Sardicae habitum , Arianorum alterum, spurium, ac illegitimum Philinopoli celebratum , de Sardicensis nomine ab Ari, nis perperam ventilatum , sed ab Ecclesia semper reaectum , tum quia in eo uabilita Aru dogmata , dil edita Arianae fidei formula, tum quia in eo Osium, eaeterosque orthodoxos, imo de ipsum Summum Pontificem Iulium excommunicare attentatum est . Primum econtra Sardicae a Catholicis habi- , a Romano Pontifice ex toto orbe Christiano convocarim, de praesidentibus Archidamo ct Tolyxeno Presbyteris , ac sanctae Sedis Apostolicae Legatis, semper ut legitimum & cecumenicum ab Ecclesia receptum, S unum & idem cuin Nicaeno cecumenico I. spectatum ἔtum quia in eo iidem fere Patres interfuere , qui in NIcaeno ; tum quia nihil in eo de novo constitutum, sed solum Nicaeni confirmata fides; nec
in eo novi editi Canones , sed Mum confirmati, vel explicati Nicaeni et
207쪽
2o4 De sacris Ecclesiae Conciliis.
unde est, quod sicut Symbolum constantinopesitanum passim vocatur Nicaemim, quia est explicatio Nicaeni; ita Zo imas , Bonifacius, S coelestinus suis in Epistolis, imo & Concilii VI. Carthaginensis Patres, Canones Comcilii Sardicensis vocant Nicaenos , quia re ipsa Canones Sardicenses nihil sunt aliud, quam Nicamorum confirmatio vel explicatio. Dices. Sardicense Concilium Canone 3. q. & 7. statuit , a judicio Concilii Provancialis ad Romanum Pontificem appellari poste r sed de hoc nihil in Nicaeno Concilio fuerat statutum; crgo. Resp. perm. maj. neg. min. Ratio est, quia hoc jam fuerat statutum, si non explicite , saltem implicite in Nicaeno Concilio Can. 6. quo praecipitur antiquas Ecclesiae conquetudines obserνari ; ergo & appellationcs . quae anterioribus saeculis observati solebant. Scribit enim S. Leo Epi1L 89. ad Episcopos Galliae, hanc esse antiqui stimam Ecclesiae consuetudinem; ad Pium I. Marcion, ad Cornelium Fortunatus , S Felix in Astica ad Stephanum Pontificem , Basel des in Hispania depositus , appellarunt. Athanasius ad Iulium Pontificem Provocaim, per eum ab Arianorum calumnia , & depolitionis sententia absolutus fuit ; unde manifestum est, Sardicentis Concilii Patres hoc Canone de iure appellandi, nihil de novo statuisse , quod non fuerit implicite saltem statutum a Nicaeni Concilii Patribus , seu per hoc Sardicense Concilium , non est inductum de novo jus appellationis, sed soli im declaratum, usum & exercitium talis inris jam inducti omnino expedire ad tollendam omnem tyrannidis occasionem t & huic Sardicensi Canoni occasio sitit S. Albanasius ad Iulium appellans, iniuste damnatus, re dcpositus ab Eusebianorum Concilio, quam appellationem illegitimam, sibique iniuriam dum clamarent Eusebiani, volentes a Concilio multorum Episcoporum non posse appellari , nisi ad ma)oris numeri Concilium ; ideo Patres Sardi censes , hos praefatos 3. q. M T. edidere de iure appellandi Canones, sextum explicantes & confirmantra Concilii Nicaeni Cmon m.
Is . Medιolanense II. anno 3so. a Catholicis in Arianos sub Iulio par, ter habitum ; in quo Vadens & infactus , praemissis ad Athanasium literis pacificis & communicatoriis, poenitentia ducti, confessi sunt, omnia a se hactenus in Athanasium dicta vel facta , salsa & meram calumniam eiis, laque ad Arianam fidem execrandam & abiurandam esse paratos sideoque ob rei gravitatem, ad Itilium Romanum Pontificem a Concilio fuere missi, ut coram Ipso haeresim abiurarent, & spectante Romana E clesia Exomologesim agerent: quibus pcractis , fuere venia donati, & incommunionem Ecclesiae recepti.
