장음표시 사용
811쪽
ναι IN CAP. IV. LIB. VI. POLIT.miles, unum Democratiae genus, idque optimum, efficere possvnx.
- Εοικις. J Haec una est causa, cur agricolarum multitudo optimae Democratiae sit utilissima, quod urbanas conciones & comitia non curent, ut supra dictam. Qua de re &supra lib. . cap. 8. explicauimus. , ατ τὸ ε ν. J His Verbis eadem sere causa contineri idetur. Nam cur haec multitudo, vel agriculturae vel pecό- spondis dedita, perpetuo fere in opere rustico ito ,a 4 ita ut ab eo opere parum illi sit vel oth vel temporis ad aliena munia obeunda Vel appetenda , ut administratione Reipublicae; causam hanc affert: Quia piari que rebus ad vitam Victumque necessarijs non nimium abundent. Harum igitur parandarum causa suis tantum operibus rusticis eos intentos esse ait, eaque ex re id quoque consequi, ut aliena ab opere rustico munera non appetant, sed potius ruri opus facere , quam vel magistratus vel honores petere vel ad conciones ventitare velint, maxime si sit ea magistratuum & honorum ratio , nullus ut inde quaestus & lucrum speretur , aut certe ex Uus. Argum Nam, ut praeclare hic adiungit Aristoteles, multitudo seu plebs quaestum potius, quam dignitatem & honores amat; quaestum honoribus anteponit, ut contra honores lucro
ii, qui magno & generoso sint animo praediti. Qua de re
saepe iteratum est supra, ut libro secun capite quinto, libro quinto, capite octauo. Hoc igitur unum est argumentum ex ea communi sententia, quaestum plebi honoribus & in perih esse gratiorem , quo docet Aristoteles agricolarum multitudinem propter quaestum ex opere rustico, & non ex magistratibus sperandum, posthabita Reipi ilicae administrandae cura , tantum rustico operi deditam esse , nec multum curare, quis quibus magistratibus de imperijs praesit. Σηι ιον ῆλJ Alterum argumentum, a priscis moribus& vita veterum sumptum,hic affertur. Cur enim antiquitus& olim ciuitates non populari & Democratico, sed singulari impetio regerentur & continerentur, causam hanc fuisse indicat, quod antiquitus ciues seu ciuium multitudo maiore vitae parte in agris Versaretur, & agros coleret, neglecta & o-
812쪽
missa urbis& urbanarum trerum cura. Quam oecasiongia cti vel pauci diuites vel nobiles,vel unus alius praeter caeteros excellens, facile vel tyrannidem, vel huic similem Oligarchiam seu paucorum factionem& imperium inuadebat Minstituebat. Ferebat scilicet multitudo etiam grauia haec imperia, tyrannica linquami vel unius vel paucorum, saltem ut ipsis liceret sine molestia & sine impedimento suos agros colere, & sine ullo damno vel deminutione, ac detractione fructus frugesque secure percipere. Sic fit, ut ex iis alii quidem ditescant, alii certe non egeant, tantumque ex opere rustico emolumenti capiant, unde vitam, siamque familiam si non laute, saltem quod satis est, tueri possint. Quod nimirum tenuioribus & multitudini sere propositum elle solet, non Vt magistratus honores vel imperia, sed ut vel diuitias, vel cesse vitae ac familia: necessaria assequantur. Quod igitur olim tyrannides & oligarchias ferret multitudo propter curam dc quaestum operis rustici, id argumenti satis est ad hoc, de quo Dic agitur, eam multitudinem ciuium, quae agriculturae studet & pasturae, honores & Reipublicie administrationem pa-
En ο ἡ κυείους.J Saepe monuitsupra Aristoteles, in ciuita- Insilutum te rem esse periculi plenam, si pars aliqua ciuium honoris o- ticulogum,mnis sit expers, ab omni magistratu excludatur, qHare sapi- quo pHri --entes politicos rerumque publicarum peritos huic malo dc liqua ciuiupericulo callida quadam ratione & via occurrere elle solitos, HI honora hac nimirum,ut maiores quidem magistratus principibus Vi- expers. xis & pr stantioribus permitterentur,plebi &tenuioribus sal- r. Remediu. tem ad minores magistratus aditu relicto: vel etiam , Ut ius a. Remeae quidem magistratus capiendi non esset plebi, nec maioris nec minoris: sed ius esset omnium magistratuum creandorum, & hoc amplius rationum ab iis repostendarum: de quo sapiente consilio explicauimus=ργυιbb a cap.s.ct Eb s. c. 7-Huius consiliis acit & hoc loco mentionem Aristoteles,& in hoc primo Democratiae genere, de quo iam agitur, sapienter adhiberi ponὴ,sist opus,monet, 'nimirum si metus sit, ne ci- 'ues,quaritumuis in agris colendis occupati, interdum tamen, ut sit, studio aliquo vel cupiditate honoris ducantur: ut huic quoque ciuium aeneri ius & potestas magistratuum designandorum & rationum ab iis reposcendarum tribuatur, ne i quid coqueri possint,se omnis honoris expertes esse,& veluti
813쪽
pro peregrinis haberi, quod Veneclis pulcherrime sectantur, ct Norimbergae, Augustae,& Ant opiae,in quibus locis nullus ex opificibus potest ossicium in m agistratu gerere , sed omnes debent esse patricii. Seruius totum pop. Romanum diuiserat in 1. Hastes: quinta erat infima Secunda classis ratissi, me dissentiebat a prima classe, ut est apud Litu. Multi legunt Liuium,sed haec non intelligunt.
