Jo. Laurentii Berti ... Opus de theologicis disciplinis nunc primum septem voluminibus comprehensum, & praeter uberrimum, generalemque rerum indicem ad calcem appositum, integra adversariorum in auctorem opuscula, quae hactenus prodierunt, necnon apo

발행: 1760년

분량: 379페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

r Io

is da qua Angelictis Doctor l- in loco pertrahiat . de , quod alieni non datur ex tuis itia in poenam peccati, e -- re auxilium gratiae semctenm. Luculenti lime autem id. S. Thomas declarat lib. r. ccatra Cenie. cap. dcM ω , quae expendas vellem una cum Commentati it, Fetrariensis. Vide & resiloctem tertiam in eaput 12.

- Epiliolae ad Hebraeo . in has enim locis S. Thomas , se ubique libi constans docei . Deum, quantum in se est.

paratum esse omnibus gratiam ei ferre, illam volunta- ,. te sua liberalissima dare euilibet se praeparanti, Deum m illuminate omnem hominem venientem in hune mundum,

llare ad citium, pulsare, dc si quis aperuerit , initateia ad illum , ut diuina testantur eloquia. Verum ut Pesa- glanorum mitentur errore , & liberi arbitrii non ex vi tollatur Dieius; docet ipsum liberum arbitrium imperi dire diuinat pratia recepti em, eique imputari si iu- ,. perna luce privetur i quod confirmat exemplo solis , , quo mundum illuminante , in culpam imputatur et , , , qui oculos e laudit, si nun videt, di in tenebrie com-

, minatur. iam atque procedere ex gratia . quotiescum

,, tia , - est .. ait a 6, 1. Non elo in hae sententia se propugnacida prolixior: nam de illam Iibtu i L cap. S. . , iiii aut momentiet plurimis csnfirmare, de puerulis i no, haptilinate decederiticius, atque de infidelibuq perdiri Lo que hominibus iuxta scholarum morem lingillatim per- , . trotians: N revera Auauismum, Prosperum . Fulgeti- ,, tium. aliosque Africanos patres, nec non S. Thomamis Aquinatum harae tradidi te ec, iratiam praeter Autu tinen-- sum ac Thamiliarum pet mulio ., ingenui sucique ad-- versarii. cum Theophilo Ra nauclo in L di nens ta , ditione operum sanem Leonis Magni, ultro lubentet ueri fatentur

Neque in iis explanandi ae dirimendia quest ionibus,, ex ilia, tamquam es fonte . manant anus immorabot, diutius . eum ex lolim v. ἡ 'ita expediantae lae illime .

, itaque breviter. N persen totie illa; at in gam . Prior . que illo illa esse videtur, Qeomodo Dum velit omne hominin salvoc ileii, δι chnitus si omnium Iomanum

, t emptor . si alis hibuet suiliciunt platia De etur neri qua nemo pote i salutena consequi, ex libetari a dimonisse captivitate. At hac prior sit ritio an)mum nolitum non puls it. Haud enim semel di iume: f, antecedentem Dei voluntatem, cu u b. um eli salus universorum . n quacuam comparari ad homine. conui tu ceni peculiati hu: ci cuui tantiis. p ut si ut a patre rei .

tiarum. Id conducentia ad Lilitiem tu uuia conrettu . , sed vi tituere tantumii, ira Dipara . pari modo .. aia in avimus Cluillum e te teduinpiotein omnium quan- . turri ad pretia ina tot u .uem di oblationem, A n

in am hiauranacia natu iam in veritate so sapiens cranio: a vi nem eatillam allum stlit . in 'ituatque coit alia ui si es li-

rationis, palatis e Libitisque ierit . ia e loca illi iris , se rei qua pol. im qui utique reccata deleti. Ex qu -

is Epiliola te . nunc ri . lib. de Nati & gratia ea . R. lib.

M A. contra Julianum cap. ix alias I . de pra deses sans.., cap. tr. de Dono pere ean. D. Adi sis tu Gabrielem vicis quea Societatist Jesu Theologum p .e .lantissimum is i. se partem disputi M. cap. r. oc sequenta. igitur ex quo se Deus velit omnes homines salvos feri. & Citii tui prari omni s mortuus sit, non inseretur sufficimus traii, , , actualis collatio, sed Praeparatio duntaxat , atque iusti ri tutio mediorum . quidus pol sumus salutem coeti et En

se paternam. Hoc petito ex parvulas angumento mitum irio modum premebantur Pelagiam: neque ad illud elidis se dum responsionem aliam potueriin excogitate. Damri nullam esse in parvulis originariae labis contagionem , , raptisque sine baptismo reserva iam si ille extra regnum

., caelorum miseriarum p natumque expertem me mis vitam. Quae pelagianorum commentatio capite 8. ii ,, I r. a nobisi refutata. etiam suamet absurditate retellitur.

M Nam transfunda an feros Adae originale peccatum do ri cet Catholica fides, N. aeteream vitam extra cal. iere , , pnum inquirere delirium ae somnium eis. oppo itum e,, Evantelio commentum . Catholici autem qui otistina lis culpae fatentur propagationem . de nulli moriadaemsusscient m gratiam denetari arbitrantur. cum experi is mento quotidiano cognoscant insantium permultos nania accepta baptismi eratia perire. apprehendantque ope e , in Lidem infantibus mentem supernae illularataceia AM voluntatem notum asseeluum este incapacem , eo rismia consuriunt. ut illis medium ad salutem sullieienι ultim

, remore, Ac in parentibus allirment adminilitari. at ais idcirco se e sacramento regenerationis decedere, quosiamia eis narurales caulle. ut id itiin in sellio, maietat ut Eri . infirmitas, insantilium membrotum complexio, ea aut percustici parientis, di causae alia hujus generit, , . quarum caulatum eueetiam Deus nim tenetur impedire, vi immaturam acerbiitimamque in erunt mortem. Mirum,

o si ita sit , cur magnus Augu linus in ea quanti e ,

aetimus, gratia privati vel sola voluntate parentum, , vel cla mortum accelera iam secundarum eausarum oe- cursu. Immo hie d: tui : lon re antea in v viii imis rati nibus ς potet Oppuianavit. doceas Nerumque se linan- iabus potentibus re parati mia uitia. ut baptismus pase se xulo derui, Deo i en nolente non data, qui eum Pa in hae vita non tenuit ut daretur. Ned hac as se bi- i reponas autem non eamdem esse parvulorum, deis a. ii tum rationem . s iaet , oportet, Auguli inum disci paniram hanc in eo. quod pertinet ad reo bataonem ,

,, ncm . , ad dene aiionem tiaiiani m. aut tetnoraste, autia reieci te, ad volutitatem Dei . eiusque audicia instruu-

, adulloiunt. De semip lapicinis idcirco, qui auctore Hi-- iario in Episola ad Auetistitium . pari mid tim ea uar

ia mae itinatione, hac duo potii simia..i ille, iiduli. is parvularum adduci tui in e uimplum Dia mi uiri , quia ita se cet, ui Deatia nolle l. i is odit p riuiis a sua. it et L i ori inas precito, , lutem cunnioni, di Chri tum ira iam Oc a. ii . u. a ciuesi se aliquibus suile ne abatur gratia . proptet illud. quod . neci iu.lle pro omnibus redimotidi . Quid L aio Pros; iis quid alias Au u: tim discis Diis iacilius erat, atque ad rit se testa illa exivinanda rex nemque sepul et d. ii calumularii vi mani et i meum, A. expolitam, quam respondere , esse quidem maciei 14tiat is ante muncii L . . utionein defini se in di . a m gratiarum MIencia, quibus cotissmo ii .. hetentur . sed culti ut tumeti rupto , quis tuum. i. e.

- selliismo, cotiiori auxilia si sciuutia , quibu Aerati - , 1st, s .eiit; Cur uius nodi reti so iam in ita , ,, cana plana, talia a Theologis scholam ti . trana in is antinuς decantata, nunquam a m nis illis Pelastia ,. nae hi telis debellatolibus, Ciatiae piat con ibra . Aue u - 1latii .indicibus, in respontis ad reperita ob Ala , iii , lucubratum ibo, , t.btiique exquisitistinis adinvenitur. adhibita Addo cenerales illo utipturarum satiriatum,. locuti ei, qui et alseritur Deum velle om neu homines,, tis eos fieri, & Chthlum motitium esse p nabui ... compte tende e procul ubio etiam pa vulos, qui imare , . nit inclus visceri,ut absque reneneratione baptismati ta

- ruantur. At parvulis iliis nullum dari auxilium sui scieri is in Augusiniana schola ceru)luxum est. Vide Augui litium alisuibus suile ne a fatur gratia. p tui illud. quod

si Deus tui se tolebat in ei uite. alii. autem in aes ali. e. natione piaris omnino dabatur: ita N maioribus in

se intra era fecitabus. quibusdam neratur aulle gratia obta-- .ia r cara, qua Dera; sun4 e 1 ult. aliis aurem inde l. diter datur. At ce priori sit xlla ne tonium.

- Astera su risio e i a rati me ii, quibus statuo sis em e negatur, potimi servata aequinare redargu No coiripi. dum auialio illo sunt dei lituti, sne sos ι - , verta nequeunt ad fidem, ineque a seceatorum suo m , ab iso confutetere. Vettim hae dissetit me illi eui ueri pia liβntur, qui ex sunt, ui olunta . humacia 6.utare: aEius Hiaicit, pratiam suapte na uia e scacem. pri vari ciam plures tam certum est, quam dubatam nonis Dacii λας ta plurima λεpbi rari. Quare Quvium hic ad ,, elle potentiam ad recte alendum a Liment . per auxi-- inini tuis cientis pratiae . piatii is, compleian.que . ut

is a unt, in lineis pc: ut a, sive is icta primo , tamenis absque Dei praedere miliatioue nihil boni actu eie ceri, concedunt. Eaptopi et re ipsi ab oppugnaturibus eiusdem, pr utcIua:natronas urgeatur eadem oppost ne mas

162쪽

iis sitae:

LIBER DECIM Us OCTAVUS CAR VIII.

