장음표시 사용
181쪽
demon=ti nec mirum , cum simplicuerbi reservata potestate legandi, per epistolam recte legat , cui & quantum velit, quod supra effeci ex L 77. d. de μνώ. UU. ubi alle toto non distributo, de residua parte hereditatis valet insitis
tut o ex clausula reservatoria, quamvis in testamento nec nomen, nec partem
vacantem adjecerit testator. QVn 8c ex testamςnto. valebit quod ibi valere ius. selli testator , licet non referatur adsci ipturam, sed ad id quod heredi uiua voce mandaturus est ι. 33. d. de reb. aub. At uero in bis Umnibus tenendum, de eodicil Iis', de epistolis, de mandatis plena fide cportere constare, Priusquam ex hi j ulla stactio de manu bc subscriptio. ne testatoris si non constet, nihil actum esse res ipsa docet, & probat Stolamans
. Ex his , quae dixi, melius definiveris
quastiones de clausula reservatoria, quam ex variis: tumultuantium 'Interpretum sententiis . Veter mitto , ne librum sexibam , sed novas auctoritates 8c res judicatas mittere non possum , ex his enim constabit , quid usu videatur rece. prum. Stokmans A. decis Ιχ. relatione Licta ad schedulam privatam, ex ea non
udet tueri novasi heredis institutionem 4sse jam distributo, pro lemisse sectam, nec fideicommissum universale, M sa rueta n6n posset, si recte intellexisset ψ. 77. si de baued. inst. sed nullus
dubitat, quin ex ea subsistant. Iegata, advocata etiam in hanc rem Senatus Brabantini sentontia gr. Aug. 46VI.
sed quid Hollandi senserint L iudica
verint , plus scire attinet. Sane in dollandia ejus clausulae usum esse satis sm
ga ficant eius Oedines in variis Edictis de inarta figillata . iis enim praescribunt, cujus pretii sigilla sint adhibenda
instrumentis privatis, quae postes are ejus elausulati componuntur: quod frustra esset, si nihil quicquam valerent. Sed de ipso ul u. consulamus ICtos. Clausula reservationis testamento addita , raevam institutionem , privato chirographo s ctam , nillil valere respontum est sI) .
Alii sa), nomen hereὸis posse e primi
in schedula, sed eo semel expresso aliam institutionem, in schedula factam non valere . sed solemni testamento opus esse, ut rescindatur prius. De Legatis tameta illi Consultores non dubitant , nisi r servata sit sola mtestas . heredis nominandi, non aulam legandi. Alii sa0 .
quod ad legata duntaxat valere clauiu-lam , non etiam ad heredis institutiopem mutandam, & ita Curiam Hollandiae
judicata. Alibi λὶ relatum estIdatis
manneer v baar etelisn qui D de elis haee sesamenten badden geraser-wert. Sed per ea , quae dicta sunt, n li id porrigere ad novas institutiones uel fideicommissa universalia, quibus Iota vel pars .hereditatis ausertur ei, qua prisci testamento simplicster heres seriaptus est, sed accipe de portioqe here. ditatis. de qua nondum statuerat tei a.
182쪽
Qu GD FUR. l'M V. LIB. III. CAP. IV.
ine, vel de legatis & .eicommissis nar- aem in Frisia, & Ultrajecti iudieatis. 'tieularibus, de aliis UstUtis caca IS) In Frisa, inquam ,δο Ultrajecti . .