Institutum μίοις Aμοις. J Ait, in quibusdam Democratiis
quo udam hoc esse institutum,ut mandandorum quidem siue creando populorum rum magistratuum ius&potestas non sit communis totius
in errandis populi,sed quorundam duntaxat, ex uniuerse tamen populo magis ari- delectorum ; idque vicissim, ut alii alias ad hoc deligantur: - Ius vero deliberandi de Rep. totius populi sit commune. Etsi autem plus datur & communicatur cum populo, si non quibus da, sed uniuerso populo ius mandandoru magistratuum detur,quam si tantu detur ius deliberandi,quod apudGricos in concionibus fieri solet: satis tamen plebs dc multitudo potentiae & honoris obtinere se putat , atque adeo praeclare s cum agi, si vel hoc tantum ius deliberandi habere & retinere possit, quo iure multitudini permisso efficitur, ut Democratia sit quaedam, ubi hoc institutum statum fuerit. Quod ut melius intelligatur,iterandum est id,quod βρr. lib.
duob.seqq. copiose explicatum est ; tria esse summa capita αpartes omniumRerump. Senatu,Magistratus&Iudicia,quarum ex descriptione & varietate partium ipsa quoq; Rerum- publicarum genera varientur &distinguantur, vin multitudini ad eas partes sit aditus,tam sit Democratia:si non sit adiatus ad ullam,i Democratia esse non possit. Quare h.l. cumagatur de Democratiis,ut aliqua sit Democratiae species, necesse est,ut vel magistratus,vel ius deliberassi, vel iudicia cum multitudine communicentur. Recte igitur Aristoteles; Etsi
inquiti ius deliberandi tantum permittatur plebi, fore nibi
tominus & saluam remanere aliquam Democratiae speciem.
Exemplia. Exemplum affert ex Rep. Mantineensium, in qua plebs ius quidem ad conciones itandi, & in iis de Rep. deliberandi habuerit mandandorii tamen magistratuu potestas penes pa
obiectio. cos fuerit. Sed tame quaeri potest,si ius deliberandi plebi per--ittatur imperitae & impotenti, ut fere fit: qui fieri possit, a, hac grauissima re plebi permissa, bona & laudabilis ea Reip. Solutis seu forma esse possit. Sane vis ac quoq; in re plebs fallatur & ex-
814쪽
eludatur, consilia & praecepta hic exponuntur,nimirum qui- sephismatabus via & ratio indicatur, qua multitudo rarissime ad delibe qua am.
rationes siue conciones conuenire possit,occupata stil. opere rustico & domesticis negociis.Vnde iam intelligitur,adopti- Ad optima mam Democratia instituenda utilissima esse eam ciuiu mul- Democratitudine,cui ab occupationib domesticis ad deliberationes & tiam quori Reip procurationes pam temporis &otii sit reliquum. C uius nam genus generis multitudinem agricolam &pastoru,id est,ciuiu agri- ciuiti sculturae & pascuis siue pastendis pecorib.deditoria esse docet. accomoda -
Δ- θ συμφέρον. J Quod de iure deliberandi, & mandan- tissimum.
