장음표시 사용
131쪽
lio DE THEOLOGICIS DIs CIPLINI s
toe Deo peraguntur, cuin qui a re ad ea coneorsus su- prop. a. & et eoo nimirum fuerint a fide di east, ἡ pisaiae Coosae, in ordine tamen nat iras; providen i . di , Ele, A vitio philautiae correptae. III. Ut ibidem dei ivi. Hiis non acquiescu ut prima: sentemii. Aut es . En - 1 ratum est, ei tuies a vitiis non dascemunturi se vera iciter vetam militiam, & vitium, nuritim per . v Iu- fine. Finis rito cieaturae rationari nullus alius coo ii thi
tinum datur medium, suomodo medium noti est est uda nueli praeter inum . qui iam Ditis Deus ipsa e Gluti inter aeternum , δι hic mutabile Maum, in Mod ultimo rationati melio. El. tendit virtu inter bonum comm uiuac temporale, Hit i. Di devi ad opus hvirum mora e siris esse, s tiata quod ei in una omis resertur: Quam esse sententia: n Aa- ieratur in ultimum finem Mus me, ideis, non tentat ad uiluit eoos ae ei lib. iv. contra lus. cap. s. ia v. de Civit. sinem inh in num cum ipsa motalis virius intrinide, Dei cap. 12. Si umo concedas non mae hominem sine sonitate in D m ultimum snem reietatur, quos ducti metatii taeere aliquid permem ad veram pietatem , atque pore i admitti, inviiii Notis M. Vtiis F. Destir inari: -- altitiam i etiam fatearis oportet , non posse pera ete ali- ω, - , avi O, ι. r, roci , sevi ad . iiivir a cis . quod bootim, quos tale sit iuversu ρα, neque ab intima τὰ v I LM a d is, o re υ- . v.rum admitti quiuii illiis leae denectat. Deinde Augustinus, & Condit um potesti ai non esse dositio in Augustini Theo: i i lii Milavitatium & Araus anum, d et hominem non habe- noti sine maen, pyob hili: a redem nil ant. Principio en re de Lo nis meo socium & Peccatum . At opus morat L Virili:, s e latui ad Lipsam, d. n o propetet aliud expeter botium nequit elle peccatum, aut mendaci Mn ceti iura latui, diei tui ab Aotu imo in data. N supesba. Qia term o homine lauisus pravitea que nratia non Q: in- iore appensabiitii Maa uodequaque J sesuper s. Pater lib. super hiada un cantici ar. Atauia vi desumptus ei ex Au- v. de Ciuiti ioci cap m. nuti sortim redarguit Esemeias, facti ho Ti, M. M. ui Joannem. tibi ς Pater ait: 66i I qui finem eon minutii iti uuluptate. cui virtutes tamquam Y-- - oti , m NM. Mina habri ad Do uis Meilia: ibbiniunt: .eium etiam philos illiri illos, qui ad --Mitim in pes eu Α- . Si quia autem homo habet e tatis, ies 'domis , i, Mi νε iurem quid G pribant, m
tΝ . Accipit e so Augu sinus mea cacium prout 6 - id uiui in finem nitimum per se litudinem chi init ille. Ditur vetitati. I peccat in s m ad Vulsatur tu .haiae . Aet eam. i. quoniam trie bonitaι physica re naturaliet e oin quod veritata ac lutitiae opponit ut, trurale bocium a nullo mo ali : in tale enim dieitue opus, in quacitum fit delabeta. hominum a vitabiliae. Ninno igitul habe: de suo bonum liciae M liberiale r quia etiam opus socium ex Mitio, aliquod ei iam morare, idest , a veritam te illa non de- imite sum aut i ex stio , ouale tot et sub v tomo rum fleeten . Potire ino quod res istam eli de cocitu, tu natu rio iam itia ieri, habet illim bonitatem oper a se rusei . tali, tacite Hriuratior; quoniam C cilia &ΡΡ. nn e it ea nee i ruen appellara pol si bonum ortis mora e . quoniacive b, , I bis me u - ρ re hi facere, Morsus pes iano; ne u : est in pro uio , Q gra u , I in epere pautim impetu tu alis mariat, eo quo u iam pet ' illo inesentius rei est lac intentiaci . quia virius eli
Λmem tecte dicitur nomine in iiDe Deo peccare , dc me ex opere stiana p. ti timuim contrahit h. talem. insutam
132쪽
LIBER DECIM Us OCTAVUs. CAR III.
per lactitauim is titimi piisci a Glarata eiu
itam diuuateae opem 1 iis biseni clus me ale, pra
miles philosopho , omnesque nominea mule in viribus na. tutat esse castos. liberales, & eognatorem amatores. S. Pater Augustinus, praeter ea, qua habet e. u. N. 2 R. de Spiri & iit. serm. 3 iis alias 38. inter Hom. sta primo ex cat amorem perietium ad aeternam salutem adducentem, dcinde perversum ae deteilabilem divina humanaque lege damnatum, cuiusmodi eis immundus amor adulterorum ,
sentanen . qui a coniuge ad filios, a filiis ad ropinquos,
a propinquis ad extraneo , ab extraneis ad inimie os per veniunt . itaque datur per Autus intim Moelius amor , qtii nee flagitiosus et . nee peraemit. Denique s. Thomas
I. 2. q. I . an. a. docet posse hominem esiam in staria 4 rura eoompta L qtioci bonum paris lare agere.
Haee omnia saei te diluunt peioris sententiae promen totos , resonentes seri plura sine gratia, quae hora runt quantum ad subseantum, non quantum ad macium, stilitet in ordine ad finem ultimum. Atque hane mistem esse Autustini liquet ex diuis. In ipse quoque Serm. et 83.enem pro communiori sententia erudite ve=sit Caietanus BeniteE Dissert. 3. dub. I. n M. Aurus inus dii inguit inhonellis amoribus amicitiam e suetudinis , & rationis. Et illa quidem, quae e lauit inter homines per consuetudi nem cohabitanda, ct colloquendi, morasit direnda noti est, eum habeant illam de pecora: ut exemplo duorum equo eum simi manduistium eomprobat s. pater. Amicitia autem rationi ef -diligimus hominem propter fidem, Ac mutnam Maevulentiam. At quemadmodum maritum, uxorem, filios. 8e amicos, quoς hae rati ne diligimus .
volumua esse ineolumet ; ita qui intelligit quaenam lit v in salus, debet illam amare in se , ti ipsam aniate in amiato. Emm vero si hanc υeram salutem deseram uet, aman. do creaturam fieri adulteras ibid. num. A. probat lingulari
rati inio Augullinus. Iritur non video, quomodo in Mesermone vulgaris sententia tradatur.
s. Thomas loco citato expresse docet non posse hominem lapsum agere ratiam ho vim M. eo Λανουι, .rotis iaintilia desitae: quod perinde es , ae si dictvet polia etiam servare praetepta de bene moraliter operari Quo a fus, malam , nou Θολ m Itime ut loquitur de Verit. q. 14. arti vi ad x. Ee a. Ex hoe loeo opponit Fortunatus Veneriti Q, a. de Grati ari. 4. n. m. Angelieum Dactorem asserere posse hominem lapsum per liberum arbitrium Omplete mma bovium quod est humanae naturae proportionatum, eo quod proferat exemplum elisinosyna Dinantis ad opus cmnis morale. At eodem in loeo di tinguit S. Thomas
stili vitam operis a mecia agendi; negatque actum eleem Mnae esse homini eonnaturalem , in otia uiam incitie tin ex aritate , qua metitem humanas Deo tinis. Qui ergo hane unietionem ad nonum quod tale iit undequaque, N s eundum stibi antiam , de modum, existimant neee fariam; affirmabunt se beato Thomae penitus consentire. Aecedit euod L Donoe eodem artieulo a firmat, se de elatia M. urtisti, non de an si iniit tuere disputationem hoc insanἱ
liquo dono habit an Ditiscanto. His omnibus oecurrent Thom illis dieendo D. Thomam exigere gratiam actualem ad bonum opus ordinatum ad salutem hominum . ita eli. At opus ad salutem noti ordinatum honum esse undequaquennant adversarii, reditque disputatio ab extremit ad eapita. veniunt tertio iam loco momenta rata am. Prima est, 'nod Deus obstetricabus aegyptiis, Cyro, Nabuchodon Dei, R knanisque i olatri ob morales virtutes mendidem reddidit temporalem, ut supra vidimus. Altera, quod
specialis gratia noci requiratur ex parte intellectus, eum adhuc vigeat lumen rati Hi neque ex parte voluntatis quia liberum arbitrium extinctum non eli, nee valet tantum ad malum, ut commentus eis Ba us. Tertia, quia
Augustium in Epistola ad Euodium nobit ad exemplum
proponit Gentilium partim iam atque sobrietatem: ad easque virtutes omnes homines exhortamur quod prase onoci seret ii bona non ellent. Quartar Nee gratia ad mpera moralium virtutum necessaria est ob luctam inter r timem ae sensum . tum quia siti lus noci semper rationi aduersatur, ut ἡom nobis exhibet parentes, suos, paupe. res h orandos. sublevandos, Mutando tum etiam, quia
opus hooelium aliquando eis sensat i ut de rationi eoasci me, ut amicum redamare, Et deditum reddere uxori. Postremat Ad opus morale bonum non requiritur ni re
seratur in Deum , se sat est si non referatur in finem pravum. At quicquid agitur motivo hocleilatis, noti reserturis finem pravum. Ereto est bonum morale. Respondent ad primum, b a vera, quibus Deus meris cedem repedidit. aut noti suisti laesa absque Datia, quod praesertim de instetricibus Agyptiis, de Cyro, de Nabu chodono re aliquando inter Judaeos versatis dici poteti . Ereri Theri. T. . II. vel Leiteo mercedem illam suilla temporalem, qu essent ea ex obseeso de officio. Etenim si bina opera fuissent 'ndequaque, Deus aut iti ictem reddidisset mercedem etiam aeternam; quoniam illud bonum ea in Augustiniana Theologia, suo homo ad aeremum Des aruum dirigitur.