sepulturam sorte , vel ex lacutionem te- que enim. in Hollancnae ullam reperistamenti , di si quae sunt qui modi. . Ru sententiam , quae, utitue quod ad lega sus alii s)j de jure dubii , ex Doffo- ta vel finicommissa particularia liliam tum opinionibus saltem , legata , ita M. clausulam meeerit. Sed exentia nug ra. ta, deberi pMant , & sic ab utraque Iiones. Satis frivolum est, quod occinunt. Hόllandiae Curia iudicarum referunt, ex ι. 33. 1. de DBar. r. Leges, Ebndendis etiam et r. Dec. I 564, nec de legatis testamentis praescriptas, tervandum est , alius ου dubitat. Unus est i , qui di quis negat λ Una quaestio in an non propter lubricam privatae scripturae fidem id , quod testator in testamento reserva. nihil tribueret clausulis, de qua agimus, vit, & postea explicavit privato chiro. nisi in tenuibus quibuulam Uegatis in grapho , sit habendum pro .harier ipsin . picis/usus aut ex 'ccmtriis eratione relictis, restamenti Certe exmpla , quae ex ju-1ed ejus Myinctionis auctoritatem desiis re Romano attuli , latis rQbeia , .eamdem , neque enim uJlam rationem ha- reservandi clausulam iui se frequentatam, het, eum de icriptura agamus, de qua & sc existimasse veteres Ctos , quit. nstat abundet & si non constet, uti- quid deinde per chirographa de ei illo. ue cdmmiserario non ' patiatur, nu in ta explicatur , nsdem Iolamnitatibus hen. νοῶuperum, quam in divitum causis ma. seri, quibus centetur ipsum testajor scripturae habeatur ratio. Utque. in. tum .eiamnes enim alunt , ex tein γrer legata maiora vel minora non di- Q '
valere. - , inquiunt . in illis 1ur Romani exiniplis ipsa Lisedis institutio, 'πε- 0mque datio facta erat in ipsI a test emodi solum nota en heredis, ιIb. 3. cap. I 2. At ita cupio, quantitasve lagati rejecta in codicillos ad quam summam majora legata a mi- ac sic est in d. I. ro. pr. f. de hererinora bus .distinxeris ὶ Pro dignitate & ins t. di in d. d. 38. F. de condit. m. δε- opibus elus. qui legat, dc eorum, qui monsν.' At vero si Momen deinde exishus legatur , minus legatum erit, quod prasum non fuisset , nec quantitas te. in aliis majus, & si his indulgeas, me. Fgati designata, utique nihil quicquantri arbitrii res erit, & prolixa litium deberetur ex testamento , nunc autem materies . .. debetur, quia ea presso nominis di quanis Inventi tamen sunt, qui centra clam titatis reservata est , & ideo vires e piusulam e servivioriam tuapnis animis ina ex ipsi testamento. Noli autem put iurg mἶ, &. nam plane inutilem pronum re, an defignatione nominis & quanti--iant, tam JGri 8), quam Formula. taris subsistere ius Romanum e ram inrit hy) , adlatis etiam rebus, in . hane L 77. q. de hered. lassit. nihil aliud est. . - ' . - ' . , ' Y . 2 quam
183쪽
quam in nostris clausulis reservatoriis, quem , inquit Papinianus , heredem eodicillis fecera , beres essο . Ex his nihil constat , quam testatorem constituisseeodicillis. inepta alioquin ad herudis inissitutionem scriptura, hereditatem dare, di si hane dederit , respondet Papinianus ex testamento, hoc est, ex clausula reservatoria deberi , quod ad partes nempe non distributas , ut supra explicavi . Nihil quicquam ibi statutum est de partibus reliduis , sed quod ad eas
testatio simpliciter reservata . Sic, cum Iessator testamento ratum esse jusserit ,
quicquid deinde legaturus est , legata , quamvis scriptura minus solemni data , valebunt , quoniam illa scriptura habe.tur , atque si testamento inferta esset. Nec movet, de novo legata dari, cum S hoc, ut sibi liceret, testator reserva.
vir, plane ut in ι. 89. pr. is de legat.
2. Dubito igitur , an , qui clausulam nostram oppugnaverint , recte perceperint mentem Papiniani in L l. 77. &dubito , an , quod jure Romano de eo argumento traditum est , recte restrinis xerint ad species ibi tractatas, nam hae, ut plerumque fit, non proponuntur, nisi ut exemplo serviant , & ratio , quae utuntur veteres JCti, suadet, jubet, ut di ad alias species transferamus, ut trans feruntur quotidie.
Res a Supremo Senatu , me Seuatore vel Praesidae , de clausula res eruatoinii a judicatae. NUης accipe, quae mea memoria de
hac clausula apud Senatum Supremum inciderint . Et quidem Senatus Supremus 2 o. Oct. I7os. IJ probavit fidei commissum universale, quod privatim scriptum ex potestate ejus clausulae iactum erat, sed quia agebatur de scriptura privilegiara , aviae nempe inter neptes , malo hanc causam praeterire Scsequentem subiicere. Maevius 22. Dec. I 7 8. sex ne intes ex fratre scribit heredes , iisque ex fidei commita substituit alios addita clauissula reservatoria. Biennio sere post conditum testamentum , ex potestate ejus clausulae componit chirographum privatum, quo varia variis legat , & fidelis commissum ita restringit , ut nepotes
majores facti , de bonis , libi relictis ,
non quidem testamento , sed in te e vivos ex animi sui sententia statuere possent. Quaesitum est, an valeret id ehirographum y 3c Senatus 27. Febr. III Σ.