' is iniri, si reccator Me auxilia Ulaia ae pudete inanteis maia convcrritur. s nequit eodem auxilio destitutus eoa- veru, ea sa Iem potentia, quam Scholaifici quidam p . mitum po--is appellanta quare idem peccator repre- . henditur, & redarguaturὸ Sed & alteriores illius gratiae, is quam vocant es inviam, dil a Deo confertur is certisia uuihusdam circumluntari. in quibus illos allensum prae is uiuaros vocationi suae Deus ipse praescivit, eodem M. M inuatur ob etiam to; prepterea quod nemo obtemper . iat vocanti, niti in eas temporis, loci, di disposii ta, , hunianae accide rarus adiunAia voeetur, in quidius Deusis praenovit quid sit executurus. Ipsa itidem Dei praescie

4, tia. antecedens, aeterna, in variabilis, eamdem nobis in-

., gerit disse talem siquidem, si Deos pia stivit homiis nem iniquum novi esse obtemperaturum voeationi sua,ti fieri nequit, ni ia sngia re os . eiusdem praescientiati avertatur a via sua mala , di revertatue ad Dominum. is Ne itaque id. quod eaptum nolitum excedit. nimia cur stare investigare ten temus i quod nou semel dirimus. is iterum ad propolitam qua iliaciem respondenuum esse putamus, gratiam aliqui et denegari in poenam peccati, is a laquibus miselleorditer dari; ignorare vos, eur uni de- tur , di non detur alteria e t elamandum esse cum Apinis solo. O aetitiavi, Oe. Ad hane itaque, & alias eniciemis peneris quailiones dirisiendas , expeditior via nequit ad- is inveniri. quam respondendo neminem queri pine de su-ia premo gratiarum omnium auctore. s ab eo deseratur; quin .. num id peccatorum suorum Hena est. Λ: unusquisqueis iacet in scelerum suorum poditiciae, ae tenebrosa caligineia proptet liberae propriaeque voluntatis pervertitatem. Atque is ut illud, quantum instenaolum valet nos tum expoleetur ., Auaustini destrina ; tetendum eii, hane adversus eui Idem ., A u linum quaestionem 1le propolitam a nonnullis .. moti achis Adrumetinis , Ac luculenter petitia a tam a Sa

is Mentissimo divinae gratiae promana tore in lihro de Coet M pilocle fc Gratia, a Prospero in Epillora in qua refert si ista is Oppocii a multis seruoram Christi in Massiliensi urbem cocusilentibus . videlicet a semipelagianis, appelJato A ia mi diu is auctoritatis. Aiebant itaque Adrumetini illi, - Ee iistis Maesilienses O qaiu -δε ρυδυιων ae a P a vi et tar, in deatne is a miti, o Deiamvis bimois , si is hoc nos non agimvis , seu tu vom, in v. A Datis ope

is quia facere deles a Di nebis μου ut . O vir faciamvis M oreris ira nobis; auis avim nos orioiaar, o auuant svi mes feceri s. Ita apud Augustinum ui praecitato libro M de Correptione es Cratia cap. a. ia Sequenti pariterm cap. 44 ii. qui a gratiae praedicatoribus in suis malignisis operibus eorripi volunt, ita is ui perhibentur: μυά - mihi quid fucravi. in s Hem isse Ho ma semias Deo, - misi tit fare eis aia t. si stilois non serio, non ego

A qua μα- ι faciam. Re te aiatom teri Hrer, s eam meati euisa usu hiaerem, hoc O, si eam posse, in hi uora is veI sumere ipse, uri L eriem a via si divi e BD arripere M -iuissem. En praecedens quaestio , majori quam neriis pollit per pituitate, verborumque eomplexu explanata. - At o modo sanctus Doctor questi est i psam resolὐit ρω A. hec rectendemus inquit cap. 3. Auluilinus γω. on e Dei praerepta iam tibi nota non farii, O ceris.

is nori v r, etiam preptoria rare puriatis es, quia ceriisti nan

,, esse petuet itatis nolentium vortim sua detegi. damnan is dosue pudore serrum Et medie menta recusantium , dcis misericorditer medetitibus obloquentium, ne sanentur. ., Atque hine insere nune maiorem , nune minorem essem correptionis utilitatem, quando pro peccatorum diversiisia late salubriter adhi tur, ut e sugiat ad supernum M is duum qui metapitur. Paticis vera subrectis ita Auauit,m nus prosequitur e CH ati eis se , εώ reret n ,, Δηρ, d eos, Tansum pere se mM., in ora pro mae, usis quod Mari s faciam CH ma potius see naum I tu , --- sminiam o su Aa res aue s distine, De MN pvise ais miti, nee tit ores m. m. voti l ovibus aperiam re Ana tinus declarat . eiusdem esse pervemistis nollem redargui . de nulla alterius audire mandata . precesquem pro se oblatas contemnere. Animadvertens acinae S. is Pater quosdam correptione proficere, quosdam non plus.., cere . demonstrat eos qui proseiunt gratiam a Deo miseri ricorditer consequi, nee tamen alios qui Deo non ob is diunt esse extra culpam: quod ita reeius Domu d

is clarat . ne autem eurreptione prostat hama, cum πιν

au Ma erevitiae . o nori es tu Diras apia D/um . Ac poti hoc prima misiatas , a Deo via Messitur , as hvi. B -- es, Mia ea res radiso. .a in Dotis mkxa ms friat, jua moti initiarate ditia vi, pristius evictus es. M Polleaquam vero S. Pater ollendit ideireo corripiendamo Eae, in eo qui ncio eli resevera tua. originem damnabiis lem, ut ex dolore edirepta is voluntas regenetrationism oriatur. ad hunc prosequitur modum: . si aurem jam m reaeeneratar, ω - μιιιι ia malisci Urim fias via istala re retibisue I cerre acta viri potes uicine; Nori acre , quia m acopiam grat om m. δεο iri misti mise orbioris. B. M s ιονrem One u auctas salubrit/ν ιυ Λιι. er aes sm-ti tis Ana oera, via etiam metiora reueri ιυν , nempe hiam apertus- Maiaras . restionis appo ri se . Plura ex librom de Greer. 3: gratia ekseripli, in quo δι alia sunt hu-m jus generis bene multa. Hae tamea ad μ λ a m quae B ilionem diluendam solψendamque satis e te videtitur es, nam Ac arrogantiam meum, qui vitant reprehendi , Μ coercent , de correptioni utilitatem e.ineunt. A: O di iam cur ii, qui gratia destituti sunt. aequi si me redar si Mantur, evidenter declarant. Cum vero his Avauui-m nua saepe saepius repetat nolentium corripi queri moram; B quare nunquam reponit, praesto illis Ele ad uiolaum gras, tiae, qua credere pia lunt, ae paeniteret quare non ait si Iuste illos corripi, quia adjuvantur a DomIno, nee illim obediunt quare affirmat non cibere lutum dicet e fguis so, cur me sc secuti Cur nunquam utatut ea respou . . sio , quam neoteriti quidam Theoloeti obviam, plam nam , ex litillimamque putant , Recte eurripitinιών ,sa quoniam ιrariam hos ι co isti m Λει , ct nu- ω, ιunt i Falloe . aut proculdubio sapientis mus Au-- gustinus non credidit eamdem gratiam omnibus qui eo Μ rapiuntur adesse; aut certissune non putavit ad gratiam. quae omnibus adiit, recurrendum esse, ut salia sit --,, surgatis di correptior ideoque quaestio, in qua versa- mur, minime nos cogit ad asserendum nulli pio us mot-s, talium denegari interioris gratiae adiutorium . Eadem, via, di in liuens S. P. Auguuini vestigiis, p. reditur de δε Correntione disterens Destas Angelieus. Legatur q. 24. ., de verit. art. 14. ad 2. de ra. quae L a. art. a. Eius m doctrina est, praecipi nobis eorreptionem fraternam, ut is revera divinae Scripturae commoriurant. Matthaei 1 o. II. M Ad Galatas eradi. 1. 13. in priori ad Thessalom eap. s. ω in a. ad Theicit . eap. g. rvi II. debere autem is nos eorripere alios, eis gratiam non habeant, nequem nos illam per eorreptionem consene pol imus. quom iam is adhibete debemuη media . quae Deus ad noutam, ari rumque salutem nobis adhibenda praecepti: ignoramus m autem an deo etia tivi, aliosque. adiuncta correptio-- ne, sue aliter, insparando Matiam trahere ad poenitenti tum . Videss Franeiscum 51 trium in precitatum artiti a. quaestionis secundu in rei mosione ad 4. - ertia quaestio ea est, an illi, qui tullo Dei mdielo,, careret Discientis gratiae adiutorio, minepta Dei misentis revera dici impollibilia. Noa est haee quaestio molius

is praetermittenda; enamvem communis sere est recenti

is rum Theolocorum alienio, ideo mise unumquemque is sirvare ora cepta Des , & vitare peccata, quia habet nusquisque Dyrientem gratiam, qua uti potet , s -- iit. Sed vetiar eis illarum sententia. qui docent praecein se pia Dei esse cunctis mortalibus possibilia, δὲ eorumdemis transgressionem ad eulpam imputari. etiams aliquis itiis poenam pectati careat supernae gratiae auxilio. Principio is enim ad promnandam tertissimam illam, firmissima se que fide tenendam essertionem de possibilitate praecepto. Q rum divinorum , litus ta recurri ad Scholameam . Ac inti utramque partem agnatam de statia fiali mi. di pota-- tionem, & suadet ratio non exuendi, te eandique ad se incerta quorumdam documenta , fluxasque morationes .

., in viculis dogmata fidei, di ulterius riti doctissimi tra. is dici

163쪽

is r. DE THEOLOGICIS DIs CipLI Nis

. alteriira mentioni Serip: γrix; iste petri reuere , ne

ia conseret metia , nonati potentia 1ua re ea , quae si is itivi natu a s heri arbitrii; atque hanc poteritiam, qPae munucia est pratiae, in ali uibus sele, in liqui, as este, urei his.,, tuatur quid veniat vi miserior is, quid de , a eis i num , quam tu ineo in hae vita praecepta Dei mire dici iis s,, s sitia, quondam streper adesi non ii Fiatori lib. um se arbitrium cui naturaliter insita eli poseatio uiu - . . se temper eonferri potest Chmii gratia . qua tali, hvit,

- viatoribus semper possibilis eii resplicentia. 8c. et juraia rimatio, quia ta et eis possibili coctatio mesae, viri et tit m miserari. Haud aliter sentit s. Thoui. iii.

. Dei stintit quisquis cum sanesili mis viris. 3ι Hi est his Luminibus Augustino, Diospes o . ac Thamaa esse

pia Dei : hine tamen potestatem minitae exclade ei, praeirisimilem dixi radi erat '; di hanc pratiam aliquibus is mas erus diter data , aliquit,ut us o Dei iuditio non ἡ ri Crediderim momo ita a quae tionem hoe moto sues luendam. Nam recentiores illi Tham. , qui tradunt ,, dati omni bas erat iam o Mi irem , per ςuam po Iupi, servare mandita peetata vitate , s v nt , tametsi , allelant per illam traiium dumtaxat halaeti potentiam se prei inarii, seu . ne illorum Oaxiostem abire iam , coo

164쪽

i uinu

pe terram iura

DE THEOLOGICIS

DISCIPLINIS LIBER DECIMUS NONUS,

In quo diseris Q de justificatione, bonorumque operum meritis.

R A TI AE actu alit, eui humanum athiattium obtemperet pracipuus essetius es divinam in nobis imaginem in s aurare , ataue diligentes Deum . eique tanquam palmite' viti adhaetentes exorna e copi sis meritotum smesu, di iussae retributionis eoi a. pocleagnam igitur de ipsa actuali Cratia in piaecedentibat disseruimus , pertractandum nobis est de sanctitatis Ornatu , s-Ve de Cratia , quam dicimus habituarem . per quam Inn his Spiritus sanctui inhabitant abstergit metatorum maculas, digna reddit pietatis opera , tribuitque di sistentibus Deum aeternae hireditatie pignus S artham . De nae hidit o Gratia perpauca tradiderunt antiquiores Seholaifiei, salix multa qui data opera mi fremas haereses profligarunt. Constitutum nobi, in hane servare rationem, ut devit mus veterum brevitatem , & prolixitatem simul Reeentiorum, nee tamen necessarium aliquid praetermittamus equod fi miΛime fuerimus assecuti ; legi poterunt oui denoe azumento stilo ampliori se inserunt, vera, Bellam inus. Turrianus . Staplet,lus, Hadrianus es petrat Ualemburetense , Casalius nollet, & alti . At priusquam , Lector benevole, pervolutes grandiora volumina, quid pagella no trae contineant inspicere non dedigneris . .