Secundum etdsolvunt dicendo utrumque ad gratiam pertis nere, de honei am cogarationem, & pium voluntatis anesum, ut vidimus e. i. prop. I. ideoque Uiget adhue lumen ratioriis, ut speculative veritatem apprehendat. non piis siti. diis inHereat; ac validam eis sne eratia liberum arbitrium quantum ad omela uirtutum. novi quantum ad finem, in rem lunt dirigendae, ne habeant inflationem superbiae . t exitiosum tumorem. Tertium eadem sicilitate expeditur ; nam parsimonia de sobrietat Gentilium nobis in exemplum pro clitur, e Merato duntaxat virtutum ossicio , noci fine: alioqui fas esset operari ob saltum inanem .humanae gloriae, quomodo gentiles operabantur quod in eadem Epistola M. ad Evodiam X. U. iure meritoque re sellit . Hottamur vem ad morales virtutes hene ae sapiemter, cum non sint intrinsece de seeundum lubitantiam malae. l. et non sint detecta intenticia te omnino bonae ream que intentionis 4 fierentiam nemo prudent hortatorio se mane sua t. Ad quartum eadem eii 13hibenda responso ἔnam sensas quandoque e sentaneus eis ratiori inferiori, de comparate ad Gie tum operum home. tum, at nourationi superiori, de relate ad finem huiusmodi Netum se sdilia, immo de errata omnia excedentem. Quippe multa cogitantem deprimit terrena inhabitatio, ut habetur Sap. I x. v. I γ, ideis, aggrarat ne sursum mens ascendat terreis
nil cupiestatibus implieata. Illud, quod poliremo ioco pinsitum e. , probat opus noci ordinattim ad pravum finem non e te intrinsere, politive, Et quantum ad sibilantiam attinet, vitiatum, de a radiee mata cupiditatis erumpens, ut falsi opinatus eth Ba)us. Ceterum novi probat eta b num undequaque. etiam extrinsece, fle eonsiderata omis. sone finis debui . Atque ex his constat quibas argumentis utraque seri tentia eo unita est. vovitur inter utramque opinio nostra . Adh flemus pei
ri, quatenus nullam virtutem veram propriamque aen
scit, quae sitit in te creata, qnoniam virtus tetidit in b, num melius; ut docet Augustinus. Ac idea virtutie eonia monstrat: nulla autem ereatura melior e l. quam si in iis rationalis. Nesamus tamen hominem, qui operatur ob intimam, naturalem, de ingenitam ideam Maeli uis, non agere bonum moraliter, sed opos vitio labes ah atum equoniam vitium non es , nis a voluntate iaciendi quod istat summa illa de in inmutabilis lex veritatis. Dicimus hane veritatis ideam, de Iegem incommutabalem non ella in h. mane lapso penitus detritam , ideoque interdum exhibere haminum menti opus peragendum lieitum atque honestiam. neque ad Me neeellariam ella gratiam Fidei, sive quod
Deut se minitiiset tanquam suetorem supernaturalium do norum. Coecedimus virtutes elle luperbas & inflata . sire Eantur ad seipsas, scilicet, ii appetantur, ut eoatitatur animo decor eontinentia ac mobitatis, quoniam tune
humanae glori is dese .iunt, de multum habent inanitatiet: sed nego referri ad seipsas. s fiant propter ingenitam rati nem honei latis; quoa tam haec ratio , eum sit una, sum rea. de immutabilis, ipse Deus et, intime nubis prae seni, non quidem ut speciale obieetum . sed ut uniueriesis riguia veritati . Dico opera huiusmodi regulae consentanea, etia in Deum non reierantur explieite, quod nece sarium eis, ut ad aeternam vitam perducant, reseret implicite; non quod intrinseca iactitas hectoi forum operum seipsa reseraturiri sunt illum bonum, id enim Meditarium de naturale et , non liberum, de morale; sed quia intentione animi opeta illa fiunt ob intimam legem honeilatis, quae implicite eli ipse Deus. Atque hoe arbitror susticere ad opulbonum morale ordinis naturalis; quia ne ni vitii labet, sincit uni Memitas legi naturaliter nobis inditae. Hae tamen eum speculatiis vera sint, praemissisque Augustinianae do fitinae praeerationibus perspi a satis: praeli. e loquendo affirmo nunquam hominem lapsum agere e vertendo se ad illam intimam ierem absque cupiditate Acphi lautia, ideoque quodlabet opus bonum neri ex spretati gratia. Quod probat S. Patet Augustinus lib. iv. contra Julianum eap. r. scribente Nig I Est in creaturis, quod ara
quandiu nori Gari, sevit ii libit in M. favim, is istis ci viditas is lonum , m cujus eum ratio, se omis, sibiaqvie istitis eamore siti t. m. Igitur ut in praxi opus aliquod hoeellium sit, non debet a summa, ge intima te.
ge deflecti. At homo lapsus magis se delectat stitise , quam summo bono, si non ei sancta delectatio in ii
tur ; quovi iam sine huiuη detestationis docto praevalet rationi e eupiscentia; cuius desideriis non edire, ut s. D. Op. εχ. de Nat. At Gratia, de ubique commmet. abiune gratia salvatoris non Italumus. Igitur inhaerere legi d nelia praeeipienti, ita ut amore sui animus non tumescat, Gratia hetici tum es , per quam motus concupiscentiae
133쪽
inprimitur. Eodem mcto de turpi delet atrone excitata at illubrini temporasium specierona imaaine ea dii serendum. Habitant etiam lex ui corpore no lim moetali , de mirabilis varietas hominem Japrum per carnalia sensis: dia i raram, nisi saccurrat gratia medicinalis, rapit Dei uni thm ae deprimit. Est ergo virtus animi his rus nasuta modo, atque rationi consentaneus. Ratio non ei, per peccatum extantis, Ac luatat etiam velle & agere potest, quae ad praesentem pertinent vitam. Verumtamen quod uis assectuum insit tiaturaliter rationabili animo, Ic miuduio Voluntatit, curu nutui soPrunt, aut ad aeterna , aut ad rem talia dirigantur, eli sententia Iuli aut, quem ita s. Paret alioquitur: ime tibi dabis se, noe a. Deci lative itaque pontuma sententia probabilia eri, pia i cev tissima elii quamquam nec icta .idetur tauto Iagore temetida , ut vati olum sit isus, quod non retenuet explicite in Deum. Quae si minus placeant, consulto praeposui Et rio
cere poterente tuearis, quod rarimi magis videbatur eoa-
tet , ob anceps udicium mentis, animique ecfp re trava
ti aertitudinem, cogimur divinum quaerere auxilium. Dixi, ut e rier, ideli sine ullo pravo aut inanis gloriae aut voluptati : sne, sile, ut est in ulti sermonis, quora moutiis. Quod enim praecepta sitiem saeitiora, di nullastra Pi tenta time misinte, quale eli h orate parentes, impieri queant sue gratia , quantum attinet ad se hs in iam, cilicium ipsorum, producia Romanorum exempla de praeia ceden: disputatio commotis rant. Hae autem prepositis p titer ex diuis insertur. Nam servare quodlibet mandatum, hi oportet. debet esse sine transgressione legis praecipientis, iri opos rectae rationi sit consentaneum, nec uirius sit ancilla voluptatis, aut deserviat exitioio tumuli. At istud line auxilio gratiae haberi, saltem in piaai, non noteli .ltitor ahque gratia legis praecepta, ut citet, impleri ci
mytiam. Idque paucis lateri ectis comprobant argumento satis in schola sol ita tritu 3c communi, petito ex Diali
nibus, quibus intellectum ti raritatem potius aut ad legem scrutandam. 3c saciendam. Quod repetitur, di magis imculcatur proxima uti lora 9 . nune i 7. S. P. Aueuilinus
de Crati Ch. cap. 2E. podiquam intenuit dila: tionem, qua diuina mandata complemut, donum elle ixi miserantia , qui prior dat exit nos, antequam illum iura d lexerimus, inquit risi Mira Dei mari vim M.testis ars ancis , min au ι geor. sui, seu a timem Etii Frii. samea uti Mois 6ι δἰ ei ο, n, Itim susiam optis impδει tών, nee re 24 Ω- ω o tierat, . ia omne οποί non est ex fide perearum os, se licet cupiditatis vitio, aut inanis gloria uia recorreptum, ut septa explicavi. Huius autem teneris si omnia vellem proferre, an altus solem, ac uerba profunderem. i assum eli autem quia aliqui reponunt Coire. Mileuitanum & Carthaginense, Ir xenitum Romanum potiti. item, Augustinum, Zc alios Pela raris haeresis impuana tores gratiam asseruille necelsariam, non ad me ire , sed id sat inti praeeepta implenda Decalogi , aut s.llem ad ea feri anda in ordine ad vitam aeternato, unde dipp. de Coo- ilia apposite ani erint ea verba, hi votest. Pro enim respon is quomodo ab errore Pelagii deserar, ego quidem non videri: quoniam 8: ille in altero sui erroris stitusta alim estitii implenda mandata increpatus a fratri snon denegavit. Expiciditur etiam ea res aso sequenti Ca. nona v. Miuvit ad Irem pia is, ut sum is dianis grasiam dari, in ψώia face, μν meram γαί-ων artiria Miae Aias missim a impiare ser eratiam, tamquam eris ara .
ergo Dei ius, siυe sm λων Dei mandata neque i sinagraria adimplari Altera autem responso in primis refutatur ex.dictis .euippe non observantur inculpate mandata, nisi cupiuisa N inania gloria procul abstedant quod diximus munus esse gratia, mediet lis. Deinde memorati P p. Carthagine sis citata Miliola probant non posse initidiatam homum naturam per propriam voluntatem sine gratia implere Dei legem, sive naturalem in eoiae conseripiam , sive in lite ris datam, eo qDod eondelectari legi Dei secundum late riorem hominem, de viscere legem litam in membris, fleeaprivantem in lege peccati, mainus ea gratiae ; de qua ad Rom. viti. ait Ap olus e votivis ad vaι ι matare inseram. Atque hoe pariter argumentum est in Augusti frequentillimum. Igitur Spiritus nos adiuvare debet non
silum ut in vitam aeternam nitamur, verum etiam de mptis legi main fine ineuinetur, he lex membrotum inta. rioti legi praeualeat. Nee illud insuper perei te possumus, quom I aelestiam vitam miti4me cursequeretur qui 'nihahique ullis vitio obtemperarer divinae seras eum in Evangelio Matthaei cap. xax. u. t . legatus. δε et ingreδ. feriis mandosis , de apud Aue litium de Nati ac
Plaete ea si latentur Aduersant nec hiatem gratia adimplenda praecepta, ut oporι ι, necessum eli, ut lateantur liseadem de observantia praecep sum, quae nulla intentione vitio tui. Fit enim vir omnea, quoad hi ut praeciintur, ituenda Deo, non Oraturas . Ac hono incommutabili. novi cetidui haeretido: id vero, quemadmodum dictum eis capiae pincedenti , Et promtitione, quam nunc subirem , diluxiae planeque explanabitur , pollulat divini muneris largita.
