장음표시 사용
171쪽
162 PETRI IOAN. PER INIANI praecipue Perusinis nostris dic plurimam sal tem. Quae meus Valentinus . adscripsit sua manu, mihi jucundissima fueruntrage s ei pro
me gratias. Bernardinum Merendam miror tacere tamdiu stantine fuit alicui vestrum mandare , ut mihi adscriberet salutem. Vale, mi Pompei, tuisque piis precibus me adiuva. Lugduno. prid. Cal. April. M. D LXVI. Pater Gulielmus hujus collegh rector te Iacobumque Godanum multum amat , Ac salvere jnbet.
Perem Dan. Perpinianus Pompeio Massare o. XXIII.
BArtholomaeus Romanus uno prope me se te posterius literas ad me dederat; sed ea P P. Guidoni & Poncio qui ferebant, acciderunt, ut multis diebus ego priores acceperim tuas. Quam mihi fuerit jucundum ossicium utriusque vestrum , ex iis quae ad illum scripsi, cognosces. Quamquam & tuae,& illius me literae nonnihil commoverunt. nam perinde quasi natus ego essem vel in Alpium, vel in Caucasi jugis, & inter lupos, aut etiam leones educatus , ita uno consensu ambo meae vel diligentiae, vel benevolentiar,
172쪽
quam erga vos habeo , diffidebatis ; me ut oraretis ,ne vobis aliquando scribere gravarer. Quid λ adeone inhumanus, & ferreus erga vos
fui, verendam ut esset ne me vestra officia parum moverent non agam vehementius: non committam, ut in illud ipsum vitium, cujus a me opinionem removere studeo , videar
incidisse. Sic habetote, injuriam arbitrari me fieri maximam consuetudini meae, si quis cum ad me scribat, ut respondeam petat. De M.
Paulo melius ego rem antea cognoram, cum
Parmae jam esset, inde usque fuisse revocatum. De Neapolione equidem gaudeo ipsius causa; nam optime cupio ejus & ingenio, &pudori: scripserat jam antea mihi P. Gabriel ex literis ipsius iturum Romam, & in collegi Germanico futurum. Id si ita est, amabo te , mi Pompei, puero meo nomine gratulare. Manut ij memoriam a te fieri, principio miratus sum et ubi vero de divinatione quam ei promiseram legi, Perusinum artificem cognovi et dabo operam , ut utrique faciam satis. Quod si assequi forte non potero, ne time , tua tibi scripta reddenda curabo diligenter. Scis quam me delcctet hoc studium in auditoribus meis , quae a me accrpe runt, conservandi. Classis Turcarum si tam facile victa a nobis esset, quam tu breviter
173쪽
164 PETR IOAN. PER PINIANI ab insula discessisse significasti, non tam multos milites amisissemus. Ta tam ne tu rem uno verbo ' non quibus copiis, ducibus , praeliis pulsa esset, quam nostri iacturam fecissent, quam illi , quid deinde consecutum esset , quid expectetur, addidisses nam hiequam nihil audiamus , incredibile dieri est.
Itaque qua ratione tanta res transacta sit nomdum satis scio. P. Baptistae Veneto magis iis mere coepi, posteaquam pro patribus Angelo, & Federico sacrificare jussi sumus. Habes ad tuas literas , quae mihi venerunt in mentem. Accipe nunc Lugdunensibus de rebus pauca , quod optabas. Quanta sit apud omnes orthodoxos auctoritate P. Edmundus , dici non potest. Exigit ab omnibus ossicia vitin tutum , tanquam pro imperio & potestate , omnesque res, ecclesiasticae praesertim, ab ejus unius sententia pendent. Quo factum est, ut quod est omnibus nobis in Gallia Germaniaque commune nomen,id ei tanquam proprium attribuatur, & Iesiata vulgo appelletur. Eram aliquando cum cive quo dam nobili in atrio nostri gymnasij, qui me audierat sacras literas interpretantem. E te tibi adolescens adest cum literis r essetne domi Iesu ita ι quaerit 1 nobis. Nos vi cissim , velletne P. Edmundum convctare,
174쪽
sciscitamur. Negare ille; dominum Iesui- tam se quaerere , dicere. Donec nos cognito nominis eri ore dimisimus , polliciti lueras nos domino Iesultae fideliter reddituros. Itaque post nostrum ad urbem adventum , ejus potissimum opera, &auctoritate, ex edicto regis Viretius omnium haereticorum, qui hic erat fgnifer o di dux , cujus oratione maxime fuerant superiores illae tragoediar excitatae, missus est in exilium. Non multo post alius eorundem minister, cui Rufino nomen erat, pari affectus poena