dorum magistratuum,illo quidem uniuersς multitudini,hoc parti tantum ex ea delectae dato ac permisso attulit institu- tum quarundam Rerumpubi. Velut interiectum hic fuit, ut vel hoc uno iure multitudo contenta interdum esse debeat: nunc redit ad ipsum ius mandandorum magistratuum vni-Verso populo permittendum,quod institutum laudatRebinpub utilissimum esse,maxime nuic primae & optimaeDemocratiae,confirmat.Ita autem de his summis Reipub.partibus, Eua ratio magistratib. inquam & iudiciis constituendu ac temperan- magis tu dum esse docet,ut ius quide mandandorsi magistratuit, iusq; um ctiud rationum ab iis repostendarum, atq; ius iudicassi siue iudicia ciorum te- sint penes uniuetium populit: ipsi aute magistratus primum nen sit
quidem nonserte ivt in plaetisq;&vitiosis Democratiis selet hoc genere heril sed siestasiis mandentur delegantur. Deinde, ut iidem Regubl.
pro censa, vel si non pro censu, saltem iis mandentur: quorum ea est & dignitas & otium, de facultates, ut eos capere &gerere pro dignitates ossint. Quae mandandorum & capiendorum magistratuum ratio non tam est popularis,quam aristocratica &optimatum,siue etiam oligarchica. Nam,ut iam
dictu est,in popularib Rebusp. masistratus serie,in optimatum εἰ paucoruimperiis sustragio fere madari let. Qua de re saepe d. up. I Census quoq; seu diuitiarii ratio in manda-dis magistratib.haberi selet, non tam in popularib., quam in
paucorusiue oligarchicis imperiis, dc et in optimatu,Vt item .e B. . c.' s. o. ct . late explicatu est. Atq; ita haec Democratia Mixtio RG non ex meris popularib. institutis, sed quibus iam aristocra- =umsubtilicis admixtis erit temperata: quam temperatione sepe collaudat Arist. de de ea re . hib. c.r. 9 2. Illud vero notabile est, quod ait, summos magistratus ex summo cesuesse man- dandos,minores ex minore. Maiores magistiatus erant Ro. st
815쪽
νρ6 IN CAP. IV. LIB. VI. POLIT.dictatura, consulatus, praetura, censura. Minores erant, aegialitas,quaestura, tribunatus,&c. Apud Graecos maioreS erant, praetura militaris , quaestura, nomophylaces, nomOthetae. Minores, ut trium uiti frumentarii, monetales, undecemviri rerum capitalium. Ex quo no- 'Aουλαὶ τους δ Monet spra Aristoteles lib. 2. p. s. minum or- curandum esse,ut qui magistratibus praefuturi sunt, ex eoo dine magi- dine hominum deligantur, quibus otium ad haec suppetat, fratus cre- hoc est, qui tantum habeant in bonis , ut neque mercaturis
andisint, faciendis, neque opere aliquo Prdido exercendo vel impediantur , Vel etiam deformentur: breuiter: qui si non sint ditissimi, saltem magistratui pro dignitate gerendo ocium ipsis suppeditare possit.Atque ita hoc verbum, τους δ υο ζους, squi possimi,hic accipi oportet. santi 'Aνάγκη θ πάλιακὴ ους J His verbis praestantiam huius huiui Arip- Reipublicae siue Democratiae exponit ue eius linquam J D mocratiae, quae ita sit temperata, Visupra est explicatum, nimirum , in qua magistratus plaerique sint penes optimates &principes, ius tamen aliquod ipsi quoque multitudini relinquatur,puta magistratuum mandandorum, & rationum ab iis reposcendarum,& iudiciorum.Praestantiam & bonitatem
r. Esectu . huius descriptionis & status in eo positam esse ostendit,quod ex hac temperatione fiat, ut primum optimi quique semper praesint magistratibus, & quidem non repugnate & inuidena. Esectu . te multitudine. Deinde, quod eos, qui praeerunt magistialiabus, oportebit recte & iuste praeesse & plane inculpate, nulla ut eorum vel tyrannis, vel sordes, vel ambitio, vel alia id ge . nus vitia accusari aut reprehendi possint. Quae certe bonar Effecti Reb publicis maxime esse tautaria perspicuum est. Nam prυ--- optimos quosque Reipublicae & magistratibus praeesse, idq; consentiente & approbante ipsa multitudine, cum aliis de causis per se perspicuis utilissimum est: tum ex eo, quod hac ratione inter ordines Reipublicae stamina concordia existaticum nihil sit, quod principes & optimates conqueri possint. i Siquidem ipsis magistratus & honores mandentur , quibus alioqui grauissimum est parere tenuioribus & indignioribus, ac deterioribus. Tenuiores quoque, quia ius saltem aliquod iis est relictum mandandi magistratus,&c hac velut esca placati , non iniquo animo patientur alios praeesse. Atque ita uterque ordo, principum & plebis , suis quique commodis
