장음표시 사용
171쪽
isa IN CAP. I. LIB. III. ET HIC.
& praemia moderantur: quod & Plato in Hippia minore Bb o. de legibin testatur. Hinc & in libris Iuris ciuilis ariet habetur ratio, si quid ignorantia, dolo, metu, iussu alteri necessitate, casu denique & sortuito agatur. Verbi grVendere lium non licet patri. nisi inopia necessitate premoκ
inquit Paulus, lib. r. sententiarum cap. r. Tit. r.3Hinc india oblata grauius puniuntur, quam fortuita, ut ait ICit L a S. cap..18. Incendiarj. V. depinnis. Elegans quoqui emplum affert Aristoteles ipse in Magn. moral bbr. r. es
de muliere, quae cum Philtrum Amasio dedisset, eumq; irteremisset, ab tuta tamen fuit in Areopago: propterea moris causa dedisseti Sic si quis hominem fortuito occidveniam meretur, inquit Imperator Valentinianus in suis Medis. Item si quis ebrietate, si ludens cum aliquo, aliq)intei secent. J . α γκαλν ζ ς. J Supra libr. r. monui, hanc particu' ς Aristotest saepe non tam valere id quodplaerumque se sed ea illum uti Lepe in rebus quoq; certis & necessarijs. Qmodo & hoc loco accipiendum est. Perperam igitur GraScholiastes, qui mirifice hic laborat, ut cum plane sit necerta harum rerum explicatio, excuset Aristotelem, qui dix αγκώον ' ς, cum sit αἰαγκομον κανsς. Sed inquit :' ς autem hoc loco valet , quasi dicat Aristotes , iratione docendi us stimus jura, simili quoq; methodo n
temur: aut desideratur verbum,a15οτον, quasi dicat Arisnecesse esse fortasse, primum de his rebus explicare,& dubito scit in eo sit posita, quod primo loco hac sint explican Quae explanationes quam sint frigidae, per se apparet. 3 ακύσσα. J Ptimum agit Aristoteles de inuite faelis , pterea φ mgior in his sit varietas, & magis quoq; incurranoculos: nam quasi videre licet ea, quae nunt alijs cogentit aut etiam tempestate aliqua impellente. Definit . a. inuitecta quada partitione,& quidem bimembri. Cuius rei haec test esse ratio. Notum est,factoru causain efficientem esse rium quenda animi appetentis seu Fόρε Τικῆ. Nam ex apptu proficiscuntur omnia facta, Iam. v. ut quis appetat, cognantecedat, necesse est. Nam ut recte Poeta; Ignoti nulla cupItaque, ubi vel impeditur ipsa appetitio, seu motusi animi:
vi fit vel etiam abest cognitio squod ignorantia fitὶ tinquitur bipartitum istud ἀκήειον, vel vi ves ignorantia.
172쪽
O A' αγνο ι,. J Sic in iure ciuili homines suriosi , etiamsi
rovom nulla est voluntas: tamen inuiti dicunturiam . rat. de
Gri istitib. Sed de hac re postea latius. ιαιον. IJ Haec definitio vi facti, quia in ea magnum momentum est postum, diligentius explicanda videtur. Βίαιον igit Ur, qvpd & modo dixit βίαγ- μιν, Latine dicendum est,
Osfactum: nam violentia aliud sonat. Violenti dicuntur vent i, turbines, tempestates, sulmina, homines etiam, nempe su-xiosi, & vehementes, atque immoderati, quae notio byc non Pertinet. Et haec quidem de nomine. Duabus autem in rebus
potissimum definitio est posita, nempe in eo, quod sit princi- Pi um externum. Deinde eiusmodi principium, ad quod nihil αdiumenti afferatis, qui agit aut patitur. Principium alitem B cic loco, ut & alias idem valet, quod causa. Quare di Aristo
teleS lib. r. Magnor. Morales. v. 'bi hanc eandem rem definit,