PROPOS. II. Non possumus absque Gratia ea ales viniseere sensus, atque super omnem creaturam dilauete Deum ;quod est ici lege maximum, , primum mandarum . Explicatur ae sitiui probatur haec pro sti m qu rimus , an Italimus sine speetali gratia servare primum limis
mandatum, D. hes Domin m D m ruam, non inclituitur disputatio de Amore Dei, ut eomprehenditur subcummu ni raticine homi, siue ut animus nocho seretur naturali in 1 finesu in heatituduiem, quae nulla elle potest praeter ipsum Deum ; ipse etiam talus rati diari creatura melioreli, ramisue poteti satiate . atque pertieete. Talis quippe anaot in itus eli, necessarius, naturalis, neque eit materia praeterii. Similiter voci disputatur, num e gratia amate potitimus Deum, ut auξ ot eli supernaturalium donorum, frudet, Hlia katiociis , beatitudiciis e sedenticius ac diligentibiis repromissae, atque ut eii in D Trinus in Personisi quae omnia extra dubitationem est longe antecellere uiribus mentis, ac υoluntatis titi irae nativis. Novi e i mittes
quaestiti, in homo Aufilotem suum diligere podlii ab se
ιralia amore concupiscentiae, non propter impium, sed unace propter Poprium commodum atque utilitatem: quo pactu si ametur, eo ut tui, de detestamur nobis iptis, constituentes ultimum finem in creatura . Inquiritur . utrum Deus amari pollit super omnia, ara ut impleatur primum natu resis legic praereptum quantum ad substantiam, di quantum ad modum, scilieet ametur laevit ama. re beneviso ac propter seipsum, nec sit amaris medium, sed finis. Enim vero ii Deus diligatur propter alvi, nutilo modo dis gitur super omnia a qui iam, ut inquit D. Bernudus do Diligendo Deo, utili tu prope, ahria amare tιuυνις, id plaue umos, sttio amoris insa petrequis, actu per Vm i te dit. At non m sumus Deum amate gratia. deprapter se absque dono gratiae aptive. Igitur tinesialia in Nipse te non pialumus primum legis naturalis praeceptum. Miciorem prooo M. Gustum auuoeitate, dc ratione. S. P. Ru itinui iti iri cecitra Iulianum e. q. Λωον - , ravit, γο per u/ων is Deti m , - 6 msi a Deis pilis νον I6.m Greiam . - vir tu Iamio. Pri h e am
134쪽
LIBER DECIM Us OCTAVUS. CAP. IV.
ex ditiis est manatella. Deus enim rene diligitur propter semetipsum, quando recte utimur creaturis, de omnia ad ipsum, non ad priuata bona reseruntur: ut modo dicebaiamus eum D. Tnoma, Ac dissicimus ab Aueuilino dis is ante eontra tulianum, ti lib. t. de Docti. Christiana αα & Ia. Atqui suae gratia reese non utimur creaturis , quemadmodum Goliat ex dictis. Non ergo sine tratia Deum propter semetipsum villaimus. Eadem politio araumentationibus aliis apud Nostrate eommunibus eorro latur. Veniunt primo loco divinae li- erat, quae caritatem inter praecipua dona Spiritus sancti commemorant. Ad Rom. v. s. scrib4t Apostolusi Cari ια. d. es in eoiaitas nosti per spiris, sciam, quia rus es no in . Et prima Ioannis eap. rv. Caris i ex Deses: unde aratiam inspirantem dilectiticiem stes uenti lamepmbat s. pater. Legito de M. p. eap. I. Ae g. Accedunt noctes Conciliorum. Mileuitani ean. a. Ortim e m. a
Gamvis . Araus L can. 23. His vis viritim mi es disseis Deiam. Et Trident; ses. vi. on. g. s. Dis diaerit sine ρυ--Λι υ υἰν tus sarieti moriri oris, arsea eisi adburoiavi Ammanem creare, Derisis, o iussere fosse, sirus oportet, anath ma D. Pra elata eii sententia S P. Augustini in Epist. io . L . m inliis iam ad a. ieeMiam D iam primi mecatis naaιν ιε μνώ d invis. Quam latitetitiam ita esse accipiendam, ut propter originale peccatum homo contraxerit vulnus ecinia eupascentiae, atque opus habeat gratia Libera totis, demo stravi de H. Calviniana cap. a. po tremo sui3 agatur sententiae nolitae ipsamet ratio. Denim rationalis creatura dis ligens Deum vi auctorem naturat iuper omnia, habet b nam uoluntatem, qua illi Oile adhaeret, & melior sit , quam non habens iaciam voluntatem. Atqui sne carita te, quae dari unditur in cordibus volitis per Sol ritum santium , non potest rationalia creatura habere donam illam voluntatem, ut disertissime demonstrat s. Pater ici duodecimo de Ci.it. Dei cap. Igitur sue raritate, quae in eo indibus nostris per Spiritum Sanctum disiunditur, Deum auctorem naturae dilige e non po sumus super omnia. Sunt hoc loco breviter elidenda respotis, Ad.ersariorum erui ad omnia hactenus producta respondent ius probatiantaxat novi po se hominem lapsum diligere Deum au. Morem tu pernaturalium dono rum viribus propriis, mise t men illum ditinere ut Auctorem naturae . Atque de ipse Deo Aiaiore supernaturali accipienda ella vecta Aquiliis eui ad omnia hactenus producta respondent lux probaritiorem tu pernaturalium dono rum viribus propriis, mise t men illum ditinere ut Auctorem naturae . Atque de ipseni, Coriolaoni in , diu uiatque Scripturae inde eoniiciunt , quod Augullinus iunera disputata x duxerat cum Pel
aiadu supernaturalium gratiarum op gnatoribus Conci.
lia vero loquant ut de illa caritate . quae ad iuilis atronem viam semit. Ae propterea inquiunt coasultu addidisse ve ha illa, Ut o Ile.
Haud difficile est hane responsionem pluribus titulis silissam convellere . principio nullum in Ausuliano offendes --sticium, unde suadere m. Iis. instities ab illo dis ratiotiem de Amore Dei, ut supernaturalium dociorum Auctor et . Imo superat intelligentiam nol iram, quod pelagiam non plane redes, sed acuti si mi Dialectici gratiam negaverint
necellariam ut animus in Autiorem tia maturalem tra hature sed uti rationalem creaturam naturaliter rectam
nullaque originaria labe inquinatam, & legem hel sinet lorum insculptam cordibus . vel preditati e mam festatam putabist ita cohaerenter loquenda ad latuanἡam legem
naturalem sufficere autumaba it poli bilitatem naturae, alamplectenda ri servandamque leaem Eongelieam doctum superirae siluit rationis, quod non deesset ipsam naturalem legem servantibus. Atque haee esu do mata pelasiana ne-mci unus in hi storia huius halesti paullulum veru tus infitiabitur. mapropter dicendum est, sanctum Doctorem dum gratiam propugnar ad diligendum Deum, atque adimplenda mandata, loqui de lege etiam naturali sngulis hominibus amorem Creatoris piaecipiente. Atque id eo maxime . quod nullaba inveneris praedicari ab Augu lino necessitatem divina gratia medicinalis, nisi ob vulnus p
rnacis coneupiscentis, S cortuiti aciem natura per Cara sium sanandae, novi quod obieesum dileti utius naturae universae tranice cidat eomtitutumem. Consentit autem Augustino etiam beatus Thomas. Deinde amor Dei, ut est na. tui. Auctor, eis noti eii summaturalis quantum ad si sana am i Et sententia Nolimrum supernaturesis quaad --m . propterea quod voluntas infirma magis ad dona senstitia . quam ad summum protendat. Pol tremo S. Pater in lib. I v. coatra Julianum cap. 3. diserte loquitur de Am
re Creatoras. In libro etiam de Civit. Dei x a. disputat de
Bona via late . ova no ia ipsam rationalem errariarum ,
qua m-s est, seia M itio . s me es , es en suν At Me dso, Creatorem esse, & summe esse, Deo. ut essAuctor natura, eonveniunt. Igitur ii a gratia est in Creatoris, & hora voluntas quae non convertitur ad cre
vi ata .nis, feci in ale. Mnas, ne e ut iam me, Ita tis a d Mis, uno tin. Igitur l ne subministratione Spiritus si est nullum letis Maeceptum ita dilecti e tenetur, ut se
repente tumore Raperbiae, aut exit a cupiditate lex non occidat.
Idem direndum oren ino de allatia textibus Scripturarum,& Conciliorum definitionibus . Primo quia ab sute genulla adhibita distinctiuae assis mant earitatem esse donum Dei. Deinde Ioannes in EpiItala prinis cap. 4. demon that esse ex Deo raritatem. qua dis imas nos invicem: hanc veru quantum ad ob ectum daturalem esse, nemo est quέniam videat. Est autem Amor proximi ex Deo, quando non ad aliquam ereaturam, sed ad Creatorem ipsum et seriur, ut infra in Glutione oppesiti um demovilitabo . Praeterea s δiligatur Deus, tia opo rhi, omnium e sens ne, est donum Gratiae, idque Eo illa d niunt. Sed Mmor Dei ut Aumtis naturae super omnia est amor, quo
diligitur Deus, ut op .iri ; Erso huiusmodi amat docium eli gratiae. M.tior in Augustiniana Theologia nequit in dubium revoeari. Enimuero amor , ut uidimus, rectuς est, atque, ut operui, quotiescunque bene utitur creatutis, qu et ieieunque voluntas convertitur ad illud quod somme est. su tiescunque botio aliquo creato non fruitur. Porro si dis et mus Deum tamquain Creatorem universorum super omnia. utimur, non fruimur creaturis, neque ad illas, quae minus
sunt, sed ad illud quod summe ea voluntate coovettimur. Igitur erit haec dilee io, tir operi/ι. Ad hae t dilectione ista amat ut Deus gratis Se propter se. Quisquis autem n
gat dilectionem, qua Deus amatur gratis , non Ele, M o. panet i aperte Augustino contradicit , ut liquet ex lib. I. de Doctrina Chr. cap. 21. de Civit. Dea lib. xi. e. as&Enesi cap. in nam si Deus ametur gratis, 3e per se apsum dei ctet; amore inhaerenuis bo o incommut bili, nequae caritatem nostram priorum fluxumque aliquod bonum telarat. Insuper canon 3. Sess. ur. Tridentini addidit partaculam tiresuries, ex CanoM A & a1. secundi Arauscani. atque Liudex nuper laudato cap. tri. Enchiridii, ut tonstat ex colia laticine verborum. Luguainus vero eo loco Enchiridii aD firmat quxeunque Deus mandat, fieri vi e iter, cum re δενι- ν ad dise/- Deum, in proximiam propter Dram. Dummodo ergo datigatur Deus propter Deum , amabiturtii opeνter. Demum diligitur, ut e net, quotiescumque di
ligitur ut ipse praeeipit : si diligatur gratis, propter se. α
super omnia, alligitur, ut ipse praecipit: Ergo diligitur, ueesordes. Perperam itaque detorquent nonnulli nas particulac ad solam dilectionem Dei donorum supematuralium largitori
Quod addunt caerosincta Concilia loqui de caritate M
ut ad austifieationem aetera que vitam perdueit, veri simum ea a sed magis lementiam nostram confirmat. Amor quippe quo hene utimur creaturis, amor quo summo bono in aeremus, amor quo Deum diligimus M operier, amor gratuitus, callu , Mnevolus luctui altam pridicipium ess, 1 ad vitam perducit, ut diramus praecedenti propositio e . Talem viro esse amorem Dei Auctoris naturae , halianus probarum est. Insuper necesse noa eii ad recomeiliatiotiem obtinendam dete: ari peccatum, tamquam οὐ sensim Dei auctoris gratiatum supernaturali n, sed ex praescripto Coaciliorum ac Patram, ima ex Coatritionis formulis probatis usu universorum fidelium, persecta et eo tritias detestemur pectatum tamquam Oriensam Dei summe boni atque amatilis super omnia. P vitius autem ita pec catum detestari per amorem Dei ut Aullom naturae; quiasib hae potillimum ratione Deus est summum honum ,
infinitum ae persecti simum. Insuper ici Schola Augustivi
seut peceat quisquis avellitur a summo bona, & eonueristit ut ad creaturas . ita ad iussistatiouem disponitur quisquis se avertit a creatutis, 3c eonvertitur ad summum bonum. At per amorem Dei austoris naturae, dummodo sit iratuitus oe super omnia . a creaturis ad summum bonum convertimur. Igitur per huiusmodi amorem dis uimur ad iustitiationem. Atque his Adversariorum nolitorum responsa apertissime revincuntur. Video ex Recentioribus aliquos mediam sententiam tenete, assimantes passe hominem lapsum sne speciali auxilio diligere Deum Auctorem natura amore imperfecto, inchoato, non autem petie ho de super omnia. Quae pinio, s amotem impetietium dixem illum, per quem Deus rebus creatis Furnitur, neque amor Dei dicendus est . ut pram ui praeclariis ina sententia Bernardi . neque
reuus est, sed ordinem naturae per retten. , utpote rebus temporalibet fluens, de illatiis bonis inhaerens, quemadmotam de aratis Deum propter nummum colentibus cap. 11. lib. xii. de C. D. docet Augustinus. Si vem amorem im per.
laesum dieas illum , qui sol;tive nullam creaturam maptae seri, sed ab his ablitanit; iuxta praecidentem dispotationem nolitam de Opetibus bonis moralliet , dicendum est huiusmodi amorem saltem in praIi non dari, cum nis-gis animum nostram trahat appetitus rerum sensibilium , aut humanae gloria, quam bonum incommutabile, ut supra ex Auginuis 3c Thoura probatum eii.