816쪽
contentus, causam nullam habebit, cur simultates vel odia inter se exercere debeat aut velit. Alterum quoque iliud hu- a. Esectus ius descriptionis bonum, quo diximus fore, ut magistratus praestantia. . ita designati iuste & temperanter praesint: non dubium quoque est, quin sit maximum. N am quae mala ex sordibus &auaritia, ex tyrannide & libidine magistratuum exoriantur ad perniciem totius Reipublicae, explicatum est sup Is. Hanc Magi mautem magistratuum temperantiam & continentiam ex ea tus hoc modescriptione necessario enici docet Aristoteles, hac ratione do iustos foquod rationes gesti magistratus ab illis repetantur non inter reproba- se, sed per ipsam plebem seu multitudine, ne ipsi inter se col- tur. ludere possint & connivere, quo metu & solicitudine rationum reddendarum velut suspensi, facile continebuntur, ne sordide vel impotenter ac libidinose praesint. Nam nisi hoc
metu contineantur ac reprimantur a peccando: difficile profecto tactu est, ut qui sunt in magnis imperiis, quibus qui quid libet liceat, omniaque quae velint possint, Vt hi sin-quami intra fines modestiae se contineant, ut praeclare hic ait Aristoteles, his verbis i ἡ μ εξουσία, &c. quae pulcherrima est γνώμη & sententia: de qua & Plato lib. o. de legibis. ct alibi;
Mπὸν si &c. Difficile linquit) factu est, magnaq; dignum
laude ,-' ita se gerere in magno imperio haud potest, ut nemini iniuriam intulisse mento culpari possis. Et Pompeium ea re laudat Cic.tib.a. de Finib. qui in summa potestate tamen ab iniuriis tenuiorum se contineret. Solent & alii hanc Rei- Exemplpublicae descriptionem seu temperationem Aristotelis col- huiusmodi laudare, quae sit velut mixta ex Aristocratia& Democratia, Reip. propter ea, quae diximus, bona, huic statui necessario coi iuncta: qua de re explicatum stup. bb.a.cap vltimo. Vbi talem tReipublicae stasum ab ipso Solone Athenis olim i nstitutum fuisse demonstrat & lib. 3 cap. .ct lib. s.cap.S.ct multis in locis. Quae causa quoque est, cur oratores, Isocrat s maxime ac Demosthenes, a Solone descriptam & insti- itutam toties celebrent. Romae quoque eadem Reipublic* a. Exempl. forma ab ipsb Rege Seruio coepta fuit, qua etiam Romani postea pulsis iam regibus sunt usi. Rex enim ille Seruius au- tor comitiorum ex censu, siue per classes quinque ex censu distinctas hac arte & sapientia est usus, ut tam principes, hoc est, honestiores ciues, quam tenuiores comitiorum quidem essent participes: vis tamen & utilitas omnis a suffragiis prin-
817쪽
r,r IN CAP. IV. LIB. VI. POLIT.cipum & ditiorum penderet, & ad eos pertineret , t erudite de copiosius explicat Dionys. Haticam.lib. . Αι τε μ M, &c. του ohMουJ Saepe explicatum est, qua tpericulolum sit Reip. ordines inter 1e inuidere, ac simultates& odia exercere: idque inde cupenumero nasci, quod omnia. Reip. commoda & honores ad unum duntaxat deserantur. Ο Δ ou --ν. J His verbis videtur Arist. s animi partes,quae vitiosis, vel ad vitium ducat, iram & cupiditatem significare. Quemadmodum in Eth admcom L7.c ad Eudeam.la.c pen. cum ait, in homine inesse ρειον etet,sue diuinum quiddam: primam animi partem, id est, mentem intelligere videtur.
T MX T V s. ' Persipicuum est igitur, cx democratiis hane esse optimam , & quam ob causam; eo quod populus sit eiusdem modi. Vt autem populus cssiciatur rei rusticae studiosus: quaedam ex iis legibus,quae apud
multos antiquitus sunt latae, sunt utiles: ut plane non liceat maiorem agrum certo modo possidere,auta loco quodam ad urbem soppidum. Erat autem &olim in multis urbibus lege cautum, ne primas agri partes vendere liceat. Est ellex, quam
alui esse Oxyli,quae tale quid possit,ne quis in par
tem agri cuiusquam mutuum del. Nunc autem &
legem Aphytaeorum dirigere oportet. Est enim ad id, de quo agimus, perutilis. illi namq; quantuuis
multi de exiguu agrum possidentes: tamen omnes agrum colunt.Censentur enim non totos fundos,
sed pro certis partibus, ut&pauperes censib pos
sint diuites superare. COMMENTARII.