quod hic ibi, μαλάκτας dixit. Iam cum multa sint causarum genera, sciendum est, hic non agi de materia aut sine, sed de causa essiciente. Quaeritur igitur, quae sit Virtutum Scainionum humanarinii omnium causa essiciens. Eius causa septem genera commemorat Aristoteles libro a. Naturam, sortunam,perturbationem,rationem, voluntatem, Mecessitatem, quae *d duo genera reuocari debent: ut aliae sint cxternae icauta & aduentitiae: aliae vero interiores & suae. Externae causis sunt, necessitas , fiuna, ratio quoque interdum seu ars,& quaecunque extrinsecus adhibentur. Contra interio-Ies t Jut, natura, voluntas, Scratio quoque. Iam igitur Aristoteles vi famam hoc esse ait,cuius causa sit externa,seu quod sita Vi & motu non agat. Naturalia ergo omnia proprie vi tana dici noli possunt, quia sua vi agant omnia. Hac igitur particula ἔξωθεν remouentur vi facta a naturalibus, iisque omnibus, quae vi sita agunt. Sed hoc nondum satis est ad complendam vi factorum definitionem: neque enim sequitur, eius incipiunt est extet num: ergo vi factum. Verbi yatia:si quis ab aliquo volens deportetur, externum quidem est principium inam deportatur ab alio in sed tamen non est xi factum, quia volens deportatur. Rursus opificum opera fiunt quidem omnia principio externo scista, verbi gratia, non fit sua vi, sed manu opificisJ quae tame vi fieri dici non positant. Itaq; ad ea remouenda
adiicit Arist. alteram definitionis partem Huius rei exempla mox adiicit Arist. OLνει
173쪽
ήι hQmι κυσμ ον m. J Interpretes haec ita vertunt Mpiunt, quasi agatur de hominibus, quorum in potestatetione quis sit, puta, Regis, Magistratus, Patris & Do Ego tamen non puto , lianc elle horum verborum setiam, sed κύελον hic valere Valentem, ut intelligantur haec ba de quolibet homine , qui me sit Valentior , velctum abripere aliquo pol iit , viribus scilicet sit p hoc indicat verbum , quod hic iterandum est
namque verbo non ditio, imperium, aut potestas, sed vi girificantur.
. - ab φό, ν. J Hic Aristoteles quandam vel uti motionem superioris definitionis affert. Sententia autem es Ea quae maioris mali effusiendi, aut praeclare quid alle di causa fiunt, elle potius 1ponte quam uauit facta. Mimali effugiendi exemplum affert AristoteleS, τυρο quales suerunt triginta illi Tyranni,qui Socratem propos
xoris & liberorum morte, perpellere tamen non potueruinnocentem Leonem quendam morte condemnaret. E
pla extant quoque innumerabilia in Saepe iq te Martyres metu mortis aut suppliciorum, ut ploderenligionem, conati sunt Tyranni. Boni assequendi exempluin Zopyro, qui ut Domin6 suo Regnum PersaruM vindicia non dubitauit omnrbus in e embris mutilare, ut est Herodotum & Iustinum. Est & in Vbile, qui idem capi Troiae causa perpesius est , & dom Vs recuperan grauid Procorum contumelias ibi it, ut ethapud Hornurum.
J J H costendit ea, de quibus diximu
cta non 'ideri voluntaria,propterea quod nemo nisi ni icturam seu damnunt sponte capere Velit: nemo nisi irpiturpitudinem in se admittere,uu fraudem aliquam coi tere sponte velit. Itaque ea facta simpliciter considerata videri voluntaria, sed poti inuite facta. Ratio haec est, quia& causa quaeda externa, quae aliquem iiisigat: & tamen is ipse, qui agi t, se cogitur ad agendum,non omnino nihil adiumenti adsere. set enim, si vellet, damnum aut mortem subire, factum
ι scin 3-J Ostendimus, cur haec Dista sint πhoc loco ostendit Aristoteles, cur ea potius sint voluntati hus rationibus: Prima est ibi, α γετα βειαν : quia cum l
174쪽
in optione agentis est, fierine debeant necne. Qirae autem eius sun t natiuae, ut pro arbitrio agentis fieri aut praetermitti pos.
sint, tamen cum fiunt, certum est ea esse voluntaria. Ratio concludi potest hoc modo:
Ex tempore, quo qu/que sunt aut geruntur, iudicari δε-
bent, ansint voluntarιa, necne.
Atqui hac actamixta cum Irint,sunt voluntaria. Ergo bacfactavere voluntaria dici possunt .