CAPUT L

.iu D Cratia sanεὶ eou . quis Ieholae reiso habitualem appeliant IN Tridentina Cenerali synodo, ut refert qui illivi Hi storiam literis mandavit, Cardinalis Hai laxicinus lib. L

ean. 1. 3c se a. cum patres animadverterent veteriti Sch

laitiecit ea Iulii ficatione, seu hiabituati gratia ieiune admo dum ei seruisse, plurimum tamen suris huic quae: iocli as fusum a Seriptoribus Catholiet , qui poliremat haereses

Lutheranam praesertim, & Calvi anam oppuanarunt er

horum libiti docuerunt veritatem mirifice eoilustrati. 'As firmarunt insuper in hae disputatione, posteaquam vi sellia I ictibus divinum lumen fuerit impetratum, talem meth um esse tenendam, ut primo inquiratur quid sit susti ea. Eo ; deinde quid Deus efficiat, quidve ex parte hominum et jul isseentur, si necellariti ui postmcidum quo pa to intellitenda sit Apoetolica sententia quod homines iustis n. tur per fidem e insuper quale meritum intit operibus, quae

luillheationem aut praecedunt, aut subsequuntur: ae tacidem quaenam sint iustificat totais proprietates & essem Hane vero methodum, cum recta sit, atque a patrihus Tridentinis probata . in hoc labro Upetis notiti Geolae .ci xt c, tenere ture, merito ue curabimus.

Primum itaque dimiti quid sit iustificatio, Dim ttimus

iocabulum istud amd Latiara Scriptore; minime oecure me, Et ideo nugari haereticos quosdam a Grammatici: tu stilitationis naturam quaerentes: quamvis s Tullius quo. que, Terratius. Lavius, aut aureae Scriptor alius aetati: dictionem hane usurpasset, ratio nobis habenda foret sema stationia Theologieae, non vera Crammaticalis. Ceterum

quantum ad Lacraς literail attinet , in his iustificatio ae. cipitur l. m iuititiae declaratrone . quo sensu ait Esai,smi sal μ' foris impium ρm muneribus, Diti iam, eri . ab eo. IL pro divina lege, qua proponuntur austitiae pracema. ut ps exurat. 3. Urina a ui Ῥοιών viam ae is eur Di/-ui iti' seationes tast. Is L pro interna animi rectitudine, qua sani lirate pertundimur ur ad Rom. v. 3. Credenti eum, i iusserat ii tam . IV. pho i ut iis litiae incremento, ut Apocalyps ult. sui Miam .s , si M. - . . . De iustificatione praesertim in tertio accepta sensu Catholiei dbsentiunt a Novatoribu , qui nullam propriam veram aue tui filiam admittunt. sed fori se radiatum . ideli sitam in sola sempo terni Judie:s declaratione. sio in temissione metati per solam amputationem iustitiae Chri la; non vero per gratiam re caritatem animae inhaerente4m . atoue diffulam in eordibus notiris per spiritum sanctum inhabitantem . Dixi, Nouatores nullam aliam id mittere veram propriamque sultitiam; nam virtutum A bittis etiam animae inhaercrates minime negant: sed his uirtuti a vim iuilifieandi non tribuunt: quare Petrat Ma tve de Loeli Omm. Clats. Ill. eam. 3. anquit Ex uisura aes a Grais j hriam habere uaca d unam a Deo Mir ἐ-- . um , ytis Hiero itis ficum ν, O eam ei operi. M. in in m. Militemus, veram sue appreheu mae r alse a

vero iustula es. quis nobis xnnaret, cen t Mesri, spe , Erili Thoh om. II. Hrare. μη stisque sonis ore fi ι. Catholiet itaque adversus Haeretiem propugnant dari iussitum inhaetontem, quaesit ivllificationia oo irae fismutis e visior de qua Tridentina Synodns Sin. v i. c. 7. ait: Uvita formo is es fa es justi

In vestiundum eli modo quid sit fidie inhaerens iustitia. Quidam Theologi , inter quot Dominitus soro lib. a. de

Nati & Grat. tap i . R Bartholomdius Melina t. L q. m. art. a. , tradunt definitum hoc unum a Tridentina Synodo, quod iustificatio non in sila revulso e , aut non imputatione peccatorum constituenda st, sed in interiis renovatione; quae num fiat per qualitatem inhaerentem, num per actatim motionem minime conitet . Et quamquam vera in citatum Trid. loeum, asserit spectare adndem, quod iustificatio fiat per habitualem, non per solam actualem gratiam, negant viri dolii cum Elli, in dili.

xxv . lib. r. esse id a Synodo definitum, cum potius a nomine hositis e sulto Patres Trid.ntini abstinuerint, ne Mandonibus Scholae aliquod afferrent praeiudicium. verum etsi opinio, in quam protendit Medina , noti sit a Con-eilao ptuleripta ; lalsum omnino est fieri iustificatiooemduntaxat per motionem actualem; quoniam line perperam fingitur in parvulis nondum ad percipiendam iantiam excistatio em idoneis, qui tamen dum abluuntur baptismo. sancti Ec iui:, emetuntur; ae praeterea tultitia dicitur animae stola, he quali spirituale indumentum, nee non exprimitur certis charaeseribus, quibus ab ae uali ac transeuntegratis Aeetnitur; ideoque firatissime tenem ut heri iustiti eationem per gratiam non solum interive ans tam , sed permanentem, sive, ut appellant, hia ruilem Jam vero cum certum nobis si eam gratiam, perquam s. m. hire iustificamur , permanentem este, atque inhaerentem, in quo autem sta si natura illius Theolasti eaqua quam conveniant; poterit quisque ex hiη, qu e de aliuali Uratia disputavimus, inserte quid de histimati tenendum sit. Actu,sem ergo quidam Deum, divinamque potentiam atque misericordiam nobis intime praefenteindixerunt, alat qualitatem physicam , sive actuosam, ut inquiunt, oris r.m, complures divinam motiovem, permulti illvifrationem mentis, di taritatis inspirationem. Inter illas autem sententias nos medium ilet arripienteet dixi ua actualem gra tiam, si conssideretur ex patre Dei, esse Deum ipsum m-ipitan rem nubis baciam voluntatem ; s ex parte noliri , esse Uum animi motum. Noe sane pacto Graiiam hol. i Dis plures Theologi esse putant Deum ae spiritum sanctum nobis inhabitantem, multi si rorem inhaerentem Daliter diluintiam ab anima, nonnulli has iti, adhuc imcomperium , dc ab anima nequaquam di finitum, plurimi denique ipsum habuiam catitatis. Itaque medium in hae etiam quaestione tenentes, dicimus Gratiam hastitiolam eonis Meraiam ex parie Dei esse Spiritum ianthum in nobis i habitantem. de Deum i sum in nobis communicati e spiritus sui permanentem; de si e sderetur ex parte no fri, esse caritarem per Spiritum sanctum in eoidibuη nolim dit usa m. novi caritatem illam, qui est a Spiritu sancto solum movente r dc quae est santiae lilia iovis inspiratio, sed obitatem, qum eli a Spiritu Sancto inhabitante. d. quae est animae hos ruas, & vas impressa divinitatit imago, reis nodatio spiritus, 3c pulchritudo sustitiae 1 de per quam Deaeari, de Dei amici vere nominamur de sumtu . Atque haerati e die imus cum Haentino sistriae Ui cap. . quos M, ejicuri Deiis, qui hiarai o ab viat sim meat. speπιδει di timos spiritu promi uir nosti . yti, est peti si instari, riusto , Eil cauria iiiiiificationis e se ieris i ipsa autem cariistat . quae diffunditur in cordabuc noliriet per Sphei tum tinuum inhabitantem e l gratia has tuas a. per qua fora stiter initiscamur nam citato loeo Tridentini 1 a tres, leaquam declararent eaussam tollaseationis formatim esse ullitiam, qua renovamur spiritu mentis nucleae, affirmant id fieri, dum μνSpuistim sanestim curitas Dei vi una αν in eisd sus esima , otii insti eantia , atque ipsis inhaeret. Inhaerentem epto tu ititiam ntis quidem earitatem appellamus, quam etiam MN.Am recte diei mus , in quantum eis petulanens in anima deeor, sp.ritalis vita , , iustitiae indumentum, eonsulto abitinentes ab ea quaeitione mere philosophica an ha-titas sit rex quaedam naturae luperaddita; an quod proba-hilium eensimu*, ipsa natura tali Iob. titti assina. &quas

materies smata impie si e sigilli, sanaeuso sansi spiritos eo iaeturata. Fuit enim meas concilii, ut inquit Palladu cinus

165쪽

DE THEOLOGICIS DISCIPLINIS

H- lib. viii. Hia. ea a. statuera sum halitum 1 f tim , Maii, non onerat is misim intratorem νυι- t. - . .. vi a finiriso, ea ne se a tio, o h lutis. Misi his, si V qtiet. Ptiusquam adversus haereticos stilum moveamus haec paulia Iulum Ollusitate non pigeat. D:eamus Deum, eui iustificaticinit nolit, caussa estitiens est, abluere di lanctificare animam. dum illam iri nat , di ungat Spiritu premis. titur ideoque eraso detinentur errore, qui putant iustis

ci communicari per iam Spuritus Maesi. Oppolitum sane dem luant sacrae litetae ; nam Paulus ad Rom. v. s. ait: Cujiιοι Dei a eius es in tum M ι κυν ι per spii tuis sa m. m. i dii, soli selisi ubi aperie docium caritatis, sive charasma , a spati tu sinuo tamquam taedium a caulsa di. iiii. Idem Apollotus frequentiis me prudicat Spiritum sititium in nobis habitare , in eadem ad Rom. En tota cap. 8. ς. it. in prima ad Corintha cap. 6. in a. ad Timotheum cap. i. de aliis in locis . Atque hinc et , suod immi, dicitur Templum Spiritus sancti. scidem Spiritus sanarius unctio, pignus, de aribabo, ut lib. viti cap. t . d claraoimul. Idem docent Patres , Cycliui lib. xxx irim oues, Eriphanius haeresi N. , Dalilius in v. contra Eun m tim. Attiana ivi in Diliola ad Serapionem , s. parer Autuisnus lib. xv. de Trinit. cap. 26. antique a d Peta. vium lib. de Trinit. cap. 4. di 5.r,cile est ex hae noctia assertione de nere, cur iusti discantur furati spis tu primis nil sis, cur habeant in corde sp tinim elamantem Abia , Paro , cur essetii sat Templum Dei , cur in eis Deus permaneat, cur habeant nus haereditatis, cur in regnum dilectionis translati sint. quet etiam, quo sensu per gratiam sanctificacitem eis

ciamur consortes divinae naturae, quod sertassis nimium ingeniose Theologi cuidam exponunt , dum gratiam emis-tuunt in superindutia ent rura , quae radix 1it sagulamum attributorum, & socis iapematur tum operatiocium: quemadmodum divana natura metaphysice accepta principium ei picaprietatum divinarum. At Petrum, dum Epit L ll. cap. i. ait nos fugietilen cocicupistentiae corruptionem , fieri ci

urna consor os naturae, numme a citor animum coavertis

se ad metaphysicas perceptiones. Quare, absque tanta in genii tot tuta, dico HArualem gralaam esse divinae naturae Partieipationem , quatenus communicatione facta Spiritus sanesi fisus iustum diligit, apud irrum maia Mnem facat,

illum Spiritu primi socii sanat & ungit, illi tribuit charisi a iuuitiae , qeo anima quali in divinam eo ditionem

allumpta fruitur Dei consimo, de sempiternam beatitudinem promeretur.

