장음표시 사용
641쪽
hebit 3 Certe manebit primum discrimen inter magistratu,&priuatos, deinde inter diuites siue nobiles & alios , ita ta- men, ut non sint factiones, & ordines diuitum pauperum iaplane inter se disiuncti re distincti, & velut inter se pugnan- tes: adeoq; discrimen in singulis potius, quam in certis par- ModM. tibus aut ordinibus appareat. Tertia via & ratio tollendae partium siue ordinum excellentiae in ordine siue partem diocrium augendo cernitur. Nam si mediocrium ciuium Ratio. amplificetur & crescat multitudo, ut reliquis duabus extremis, nempe vel praediuitum, vel pauperum vel tenuiorum partibus & ordinibus excellat: nullus erit amplius metus vel a plebe vel a diuitum & nobilium factione. Et de hoc quidem medio sue mediocrium ciuium ordine, hunc praeter caeteros augeri & florere,quam Reipub fit salutare,explica- . tum sup. lib. cap. a. quo pertinet, quod docuit v. huim lib. cap. .in . , cap. 7. ciuitates ex mediocribus temperatas omnium Rerum publicarum maxime esse diuturnas & stabiles. Cuius rei causam & ibi explicauimus , & hic adiungit Aristoteles; Nempe quia seditionum & motuum parens su fons sit inaequalitas, ut supra explicatum cap r. initio: In mediocrium vero statu maxima ciuium inter se sit aequitas,n alius alium diuitijs& opibus longe antecellat. :
In omni autem Republica maximum est, de qua legibus, & qua alia descriptione, ita ea esse temperata , Ut magistratus ex ea quaestum facere nequeant; id quod maxime in Oligarchicis est obseruandum. Multitudo namque non tam indigne fert, a magistratibus se arceri quin potius laetatur, si quis eam suis rebus vacare sinat quam a
si putet, magistratus publica depeculari: tum enim utrumq; dolorem affert, nec bonorum esse participem, neque qua tuum. Vno autem modo fieri quoque potest, ut Democratia simul sit δρ Arist cratia, si qui hoc essiciat. Fieri namq; poterit, ut principes & multitudo obtineat, qua. V trique V 'lint.
642쪽
COMMENTARII. ἐij sint. Nam omnibus quidem licere magistratus ca
pere, est populare : principes vero gerere magi
stratum, est Aristocraticum. Hoc autem erit, cuni ex magistratibus quaestum capere non licebit: tenuiores non volent magistratus gerere, quia nihil inde sit lucri; sed potius suis rebus vacare : diuites vero, quia nulla publica pecunia egeant, poterunt. Itaque fiet, ut tenuiores quidem, quia suis in rebus versentur, ditescant: principes vero humilibus & contemptis non pareant. itaque Vt publica quidem non compilentur, pecuniae traditio, omnibus ciuibus praesentibus, fiat; dc exempla ra- tionum per curias & centurias & tribus deponantur. Vt autem sine quaestu magistratus gerantyr,
honores iis, qui magistratum praeclare gesserint,
COMMENTARI 1.ν mιση.J Alia Reipublicae conseruandae cautio X. Ratiri insignis hic exponitur, quam & Aristoteles maximam vocat & velut caput in omni Republica, positam in magistratuum abstinentia, hoc est, si Respublica ita sit temperata, ut ex magistratibus & imperiis, qui praesunt, quaestum aut lucrum iacere non possint:quod cum in omnibus Rebuspubl. tum maxime in Oligarchiis seruandum este monet. Hac enim ratione fieri posse, ut O ligarchia maxime sit stabilis &diuturna, si nullus quaestus ex magistratu capiatur. Nam sic fiet, ut plebs vel potius tenuiores, quibus in Oligarchiis ad