135쪽
io tibiit rei utatur. in prima enim conclus ne i Q. Mi. ven edit. recte stribit uitiosum ac perversum esse aram
nomet Aperius produm o i. a. q. 1 . art. ῖ. Atqui ex pielle ibidem docet S. Thoonas homiliem propter Ortuni
nem naturae, nis pratia sineret, mi qui bonum pii- v tum , quam Deum . latior fine laec ait Gratiae auxilio homo lapsuq bonum privatum Deo praseit . N eoumuem et di i it Deum amore, s non 'bis pse in iam, Ditem
ne lJ allem oena libosa ei cini e r . Mi fodi Aravi canae definientis neminem per )iberam adibitrium pecoro primi
hom: im attenua ira pncte diligere Deum. sicut oportet . v viditate emente ia etur adverses S resemi hune Conmnem elle accipiendum ce An .uir Dei eriam et Auctorittiamsis, τι imam Synodus Arausicana repetit impotentiam
hosti ars ad diri endum Deum seper omDia, etiam ex
infirmitate per arbittatim cum raria. At Canin P ciatos non
ch .istus 3 imperiellus, ex D Et quidem Semi a macii ab eadem Syri si, condemnati, uia pium aliquem ai- te ium, ita iidei in statim uolebant ex eae ; ideoque declarauit haec synodu: cita o canone neminem poste, nisi
1 . e ro ubi deplorat reae a , es ineptia, Zel, ianorum, qui cimi ici ratiam re is ex Ueo ei e 1 iterentiar. volebant caritatem. quae latit ut serenici Haciae nini politi, elia ex nobi ip A ue ne plura per e tiar: illius opera. . tu iuci uerementum eti a Cialia, a proria debet eue y iticipium, ut Deo totum iri, tur, i nemo credat se priorem -d lle in ho iam dii 'ionem, ni es retribuatur peti H . Quae tarn in omnia dii putati ita catilla, α abique ulla in se iram op ni num centura , di Aa snt. Que et torta te a inquis, an in lia 1 pnta natu e Deum super t homo dii pere . , ita uitii tum afflixa ti, Pi in, re pondebis a b rative, eo quoa iam X n eis; Ar uisca a qua in Ati uitinua de Dollor An es unvadendit serie e dile si e n Dei ex grati adiutorio pii
pretea quod liberum a britium V.s audii. e pri, ni peccati at-tcituatu in iit, Ac voluntas riri narrara: coriuptionem masium bona con inurat ilia pior Hi l. Ni vero in op iam Lutentiam decline . te Diade ai, cl co a te liatoin puta n. tu ut deno: ti, quoniam in eo riMu reseretur homo ad an nitrum Deum tu et omnia. atque ii hoc iace t. i ram 'Dntatem si io ut, de ad vitam per ni t a tertia Qi. a sed dubio procuI dii in I atii dxlulat cil uto,ium . in hac autent horninum conditione dicendum eli ob vitium Dat Hae piavamque inclinationum Irbitrii ire cessariam esse fati in in acinatem satiantem volnus eoticus rediritae; cum m trim naturi in errae io licerer auxilium Dei moveritis.
Da, ut me pede di in uis meo dimetiar. censeo pia ut
ONT ARiA ARCUMENTA EXPEDIUNTUR .
iusti iam, quae in lexe eia, Druila inie querela. Postistiter δε etiam ab huerime lapis p cupia testis sine ire tali gratia adimpleri.
Re p. halium esse tonsequentiam. Nam in Deuteron mio u:eitur seupe & in eccide, qu etiam in cor
ei ut nolitis disii nititur caritas, atque i ii o filis, qua
pe nos, in quantum praestribit cum rata in ira taeda
sentanea, & qui pollunt ire feta, s viti G quod edo titiatiatarn est, sanetur ver gratiam. Dicatur Cym: omnem
Dei voluntatem et sesse, quoniam per eum Postila j. iurorum a captivitate rex eriendi, A additiandi templum , iurias data et L Fui se enam cymin idololatram Uttequam As agere usu ann. liquet ex peto imo e sese, veriu' , s. Aut si imoi,: C3io speciale in grari. in fuisse coliuam, et i id quoque piobabile ei ini quenti versis 1 . Dons ruit m. O . - viii οπι arrasam. In eo autem, lusus meminit Gange ista Maron, dilexit Domi nus pium petet Mendi vitam retetnam Malain, disdem iiic ritilam voci 1 . expletiam : pol iitque, culti citet sottam
tenere, in ipsi praecei re fides aliqui Mediatoris impius in, Ac gratia qua me pia lectu impleveriar lices ob im.
moderatum di. iliarum amorem , quem ex veris χα & 1Σ deprehendimu et, videatur mihi te em a auuentute setvalla quantum vi iam opem n, sed fine peruerse rem pecuniariam DO praeseren . Ac propterea in semiliatum
d uitu desideriunt aetern e vite Iaitina veras late cupidati
iis in illo ema cuit. A si ad Phili odio scribens se
e .ersarum fine querela secundiam iustitiam quae in serae i, i s niti at duntaiat se obcreasse m ii iura Maiorum. feta a fine Mocia pra scripta, aue legem accipit inriti iis receptis, secundum oti e exercebantur iudicra. alii mans se nunquam fuisse uelat a id iudices Opplicia aut verberi u au et Endum. Q em postremum sensimi mili
loqui de Gentibus ad fido. e, i.e est quot sana sto tiverbia Ap , ioli unde uaque eis aeret. Redarguuntur enim ob loco Iuasi, qui ei data ii, i e Gente ad C irailii M
tes legem iraricebant. Atque ad tibi tum P ulu clauiatu se 1 p. non au diri esse a ad Deum auditores legis, sed si es , t an tum iussis ii, ea ullam subinde ait utens, qu ia etiam Getires, quae te em non habent, a cree aprulant implere, L licet came cite mciti rem sint, i a turre possunt circumcisionein eo is in spiritii, , e Jul ello iti ab eciosito. Tales iaetu sat, inquiu at Crisy , t au ,
c Hiee unius in hune iocum . qui verum Deum in je- e naturae colae dit, ut Melcnii vili, luci, Nini, irae . Cornelii, , dic alii grati A salvatoris pr. venti. Cum et gi, Ap tu; tam Aperte serminem initituat in ob ei dantia
rum per oti inale peccatum noti ita eli in mente horia laetum dei rata Destipaeo, ut nulla in ea oeluti linea enis renian- titit, unde merito dici poli i in ipsa impietate vitae suae 1 cere aliqua tepi:, vel ia prete . Ita s. p. An usitatis plox. cupite aia n. hil autem nori sequitur huiussin ocii in facies praeeepra senis complete quantum au me iam, sed quantuma au iam, othcia virtut vim, que sint in seipsti in sordicta rees, rar uinis ton ininia a nec polle ceruria, sed a Moatanium faciliora, ut honorare patentus, nee ainc iacete 'vi'
inter Scholabi. - , restet sedere , di ripin, irem me mi ptae c. denti capite declaram h. iueis res risio etiam Centii: saliquando Paetiam adusse ad se ringendo. in auis gloria, oc cc militati; ihi Dul R. ui de thimi ta ii c. a. Piop. iv. Certe A guli inu I rrieniorato c. ria de Sp. I. itura abii , qui Iecu a
136쪽
LIBER DECIMUS OCTAVUS. CAP. IV.
iustitia regulam opera exercent laudabilia novi de cim tapetier o luic gratiam nequaqnam exelcidit 1 sed tantum ni o prohat stare resfamemi novi diti repantiam a veteri. . oed per illud lex olim scripta an tabulis inlisuretur me de Fidelium, sive testimonium Apolloli accinatur de Centibus, quae venerant ad Evangelaum , sive de infideli-bul e pinplerea quia manet quidem adhuc in illis lex naturae, per q am nonnunquam mecutioni mandant uirtuis
tum ossicia, sed tamen ut les ini autetur in eoiae, ita ut hae virtutes bona snt undequaque , nec is prma animus
superbia, aut vitio a cupiditate vineatur, ipsa lex dediet in totae per novum tellamentum, herer gratiam Chiilli im-ptimi iterum . niviliaurari. Absolvit ergo A talici textus
explicataonem s. pater num. 49. his verbis :-1 6m aerapiat ν, censeat oratiana Dei prinis sum Ege raseam rvi mis etram per Hepheroni r omnemati gratiam in et a finarum , tir seras Λων ιelei Dei iv ωνδὶυι homi m. Quapropter ex memorato ean ax leuetisse uiscentis ex quan- eoque agere secundum aut filiae regulam. di merito laudati, . inuisum quoque operari fine non malo: quod nos cap. 2. dii iactis thesi a explicavimus. Verum in haς Ch lili prariam. Ae aliquam fidem non Faecedere, perperam ex hoc loco quadam deducere mola tur. Imo si animadverias s dolo, demonstratur oppes tum primo . quia bene una quaque operantes vincunt natu, vitium , quod utiques tiat gratia. Deinde quia legem hahent non totum in mente, sed etiam inscriptam cordi, videlicet cimi bona voluti. tate con unctam. Ruisos quia S. p. lib. iv. eculea Iulianum cap. 3. nmn. L hie Gentilium opora Gratiae deputat. Postremo quia eodem cap. nam. 13. docet DPera qua quei derium sine Chiilli gratia, etsi officio tat horia . ac minus punienda iis, quae naturalem legem trans rediuntur, habere tamen peccatum 1 hi coniuncium non ratione sui, sed ob intentionem operantium , qui aut terrenae patriae exhibent Babyloci iram dilectionem, aut daemoni vel humanae gloriae deserviunt. Num vero iras duae responsioviet verae sint & legitimas, videbit qui Aupulsini testimoria non diuulsa ti mutidata, sed ut iacent laudatis capitibus numerisque explanata, attente perlegei. Hae secunda re ponti ne solvuntur al)oram Patrum sententiae primo aspeeiu comtrariae. Quotquot enim textam Apollotide infidelibus era potuere, aut laudarunt in iis virtutum osticia duntaxat, aut gratiam penitus nora excuserimi, aut de vitici naturae in auranda de sanandae eo loei non pertrahi alunt. Nam de infideles exhibere hono em paranti hus, reddere lutim uni cuique, non peierare, aliqua huiusmodi facere nulla vit petatiore, iau laude in se digna, de merito Patres seripiis nant, Ac nul us negat Caritalicorum . Si dixeris damnatam esse piopolitionem 11. BaM e Ciam
Respondetur ptimo cum Uas et t. a. disp. I q. t . p. Id. tium. i s. damnatam esse ob acerbitatem Cen.