Non e t tamen charisma imia iustitia sola Spiti tu an. Mi persona . sed ut praemonui, caritas per spiritum sanctum dimisia . Me non latet Theologos quamplurimos tratiam

S 'iritu sancto. II. Quoniam ex Auguli4tio de Crai. Chri-isi cap. 26. Gratia praeveniet eat ratem . lli. Quia gratiari caritat in subjectis rea 4 iter distinctis exiliunt , illa ni- minim in anima, hac autem in voluntate. IV. Q ita prine piam operandi a pri .icipio estendi d i tinguitur . Quatuor hic argumenta sunt iciter Thomitiis communia , illaque urget etiam Cavaldi Quaeae iii. de Grat. Husit es, At

Ceterum lonae probabilior est e lum sententia, qui eumdem hos itim elle etintendunt caritatis ci gratiae , ut ceti. sint pt etet scortilag Eilius in laudatam di .L xui. suen in Ρ. vi. Initi t. diis it. q. t. atque ex tioiliaribas Nicolaus iit n Tract. v. Tom. r. q. 7. Leonardus Vant v q. r

de Caritate, Fulgentius Bestelli lib. i. M. Aug. cap. seqq. aliique complares. In huius asserit piaeiurum a se

runmt i. scrinutae , quae easdem caritati , di gratiae iii. huunt troprietates: nam caritas hominem reddit adoptivum Dei 'tilium , ut liquet ex t. Joannas cap. ira. t. I UNe

usi. Carata: reddit hominera I ei amicum, iuxta illud lo . xiv. ri. L qti ι .stigit me, iiii Eι:αν a ritu iura. Cari tax eli , per quam Deut in nobis permanet, ut scriptum e i. Ioan. rv. tri. Vtii manet ι ι caritate ari Des manet, o D tit in atque, ut dictum supra, per cati. talem accipemus aterna haereditatis pignus , dc arctam iideoque cararat omnia ea pira lat, suae gratiae ianitificanti solent tribui. II. Cum Tridentina Synodus da frumas eaus L iustificationis loqueretur , aperte inhaerentem aultitiam declaravit esse catitatem, qua in entdibus no im per D tinim sanctum di iunditur, ut e uat ex verbis supra pri ductis, in quabus nullam aliam , praeter Caritatem, jori natim caullam tuli: Nationis allignati cum tamen, ut anumaduertit Euius , cauisus omnes ii iiiiii in exponat, de praecipue de forma ι per tradiet adversu, haereticos, qui ne tant inhaerentem sultitiam. III. Apem: sima eii Auruli ni sententia sub finem libri de Nar. α Gratiar Cimui eriga in Lars , inchoota ivi a desse: caritas μου et is, pro eis

fesso, perfrilis isse ita V . IV. Valde lasma est ratio,

ob quam podiunt alii inter gratiam , earitatemque dira men , nimirum, quod tratia naturae gerat vieem, debeat que ceteris donis virtutibusque subiremi r quod si di . . cum absque gratia permaneant fidei, &spei Aut ris, lices informesi ablata autem caritat , etiam habu alti etalia discedat, iitque ipsi ea iras qua virtutibus ceteria tribuit

decorem omnem. ae metitum: ut erudate explicat in Coti

de S. Maria Magdalena s. et homas de Villa o.

Ad argumenta autem opposta iacuis est responsio. Nam Tridentina synodus sest vi. eap. 7. formalem caussam i stilicationis, ideoque gratiam habu Iem vadetur locasiti in ipsa caritate, quae a viis ιων .u eritabat e vim, mantiar, altio ιχὼ mhaeret. Perperam vero ex ipsa S ho do. aut ex Apodoto oppocii tur particula D , quali reiicidii sint tonit invictum si argumentum ; unum vel nulli discriminis rationem importet. vel solam di tinctionem tot notatorum. Eadein quippe gratia, quae dicitur ovilitia qui lenus exornat animam , appellatui caritas , in quantum it. lam reddit Deo oram. Exemplo auteira, quod alteri Ci vardi ex invocatione Trina ratis, in qua particula ri demo strat realem dii lineiaonem petionatum , fas si respondere

recitandia verba ex Epist. Σ. Cotinin cap. I. 3. Beneci etia

diarum , is Detii totius consolationis i imo eadem . que nobis Dpponuntur ex cap. alii. rari Grasis , o rari Dei , quibus additur, o comm horio sancti spiritas. Enimvero neminem puto ex particula D probaturam esse , quod Deus non m Pater Domini nostri Jesu Crinili. quod Pater miserie diatum non sit Deus toti ut con a tiociis, quod grataa & caritas non si communicatio Spin tus saniti. Ubi vero Augullinus est, quod grat a noenit caritatem , docet neminem polle diligere Deum sine in uia. tione dilectionis, & cati ratem, qua Deus dilexit nos, esse principium efficiens caritatis qua nos diliuimus Deum,

ut uoximus lib. xi in eap. 6 exsaeantes a ualis gratar turam. Voluntatem denique realiter e se dilfinflara ab i.

ma , & principium operandi dii lingui realiter a macipio essendi, mesertim ii loquamur de principio e senes are dis

ratiων, eadem facilitate a nobis negatur , qua a letio an aemu lis. Nullo itaque labore propugnamus Gratiam h lis rem et se indillinctam a caritate, quum opposui ma nime evaneant contraria argumenta superius prodisa. ih

quaedam alia eiusdem generi, deprompta ex Vienae cilio, di ex Clem. A itimma Trinitate, oua demonstrant tantum iustitiati octem fieti per gratiam innaerentem ; quod nullus Catholicoram negat.

Ut a quae mine scholastica ad investieardam sancti scantis gratia naturam reuertatur oratios dixi eatitatem noraeis e Spiritus sancti personam, sed ipsius doctum ac munus, ut adversus Magilitum senientiarum dith xv m. lib. I. in neri sere propugnant. Nam eatitas, ut Apoliolas sitabit, per Spiritum sanesum in eoidibus nocuic diffunditur 'i ido, que an illo tamquam effectus a caulla dili inguitur . Catitari etiam minuitur, & recipit intrementum, quod de linmutabili spiritu neias eis auit me. At quoniam Magi lattac providen respondit. Oritatem eisse a spiritu sancio, in quantum Spiritus dat seipsum , di augeri vel minui, nciti quatenus in se eli , sed prout nobis communicatur,

quo patio Deu . in n. bis dicitur magniticari atque exaltari I videtur nobis ita caritatem a Spiritu sancto Illirguere, ut non si creata quaedam fur u habens ent rotinu te

liter diiunctam ab anima , sed ejusdem animae habitudo, mutabilis quidem, Zc capax incrementa, sed ab ipso Spiri tu saneso inhabitante prodiaesa quod supra explicavi nem. plo implestionis tigilli. Atque ita conciliare tacite Iolumus

dis lepanteς veterum Theologorum sententias . Hoc ne graiis a me dictum prodeuntes e Saala peri. patetica ei querantur, profiteor primum Pelle me in gra

vi limia fidei quae: hooibus non Atiliore seis docum iis,

sed Scripturarum sanesarum ac patrum doctrinis accomm ,

suarών. Accedit , quod hostia , qui lint rei rus quaedam realites a subiecto , eui inhaerent , diuersa, eon probant omnes Philosi hi: neque debetit ad physiologia contenti nes Eecretia sica dogmata eηpendi . Metito itaque dii, mus, haει:tiatim erat iam elle habitu tem animae . ips a Spiritu sancto inhabitante , tamquam L lo quodam Implegam eamque noti alia de fidele arbitramur deso

bendam, quam ea disina Seripturi ac factis Partibusa

166쪽

LIBER DECIMUS NONUS CAP. II.

CAPUT H.

OUAst in prospectu posta nostraeitea has rus emera

tiam sentetitia, aperte consequitur, recte a Tnitimis Mna Syncula dinum anathema sess. vi. ean. ii . haereticis,

euotum alii in sola imputatione iustiti e Christi , alii in

sola pecea totum remissione, aut extetoo Dei lavore gi tiam, qua iusti fieamur, eonstituerunt , exclusa gratia de raritate, quae per Spiritum tantium in eoiathus nos iis dis undantur . nonisque inhaereant. Ae prima hareitea opinio quod iustitia statuenda sit in sola remissione peccatotum est inter Lotheranos fere eommuni : quod itatui debeat in impotatione aultitiae Christi, et error Calvinillarum. Mari in ut Meanus lib. t. de lut dici ait Calvinum Magnantia doeere, es quasi iugulate seipsum eo quod in ii-hro de vera rat. retarm. Eccl. meminerit inhaerentu sui minae, atque aliis in locis inhaerentis etiam raritatis ; sed ostendi supra verbis Petri Martitia duplaeem ab haeretieit tradi iustitiam, neque denegari has rvis inhaerentes virtutum e diserepare autem illoruin sententiam a nolita, quod illi ne ent vartutum habitus ad veram iustitiam spectare, Ee nolint hane per formam inhaerentem e stitui i atque nihil aliud esse eontendant, quam extrinsecam de assior Uem condonationem . spectare hanc condonationem Ecratemum savorem Dei ad caussam iussificationis fa,matim etiam nonnulli Catholiet eum Alberto Piphin propugnarunt, at non ex lusa raritate, de gratia innaerenter de qua tantum eum haereti eis dispotamus. Pighius vadetur efficientem eata iam e niundere eum formia et quam tinisam esse declarat Trideminum Concilium eadem suis. vi. cap. 7.

PROPOSITso Juilifieantur impii per Gratiam . &earitatem , quae in eo ibaa eorum per Spiritum onerum diffunditur , atque illiis inhaeret. Thesim illaci iisdem plane verbis smodus Tridentina definit: Si Dis iuri it hominem Hse υν. sed solis επι

AtD. Erechthl spiti tum sanctificationis promittens e. 36.

ευ ο ν rtim mirum ponam in m. vio υ νοῦ , m. in novo raritet testamento Apollolus iussi hcatos adloquens serabit ad Rom. v. ων ροι Dea a sitis os iis eo istis nomis μνθὰν ttim I sitim , qui vittis os no&ι. ipse Domin ut ita Apostolos paullo ante mortem e solatus est Ioan. xlv. a . I. qciis dii tu irio, se onem moum seri bar. eum veniem x, o mansouem aptiu e vim fati/mus. illis itaque otii iustinean nar mundities, & spiti talis eandor intunditur, e in eis veluti hyssopo purgatricem vim habente porificabatur infectu; lepra, piaeati macula virtute supernat xali abstergitur. In illia erat immutatur, surdes abscedunt, innovatur spiritus, Ac nova interior habitudo producatur. Apud illos diffusa caritate Deus inhabitat, scilicet peculiari munere praesens ade i, nee sola inspiratione inualis gratia pertransit, sed ornatu iustitiae animam induens in ea eoo listit ae permanet. Neque mamii vocabulorum expressione designari potarat spi litui sanesue inhabitant, ivilitia inhaerens, de fo inter vis illeans Gratia. Deinde expendareu . quaeso , estimas gratiae supertu r ten litos, atque ex iisdem Scripturis depromptos. Redduntur iusti mι i , par adoptionem quidem , at non lega lem & deelaratoriam, sed iublimioris genetis, quae novam in nobis gemeratiociem, nati itatem, vitam, salutem, aes ritum esset t. Ait de tulit seanditi Joan. iii. v Nisquis enotas fueλι ea aquam unita fodio . uen μι/s infra rem regnum De . Quia natum es ex eame eum est, quod n

Iri. 3. Salom nos. f. ι per Iaxaretim resentristianis, o re Mior timis vis tui candia, qtiem invia ι an nos alcinde, potestim Cis stim ratiosorem nos is , tit j. Mati gratiam ι, hareues smas βι dum oem ista item Addita a Rom. vit t. t 1. Meepistis SDAιtim adoptianis His m, A qua clamaritis, Alba, Parer . Ut emo naturaliter nobis inhaerea natu/a hominit, per quam nascimur tame , pravam generamor filii Adae , per quam filiorum voces emit. tamus i iis per gratiam iuii theatronis inhaeret nobis super. naturaliter natura divinae participatio, qua renascimur Mni Tiae L Gm. II.