magistratus non patet aditus, eos non sint petituri, Utpote nullo inde qu stu sperado, cuius plebei & tenuiores fere sunt cupidiores,quam imperiorsi aut honorum,ut&sus . dict. lib. dia cap. s. alioqui si quaestuosi sint magistratus ; grauiter serent, Vtraque re se exclusos esse,& honore & quaestu: unde motus postea aduersus diuites & principes exsistere solent. Nam grauissime multitudo ferre solet, aerarium & publicam pecuniam eos, qui magistratibus & Reipublicae praesunt, depeculari α in suos vilis conuertere. Quod autem ad locupletes
643쪽
6r IN CAP. II X. LIB. V. POLIT.pletes & principes, alterum Reipublicae Oligarchicae ordinem, pertinet; hi etsi magistratus non erunt quaestuosi neque ad rem familiarem suam seu se tuendos a Republica, annuum aliquod stipendium capient; poterunt nihilominus magistratibus praeesse propter copias domesticas&patrimonium locuples. Hi autem ut velint nam posse, iam docuimus t magistratus, licet non quaestuosos, capere: ho'nores & praemia erunt proponenda, quibus eo invitenturii, qui in magistratu se bene gesserint, ut primi consessus sue αγεδείω, statuae, coronae, victus quoq; publicus, imita unitas vectigalium, ius nobilitatis, certa vestium genera,&c. Nam labores his praemiis& honoribus maxime apud diuites & generosis animis compensari solent, ut eleganter Xenophon imperatorum labores & pericula, quae saepe maiora, quam milites, subire cogantur honore solo leniri. His igitur rationibus effici potest, ut in ossicio contineantur, neque Rempub turbent & tenuiores dc diuites seu principes. Hic autem insignis locus de imagistratuum abstinentia explicatur & a Cic. lib. a. O . Caput autem est, inquit, in omni procuratione negotii & muneris publici, ut auaritiae pellatur etiam minima iuspicio,&c. de quo dcsupra nonnihil lib. a. cap.ro. , Cic. quot in Orat. pro te e Manil. ct Corn. Nepos in
Ratio, cur T; A ωλ- αν Haec cautio de magistratibus non malisγαι' quaestuosis instituendis, cur in Oligarchiis maxime sit adhi-nti benda ; rationem ipse Ari stoteles reddit; quia in Oligarchiis
sinstitu na maxime diuitiarum & paupertatis habeatur ratio: nam censu eam Reipublicae formam definiri notum est. Quare cum tenuiores in Oligarchiis magistratum capere non possint,&ab omnibus honoribus sint remoti; contra locupletiores
magistratus & honores soli capiant, si iidem & quaestus h eautem sunt duo de quibus maxime certari solet, honos&quaestus, visupra explicatum cap. at illi quidem expertes, hi vero soli sint participes, mirum non erit, facile tum motus exsistere posse; non erit cin quam ei, qui priorem disputationem generalem de causis motui in explicatam supra cap. 3. norit, perspectu dissicite: ubi explicatum, graue esse, Ahonoribus & omni quoq; lucro olbari.
Plobpi ma - ου ψ-J Saepe hoc iteratur in his libris,
me curat picbem aut eos, qui nullo sint in munere, lucrum de diui-
644쪽
ias appetere i eos Vero, in quibus maior est animus, quos lucra ιιρα- Aristoteles vocat=ώδεὼς, de honoribus contentiones mo- ωενως, ho-uere, visupra lib. a. caps. ct insta lib. o. cap. q. ubi Aristoteles nores. idem plane, quod hoc loco, eleganter ostendit, multitudinem maxinae agricolarum& pastorum iucundius sibi ducere, suum agere negotium, suisque robus vacare quam Reipublicae aut magistratibus praeesse, si linquit ex magistraxi- Zeptio. bus non magnus est quaestus.