toν, m Tho sui eis/ι , anno x M. nouo prurit is , Oeermorum iam uixu , propria ρ e manu Iulscripsit , cujus Assimi otiis eae/mptam apiati me adhu uim aulem poterat damnationi, sensura meliu percipere, quam Gleistus missus a Ut egorio Xli I. Lovamum in Caussa Bau. 3: ab ipse pontifice eatea Bullam a Lovaniensibus recipiendam plenissime instructus Revera cum S. P. A vulnus d c i, quod etiam si Apostolicum testimonium accipiatur de infidelibus, stat adhue discrimen inter ktem , Ee gratiam , neque haec interpretario adinvat pelagianos conrates ex hoc loco pria hare an ins desibus veras esse virtutes; conliat pe mlitiooem Ban insimulantis eamdem interpretationem p. agianismi ecte lassissimam, atqueaeerbifliniam. Quod i men addit in quo omnes Patres explicare foeum Apa folivi Centibus indelibus, arbitror esse talsum r N propterea articulus Baii eli ei iam partibus iniuriosus. At Patrum senti non repugnare Augustino verum eli , ut supra die mus. Resp. a. in sensu ab Ati iore intento articulum Baii non solum lai sum esse, sed etiam haerethctim. Siqnis at enim infideles lin pratia habuti ii, quam tantum Maos admisit,& sine qua Omnaa opera infidelium asseruit elle peccata, non piisse Oh ovare legem naturalem; cum miliat optime da i I sm- am absque ulla gratia speetali, qtisau me mvero eum inspiratLine Spiritus san ii moveratas, de nondum inhabitanti .
oh. Si nemo sine gratia posset diligere Deum tam
i as sua pia sophia e m eias uno νν simperam a maria, erami in a oti ., GA m d eo tis . a vis Mitis mcto e M. Respondetur huiusmodi propositi es reuissime suillam scriptas. Pramo quia datur amor naturalis quo animus ieris tur in beata redinem, tu ut desiderium corrupta per Pecc tum natura non potuit amittere: atque hic amor nos esta gratia . quemadmodum nec liber ea libertate , quae sul-ficiat ad meritura. ut Baius, Quenellus, Ac Jan laurus commenta sunt, refutati de FLCalviniana cap. I , sed etiamor indilvi a natura. indeliberatus, Ec necessanus. a. Datur amor naturalis etiam deliberatus, quantum ad obiectum, eoque levera diligitur Deus, ut est Aurior naturae , neque amor ille sutina insulse mesus eii, sed hecius Ac retiae rationi e sentaneus, laeet aliquando non habeat mu tudinem finis. si Deus non diligatur propter se, gratis, deamine benevolo. 3. Etiam datur amor Dei Auctoris iraturae N hoans undequaque sine statia Spiritus lanei 1 inhabitantis , quam duntaxat admisit maus, ut conuat ea aristicula M., in quo reiicit iamquam commentitiam illa Ddam
si limam distinui em duplieis iustitiae , oh. ias a si πυινὰα- raritaria i hiasis Dis . o Auravis pei ιui rationem Sparitus saviii mariis cir iurustra ιιι ν ά- near tatem ci times istis . Ex qua prava doctrina Ie quere tu quaecunque fiunt ab homine eo dum tultilicato vere esse Peccatae quod timius asseruit art. 3. , ut cap. x dictumeli. Promeruit ergo etiam arii ius 34. de 36. hanc per. niciosam hiretisamque doctrinam eum prehendens , censo rum Eceleliae ammadvertimem
illud quoque res adere potiumus pr-ctos articuloc Baii suille damnatos , nos ob id , quod spediat ad duHicem
amorem, sed quod attinet ad nimis audieri, aevomque Ia-dieii libertatem . Ita c abe. vasqueet a. a. vii IL I93. cap. 4. num. Suarer etiam Psol om. 6. de Grati cap. 1 num. I fatetur plates Baianos atticiam suille dastinatos noti propter doctrinam , sia πιπιεν acersitatem in aώ crum . Quod declarasse ipsum summum Pontificem Pium v. colligitur ex iis, quae supra diximus de Cardinali Tolato, Ec conteititue Vincentius Coclieni ius m. i. tib. ψι it. dis' i. cap. a. f. i. In serie harum p posti um Ele pri vel tun trices m quariam, ex eo ecciliat, quod Eminem lassimus Bes laistinus lib. 6. de Crati di lib. arti eap. metam intrepide sementiam nostiam defetidar, ut tiriciat tris amas aevia pose Devim, nis .c rus, uis a neὰue tia tiorem Matura , neqvie vis Iara ιρυ- aristia in ε νυ , η que perflate, neque impe e se, Λιιο -- έ alqiae sane n uti romtis Ierit iram L AMusem; , ram in L νιν ror is, o Canes ortivi, Mi seia is ιραι man ouu Hau M hae paute scripjerant. Quis autem dixerit taurum uirum taura iani is Baio opina em aut norasse, aut p pugnat te obiicies a. quaedam argunaenia a tat ne quorum tutio ex dieiis iacillii a edi, ideoque ea Dieviter Proponuntur Est autem ptimum: Hae pia Decaloga rust Impurato ranaturatibus hiribus erraturae rat iacisi possunt et tua raditer adimpleri. Alterum eli: potest mens humana citra specialeni gratiam Deum cognovete , N Incommutahitis 3ultitiae legena percipere 1 igitur poteli volvaras Deum amare, de secundum iuititiae regulam operari . Sequitur te tium: Cuo naturale eli homina diligere summum hooum,s illud metire percipat. At per idem naturaliter inditam percipimus summum bonum tale Deum . Ergo Deum diligere e naturale nobis eis. Aceedit quartum: pollumus naturaliter Erile te creaturax; quate noci Ueum retaxomm-hus cieatis amab limem inrem eii huiusmodi et Polei homo sine gratia Deum glorificare ἔ Ariuiam cium ad Rom. I. v. II. reprehendit Gentiles Oilia phas ..ρωι cum Detim cognoviena , non Ilitia D iam alio coieram. Cultus autem Dei nihil aliud eli, quam caritas per Augustinum Epist. is . aliis 19. Igitur si voleti Deut saenatia glorificari . mte: t etiam amari. UOirremum ellor Poteli dari amor inchoatus vi imperiectus, qua nec ori4netur ad iupernasein Matirudine an , nee politive Deum praeferat Natio alicui creato. Ad hunc amorem non I equatitur gratiae auxilium ; Igitur , Eeα Respotidetur ad ptimum, praecep a Decalogi esse natura rationesi proportionata quantum spectar ad obiecta, de ad
inficia praeceptorum . novi autem quantum attinet ad m,
dum . dc finem a tuque ob ipsius naturae corruptaonem, cui appetitus laudis, aut noxia eupiditas lubrepit hoc tamen pacto etiam rite pmportionata, si xitium nauatae sanetur, & Dei imago, in qua natural ter conditi sumus, inllauretur per gratiam; ut de Spiri de siti cap. ai. docuit nos Autostinus : Qui etiam de natura di Grati eap. 48. ea pium affert lucis, quam iani oculi vident, Moagri; A cap. M. piastabilitatis am landi, quae eit in canis findi. hus , non in contrauis et quabus exemplis demticlitiar ad .erissus pelarium neminem poste absque adicit otia Saliatoria ita legem servare, ut uitet peccatum , quoniam empus aggravat animam , terrena inhab:tatio deprimit senium multa et gitantem , ει vitiata narata . de qua loquvnur, medicum implorat. Ac clamat, sania an mam meam .
Ad secundum facilior eis respotiso , si diramus nullam cognitionem sive araturalis . sve praetieae veritatis , si ab inspiratione gratiae disiuncta est . posse animum otiatum ad pia ilia a lallam te . vel euim scientia cum iu ullati
137쪽
terin i suavitate R ea itate eon ungitur, vel tantummodo veritatem ostendit non impertiendo caritatem . si sit emuitio prioris generis, est Gratia Christi, qua agitur nonum ut taetenda noverimus, verum etiam ut cognita 1
ciamus, an flore Aurullino de Gratia Ch. tap. m. Sivem sit cognitio sine inspirat me dilinionis , inflat , non adificat neque ad servandam legem sumerens es, quemadmodum commoni frat S. Pater capite praecedemi , pauli A notioli Mesoritate , exemplo. Neque id scientia vitium est, sed animi. qui preflua corpore citi idea timueriali vertitur ad imisinee temporalium specierum, easque particulari & nactico iudicio praeteri bono summo, atque in m mutabili . tit possit dicere cum Am lolo, stio M. m
Iam, ne ola 2 aut eum altero, via a me irra Hisoque ,
a teriora se dν. Sed viae qua, cap. q. dissemide vitiorem eligane , nee nora Diatorem pia elatillimum de Nat &Cratia ea e. potest tamen responderi , novi este de mente humatia . & de voluntate eodem modo ratiocinandum. Nam , ut docet s. Thomas a. a. q. t . art. a. ad ἰ.. υ-gis es rima, or pia per plerartim ς necim ad asperariam fovi, odiam quantrum isti eunti ovom ieri . G-nis rei dacile eii caussam alliἰnare ., eo quod a voluntate neccatum proxime procedit, di in voruntate commoratur. Non enim Neeat horeo malum cognoscendo. Des honum
'male appetendo: neque ipsa tenorantia line libera voluntate pote t esu culpabilis. Quare ,ehia cognitici suapte natura non infert voluntatem retiam . di fides ipsa omni
cognitione natu tali priri antior iitie calitate nihil prodeli. De tertio arpi mento pluia tum dicam . Etenim percipimus Deiam ese siminum honum notitia universali , ip culatrice, nim sinpulari , praesica, ut explicatum est in ' . re licet sit nobis cccinaturali ditellio, non est tamen a Dem natu corruptae tonnatu talis ordo detitur dilees . nas, qui est uti rebus crearis, di incommuta ili bono m- uete; eum appri/tas seu ratis ruri, si statio ιν ιn tu O vim pina ueni, /rι- ρον aerarum . Quod ii
eicat voluntatem rationalem naturali inclina rorae terra in lununum nonum reipondera , hane incimationem a coti-
ratra re vehementiori tela doti & hanc ecile perteri: nem rationalis naturae, ut si ordinata ad finem per i Hiram obtineudum ; N demum non tepugnare inclinati mitem naturalem in obielium, cui adhateria tion pote: , niis dixinitus ad pavetur , ut anima ses ta appetit corporis
initionem, insimul valetudinem, di quilibet laemo pe petuam selicitatem. Ad quartum hane responsionem habeto. vel soli in estiae amore rerum creata tum propter seipsa vel proptet 1 in . Si res creatae amentur propret scirias, truimur reaturis, & amor castus nem eii, ted e oritura voluntate intima, de plavata, ac pronioli ad pratata hocia, quam: d summum ti immutabile . proinde qui ita amat ne
nem aut initatur superbia , aut cupiditate deprimitur . iast, ii creatura ametitur propter D uan dile ii , ex Deo
eii, neque sine gratia poteli haberi ut citfirmat lcanti Evangeli a , ri demeruistat Au uilinus de Crat. N l b.
in quinto falsa est interpretatio eorum, qui ter, Ap i dii de aliquata dile tume , quae non sit di iesim Dei i.
per omnia, talem t pete . non enim plor escant Deum, i ut Deum, qui illum snpulis creaturi, noui prae erunt .