discessit. Is multa improba facinora fecisse dicebatur, primusque armatus districto gladio imaerat in templa, & sanctissimas ima gines de altaribus exturbarat. Turpissima flagitia permulta eidem ita objiciebantur, ut inficiari non posset: quas ob res post diuturnam custodiam, ut dixi, e civitate ejectus est. Sic nostri isti fideles perfidiosi duos
religionis improbae principes amiserunt, qui cuiusmodi fuerint superiore vita, vel ex eo perspicitur, quod Uiretto auricula una deest, Rufinus in facie cicatricem habet, indicem plagae luculentae olim acceptae. Quantum his rebus animi accesserit iis , qui recte de religione sentiunt, existimare non dissicile est. Ad P. Edmundi eonciones audiendas
175쪽
166 PETRI IOAN. PER PINIANI concursus tanti nunt, quanti maximi fieri possitnt , nec orthodoxi modo conveniunt, sed haeretici etiam non pauci. At haereticorum multitudo illa tanta , fit minor in dies. Tria illis templa conccssa fuerunt adnctarios illos coetus. Vnum ex his paulo
ante adventum nostrum edicto regi, ereptum est cum duo plus satis eis esse viderentur. C im nlotius allatus esset Melitam a Turcis obsideri, eorum ministri pro concione docere conati fuerant : melius esse
Turcis , quam idololatris servire. Ieiunia publicasque preces indixerant pro victoria
Turcarum et quae in eam partem tantum Ualuisse credo, ut Deus inaudito scelere excitatus , victoriam hostibus ademptam transmitteret ad nostros: Quam eos demisso fuisse vultu , quam tristi, quos gemitu S tacitos edidisse putas , ubi Turcas victos a nostris nunciatum est 'non id tamen visura
est Deo satis. Regis edictum propositum , ut supplicatio publice cum solemni pompa haberetur . quod Deus pol ntissimo regis ipsius fratri tantam , & Christianae religionitam salutarem victoriam de crudelissinis hostibus dedisset. Ea supplicatio, maxima frequentia , summa pietate , dispositis a praetore militum praesidiis , pridie nonas
176쪽
ALI Quo T EPIsTOLAE. I 6 7 NMembris habita est. Quid illis tum animi fuisse, cum in oculis suis de se viderent oris thodoxos agere triumphum Octavo vero ab ea supplicatione die insanabile miseri vulnuS acceperunt. Omnes enim antea cives& haerctici & orthodoxi arma fere habere prohibebantur : Sed cum instituto vetustissimo hujus civitatis , quicunque tormentarij milites esse vellent, paratique essent ad rempublicam lucndam , conscribi solerent , ac multis immunitatibuε donari , locumque attributum haberent, in quo festis diebus ad signum sese exercerent, isque mOS novi regis edicto sublatus aut intermissus esici; obtinuerant orthodoxi per eos dies , ut veterem sibi consuetudinem revocare liceret. Itaque D. Martini feriis quadringenti aut quingenti cives ad antiquam religionem dciandendam optime animati, mirifice instructi armis , &purpureo colore insignes; quae fuit in bello orthodoxorum nota ; per totam urbem facto agmine pervagati sunt : quo facto credibile est , haereticorum animos concidisse. Quid dicam de praefecto arcis , qui statim, ut militem aliquem impuris sacris imbutum esse cognovit , eo ipso nomine damnatum strangulari jubet ρ mediocri-ne dolore ca re
assici haereticos putas Erigunt se illi qui-
177쪽
168 PETRI JOAN. PER PINIANIdem interdum i sed vani sunt atque irriti
omnes eorum conatus. Omnia profecto meliora speranda sunt. Dedit rex argumentum ejusmodi suae voluntatis , ut desperandum non sit, brevi futurum , ut omnis impietas ex antiquissimo fidelissimoque regno extirpetur. Nam Britanniae praefectum capite