paribus suffragiis valere judicavit χὶ: atque ita existimavit , posse ejusmodi privato chirographo & legata dari , dc
fidei commissum restringi. Titia , quae testamento suo insem erat illam claululam , rogat Maeviam , pe nes quam habitabat, ut se dictante legata quaedam scriberet in schedula, seriabit Maevia , & schedulae subscribit Titia . Legata illa data erant cum ipsi Naeviae, tum aliis Titiae propinquis. Defuncta Titia Sempronius , qui ejuS
hereditatem repraesentabat, legata solvere detrectat . Litigatum. est ea de re apud Curiam , & Curia omnes legatarios repulit 21. Jan. I7II. Appellatum est ad Senatum . Quid Curiam moverit, . non est, ut dicam , torre quod de su scriptione d itiae non satis constaret ,
nam & id objectum est . Sed quum apud Senatum subscriptio magis ad li-iquidum esset perducta , Senatus 8. Iul.
184쪽
QUIEU T. IU R. PR IV. x ra. 3, paribus sumagiis, judicavit
legata . potestate clausulae reservatoriae
propinquis data valere, sed non valere, quae sibi adscripserat Maevia . . . Sequatur alia species. Sempronia I 6. Iul. I 685. condito testamento legat Lais Lia, cognatae tuae, quae in India orientali tunc haerebat, decem millia , Ma Vio , cognato suo, duodecim millia, &ex reliqua hereditate heredem scribit Titium , alium cognatum suum , ita tamen , ut suppellex , quam relinqueret, inter Luciam , Maevium & Titium aequis partibus divideretur , , si tamen Lucia tempore mortis suae adhue in India haererer, ut triers luppellectilis, quam ipsa praesens habuisset . cederet Titio , numeratis Luciae pro illo triente scio. Mox omnium legatariorum & heredis sui liberos parentibus suis vulgariter substituit, & testamento cavet , ut jure optimo vpleret . quodcunque deinde, etiam privato chirographo , praeci petet. Sempronia diu testamento suo supervivit, & ea viva defunctus est Titius heis res, relictis liberis, defunctus Μaevius legatarius , relictis etiam duobus liberis, sed valde minore adhuc aetate , &reveria ex India Lucia . Quae cum accidissent. Sempronia 9. Maj. IIo . privato chirographo praecipit : daι de Κ n-
re Iamen τοuden deiten in continenti tamen excipiens varias species suppelle. Si ilis, quas variis legabat. Lucia, post mortem Semproniae, defendit, hane scripturam , quamvis privatam , pendere . ex testamento, atque adeo ejus jure subsistere , & porro defendit ademto Mastis
vii liberis jegato duodecim millium, se LIQ. III. CAT. V. I73his', quae exhibui verbis , pm semisse coheredem esse datam liberis Titii ,
quia dixerat Sempronia , dat et ν temen etOuden deiten, quod non pollet non
intelligi nisi de integra hereditate, sed liberi cum Maevii , tum Titii deli
Mnis, ex ea , quae illis verbis additurἰ exceptione , satis constare , illa dunta. xat pertinere , ad . divisionem luppelle ctilis, Semproniam , quae ipsa chirographum sua manu scripserat , minus acincurate fuisse loquuram , ut & minus accurate loquuta erat in aliis illius ehio
rographi partibus , sed non exclusisse liberos Titii a tota hereditate , vel liberos Maevii , quibuscum semper amice vixerat, 'a legato duodecim millium, Semproniam tantaxat voluisse, ne liberi Maevii , qui, utpote valde minores suppellectile non indigebant, ejus trientem haberent , ut testamento jusserat sed loco trientis contenti essent so quos ipsos Luciae , si in India mansi ias et , pro suo triente legaverat , & Omnem suppellectilem nunc dividerent Luaeia & libari Titii . Haec Semproniae
mens etiam aliunde affatim constabat ,
M si de ea non satis constitisset, dc palam Sempronia illo chirographo semisissem hereditatis , liberis Titii ademtum, Luciae eognatae dedisset , prolixe disputatum est , ejusmodi scriptura , omni solemnitate destituta , partem hereditatis, non vacantem , nee adimi nec dari potuit se I Lucia copias sua γ contra explicabat, sed minores numero & ponis
