장음표시 사용
61쪽
suis., , qpotest, nisi dicamus,vereres potuisse etiam inuitos mancipare,' multo pleniorem potestatem, quae paul
, ι tina imminuta fuit,& hoc quoque admisso intellectu, ex alieno arbitrio testandi facultate pendere dicendum sta Nat etiam illud, nunquam filium ex hoc testamento suum haeredem fuisse Nec patria potestas, ni vel ficta dominij continuatio impediebat facultatem τρυ' testadi,licet, at enim eos ex haeredare&occidere. SCr
ε itaque salsiam esse eorum opinionem, qui putant de ---μφ' libi roruni emancipatione hic agi. Is enim posep qu ae 6 re' extraneus esse actus,&testamenti contextu vitiare: De quo inferius h f Decepti autem fuere inter- s 'in pretes,qubd putabant emancipationem solum ad libe-ν 1. ros referri, cum significet quancunque imaginari V ημ y venditionem, quod & Budaeus eleganter declarat. E- .s lim ni mei pabatur itaq;, id est, vendebantur ipsa bona, Vn pq Mi m de postea haerede vetustissimi familiae emptoris in uidiprimini nem obtinere icitur nam familiam pro rebus accipi, id est,patrimonio& haereditate, usitatum est y R. sed νς' de familiar erciscundae iudicium.Hoc etiam clarius p Ψ 'inyri tet ex Suetonio in Nerone: Ex hoc, inquit, Domixtus nascitur, quem emptorem familiae pecuniaeque in te't L proni - stamento Augusti fuisse,mox vult notatum est Erantri itis, s itaque&ipsi iiiij saepe familiae enaptores, nescio an de hoc voluerit signiscare Pomponius, 'c4m dicit,lege
eis Id, duodecim tabularum emptionis verbo omne alien m L. flatu. tionem complecti videri. libe.ὰ Hie aliquando simpliciter pondera- reris, s si, tor,n ali Mando zygostates vocatur; arendendo aute, dolati s p derando nomen venit,&a libra. Veteres enim tib- aere graui & rudi ac non signato Q utebantur,& non nu-N L, a. de merabant, sed appendebant pretium. θ Olim itaq; in sp derari pondere consistebat pretium,quod hodie sine pecunia' C. lib. Io. numerata esse nequit. PFuit etiam tempus, cuiola per o Nota .m- mutatioqmercium est ei;&adhuc venditio, pecuniae
a. f. b.e que usus apud barbaras multas gentes incognitus esti re. . . . Quamobrem verisimile permutationem antiquiorem seque. de ei Hodie vero cum apud omnes gentes humaniores, hininino pec
p fitem pret um. infra de emptri et Facit pretium
62쪽
pecuniae usus sit receptus, non immeri id distincta est emptio a permutatione, ' & iuristentium cotractus di, r La. de citur.Instituit autem ipse Liber pateremere&vendere, contrab. authore Plinio' Fuit ergo & hoc testamenti genus ve- emptio. i rustissimum atque abi pla antiquitate descenait: In om-s Li. . ca. nibus aut macipiEmptionib. ia est, emacipationib', si- Scia e imaginarijs emptionib', libra interponebatur, teste Plinies:Vnde satis apparebat,nsi vera est e emptione, sed i D. H. . quadam antiquitatis figura;atq; ideo emaci pationem,
imaginariam interpretamur emptionem. Inde etiam dicimus imaginariam emptionem non est e, in qua pre- .6 tium interponitur.' At hic unum tantum aes siue nu u L-im mus interponi solet, qui pretium verum no constituit. Nam unionem ne numerum quidem enophilosephi autumant,sed principium numeri; ut nee gradus est, unde descensus vel ascensus incipit. Veteres autem,pri- π,mum aes,deinde asi eni vocaverunt, qui . Preus eratia
mus; luod ex Tranquillo in Augusto costat: Caium in quit α Lucium adoptauit per Sem&librari emptos a patre Agrippa. Iustinianus verb veteres circuitus in adoptionibus, litae fiebant per tres emaci pationes y su a L. L. stulit, secundum quam antiquam legum consuetudi- ado
nem dixit Cicero, libro primo de finibus, quem filium a FD.Syllano in adoptionem emancipauit. Imaginariam PG. v. autem emptionum locationum oue, uae fiebantper aes μ' pu G&libram, siue uno nuino, empla aliquot in iure etia/b Theo extat, quae annotauit libro primo de aste Budaeus. Maa infra dele ergo hic Acurs libra pro haereditate accipit, etsi enim haere. H- libra & as interdum idem significant; nescio tamen an w:.f. h ,t as, sic libra pro haereditate accipiatur, e fi Graeci vir u reditas. habent vocabuluHτην λιξαν,quo ipsi quoque i hae- creditatem significant, ut nos perassem. Caius sane in stit tit. . In stit.aperid stateram interpretatur; de si libra hie esset df, sed ne haereditas,cur non emptor librae vocatur, ut familiae que infri Olim etiam,teste Cato, in filiorum emancipationibus eodem.'7 adhibebatur aes & libra delibri pens. Illud postreinb e Fab. sciendum haud illam fuisse causam cur contractus Mod. hic emptionis hic fingeretur, quo quasi oneroso titulo perlib. t. essicacius ius in bonis emptor 'haberet, cum hic onus impo tantum fictiliu fit. Donatio autem olim traditiones 'Dcra. de B re non ser i M.