spiritu, qua regeneramae in filim Dei, qua voce spiritim Piuifieantis clamamus, Asba. pater. Idem evincunt charismata, quae Spiritus sanStila dicitur impertiri. Per ipsum iuili , tamquam stillo, sinati stirias ritti prom sonu Ianeia , ad Epnes i. ig. are eruus -- guas visitas, ad Corinth. i. aia fiunt remptam Spiritus sanesi, r. ad Corint. vi. 19. H die quidem inhaerentem san titatem significant. cenari enim non eli in sola imputatione , aut lavore externo haberi acceptum, sed lignaculo

quodam, & quasi charactere ab immolita separari. Araha quoque, vel puniat, non sola promi lio e. t. aut sola legis praestriptio, sed quaedam portio eiusdem rei, quae promittitur, auli ore Augustino se . ue verbis Ap tala xrat. inhabitatio denique di permanentia Spiritui sancti , non est sola divina subitantia, aut immenuos ; alias non in

uilificatis tantummodo, verum etiam in impetis ac damna

tis Deus tamquam in D lo maneret: sed est etiam energia, effectus, ebarisma, quo anima ameitur, Inungitur . Exornatur. Ex seriptum itaque cocillat impium per gratiam inhoetentem ius aseari. Democli ratur Catholita tetritas etiam auctoritate Sancto m. Veniunt primo loco antiqui Patres, qui ea verba Genesis, Iuoirsiit in fa ijm ei ι ores tam vitae , non de sola rationalit animae creatione . sed de iustitia ae ian.

litate praesertim interpretantur, ut Cyrillus Dies o r. de Trinit. Nar an renua orat. 36. Severianus de Orfieio mundi, & alii. Hi satillitatem nihil aliud esse definiunt, quam effigiem quamdam & smilitudinem Dei eommunieatione Spiritus untii, quas impressinae formatam, ita ut

Adain per errationem reuera sat luerit in animam vi

ventem : per inspiraticinem earitatis evaserit spiritalis . &traria Spiritui sanesi vi .ificatus . In quam opinionemesam inel in alle Autus linum, liquet ex elue labro I. de Genesi eoatra Manienaem eap. R. Et quamquam dicendum et Adamum ah mitici gratiam sanctineantem accepiste ut ae-m litavi libra x M. cap. 7. attamen qui iti hae gratia Dei similitudinem eum laudatis Patribu stituunt, sit ount istam intrinseram . atque inherentem . Deinde S. P. Augulii. nus, euaus verba exseripsisse uidetur Synodus Tridentina, de Spiritu S litera α o. n. is ait o sistit fili Chri aeriae: 3, non a re it Ch M . : M itiitia Dei, uou qua Deus /υ-sus si s a Da . , ι homLὰm Gm isse, eaι pram. Uide Tridenti Seir. vi. cap. r. 8c ean. Io. Fos natis em iustis attonis eatissa, non eis ivllitia, qua Deus iustus est, sed qua nos iustat faeito ideoque non est iustitia Christi nobis imputata, sed intrinsecut inhaerens; sue oritail sit, sive Hhirtis alius a raritate se thus quod No remum ad fidem nequaquam spectat. Denique Chrysodiamuς Horm i. in Epiti ad Ephesios comparatione u latratiares sanuificantem declarat e S. acrepitim quemdam stilio m , O pei aem M , semoque, pavori te aes πιε oris es in e me titum , M-tim mutim freri e butionem eis ias hemines tuis itime non em .... Aeinde rem rectit,/rat in rus fori in arti . O postea ea p. puri nati ν ρ, ius ima ampusi Ar, cr

mam , ptiis vim e seir , feras eas , in amas iam . Quis noci undet his vara iustificationem ita deseri,i, ut sit interior animae renouatio , superadditum mamentum, atque inhaeretit pulchritudo γ Vade huius voluminit pag. 6. quo pasto idem Cliri s si ui deseribit gratiam per la

vacrum reteneralionii tollatam.

Accedunt argumentationes a ratione petitae, & Auetu. stini vestis corroborata. Megari noti pote: si quod stetit

per Adam naseimur filii irae, ita per Chii thim tulit e

mur; enm hoe discrimine, qtiod per Adam contrahimus propaetaticine naturae solum originale peetatum, re per Chri ilium deletitur etiam illa, quae perima voluntate parravimus. Leetatur in quinio ad Romanos Capite Paulus Λp sfosus. At Adam. in quo omnes moriuntur, praeterqri ad eis, qui divina transgrediuntur prreepta , imitati se exemplum eis, oeculta etiam cocicupiscentie lue tabificauit o. mnes per feminalem originena tru nientet. Igistor di Chii fui, potet quod se ad institiam imitanribus prae huit exemplum , dat etiam ii , quot is fiseat, occultissimam Spiritus tui gratiam . quam latera ter in tundit: qua re ait s. Pater lib. i. de peccati meritis cap. II. DE . eis istari in mi qua creatini tu .uis prepter na miri eurienem , η, ια pirat eraeis araria θι iratis , ς Iulf ιs h. Domin undis omitii V. Similia docet S. 'ater proximn capite xv. Praeterea quemadmodum impius exhibet se immundi spiritus hospitium, quando reatu ne es itur neu Instentiae: ita iustius fit Dei templum, dum in eoiae e ut Oritas ver Spiritum santium diffunditur. Itaque, ut ratiocinaret S. pater in eelesti Erillo a ad sitium . nil mundarum .isistim has res spiritus Lives ι, non riam os e

167쪽

isci

tim iustitiam , qua interius excreatus sol, imperium retinae itiquit Autitiam de Spiritu, dclit. c. ii. L --s i , D'. a rasur , νη- - .ci eoωj ui Gor , si ri Γ m. ii . ias, o Iasi, facis. Denique nisi iussi alio fatim litiam inhaerentem, set miserio aut per riviaremen triniec um , aut per iuuatiam qua Deus iustus est, aut per

sedam remidionem rem torum, aut me impuraticinem 3

i iii et Christi. At iu tilitat , . si fit Miritu sancto inhabitanis. re caritate in cordibur nolitis dii si, intrinsecos

haeret, bleoque non e liliit in suo favore extrinsco; ut S. Patet demonstrat citato libro de Spiritu N liteta cap. r7. Jultitia autem, qua Deus tulim e si, quonam si Ditis Me potest, ni i Q -- , se ilicet impelliendo inieri

riS homum pulchritudinem, qua Deo eo aer es ipso; habitaculum e ficimur Ita qui de ni docet S. P. Epistolas . ad Civiseritiam, nunc i . illis bero, quos Deva ju- iisti at, noti taurii remitrit pecora, verum etiam inspirando virtutem. Ad a demisia, is eui, sanat animi lati- , es. noci silum ut deleat quod peccat erunt, sed ut se e- et etiam ne meeetit, auctore io, et M uilino de Nat. de citat. cap. 13. Ac iandem pet Uurimi utique nobi at ilia dona tui . sed aut lilia. qui induti non nudi inve niamus , qua nodi se itur pignus spiri: M, qua e scimurret tenovationem filii Dei, de induente novum hominem recipimus quod perdidit primuρ bomo , ut docet s. Doctor de vitii. N hi. Op..i, de Trinit. lib. 1. c. . & de 'xii. lib. xxi i. ea' 18. Hac argumenta tauri sunt peridens, ut ea lam alioni protollanti una mei ibunatales, rutilis cario in con lare orierint remissione phceatorum re.

genitaticine . tonesis caniciae, ac donarione spiritus sanesi, ut si otiues Apinus. Andrea; l eius, Bucerus, & Ratis homeniis haeret actinam Cotilentus . de quibus Cessander in Cons)liati e de Contr eluit inter Cathotheca . c Prote 1 aut ad 1 v. Art. Consess. Augustana , si totius io Antio. talis ad Culandium, de Boduet in Hi t. Variat. Ii, ait.

Duar. n. lib. xiv. num. O . , labia xv. n. i. r.

con far iustificati impium per impurationem lassiuae Chri-ui, ac per noci imputationem pectati. Resp. sensum vectorum Apolisti este , quod ideo Abra. ham reputatus eli )ulsus, quoniam in tentatione fidelis juventus et & iuisitiatio nis ex operibus legi , sed ei Mari gratia luum habet initium . Redarguit enim illos, quiantum abant non ex fide in Deum . sed ex observati mele α. 3c absque fide habeti iustificationem. Eiplicant A. - si verba textui Seripturae, quibus otopriam sententiam .imessii. Etenim Gen. xv. o. iasta Abrahae a Deo pio. missime naseituri Isaae, Sc numerosae m. leritatis. testimus Cradidis aliam Des , in re larum est im itiam.

Preterea Apostolus utitur eadem sententia ad Calaras m. ει ut dem iliet ex fide in Christiun . non ex operi a te. pis datum esse Maritum sanesum . retunde ' illorum opinionem . qui laetabam homines Ni earnia citemnet si emitissa caii. Itaque tuititiae ridi nena, fontem divinarum er tiarem . altarumque vitulum fidem altrieem tale, Paului ue-mon illat sed inhaerentem iustitiam nobis e feeri noti dene pati di 151dem inquit H emtim a vobis isti aurare t ruem

risas telis Tristitim arrepsis , an ea avissiι e. t Nee o. peta ad iustificationem pertinere negat Apo lotu sed Meet dem eo erati operibtis, Ec ex operihus eoasumniari, ita ut mi operatur, de qui octatione e viribus delii rutus oporari non misit, ex fide auctificetur. Habemus ndestitimum Patili interpretem alium Apollodum , Jacobum nempe cap. m. a . Idem tradit Clamos Romanus in Epi L ad G tinth. , s. P. Augustimici in I. de Peceatotum meritis ea μει. & etiam in libro de Abraham Philo Judaeus. Vettim M peribo, potis . In versu 3. ait Apostolus, qi-s erati a. re p. totis fides e vis as 3ω itiam ; non fides Chrilli, sed fides

riti, qui eredit in Chri sum . a . c. ., ostendens fi mplurimum predesse, atque propter Illam Opera magni tegi. mari. lti piis imo denique 3 . non imputari mera, . iadem El, ae noti inveniti in impio, cui suilifieationem Deus impertitui, maculam evi e . Hanc signifiearuinem habe inibum hebrateum a diri. si ves , - parari. idem esse, ae non eligi ab hamine tua incat' pcenam peccati, neque id dissiteor . Allata modo Apostoli sum vectorum expli eatione. respondeo Se Jas ira methodo. Laudat vecti, docet Paes ac fidem esse iustificationis initium , per eam ompa hominum reputari & xiii mari, atque Abraham suis c Deo aceeptum, quia in tentat vine fidelis an ventus est: eoncedo. Docet aut impetum auuaricati per sesam fidem , sui me solam iuis iam Dei, aut per solam non impola dio m peccati; nego. Osp. i. Idem Apollolvi ad Rom. v. as. inquit Sior μν vis diadriam ianias his tuis puratores εοκλ- ιμω mia

Re p. te torquendo argumeorum. Qui e ui in nar pee eatorex per obedientiam Adae, tiropagatio e naturae con trahunt peccatum, quod neci eit imputario praedicti itii,

hedientiae, sed reatuc de macula, per quam Ostuntur stillae, filii gehennae, filii vindicta: ut diximus pasta Q. igitur qui eonstituuntur iusti per Medi timem Chriiti resim regeneratione spiritali Meulti limam gratiam, quae minea

imputatio huius obeditio . sed inhaerens iustitia, ct c, illas a Spiritu san iahabitante diffusa, per qam esse mul si ii Dei, alii nominiosis, filii adoptavit ut demon

stratum est paullo supra. Deinde respondeo dii linguendo,oi. Per i hedientiam Adae e lutulae, peccatores, & per oti. ditionem Christi totistituimur iuili, tanquam per raulum

..entem e me sariam, toneeda : tanquam per caussaui formatim , nego antecedens.

opp. q. luilificari impium per solam imputationem in stiliae Christi, doctrina est Apostolica sanctorum palma

auctoritatibus eonfirmata. Enim vero Paulus in I. ad G.