mixto Reipublicae genere ex populari & Optimatum .em - m siet perata: : de quibus Reipublicae generibus, de mixtis lin- mixtum ex quam qua da in allata sunt&ob a S lib. y. Hoc autem lo- Democrataco velut extiare Aristoteles monet demiato quodam Rci- tia se Aria publicae genere, ex Democratia linquam J & Aristocraxia sberalia. Conflatae , quemadmodum institui S describi possit. Nam hac maxime cautione id posse fieri, nempe si omnibus quidem ad magistrarus & hono ies pateat aditus,id quod si populare; eos tamen capiant & gerant soli optimates & principes, quod est Aristocratiae proprium. Soli autcm hi ut magistratus capiant & gerant, ex ea cautione essicitur, id est, si ex magistratibus nullus redundet quaestus : tum enim a tenuioribus non expetentur,ut iam eli explicatum. Quae Res publica, in qua Optimates & optimi quiq; pateant praesidi, quin sit egregia & stabilis, non est dubium, & explicat latius' infra A ristoteles lib. o. cap. q. diuo Wτ .J Ait, tenuiores, si a suis rebus non distrahantur, sed iis solis inserviant & vacent, ditescere,&xtilia lib. o. cap. 4. si eos in operis nemo impediat vel spoliet, vel quid detrahat, facile vel ditescere vel saltem non egere: quod tenuiores si assequuntur, praeclare secum actum putant, &contenti tranquille agunt. Principes autem si ipsi soli praesint, & si deterioribus parere non debeant quod generosis animis est grauissimum & ipsi praeclare secum actum existimant Quae omnia eo pertinent,ut intelligatur, quam haec cautio sit salutaris & ad Reipublicae stabilitatem utilis αnecessaria. - τος - ουν μὴ κλεπῆ, J Consuluit adhuc Aristoteles vel viam & rationem docuit, qua utrique ordini, plebi seu tenuioribus et principibus Rempublicam gerentibus, consuli
Possit, magistratibqs non quaestuosis: plebi quidem, si in suis Rr rebus
645쪽
sisIN CAP. II X. LIB. V POLI 2.
rebus no interpelletum principibus vero si ad magistratuunt&impetiorum molestias leniendas, praemia quaedan si quaestuosia, sed honesta instituantur. Nunc viam & ratione afferta odim ob- huius cautionis assequenti ae, siue qua eifici possit l, c cautioiineda hu- effici inquat ut magistratus no sint quaestuosi,vi,qui iis praetim rationis sunt,depeculari & compilare nihil possint, aut publicam pecuniam in tuos usus couertere: etsi duas has rationes & vias, alteram qua consulatur principibus, alteram qua consulatur aerario, Aristoteles hic explicat, hanc quidem pilus, il- Ratio, qua iam posterius. Viam igitur & rationem qua caueri possit ut 'ipsi sit, ne magistratus sint quaestuosi, vel ne aerarium expiletur a ne quia o magistratibus, hanc affert. Nam pecuniae publicae traditiOblici compi, nem & rationes, praesente uniuersi, populo&teste, vult fie-letur Ama ri, earumque exempla non uno tantum in loco, ut fere vlit risiratibus . tum est, unum, sed multa multis in locis, ut in singulis tribubus aut curiis deponi & afferuari. Sic enim hacque adhibita diligentia & acceptorum propter praesentiam totius populi,& expensorum propter diligentem custodiam, rationem optitue haberi posse. Quod autem hoc loco,idem de in Rheto- Ω a ratio' ricis ad Alex. cap 3. του A a Scc. ut lo- ne nobiles cupletes & nobiles ad magistratus multentur, ita commo- ω locupis, dissime essici posse docet, si sumptuum, quos in magistraturiores ad faciunt, loco honores quidam, tanquam praemia instituan- magis μ' tur. Caeterum de hoc loco,id est,de magistratuum abstinen- tu in ite- tia &auaritia ac peculatu praeclaret Plato lib. t. de Repub.
Plutarch. Atque in Democratisis quidem temperandum pr4cep pρι est a ditioribus, non tantum a posscssionibus, sed
etiam a fructibus publicandis seu diuidendis. id quod in quibusdam Rebuspublicis occulte fieri
solet: quin praestiterit quoque, etiam volentes vetare, munera suscipere sumptuosa&non utilia, ut Choragi, Lampadarchae, & quae alia sunt eius ge neris. 1n Oligarchia vero tenuiorum magna ratio
& cura est habenda; & magistratus, unde quaestus, ijs tribuendi sunt:& ditiorum si quis contumelisse insolescat, in hos maiores poenae esse debent,
646쪽
quam si illorum ipsorum. Haereditates quoq; non estamento, sed agnatione sunt deferendae,&ad
irundem non phires una. Sic enim facultates magis erunt aequabiles, & tenuiorum plures sient locu pletes.Vtile quoque est tam in Democratia, quam in Oligarchia ijs, qui Reipublicae minus su ni par- 'ticipes, rerum aliarum aut pares aut potiores partes tribuere:in Democratia quidem locupletibus, in Oligarchia vero tenuioribus : praeter maiores
Reipublicae magistratus hos enim ijs, qui Reipub. sunt participes, vel solis vel plaerisque mandare o
portet. C O M M E N TARII. Δει γ τῶς λ/υκροατος. J V t prior cauxio de duobus XI. Rasia potissimulti Reipublicae generibus, Democraxia & Oligar eatitio.