63쪽
ιχ ti 1 τὸ non stipulatione fiebat,scumhic venditor,id est, te. i V stator bona retineret in vita;&per quinque testiumn ''q hibebrentur una cum libri pende&antestato, de Volun q' tale dc regesta satis constare poterat, quanquam &to iidem testes erant in filiorum emancipatione. Quod si ' quis plura de hac re scire desiderat,ei videdum id,quod . ex Bart. Angelus A. retinus S de imaginariarum emptiaonum speciebus infra collegit.
νυ mori enim manet,fieta emptio sublata est; nec immeritb: Erat enim haec emptio contra bonos moles 'cum hodie o L It μ' omne pactum d e futura successione prohibitum uti' hoc quasivotum captandae mortis inducens,quod veterum moi con- simplicitas probitasque non considerabat; quemadmost de Ver, dum autem ex nouis morbis noua remedia quaeruntur: obligat. Sic ex viiijs legum ferendarum serE oritur occasio;q
desuetudinis rationem&Theqphilus hic indicat.Hinci mi. δε- decidi potest quaestio vulgaris': An consuetudinepos.' Hon in L sit pactum de futura successione confirmari: Nam si id pac.quod lege olim licebat,cur non idem possit cosuetudo, Pr dotal. C. sertim in populo,ubi improbitas huiusmodi &insidui
de pact., rum exempla rarius eueniunt,nec miseros saliunt aco nita legentes.
'Ed prsdicta quidem nomina testamen' torum ad ius ciuile reserebantur; pos istea verbex edicto praetoris serma alia faciendorum testamentoru introducta est Iure enim honorario nulla emancipatio deta derabatur,sed septem testium signa lassicisDant, cum iure ciuili signa testiuno essent necessaria. S V M MEA V M. QDiure supradicta testamenta inuentamnet Ius ciuile avarie accipi.
3 sit media iurisprudentia. Vulgaris quaestio estamentifactis, Iuris Ciuisis,
64쪽
s Communis opinio testamenti factionem esse tum j
c meridis institutio quo iure sit inuenta.
7 -rgumenta communis opinionis. a Solos Germanos Graecos non constituere Ira gentium. 19 Seruorum tum iure gentium annullatum esse. ro Contrariae opinionis argumenta.
ra Ex simplici approbatione iuris ciuilis non dici
contractnm iuris ciuilis. ar te mentifactio mero iure cuique competat,
an ex benignitate sit concessa
i JIDim ciuile J ergo ea prudentum interpret tione superiora testamentorum genera descenderuntῖ&videtur,cum ea proprio & speciali nomine R ius a r. f. haec ciuile dicatur, &verba simpliciter prolata ad speciale H utar. significationem referantur. Ego tamen secus arbitror, st de ori. cum & ante leges Iz. tabularum procinctum in usu fue- iuririt,ut in. Coriolani vita exPlutarcho colligimus;&de testatore,ac libripende fragmentum quoddam ex l.xij. tab. citat Rivallius libr.II. Historiae ciuilis: Et certum est in antiquis illis tabulis testamenti ritum fuisse praescrirtum; inde e*im referuntur verba illa, Vtiquis ;b b L. me . legasset suae rei, ita ius esto; prudentumque munus in f .de erinterpretando iure,non introducendis nouis formis bo signifia coinebat. i Nec obstat, quod iuris ciuilis appellatione veniat prudentium interpretatio: Hoc enim tum procedit,cum ius ciuile caeteris speciebus iuris ciuilis opponitur At hic oppositum praetorio iuri,omnes species complecti potest. Sic naturales liberi oppositi adoptiuis intelliguntur ij, ut ipsi etiam sunt te timi; opposui autem legitimis ij intelliguntur, qui latum sunt. naturales.Sicoaoptiuinaturalibus oppositi&ὴ dicun- Q. xur, uisunt arrogati,ad oppositos arrogatis certum est heciei significationem accipere, His' aute ciuilibus testamentis successit praetorium de media, inquit*AG e Glsupers s. iurisprudentia,noc non admittit lentinas.Et erit .