Propositio ibi, ε τι μου ονον Ratio propositionis ibi, θ τ λ nταξιως , , quod omnis vis &fundamentum actionum temporibus regatur, quod certe verissimum est. Notum est enim, facta in rebus singulis cerni, in quibus cumal ia attributa personae, loca, &c. tum maxime tempora spectari solent. Hinc & Cicero lib.3. R.hac ipsa de re agens,disputationem suana ita concludit. Sic multa, quae videntur natura honesta, temporibus fiunt non honesta. Taλσμ igitur hoc Ioco non valet idem quod finis,ut putarunt Interpretes: sed lati ne idem quod fundametum, id est,momentum & vis omnis, o κυνον. Scholiastes G raecus vidit hoc loco πιλο- non valere finem, sed tamen non vidit,quid valeat. Ait enim iaλγ nociesse scopum, sed παρ ἀμμον consequens quiddam & concomitans .quasi factis comes sit tempus. Rectius Thomas, i explicavit pro complementum thoc est, quod est persectim-mum, ptimum,&maxime consideratu dignum.ὶ Asiumptio seu potius eius ratio ibi,έρεταὶ ues. Voluntaria enim curisnt eas cta, ratio redditur, quia Πnt optabilia, id est, fieri aut aetermitti possint pro arbitratu facientis. Eius autem genem quae sunt, iam diximus esse voluntaria. Altera ratio, cur haec facta sint voluntaria, quia principium &causa illorum sit in facientibus, ibi, κιώ-ἡ &c. nam in ipsis est stum,nciant ea , nec ne : nemo nos impellit , ipsi sua mem a proprio motu ad ea facta accommodant.) Codclusio fixista: .E uacuns in nostra uni potestate, sunt voluntaria.
Haec autem metaeta in nos Iunt pore te. Ergo, uesci
Propositio ibi,ων κ Ratipidem propostionis quoq;
adiungit Arist. nempe cur ea, quorum in nobis est principium Q sint voluntaria:proptet ea quod fieri,o ut iaci lieri, quod e us lintg eneris, possint. Atqui lucc clarius cst, ea esse vo utitarIa, quaenu d a.
175쪽
ν,3 IN CAP. 1. LIB. III. ET HIC .
nulla premente vi aut necessitate fieri aut praetermitti peAssumptio ibi, ἡ cuius haec est ratio, quocmine impellantur externa Vi, sed sea sponte, suoque motam diximus, ipsi sua membra, seque ad ea facta expedaccommodant. Tertia est ratio, quia ex Distis mixtis ex laudationes & vituperationes, ibi, em ης παρεM. Fo
Ea qua lauiatione aut vituperatione sunt digna, sunt voluntaria. me autem mixta interdum laudantur, interdum
Ergo, sec. De propositione dictum est initio huius eapilli . Assui elegantissima distinctione ab Arist. explicatur. απλως ri' ἰMυς. J Ostensium est, haec fa ct a & c
volutaria dici possint hic: cur & inuite facta dici possint, sex ea simpliciter seu ἁ ολως esse inuite facta,seu ακύακ,id estsderata ab lute & in genere, absque per nis, loci s, teribus, uniuerse, inquam, & per se considerata sine circuntiis sunt ακήιπα. Ratio est, a&σ-quia per se, non habitione attributorum, nemo ea sponte sua suscipere velit, ii acturam faceret, verbi gratia, tempore & necessit'e ncstulante: nemo fratrem proderet, patriae utilitate, aut sualiqua necessitate non requirente. Quia autem externa ad haec factaimpellimur, certe inuite facta seu ακήαα dic se videntur. ἔπι ταῖς -J Ex his verbis ostendimus elici postiam rationem, cur mixta facta potius dicenda sint volun Et verum est. Aristoteles tamen his verbis hoc ostendit: : Ra ea sint voluntaria, nec ue; iam doceat eo amplius :facta laude, vituperatione, venia sint digna, nec ne: quacherrima est disputatio. Et tametsi factorum infinita est ras, utpote, quae personis, locis, temporibus quae sunt tra varietatet regantur, eaque re difficili mum sit, ea n certas regulas adstringere, certaque genera eorum distin huic tamen difficultati Aristoteses admirabili sua erud succurrit, & in certa capita infinitam mixtorum Variet redigit. Qu tuor igitur facit genera factorum Aristoteliquibus unum laudem, alterum vituperationem, tertiunIam, Ultimum ne veniam quidem mereatur. Quae dist