I 6. Ier olymitanum eodem anno 3 so. & sub eodem Iulio, pro Athanaso a Maximo Ierosolymitano congregatum; in quo Episcopi illi, qui olim sententiae in Athanasium latae subscripserant, suum delictum confessi & detestati, eam quam postularunt, praesentis Athanasii communionem & reconciliationem Impetrarunt.
IT. Mediolanetist universale, seu Concilium in causa Athanasii sub Liaberio Romano Pontifice , & Constantio Imperatore , anno 33s. Mediolani habitum, occasione promulgati ab Imperatore edicti, de subscribendo sub poena exilii, condemnationi Athanasii, a Liberio Pontifice ad ave tendam ab Ecclesia persecutionem imminentem , duabus legationibus eX- petitum ; N a Constantio Imperatore , eo finc concessum , ut trecentos di amplius Occiduntis Episcopos Catholicos eodem in loco congregatos,
208쪽
ad innocentem condemnandum Athanasium , per vim impelleret; n lentes vero Sedibus suis expulsos relegaret. Et reipsa hoc in Concilio, de novo Valens de Ursaeius Arianae sectae defensores praecipui , perfidiaque nebulones relapsi, novas in Athanasium calumnias opponunt, e)usque damnationem urgent, & haeretico favente , Catholicisque vim i, ciente Imperatore impetrant. Ad shbscribendum condemnationi urgem tur Catholici Episcopi. Plurimi sperantes inde suturam Ecclesiae pacem, subscripsere ; Lucifer vero Calaritanus Episcopus, Pancratius Presbyter ,& Hilarius Diaconus, Sedis Apostolicae Leaati, Dionysius Mediolanensis, Eusebius Vercellensis Episcopus , ne condemnatione Athanalii , fidem quoque Nicaenam damnaro viderentur, subscribere recusantes , in longinquas & diversas relegati filere regiones; ipse quoque Romanus Pon tifex Liberius per nuntios & literas , blanditus, minisque ad subscribendum tentatus, tandemque sertim noctu , de vi Mediolanum translatus , post habitum ibi cum ipso Imperatore dialogum , eamdemque subscriptionem negatam, in Thraciam exul translatus cst ; unde reprob tum Concilium Iliud, Conciliabulumque dicendum , aeterna obliviono delendum.18. Biterrense Conciliabulum sub Liberio, anno Domini 337. a Satumnino Arctatensi Episcopo Ariano, savore Coni antii convocatum r is enim aegro videns animo, Hilarium, de alios Gallicanae Ecclesiae Praesules a sua Communione mutuo consensu separatos, laoc Biterris in Occitaniat oi cilium haberi curavit, ad quod vi nactuque venire Catholici cogerentur Episcopi. Quo in Concilio ne a s Amnis deciperentur Catholici . eis libellum obtusit tegendum Hilarius Pictaviensis Episcopus, quo Ari,norum detegebantur intiniae, fraudin de haereius; unde re ipse in Phrygiam reicgatus Hilarius.
I9. Sirmiense Concilium 3 oo. & amplius Episcoporum , sic ideo dictum, quia anno 337. in civitatu Sis silenti Pannoniae praecipua celebratum est, contra Pbotinum Jrmiensem Episcopusn , tempore Liberii Papae, eadem in urbe tunc exutim is a Conltantio Imperatore : quo Iii Concilio, duae fidei Hrmulae ab Arianis editae, Catholica secundum se una, de liaeretica altera Prima docebat, Christism esse Patri similem secundum rub iant am , silebat ramen consubstantialitatem ; altera vero sub lautiae νο-cem omitebat. Approb' .im est in eo Concilium illud, quod Photinum damnavit, aiseriantem cum tuo Magistro Paulo Samorateno , Antiocheno
Episcopo . Chrutum non cisse Deum , sed purum hominem , ex utroque sexu natum : sed reprobatum eii in eo , quod in multis aliis deprehem datur ariam Eare , maxime dum docet Filium Dei, qua Deus est, esse Pitri obsequentem, ministrum. Primae huius Concilii formulae in se Catholicae, per vim & minas impulsus subscripsit Liberius Romanus Pontifex, Athanasium condemnavit, de cum Arianis communicavit, attestantibus Albanasio, Hilario, de Hieronymo . Nec tamen in hoc dicendus subscripsisse haereti formaliter de expresse, cum in se Catholica ellat haec fidei formula , nisi Hrte illative de interpretative, quatenus communicavit cum Arianis, de Athanasium damnavit, cuius causa erat cum fidei causa coniuncta.
