Friderici Heusingeri ... ab epistolis Commentatio de iure peculii aduenticii extraordinarii, tam Romanis quam Germanicis legibus atque moribus constituto

31쪽

etiam illud tenendum est, peculium esse uniuersitatem, k adeoque in ea rem succedere in locum pretii. Si itaque filiusfamilias vel eius tu- tot Pecunia aduenticia redemerit, Praedium re demtum eodem erit loco, quo fuit pretium. Alias enim parentes occassionem haberent, libe-iros usufructu in peculio aduenticio irregulari defraudandi. XI.

Affert quoque Strykius speciem aliquam peculii, de quo agimus. tb Is Patrem non melioris conditionis esse aliis usufructuariis, ideoque bonis filii abutentem usu fructu priuari, e istimat. Hanc vero sententiam, in qua et Lau-terbachium cin) aliosque ab eo nominatos esse video, vel ideo tueri nolim, quod iura parentibus plus fauent quam aliis, Quare quod non- . nunquam fieri solere tradit Strykius, ut patri male administranti curator adiungatur, id semper obsieruandum esse puto, ne legibus simus duriores. Quod vero Faber arbitratur, cn) Patrem libfris alimenta denegantem vel bona dilapidantem, qui liberos fame perire patiatur, usu muttili tacite renunciasse videri, id a iuris ratione haud alienum esse puto. Licet enima i. Ieges

32쪽

PECVL. ADVENTI C. EXTRAORD.

2 Ieges parentibus aliquantum indulgeant, eorumtamen sceleribus haud patrocinantur. XII. Frustra quoque huic peculio accensetur Pe- cunia lustrica, Ο quam Bergeriis ob voluntatem donantis tacitam ei adiiciendam esse putat. Sed nescio, an huic sententiae stib scribendum sit, cum leges sp) omnia ad peculium aduenti. Cium ordinarium reserant, quae filius filiaue ex alia causa adquisiuit. Quoniam igitur regulam aliquam generalem Iustinianus constituit, ab ea temere non est recedendum; Praesertim cum adquisitio peculii aduenticii extraordinarii contra eam introducta sit, ideoque ad casus non ex- Pressos extendi nequeat. Quare Cum CarpZo

ro ci) et Braunio cub haec munera peculii adventicii ordinarii loco haberi, puto; quae sententia iuri magis consentanea videtur, quam

Brunnem anni cx et Radouit ob ad castrensia B s bona

: co) Stryh. ad Lauterb. p. 26 o. Boetimer. introduct. in ius digest. tit. depec. f. ao. Beyer delineat. iur. ciuil. tit. Inst. per quas person. β. 26. Berger. Oec. iur. l. II. t. a. β. 3 3. ip per quas peris cuiq. adquir. l. 6. C. de bon. quae lib. tq) P. II. e. et q. d. I 8. r) compend. iurisprud. tit. de pec. β. 4. s) ius controuers civ. tit. de pec. q. I 3. O Meditt. ad pand. 0. I 66

cvi de usust. parent. in bon. lib. p. I. c. 3. β. 4. xa ad i. I. D. de collatione n. 23.

in dissert. de pecuu. Iustr. c. IIII. f. 2.

33쪽

----

bona ea reserentium. Boehmeri quoque opi, nioni eam anteponendam puto, qui in hoc ab iis. quos antea nominaui, dissentit, quod lustricam pecuniam ad peculium profecticium pertinere existimat, si patris causa ea fuerit donata. cκ Moribus enim nostris haud conuenire arbitror, ut filio familias patris causa donata Pe

culto prosecticio subiiciantur. XIII. Huc quoque seudum a filiosamilias adquisi

tum pertinere volunt complures ab ea ratione adducti, quod concedens seudum id agat, Utvstisfructus in accipientem tranSferatur, quod- . que filium ministeria seu talia obeuntem comis modum e seudo percipere par esset. Alii, quorum in numero est Struvius, b) ad peculium castrense id referri malunt, a quihus non Plane dissentit Strykius. c) Cocceius seu dum militiae causa filio familias non conceSsum e. g. PU-sticum , ad extraordinarium aduenticium reis

ferri posse existimat. da Beyerus ad causam impub

Σὶ ius eccles protest. III. 42.46. M Lauter bach. in disc de peculiis filiorum . β. VII. n. 9.

