Cornelii van Bynkershoek ... Opera omnia, in quibus multa ex Romano veteri nec non ex gentium & publico universali, etiamque Hollandiae cum publico tum privato jure capita elegantissime doctissimeque tractantur &c. in quatuor tomos distributa, ac var

발행: 1767년

분량: 426페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

171쪽

ordines telam, quam Orsi erant, pergunt perrexere, atque ita continua ora

tione loqui de eadem specie, ubi neminpe fratres & sorores sunt , qui quaeve alia atque alia sacra sequuntur . & odio religionis, etiam in bonis paternis, sibi invicem facile praejudicarent. Praeter eum casum non alium novi, quo Ecclesiasti. ei testamentum sacere prohibentur in toto , qua patet, Edicto . Si vera lit haec interpretat ira, erras, si putes, nihil constituisse ordines in illo vers. quam ne Ecclesia Clericis sue. cedat, abrogata sic Nomlla s. cap. S. quam jam olim , quod ad immobilia , abrogaverat Carolus U. 2 . Maj. Is 2 di erras , si putes , ut consulatur legitiis mis heredibus, ademtam ibi esse cle. ricis testamenti condendi licentiam. Imo, secundum d. V. testari possunt , dummodo ne de ea patrimonii parte, quam a parentibus acceperunt, idque uno illo casu . qui ibi exprςssus est , ceteroquin generaliter possunt . Palam quoque id significat vf. Ende omine alle verdere quaaι beleid, cum ait, heredem Ponti .ficium ab Ecclesiasteo vel Laico institutum in praejudicium heredum non Pontificiorum , qui alioquin ab intestato succederent, teneri mandata sua explicare , ut sciatur, an quid sorte in fraudem Edicti fidei commissu ni sit. Si non siti, Ecelesiasticis non minus integra est testandi facultas, quam quibuslibet aliis, cxcepto, quod semper tenendum , uno illo calu , qui praecessit , & qui ipse casus probar, in statu Ecclesiastico nihil esse, quod testandi licentiam impediat, alioquin enim non recte testarentur de iis, quae a parentibus prosecta non sunt, quod tamen permittit d. verse.

Quid igitur est , quod Hollandi, tana quam ex jure communi , scribant sa) , Ecclesiasticos testari non posse , & quid est . quod ipsa Curia Hollandiae anno I 66o. responderit sq), Sanctimonialibus

non Oportere concedi, ut de legitima , quam a parentibus acceperunt, testentur,

, quod eadem Curia, sententiam roga ta ab ordinibus Hollandiae de privilegio testandi inter Cognatos Pontificios, quod imploraverat Virgo Sanctimonialis, I 6. Ian. rescripserit sq). Eccles asticos testamenti factionem non habere, & ni inhil esse, cur privilegium in hanc rem largiantur ordines. Et quid est, quod ea ipsa Curia 24. Mart. I 679. legata in rio ex Sanctimonialis testamento legaritum addixerit sue), si modo ex bonis, quae non ex successione parentum illa acceperat , redigi posset. Compone haec, si potes. & compone cum alia ejusdem Curiae lententia , 24. Dec. I 73 . ad Ordines Hollandiae trant missa 6ὶ , qua a junt, ante annos XL. dubitatum non sui sie, quin Ecclesiastici habuerint testain menti factionem a filivam , & ita quoque Curia. de privilegio testandi eonisi ullam , saepius deinde resporiclisse, sed paratam se esse, de eo , amplius deliberare cum ordinibus. Hae sibi non constant, sed postrema sententia vera est, si unum, quem dixi, casum excipias . Attamen & Senatus Supremus 3 o. Oma OS s. & 7. Maj. I 597. 7ὶ cum Saninctimonialis, praeterilis agnatis & cogna ris, exteros heredes scripsisset , agnatis& cognatis adjudicavit, quae a parentibus Sanctimoniali obvenerant, reliquis negatis. Perperam, quamvis δc ita, ut . dixi,

7ὶ Utraque sententia exstat inser asta Se

natus .