65쪽
nim contraria est textui eiushaodi interpretatio: Appes latione enim mediae iurisprudentiae videntur potius . significari prudentium interpretationes, quas communi nomine ius ciuile nominari diximus. Verum ego Accurs mediam iuris prudentiam id ius intellexisse a a Fac ἔμ bitror i, quodcunque fuit, quod post z. tab. &anta teris V in principam constitutiones est aeditum. Praetoriumve frudele' ro hoc testamentum fuit in usu ante principum constitigkt- 'Π tutiones,sub quorum imperi opraetoria authoritas co- μ - cidere coepit. Cicero saepe obrignatorum meminit, ut praetorio tunc iure usos Rom. appareat in testamentis; e Insem. qud&illud Horati jς pertinet: Imprimat sis curalis coenas signa tabellis. Explicatis aute temporibus lenitibusq; antiquorum testamentorum,videtur restare antiqua & vulgaris quaestio: Iurene gentium an cu Nut. I. G uili prirnaxestandi origositi nuςta. Porcius dicit com
utriusque iuris scholaiconsentiat originem eius a lostra liuies xςgςnxium venire: Quae opinio non tantum authori
dam m. x xς,νςrumetiam ipsa rationeprobabilior est,&dehoe ab iis, d. G pux xe adhuc liquos miror, cum plus, quam mani- ἡδει finxima sit,omnes gentes liberas testandi ius habere ta-h imisu mς si formae testamentoru variae sint; hanc etiam com-nmesista Imiti vinciso Iasons testatur, multosq; eius authoresu citat, quili in Graecis Institutionibus si apertξ dicitur,
nat. gen. nou,quo omnis quaestio consopitur. Animaduerten- - ciuil. dum tamen Bart. no satis sibi in hoc constare: Ait enimi Iu L. ex modb ςsse iuris ciuilis, moni iuris gentium. Verum -hoc iure. sic se ipse sibi conciliat, quda voluerit, posse&iurisci-j.de iis . uilis dici ob formam testandi iure Quiritium introdi iure. ciam. Iamdi de haereditate dissentire i videtur, quanta Iu d. L. quam alii non distinguant circa hanc quaestionem in- interdu., ter haereditatem A te tamentum. i Verum Bart. etsi fata ct Ind.rub. teatur esse testamentum origine perius sentium imis acqui. troductum,atq; deinde informatam ultimam dispost .aere . tionem lesibus Romanis, tamen haereditatem id est,
66쪽
P, succedendi in uniuersum ius defuncti putat esse ad ic
. hise iuris civilis; cum apud caeteras gentes bona tantu &lucra quaerantur successoribus,actiones verb illi non sustineant. Sed hoc verum ego non arbitror. Regula nim est,Debere qum oui commoda accipit, etiam in- m supra csimoda sustinere 'Et deportatus vel peregrinus,ami- de legit. 'lite haeres institui potest. Absurdunia item tunc fuerit par. t. i actionibus haereditari j sillum non teneri, melioris ciue u L. neque esse conditionis,quam sunt ciues Romani Qnamo ore de mirit. inhaereditate idem credo iuris esse, quod intestamen- testa . 'to; idq; videntur caeteri doctores indistincte loquentes
et etiam voluisse si nisi dixerimus ideo iuris esse haeredis
institutionem,quoniam iure gentium non est necessarium uniuer rubonorum haeredem instituere , quod alibi attigimus. Addam vero aliquot argumenta, quibus communis opinio potissimum innititur, contrariaque confutabo,ne quid amelius quisquam in hac re subsistat. Primo inhumanum penitus videtur, vivos habere licentiam disponendi de rebus suis, in autem morientibus esse denegatam: QVsum quippe testamen-o detorum apud omnesese gentes, naturalis ipsa ratio di- legesi fa ctat, ex qua ius gentium metimur.Hoc scire potest, qui caninia. multorum hominum mores vidit & yrbes , noc omnes tollen. authores testantur. Diogenesi enim Laertius Graec rum philosophorum leuamenta aliquot recitat: Appa- arent etiam in veteri instrumento noleuia eius vestisi a. Apud Germanos nullum olim testamentum fuisse scribit Corn. P Tacitus:Sed rudis adhuc natio nostra erat mori.