Secundae fidei formulae, per vim de tormenta inductus, senio & meritis venerandus subscriptit Oses, magnus ille vir , multarum Synodorum
auctor , & fidei Catholicae defensor insigi iis ; sed de hac subscriptiose
209쪽
xos De sacris Ecclesiae Conciliis.
puniendus, nisi paulo post, de vi & injuria sibi illata protestatus, Arian
rum haeresi condemnata, eorumque communione fidelibus interdicta, pc nitentiam egisset, atque ita Dei vindicis iram antevertillet. 2o. myroum, hoc est, Ancyra a Semi-Αrianas in Galatia habitum .
anno Domini 338. in quo Orientales Episcopi secundam ac perfidam Si mianam fidei formulam detestati, ablcgatum a Filio Dei substantiae nomen restituentes , impia illius secundae Sirmiensis fidei formulae statuta damnarunt, Filiumque Dei secundum substantiam Patri per omnia simulem esse dixerunt; suamque fidem ut exprimerent, II. regulas, seu definitiones, fidei secundae Sirmiensi plane repugnantes ediderunt, easque per Legatos ad Constantium Imperatorem Sirmii commorantem miserunt .& quas Libro de Synodis recenset Hilarius.1 I. Ariminense, polh Sirmiense Concilium & Ancyranum , aliud in eadem causa , di Episcoporum numero malus , sub eodem Liberio Rom. Pont. indictum est anno 339. & Constantii Imperatoris Ariant2antis cura , duas in partes ita divisum , ut Occidentales Arimini in ItaIta convenirent , Orientales vero Seleucia in Isauria remanerent . Sperabat enim Constantius inde futurum esse , ut sic orthodoxi loco divisit, dividerentur votis & animis. Maior itaque hu=usce Concilii pars, hoc est , quadringenti Occidentales Praelati congregati sunt Arimini, & S leuciae Orientales circiter ducenti ; unde eit , quod hoc in Concilio sic Imperatoris Constantii cura convocato , duasque in partes diviso ,& a maiori parte , Arminensi vulgo nuncupato , dicantur interfitis e Praesules , sive Occidentales , sive Orientales, circiter cloo. Qui Solemciae erant congregati, Praesules Ariani sere omnes , aut saltem partim Semi Ariani, L partim Acaciant, praeter Hilarium Pictaviensem , in Phrygia tunc exulantem , & alios perpaucos AEgypti Praelatos , abic-runt in Conciliabulum, in quo discordcs inter te a Semi- Arianis damnantur Acaciant. Quadringenti vero Arimini congregati Orthodoxi omnes , praeter so. juxta Sever. SulP. vel 8o. Juxta Athanasium , qui Ariani erant , di inter quos praecipui erant Ursacius , Valeris, Gemimus , ctc. sicut inter Orthodoxos emanebant sancti Phoebadius Aginnensis Epilampus , Sematius Tungrensis , Restitutus Carthaginensis, & alii; qui omnes Sirmiensis Concilii fidei formulam damnarunt, fidem Nicaenam confirmarunt , & Valentem , Ursacram, & alios Arianorum praecipuos excom
Quibus sic rite peractis , & hucusque legitime gestis , decem Legati
ad Constantium mittuntur ab orthodoxis cum Epistola Synodica , narraturi quid in Concilio definitum aut gestum esto. Totidem deputantur ab Arianis, qui Orthodoxos anteirent, & falsis relationibus Impcratoris at res praeoccuparent; quod cum re ipsa praestitii sene, di Orthodoxos falso insimulasient, Imperator aegre admodum serens , qtaod formulam fidei , se praesente Sirmii confirmatam reiecilient, Orthodoxos Concilii Legatos Contemplit, eolque ut longa fatigaret mora , Andrianopoli; caeteros v ro Arimini congrcgatos , per hic niem Arimini morari lus1it , Ibiqtie expectare, donec ab expeditione bellica In Barbaros parata rediret. Interina Ariani novam fidei sormulam in specie Catholicam, sed re ipsa Ari nam, sub Nicaenae fides nomine promulgarunt, & iussu Imperatoris iub- scribendam proposuerunt , & cui tandem exilii, tormentorumque metu ac trandibus decepti Praesules Orthodoxi subscripsere : hac enim fidei lormula