172쪽

QUAE IT. IUR. PRIU. LIB. III. CAP. II. Ior

dixi, Curia iudicaverit et 4. Mart. I 679.& ideo perpera in . qui H haec res aliena sit a sententia versiculi, quem exposui. Sed alia & meliora sequamur. Cum Virgo Sanctimonialis, praeferitis quibusdam legitimis, alios scripsitset heredes, Senatus Supremus 27. Mart. I722. fiduciaria sententia pro testamento judicavit 8ὶ , ut inter praeteritos etiam Calviniani numerarentur, & recte, cum non haberet fratres & sorores utriusque religionis . Et cum rursus alia causa apud

nonnulli Senatores non aliter quoque interpretasantur d. Q. ende belangende , quam ut duntaxat obtineret, si fratres& sorores alia atque alia sacra colere nr, quamvis de eo tunc judicatum non fuerie, nam per imperitiam Advoeati in ister fratres,& sorores, unius, an diversae

Religionis distinctum non fuerat. Rurissus, cum Begina Amsterdam mensis cois gnatum suum instituitae heredem, &alium, pari gradu, alioquin ab intesta. to etiam successurum , praeteritat , testamentum iubsistere ordines Hollandiae Decreto suo I. Aug. I73 I. sto) complexi sunt . Probavit quoque Senatus Supremus 3I. Maj. I732. si I) testamentum virginis, quae inter Pontificios seqctimoniam vitae professa erat, si non haberet fratres & sorores , parti mPontificios, partim Calvinianos. Addo causam , quae haud ita pridem ' eundem

Senatum occupavit. Sanctimonialis ex asse heredem scripserat Semproniam, plane exteram Pontificiae tamen religi nis, praeterito fratre, qui ejusdem erat religionis. Frater praeteritus totam sororis hereditatem vindieat . Sempronia contradicit. Ex conventione partium ii.

ex Edicto ios s. Virgines Sanctimoniaistes de bonis suis testari non posse, sed in ea succedere heredes legitimos. Quod si sit, vinceret frater, sed defendit Sem. pronia , ejusmodi Virgines Ecclesiasticia

non eri adnumerandas , atque adeo ad

id Edictum non pertinere. Malel ut supra dixi, si , ut oportet, verba Edicti sequamur . Deinde defendit illo Q. dun. taxat prohibitam eri testamenti factionem de bonis paternis & maternis, non de his , quae aliunde quaesta erant. Quod nec negabat frater, sed urgebat, nihil aliunde obvenisse sorori suae, de quo tamen in hac lite nihil quicquam constabat. Si nihil ultra occurrisset, fratri paterna & m terna , Semproniae , quae aliunde quaesita inne, ad judicasset Seinatus, ut in pari causa annis Is 8s. &adjudicavit Senatus, & ita apud nos unus adhuc Senator sapiebat , sed reliqui omnes existimabant, nihil proin hibere, quominus Ecclesiastici , etiam de bonis paternis maternisque, testamento statuant ex animi sui sententia, siue heredes scripserunt Pontificios, sive Calvinianos, s ste ex parte hos , ex parte illos , modo ne incidant in et senis canhelangende , & nunc interpreta hantur, ut ipse supra interpretatus sum. Si Ecclesiasticus omnes Cognatos hah ret Pontificios, cur non aliis alios praeis

ferre liceret, fi omnes capere possint λSi omnes Calvinianos, in his utique eadem ratio est . 'Si partim hos, partim illos attendenda sunt Edicti vel ba, &extra casum , quem e primunt , porri. genda non sunt , si sequamur regulas reis

ctae interpretationis. Quare frater etiam quod ad bona , a parentibus profecta , x reo

to inter decreta ordinum . t i Observ. tumuli. LII. num. 2628.

173쪽

repulsus est. 29. Iul. 17 . si a Seio viraines Sanctimoniales , scio

alios Ecclesiasticos, praecipue eos, qui votum paupertatis non praestant, & pr pterea audiunt meret ebe Priessera, sae.

pe adiisse ordines Hollandiae & impi rasse privilegium , quo sibi de bonis suis testari liceret . Scio id eos factitasse

non eo tantum casu , quem commem

rat et s. ende aan belangende, sed & plurimis aliis, in quibus, ex interpretatione Senatus, privilegium utique necessarium non erat. Scio denique ordi.

nes Hollandiae I 3. Mai. 17 34, 13)decrevisse , Ecclesiastici , qui absque voto paupertatis ordini vel Regulae Cieri. corum sunt ad Icripti, in polierum quoque privilegium testandi implorarent,

ut aliquot retro annis imploraverant.