'odi More suo Aristot. re iam pertractata, breuiter commemorat & iterat, qua de re sit explicaturus: nimirum cum plura sint Democratiarum genera,& maxime quatuor, quae ex iis & cur sit optima, maximeq; laudabilis; ea sic. quae ciuibus constet agros magiiam partem colentibus, non vero
818쪽
c ficibus, vel mercatoribus. Causas autem, cur ex his constas ciuitas popularis sit optima,modo late explicauit. Qualm haec est praecipua, quod haec multitudo,suis agris colens intenta,facile patiatur ditiores dicere, & nobiliores ac digniores Reipublicae praeesse. θ ο κ J Postqua exposuit eam esse opti- Lib. An
mam Democratia,quae ex iis constat agros maxime colenti- dis reddanis bus,&agriculturae studiosis: adiungit,velut ἐπιμεαον &addi- tur eiura a-
tamentu quodda utili issimum de studio agriculturae ; exponit gricultura inqua) rationes & vias;quib.ciuiu multitudo talis reddi pos-sudiosis siliquae agros potius colere,& agri culturae studium amplecti, qua vel mercaturet Vel opificii malit. Quas rationes &modos , petit Arist.a veteru institutis ac legib. ad studium agriculturae accommodatis. Etsi aute quaeda vetera instituta ad hanc rem utilia ab Aristotele hic asseruntur,de quibus mox singulatim explicabitur: possunt tamen & alia,eande vim ac potestatem habentia, quae linquam in agriculturae studium excitare inter ciues possint, reperiri. C uius generis Vnu a Romanis peti po- r. Moduintest, apud quos agriculturae studium magno erat in honore,& praemiis assci solebat: ut cum tribus Romae essent triginta quinque, eaeque partim in rusticas, partim in urbanas distributar: rusticae longe honestiores habebantur. Qua de re videatur Hriiud bb. 18. cap. 13. O Cicero in Catone maiore. Η Ο ολως. J Vetus est esse institutum multarum ciuita a.Mo . tum,quo vetitum fuit agrum parare,nisi ad certum modum, siue quo cautum fuit, ne liceat agros continuare. Hac enim ratione efficitur, ut non ad paucos recidant omnes possessi nes & agri: quo nomine grauiter Lacedaemonios reprehendit Aristoteles supra lib. a. ct lib. s. Et Cicero sua aetate acci ratius Romae hanc agrorum continuationem accusat. Sed
efficitur potius, ut singuli ciues agellum aliquem habe t. Vnde mox consequitur, ut singuli quoque ciues suum quicque agellum ipse colat. Neque enim eorum patitur tenuitas. t colonum quisq; alere pollit; quod diuites & locupletes solent: ut pulchre ait si .lib. . Atque ita sit hac agrorum descri-ptione& certo modo, Vt omnes ciues aut certe piaeriq; agriculturae studium sequatur. Et hoc quide instituto aliquando ipsi quoq; Romani sunt usi lata lege Licinia, qua certus agit L. Licini smocius erat praefinitus , cautumq; ne plus quam JOO- iugera possidere liceat: ut est apud Limbis 6. Plin.ἀbis.ls.cap.3. Veteres
819쪽
sM, IN CAP. IV. LIB. VI. POLIT.