Eriant etiam qui Dei e uirum in illa ciliquali dilestioneri iuntur common itate ea si piliola 20. Auti, tini. Nam A. Didior ieribens eo locot 1 Lia 6 pura. , Lisi imi eri i, ει tinue isti ces riar nai tuto si ultor de filii tu Christi i ii ac fidelibui habentibus pietatem appellaram a licia vel crus iussi ut di de caritate, quae est de coide ro coas ientia bona. de s Da, di quae est legis tutius pleni uti Quamobron non video , cur TCornely. qui in ea cit sentcn: ia , ne inin is ne specia i auxilio craria po te uillic se Deum furet rema, probet ex verbi Aportoli re Au ullini tale ex notati amorum aliquem inchoarum . cum tam perte cu tum,
re dilectionem super omnia tiretque commendet. Eii e so velis luna interpretatio , A Ar illasaeo terii morio ora iomut . Centales Ilia ibi phos Dei notitiam habunt , ii tum non sistificalle licut Deum, si rasam evanuerunt inti itationibu suas. N oficuratum eo: insipien cor eorum. eii magis allecii sensibilibus bonis iransmutaturat vetitatem Dei in merdacium , di creatur, potius servierauit uam Clearori. D ni limi r prehensione, quia vel habe Dot gratiam sonuiciatem ad te iri lentam iens turn ille e
bris, vel l ac sta ira tu ita iudicio privati libere ii adiri itim in desideria cordis eorum. Sed inuto cap. i. F pii, , ad pom. , dc vaces num secundum Austumni de Nai. A citat. contra Pesagium. Ad pol temnan, quoniam nolo est e lentus in siti tilia
explicandis, respondeo breviter, amorem ilium inchoatum, si bono mutabili nequaquam haereat, ei se ex Cliti si gratia ζ Me in oti m e M o nuias , perferito e dis o Dis : si raratos e se, mi Mias ex D inquit lib. r. ad
Bovilacium cap. s. AUGUST1NU5.
suae vis naurae vi meae rumme semperer aequa,
dri fiant oris, semper amore petens. PROPOSITIO: Non possumur aut peccatum vitare
aut ten ratiociem aliquam line gratia vincere undequaqu/'ide l. aequo moderamine , ita ut motus se in comes scantur, es irenetur appetitus rebellis. Sequitur haec propos tua ex dieiis ; nam aliquomodo nos absque gratia re te Operari, ri tuo lationem saltem levem superare, in peeta substantia operum di ossicio virtutum tam vetuis e l, quam polle impleti sine gratia aliqua praecepta, di multa opera ab inlidelibus fieri, quae secundum se nequeunt vituperari. At umiequaque sne speciali ita tia nullum peccatum, & nulla temairo quamvis minima vincatur; quoniam, ut saepenumero dictum est, s Eoa ad iuvat gratia medicinalis oritur ex ti actu opere re iratari,niet vitioria rumor superbiae . es virio pellitur vitium. Quod allerit hoc Epigrammate prosper, es Aurullinus lib. xxi. de Cia . Dei c. a 6. N iii ac contra Julianum cap. q. Breviter tamen confirmatur propolit o. i. Divinis tu ri; : Nap. enim viit. legimus Aemo μιγὴ esse ceu: ι, mui Deuι uir. Apostolus ad Romanos viri. a . ait: In Li
i , utia dicitur, nos habere pacem ad Deum, di accellum
holoca, tu uet, irrelata, , ne in tali tatem atque in uilitiam la Oannit, ne aperiauiuia varia potiantur aliis occultis, quae
putamur ei te mutet, in quinu; regnat superbia, di quae' uam labi p. accitat altitudo tu nota, V Au quainus ait e celli cap. ια de C .. U. libiti x a. Nullam itaque . quaa tumetis mammana tematicinem Italum uue superare, ii grat a
nulli Lmplere gralaam prae taete ut iacilius tentationes dem ara viticantur, patitur refutatum e liupra: atque uiri
Mus te surtur Eptii, iis nuper i uotis stinae iiii, di Augu . vi , ioca que aliti itinum ii, non semel in at hium produtias. citra hanc piosolitieciem uisent Advola
138쪽
hi BER DECIMUS OCTAVUS CAP. V.
Wopositiones Ba ii, di menellii , praesertim ex Baianis 1
illi il l linuu i quem non potuit amittere depravata nat
ra r eui priande poli lapsum non tum tenebrae & malitia manent. sed etiam imaso Dei non omnino detrita , ideat, euatis, fle lumen rationis . Ac in Moum universale conis genita & antiqua prooensio. pote 4 aElus plures indelther peragere, quos culpabiles Baius & Quenelluc impie dis xeruo . Potest exercere timeta virtutum. & praeepta est, qua implere ψώ cistisdam im , operatione secundum se laudabili α hoae la , etsi extrinsece, & ex fine operantaς non man adequaque . Potest dites illimo fine vitare peccatum eum sola gratia actuali sine habitu fidei & reniti Licine me. catorum , qualem Gratiam a iustineatione seiun Elam Baiusti Que tellus aperti lime oppugnarunt. omni ergo iure illotum allerti et anathemate eoo fixae sunt ; de quamquam aliqua sensum catholicum habere durant , & videantur speciem veritatis praeferre; sunt in sessu ab auctoribus intentri respehiive salsae, scandalosae, & haereticae. Quae cum ita sol, miramur iuilis sma harum propositaevium damna time nonnulloe abuit ad criminationem Augustinianae doctrinae : quas nullam tentationem etiam minimam sue pratia superari non pocle, non propugnent etiam Bella inus, Franeis us Toletus, & Vasqueet , quem vide P. dispuI . cap. l . aut quasi in condemnatione Baii & utie- hellii proset ipserit Ecelesti , quae olim desuluit adversus haereticos pelagianos. Secundo ob stiunt te 'i motita Aueustini ictibentis in primo De peccat. meritis cap. a L inue ἐκ fit, tia Ium abia isse νωerisia , moves iam , ivemusicis, temp.rantu ν, maena Here ιιιι iuntiis 1 AM, Oi via At Maritiam , lux mriam dele lettis, atq- au viritius rateras praves se , aprici que eo virgat, in ramen eo Deo si , ,hi ai piaci tori erat .hia a-o is a prisi γ Idem Augustitius lib. i. de Civ. Dei cap. 1ῖ. Marci Reguli Mirtutem eo mendat. N lib. v. cap. a. virtutes inclytas Romaniatum. Respondetur i, re nullius e te muniti . sanctus enim Ausu titius in primo De Deccatorum meritis probat eo a gumento taliam fidei Cia ilianae non rependi virtutibus moradi,ut de humanis, nec pro anteget a uita ratiociales an iamas pellibus corporeis arilaga. Addidit praeterea covisuito, Ex magna parte; ne opineris, victoriam libidinum , cet
ratque ψirtutes , an cile in illo homine undequaque. In primo de Ciuitate Uei Regulum praeteri Catoni, quoniam is .ietu, Caetiti deliinatus est sabiici ; Regulus autem maia
luit Romanni terre serviendo, quam eis se auferre moriendo r utrumque autem ait peccatum merato declinaste. Ali rum Romanorum virtutes bonas extitule quantum ad os-ficium , nodi quantum ad finem attinet, & propterea sui se lilii redditam mercedem temporalem, satiet athitror x
petituiti. Oppostiones aliae, si quae sunt, facillimam habent ex dictis clutionem. Quaeri Ioeo illo istet , num iustus gratia sannificante
exornatos opus habeat etiam actuali, ut peccata declinei. De ea mitra lavi de M. Pelagiana eap υ I. Prop. a. Cum Sunodu: Arausicaa in ean. x. definiat etiam sullis ae sancti diuitium adiuttirium semper esse implorandum ; videtur asis maliva sententa a firmussima, atque tutissima.
Omnia prelata venies o A itare es a ianis aerarii lati stativi privilegium.
PROPOSITI Toto vitae tempore nequit justus M.
pnam, quam internis movent exteriora , periecta victo/iani perate, ita ut distordibus motibus rationis ae senseum NM exertetur Ieυis quaedam noxia delectatio deliberata, Nservetur in exeellentia sanctitatis plena iustitia. Quare nemo vitare potest peccata quaque venitia in tota uita,
nis ex speciali Dei privilegio. Hanc preposti em communiter a m oloris prohatam
eonfirmant omnium plane genera argumentorum. Trad. tur primo in sacris literis. Paralip. i L cap. 6. v. as. Non 63 hamo qui non meri. Meses. 7. mai. Non es homo s-μι iri terrai ραι L,iat Maevim , . -- precet. Iae iv. 1 In miatis ineuiamur omnes. Ioan. Epiae r.eap. I. v. m. Si dixeAmtis, quota am mera m - habe mi , ipsi uos δε- diae mus. Quae omnia ad omnes homines etiam sublimioeis sanctitatis pertinere, liquet ex univeriali uectorum pro nisciatione, ex Can. s. synodi Mileuitanae . ex Au Ilum da Nati & grat. cap. 36. di a. de peccatorum meraris cap. 7. N ia. De monitratur a. ex oratiocie Domin a. qua etiam eximiis probitatis viri quotidie orant ditantes, Dimitio nos ad. M -itio 1 quod argumentum repetitur ab Augustino loco nuper laudato, & de Nati di grati cap. s. Et de Daci Perseu. cap. v. Quae oratio non solum est humilix, sed etiam veta, ut Tridentinum inquit Sest. ει eap. xi. ti s quisse Meipiendam ρωιauis t. tis duos propio H- litorem voserere dro nes tigri. p. cattim, a vera itu es, noverit hanc interpretationem esse pelagiariam memorato Canone vi. Milem tano proiiptam. Tertio communitur testimanus Sanescitum Dociorum. inter qu, s. p. Amullinus de peccat meritis lib. 2. tap. I. ait: Creuis δεν rura dis Mi. Npn infres .n tua eis eum timo itis, Doniam vim j I Misistiν in re oesti ruo - , Dis s. Ea id o -δεν eoia a Dei opus os .