Haec , inquam, omnia scio, sed quod ex abundanti fit, ad necessitatem juris

trahendum non est. Malunt homines, ad impetrandum privilegium, minutamquamdam pecuni/m erogare in seri bas& actores , quam heredes suos incertae& periculosae judiciorum aleae objicere. Sunt meticulosi , qui omnia tuta timent, sed ne id imputa iis . qui inter tot Varierat rerum judicatarum prudentiae consulunt. Quod ad Decretum ordinum I 3. Mai. L734. sorte non alia eorum mena fuit, quam declarare . etiam eos Ecesesiasticos , qui votum paupertatis non praestant, nihilominus pro Ecclesiasticis esse habendos, quod veri issimum est, sed inde necessitatem privilegii arcessere non licet, neque etiam inde arocessunt, verum ab exemplis, quae aliquot retro annis exstabant, Si sorte ad

solam prudentiam pertinebant. Certe id Decretum non satis mihi uidetur conuenire cum alio, quod retuli, ordinum Ηollandiae Decreto I. Aug. I73 I. quo probatum est Beginae Amsterdammensis testamentum, quod sine privilegio secerat. Non licet dicere, id Decretum I 3.

Maj. I 734. ab ordinibus suisso factum

contra sententiam Curiae , quam roga. Verant, quamque ipsa jam transmiserat 24. Dec. I go. nam Prinei pis jussa capessere fas est. Sed qui equid sit, eo ipso

Decreto I73ψ. continetur, omnino seris

vandum esse Edictum 4. Maj. Ioss.& id servari omnino velim. Ne dicam, nondum satis constare, an Decreta Ο dinum . quae non publicantur, atque atque Edicta , quae publicantur, auctoritate juris sint habenda , certe quod in iis de una specie statuitur, ego, ex pari ratione, ad alias extendere non aus m. In Decreto de omnibus Ecclesiasticis non est sermo, sed duntaxat de iis, qui votum paupertatis non praestitere . Transeo ad tertiam sanctionem, sive ad clausulam finalem d. Edict. Ios s. Primum ibi ordines rescindunt omnia privilegia, quibus testamenti factio do Feudis Pontificiis erat eoncessa, si in eo testamento heredes ab intestato non Ponistificii essent praeteriti, ut Aragie van wel e OZIrven, inquiunt, de naase erfi

& mox statuunt, Pontificios, qui impetrato privilegio de Feudo testarentur, testari debere apud Curiam Hollandiae, quae de justitia rationis, qua proximi

legitimi successores praeterirentur , cognosceret. Illa autem rationem proban. di necessitas duntaxat locum habere videtur . ubi alioquin successori non essent Pontificii , argumento ejus versicuti, qui proxime praecessit. Et sane ea interpretatio mihi venissima videtur, non tan. tum , quod eam suggerat Q. Mνt kragie, ta) Observ. tumuli. rom. I . num. 3ly .' ιῖ Iuter acta ordinum.

174쪽

sed & quod ei uno tenore eademque tententia addatur Q. Ordonnerende. Sci. re etiam velim, quid ad curam ordi. num , utrum Pontificii successores Feu.dales praetereantur , & utrum alter plis

teri in Feudo praeseratur λ & si id fidcuram ordinum in Pontificiis , quidni& in Calvinianis λ Quis enim rationem

dabit , cur majori favore lex cognatos Pontificiorum Pontificios complectatur; quam non Pontificiorum non Pontificios Sed tamen invenio, Curiam Holislandiae 23. Ian. I 663. I4) talem d. Edicti interpretationem pronunciasse errois Neam , quia nempe generalis est Q. Or- donnerende Perperam , si quid judico , quia dependet is avs a Q. praecedenti , di quia jpsus Ordonnerende Verba ,

quae causae cognitionem desiderant . illam interpretationem tuentur cui enim bono cognitio in Pontificiis praeteritis , vel sibi inuicem praelatis λ nulla sane , . ut αihi quidem videtur. . . CAPUT III.

cui di quae bona a m noribus nec inter

vivo, nec ex tesamento evere

veι capi possint . CArolus V. post adventum in Belis

gium , legem miscellam com p luit, qua varia varii arsumenti capita complexus est ζ innuo elus Edictum 4. Oct. ISO . Quia autem Reipublicae,& ipsorum minorum intererat, ne lubrico aetatis a quoquρm capiantur , ira& cum maxime interest, ne id fiat ab his, quibus ipsorum minorum cura dein mandata est , quorumque adeo auctor istas apud eos pigrimum valet. Ut huic

ren . Recte responsum est I), eum y este in usu , & id palam evincent , quae mox dicam' quin tanti d. h se. cerunt Frisii, ut eum, nonnihil tamen interpolatum legibus suis inserere dignati sint lib. I. t. 7. 3uit. Quod a uinsem relatum est sa) , Curiam Hollandiae 27. Sept. I I9. quod ad tutorem& liberos eius secundum d. Edictum judicasse , noli, accipere. ac si in ceteris Dbsoleverit, tantum enim abest , ut id dicamus , ut potius alios , lege nominatim non comprehen Ibye jus sentenistia eontineri vetaus sit, & se mox au. Eies.