chia, ita & iste locus, quo tres praeterea cautiones e*pOnui - Ne utur, de iisdem disserit. Nam primo docet Aristoteles,in his moe. duabus Rebus pubi. diligenter cauendum, Vt ne pars, quae Iu praeest, alteram, quae paret, iniuria vel contumelia assici xi , Et initihio verbi gratia, in Democratia, quia plebs dc tenuiores pr. si Seoni sunt, qui ploerunq; ditiorum bona appetere&inuolares Q meliose iralent, temperare tibi debent a bonis & possessionibus princi- Aὸntu pumia locupletium; non tantum, inquit, ab ipsis post cilio' MA Rὸ p. nibus occupandis & inter se partiendis, sed etiam a fructi' ργas uni. bus,reditibus, vectigal bus possessionum. Hoc autem quam Eωὸmpla saepe veteres iactitarint in Graecia & Romae serendia legi. Us eontraria.&agrariis&frumentariis , s pra explicauimus cap F- α Ari Λανιάνει istoteles hic fieri interdum solitum, sed paulatim & Occulte, monet, hoc est, noli aperta vi & legibus agrariis, sed overibus&muneribus publicis imponendis ordini ditiorum, ubi facie lis sumptibus paulatim hi ditiores exhauriantur: quod Athenis usitatum fuit, ubi ad sustinenda munera publica ci- EYe tremues bona sua inter se permutare cogebantur, etiam inulti. Atheni Atque ita saepe accidebat, ut ditissimus a tenuiore ad permu m.
rationem prouocatus cogeretur vel munus tenuiori impositum sulcipere, vel sua illi bona trad-re. Et haec est occulta
647쪽
Casar. Isociales.sig IN CAP. II X. LIB. V. POLIT.dorum ratio. Sed Aristoteles eam improbat ; qua nimirum ponerentur ditiores nimiopere. quin etiam putat Aristote- κωλυειν. les ne Volentibus quidem permittendum esse ditioribus, ut haec munera publica temere suscipiant,&inea plaerunque omne patrimonium effundant ambitionis potius, quam ν- suatissint tilitatis Reipublicae causa: cuius generis munera sumptuo- αγι- sa Athenis erant Chori seu Theatri, Lampadu,T rem um. δεα-νηροί Epularum, Palaestrarum pra:secturae : de quibus & hic Aristoteles, i, Ulpianus in Leptinianam Demosth. Vt autem μιιλε. hoc loco, ita & in alio opere Aristoteles has largitiones MVlpian. ve- sumptus in haec munera popularia reprehendit, teste Cic. lib. tim inter- a. O . O mnino duo sunt genera largorum,&c. ubi&ipse epulas, viscerationes, gladiatorum munera, ludos,venationes,& nimios aedilium sumptus Romanorum improbat Sic de Caes. scribit Plutarchus , omne illum exhausisseςonsiuna pisiileque patrimonium muneribus suis aedilitiis. Eandem munerum insolentiam, luxum & perditos sumptus reprehendit & Isoc. in Areopagitico. Prudenter autem & caute hic Aristoteles non omnium sumptus munerum, sed minus utilium aut necessariorum Reipubl. vi sunt ludi scenici,& Ab thenis lampadum tradendarum, Graece Romanorum item ludorum circensium& munerum aedili-Sumpitu tiorum reprehendit. Nam qui in munera Reipublicae neces lin munera seria, ut triremium, vehiculorum, tributorum colaferendo- Reipub. ne- rum,& alia patrimonii munera cui vocant I uri scon sulti,
cessaria. disputantiisl vlt. F. de muner. in haec igitur factos sumptus non improbat hoc loco Aristoteles:quin potius lib. . cap. quo loco de Reipublicae partibus siue ordinibus disputat. septimo loco commemorat &Reipublica: necessarium esse ostendit eum quoq; ordinem nempe locupletum,qui suis posi estionibus,earumque fructibus munera Reipublicae patrimonialia sustinere possit. Et haec quidem de Democratia, in qua Repub. licet Domina, plebs in locupletum & principum bona no debeat inuadere, eaq; illis eripere aut vi aper-xa, aut tacite & Occulte per sumptus in munera haec popula- Olearch. ria. Contra de Oligarchia, quia hic rerum potiatur paucorum factio diuitum & nobilium, ut in Democratia diuitum, ita hic tenuiorum habenda cst ratio & cura gerenda: cuius r. Ratio ple- duas partes hic commemorat Aristoteles. Nam magistratus bis coΠcili- eos,ex quibus quaestus ali quis speretur& obueniat,plebi en
648쪽
si mandandos, & hac velut ossa seu bolo obiecto placanda; cui plebi cum praeter quaestum nil fere sit curae, praeclare se proba cum agi putabit, si vel quaestuosos, licet infimos, magistra- tio.