Res' chiillum fami in nubis esse sapientiam .icillitium,

sanetificata ern , redemptionem. aiqua in ipso nos Deo Patri esse gratificatos , quatentis e. t caussa eis ιem , per Quam sapiamus, per quam a peccatis Pungemur, per quin

oemur gratia Spiritu 1 sin hii ea stilicet fgura metuo ismiae, qua Deus in Psumis dicitur sortitudo no' ita , viditus, spes, salus, protellio; qua Ioannas x D. nune, tum aius dicitur vita aeterna ; qua ad Rom. v m. o. p. dentia eamis mors dicitur. prudentia autem spiti tus lita, di pax; qua Micia. I. s. Samaria dicitur pravaritatio I to , Et c. Et quidem iii ι. ad Cotinita hortat Apodaeas. ne gloriemur in nubis, quor iam Ches useius mori essipiensia a Deo, justria , farieti istia , in reuemplis: quorum verborum liquet tume sensum esse, non propriti vitibus, sed beneficio mortis Christi, in quo stinus nova cleata A, m

vumque 'mentum . & in quo signati sutaux spis tu pn, missioris lancto . accepisse ti, desii tiam fidei, iustitiam,

aliaque piatiatum munera. Praeterea ex euo Chiillui satiussi nobis sapientia a Deo , sequitur ne fidelibus minime . linere scientiam Chrissi, fideique stitutemi Minime. Itaque ex quo Christus dieatur nouea tollitia, nolitaque i stificatio, noci consequitur nobis ivllifices viis gratiam n quaquam infundi. Pari iure Bom. in eadem Eputola allerit talium laetum nobi et ivitii iam a Deo Patre, quoniam illius meritis nobilius ilia donatur, neque haec ninas in tas , seu inritu ; ibique etiam ipse aseri exemplum culaae, quae in nos per Adam 1,aducitur. Explieatur eodem pacto locus ex Epulata ad Epties a lepromptus, cuius supta attulimus in lignem Clim stimi ei politionem. Addi u hic& gratiae scii mentionem . nam habetur, la Lauem gis. ria eratia fuis, ia otio hiat si est ina m dilesia Filio Da r

ascit. Demum proposito M. ι epe ponitur ab A lolo

iti j iιia, o faues rate voritaris. At indumentum exitia- festim est . Igitur I iusti tia .

Resp. Argumentum in haeretito; retorquendo ἰ 2 imo, quia indumentum revera adiacet corpori; itaque tu ilitia revera adhaeret animae. Deinde . quia ita hortamur ut induamus novum hominem , quemadmodum vi deponamus hominem veterem, hoc eodem loco versv rL A ad Colos. cap. 1 t. v. Atqui veterem hominem induimul eontia henda

peccatum, & obsequendo descinis carnis, irae, indisαν

tioni , malitis, ceterisque malae eoncupiscentia: Heesiexaι- ά. Ergo induimuς novum hominem, Mariam rexi, --, atque vartules, quatum Christus emplam n is eri,

exercentes. praeterea, quia Apo lotus ad Ephec ivi ducettidie induere novum hominem , dum renovimur spiritumentis nourae, Ze ad Colos. dum tetamamur ι xu adum divinam imaginem. Renovatio autem spatituri diria vein inis risu matici important interiorem ani tui pulchra u dinem . In ivper di tinguo minorem indutae tum vittin secum cit; indum tum corporis, iranseata iaciumentum animi, ne . Usitata enim Scripturarum stras rinurum A sitas indumentis aequi palantur. Oc Nitrae lam Sap. v. la. Esaiae xit. Ita, a. ad Corinth. α - , a..ad Thessalon. V. R de Utato cap. m. ad Colias. His , a. Vide pustinum n, a. de moribus Eeelac. p. xxx num. R dc Serm vivi. alias ar. de civetiti num. 4.

168쪽

suas

enum

, et n.

LIBER DECIMUS NON Us CAP. II.

opp. ub imo. In L ad Corinth. v. D. inquit Apostolus rIsaram qui nori remerat Metatum. μυ nesis meratam fecit . a nos iasia ereMων iamr a Dia ... ipse . At Chridius meta. tam lecti solam imputatione: Nos ergo sola imputatione iustilaa esseimur. Confirmatur hoc argumetitum es Augustino scribente eap. xli. Enetur. num. Ine erso pecca raon. til nos νωβιῶ. : nee mina, seu mi, nee m nobis.

sci su ipso: hiatia . . pereasti m non DAm . sed αβνum , Maeis se. Ita in notis ea Iuartim , simii tu e caruis pereati , is qua e Afixas ea, iami striist. .. peceatam non diei hoc loco ab Attaloici ipsam

pectara maculam . sed sacrineium . quod in ara erucis Chri-Hus obtulit . ni cicis patri reconciliaret, &moriens in ea

me, in qua erat smilitudo peccati, nobis spiritalem hi tam elargiretur. Id liquet ex veriit Amitali, α exestato cap. xli. En h. No' enim ait Paulus, Is,. qtii non noverat sinotaem , pro nosis petaritim feeis, tamquam pro nodis Cniustus ipsi pecea.erit; sed . Eum, qui vim naisTal ruarum, idest , Chtitham . pro vitis servistim ferit. Quid ea autem, ne e D s Christim pro uobis tenorum , niti . Fecit pro nobis siesilietum peo peccatisὶ Hiae L P. Horri s il ρωά sem coniis pete fac inquit ι seueras, Listis erao isse periuram , i eri oncias ad uisiencia Heruta. In rere quisse Me perearis ineuia, ν fori filia pro peccasis :quod veri s. factias es. - viva in ur .ua . Senius ergo apertissimus verborum Apodioli , de Augustini eii , quia heuti causa iniciens. ae meritoria pallimis Chtilli. qua mortuus est in similitudine earnis peccati, non eli peccatum quod ei inerat , quia nunquam vixerat seeundum vetullatem peccati, sed me tum in nobis constitutum ae Muttini; ita eaussa effetens ae memoria, per suam muci dati lavaero baptismatis renaseimur, non eli iustitia uo pia, sed Dei, nee in nobis, sed in ipso; eo quod mortui gerato mo te Christi reviviscentem gratiam adepti sumus. eteram ut Chritius ob peceatum , quod nobis inerat. v re mortuus es , dc uere laesus est caerificium pro peceatur ita ob tu titiam . qui es in illo, vere nis peceato mori. mur, vere acquirimus spiritalem vitam, ac spiritus novitatem di ideoque argumentum istud, quod prima fronte videtur dissicile, e firmat Catholieorum sententiam. Quaternio m a. ut inquiunt, dilii neuo maiorem Emeimur tuiti iustitia Dei ui Christo. eski-ι. , ae meritorie, emcedo tforma tiro, nego. Atque hae dii itinione cetera omnia, stamen alia sunt, dispellamur.

CAPUT III.

CONSEQUITUR. hoc Mei Catholicae dogma exi prata

cedenti r si enim impio, dum gratia diuina ju fili. caret, revera ini datur Caritas ipsum Deo gratum rei dent , atque illi cor novum, & spiritiam novum impe tiens . eique sane iitas inhaeret intrinsecus; pm eclo non tegittit peccati nequitia hoc tantum sensu, quod a via. eis 3 iustitie Chri ui non censeatur ad mam: ae , veluti Iaeo, haedina pelle conte ius, peceator iniquus Permanens . 3c indutus velle Agni, qui tollit peceata mundi, divitiam benedicti em, mereamque haereditatem aeeipiat; sed reapse iustus redditur, sanesu . atque interiori pulchritudine . animique decore eromatua . versemur nihl Pole-ciux in hac quaeitione paulisper, ne videamur ne satium

aliquid pretermisse. PROP ITIo. In iustiseatione impii a Deo vere re.

mittun me peccata.

Demonstratur primo Seripturis supra productit. Sanctus enim David Ps. L. sic Deum pleratur 1 Deti iniquusus meas ' Cουν inti tam ora in me, Deus: N per Ehecnielem Dominiit sanctificationis spiritum promittens eam. Mianis δει - inquit) as omnitas anquinamemis is ijss . Hac, aliaque loea . si in proprio, obvioque sensu accipiantur. aeeipi autem debent, quum nulla sequatur releagriantis veram animi mundi trem, innovatiorem , recii tudinem , silchritudinemque significant. rterea niti afirmemus vere tu: iseatis remitti peccati maculam ; consequuntur grauillima abii, a eisdem saetistiterit ad .ersantia. Sequitur primo riclesiam Sanctorum, ad quam pertinent tulit persevenistas in gratia , haberemtam di maculam , atque in caelesti Jovialem habitare aliquos coinquinatos, neque mundos corde duntaxat, sed immundos etiam faedosque frui purissimae, divinaeque lueis splendore. Deinde sequitur Deum noti iudicaturum elis homines seeundum veritatem . neque secundum opera D n- Et quorum opera perversa sunt di abominatione, cilioque di iis ma , sit Judex universorem lauditius Ic coronis euis mula iuras. Tertio sequitur, ut animadvertit Mattinu Beon ut libra a. Man. cap. I s. q. F. iussum comparardum esse . in protei fantium sententia, sepultas dealbatis , itiqui a fretida radavera latent: ac prupterea iuilitiam , suam magnopere iat itant Calviniani, illam esse, quam in Pharisaesh Chri itiis Dominus execrabatur. Addam i,tiocinationem ieitiminio Augustiat confimitam. originale peccatum fiet laratrum baptismatis, qna rum ad reatum. 3e maeulam mestus tortitu . parate eringo deletur pectatum auuale in renatis per grati Saeta. mento pomitentia collatam. Antecedens negatur ah Ha reticis; sed probatur Seripturis, in quibus Ba triari discuntur homines ἐκ rem sonom pereor iam . Ah . II. agis baptirati vocantur abiatι, Destistori , --ιι. a. ad Cistitit h. va. II. ipsiunque bapti sinum paulus appellat Dis erum regeneraliovis . oe --atiouit spirius Ioel . ad Titum m. I. Et coafirmatur auctoritate patrum, praesinimS. P. Augustini seribentia lib. i. ad Bonae cap. D. Die t

si quis ρὸν Iesu Chri Domini nostri arariam, Pae in s

at nan Φm raνi, anathema D. Argumenta autem petita a concupiscentia. qtiae remanet in renatis, soluta luntlib. XIII. cap. 3. neeue enim concupiscentis ad i.1 a1 l Ile in Imnens pectatum est, ut ibidem declaravimus.

tur . nm puniantur , quemadmodum vulnera cimteguntur emplastro, do: ut autent re vavam, ut em ritur veste neeto e sequentiam .