Loquitur Edictum de mmobilibus o is, pro quibus immobilia D ns obligata. Quid igitur dicamus. ee mobilibus magni pretii λ ut haec quoque Edicto

comprehendantur , ratio videbatur flagitare , & de iis quoque edixerunt Alis herius ac Ilabella in interpretatione Edi- ,

. . -

175쪽

ruini irateura , hoc est, qui quocumque

nomine minorum curam : unt . Sunt

ρὶ , qui ex his verbis Edidio locum . non iaciunt iani si in istor ibias. qui administrant, non etiam in honorariis su

qui & ad ea d. 6 interpretatione sua Qui ea , uae dixi , a minoribus ea.

porrigunt; exeindilo sorte Veteruos, qui pere non possunt . vocantur bare Cura... P ruaq;arios , propter pretium , rebus man- reurs , Ee aardera H audere hare Aricipi adseripserunt , vehe propter utilita. Π- L -α - 2 tem , in legum interpretatione tantope. re ab UUiano commendatam in I. I 3. si de legib. Sed ego non ausim Edictum ultra leges Romanas conditum, tantum producere, etiam ideo, quod Curatores, a ve ephoris . Qua mera est Merborum quamvis immobilia abique increto Μω captatio, a mente Edidit unge. Miena , gistratus alienare nequeant , mobilia, quum & qui bononam adorinistrationem. ' etiam pretiosissiim , mon aque vetentur,. non habent, Guctoritare In minores valeant,

di quud ipse ille Carolus V. in Edicto & id ipsum , quod alii, pussint emee'; tuo ro. Mart. Is 24. . si cum Ecclesiis re blanditiis . nimia indulgentia. aut . isurdixerit Timmobilia acquirere, nemo etiam minis seseriori admonitione . ν-- ill quam id. porrexit ad mobili4, quan. M aliter quoque alii lapuerunt s. s. Dult essent pretii . Alibi s5ὶ quoque Sane pro . Edi arders quod hic est . I m Insum & relatnm est , laesus Cu- Iq. Eii I. perpet. habet Gefendera, qu,riam Hollandiae judicasse . minorem ,. & ipsi administrationem non habent de duit modo nς immobilia rei quant, re- Ius uisciunt . quae dixit Anselmus ad. the Curatorem suum heredum scribere d. I . n. =o. 7I. . oe 7 a. & in Tribon. . . eique legare aus uis quovis biodo ps- Belgico cap. 62. num. 8. Ceserum illi desse . 1γe iis ἰ pro 'quibus immobilio ipsi , ephoris legari posse censent sunt obligata , nihil ' addo , siuana len- etiam aliam qxceptionem fingunt , rati . . tentiam Fusatus suprem , qua ludi cal- & quibuscunque tutoribus, bene meri se isertur ὶ , .latori legliri non posse 'tu', recte legari , Si ea sententia alii

mobilium toto esse hibendas, Sc sic ha- ctione comprehensos, improbos accipien-hent 1Hbes Edim. Celetum quum mi- dum csse . fossicit lege placuisse, ne i nor tutorem heredem scripsisset , & i , tor ab eo , qui ei subest . ullam meri. ι qua heres , ab herede fidei commissario rorum, si qua sint ., remunciationem ex Edicto Or aum Hesiti liae 28-Iul. extorqueret i 'Sin aliter interpreteris, 357 . refiteret centesimas δc ducente- actum est He toto Edicto.. Iu ius quae- sinas' pro praedio fideicommissario so- estur , an in Edillum committat et i-lutas , recte repetere Senatus Supremus . tius , qyn tutores fratres ex asse insti. - udicavst , I. Febr. 1726. 8 , descisso . -tast, . praeterita sorore λ & non coin mi Dquod , ad eas Curiae Hollandidi sent-- 'fere res sunt ma est 1i. SDt. χχ. Dec. tia , quae 25. Oct. III p. contra juru qui . nempe adeo propii

caverat.

176쪽

ω, -

' quoI. instituerat Titius. Ego subcsto. in m fraudis' suspicionem in ea specie Proxiclos instituerat, fateor, & hos inis cessare plusquam. manifestum est . P stitui posse mandestum e , sed praete. stremam rationem ipse rejicerem, quum rite sororem , que , tu oribus non im nihil tribuendum sit capratoriἰς illis id. stitutis , m de successisiet, & sorte dici stiturionibus , &. fere argumento sint ,

posset e rhionem Edicti Ihisse , ne plux tutores etiam ea arte uti ad emungen- . lucra tutores a miroribus vcciperent e dos . pupillos . Saepe scilicet praedones' Suam lurσ Cognationis habebant'. At d N . sunt, qui, tutores esse debebant. rrat est ea 'Edim inte*retatio. Habuit ' An & ad maritum se mulieris suae forte statius 3 cur sororem praetexiret , quae adure minor- . curatorem, Edictum' an agitu fratres qi tutores erant, se tineat . 'dubuari posset . Verba qui-ἱnstituere non posset y An ad remotis Am E. Ni & hunc complectuntur, g re , erat Te aerendum , e clusis fratriis nera ar enim ait , i quis minor 2 . hus λ ex dei ignitute egi, contradixarim, annis duraum 'suo &c. neque forte obeo. ecla in ideo , he , ut mox intelliges , in , s. dic s. nuptias facere majores; in. I sorrimis tuturibus , quamvis minois qui a te i fuerant minores , quum id albus succistari nest sint , cesset Edi- utique in seminis non aliter obtineat i

. maero , quid' juris sit. si eognatus, in tutelam mariti troni eant, sed tamen qui prkteritus est , justam' praetereundi lententia WEdidit eo pertinere non vi. causam praebuerit λ item si'uIinor, *nte detur, alii uin enim & gonorum con tutelam , t Morem suu jam . scripserit munio intex ejufinodi Coniuges prohi- heredem 3 itemque. si & pupillum vire bensla Disset . ,Et . cum mulier . sit in mutua in Istituerit tutor ῆ quae omuia alii perpetua tutela mariti , pd minorent aer ut rationes, cur Casset Edidium , attu- tem id restringi non oporteret si Ain lete si a). Sea prima ratio nihil qude-l ea specie Edicto locus esset. Addo, &quam valet, quid enimὸ Tu Julsi μα- . mox probabo, etiam cessare Edictum teris cπΠ tum tuu in , ergo recto dat Lin omnibus curatorihus , quos alia &'

serim . quum id & yerba re sententia iis at uxorem λ Sic est jure. Rumano d- . I 2. se e vi eantur ;- acit en m , Sed quicquid tist Interpretum hoc abr - wA1sen gedauri ten pres te van hare. - gavit , & si his hominibus constitueris ora diri quod tempus latronia vespiis os obtur re. , tantum profeceris , ac .si cit, ut, qui suum legat, iὸ legare via Batino .bacchanti velis adversarier. . . . di Iur, quod tτmpore . testamenti 'ibum . Edi uim Curatoribus addit qoru nin , suteri l. 'a de auri .aQ. teras. Et be i , dc rede , quia cum parentibus ystoris. non redis datum diciter , quin iidem sunt . I 3 . Ses a P .nullos alios. ir vi dei cepi tutor est factus. exeluomus , qui ad curatore. pertinent3 1gitur hy loc hil .rUulae , quam ex . . & an non. uxorem curatoruὸ Hanc nom. hibet 'i. 83 I, 47..de re, jurAS: Um- minatim excludit d. , IA. Edi er-

177쪽

pet. Et tamen uxorem curatoris a mi.

nore capere posse existimat c ujacius constiti. 4 I. & H. Grotius Const. Boll. eom. 3. consi. IS8. n. a. & sic quoque alii opinantur , qui ceteroquin & cono cubinam curatoris excludunt. Verius est, uxorem capere non posse , concubinam posse. Sed de concubina mox dicam loco singulari . Uxor autem videtur caispere non posse , quia & ita cap ret curator , maxime si inter curatois rem ejusque mulierem sit bonorum, velut plerumque est, lucri damnique comis munio , vetat enim Edictum immobilia dari tot profrie , in utilitatem curato rum , & immobilium fructus utique pro semisse marito cederent, si vel io-ia lucri damnique communio obtineret inter eum ejusque uxorem . Frisiorum

stitutam curatoris uxosem sed Gndem quoque minoris materteram. Probo, sedeognationis propinquitas improbitatis suspicionem existimandi non minus hic ratio, quam quae est in I. I9. C. de Di. θ. . Cleri & ea ratione quoque probari posset Cujacii d. consultatio 4 I. &Grotii d. consil. I 88. nam & ibi uxores

tutorum erant inter propinquos ipsorum testatorum . Si non sint ' etiam uxores tutorum arceo ob rationes , quas dixi ,& nominatim quoque arcent Albertus.

& I labella in * 14. Edicti perpetui 12. Iul. Io II. sis in & arcent Frisii in

suis legibus d. l. I. t. 7. ρ uir. nempe in nqvissima Editione anni I723. nam in antiqua Editione anni Io28. de uxo- 14 Sande decis Fris lib. a. tit. 9. de-

ciue Plae. Flandri tom. a. p. m. 739. 16 Groene wegen ad ι. 17. de adminiribus curatorum nihil quicquam cauis tum est. Excipimus. igitur tutores & curato. res, qui propinquitate. minores continiagunt , sed an omnes & quo gradu 3Tacet noster g Ιχ. sed Albertus & Isa bella in d. 6 I4. excipiunt tutores' qui

sunt minorum patres, matres, aυi, aviae,

harao sorores , verum id Edictum ad forum nostrum non pertinet ε, & sevis stra de sororibus sermo est . quum inutique tutrices esse nequeant. In his auistem solis an subsistemus Nihil extricat Anselmus . ad δἰ h dicere contenatus , ideo in his cessare prohibitionem,

quia etiam ab intestato successuri erant. Unde quaero, an remotiores arcendi, si& ipsi ab intestato successuri essent λ lean proximi Ores, qui staccedere non pos sent λ Perezius ad sit. C. de legat. n. ult. verbis Edisti inhaerens , hos omnes arisceret , & Holla odi etiam hos solos viis dentur admittere , qui proximi sunt in. testatarum futuri heredes . t i5ὶ Atque ita nec immobilia capere possent parentes curatores , liberis non necessuri. Quae forte sententia est 6 o. tit. s. lex. pupiu. Enebi san. cum ait , legari posisse ascendentibus os et Odanige Gogden ,

& ita d. 9 accipere, ascendentibus generaliter legari posse , & etiam aliis ,

praeter ascendentes , curatoribus , dum

modo hi ab rintestato successuri essent 'quae interpretatio humanior est . Alia sententia uti videtur , qui absque ulla .

178쪽

QUAEST. IUR. PRIV. H. IB. III. CAP. III. Id .distinctione scripsit si ), esse Caroli V.

Edictum , quo omnimodo filii minores, in Parentes , eujus sacris & tutelae subis sunt, liberales esse prohibentur . sed si semel admittas exceptionem in tutori. bus propinquis , ratio suadet, ut generaliter admittas in omnibus Agnatis &Cognatis , qui aliquando ab intestato succedendi spem habent , quamvis , ut nune ess, exstent proximiores, qui eos excluderent , ratio enim pietatis hine removet quicquid interpretationis est sinistrae , plane ut in marito , mulieris suae curatore, ius sanguinis amicitia facile subigit suspicionem, quae alioquin ex auctoritate 'tutoris proficiscitur , sed exspecto legislatorem ., qui ita statuat. Sane si tutori in immobilibus non plus relinquatur. . quam ab intestato esset habiturus a pupillo suo, cessare sancti nem d. I 2. Senatus Supremus recte judicavit Io. Iun. I7Is. I 8) neque enim tutoris titulus obesse potest , quominus ea capiat, quae alioquin ex lege

esset capturus. ε

Sequuntur in f Ia. Petera ende matera. Hi non memorantur in d. 6 I4.

Edict. perpet. & expuncti quoque sunt in legibus Frisicis lib. r. l. 7. ult. 8e

ut , mutata Religione . in Hollandia quoque pro expunctis habeamus , egonlin intercedo, inter parentes enim &infantes spirituales nulla jure nostro est Cognatio spiritualis , & nulla illorum

in hos auctoritas . Grotius tamen eos

retinuit si p) . Sed quid laboramus, si verum sit, quod narrant seto) , Carolum V. sermone Gallico hie exhibuisse

Σοὶ Anselmus in Triboniano Belaico east. 42. k i. & va a Zork Cod. -Batav. vf. Nom Mira in Mi. ad 3 Ia. paratre m maratνe , vitricum uois veream , & id Belgice versum esse Hister en Merer, atque si exstaret Pareatuoe Murrat,is ρ & ut id credam , moinvent me rationes , quas Anselmus attulit, nec hic repeto. - .

Porro ait d. h I 2. of van bare Cou. cubisen . Galli in suo huic simili Edicto intelligunt concubinam curatoris,

quod sequi videntur Hollandi 1 I), ScFrisii saet), praeeunte Anselmo 23 .

Quod vix probo, mallemque minorum concubinam intelligere, ne haec min rem emungat fictis adulationibus , ut Ohim Meaeiae milites emungebant l. 2. C. de donat. inteν vir. fixor. Sane ut concubinam curatoris intelligamus, valo de exilem rationem, haberet, neque satis convenit verbis, d. ε I 2. ait enim, of νοι proiste van hare Petera ende Metera

OF VAN HARE CONCUBINEN;

per hare utrobique intelliguntur minores, sed si legas, ut Frisii anno Iso 2. ediis derant , tot proiste van hare Curateursos van heure Linderen , of van beare concubinen, curatoris cos nubinas intelli.

gi posse non intercedo. Frisios tamen , ruod ad concubinam . voluisse mutareententiam ejus f I 2. nequaquam vel constat vel credibile est. Quin & ICti Frisii, qui Gallorum interpretationem probant, ipsi satentur 24), in concubinis curatorum d. Edictum vix ratio. nem habere, nec alia sorte causa Fris nes in legibus suis novissimis , quas

anno I 23. ediderunt, concubinas ex hult. r. 7. penitus proscripserunt. Ceterum

Enchusani in ε s. t. s. legum pupili. ita

recte at Grotius Introd. in Iurior. Holl. lib.

179쪽

recte exhibuerunt, mosdem os der x in ver Κλου--. - ω b re concubinen, τὰ der re er S το hara distincta sunt, prius pertinet ad tutores, posterius ad

ipsos minores.

Addo ιententiam Senatus Supremi, de hoc argumento, me Senatore, latam:

Procula heredes scribit liberos tutoris ejusdemque patrui sui, sin autem id , quod ad immobilia , per legem non liisceret, in haec lubstituit alium patruum, qui tutor non erat. Defuncta Procula apud Curiam Hollandiae de immobilibus litigatum inter heredes legitimos ex una , & scriptos ex alia parto,. Illi agebant ex d. g i 2. hi defendebant, illum Α obsolevisse , utique in personis adeo propinquis, quin & probandam esse in . ductionem sinistram tutoris , priuiquam d. I 2. locus esset. Intervenit liti, &substitutus patruus, immobilia sibi vinis dicans , si non ad judicarentur fratris sui liberis sed substitutionem in fraudem legis factam caulabantur heredes legitiis mi , non abique suspicione transactionis tacitae inter dura fratres. Curia Hol. landiae immobilia substituto patruo ad. dixit, exesu sis heredibus . tam legitimis,

quam testamentariis , eamque sententiam Senatus Supremus probavit Ir. Febr.

17o6. as in Conflabat enim , frequenti

usu receptum esse H f Ιχ. constabat , seeundum eum judicasse utramque Curiam , Hollandicam Ig. Iul. I 646. &Supremam 4. Apr. I 48. etiam in tuo toribus patruis, qui ab intestato succes.suri non essent , nec probandas esse inductiones , quas lex praesumit. Denique hos patrui institutos liberos , tempore facti testamenti, Proculae succedere non potuisse, utpote a proximioribus exesulas. Quod ad substitutum patruum Senatus existimabat, eum utique . quia

tutor non erat, heredem scribi , aeqvi adeo & lubstitui potuisse, nec, ex Praesumtione , pro una eademque persona habendum esse cum fratris tui liberis, tutoris liberos, non fratres legem arcere, quin & substitutum patruum, si intella intus moreretur, lubiturum heredes non

duntaxat fratris sui filios, hic instituto . sed vel iplos etiam astores. Noli de

hae sententia expectare Aria 1 ν meam,

nam quid de his omnibus ipse sentiam, ex iis, quae dixi, satis intelliges.

De Clausula, quam reservatoriam

. vocant.