Inssilutum Veteres autem Germani contrario plane instituto sunt usi: cεtrarium. Quoniam nec certum agri modum haberent, nec agriculturae studerent.Sic enim ait C λα belli Gassici: Agriculturae non student, maiorque pars Victus corum in lacte & caseo & ne consistit; neque qui 'uam agri modum certum aut fines proprios habet: sed magistratus ac principes in annos singulos gentibus, cognati onibus'; hominum, qui Vna coierunx, quantum eis, & quo loco visum est, attribuunt agri,atq; i no post alio transirς cog 0x .. ' . 'H Mi; πιν -κοπου. J Videtur his Verbis Aristoteles agrorum continuationem permittere longius ab urbe,siue non in
locis suburbanis: idque institutum quarundam urbium fuiDse Quare hoc institutum de agri modo bipartitum fuisse vi
detur ut aliis quidem in ciuitatibus certus agri modus tota resone tam si urbana, quam remotiore definitus fuerit: in aliis vero tantum in suburbana regione, non in remotiore, in qua continuatio agrorum N possessionum permissa fuerit, vetita licet in suburbana. Cuius haec disterentia fuisse vid tur, quod longinquiores possessiones, licet maiores, non facile ciues ament aut curent, quod in remotioribus ab urbe locis non tam facile plures agros coemere sint soliti: ut haeratione non opus sin hanc plurium &maiorum possessionum coemptionem vetare, Vt a ua ciues sua sponte abhorrearitia suburbanis potius praediis continuandis lege deterrendi MPraeceptum reprimendi sunt, ut ad quae sint propςnsiores coemenda. Est politicum. enim insigne praeceptum politicum,uetare incommoda Mmala, ad quae ciues sua sponte sint procliuiores, relinquere
ea a quibus ipsi per se abhorreant: ut docent &Iurisio ulti
nasiit centum libertate donare seruos. uia Aliud institutum, ad agriculturae iii
dium excitandum utile & accommodatum, de non vendendis vel illienandis primis agri partibus. Quod ut intelligatur,
sciendum est, veteres Rerum publicarum auctores in condenda Republica solitos esse pro ciuium & capitum multitudine ac numero ipsam regionem & agrum in certas portiones partiri, & suam cuique ciui certam portionem attribu re. Quem morem etiam in coloniis deducendis postenores& Romani & Graeci olim sicquebantur. Et has Porri cs.
820쪽
Graeci . -ουι vocant, quod sorte ea attributio fieret. unde de κλ singuli coloni κλ ρου quasi sortem habentes, dicuntur,qui κληρῶ, . a Cicerone agripetae. De hoc more tam in condendis Rebus. Agripeta. publicis, quam iii deducendis coloniis dictum est fur libr. a. cap. s. ii pe diximus cade re: est enim res nota de coloniis in ia ratione & ipse Moses in Republica Iudaica deseri beniada & condenda usus est, sitiam ut cuique familiae velut haerea ditariam agri portionem esignaret & attribueret. Hic igitur lege cautum in quibusdam ciuitatibus esse ait Aristoteles, ne cui suam agri portionem haeredi tariam & primo attribu tam liceat alienare. Qua lege &instituto duo naec commoda
efficiuntur: primum, Ut ditiores agros continuare non pos .
sint, praerepta ipsis emendi occasione: deinde, quod quisque agri tui sena per dominus habeat, luem colere pollit. Atque
hac ratione omnes in agro colendo continebuntur. Neque enim tenuiores facile volent, aut etiam poterunt colonum a
lere, qui eorum vices in agro colendo agat. Et hoc quidem r. e Linstitutum, quo vetitum fuit, ne praedia haereditaria sibi alie nare possent, apud Locros ciuit is Italiae) fui de monuit i pse
Aristoteles ut r. lib. 2. capta. Quod idem institutum &in Iu- a. Exe Ldaica Republica receptum stille intelligitur ex Leuit. cap. 23. Etsi enim licebat Iudaeis suum cuique agrum alienare: noni licebat lainen in perpetuum. Nam anno quinquagesimo,
quem Iubilaeum vocant, agri & ponestiones ad suam quaeq; familiam redibant. Caeterum & apud alias omnes fere G en- Auitaspo stes turpe fuit auitas & haereditarias possessiones alienare, & fessiones a- probro habitum, licet legibus vetitum Romae, Athenis. &c. Iienare prout vi sere est apud D M. Laert in Solone. Cic. lib. 2. de orat. Vbi brosum. de M. Bruto accusatore. Quintilian lib.6 cap. o. , Horat lib.
r erim. commemorat omne patrimonium suum & optime Heraclides in lib. de Rebus'ub. in i agmentis potius. Non videtur mihi genuinus iste libellus. l
Eo θ ' λεγουαν. J Aliud institutum agriculturae inter ci- . Modus, ues excitandae, Oxylo auctare, hic exponitur: quo vetitum fuit dare mutuam pecuniam in suam cuiusque agri partem. . Videtur enim hic Oxylus Vetuisse, ne suam ciuis agri portionem pecuniae mutuo accipiendae causa oppignoraret, idq; eo consilio, ut ne veteres possessiones ab uno domino ad alium transirent, sed ut sitiam quisq; portionem haereditariam: in familia retineret. Quare perspicuum est, hoc quoque in- Eee Mitutum