Opp. a. Impius mih ivllificationem coram Deo remanet turpis & inquinatus. Nom ergo illius matula deleta eii. Aut. probatur verbis Isai x lxiv. A meis stimus vis inritia. uas omne, nis, aes pannus m se istae unit Ueius iii nimis. Et psalliti io. r. ει - intres in istat o se is taes. Dia non jumsecabaliar ant v an rae o A L. M. Resp. nego anteeedens. Ad Esaiae locum respoMeo , abiici sciri promulgatio em Evangelii, ta suam immu das, orificationes letales, quas appellaibu Lyciuiones etiam Paulus ad Hebraeos Ix. i. atque poli Christa advisium Iu.daeos in lege sua merito si eri tamquam reos . de eoni minatoae atque ut ab Esaia primuntiatum eli. Hanc imterpretationem mes at Α-lapide ex Versuae Arabica, ex Comment. Hieronymi, atque ex contem e Musculi Lutherani. Addimus expoliti em Foeerit Tom. iii. Saccratici P. r. Tneologi Tridentini apod pallain lib. viai. his Etaiae uerbis doeueruot demon irati, non quodetincta su omm opera lorent contaminata & rriminosa, sed quod multorum, quamvis viderentur honelia. quam plurimis noxarum maculis aspergebantur 2 atque hane pariter ex silicitiem probamu . Demum ipse Calvinus in hune locum inquit : His f. h. inutim testior. ρωeu popula δε heia , .u--.,emiis is ens sino ex eptione Iusso a xprimat; in quitas tamen nonntitii resolaue ρών. Deiriti rore/: Ma fuseo. Pia nem iovis sar ad sint Iis, ses δε

ma clade asei M osse . pone furci do eo θυι- . videI. B. Du. Hames Tom. g. pag. 78. Psalmula vero h unum demonstrat, russos in Hiqua venialia peccata resa-bi, ut etiam ipsi debeant divinam imp orare elementiam , non autem de sua iniritia praesumere : quamobrem ait etiam Joh. iv. 1 . N omo Dei rem rasime jtisse Mur . istis fallare δεο μήον eris Recte Augustinus in cit tum psalmumr Noli eua Mestim in re tu ,- --. saan mistitit νε ἰαι mihi via ον, predine i sti is es fora tus --εAiam , es ros me ad eam, o Daris iis rei p. Ceteram adem invia, nisi ivitis innocentiam N iis tredinem existi iactet in tere , minime Pialmox var. 2 i. dixisset: D

169쪽

DE THEOLOGICIS DIsCIΡLINIS

haeret evom, sed is fra visam ejus ; caussam proferens . xu iam, Homa via r m fatia , O mias tu eriis & Ma Ut is, et1- nee tis evin s imiterin Amans conditia. Etiam Gregorius libra riam Moralium in fine omnia inho de pti a nisu ine deelarat . Solei opponi etiam Α-htosue explieana libro a. de Iaeob ius iseat anilem exemplo eiusdem lacob sese vestimentit Eiau, ae pelle haedui: -- evitanti . Ex hie inserunt Heret odii hominem semperditi contaminatum & impium, atque tulit ua citaui e

regi tantum extrinsece .

Resp. eum Vello illo Adv. in s. Tore. Hiemn mi q.

4. Sanctum Doctorem respexisse ad humanam eondaricinem Dei illatia dem tutam . nee non ad venialia crimina, in quae cadit etiam iuitiis in corpore tomptibili ingemiscens. Novoa ergo, ae veteres haereticos appellat Hiemtiymu ridi stas, S pesagianos; quorum dogma orat mae hominem .iuete absque peccato ; ut diximus libro xiv. cap. a. Gregoriua loquitur de bonis operibus , qudi nos approbamus A eum mendamua ; in quibus appetitus laudis, typhusque tiperbiae infieit iaciet talem. Ita respondet ad articulum 33. Lothen Ressensis In eomparatione saeoti cum homine tu.

sistam ce prompta ex Ambiogo nili tamen supposita ut

si eut in aliiq quibu1lihet, necestim non est ut tes retas 1 misim res indeant. Dici inue praeterea iuitii iam Gnili , qua cooperamur, memoriam iustificarierit caussam esse . novi formatim. Ae demum in hoe stant esse comparati ne .n illam polamus, quod iiciat Iacob aliena uia. se indutus ioceisi. ita Christus talius in similitudinem carnas peccati vete languores no ima tulit, & autitus eii propter scelera mi lea. Quamobrem in libm contra Mendacium cap. ita scribit Augustinus r per his as pellas peceato, Hreunt

Praetrinus Erraticorum araumenta petita ex eorumta irine debiti quod sola Chirographi ab latione temittitur .

bnimvero in peccato pr. ter reatum pia nae reperitur quinque reatu; culpae, sive inacula, idae.1, inhaerent anime tu paludo, avertici a De . restique ordina. carentia. Dilserat ride hae peccetii macula lib. xxi. cap. s. Quamquam ut odibitum prent quodammodo deleri intelisipatur per Dei eo donationem; tol si nequit animae deformi taet de nequitianis p., inlusani sanct ncali is gratiam. Fieri quippe non praeit . ut pet sesam denominationem metrinsecam iuili iii

auferatui privatio. sunt, tenebrae dispelli non pollunt m is. t lucem ; avi Datem hae prodidentiae lege ita imp ut iusti

r 1 or, ut elut riracula per inhaerentem gratiam absiti Q tur, ac deleatur

ati de p-tentia saltem absoluta polliat Deus absque gratici in his reme meeata dimittere, alteram nam hulit Aia geotia & metatum e silere simul valeant, teneatinos in utramis quaesti me affirmativam partem discipulie Iii. ne taliuam cum Thomi lita schola mitiatibus . Hiet omnino subserinundum censeo. Quomodo enim mari tolli pote i, nisi per .itam/ Quomcdo animari uisus, nisi per titutariaioli aurationem Quomodo hiaminis caraalis uetollas, uisi et innoυationem iptrama Quomodo ere lapideuis, nisi per eat iura praterea quum reatus culpae ut privatio imilitia . priuaticaries acilem per tota in foem in ahkeuant ; am repugnat hominem impium absque gratia tuli ricari . quam radicum absque iacultate vitis illvini nationem teca mere . curvamque lineam fine rediit me sim direeiam .

Desendi quidem pus et scotniarum opinio, s in peccato essEt Gla ratio debiti, sice Natus putiae: eum exitiae

in illo etiam maeuldi tui paludo, num video qua valida a sumentatione pollint iide a soruallae oppo iram sententiam i

evertere.

Idem de altera quae limie dicendum es. Quae enim N ipatio trutilii eum iniquitate. lucisque eum tenebris Quomodo eiu idem homo limul ae sei l ad Deum eon--, Α , te averset ab illo; naius ex Deo, atque peccato motivus; templum Spiritus sin Eli, ac Diaboli membrum,

Dei filius, de filius Helial ; Amicaa, dc holtis eiusdem Dei Deinde cum aratra si fiseans iit a catirate indis

vulsa . s Meratem de tinfilii ad simi l existant , cur nompoterit titit uiis caritas iura cum reatu damnationis interna, ut commentiri eli proh xxxi . ti xxxii. Michael Bam ἱ Punior ergo, probabilior. ae veta eii sententia

Nostrarium . Nam quod movet Mailrium, aliosque Scotis, , m G talia rationem qualitatis physicae foemas iis dis.

s. te ab eo 'nod ei esse animae lauetitatem atque mundi item : aut delet em peceati esse pratia essedi se is viritim, quod potest divinitus impediri; aut posse iustitia; n& culpam eo pacto smul manere, quo fuit in Christo cum alitudine triltitia; id me nihil penitus movet. Principio D. I. illam di liues clem diem probo: ne ne, stitur. gratia erit gratia spetiata ratione quam liν , sed ratκα. propria, quam dicunt L eis avi ; quemadmotum albes, non est albedo, quocilam alitas eii, sed quoniam inte, qualitates preptram habet naturam, Ec labietium arui

peculiari rati e; quam si aut eras, poperam autumabuat

Dedinem peririanete . Atque ita nego in tralia di tatui esse ovis late . de ine munditiem animae : de praeie ea , ut figmentum illud admittam, aem gratiam esse gratum in quantum eli quatitas, eum gratia si, quatenax tacti ficat animam, de illam Deo gratam reddit. Peccarem .e m deletur quidem per gratiam . sed tamquam privatio persormam ; nee fieri poteu, vi torma ae privatio simul eii stant si in exemplo vita dc mors, lux Ac tenebrat, tuta vitas & re 'itudo: unde affirmamus in Sehola, quiaγε. est Deus aliquam preducens sermam impedire erium illius ρομι-- , at non priv Ii-m. Beatitudo denique .ae tristitia fuerunt in Chrilio eomparate ad diversas is Dionee animat, diversumque obieetum. Beatus enim erit secundum superiorem rationem, quatenus mens divisitati adhaetebat, di trillis quatenis eoi tali sensu suscipietiitiata iam sibi palltionem . ut ex clam lib. xxv I. At quomo.

do eadem animae voluntas potet esse a Deo aversa. di ad Deum conversa Itaque non videntur ratiocinationes Serutis latum nimis validaei de quamvis tolorum opinio: st Q. tholica; no ira tamen maiorem uim habet ad refellendae haereriem opaugnantes inhaerentem sulfitiarn, ac times ibi quentes iustificationem 3c culpam.

CAPUT IV.

k sus haeretiem. eua autumant heri mitifieat ahae petsci am fidem absque ulla praevia dispositione, motiaque iis heri arbitrii, declarat quid ex parte nolit neeestitiam sit, ut tulit alio is gratiam consequamur. Ae primo definitaplius tui fificationis exordium in adultis a Dei per Christim Iesum praeveniente statia sumendum esse . damnans pelagianos ae Semipelagianos errore , quod saluit, ramum sit

ex nobis, atque ex humanae uoluntaris conatu. Neque e

nim potandum est, Catholicos, qui negant homines sola fide luilificati , ad pelagiana dogmata declinantes opinati. quod operibus sne preveniente gratia patratis insit ratio aliqua metiti. Nam si Me sensi, protestantes contenderent, non ex operibus homines tua raritati, leu per huem, quatenus sdes eis prima gratia, δι opera sees ahique Me sterilia sunt, Deire posset inter nos illosque ratio concordiae inveniri. Nullus quippe Scholaificorum unquam reclamavit aduersus paulum, qui redar uens Judaeos sese inflantes, propterea quod onus legis tulerant, e. caeremonias servaverant. scribit ad Romauca cap. iv. Abraham non ex me. ribus 1hille tu. titia iure , iliniens initium salutu fidem Chibui. Nee reclamavit. dum stinister Ambiosus, Hilarius , aliique protulerunt gratiam non esse ex operibus, ne quis et e tur. Ni l enim verius, quam humanam naturam nulla fide Nili , Chei ii di te iurieritimis imbutam, uilia naturaliter pella. quod pertitieat ad sanctitatem vetamque utimam, ut docet S. Pater Augustinui vi Nat. 8c stat. c. a. de H ede: . SS. cap. a 3. aluidue in locis eompluribus. Fgamus de hoe latis in libro de Haeres pelag. cap. ta. Merito ergra Traitintinum C cilium haereticis calumniandi Callitatem tamquam pelagianos occasionem omnem empiens repetit auii dicatiotiis exordium a graua praevensen- te atque ea mutione permista tradit quomodo adul:ui ad

gratiam san8bfieantem di boni debeat . et sui tu, heri de

Osuiui a sectas negantes necesia iam eo ex parte peccatoris aliquam praeparationem.

ve . sine caritare in Detim, O praxim m. In Colloquio etiam Alien mos an. 368. in tet alia traditum eli, sona opera

Meetes oria GD a.ι salutem: euod de philipput Melanchthon assentiret in Diatriha de sustis. Viiembergeases, de Prote.