Quaestum est, quid valeat ex testa.

mento, quo tellator ratum esse

jussit, quodcunque deinde privato chirographo, epistola , aliave quacunque

scriptura circa ultimam voluntatem deinelararet Τ & semel definiendum p an potestate ejos clausulae liceat dilium heredem scribere ex asse vel pro parte, an legare, an fidei committere. & an quid aliud praecipere ρ Quum autem illa clausula juri Romano originem dehear, quideo jure cautum, si , meretur despici, etiam ideo, quod non satis intellecta quarundam legum sententia plurimos Interpretes sesellerit. ordiar a Papiniano in i. 77. F. de hered. insit. asse toto, inquit, non distributo, ita scriptirm est,

QUEM HEREDEM CODICILLIS FECERO , HERES ESTO . Titium

Codissilis heredem is tuis '. eius quidem insitutio valet, ideo , od Iicet eodie Llis dari hereditas non pessit, tamen hας

ex tessamento data v detur . Sed hoc tantum ex hereditate habebis , quantum ex

asse residuu- mansit. Quod Papinianus

180쪽

hie ait, Codicillis hereditatem dari non minus soler i. Si quae pars heredita.

polle , ille iple per manus νraditum esse, iis vacaverit , ex potestate claululae rei affirmat in ι. Io. F. de jure eodicili. si . servatoriae de ea statui concesserim , &ve autem codicilios hic accipias pro co- eoncedit Papinianus, etiam nova instituis

diei ii is propriis, sive pro quibulcunque tione, ut hic, quem heredem ecdie illis schedulis & epistoliis, a testatore tamen fecero, sed non patior , hereditatem, subscriptis, quod ad heredis ipstitutio- ejusve partem, testa trienio jam datam, nem utique perinde est , quum ad eam revocari nudo chirographo vel epillo lio. neque proprii codicilli sufficiant, atque Quod de hereditate dixi, de fideicom adeo haberi debeant pro scriptura ad misso universa i i velim reperi. Sed haec capiendam hereditatem minus idonea. nihil quicquam impediunt, quo minus Sed quid si restamento insertum sit legata vel fidei commissa particularia va.

quem eodicillis heredem fecero, heres esto, Ieant virtute ejus clausulae. Scio, si aris di codicillis heredem scripserit Titium ὶ gutari velis , etiam ea fieri contra testa'. Sane si Maevius testamento heres es et mentum, quia omnia alioquin ex eo adieriptus, ei per codicillos hereditas adi- eum pertinerent, qui ibi institutus est, mi & ad Titium transferri non posser, sed qui clausulam reservatoriam adhibet, sic enim testamentum ι rite conditum, fatis fgnificat , se adhue deliberare de rumperetur ser scripturam , quae vel hereditate legatis minuenda, & si haec nullas habet lolemnitates , vel non eas, date decreverit , haec decreta esse habena quae ad novam heredis institutionem deis da, atque si testamento inserta essent. siderantur , quod leges subverteret con- Imo, inquies, de tota hereditate coatra lass. F. de legat. I. Sed propone dicillis statui potest, si Ulpianum audias

testatorem tollim assem in testamento in I. Io. pν. F. de conditi insit. Sed

non distribuisse , nam de ea specie agit falleris, probat ille institutionem , te Papinianus, & respondet, Titii quidem sanento sarum in haec verba, s eodia institutionem , couic illis factam, valere, eillis Seium heredem scripsero, heres esto,

sed . duntaxat pro res dua parte issis , & ait hanc institutionem, sacere condi. quae distributa non erat, eo enim rese. tionem, & impleta conditione, hoc est, rendam videri potestatem , quam ic sta- Sejo in codicillis herede scripto, valeretor sibi reservaverat, di valere ex tesm institutionem, sed valere ex testamento. mento hoc est, codicillos per hanc reler- Codicilli nihil hic probant, quam imis vlltionem esse factos partem ipsius te. pletam ese conditionem, quam teste. salventi quod s sit, censentur conditi nento adscripserat testat r. Perinde v iisdem solemnitatibus , quibus testamen- let, si testator , de herede adhuc dubius. ta constant. Ex his isticio , etiam par- eum tesscrvierito heredem scribat , cujustem heredi ratis pcsse dari privato chi- ncm . ccdicillis esset expresurus, nam rographo, si hanc sibi porcstatem testa. . di se hereditas ex restet mento datur Amento reservaverit testator; sed eam L ID. pr. multo mogis valebit, si no-pRitem , quae vacabat ex tes; mento . men I gatarii postea exprimatur I. ar. .

Quid igitur si totum assem testamento I. st qui tesam. De. pose. Vel f te- expleverit testator λ Cujacius ad Papinia. stamento legetur Titio, quintum codini li f. 17. quaes. in h. I. 77. ad dupon- cillis vel per epistolam id scripserit tedium recurrit, quod ego non admiselim, flaior, qualia legata & apud Veteresne e Vertatur pars testamenti scriptitra is quem abantur ι. 38. F. de μω. σ

SEARCH

MENU NAVIGATION