literarum inquit idem J secretaviri,pariter&foeminae Germ. ignorabant. Nunc vero testamentorum pluribus est quem usus,&deliteris disciplinisq; ambiguum nostris cum,cit.' ipsius Latij incolis certamen. f Ex unius autem gentis r f. is de su non est de iure gentium iudicandum; cum nec una his, qui ui hirundo ver saciat Eodem enim modo serui olim sibi mel alis. apud nos acquirebant; q dominis modo tantis alia
sentis exemplo, ad omnium gentium usum inferunt, emeri
cinoriunt Naxum selo iureciuili contra aperiailegi in misi.
67쪽
verba annullatu dicunt.Etiamsi ergo deGermanis hoe 1 D. f. scripserit Tacitus,non ideo caeteras gentes non disponere de bonis suis morientes sequitur: Vnde quae vult
ex veteri testameitto allegantur, non multum urgento quanquam ijs motus Tolentinas tantum non fatetur
id, quod oppugnat; malEsanhresoluit. Confirmat etiaBart. hanc opinionem ex eor, qudd miles, cuius voluntas soli ita esst, solennibus iuris ciuilis,deportatum instituercv potest;cuius no alia potest esse ratio, quam quba qq tunc videatur talis dispositio instar habere cotractuti m ' r s gentila,cuius illi comunio no est denegata; cum so-tes l eun e testametu ex eo,qubd solenne est,iuris sit ciuilis, cuius ipse non est capax.Dicitur autem hoc esse militis f. de par. priuilegium, quoniam singulari eius fauore nihil ultLinae voluntati addidit vel detraxit ius ciuile, cum communiter in aliorum personis aliud sit. Respectu igitur huius casus iure speciali deportatus capit, cum resul xiter testamenta sint, ob tormae coniunmonem iuris ciuilis Infinitumveid fuerit, si omnia,quae huc adduci possent, conquirere voluero.Paucis itaq; deinceps ill a L eii rum argumen ra proponam,ac simul diluam. Depose io
bL. in ciuis tum addidit ius ciuit atque ob id iuris civilis dici po-le est, test;non tamen negatur originem eius a iure sentium de iust et venire.Scimus enim hius ciuile addere, detra erequei re, Liurigentium,non omnino ipsum subuertere. Neco
Ic L. iur Ac stat,quod iterum de emptione obsjcit Tolentinas, i canum, j- enim merὰ est iuris gentium,ς nec illi Quicquam ius ci- de pactis, uile addidit vel detraxit; etsi aliquo cara addidit, erit a Laontra forte iuris ciuilis,ut cum scriptura requiritur, ψ vi& in Bus .c te perpetua locatione siue pluteus &quanquam c5- . si de inst, tractum emptionis,locationis, similesque approbauit. Quod vero ius gentium f In Hegi- quo omnia erant communia,ridiculum est. Hoc enim.
ti. s de sortdseculo illo aureo fuit,quo in terris deos moratos fabulatur poetae,vel quo Adam adhuc suit in paradisb.