dere . Repulsa igitur est apud Iudices
Rotterdam menses, ubi primum lis acta erat, 24. Apr. ITIO. & ex appellatim ne apud Curiam 9. Mart. I7I5. &apud Senatum Supremum f. Mart. I72 . 43. Omnes autem Sena ores uno ore
assirmabant , de elausula reservatoria , . nisi
185쪽
nisi quod ad legatum suppellectilis, hie ri testarnanto ad hereditatem vel
laborandum non esse , & de legatis vasere totiens. nune judieatum esse , hi seustra si ea de re amplius verba perdere,
lega. cererum , fi de parte herei ratis ager tur , omnes lignificabant, eam non ius. sicere,ad coheredem dandum , lad 'anti esse non putabant, ut nunc rati es suae sententiae explicarent. Lucius Titius 27. Iim. ITI R. coram dicitario & duobus tesstibul , testamento condito , declarat , se eum eosve hereis
vocati. In hac specie nullus heres nominatim scriptus erat priori testamenato, alioquin , quod solemniter actum est, rescindi non posset privara scrip t ra, at sminiciere is erat institutus, euis jus nomen deinde exprimeretur, quod, ut supra dixi. licet, etiam non mulis
tum refragante Advocato partis adve
sae. Sed , inquiebat . ille , & unus quoque apud nos Senator, id quidem obistinere in testamentis scrip is , de qui- huc solis intelligebant leges Romanas in hoc argumetrio adductas , secus' a
tem esse In aeuamentis . nuncupati vis ,
in quibψs herac palam est nuncupandus, .lam res rvatoria . & men e sequenti, sic ut a testibus exaudiri possit t. 21. nempe 26. 'Jui. I I9. privato . chir grapho, quod ipse manu sua scripserat, cuique nomen suum subscripserat, Sem. Poniam , Cogna *m suam, nominat heis redem , & aliis ctgnatis , atque cet roqui ab intestato ei successuris, varias
summas legae. Post mortem Lucii Ti. tu alii illi Cognati , da a apocha , t gati sua accipiunt, sed . post vi nullum
temporis tractura, sibi persuadent , eo privato ebirographo heredem nominari non potuisse , di se , aeque ac Semproniam , ab intestato succedere oportere
flamenta . non clausa , pro nuncupati. ivis esse habenda, sic enim vulgo haberiri , in nuncupati vis testametuis frustra reserri ad privatam scriptura , ut ex ea quid valeat . cum utique privata 1criptura nihil plus possit encere, quam imum testamenrum . in quo quicquid
p ecipitur, a testibus exaudiendum est, privatum autem chirographum solet seriis hi remotis testibus . Atque tae nova contra clausulam relervatoriam objectici
est . Nova fateor, ted non bona. Non Lusio Titio . Ex conventione partium . memini iane . me unitia Auctorem re- .ausa ad Senatum desertur , & reliqui illi Cognati contra Semproniam agunt ad partes, sta ab intestato debitas, tisimul - implorant restitutionem in inte frum contra a chas, quibus privatum
.lud chirographum ognoverant, δοῦ legata sua se accepisse professi erant. Sem. pronia petitioni contradicit is Quaesitum est , quid jurisοὶ Hanc quaestionem esse explicandam ex regulis juris Romani gendas , & l talutis eurandum , ut iis reprobavi cap. praee. & in iis effeci ico- be subscribatur . Etiam in testamentis dicillis quidem di chirographis novum. Distris , non clausis , neminem . sibi adoheredem scribi non posse, fid posset ex- 'ucribere pota , infra . audies cap. 8. deprimi nomen heredis velimatarii, -- ,δis , cosbi a scribunt in te mento e I u. ubi pestre , qui quod de clausula reservaistoria , sive bene sue in se , placuerit ιunice referat ad tellamcnt a Clausa, net, si verum amatus, sti unice reserendum est , nostra enim in lamen Ia, etiam. si non clausa , omnina sunt mixti generis , unde & serma μ jurejurando
Notariorum contineeur extremaa hominum voluntates in scripturam e se redu
186쪽
fine ratione etiam in his adscr*tio sui disi licuit, quam quod testamenta, 'upe Notarii ex ore vel scheduid testatoris