Demonstratur tandem proposito ratione ex praemisso Gi-prammate Pio peri, & cit articulo Thomae deprompta Continuo enim , quandau mens cormptibili co ore gravatur, sensus ratiocii bellum cient, atque discordes motuc suis scitant variae temporarium bonorum imaginos. Ita eo cupis enthe perpetuiς iactatur stultibus , quotum dum unum repetivit eu franiit, alter in largit&quatit animum, nune voluptatis, nunc inanis gloriae repentino appetitu distra stim. Ut ergo devitet omnia penitus peccata, debet peris vigil ratio singulis momentis circumspicere, fustias frangere, motus reprimere, & poliantihut illaectris libera volum tale nullatenus propter se des effari . Hoc specialissimum beneficium esse tacite intelliget quisquis tam mam infirmitatem, cami Untem con sescentiam, pustuas inremas atque externas, emitationem, Acasseesuuieti numanorum vicissitudinem adiimadvertesit. Proiecto si magna est gratia in m ratio lanctae viles ionis tam robtistae, ut frangat humani cordis duratiam: maior erit fratra, quae perseverans diu ab iniustitia nos eontinet; maxima vero, dure per totam vitam a minimis culpis indesinenter praetervet. Antequam leves uosdam oppositiones dispellam , prinmoneo, posse hominem ivllum vitare ad aliquod tempue omnia venialia metata , oucio iam noci semper appetitu sensiti. in actut aliquos deo dinatos prorumpit , nix artim ubi flagrantiit a raritas animum inflammat 3e put-sat: neque oeeurrunt momentis omnibus peccandi oecasio nes, perversarumque cogitatio um diverticula . Sunt quihoe temptis adeo eoarrint, ut eredacit septies saltem in die iustum ea rei quod videtve eomprobari veri. 13. eap xxiv. --ctiorum. At hoc loco, rept ei, pio, eribis Ospe, politum et , ut Gen. xv. 24. Pc xi. I. N Ps. ii R. Deinde, licet practari Theolim, etiam Toumel de Grai pag. ven. edit. 446. verba proverbiorum aliacipiant pro peccairi, qualistidem peccare, ti uniuertiliter cadere: ait tamen Augustinus xl. de Cim Dei cap. 34.
μου - υ so saepe μυιραν , sexti es , I priss ω it sinus, o risura, Me, oriesvirique ereiuriis, non portue r. Quia novi δε an isti rarus , sia vi triuisitori Mi ou Atim ι torem peia cerus Hias intinis; voluit . Ei s aliquis hune locum de peccatis interpretatur . fallitur apertillime nusquam ea im
139쪽
413 DE. THEOLOGICIS DISCIPLINIs
nim Vesbem bra Ohai, caseo , illic ui Hebraeo pos. aum , eu pei in s seu ubacuoque opponatur verbo Gracs m, sinae re, accipiendum eli de tris latiotubos, ct -- sumn hoc huius vice. Quod non soli compei aut Auti , , laudati a catinae , sed compluten alii , sc Hebraicae
Coo coedan in Esaia xxiv. ita serem. m. a . Amos viti. 14. Micb. vii. g. Eu orgo Autu fini interpretatio ieriis-ma 3: terra nde perperam addunt a qui ea verba. .m dis, quae non habent ut in vulgala, liec m Hebraico, nec in lix. atque ii haberemur, possent sinitiore tempus indesinite, ut I un. in. Geri. xl. a. Exod. xiti. C. dic. Igitur quanditi se a iussus absque irinnui labe . di quoties dat. obiculum e i, uec eis talis eadem in omnibus.
illud etiam animadverto noti comprehcndi in hac pcne rati assertione Drail inam Dei Matrem; de qua si emisisma mimuit Rugui itine ire NM. N Giar. cap. 36 nullam pior es babendam esse quastionem. Et Tridentitium Criti ei itim sess. vi. Midae ordane et . s. q. . AM, ι
aut tu , is et visis, miruto, ni s ex phae est Dei pol ι /Α, , να---σδε is de Mira ι ἐκμ/ ι πιι reel iis , auo i. Ob quam saetosanes e Srnodi des niti em abii ine inua ein m a soletilia Magni ri, dc Deletum quoramdamias allicorum in iii. sint. dati. a. Sacram Vir onem in munem eatitisse omni peccato tantum, cum spiri:m san. tix id pervenit iti eam. N Minus Allia m. OhQmbra Vit ij. ii, Liliis , cum aeternum Dei Verbum concepit . Hine ista Mi Gre orius Atima entia i 2. dist. xxx t. q. r. 3. communem oppes at inter Doctoret i ta su ponit Virginem c Myram in orietinali peccato, cu u mari per obui fiationem M litus, 3 va rutis Altissimi itiem ei titiesu: id veto aut in fiam eii, aut in dii tali, inem nullaten ut ri . candum. iccirco verba Da malaem laudata ibi a Mati- si Meons milia quaedam aliorum Patium. s non pollini
commoda interpretati ne em iliri, eius debita Moei titi, in histrum emi. . Si quaerat aliquis, an Dei ora 1 de iis ei ito iocrem Dum uicam procu ani sup a iti P post in is contori Distat in . cu potuit e illam iacitara , etiam cura petiit e, Dim . . vetus dia ra uestra , ns mire iotitit
Eeeseliae, di pro se etiam, qua ieriti si illa dicuntur de bita , quae diurna liberalitate n n e trahuntur . At ceteras Mnesia potitionem istam trecellariam ese pro seipiri. pro intrat is debitas , tam stratum est supra , , det ritum .ii m Canone Sr. Coritilii Atticam sub C, iei lino. D. Sati Es, i nne Bapti la ema italo uendum eli, cum Aust illinus solam irpanem excipiat. Xc itidentio a paci-
pliatur, ii se suisque noverit imperiu ium ; di si et suis
aliquo eon jecitiae vultiere vile non P s iamra, te in dia, tot mitialibus vulnera nolita cucaui s. Aile a sui desta uti pa ii is, ubi maximum lacium ebi laeculari si sim ta non te beri, nulli: r .aiis ac vitiis catari, o no nam neri, neque ulla eme dandis purganda que irrceatis acibi, da uil me dicitia . De lineat nobi Ati uitiatis hane duplaeeni peri, hone iii ies lib. rv. ad folii iacium cap. ita in ipsa enim
tvr . versat singulatim s. Donor citato libro da pectat,mam meritis a cap. 6 ad vicesimum octavum. Dem irrit olrim 1 laudati e paratione aliorum , qui erant in terra r achariam sacerdotii o heici petium aenteiri etiam dra tisit des ictis hostia; obtuliise, seri a secum uxore legem Mneve. rest . ita ut de illorum vita nemo quereretur, neque recto fuit se metatum emia 1tinulatione, & hy ris . Demon: iri hominem natum ex Deo non peccare, die peccare non γ .se, quoci iam peccatum oritur ex vetusta nativitate , per um quandiu vivimus in empore corruptibili, i o Dan. tie Aucte e , si dixerimus quia Hecitum non habemus nox apses seducimu;: nemo antem peccat, in quantum gratia spiraraai regeneritur , di est in Chri to nova trottit, in mumque Minent im, tinti adhue tamen, ut in lauritatem perfectain tro1 erint totius vetuititas res quiae . Aesinas
vestit feri non posse. ut pugnem invicem Amaolio te ui inoria . Obseri ut Apost' uni Paulum scribentem, Q .
os riso pers si, Me sis iam is, demo iliare se in alia repelles ium esse, in alia noti dilui sicut india tria a leti, dii sine i quisquam perfectus. etiamsi emm ala uia adsue 11 leat. sed mm pigeat capita citata perlegere. Rursim obiiciunt: si non possumus o sinatus gratiae auxilii mn a venialia peccata de, itara, cur notas praecipit ir a Deo , qui non iubet ire pallibilia , inaudati ι, Dd, i nimis , nulla titillet transgressi me etiam pam γCur Oamua quotidie , ut Domimri d ripat se sus . i. vi is P a ius noctio, , he a.. m. tam a risuem,s preeatam Respondetur otique poste in hac vita hominem ese saepeccato per Dei gratiam , di liberum e uet arbit iam i s d non poteli potentia pri ama re coniuncta cum auu , eis falia ilia tu speciali 1 q ieri ad n dum potest qui seu pectauit icientia ob 1.a,2 mandata, non tamen o uvabit esu. nisi auxilium sit eu cax scit autem etiam potentia ab aesu sei inua , ut Ix ea impos: b:.ianua diea:ur m. bdia, sique trans reum libe a. noluntaria , di culpa, iis .i est rei ol 3 Ati u lim lib. a. de peccata iner. cfideis. Q oro autem, ut vitentur anci peccata omnia etiam minima, singularis gratia iit necessam, ratio eis, quia timuiri Neemisi ruribus negat vis, N. p stiPieti similliι tetiemur obii iii . sinus in tetriis, externi que pomis imperimur, si ui ratio ae sensus suas pingunt ima in . smulque, ra vitanda iunt, cupidita, . ambitio . tu ne bo , n ru - Q, btuu quili t ino dinato . 4es uti et eo divina gratia Disti m quc liber in individuo pecorima depellere,
tenta: tem iurare, fur entem motum tomprimere ; at is non conses inur plena vaesoria. de stio volnere , ita utrolla m ni a culpa in diti timo coramine maculemur. Neque uti dec ma num cu um debet reddere ;ie.1 ad c Micciem impellit manas, ut Domino auxilia ardoinne dux Fn ex peccatum, et aa ira minimum, ii fieri potia eil i ii autem, ea Llie, qtiae advertentia patiantur , Antorta: viam ii emi t. haec autem maci me . tu, ta hanc
explicationem, adnavio disti ii em ' et tum, e
omnia peccata Ledii alia I n i ut D c vitam , po sunt benea; ιιι 1ne. Qui tamen dii 4 4rtio , ut i a uiror a timoniali. a iiiii antibus snpu a peccat Q rabit e, di tirum iusta ted occurrere , non Etrus , non dari praeceptum omnia i vita iei, ne ita ructum ha here ad hoc ii tum ariabitrium, ad elue Iussa. Nam e it r. iveri a juter Celai: uineu i 14 u tinum erat, num in corpore mortis hu)us, ubi caro concu icit a Persas spiritum, poli iluum iuere abs que illo peccam, A colla ui e litare omnia , ita ut tilat iura ira auro committat contia inanisci si in prae testu cornix
Di putaturus Augi 'inu: de in ano dono Per et antiae praemotior cap. 3 in litui dii ita uinem de p. soaetantia ilia , qcia utque ad foem vitae pei evelarua in Gildo, ut nullum in ulterius cadendi perieti tim. R de qua legi
aia iam placet appellare, noluinu ae verbo ceci tendere, i mo: len intis praeter gratiam iasitiassem a ra fisas iaci au- a iun tale ita lorandum , atquis ti ita ess,eat Hye naturasia .
Dc si ora et , ae propria Phis Movi a dicturi duplas
140쪽
l LIBER DECIMUS OCTAVUS CAP. VII.