plecti jussit, & in quatuor sectum partes diversis locis suspendi, quod sacrificium eucharistiae, hoc est, ut antiqui loquebantur, liturgiam ex edicto regio admittere recusa set : cujus vitam cum duo principes viri ab eo deprecarentur , respondisse dicitur , ju- venis magno & excelso animo, velle se dominiae uorum esse , neque passurum diutius abuti is massiuam adolescentia sua ad regnum Galliae peririrbandum. Tu , mi Pompei, cura, quaeso, u ostri fratres pro eo rege supplicent Deo , cui dis in salute,&fide posita est civitatum salus. Ad Hieronymum Bertium dederam literas inucis ante profectionem meam diebus. Id enirn scire velim: nam arbitror istic esse. Scr ipseram & ad Bartholomaeum Mancinum Semis, me purganS , quod per ea loca, in quiiuus erat ipse, non iter habuissem : hoc eum ignorare nolim. Magistro Benedicto perscristsi diligenter totum iter , unaque cum eis literis
178쪽
e pistolam ad Benedictum Sardum de meis actionibus Lugdunensibus dedi. Bis etiam ad Paulum Manutium scripsi: eas epistolas si potueris legere , puto fore vobis non injucundas.'Cum dico vos , omnes significo , quos mihi scis fuisse familiares. Poteritis autem per Bernardinum Senensem id nullo negotio obtinere: per quem cura , ille ut sciat me binas jam ad eum literas dedisse, ne si forte perlatae, aut redditae non sunt, secus . aliquid de me suspicetur , atque ego velim. Salutem quibus dici velim adscribam. P. rectori, P. Ledesmio, P. Voleto, P. Fulvio, optimo ac suavissimo,P. Ioanni Colae, quem
audivi esse Patavij; sed scribi eo salus potest :quibus dices salutem mihi per te missam salute ipsa fuisse gratiorem, & suaviorem. Quid Marco ' quid Constantino λ quid valetudinarii praefector quid ceteris .longa oratione officiosissimisque verbis tibi opus est. De P. Vincentio, quem aegrotum reliqui, nihil a
quoquam vestrum scriptum esse miror et tantum conjicio non esse mortuum, quia pro eo
sacra facere nondum jussi sumus. Iterum scire vellem , quam bene valeat. De P. Michae. te Angelo idem a medici istima. Vtru*que jube multum salvere. Sed finis non erit. Vale.
Lugd. x L Cal. Decemb. M. D. LX V.
179쪽
i7o PETRI JOAN. PER PINIANI Petrin Dan. Perpinianin Paulo Manutio. Go vero desiderium urbis vix fero. Hanc si mollitiem animi esse putas , nae tumultos reperies , quos eodem in genere re prehendas. Si vero non ab animi imbecillitate proficiscitur desiderium meum , sed ab earum rerum magnitudine , quas reliqui, mihi profecto concedendum est , ut ingenue fatear - illis me rebus sine molestia carere non posse , quarum absentiam ne illi quidem ferre ponunt, qui non viderunt. Ego igitur conficior urbis desiderio : mihi in exilio quodam esse videor, & certe sam in eo, quod ne rex quidem Herodes olim potuit
instinere. Neque vero me aut rerUm omnium copia , aut Viarum nova descriptio, aut aedificiorum recentium pulchritudo, aut veterum ruinarum admiratio movet , quae
vel alibi paria , aut majora etiam fortasse reperias , vel omnino si desint, facile contemnas. Tua me , tuique similium , sit quis tam vi similis tui ; sed eruditorum hominum consuetudo me, qua necessario Carendum est, movet vehementer, atque Eo ma-
180쪽
gis quod Lugduni citius , quam hujusmodi virum invenias, quicum aliquid
communicare velis. En , unquam , non tam patrios, sed vestros longo post tempore fines, neque pauperis & tuguri congestum cespite culmen, sed nectare & ingentis manantia tecta Manuti: nosti reliqua. Desperandum non est interea r multae mihi res neque eae vulgares lenire desiderium possunt , vel confirmare potius animum ad id, quam diu necesse erit, perserendum, quod nona absum mea causa,
sed publica , quod in echlesia sublevanda
quantum possum e tametsi quantulum est hoc, quod ego possum ' sed quantum possum tamen elaboro; & quod caput est, quod non mea voluntate urbem reliqui; sed, ut mihi persuadeo, divino jussa et quaenam enim ego divina ducam jussa nisi ejus, cujus me totum permisi, ac tradidi potestati, divinis monitis parens Erit illud etiam exilis mei non mediocre solatium, si quid literarum abs te aliquando. Itaque nunc vel hanc unam ob causam occasionem ad te scribendi oblatam mihi esse gaudeo, quod domi tuae mihi esse videor, tecumque, uti solebam, colloqui, dum haec scribo. Quam occasionem, inquis Cornelius Longo lius domo Vltrajectinus , sed vir nondum mihi, ne de facie quidem satis