210쪽
mula fatebantur Ariani, Filium non esse creaturam , eateris ereaturis similem r Putabant enim bona fide orthodoxi, Arianos fateri Filium Dei creaturam non esse absolute , sed Deum Patri Consubstantialem , seu . .iον. Qua orthodoxorum subscriptione fraudulenter obtenta , Valens de Ursaeius quasi ovando conclamarunt, se non dixisse . Filium non esse ς reaturam absolute, sed solum non esse creaturam caeteris creaturis sim, iem ; neque consubstantialem esse Patri, sed solum similem in substameia ; seu se non dixisse, Filium esse ομιον, sed esse .uM-M . Sicque per fraudem damnata est Nicaena fides, & confirmata Arianorum adulter ta fidei formula ab omnibus stre , etiam orthodoxis Concilii Patribus ;ex quo , inquit S. Hieronymus in dialog. contra Lucifer. Totus Ingemuis orbis , er se Arianum esse miratus est : subscripserant enim Omnes , praeter Liberium Pontificem, Ser alium Tungrensem Episcopum, & alios i8. nec tamen haeretici dicendi illi, qui sic fraudibus decepti subscripsere Praesules, quia sola scribens manus haereticum non facit , quando reclamat animus. S. Gaudentius Ariminensis Episcopus subscribere nolens .fictibus & lapidibus petitus occubuit, gloriosa sic Martyrii palma do- - natus , & Libatus Summus Pontifex eadem de causa in exilium est relegatus .aa. constantinopolitanum Conciliabulum, eodem tempore, quo Arim, ni congregati detinebantur adhuc Episcopi, ipso praesente constantio celebratum a so. circiter Episcopis ex Bithynia congregatis, & a quibus edita nova fidei sormula, e qua non modo vox substantiae, sed etiam voces Dpostasis, vel subsistentis aberant; quam cum Semi-Αriani detestarentur di reaicerent, suere vicissim ab Arianis condemnati, sitisque Sedibus privati, in exilium missi. 23. Antrochenum Conciliabulum anno 36o. eodem imperante Constan tio , eo fine ab Arianis & Αcacianis habitum, ut Meletium Antiochenum Epitcopum Sede sua iuste depulsum declararent. Clim enim Melatius ab Eudoximis de Acacianis , post aliorum Semi-Αrianorum depositionem .
ad Sedem Antiochenam filisset evectus , & praeter illorum spem & intentum, Dei providentia singulari, Nicaeni Concilii fidem publice tanto
zelo praedicaret, ut dum ipsius concionantis os manu obstrueretur ab Archidiacono, digitos ille primo tres, deinde unum exhibens , Trinitatem in Unitate, & Unitatem in Trinitate docoret, iussusquc ab Imperatore palinodiam canere recusaret, Sede sua filii Imperatoris iussu delectus, & in exilium missus ; quam licet imustam Meletii depositionem de releSationem , hoc in Conciliabulo Antiochiae convenientes approbant Acaciani , novamque rursus fidei sormulam omnium deterrimam edunt, qua Filium Patri substantia & voluntate dissimilem , atque ex nihilo ortum esse blasphemant. Σ'. Alexandrinum anno 362. hortatu & auctoritate Liberii Romani Pontificas, ab Athanasio e tertio exilio . & quinquannalibus latebris reverse indictum, ut suam Ecclesiam ab Arianae haereus sordibus purgaret, elusique statum dira multorum annorum persecutione collapsum restitueret , pacemque inter dissidentes componeret; cui interfuere ut Romani Pontificis Legati, Eusebius Vercellensis , & Lucifer calaritanus Episcopi; di in quo definitum fuit inter alia, I. Ut Episcopi per ignorantiam, vel tormenta in haeresim lapsi , dum ad Catholicam reverterentur Ecclesiam , in eodem honoris gradu , quo