34쪽

impulsivam respiciendum putat, ce) ob quam seu dum filiosemilias datum castrensi peculio sae- Pius esset adiudicandum. Consultissimus Em- mingliaus alia omnia sentit. Is usumfructum studi patri putat adquiri, nisi id vel militia fue-xit Partum, vel a principe donatnm, vel ea lege

esset relictum, ne pater usii fructum consequeretur. Cuius sententiae hae sunt rationes. Deficientibus legibus laudatibus, decisio causiarum Clientelarium e iure Romano petenda est. Iam Vero nulla de hac quaestione in libris consuetudinum sevdalium reperitur lex. Ergo iuris Romani premenda sunt vestigia, quod patri in quihuscunque bonis ab ipse non profectis, Vsum- fructum largitur. Ipsiae quoque consuetudines Germaniae proximo agnato usumfructum studi adsignant. Quae cum iuri nostro quam maxime sint consentanea, sequitur, ut alii a Viro Consil-tissimo haud nominati casus supersint, quibus

Pater usufructu seudi filio dati careat, puta G si filius in laudo heres scriptus inuito patre hereditatem adierit; et si cum patre in seudo extra Saxoniam successerit; a) si pater fetidum filio

restituere rogatus multa in fraudem fideicommissi fecerit. Quamuis vero illud Iargiendum sit, moribus Germaniae obtinuisse tutelam legitimam usustuctuariam, eamque Patri quoque esse

35쪽

28 c A P. II. DE MOD. QVIB. CONSTIT. ETC.

esse delatam, idque in quibusdam terris usu hodie obtinere: non tamen inde confici puto, Patri tanquam tutori legitimo eum, quem leges Romanae formarunt, deserri usumstultum. Nam tutela seudalis finitur, simul ac pupillus pubertatem seu talem attigit, id est, si in Saxonia annum XVI. extra eam XIIII. vel XVIII. expleuit. Tutela autem sublata, tollitur usus fructus, qui tamen iure Romano soluta demum patria Potestate eXsipirabat. Quae cum ita sint, Consultissimi Emminghausit opinionem extra omne dubium Positam esse, non arbitror. Ceterum quaestio de Dudo filio familias donato superflua videtur Beyero, g) quia eiusmodi donationem plerumque e vestigio sequeretur separata oeconomia.

XIIII.

Bonorum aduenticiorum extraordinariorum numero etiam haberi volunt seruum ea legesilio donatum, ut statim manumittatur, ch Quanquam vero Iustinianus expresse dicit. o

Patriam potestatem non obstare, quominuS ser-VuS manumittatur: ex eo tamen non sequitur, ut is ad peculium irregulare pertineat, Pro Pte rea quod filius nulla ex eo emolumenta Perci- Pit. Atque eandem esse puto rationem PeCuniae ea lege datae, ut creditoribus inde satisfiat. quam

i l. f. vlt. C. de bon. quae lib.

36쪽

quam nonnulli eodem, quo seruus, loco esse

dicunt. L CAPUT GLDE IVRIBUS FILII FAMILIAS

IN PECULIO ADVENTICIO EXTRAORDINARIO.

I. De iis, qui tale peculium adquirere possunt. II. Filiusfamilias non solum dominium. sed etiam usum. fructum in hoc peculio habet. III. Testari de eo non potest. et RIIII. Mortis causa vero donare.

V. Intes vivos libere de hoc peculio disponit. VI. Cum patre contrahit. VII. Pro patre fideiubet. VIII. Patri recte donat.

VIIII. Qua ratione pater ei donare possit.

T. Matri hodie donare potest. XI. Cum fratre contrahere licet.

XII. Mutuum contrahit. XIII. Retrahit praedium a patre venditiam. XIIII. Parentes praedium a filiosamilias venditum retra.

hunt.

XV. Vindicat neglectis sollemnitatibus a patre vendita. XUI. Restituitur filiusfamilias aduersus facta Patris tutoris. XVII Litigat eum quibuscunque. XVIII Etiam cum patre. XVIIII. Vtitur beneficio competentiae. XX. Debitum filii peculiare cum debito patris non comis pensatur. NXI. Actio de peculio in his bonis cessat. XXII. Vt et tributoria. xxm.ck Bratui deviast. parent. in bon. lib. P. II. c. a. f. λο -

37쪽

3o CAP. III. DE IURIB. FILII FAM. XXIII. Excusso peculio prosecticio filius milias in subsidium

conueniri nequit. xxIIII. Ob delictum filiusfamilias conuenitur. XXV. Fruitur ratione huius peculii hypotheca tacita in bonis patris. XXVI. De praescriptione rerum peculii aduenticii irregularis. XXVII. Non consertur. Sublata patria potestate cessat qualitas peculii. I.

as itaque praemissis nunc age consideremus, quae iura filio familias in hoc peculio leges indulserint. Perspicuitatis quidem ratio postulare Videtur, Ut ante, quam ea exponam, qui Peculium aduenticium irregulare adquirere possunt, definiam. Sed cum de filiis- familias loqui instituerim, Verendum, ne actum

agam, si definitioni personarum adquirentium diutius inhaeream. Nam per se quisque intelliget, neminem patriae potestati non subiectum eius generis peculium adipisci, nihilque inter. esse, siue per iustas nuptias, sive perlegitima. tionem, siue per adoptionem in patriam potestatem quis fuerit redactus. cI Quin etiam, qui iuris Romani non plane est ignarus, illud perspiciet, peculia, de quibus agimus, tam a filiis, quam a filiabus adquiri cm cum masculi.