tris capere possit: de quo plebis lucro tantum intentae & contentae ingenio & moribus die tum supra is cap ct alibi. deinde maiorem multam vel poenam constituendam & infligen- a. Ratio..dam elieditiori seu principi tenuiorem iniuria assicienti vel contumeliose tractanti, quam tenuiori, id est, quam si plebei inter se iniuria assiciant alter alterum. Nam hac ratio- abatio, ne & plebs magis pacabitur & acquiescet in statu Reipublicae magisque gaudebit, tuta ab insolentia& petulantia atq; iniuriis diuitum ac principum Rempublicam administrantium:&ipsa quoque paucorum factio, Reipub. domina, siue Oligarchi reprimentur, quorum alioqui magna solet esse aduersus plebem tenuem & infimam multitudinem superbia: illis,mt ait Salus in Iugurth. e innata, contumeliar, iniuriae, dcc. quod idem & supra de ingenio Sc moribus diuitum & nobilium aliquoties exposuimus, ct Aristot lib. a. Rhet. Verum haec sua aetate minus seruari tam in Democratia quam O ligarchia grauiter queritur Aristoteles in cap. prox i, lib.6.cap.7 . in n. ita κληηονεμάας.JEx tribus harum Rerum publicarum XII. Milo. Democratiae&Oligarchiae propriis cautionibus, de quibus modo, hic exponitur altera ue Haereditates non testamento . aut legatis, sed iure cognationis siue agnationis, lege, ab intestato esse deferendas: atque ad unum eundemque non nisi unam: bimembris est igitur haec cautio. Nam priore membro & capite tolluntur testamenta, altero etiam ab intestato restringitur non tollitur successio: cuius cautionis rationem&causam adiungit Aristoteles istam ; quod haec sit ratio optima aequandarum facultatum & patrimoniorum: de qua ratione mox.Iam Reipublicae esse utili mimum, maxime Democratiae &Oligarchiae, ciuium facultates & patrimonia quam minimum esse disparia & inaequalia, & contra maxime perniciosum, unum aliquem vel duos vel opibus vel diuitiis superare caeteros.& diligenter hoc esse cauendum, saepe iam cxplicatum lib. 2 in prisc. .f. ubi de Ostracismo & aliis locis. Detestamentis autem quae tollit hic Aristoteles,&improbat in Democratiis&Oligarchiis, Ut& supra lib. a. cap. I. Icprehendens Lycurgum, qui hanc testamentorum Rr 3 liber Ratio.
649쪽
mentis. Germanor. prisic. mos. Atheniens. I. Ratio ἁ-
r. Ratio co-traria. a. Ratio co rearia.
libertatem suis permiserit, unde posterius magna bonoruri & patrimoniorum ο λta seu inaequalitas Lacedaemone sit consecutal magna semper fuit disputatio, Reipub. ea sint utilia nec ne. Olim quidem apud plaerasque gentes nullumnisse testamentorum usum , sed ad liberos εἰ sanguine coniunctos haereditates & bona patentum seu propinquorum
deuolui ac deserri solita, facile doceri potest. Nam non tantum de Germanis id scribit Tacit. demor. Germ. Sed &de Atheniensibus Plut. in vita Solonis. Ratio huius instituti veteris esse videtur, quod iure naturae de novirali ratione, quam antiquiores spectare solent, parentum bona non ad extraneos, sed ad liberos pertineant, vi ait turi coniis. in Iulist. de bois. m. , Plato bb. II. de legib. . Contra testamentorum inducendorum rationem hanc affert Cic. lib. detestament.