176쪽
tudo ex eo nascitur: quod quaedam magis sint voluntatia, alia magis necessaria: nam pro hac dissim:litudine laudationes,vituperationes , & veniam distingui, initio dictum est, Primum autem genus est eorum, qui ob res praeci aras, etiam grauissima quaeque damna, exilia, ignominiam, supplicium perpeti non recusant, puta, victoriae insignis causa, liberandae patriae, parentum & liberorum, fidei conseruandae
M supplicium. Eiutaodi fuit Zopyrus Persa: de quo apud Herodotum. Qualis & M. Regulus aduersus Poenos fidei seruandae causa: de quo Cicero lib.3. Urior. Sic &Vlysses explorandae Troiae causa ut est apud Homerum lib. . Oddissὶ & recuperandae domus suae aduersus procos, de quo OHg. e. familiari veste , & rustici amictu uti, ὼiaque indigna subire non rec
sauit. Brutus aiustor libertatis Romanae,filios etiam securi percussit, eiusdem conseruandae gratia. Laudatus est & Themistocles, qui manus ultro sibi aiserre maluit, quam contra patriam arma ferre. Plutarchus in eius vita. Zaleucus legum scriptor oculum sibi & filio eruit, legum conseruandarum causa. Alterum genus est eorum, qui leuibus de causis turpitudinem aliquam committunt: coguntur, inquam, ad turpia leui de causa. Verbi gratia: ignominiae aut paruae poenae gratia pro dunt patriam ,aut pecuniae causa turpe quiὸ committunt, Vt Rabirius, qui nominis seu pecuniae creditae persequendae causa Alexandriae pallium sumere non erubuit,abiecto cultu Romano , quem tamen Cicero eo nomine in Rabiriana oratione veniam mereri vult,quia Vi & necessitate paruerit. Aut,s cui
testamento quid si legatum, ea conditione, ut in soro saltet media luce, quod nefas esse monuit & Cicero Ubν. 3. O . nisi si patriae causa fierςt: quod ad primum genus referti debet, qualis fuit saltatio I,uidis. Tertii generis facta non comitan tur laus aut vituperatio, sed venia, ut iam dictum est. Sunt autem eorum, qui turpe quid faciunt, subacti grauissimis tormentis N cruciatibus, quibus perserendis humana natura sit impar Sic vcniam metitus cst P. Rutibus Ruffus, qui Mithridatis crudelitatem ut effugeret, Vestem mutauit, sumpto pal- Iio, teste Cicerone in Rabiriana Orat. & Athenaeor1. Aut
si excusentur, qui ab hoste conclusi, cum effugere non possint, ad depectiones, id est, turpes pactiones descendant,vt Popilius ille a Gallas obsessus: de quo Cicero r. ad Herennium. Huc nuoque resciri potest, quod olim hospitum suorum conser
177쪽
11x IN CAP. I. LIB. III. ET IC.
uandorum causa, Loth non recusauit filias ciuium libidini licere, ἔθλ. Genes. Q Uod tamen ad primumgenus fio se rectius. Huc pertinet quoclite, quod interdum Romani uos militare sint passi, cuin pauci eficiat ingenui: quoccit Marius. Aut si quis ornamenta templorum conflet quibus stipendium militi persbluatur artum genus es rum, qui nullis omnino cruciatibus aut damnis adduci beant, ut aliquid eiusmodi faciant, cuius generis sint om quae suavi & natura sunt turpia: ut si quis Tyratini intciendi causa cum eius uxore consuescat : quod Scholi: Graecus licitum tamen existimat, & primo generi attrii Vt & mentiri graui de causa: & bono: quod S Plato ibro itio de Republica, permittit : ut magistratus velut pharmacco in daciis interdum utantur. Sic patriam, ficiem, re inem prodere est nefas, quales suerunt Martyres', ut Vi lius Magistratui minitanti mortem: tormenta, carcer, VI lae, stridensque flammis lamina, atque ipsa poenarum vitimors, Christianis ludus est. Vt est apud Prudentium pus , & Laurentius apud eundem: Magistratui scelus taria, creri , nunquam1erutam. Sic Susanna, Iosep laus, His
