장음표시 사용
41쪽
bonis a filiolamilias fieri possit, nullum plane est labium. kb Maior vero libertas data est filio- familias aduenticia irregularia donanti, quam regularia. Hic patris consensu indiget, I non ero ille. m) Id tamen, quod Strykius cautelae loco suppeditat, ny ut donatario praesem te et donationem acceptante donetur, non Pl ne necessarium esse puto, quia et in absentem atque ignorantem collata donatio iure fideicom missi valet. co Quoniam igitur filiusfamilias, cui peculium extraordinarium est, mortis causa donare potest, sequi videtur, ut testamentum eius clausula codicillari munitum instar don, tionis m. c. subsistat. Sed distinguendunt erit, ut in hac quaestione monet Strykius, Vtrum
Verbis generalibuS, e. g. hoc testamentum Datim volo, quacunque ratione poterit, an specialibuS, e.
emancipauit, testamentum nihilominus est infidi Ε Contrario, Quin mortis causa donatio ex his
42쪽
IN PECU L. ADUENTI C. EXTRAORD. Ie
si hoc testamentum vim testamenti non habebit, visure codicillorum valeat, Volo. Illo Casu, quia m. c. donatio verbis testatoris comprehenditur, testamentum qualitatem m. c. donationis consequitur; non vero hoc, quia iS, qui codicillari voluit, non censendus est m. C. donare voluisse., Alia vero esset ratio, si mentio m. c. donationis
At si dispositiones inter vivos respicias, maiorem filiolamilias datam eSse licentiam reperieS. In lege cr) expresse dicitur, si quidem perfectain aetatis sint, licet sub potestate sint, licentiam habeant,
quo Dolunt modo disponere. Unde Colligitur, filios- familias impuberes et minores non nisi tutorum curatorumve auctoritate vel consensit de rebux suis disponere, ad maiorem Vero aetatem Pro
vectos patrumfamilias instar bona aduenticia ita regularia administrare, cs ita tamen, ut filias milias in Saxonia curatoris consensum in causis quibusdam adhibeat. Eaque administratio non ad extraiudicialia solum, sed et ad iudicialia peritinet.' t 'Bergerus quidem, v Brunnem an-C a nus
43쪽
CAP. III. DE IURIB. FILII FAM.
peculium legis beneficio filio fuerit adquisitum, an patris voluntate in directa. Hoc casu patris consensiti opus esse filio in iudicio agenti, non vero illo, contendunt. Idem quoque Lautem bachio placet, Zb patris auctoritatem et consen sum ideo exigenti, ut iudici constet, eius non esse usum fructum, cum quo Ludovici consentit, ca) qui illud addit, patrem ad consentiendum c0gi posse. Sed ignorant iura hanc distinctionem. Lex enim, bb qua sententia ista nititur, de patre, qui filii tutelam, seu curam suscepit, loquitur, id quod Gothostedus obseravat. Si ergo Pater tutor non est, neque filius Iustam aetatem attigit, tutoris siue curatoris al- minis frantis consensu opus est sine ullo bonorum discrimine. Adversario vero negante, filio ius esse secum in iudicio agendi, exigui erit laboris, qualitatem peculii, de quo contenditur, ob oculos P ere.
Illud vero quaerendum, utrum filiola milias de rebus eiusmodi cum patre contrahequi iussi necne Z Obilare videtur, quod pater lat filius
cxὶ commentar. ad i. vlt. C. de bon. quae lib. H d isserit. ad ius Iustinsediss. XXI. b. I a. Ζὶ de peci aduent. irreg. β. a 4. disputia acad. v l. III. p. 3o Idem de peculiis filiorum f. . I . a . . λ c. p. Π, 6.sa vs pract. distinct. um d. p. II. tit. de pec. p. m. I 3. ba l. vlt. pr. et j. I. C. de bon is quae lib.
44쪽
IN PECU L. ADvENTI C. EXTRAORD. 37
iure Romano pro una persona habebantur Oadeoque obligatio , aut actio, inter patrem et filium nasci non poterat. db Sed leges, quibus haec sententia roborari silet, de iis tantum rebus explicandae sunt, quae patri adquiruntur, ce)non vero de iis, quarum dominium et usi ructus filio conceditur, quippe quae iureconsultorum istorum aetate, quorum opiniones ibi traduntur, nondum erant cognitae. Itaque cum modo ad similitudinem castrensis peculii omnis facultas liberis permittitur, modo. O licentia quo volunt modo disponere, modo h inter patrem et filium defrebus castrensibus contrahi posse dicitur: iure meritoque colligitur, filium- familias de bonis his valide cum patre pacisci. i Hac in quaestione dissentientem habeo Goed- deum, χ) qui filium cum patre contrahere posse negat , ob defectum iuris familiae, id quod in castrensibus contrahendi licentiam tri-
te s. vlt. C. de impub. et alior. subst . 4. I. de inutil. stipui. di l. a. V. de contrah. emt. vcndit. l. 7. D. de O. et A. l. I 6. D. de fit t. ea d. . 4. I. de inut. stipui. is l. 7. C. de bon. quae lib. sm cisori LXVII. c. I.
k de contrah. et committ. sti Pal. c. VII.
45쪽
bueret) et quod Nou. CXVII. de iis tantum esset laccipienda, quibus iure stipulari liceret. Consentit fere cum hoc Lynkerus cl) qui l. 4. D. de iudie. hanc sententiam stabiliri dicit, cuius
haec sunt verba, Iis nulla nobis esse potest cum eo, quem in potestate habemus, nisi ex castrensi peculio. Lex vero ista e Cati L. I. ad edict. prouine. exinscripta parum praesidii continet, dum Cati aetate non alia quam profecticia et castrensia hona filiis concedebantur. Sed quorsum haec disputo 3 Grauissimorum iureconsultorum sententia patrii mores dudum a iuris Romani austeritate
Tecesserunt, et contractus inter patrem et filium
initos probarunt. m) Vt autem filio cum patre de bonis castrensibus vel quasi contracturo Cauendum putat Strykius, n) Vt exprimatur, 3
qua de re contractus sit initus: ita in aduentiaciis irregularibus idem seruandum Puto, ne litigandi materia ministretur. VII.
Ex iis igitur, quae de facultate contrahendi dicta sunt, per se quisque intelliget, nihil iam Obiba re, quo minus pro patre filiusfamilias fide- iubeat, id quod et Goed deus, diuersa licet de
i o de contrah. et committi stip. c. VII. n. so. seqq. quem vide.
46쪽
IN PECVL. ADUENTI C. EXTRAORD. 39VIII. An vero patri .donare liceti Cum leges liberum disponendi, adeoque quocunque Inodo paciscendi contrahendique arbitrium filio familias Concedant et donationem e peculio castrensi factam probent, p) idem in hoc licitum esse, tam inter vivos, quam mortis caula, affirmare non dubito. q) Neque enim obstant verba, Dius familias donare non potest, etiamsi liberam pe--lii administrationem habeat; quippe in quibus de peculio profecticio sermo est, ccum vox peculii absolute possita prosecticium innuat quibusque de donatione in.extraneum collata agitur. tb Iure tamen Saxonico electorali cu aliud introductum, quo filii familias minores Patribus donare prohibentur, licet magistratus auctoritas interuenerit. Idem vero ius rebus
mobilibus a parentibus liberos donari patitur. x v IIII. Non autem ut filiolamilias peculio aduenticio extraordinario instructo pater possit donare, ex iis, quae iam dixi, sequitur. Quare hoc loco
47쪽
4o CAP. III. DE IVRIB. FILII FAM.
quaestio ista erit examinanda. Iure Romano pater filio donare non potest, cy eam videlicet ob rationem, quia pater ob Vinculum patriae potestatis sibi ipsi donareri videtur. κ) Cum, ergo a patre profecta filio adquiri nequeant, neque introductis peculiorum diuersis generibus id sit mutatum, ca) eiusmodi donatio ad Peculium profecticium referenda esst, quae morte demum, vel emancipatione confirmanda et post mortem patris conferenda. bb uuasdam vero donationes inter patrem et filium ius etiam Romanum permittit, ut militiae. c studiorum d et matrimonii causa, eb vel ob bene merita, f)
neque minus iureiurando confirmatas g Haetamoribus nostris contraria videntur Strykio, h qui aequitati non conuenire arbitratur, ut d O- natio patris hodie sit irrita, praesertim, si deleria Patris voluntate constaret. Quin etiam pater donans filium emancipasse videtur. iJ In foro certe Saxonico consuetudine obtinuit, ut rerum mobi-
48쪽
IN PECU L. ADUENTI C. EXTRAORD. 4 Lmobilium donatio a patre profecta omnino sit Valida, non modo earum, quas ius SaXonicum commemorat, k i. e. quae ad instruendam militiam faciunt, sed quarumcunque. l Sunt quoque, qui strenas, quibus parentes liberoS Calendis Ianuariis munerant, his hodie adquiri putant. m) Quae cum ita sint, statuere licebit, quascunque donationes parentum hodie cSse ratas, idque ea maxime de causia, quod apud Germanos pateret filius pro una persona non sunt habiti: sn) donata vero res non ad Peculium aduenticium irregulare, sed ad regulare perti
nebit, quamuis filius bona ad illud spectantia
Nunc ad matrem venio. Haec filio in patria potestate constituto olim donare non Poterat. ob quia eiusmodi liberalitate non filio, sed patri fuisset adquisitum. At inter virum et V Xorem donationes erant prohibitae. p) Postquam vero filiis familias peculia concessa sunt, eamque ob causam non omnia illis data in patrem transire coeperunt, lex ista in usu esse deliit. Quare
k Ius prouinc. lib. I. art. IO. I CarpZOu. p. II. c. I a. d. a a. d. 9. seq. Thomas de viatur. pat. Rom. c. II. β. q. m) Ricliter. semicent. quaest. q. q. Nil duogei chronoscopia icob c III. de eo quod iust. circa nota. ann. 1 ῖ.
n) Hei neccii et m. iur. Germ. l. I. β. IAI. o) l. 3. 4. D. de donati. inter V ei. V. p tit. D. de don. inter V ei. V.
49쪽
ca CAP. III. DE IVRIB. FILII FAM.
quae hodie filiosamilias a matre donantur, ipsi
procul dubio adquiruntur. q) Anne Vero ma- lter donatione sua peculium aduenticium eXtra. ordinarium augere potest 3 Hac eam Conditione, ne usum fructum pater consequatur, filio donare et hac ratione extraordinarium peculium aduenticium vel constituere, vel augere, arbitror, obverba Iuttiniani, cr) sancimus igitur, licentiam
se matri donare, aut etiam per ultimam reliu- quero Poluntatem, quibus tam de collatione inter Viuos, quam ea, quae m. C. fit, eXPreSse agitur,
quod particulae aut etiam satis superque indi-Cant. Duod si vero mater ea lege filio quid donauerit, aut legauerit, ut id in castrensi peculio habeatur, id quidem huic peculio non adgregatur, Sb ea vero voluntatis est Vis. ut patre abvssifructu excluso, donata ad extraordinaria adventicia referantur. st XI. Iam illud inquirendum, an conuentio de bonis hisce inter fratres, qui sub eadem potestate sunt, valeat. Νaturalem quidem,non vero civilem, 'nasci obligationem inter fratres, nisi de castrensibus, vel quasi castrensibus, aut aduenticiiS irre- .gularibus pactum fuerit initum, contendit Stru
50쪽
IN PECU L. ADUENTI C. EXTRAORD. 43
ius. v Ne naturalem quidem nasci obligationem existimat Goeddeus. xb Sed distinctione aliqua, opinor, opus est. Quamdiu una peculii species
fuit, quaecunque obligationes in patrem transibant; idque usu seruatum est, introducto licet peculio castrensii,nisii de hoc conuentio esset inita. At postquam Constantini M. eiusque successorum constitutionibus sancitum est, ut quaecunque bona extra causam patris adquisita filiisemilias sibi haberent, mutatio aliqua iuris antiqui facta est, ut conuentiones quaelibet, modo Peculium prosecticium non respicerent, inter fratres subsisterent, et obligationem ciuilem Parerent. Quod si ergo filiusfamilias cum fratre, qui
in eadem potestate est, contrahat, utrinque nascitur obligatio efficax, atque id, quod ex ea adquisitum, aduenticiorum numero habetur; ita, ut, si contractus de re ad peculium irregulare pertinente fuerit initus, ad idem reseratur, quod ex eo debetur, si vero nulla de re, sed de facto, ad regulare. Eaque distinctio non modo si cum fratre, sed si cum alio quocunque negotium interceSserit, obtineat, necesse est. Cum itaque ex his constet, patriam potestatem non impediare, quo minus fratres inter se paciscantur: eosdem quoque, si castrensia vel irregularia ipsis
sint bona, sibi donare posse apparet, ea tamen ratione, Ut donata peculii aduenticii ordinarii sint. Ut autem mater, eXtraneusque quilibet
. ' Patrem v Syntagm. iur. civ. ex. UI. th. 42. x de contrah. et committ. stipui. c. VII. n. FO. ι f