sfamet alii in Misena Urbe eoogregata an. il . ita ut cocique

raditur a Caniso. 8c laratino pleraque paradoxa ex librisi; tum e geri qui ibidem non exiem. Sed redarguuntur, re , meritoque t nam Flaceiani. ideli. Jenenses, sic a Frucio Illyrico disi. omnia opera perniciosa esle e tendunt. Me

lanchthoci . ut animadvertit ad arti iv. Contes. Aurullanae GO

1 fer soannes Hostineis eriti, in Locis scribit propter sesam nisi misericoteiam , non propter dignitatem operum re mitti merata. Zanchium proterete studet in examine Cal-

les haereticas velitationem eensemuc esse logomacha m, . quidem qui nece litatem operum ad salutem concedunt, mi

ulme loquutii ut de necellitate effo/isi is, quas ad silutemper se gignendam, dc iuiliscatiotiem prometendam aliquid valeam, sed de necessitate, quam Witem retenses uocant prae emia, absque concursu ad aelum iustificationis, q-

170쪽

LIBER DECIMUS NON Us. CAP. IV.

liceat Demadi

hibesi mrant per solam in Christiam fiduciam . Quarta otuem Synodus Tridenti metune non seium actus iustificationem precedentet commemoravit, sed etiam d. eoat . quos impii divina gratia eicitati ad suam ipso iam Iase ''ia 1 ιobis in eidem a Dae δε re a viis . o operanda AEoo Mur. Verbo dieam. opera natavitii nequaquam negarat ; hona esse. habere metitum, & ad laetificationem

disperiere . id negant. Consulto etiam Tridentini patres de soles adulti et loquuntur. Poeti enim ad statim baptismatis perinus liberi aris bitrii das clinon potiunt: es imum quidam haereti rum in illis praeedere potant firmam in Chri illam fidueiam, prae veniente usu ratiociis aetatem. Vade s initim tibia , atque porteurum ὶ oppocientibus autem ad tollandam neces.sitatem dispositionu merorum exemplum respondet L P. Augollinari libra r. iae peccat. meriti cap. I9 S. pro Iora rnruentis citi vii mis funi, quia sensim H Iemla non iams Misa 1 - H de . . sim, νιιa smi M. I um ex Andi murum A sedit. Si otium preperira recte e ea voca μν , Doniam isdem pis verba gestumiam ς ui sis

gruis ignorat, quod Moeriar a paratius si da rati ales a -s veniens non mea uerit , Me s. ii iti ratis .aηra frenti a I x Har. una ei pinis i ρω a paretia aecep I Exemplum itaque parvulorum si non demon 1 leat quod in adultis ad iusti stationem necessaria noti sit fides ; neque demonstrat uod in eisdem ne stiria nos lint reliquae dii litiones. Est itaque harum dup iutionum prima, Fides. Hauc minime Carbolici excludunt, latenue hamines tu ibricatiri M. , m suo sis neminem poets. Mutere Dis , n t ad Roma v. N ad Heb xi. ἀκet Amabolus r nec ignotantes etiam Apostolis suisse praeseripium, ut priusquam gentes baptis male tinaerent, illas Euan kis imhuerent veritata dos . Ab ipsa nde testium esse salutis, illamque Onum Dei esse, ne quis glorietur. pol remo Capite de M. Semipelagiana relendi collinis ex Amullino argumentis. Putalia Haeretiei fidem, qua iussis mur, este sidueiam, & certitudinem, qua ahique ulla haesitatio e promi, infirmitat ti di indispositi

nas certe credamus remitti nobis peccata. At re ite Comcilium cap. 5. Mem, a qua sumitve tulit uaticctis ex adium , illam ine declarat, qua credimus vera esse , quaari in rias remelara sunt. AEUM . Au in Hamsa, a Deo μ INMari impium pis /ratiam e s. per reue-ρυ- - , quaose m Chri Iovi. Eam autem Haereticorum fiduciam ex pungit seq. eap. s. N Cano e L . Enim vero licet ad iustificationem etiam spes , humilisque sine laesantia fiducia necessaria sit, quum di nobis dicatur quod olim paraJytico Mat. ix. r. Confida Mi. remisι tur tui peccara ptio ;etamen fiducta lita in fide fundata e l. quia ideo in aliquo fiduciam etaloeamus. quoa am credimus illum fidelem es e. ae veracem. Fidueia itaque nequit ese fundamentum salutis, neque prima ad iustificationem dii l4tio.

Ad fidem ergo, qua in Deum credimus, timor & spes

cons quantur necesse elle timor . qua pecearorum nactro. Hm tons ratione utiliter concutiamur : spes vero , per

qua n ad consiletandam Dei miseruolduun animum eo - ertentes speremus nobis Deum propter Chri ilum propristium fore. Ae de timore legimus Pim xiv. Tinter Domi ni fisus ti or de spe ad Rom. vha t. spe fore ae ιδε-s Ubi eraci per fidem intelligit homo se legem transgressum di damnationis sempitertia reum elle, Deum autem mi- siricordem ac iussum haud ignorans noti pocle impium, niti respicat . vitare pelienna supplicium . concutitur diis .inae iustiti, timo/e ; ιed propriam infirmitatem. atque da meritum perpendens, ad Deum e fugiens, quem icit nolle mortem mecalcitis. di neminem in se sperantem desere te, cum regio propheta, mininas inquit 3 ne in f,more a arguas m , nequo in ira mersias me . MV serere mei, mim, ruoniam insi vis sem. Ita fides timorem, timvissem, spes orationem gemitumque praecedit. Enumerat deinde sacrosaneta synodus dilectionem, qua Deum ramus, i 3 siis fontem diligere incipiamus . nec non odium, & detes a timem peccatorum , denique pro. positum suscipiendi sacramentum . inchoandi novam vi iam, & divina mandata servandi. De has, ubi disputabimus de saeramento perenitentis . erit sὶntillatim pertratiandum. Sat est m,do animadvertere, quod sicuti a Deo per pra-υam cupiditatem aversi fuimul, ita ad ipsum debemus per UEiam citerii em converti ; nam scriptum est Erech. xv t ii. N. o Nertim. 4, uita ponitensiam os aisiata, .nistillaritus vestias mn - sis in misim ini Laas i quibus exhortatronibus paena sunt divitiatum Seripi rarum eloquaa. Qumiam vero prepostum novae vi op ribus e probatur . nequaquam potandum est excluda a Truentinis patribus . pex t. im in peceatoritas heiulta insuetudine gravatis, opera qua iam popalatona , quae debeant at quando iustification em praecedere. Etenim hic latur Domin ut impio 1 per Ioelem ii. Conten mini acime in Mu eoia. t sis , in Ie unia, o furti , o pian ivi ;& per Euantelicat Institutiones Luca iri. ut iaciant frues saunos pomis ii : & Petres Israelitis compunctis corde

Are a. verib ax inquit: ν η tres; ho. O lopria rur unus uisque vribum In .smιπι δεδε Ch i ia remiis nam petrasoriam . Hiae haud vulgares Theologi docent qui-hosdam precatoribus abseluti em noci esse impendendam. nisi etiam exterais operibvs Iliauerint se pre inire; quod probant auctoritate cypriana in libro de taplit . ex antiqua Ecesesiae di eiplina, iuxta quam peceatores laboriosis

operibos ante re titillationem addicebanine, aliisque argumentationibus plurimis. Vetum de his alibi. Nune quod institutum erat, exposuimus Catholieorum sententiam citea dispositiones ad tuitiseatioclem nee larias, coem --1banies smul requiri ad illam actus liberi arbitrii.

CAPUT V

Paulinae. cui nimium stant, sententis sensum aescopum inquirentes. Tertio,& quarto capite Epistolae ad Rom. se tibit Apollia ut, haberi tui litiam per fidem Jesia Christi, iustificari impium gratas per redemptionem, quae eliin Christo Iesu, N iustifieari per fidem sine operibus letis. Abraham noti ex operibas aullificatum, sed per ndem . His Apollauieti ducti mom niti sellam nihil in impio,

a fidem ricipias, adicilliscatio mobtinendam requirunt. Ipsam quoque fidem pm suo arbitratu explanant & eitcumscribant. upum enim fide una Christi credamus Incam rionem, & quidquad nobis aut Seriptura . aut Traditio pro Porit, nee noti virtutem fgna de pmdigia patrandi . pr. postumone boalaminium . atque rem elatio m. setiti eadem spe remit Helem peccatorum , aetereamque vitam expectamus . at ue eadem virtute caritatis datisimus Deum, di proximum: dispeseunt in triplicem illi stam et His ν iam . qua traditis mylietus alsen i mn . Misisti orum . qua res mirandae e sciuntur, ndemque Prem si iti m. qua fi iratisime tenemus imputari nobis 1ustitiam Christi. Ae fidem , per quam ivitificantur, non suam si ν m. notisdem m raetitio, , sed esse solam fidem p - tim diυι narum, temere pugnaciterque contendunt . Dabo itaque operam , ut primum pauli mentem pereipiamus . e -- litans ab ip nequaquam in tu tificati nix negoti, αξ ut liberi arbitrii . aut Apra enumeratas di 'olationes ex Mi ; evertam deinde Haereticorum desola Mepe ,-

ma commentum.

p RopOSlTIO L Paulus Apostolus non eo sensu d cet hostines tortificari pet fidem sine operibus legis. ut sol, ta Chiillum fiducia gratiam iustificationis obtineant.

neque ad hane disponantur etiam spe, dilectiore . ceterisque virtutibus.

Democliftatur i. Hoc unum intendit Amihilus . ne Iudaei ad fi m Christi e versi glorie tur quod suerint 1 men Abrahae, quod divinat acceperint pmmi iliones . quod odi circumcisionem & reliqua legis opera, risci per gratiam' diψinumque popostum, nora per redempti em, qua est in Chri to Iesu, voeati suerint ad E. angelium, dirigens in hane scopum Epistulis ad Romanos 4no praelitata tapita: in quibus divit quod lex , exclusa fiddi gratia, minime ad iustitiam reciducit, quod tam c entium . quam Judaeorum opera, per circumcisionem atque m lium expressa, ex fide . de per fidem , sellicet praeveniente gratia , cu us primus est mos fides eii, aeeepia sunt illi, qui eli laeus novi Iudaeorum tantum . sed , Gentium; quod Abraham novi ha, het platiam, nisi apod Deum, propterea quod non per carnis tit meisonem . sed per ridem Med a toris laesus ei Pater multatum sentium. His sola Emilotae Paulinael Hione eo erta sunt. At qui talia. es ad hune snem procluntiat, a Iustitiatione exeludit duntaxat opera , quae fidem praecedunt, ae sunt absque gratia praeveniente ; si veopera legis. aut Mosaicae sint, aut naturalis . absque ulla Reparatoris fide mirata ; Eoo autem excludit opera fide directa, di iam divinae gratiae adiutorio. Paulut ς' . dum inquit nominem iustificari per sdem, non ex operibus i gis , minime exeludit opera gratiae, timorem . spem. c ritatem , menitentiam, de nouae vita propolῖtum. Praeterea. Si paulus quaecunqne hona opera extridit , de nuda ae ibia fide sermonem instituet. non de fide op xante per dilisionem. Id vem quia sbi potest periuadere principio idem Ap κ olux aa Galatas in dia ait . In ον uti Ioti mς- ι νι meis. oti id istit, ne o primi iam:

cto potat solam fidem iustificare , qui .iam aperte docet fidem absque caritate nihil plodesse Deinde ad Hebraeos

SEARCH

MENU NAVIGATION