lytus,&Crispus Constantini Magni filius, laudantur, lintegritatr& pudicitiae mortem posthabuerint. Huc quo pertinet disputatio, quatenus Magistratui sit parendum: de re habemus exemplum Apostolorum in Actis, qui et inmito Magistratu Christi gloriam morti; & illorum legictu: libus praetulerint. Et apud Sophoclem , Antigone crem pro Creontis edicto , fratrem humauit : Longius nque , inquit, eu tempus , quo Diis magis , quam hominplarere oebeam. Eodem pertinet, quatenus parentibus strendum: qua de re est pulcherrima disputatio apud Agelltibro a. capiters. Parendum in rebus honestis, & in rebus tiris i vocant Graecii non autem in rebus naturapibus. Res neutrae, ut uxorem ducere: hoc vel illud vitae gicapescere ; hanc vel illam vestem sumere; in militiam ire; sm orare, &c. nisi cura rebus neutris coniuncta sit turpitivi si infiniem ducere uxorem iubeat, aut causam orari
Clodio aliquo, aut Catilina, aut Tubulo: sic enim ibi ledum, non Bibis . Eodem pertinet de iussu domini. Et: Iurisconsulti, Ulptivis ML adea. F. de regiatis iuras. & Al nusis. Ea .r de obliguiomb.ctajombiu. Setinim debui
178쪽
audientem esse domino in rebus omnibus, a quibus abest maleficium. io J Duas affert dissicultates hoc loco, quarta
his factis mixtis occurrant Cepenumero: quarum una sit in diiudicando: altera in 'rseuerando, & constanter perpetiendo 1 nam saepe dissici limum est, videre, quaenam sint subeunda aut eligenda, cum alio vo sat honestas, alio utilitas, alio turpitudo, alio tormenta & damna. Sic olim Cicero anxie
secum & cum Attico suo disputauit, Caesare e quod tutiust an Pompeium quod honestius: qui cum benemerito 3c pro Republ.ὶ in bello ciuili sequeretur Z Commemorat&ipse
M librM Att. eius generis ambiguitates aliquot Graecis verbis i Verbi gratis : an patria tyrannide oppressa, an ne i Sic Achilles apud Homerum tib .ro. Iliad. deliberasse se ait, anne ad Troiam moriturus cum gloria statutus, an domi salutis, sed inglorius reinanere debuerit,&c. Dissicile est igitur , quod & silpra diximus,cognoscere, quae trio quibus sint eligenda. Verum quae maior est dissicultas, dissiciliusi est, postquam lain iustum & rectum cognoris, illud constanthsequi, neque yllis tormentis ab eo di nacti eri. Sic Abraham tu pitudinem mentitus est metu mortis, cuan diceret, Saram non elle uxorem suam. Sed isse se excusiat, S ait, se non pile mentitum, cum sit & tbror & uxor. - ανι νη o,b. J Meliores libri habent oia, ut sic vetus tran*latio, & rectius: nam duo h c consideraritur, facta ipsa ,s aqv. x facere cogimur: deinde perquae. Qux cor iniur, sunt &'ea sere turpitudinem conlitatient; ut si quis patriam, fidem, parentes prodere cogatur, saltare in foro: morionem agere ut Aristippus apud Dionysum. J Per quae, id est, iii si illa tuiyia faciamus, proponuntur .mnobis cruciatus, damna, patriae & liberorum armillio, mors
haec nos cogitiit ad turpitudinem,id est, per haec rursus , id est, ut haec effugianaus, molesta seu λυο , cCgimur ad illa turpia pe etcanda. Breuis est commemoratio seu αἰακεφαλέ-πς rerum omni si,quς adhuc de inuite factis sunt explicata: Inui resecta,leu vi facta proprie quidem &simpliciter ea este,quoium
principium sit externum,&ad quae agens nihil conserat,sed tamen elle Maliud genus vi factorum, quae mixta)vr. vocavit.