seantur, & testium memoriae commisa, quam , ut scribantur, dictata .. t di. eas aliter . plane inutilis est clausula reservatoria in omnibus testamentis m. stris non clausa, quod tamen nemo nis .cile dixerit . Inutilem .unc esse . . . e constat, quod in nuncupativo nihil subissstat , quod' non palam nuncupetur, aure Lentibus . testibus . quod autem, privato tirographo scribitur . ex ra QMnem. nuncupationem est . Putasne jure R
quadrantem fideicommisso subjicit. A id liceret , en compromisso .partium apud natim Supremina quaesitum est . Per rata est .iπ Senatu crisa I. Iun. I7λθ. pleri sque Senatoribus ea datis anceps vi. debatur, quia agebatum de fideicommilis
se elat aer Iali , non singulari; quare pilis
inui tentandam esse transas Ioueat. Quae
etiam successit. Quid mihi sedisse. . saeausa d finienda . e praecedentibus satis
Rurlusex conventione partium apud Manatum litigatum est delegato ISO . floreonorum, quod Caja ex potestate libi relecta. ta, Maeviae adscripterat iu lchedula,remotisi mano in testamento , vere nuncuppis , arineis secta. uaerebatur, an illi Iso . testatorem referrei lotuuse ad privatam pure essent legati j a' per fideicommis- scripturam , ut haec cetnuatur eadem -- iam, cujus dies noMum venerat. Ad. Iemnitate , qua nuncupata voluntas Φ uri. Vocatus , qui Executoribus testamenti hoe credam, me induci non patiar. Si stamen plena fide continerit, illam scri pluram esse compositam ex potestat.re.
servata , subhisterem , sed hoc jam non ago. Ex his, quae dixi , consequitur, nostra testamen , non lauia . habere,siquid ad instar testamenti scripti apud.
Romanos, & ob eam rationem omnes Senatores, uno excepto , apud Nos reo spondeban , nomen heredis, , in test mento hic non ex proinum, privato Chiα contra M viam praestabiit operam fore
sem , pro fideicommisso sermonem h huit, & fere universum , sed quum ad fgena ejus pervenisset , non nihil musisitabat de ipsa illa schedula . significans posse iste defendi, nequidem tangs 'uantitatis legatum per epistolam re linqui posse ex potestate ejus clausulae. Sad quum nihil rationis attulisset, morue adeo Adversarius quidquam rem. uisset , Senatus post peroratam caulam rographo exprimi potui se . Qinimque 'Advocatum rogavit, nunquid , de qum
hae sola ratione reliqui heredes ab im . mussitaverat, defendere vellet, paratum .nλ H-arustra erat quais tune esses Senatum, rationes in utram testato repellerenturrere de restitutione in integrum contra datas apochas ab illis implor ta. Quae, atque si necessaria non essent , praeterinmissa, simplieiter secundum Sempr iam
Quum Tellator Semproniam ex qua que partem .audire, & de his decernere, .sed ille, eontuitis Executoribus, respou. dit, se ea defensione noti usurum I . . Liceat Lis .Senatus Supremi praejudi ciis addere sententiam , quam ipse, qua Arbiter , dixi . Quum. Ludia Titia, drante uredem instituisset , &dimiis si quae cuntroversiae orirentur ex testadium ejus quadrantis rideicommisso se, mento suo, met earum Arbitrum elmis
187쪽
set. 3c praefer sm . florenos, quos testamento legaveris pauperibus Ecclesiari Haganae , t privato Chirographo, a te subis seripto , & eomposito ex potestate clauia fulae reservatoriae , adhuc alios 3 o Borenos iisdem , pauperibus legasset. Sopraeterea post mortem heredis fui, si is Me liberis , moreretur, . idem pauperes ex asse iubsiluisset heredes, heroe post riores ἴ o. florenos solvere detrectavit, atque ii legatum tantae quantitatis uni
corpori vel personae itae dare non liueuisset, & simul fidei commiso univem sali contradixisset, eum hereditas semel smpliciter data, adimi non possit privato chirographo ex potestate eius , quami dixi, claulula . Patres me . qua arbiMLrum , adeunt ia Pronunci avi 3. Nov.
174o. etiam posterius legatum, pauperibus deberi , fidei commissariam heredita. tem , etiam ii casus fideicommissi existe. ret, non deberi. Rationes non dicam, quia in praecedentibus dictae sunt.
A De Clausula , quam Derogatoriam
On hic ago de clausula derogatOria , quae , posterimi testamento
iri serta revocPr prius , ante conditum , sed quae priori testamento inserta reU cat posterius , nci huc conder dum ud si
priori sit insertum. , per posterius id roscissum non iri, nisi nominatim ejus fiat mentio , vel posteriori adiiciatur sermula aliqua vel adagium, unde de
sincera testatoris mente CGnstare poterit.
De hae clauiuia multi multa disputant,ia circa hanc non una difficultas . nam ars dcluditur arte. Certum equidem est,su premam sani hominis voluntatem esse scivandam . & neminem sibi tam legem dicere posse , ne a pris oluntate vi
recedere liceat, sed omnis quaestio in edivertitur, quae voluntas sit habenda pro
supreηra an quae futuras omnes abrogat, nisi i ea sormula munitas, quam laestator
praescripsit, an vero ea , quae sine illa formula novissime condita re tur Hanc praetulit Marcianus in ι. 5. 36. da jure codicili. licet enim in condfirmatione codicillorum paterfamilias ad jecerit , ut non alios valere velit, quam sua manu Anatos oe subscriptos, tamen inquit, valent .cti ab eo codicilli. Viaras fieque ab eo riuati , neque mainnu eius scripti fuerint. Rationem adisdit Marcianus: nam ea quae psea ordimur , prioribus. derogant I hoc est , ii recte interpretor. eo ipio , quod posteriores codicilli exstent, 'uamvis no signati vel subscripti cxistimandum est, patremfamilias quod ad hoc a priore voluntate recessisse. Atque ita Hermoge- manus in I. χχ. pr. Is de legat. 3. si testator in principio testamenti dixerit, eui Bis legavera semi deberi volo, 3c postea :eodem testam to veI codicillis ciens, id est, deliberato animo his teis'
gaverit . Suprema inquit, voluntas motisν habetur. Hactenus inter Marcianum S Hermogenianum convenit . Sed hoc, addit Hermogenianus ita locum babeis bis , si Deo aliter is xerit, prioris volun-
totis sebi poenituisse, oe voluisse , ut tegatarius, 'l-a tegata aceipiat . Desiderat igitur, ut test to palam significer, se, poenitentia. E lim, posteriorem V luntatem priori praeserre, quid si non signisca verit , .clausulae derogatoriae Pa. troni priorem posteriori, praeserunt. Cuis jacius lib. I . obem. cap. 7. specialem
ejusmodi testationeta bon thquisiet, Tri-bOmaro, Non Hermogeniano adscribens d. versem luna sd hee. Perperam, ut mihi quidem videtur , sed hqc clam non apO, c ntemus in onere, s vel Triboniani erit d. et c. non minori tame et
188쪽
auctoritate iuris esse habendum, quam reliqua omnia, quae ,n Pandes s exstanti Probo posius, quod & alii observarunt i I), illum V. duntaxat esse reserendum ad i pectent , ibi eractatam , ubi nempe
uno eodemque testamento, vel codicit.. lis , in consanenti factis testator conistraria scribie: id enim eum non vide, ur cadere posse nisi in hominem dubiae sanitatis 'in ea specie , nec abs re , Η 'mogenianus desideravit testationem: si
voluntate . sed hoc transserre non licet ad duo testamenta. diverso tempore con
dita, ubi oblivio de alia quam plurima incidere pollunt , quae specialem revocationem saepe molestam & saepe tinpos,
sibilem redderent.. ci, Sed ut de Derogatoria plenius cognoscamus, sciendum,est , eam quiom a solo teritore proflaisci. si verba spectes, sed si rem ipsam, ut plurimum ab he . de scripto, qui testatoris libertati in. idiatur , ne quid in posterum moliatur
contra fias tabulas restamenti. quo ipse institutus est . in testatore proficisci p .rest vel hona vel m la mente, mala, postea alium, nequicquam heredem instituendo ., constituit decipere, & snon alius ejus esset usus, memoriam ejus plane abolitam essis ecquis non op t erit Bona mente, ubi testator m ituit, ne dolo, metui, minis vosam ad
Uum geliamentum tontra animi sui dententiam condendum. Non addo gruintiam & reverentiam, suasiones, blanduvias, adulationem & auctoritatem , ut sunt, qui haec larga manu addunt, quia nondum , didici, haec omnia damnane Ie-8n f -- ---- reverentiare vix posterius testamentum anteriori dicemus cedere, nam di voluntas,3 quae sic ob- .. M. T. V.
tmetur, Vera voluntas videtur argumenis
bavocitra testamennam mariti, qui γυναικε eam haedem scripsit, ut tradit Plutarchus ni Salone p. m. 9 ju. xe Romano clamen. rata est pietate & os.ficio elieita & retenta Conjugum v
Rus eo'. ioque adeo etiam , ut suaso nes, blanditias i adulationes & auctoriatates , dummodo non importunas vel molestas, excludere periculosum videatus, nisi eorum causa agatur , quorum improbitas jure notata est, focariarum sorte, Curatorum 8e sun ilium lib. a. C. δε donast. inteν vir. γ anxor. 8c h Ia.
Edict. Carali V. 4. Ociolo s4o. Sed quia certis & tutis definiti Aus. haec comis rilem non licet, di quia dissicillimum
est *robare dolum, metum, mina , prae staret forte . abolere omnem clausulam derogantem , quam innumer s litibus causam stare, Mam si aboleres , etiam unc,' ΠΜob justum metum' unice eiamus est, quid, obsecro, perderes nisi sumtus novi i testamenti, si contra adiami sententiam fueris apstatus nam ' quod hodie fit, cras revocare licet, &se eo os deIudis hiantes. di Inutilem esse illam. clausulam etiam magis intelliges . si sciveris, eaR. plerumqge proficisci non a testatoribus, Ied a captat ibus hereditatum , qui e- tamenta merentur iraudibus' . Aggrediuntur fere masculos & semellas, sic siepuberes aggrediontur homines simplicio res, quorum animos Mucibus, vel pyris dc pomis expugnant,& ne testamentum,ta sui gratiam factum, mutent , testa. ioribus praescribunt & suggerunt suam dam revocandis Ormulam, quam vel noo '
189쪽
intelligunt, eujus quanto us obliti sunt. Sic purant, rem em in vado. sed ali rem heredum rapaci s vel etiam ipso. rum testatorum' maturior & prudentior aetas coercendis illis fraudibus aliam eau. tionem excogi a vit , revoeant scilicet testatores quaecumque alia testamenta , quibuscunque derogatoriis clausulis m
pita , quarum nunc memoriam non M. . bent, revocaturi alioquin , si mem se senti Satis argute , neque enim ea cautio peranterius testamentum excludi potest , eum nemo si, qui memoria suae fatum n verit. Sie obliti creduntur elausulae Veis rogatoriae , di posterius testamenti va.
let, ut alibi sa) responsum est, &usus' sori servat . Sed si verum amamus, ne que ejusmodi abrogationi nimium tria, buendum est , praefertim si utilamque reissamentum tempore non multum distet, vel malore aliqua suspicione heres posterior laboret: neque ideo inimium trivi Mendum . quia . qui testamentum sernbunt', haec scient inserere ignaris vel non intelligentibiis testatoribus, ex mo.
re potius, quam ex necessitate re υ Manis
dae derogatoriae. Er inhve dubitas de 'nutilitate ejus aclausulae. Sed quia in hane rem Lesislatore opus est , dum ea utimur, quo Iure utendum sit , paucis habe. Prudenter si me au. Horem sequaris, inspiciendum est, q-
nam testamentum , prius. , an rius , . majoribus suspicionibus urgeatur, & sis eundum id pronuntiandum, quod mini. mis urgetur . Speetalem clausialae remiscationem , sive aliam quamcunque test elonem, ex qua constet, Id, quoa remis
pore posterius est , etiam intellectu ρο- ' sterius esse, ego non desidem , nisi iu asa , quesn exhibet ι. 22. r. F. de se., My. 3. & quem supra jam exposui . No. ue in m speciatim revocationem dest.
derant , qui aequi pollentem Na , quem
mox indicabam, modo putant sqfficere. Quin εο simplex testamentum , a Lώ eione tiberum , priori , cui derogatoria inserta est, praevalebit, & sie Curis etiam Hollandiae judieavit 26. Septia 613. 3 qua sententia e. magis utor, 'ου longo usu comperi, viri semel clausu am derogatoriam proficisci a testato. ubi decies proficiscitur ab hereis dipetis , qui omni ope curant, ne M.
reditatem , malis artibus quaesitam . eo traria testatorum voluntate , amittant,& quod in pari causa id sequamur, quod plurimum accidit. Sed diligenter e eussis factis, quae iα judiciis occurrunt,
tantum non semper pellucebit, quo animo Derogatoria restamentis. sit uiserea . neque adeo anxius haerebit Iudex, quam
partem amplecti aequius melius sit G quamvis enim JCti de etactu clausu Iae deis rogatoriae ad intimam usqu digladie
tur, in eo 4amen conveniunt quaestionem,
quae de ea incidit, facti potius, quam
juris esse , & nemo unus est . qui non sinceram paetrisfamilias voluntatem praeis ferat extortae & improbis precibus emendicatae. Interea. si scire velis, quid Rquam varie alii de hoc argumento diaxerine tis seripserint, eonsule ea alogum
16M Si de his lamnibus in consilium
ire & sententiam meam apponere vellet amphora loe uemi, exiret .
Magis forte delectaberis rebus in Houlandia judicatis. Quum Titius testamen.
190쪽
tum fecisset eum inrogatoria & specia. ii serma revocandi . ihi praescripta , 3
deinde aliud condid et cum revocatim ne omnium aliorum , quaecunque D mgatoriae iis essent inseptae, sed revolaiatione generali, non speciali eum istic verbis, varie in utramque sententiam di ipum tum est, Const. Be .lom. . conae m. 74-79. & relatum consi. 7s. Iudices, Amsterdam menses & Senatores Cariae Hollandiae pro primo judicasse, Supremum vero Senatum , rescissis e stim sententii ; , pro secundo, litem deis nique, in Revisionem deductam , tram actione sopitam esse. Rursus quum Μί .vius restamentum condidisset rum D rogatoria di certis umbis , & deinde
aliud eum revocatione omnium aliorum, , qualitercunque 'conditorum, quorum e men non meminerat , professus, si quam doque aliter fuisset testatus, te ex inisduesione aliorum esse testarum, Senatus Supremus I 8. Febr. IΘ8. & Senatus
sechndo testamento judicaverunt.
Sed quia dierno recte strihil res iudi--eatas, nisi qui iis judicandis ipse inte
suit, addam exempJa, quae me Senatore vel Praeside , Senatum Supremum cuparunt . Quum lausula derogatoria non esset revocata cum adscrip' carmine, di in auditorio majori Senatus animose disputaretur, utrum testamentum magis ellet tui pectum alteram etiam metu carceris extortum diceretur , Se-Da us 2 . Mart. I G. ssὶ iussit. da .. s 4 , ais tu fatis beseaande , rotideombreve.. v iam. Er sane , rex dixi , ' regis facti , quam iuris est haec quaestio. quum nihil quicquam suspici nis
um quo Sejus , puer annorum XVII. LIB. III. CAP. VI. . xv adjecta μ Derogatoria . sororem cod sanguineam 26. Iul. IMq. seripserat heredem, neque etiam cstatra secundum quo I 6. Apr. INI. fratrem, germanum inlTi tuerat , Senatus ex plurium suffragiis Mart. I7lo. οὶ primum prae tulit . quod nempe id secundo nulla esset revoeatio, neque generalis, neque specialis , nedum ad praescriptam foro
mulam . . . 'Accipe aliam causam et Titius , ipse
egenus, uxorem duxit Semproniam , sa- . tis beatam . & 6. Mart. I 687. heredes scribit Cognatus suos , inserta Deis rogatoria. Eodem anno a a. λυg. aliud
testamentum condit, mutuum cum uxo
re , quo se invicem ex asse instituunt, - , nulla facta mentione prioris testamenti. Uxor decedit. prior , a que ita Titius iactus est ejus heres . Ille autem meis 'mor tanti beneficii , quo mactatus erat ab Uxore Sempronia , eodieillo, quem sederat ro. DM. I s. legata quaedam, se satis ampla , dedit uxoris praedesh Et i Cognatis , confirmato , ut febat . n eneris , testamento 6. Mart. Is M. Titii heredes , eo testamento instituti , ' negant se legata debere , quum in codicillo specialiter revocata non esset Ua 'Sula derogatoria. Quare legatarii eos conveniunt apud Curiam. Si legata, quae petierant. obtinent Iq. Nov. 17 9. Αppestatum est . Ad inducendum testat rem nulla ab utriusque Cogn iis m*chinatio praetexebatur . nec anno 1687. quo vivebat Semmnia . ullus ab ejν Cognatis metus exspectati poterat. Viis sum igitur est , Titium . quod legave- . rat, libera voluntate legasse , ut bene- fieti, quod ab uxore acceperae, partem ejus Gognatis redderet. Aiune etiam Interpi etes, qua quam maxime Der Pa