68쪽
Hoc argumentum est etiam valde leue, quadamb; su tilitatis specie non animaduertenti imponit, quasi hic re L ia temtesteturmoriens dere,quae non est sua,cum scilicet respiciat tempus,quo eri in riuus,bonisque exutus. gSL ὶ quidem tunc potius executio est voluntatis,hveluti in desinitione legati dic mus,ut sit donatio ab defuncto h Iasioub erelicta ab haerede praestanda:Voluntatis verbdispositio is in
oritur ante mortem cum bona adhuc sunt sua. Ac propter Balda opinione probo,mero iure,no benignitate
siue gratia, testata di facultatem concessam esse,& si leui innixus fundamento Decius L dissentiat,qui eo tament dem relabitur, utim e quidem mero gentium hoc, iis in licere putet squanquam ni- ρ C oti hil aliud est ius gentium,quamarouum &bonum,atq; psimile hic est,quod in ea lege donationis sponta Actae. Iut tunc dominium eius sequatur, cum nuptiae fuerint in
iecutae,quae est sine effectu: In testamenti enim exec, 9 tione non par est impedimentum: Na &cum testatur&eo ipso momento cum moritur, bonorum suorum dominus est, nec haeres est incapax;ut non sane argumeram V φtentur, qui de tempore post mortem cauillantur. Nec me illud etiam mouet,quod lex' tr.tab. dicatui latissimam disponendi facultatem tribuisse; neque enim per hoc iurisgentium origo negatur.N6nne praetor cognatis tribuit successionemὶ an ideo ea non est de iure omnium hominumὶ Lex re punit an ideo miniis est naturaliter prohibitum V surtumὶ Textus autem noster P ' nihil obstat: Antiquissimae enim sunt hae testamentorum formae in Rep. scilicet Rom. Antiquissima est lex Iz.tab.quae eas inuenit. Ius gentium tamen antiquius p est,sed nulla est per ipsum poma data; tantum enim Quaeritur,ut de voluntate constet. Postremo etiam Isidoriqin Decretis obstat authoritas, qui diffinito iure pQuiritum, uod nulli nisi Gli Rom. obseruant,subhcit exemplum de legitimis haereditatibus,quae partim ab
intestato veniunt,partim ex testamento. Sed egoIsidori authoritati,praesertiminciuscemodi quaestionibus nomultum tribueres leo,quae nos etiam mola necessitate
69쪽
quod tamen eodem ordine ponit, & ad exceptos casisrra rubri. restringere,valde durum etiam censitit Iasen. Trans V. deacp at itaque cum erroribus Canonistarum, vidicere Cla
Ed cum paulatim tam ex usu hominii, . quam ex costitutionum emendationis bus coepit in uuam csisonantiam ius mulle de praetorium iungi,costitutum est ut uno eodem q; tepore quod ius ciuile quod moab exigebat) septe testibus adhibitis Ecsuh- scriptione testium, qtiod ex constitutioninus in Men tum es Sc ax edicto praetoris segnacula testir mentis imponerenturm ut hoc ius tripartitum esse videatur; testes quidem, S eorum prae
sentia,uno contextu, testamenti celebrandi gratia a iure ciuili descendant.Subscriptiones autem testatoris tu testium ex sacrarum constitutionu seruatione adhibeantur. Signacula autem, α testium numerus ex edictoPrstoris. Sed his om/ Dibus a nostra constitutione propter testamen/torum s laceritatem,ut nulla fraus adhibeatur, hoc additum est, Vt per manus testatoris vel tesseium nomen haeredis exprimatur, &omnia se/cundum illius constitutionis tenorem procedat. ,
et in iterex disersis legibus tandem ta testandi forma constituta sit.
Parum esse tutum euul re vltimam a luntate. Testamentum in riptis temere abolitum. contractus in testamento interponi poserit. Contra communem, triari scilicet testamentum contractus interpositione
numerus testium hodie per ius canonicum sit
70쪽
TIT DE T E ST. o I . 3ar Vulgurii quaestis,an s kiuscriptae recitataeq;
per notarium coram testibus avoluntati et esu torem annui .ro in stionem praedidiam nuncupatiuo testamento.
In nuncuparivo formam esse nuncupationem.
I: Cum nulla praecesiit dictatio, magis dubitari detestamenti, re. positi
Q modo redis nomen in nuncupat uo celarii balbutientis testamentum maleari
is Hodi poenam ιblata se ublata costis. Iusta ia. Is Q ο olim punitus fuerit notarius ob omissari
solennitatem. quod fiebat per ars ac
. ia oram, testes tantum restant ; aucto tamen numero, perius praetorium : Qilanquam si libripendem & an- testatum copulaverimus, septenarius explebitur numerus. Sed lii tametestes noerant: Antestatus enim cinuocabat, sistebatque 'testes,libripes macipationi prae- ο ν 'erat. Emptor familiae,qui haeredis persona sustinebat, γρε ζ
nullo modo testis loco censerit potest. Legimus tamealiquando&septem testium numerii a iure ciuili praescribi. Diuortiumς enim ratum no erat, nisi septem ciuibus Romanis puberibus testibus adhibitis. Debebat aute tu reciuili testes uno tempore adesse, sed praetorij testes separatim signare poterat : Quod cum fraude no eret, quando&annuli alieni facile surripi possunt, gitabat publica utilitas, talem aliquam formam c5i tui, quae plena securitatis synceritatisque est et,huic tur malo remediu adhibueriit Imperatores,n5mo- .do utrius '; iuris selennia coniungentes, ut scilicet&septem essent testes,qui signaret secudum ius honor rium,& uno atq; eodem tempore interessent, secudum ius ciuile; sed hoc etiam adderetur,ut vestes suum&t ratoris nomesubscriberent: Quod cuius costitution dus fuerit introductu, me adhuc latet.Hoc scio ipsoru