M, eritiae in illa distin uimui, exteriorem scilicet dis.
pasti m M pravidentiae, & internam sat, ita dile tionis insparationem . l l illa quidem specialas etga elestias providentia in hix niaxime vigilat, ut inliante anime traniitu, extremoque damnati ius petatulo valida temta num te moveantur obliaeula , ne sui incatila succumbat . Et varii vitae rasus ita dirigantur. ut mors miscis animumque diavidat . dum traiia lus lificationis hunc ornat . ita ut in osculo Deit reveriatur ad Dominum , qui dedit illum. Quamquam enim mori corporalis est Deundum se pol deterditam orig)nalem ivltitiam, emisis quibusdam natural us , idei , corporis temperamento, insalubritate aeris,niorborumque vi accelerata de influcta : tamen ut emi-esa e cum aeterea prudeliinatorum salute, ideli, in quin tum advenit duiniusto ianti itas adest, Ac antequam de binno convertatur in malum , nectens extrema corruptibilis Ni 'e atque perpetuae se licitatis, addit ad naturalium caus-
sartim seriem heneficium supernaturalit 3e uigilantissimae providentiae. Quiequid eamque di .ina praeie1entia dc voluntate disponitur eaussa eon tendae Matitudini , habet sub
naturali retum mundanarum devolutione occulti limum Glorifieatinis conrilium, ac beneplacitum. Interna autem iamnae delectatio in inspiratio , gratiae hab sua ι superaddita,
di adeo valida atque rotassa , ut toneupiscentiae mmug. Omniumque tentati cium, quarum in morte impetus sil*teste vehementior propulset op gnationem , iis niaxime neeessaria eii . qui nec immatura , nee repentina morte
abripiuntur, sed eum hoste luliari debeat, α eatitatest
grantissima minantem vincere eupaditatem . Tales sunt qui aegritudine auxia atque acerba agunt animam. de dum tertena itihabitatici dissol.itur, mundi commoda , necta rioa , 3t omnia temporalia hona , quorum cupiditate no
tangi nequeunt, lentium a se deperdio atque ma oti illus ratione di inspiratione suntna Opus habent , si communibot hisci malin ob antea ita vitae teterrimam imasinem, vel insidias Satandi se dant deteriora ἰ maiorem etiam P, sulant, dum troee Martyrium subeunt, vel mortem aliam violentam hominum xllimatisne turpistimam. Quapropter habet domum Perseverantiar, quemadmodum de gratia in universum disputa.i, gratus Fures, ita ut ina x in uno, quam in altero iuxta periculi magnitudinem spumdeat; quamuis sit in praedestinatis omnibus magnum ti singulare nescium. Duo haec, externam providentiae directiorem, Jc in te nam specialis pratis inspitationem complesti donum pet- severantiae , ex Sempturit s. P. Auguli inus evidenter demonstrat. Primum quidem in lib. de Praed. m. cap.
ex verbis Sapientiae, Rurtii est, ne malitia mutarer inleὶια vim Dia . Quae verba, cum Semipelagiani assererent praedestinationem ex piae cti utia , ita e plicat s. Pater, D
uoci futtirem non erat . Hui . qua ea mortem . aturavi
fueror Duistino. tis reviriunum sisera retων iuraris . Idem doeet de Corrept. & Cr. e. v m. de de Dona Peri. c. i . Alterum ueto de inieriori gratia, set quam Deus operatur nostras cogitationes 3e Voluntates, dem stratur a S. p. per. multis textibos scripturatum paullo insta , ne eadam pluribui etiam intertiae graiiae inspirati virtutem. cue autem aliis Gnreciatur . vir et Misa istis prilestis diam is i. sania erantur , aliι Deis j ι δ nee a s atra istant, u ε; evipes; ite, istu ρν Mei ore tene atων , quas regno: e sensuis Domini I ait Augullinus citato cap. 14. de prirdeit. Ss. Aestatim de nil tans ex divino patiter beaeplacata repeten statim demon liram ex divino patiter Leueplacito repeten dam esse adultotum p rie uetantiam, addit: Πι- tute retidariae, es iam a Ac iui ιι , qui ἱ4. os , piosque moris Mystia acis notitia morariautem , O Lem tutae 1 ias timvim servans. non in nix miristi , Dd in Domino e se istari dam : quoniam
e/ων, .pse in qkanrae 4 e Dirae An tu taue e clauit 1 sum, ne motitia mArea intemelum 6αι - illam raso divi matum gratiarum di illi tionem iussis limis, sed iniciuia, libus iudicii, Dei relinquendam tertiun est in perlevet an tibus eminentia quadam praecellere. Fuit ergo Peli anotum error mile hominem persevera re usque in finem abique gratia Redemptoris per libetum arbitrium 1 quem eriorem de H. pelagiana pruribus resutavimus . Subinti semipeta iani. qui e euionem secundum propolitum, quasi libertatem everteret , traditam ab Au. gustino aegre aetebant, docuerunt a nobiu esse inatium fidei , ex inius praescientia Deus suu eleutem gratiam ira. pertiretur, , s huic liberam eoneraretur arbitrium, aseeret dona ampliora , quibus posset perleverare s vellet.
Nunquam tamen adduci potuerunt, ut ad perseverandum nece statium laterentur adiut rium , sua perseverant i a ipsa donatur, neque u probarent divisodem gratiae in eam quae
dat pocte perseverare, qualis tui gratia primi hominis, Nataria sui ieiens huius status, di in eam, quae donat ipsam perseverantiam, ut praedestinati in reanam nontusi peti Nueranteu stit . Quam esse Semihelaeianorum doematum complexionem liquet ex Epilioris Pio peti, A. Hilani, nee
non ex nostris de hoe argumento dialeriati abus . pol
nune oppostum docta Persererantiu eoutundam . Panete enim e ceptis . qui cum Duuallio tenent Perseverantiae adisjutorium in iis tantum, qui poli iustificationem diu in teris
ris vivunt, speetalem gratiam esse, non autem in iis, qui iussisseatime actera protrahunt ultam ad breve tempus, se et eommunis Theolomeum Augustinentiam niaxime, fled homiliarum sententia , finalem ius totum petieverantiam esse speciale dotium ab ipsa gratia sanctificiate, di ordia alix auxiliit eam comitantibus disiunctum a non te in Mi, Selint,llitas aliis, tametsi in hae sinoulari gratia e pliranda ab invicem trahantur , iuxta statutam a se suispemotum auxiliorum cremo am. At plus sine , quam praemotatio prefutabat, traduxi temporit. PROPOSi Tlo . Mirabilis manua omnipotentis saepe ennua aduersa repellens, beneficium specialissimura impe titur , cum hominem lapsim illata mala noci superant. Ecfinem certaminis cmsequitur palma , 3e corona non spe. Ianda aut non certantibus, aut in pogna piis talis.
Hanc DiIt diem ex verbis beati Prosperi expromptam aerit primum literi eoos at S. P. Augustinat . profert cap ta de Dono rituri num. I. verba Apo tali ad Philis. . .. 29. Molis ac Mi m est Do m. γλ aon sitam tir -
tium salutis pertinet, palIios ditat ad linam. Atqui fide donum est specialis tratiae. Ergo finis . Addit .ema 4
aliud, quam ei perieueranter adhaerere. Perseveranter era adhaerere Domino, illaus datum et . Laudat cap. I. verba Psalmistae r Fiat Mantis 1 a stipe udxsera rae, δε- μή stiam hominis . -- confio se non a seri misi aD. ille homo certe non est Adam , in quo daseessmus a Deo , sed Christus , euius meritis membra corporis eau
uniuntur ac permaneot . Cum ergo constreamur in gra tu , ut in Deo smus permanentes per militum , ad nos elique pervenit opus dextera Domini. Dem litat S. Pater a capite t. ad A. eamdem verit tem ei Ecelesae oratioctibus. A Deo enim sorte perse. rantia nolita non poscitur E Ati vero euisquam credit hahere a te ipso. quod petit a Domino d quidem absurdum est eogitate: irro socia quippe esset petitio, si id ab eo peia teretur quod ipse neci donaute est in hominis pote late. Petiautem a Domino perseverantam ipta Domin ea oratio de . moti litat. Cum enam dicimus e Sancti certie nomeri rom,
non petimui, ut Deus sanuificetur oraticinibus no 'tis, sed ut nomen eius sanctificetur in nobis. Atque ut sanctific tur in sisceptione baptismatis, in quo de varia Dei sum tum vivificatio, ita sanctificatur perseverantia, pet quam vi-ὐiscatio illa poscitur, ut quod esse coepimus , nunquam desinat. Et eum dicimus , Ad niat reonum suam e quid aliud postimus, nis ut ueniat nobis quod eonfertur Sancti pet severantibua usque in finem ὲ Tertia penitio, Fiat i Mistas Ma sietis A, ectio, o M rona, quid aliud poscit nisi
ut terea imitetur e elum, homo angelum, sialoe compi
his rem, di sit 3uod nondum est mortalia homo, non ut perseveret quod est ρ in ploxima orantes Pinem - - ψώ iis antim, liue hie panis tutelligatur quotidiana gratiae iubminilitatio, sue Euehatiuia , pro Perse.etantia illum
petimus ; nam ut eo oralem cibum accipimus, ne anima
separetur a corpori; membris. ita petimus panem ...i--, ut hie habet Graecus , ne separemur a Chri iii Gipore. Quinto Mationis loco dicimus: Dimitia nos a d bira cistia ;qui hin uerbit, etIi videmur tantum ditere remi sodemptae teritorum peccatorum , instruimur de docemur tam me. care qumidie, fle indulgentiam a Deo petimus , qua pet- maneamue in Ecclesia non habente rutam, neque mac
lam. Jara vem eum dicimus, Et B. Nos Inferas m tendati
krem . quid aliud precamur, nisi ut accepta gratia petiere rantiae sanctitatem servemus p si erga Aia uae ruta none Iear, Me m in ea orauis notis ad catissam gratia , sua
dissenium ι, sola iti reer. Hic sus ii stilo Aaeustinus, qui hae oennia correctorat auctoritate Matissimi Martyri: Cypriami. Probant eandem thesin definitiones Conciliorum. Atau
s e re pes . Del eum eo nou Mab, anathema fr. Legaturia ea r. uia ait donum oerseverantiae habeti ncia posise, nis bis eo, qui potens es erum Pi sat sat era, at ρει si ramis mi , e, eum os ris ι Leu sinis, Oe. Traditio Patrum satis est De in puncto exulorata. Ex Augustitio plura hactentis fuerunt plodocta . optamus ta men ut legantur praeclarissima ipsus scripta de Dotio Perseuerantiae, de praede a. m. cap. ta. de Correpta & Grai cap. g. ρ. ro. II. 3c ra. De nat. de grati eap. M. Epist. q. ad paulum q. E. Videatur etiam Prosper lib. a. devorat. Gent. ean. ra. in Resp. o. ad Capitula Gallorum, de 14 ad iniecisones Vinctavianas , Gregorius Magnus
lib. χῖ. Moralaum cap. 18. , atque ne percenseam Omnes, Divin Thuaias i. a. q. 37. ari. 4. 8c I. 1. q. t . art. t