affectionem hominum inter se bene inerentium& bene Inet a. Ratio ἁ-
Exempla. rem cupientium. Est & altera testamento tum ratio, eaque ciuilis, quod Dominis rerum suaru in potestas disponendarum non sit adimenda, hoc est, donandarum, retinendarum. alienandarum, &c. I mandati C. man . Verum his duabus rationibus inducendorum testamentorum tres aliae obsistunt: primam supra iam attulimus: Altera haec est, quod qui testamentum facit, et si eo tempore est dominus; tamen quia demum post mortem testamenta vim habent, quo tempore testator non modo dominus non est, sed ne est quidem: et- i m ciuilis ratio suadere videtur. ut nemo testamentum δε- icere possit: utpote de rebus non suis. Et haec quoque causa fuit cur certa lege Solonia Athenis &XIL Tab. Romae fuerit opus, quae testamenta confirmaret, i. verbis, deverb.An. quin etiam hoc tentat Plato lib. m. de legib Res & bona ne viventium quidem esse ciuium de valentium , sed Reipublice a potius, ut & de liberis hominibus ait Iuriscon uis. ini tib homo. 1. adleg. Aquit. Tertiam rationem item ciuilem hic &Dp. lib. a. affert Aristoteles, sed non ita communem, verum duarum Rerum publicarum, Democratiae & Oligarchiae, propriam, in quibus duabus disputatio esse solet de paupertate & diuitiis, ut supra explicatum. Hanc igitur affert; quod testamentorum & legatorum licentia bonorum & possessionum prima constitutio mutetur Sc tollatur. Nam id Romae quam fuerit factitatum, vel uno Cic. exemplo cognosci po-rest: qui cum ab Antonio accusaretur, quasi nemini carus, utpote
650쪽
tpote cui nemo quicquam infestamento relinqueret, non veritus est dicere in Ihilippicis, se non multa quidem, sed quadraginta tamen milia coronatorum legatis amicorum accepta ferre posse. A tq; ita perspicuum est, hac ratione fie- r. Incom ii, ut, qui alioqui initio pauperes sint, summas diuitias con- dum. sequi possint. Fit quoque,ut ab una familia diuitiae transse a. Incomorantur in aliam: quae duo, boc est, transferri diuitias, &te- dum. num locupletari,& saepe unum aliquem quod tertium esse potest ex hac licentia incommodum j nimium locupletari, dum. ut Romς Crassum, Lucullum &c. qua sint his duobus Rei p. generibus pernicipsa;ex eo perspicuum est, quod Oligarchi et
ex via0 illo incommodo, quo diximus, unum far pe nimias diuitias consequi, in huius praepotentis & praediuitis tyrannidem incidant: translatione autem & communicatione, hoc est.dum tenues locupletantur, Democratiae ut in Politias , & dum locupletes seu eorum familiae bonis orbantur, ut O ligarchiae in Democratias conuertantur. Qua ultima munipla
ratione commotus Aristoteles non tantum testamenta tol- res Gredi-lenda putat,sed etiam ab intestato vetat, ne pluris ad unum tales do ita reditates deserantur. rantur.
III. Cautio duaru Rerum XIII. Ratio publicarum propria hic exponitur, qua iubet Aristotel. Reipublicae gerendae expertibus paria vel etiam saepe priores
Iarxes maiora commoda tribui, quam iis,qui Reipublicae
abenas tenent; verbi gratia, in Oligarchia, ut plebi; in De mocratia, ut paucis &diuitibus. Hoc enim velut dolo & astutia ciuili seu captione quada & sophismate Politico, quia plurimum se honorari iudicabunt, a seditione&commouendo Reipublicae statu continebuntur. Sic s. in cap prox. o supra e cap. monuit Aristoteles, in Oligarchia plebem comiter esse habedam, colendam &obseruandam, siue is
maniter tractandam, non vexandam vel opprimendam, etsi ulgo contra fieret in Democratia vero principes siue diui- Error vul Ies&nobiles item humanixer esset ractandos: quia in re γ' gi. traque grauiter peccari,id est,ut non solum non amplius tribuatur plebi in Oligarchiis, principibus in Democratiis, sed etiam plaerumque vexentur, & iniuriis assiciantur plebs in Oligarchii , principes in Democratiis ) a contraria popyli partesueordine, aut Reipublicae praesit,ut ait& supra lib. . σs ra Us n. Etsi autem in Q ligarchiis picti in Democratiis Cautio,