179쪽
IN CAP. I. LIB. III. ET HIC .mστα ηλα. J Resellit Aristoteles laoc loco eorum opinionem, qui pIaeter duo superiora vi factorum genera, hoc est, simplicia & mixta, tertium adl ungerent: quos Acciaiolus exi. stimat fuisse Cyrenaicos Plailosoplios. Ego puto, haec magis pertinere ad vulgi excusationes retinendas. Solent nam out vulgo, qui iniuste aut nequiter quid admiserint, id hac re ele.. uare & excusare, quod a pulchritudine aut voluptate ea facere sunt coacti. Aristoteles autem nullam hic vim aut necestitatem in rebus pulchris aut iucundis, quae nos ad turpitudinermimpellant, esse ostendit duabus rationibus: Prior est ab absurdo. Ericeretur enim, omnia esse necessaria, quod est absurae
Si qua sunt iucunda sepulchra, eadem quoquesint necessaria. Ergo omnia omnlino necessariasint, necesse ea. Connexi ratio, &c. id est, quia earum re-xum , nempe pulchritudinis & voluptatis causa omnes omn:a agunt, tam probi quam improbi: illi .virtutum pulchritudinem' comitem, voluptatem,lii in vitiis persequuntur. Mesare Plato in Phario hanc esse pulchri Vim & naturam ostendit,ut Inaxime sit amabilis. Eodem pertinet, quod est apud Ciceronem initio lib. r. O . de forma nonesti ex Platonis Symposio. De voluptate quoque virtutum comite supra dictum est tib. r. cap. S. ubi de φιλοτοιουτ diximus,&Lj .a'. p. h. QAia igitur Omnes voluptatis & pulchritudinis gratia agunt : omnesq; quoque dicerepossunt, se ab iis impelli, atque ita omnia facta eL necessaria. Hoc igitur modo confirmari potest connexi. ratio. Atqui consequens est absurdissimum,ncinpe omnia esse mccisaria. Ergo & antecedens. τα ' λοι. J Sic habent emendatiores libri ,&vetus quoque tralatio: etsi reddit υλοι bona, qhod&alii Interpretes plaerique sequuntur, ut intelligantur bona sortunae, diuitiae. Verum κοιλον Graece piaerunque est pulchrum, quod huic loco magis congruit. Vt intelligatur, homines duabus his rebus,pulchritudine & voluptate, ad turpia adduci. Perperam, & repugnantibus omnibus libris, Argyropylus, Gruchius, & Lambinus Im, terpretes inducunt -- . Hoc est, iucundarum rerum&molest arum,quas Vel expetant Vel fugiant, inquit Graecus Scholiastes, sed perpera. Nam τά mri cum sit relatiuum, relativa autem ad
180쪽
priora referri debeant, certe hic quoque intelligenda erunt, quae antecessere, nempe ἡδέα κα - , non Vero ηAα-λυ- παν- τάντες. J De hac phrasi ductum estsupral b. a. πανος.J Nempe exceptis Viris bonis, inquit Graecus Scholiastes, non recte. Nam cum ea exceptio est nimis communis: tum quod hic dicitur, ad probos quoque accommodari optime posse,iam ostendimus in confirmando connexo. βία α,. J Hoc Verbum in tota quidem hac disputatione est 6-yrnis ν, id est, de iis dicitur, quae vi fiunt, sed hoc loco videtur , Ut ea dicanturβίαιοι hoc loco, quae vim aD ferant , & ad aliquid agendum quem impellant, quod faciunt restiucundae & pulchrae. Hoc non incommode Lacine dici potest Violentum..ἱ 3--το Sic fere habent omnes Interpretes: atq; ita omnino legendum contenditLambinus:in quibusdam tamen libris est μεθ' , dcc. & ita Vertit Perionius. Z ingerus noster ita, οἰκῆδῖ, at Vetus Interpres, ol&c. Ego his varietatibus commotus non dubito, quin omnes istae varietates sint spuriae&inducendae. Legendum igitur, οἱ θ -ηhνῆς: nam cum praecise dixisset A ristoteles, ει a. alii interiecerunt, τὸ alii, si, μυν: alii, si κριλον : alii, το , explanationis scilicet gratia. Sic igitur vertendum: α qui vi quidem & inviti, agunt cum molestia: hi vero cum voluptate. Hi, inquam, de quibus est sermo, nempe qui voluptatis, aut pulchritudinis causas peccaste excusent. Itaque in his verbis altera est posita ratio, cur ea facta non sint necessaria, a consequelite simpla, eoque contrario, nempe, quia haec facta comitetur voluptas: necessaria autem sequatur dolor. Formula sit ista: Omnia initite facta fiunt cum dolore. Hac autem voluptatΜΦpulchriturinis causa fiunt eum
Euo nonβntinuit acta,nonsunt necessstia. Propositio ibi, οι a βι'. Ratio omissa ab Aristotele est ista, atque hoc modo explicanda : Quae vi fiunt &inuitetana, Onania sunt necessaria. ae necestaria, omnia cum dolore fiunt& molesta sunt,ut ait Aristotcles in Metaph D. cap. I. ubi e- Iegantem Poetae versiculum ad hoc adducit: χων se αναγκαῖον ἀνιαζον ἐςi. id est: