장음표시 사용
281쪽
a o LIBER I. CAP. XII. cuti sunt doctrinani Ar ij. An ideo efficax fuit , dc a Deo inspirata Nora certe. Nota, ex triplici cavi te proueni re posse, quod aliquis Doctor habeat multos se Aatores. Primo, quia doctrina ipsius est diuina, &- miraculis coa- firmata. a. Quia grata est carni Sc sanguini. 3. ia est subtilis & ingeniosa. ES primo capite, Prophetae 3c Apostoli
traxerunt ad se homines. Ex secundo, Lutherus. Ex tertio, Arius 8c Caluinus. . Is . Tertia quaestio, An Lutherus part in ordinarie, partim extraordinarie vocatus sit, ordinarie quidem ad praedicationem verbi ἱ extraordinarie vero ad re rimationem Ecclesiae. Ita sentit Μei merus Lutheranus. Sed iam
ostensum nec ordinarie, nec extra Or
dinarie vocatum esse. Deinde hic Aulidior sibi ipsi contradicit. Nam Luthe- Ius non alio modo putauit se reformare Ecclxsiam, nisi praedicatione Verbi. Si ergo ordinarie vocatus est ad' praedicandum, etiam ordinarie voca-.tus est ad reformandum . Aut si ad hoe eXtraordinarie, etiam ad illud extraose ldinario vocatus est. 36. Haec de Luthero. Peliqui Μinistri sunt duplices. Nam aliqui ante defectionem fuerunt legitime. Ordinati Sacerdotes in Ecclesia Catholicar
alij non. De prioribus idem dicendum, l
282쪽
' DE VOCAT. Μ IN INR. 27I 'um , quod de Luthero nec ordinari
sec extraordinarie vocatos esse. No extraordilaarie, quia nullo miraculo proba re id possunt. Nec ordinarie, quia qui ordinarie vocantur in Eces csia Cain tholica non vocant ut ad ni inisterium, quod eidem Ecclesiae contrarium De posterioribus sic statuo. Primo, . non esse extraordinarie voeatos a solo Deo, propter rationem saepe allatam, quae tum itur ex defectu miraculorum. Secundo , nec Ordinarie, mediante. consensu & cooperatione hominum. Quod tripliciter probo. Primo, ex concessione eoruni Lutheranorum,qui docent ordinariam Luttieri vocationem consistere in sacerdotio, quo in
Ecclesia Catholica initiatus est. Ex quo sequitur, qui tali sacerdotio initiati non sunt, ordinarie voeatos. non esse. At Ministri,de quibus sermo est, non sunt initiati tali sacerdotio, ut supponimus: Ergo nec ordinari h vO- ,
II. Deinde ex perpetua praxi Ecclesiae. Nam 1 tempore Apostolorum viaque ad ortu Lutheri, nullus ordinariEvocatus & ordinatus est nisi ab Episcopo, per manuum impositione. Act.
alibi ' At Ministri , de Dibus agimus, non sunt ita ordinati. Ergo r
283쪽
18. Denique eae consensu eorum, contra quos agimus. Nam ipsi, velint nolint, Lateri debent,se non esse voe tos eo ritu, Qui in E lesia Catholica. usitatus est, ted alio longe diuerso. si' ergo noster ritus legitimus est, ut fa- ivtur Lutherani, qui defendunt ordinariam Lutheri vocationem, alterum subreptilium esse, necesse est. Aut si noster subreptilius est, quomodo Lutherus, qui nostro ritu ordinatus est, potuit legitime vocatus esse Z Dicant
De Caelibatu Ministrorum Ecclesia. O Vaestio est, an Ministri Ecclesiae, obligentur ad coelibatum Negant Aduersarii. Nos sic statuimus. Primo, Sacerdotes veteris Testamenti diuino iure obligatos fuisse ad continentiam, non quidem perpetuam, sed pro iis diebus, quibus in templo vel tabernaculo ministrabant. Hoc ex Scriptura M Patribus fuse probatum est in Analogia veteris ac noui Testamenti
a. Seeundb, A postolos seruasse per-
continetitiam,& eandem aliis sirasisse. mith. et s. a . Ecce nos reliquimin
284쪽
nobis' ωμι autem dixit iliar Amen dira et/obis. Et infra : Omnis qui reliquerit δε-
mum, vel fratres, aut Drores , αut patrem. aut matrem , aut uxorem, nutflios , ausagros propter nomen meum, centuplum aeriinpiet. vitam alemam possidebit. Ex quo loco constat, Apostolos reliquisse omnia quae habebant: Ac proinde, qui habebant uxores, reliquisse illas, deseruasse continentiam. Ad quam Pa lus hortatur omnes I. Cor. 7. 7. volo vos omnes essesicut meipsum. Et ibidem: vies autem non nuptis O viduis et Ponum est illusi sic ρσrmaneant , -- ct ego. Nempe in
3. Tertio, succe res Apostolottim seruasse etiam continentiam, eam qu postea, non semes, sed potius Ecelelia, stica lege praescriptam esse. Et quidem dupliciter. Primb, ut non lieeret ipsis uxores ducere, post susceptos ordines. Secundo, ut si ante susceptos ordines duxissent uxores,& postea suscepissent ordines, non liceret uti uxoribus, sed
285쪽
Diacon ἱ , et/el qui Sacramenta contrectaint, pudicitia custodes, etiam ab et xoribus se abstineant: et e quod . pMoli decuerunt. θi a seruauit antiquitas, nos 'uoque cul, diamus. Similia habent Siricius Pa in epistola ad Himerium Tharaconen. sem Episcopum cap. 7. Innocentius I. in epist. ad Exuperium cap. II Concilium Agathen se ean. 9. Con C. Aurelia nense 3. can. 7. & ita deinceps.
. Mario , hanc legem iactesiasti eam de coelibatu, semper viguisse in Eeelesia oecidentali nisi quod in quibusdam locis particularibus aliquantulum fuerit neglecta non tamen in orientali. Nam Graeci, tametsi post susceptos ordines non soliti sint v xores ducere , tamen si antea duxerint, possunt ordines suscipere, de simul
uxores retinere. Nec tenentur ab ea.
rum consortio abstinere, nisi temporei vicis suae , sicut in veteri Testamento factum est. Vide VariaeZ 3. parte, disp.
- s. Dices, Ecclesia non potest statuere legem , quae certo hominum statui generatim adimat libertatem contranendi matrimonium. Respondeo. Verum quidem est, quod absolute Io. quendo non possit noc faceret sed falsum, quod non possit hoc facere eo modo,quo nunc facit i nempe sub hae
286쪽
- conditione, ut si quis velit esse sacer-- dos aut Episcopus, debeat seruare continentiam. Nam per huiusmodi legem . non cogit quenquam ad cotinentiam,
sed relinquit unicuique liberum , ut' possit, si velitέ ample hi statum Melesiasticum , cum hoc tamen onere, ut si illum amplectatur, seruet coelibatum. CAPUT XIV.
peceato originali moriali,veniaR I. 6Vplex est controuersia. Vna,qvidi sit peccatum originale Adueri serii docent esse concupiscentia, quod nos negamus. Altera, an peccatum mortale & veniale ex natura sua inter se distinguantur Aduersarii neganr, asserentes omnia peccata ex natura sua esse mortalia , nullum veniale. Nos contra,quqdam ex natura sua esse mortalia, quaedam venialia.
I. CONCLUSIO. a. P Eccatum originale, quod ex Ad
mo contrahimus, non est concupiscentia seu pronitas de inclinatio ad malum, quam nos vocamus concuplicentiam in actu primo ; sed est priuatio iustitiae originalis. Prior pars patet , quia quidquid habet ratione pe S a cati,
287쪽
LIBER I. CAP. XIV. cati, hoc tollitur per Baptismuiri, in cap. 16 Coneiipiscentia non tollitur per Baptismum, quia seritimur in nouis pronitatem , inclinationem
ad malum iuxta illud Rom. T. 23. aliam legem in membris meis . repugnantem tegi mentis nisa. Posterior etiam patet,
quia omne malum consistit in prium tione alicuius boni: sed peccatum originala est malum: Ergo consilit in priuatione alicuius boni. Non antem consistit in priuatione alicuius boni, quam iustitiae originalis, qua priua
ti sunt posteri Adami propter ipsius
transgressionem. Ergo. 3. Obijciunt Aduersarii x. Apostolus concupiscentiam vocat peccatum,
pore vestro mortali Respondeo. Nomen peccati sumitur . modis in Scriptura. Primo, proprie,pro peccato. IOari. I. 29. Ecce . n--. ecce qui torie peccata Secundo, improprie, pxo causa peccati. Et sic concupiscenita loco citato vocatur peccatum , quia incitat adhereatum. Tertio, impIoprie, pro effectu vel poena peccati, Zach. I .r'. Ιἰα crit peccaιum Agypti, id est, poena. arto, improprie, pro sacrificio,quo rapiatur peccatum. Sic Christus vocatur peccatum, z. Cor. S . 2I. qui non uouerat peccatum , pro nobis peccasum fecit.
288쪽
DE PECCATO ORIGIN. , ubi bis ponitur nomen pecvti s semel proprie, & semel improprie, hoc se--λ: Deus Pater voluit filium suum qui non peccauerat, esse hostiam pro peccato. obibiunt Meundo.
. Vidquid non est ex Deo, peem- tum est: sed eoncupiscentia non
est ex Deo,I. Ioama. I 6. Omna quod V in mumio , emcupiscentia camis est, ct cominesseentia oςulorum. superbia vita, qua non est ex Patre. Ergo. Resp. Concus
piscentia seu pronitas ad malum non est a Deo errante, sed λ Deo puniente. Deus enim, quando creauit primos parentes, creauit illos in iustitia oris ginali, sine omni concupiscentia seu pronitate ad malum. Quando vero primi parentes peccarunt, tunc priuauit illos iustitia originali , qua ablata, coepit concupiscentia insurgere per
II. CONCLUSIO. s. D Raeter peeeata mortalia,quq md
tem animae adferunt, dc aeterna poena per se digna sunt, Rom. 6. 23. Galat. s. 2I. dantur alioua venialia,quae nec mortem animet adrerunt, nec aeterna poena digna sunt. Prou. 24. I 6. Septire
in dis cadit iusin. Quod intelligitur de
289쪽
a 8 LIBER I. CAP. XIV. venialibus, quae non tollunt iustitiam& charitatem ab homine. Sicut Ec il-Iud, Iacobi g. in multis offendimus o m-.nes Et confirmatur i. ex illo, Lucae 6. r. siquid υides festucam in oculos tris tui: ι .rrabem autem, qua in. oculo tuo ei . non consideraου ' Vbi peccatum mortale comparat cum trabe, quae extinguit oculum eveniale cum festuca, quae leuiter tantum afficit, non extinguit. Deinde ex illo, Μatth. s. 22. qu irascitur fratri suo. reus erit iudicio : qvi taxarit fratri suo. βα- cha . reus erit concilior qui autem dixerit, Fatue, reus erit gehenna ignis. Vbi distinguuntur tria peccata iracundiae, quorum tertium aeterna poena dignum estae proinde mortale; reliqua duo non
6. Sunt autem duplicia peccata venialia. Alia sunt talia ex suo genere, ut verbum otiosum. Alia edi imperfectione operis, cuiusmodi sunt partim illa quae fiunt ex subreptione, ut lubiti& non omnino deliberati motus concupiscentiae, irae, odij, superbiae : partim illa quae censentur venialia ex paruitate materiae, ut furtum unius oboli, quod neminem notabiliter laedit. . Obij citur 1. illud EZeeli I8. 4.
qmma tua peccauerit,morietur. Et Rom. 62. 3. Sirpendium peccati, mors.
generatim asseritur de quouis peccato,
290쪽
quia nulla sit exceptio : Ergo quodvis peccatum est mortale. Respond. Ne trum generatim asseritur. Nam Eze- , chiel expresse loquitur de certis ta , tum, peccatis, nempe de idololatria. adulterio, homicidio, vsara dc rapina, q uae ex genere suo mortalia sunt. Apam, stolus vero de immunditia & iniqui
o findit iii uno, famos est omnium rein. . Ergo homo per quodvis precatum incurrit reatum aeternae. mortis r Erg quod uis peccatum est mort te. Rei p. Iacobus loquitur de peccato contra le- .gem Decalogi, ac nominatim' de adiit :terio Sc homicidio, quae ex natura sua
- mortalia sunt. Sic enim ait: Surcunque . totam legem seruauerit , omniat autem in uno , factus iat omnium reus. mi enim dixit, ,,on moechaberis, dixit oe Mam oceides. Quod si non mavhaberu, occides autem, factus es tran gressor legu. Q si dicat: Qui icommittit unum peccatum mortale contra legem Decalogi , etiamsi plura non committat, reus est mortis. Sicut qui accipit unu vulnus lethale, etiamsi plura non accipiat, obnoxius est morti corporali.
s. obiicitur 3. omne peccatum offendit Deum, qui est infinita bonitas et Ergo omne peccatum dignum est