38쪽

PECU L. ADUENTI C. EXTRAORD. 3I

no vocabulo etiam foemininae contineantur. n Illud quoque facile est, eos, quibus alia sunt Peculia, non impediri, quo minus irregularia adventicia adquirant. co

Primum ergo filiusfamilias tam naturaliter, quam ciuiliter peculium hoc possidet. p) Deinde usu sfructus, quem leges patri in aduenticiis ordinariis vindicant, in eiusmodi bonis cessat, ideoque filiusfamilias iis aeque utitur ac Pa- 'terfamilias re sua. cq 'Quare cum filiusfami- Iias pleno iure tale peculium teneat, sequitur, Ut Praeter fructus et reliquas quoque accessiones capiat. Thesauri vero in fundo peculiari a filio reperti dominium quidem inuentori adquiri, vsium fructum vero patri, statuendum est, quod hunc leges omnibus iis, quae fortunae beneficio filio obuenerunt, stiri iubent.' r) Neque dubium plane est, quin filiusfamilias in adoptionem datus hunc usum fructum saluum retineat cs) Iustinianus enim, politis patriae potestati arctioribus limitibus, in arrogatione ius anti-2 quum

39쪽

a a CAP. III. DE IURIB. FILII FAM.

quum sustulit, constituitque, ut patri arrogatori in iis bonis, quae eXtrinsecus obueniunt filiosa. milias, nihil nisi ususfructus adquiratur. t Quia ergo arrogatorem non Plus iuris consequi vo-Iuir, quam naturalis habuit, sequitur, ut adoptans plus adipisci nequeat, sed ut is usu fructu aeque careat, si adoptatus Peculium aduenticium irregulare ante adoptionem Consecutus

III. Praeterea quoque libera huius peculii administrandi potestas data. v) At quaenam' Si leges cx) simpliciter es sient accipiendae, tam

inter vivos, quam mortis causa de illo dispo nere liceret: Quia Vero in Nou. CXVII. c. I. Iustinianus verbo quo testamentifactio non continetur, Vtitur, atque praeter hos, inquit, qui eastrense peculium, vel quasi castrense habent, squis alius suu familias testamentum fecerit, inutilae

est, licet suae potestatis factui decesserit cya et alibi expressis verbis dicit, Z filiisfamilias nullam

de bonis suis testandi facultatem se concedere, nisi antiqua lege ea iam fit indulta l. e. in bonis castrensibus et quasi castrensibus: merito Ra- tuendum etat, testamentifactionem in aduenticiis

40쪽

c A P. III. DE IURIB. FILII FΑΜ. ET C. 33

extraordinariis nullam esse, ca) nisii sorte lege aliqua prouinciali ea sit concessa, id quod iure Uurten bergico et Frisico factum videmus. b Ad pias tamen causas de peculio isto filium testari, ideo, quod eiusmodi testamenta ab omni-hus et singulis solemnitatibus iure Romano Prae

scriptis liberantur, c) statuere licet; db quam

vis Lauter bachius dissentire videatur. eb Patri S quoque consensu, quod eius non intersit, non Opiis e Sse, putat Mendo. f Verum Sch il-terum potius sequendum arbitror, qui verbis C. 4. de sepult. in 6. paternum adsensum iure

pontificio exigi docet. g Tametsi vero filius- familias testamenti faciendi ius non habet, id tamen pater a principe ipsi impetrare potest. ch Si autem pater filium suum ad actum testandi

a Uiglius ad tit. I. qui b. non est perm. fac. test. n. I 6. Lau-terb. de pec. adu. irreg. dispuit. acad. Vol. III. p. 3o7. Idem depec. filiorumf. I. I . n. s. l. c. p. 336. Fluber. praelect. ad I. tit. quib. non est perm. fac. test. β. a. Stryk. Caul. Te stam. c. III. β. 3 s. ib) Lauterb. depec. aduent irreg. β. 28. dispuit. academ Vol. III. p. 3O8. Lynker. anal. ad Struuii Syntagma tur. ciuil. XXVIII. tit. I. th. T. c c. Io. II X. de testam. cdὲ Vigi. ad tit. I. qui b. non est perm. fac. test. II. Stryri l. c. β. 3 8. Tholosan. Syntagm. iur. Vniu. l. XI. c. g. b. I . Ludov. usu pract. distinct. iurid. p. II. tit. depec. p. m. I s.ce) de pec. aduent. irreg. f. 28. l. c. p. 3OS. cra de iure acad. l. III. n. 439.cg prax. iur. Rom. ex. XXXVIII. β. I