장음표시 사용
291쪽
infinita poena: Ergo mortale. Respon.
Duplex est offensio. una grauis , quae est contra charitatem & amicitiam, de qua loco citato et is fendit in 'noctis est omxilum rem. Altera leuis , quae 'M dissoluitehaeitatem di amicitiam. de qua alibi : In multis offendimus omnes. Et i terum I Si in verbo non offendi hic persectin est vir. Itaque non om nepeceatum offendit Deum tam grauiter,ut dissoluat amicitiam cum Deo.
Sus liberi arbitrii consistit in hisi v tribus. I. ut possis agere vel non agere. z. Vt possis bene Vel male agere. Vt ex duobus possis alterum prae altero eligere. Ecclesis. I4. Hunc usum habuit nomoe in statu innocentiae. QIgstio, an etiam nunc habeat Lutheriis & Caluinus absolute negant. Sic enim seribit Lutherus in affert. art. 36. Liberum arbitrium est figmentu mis rebus seu tituluι sine re r quia nulli in inisa usua auippiam euitare mali aut heisi, sed omnia Ilio .eo sunt, eo-- 'uem nihil possumu . Quod Poeta voluit, quando Hκit: Certa stant omnia lege. Similiter Caluinus lib. 3. Institi cap. 23. parag. 8.
ponit bae duo principia. 'num, n i iiii
292쪽
DE LIBERO ARBITRIO.' fieri Deo permittente; sed quaecunque
fiunt, fieri Deo volente. Alterum, v luntatem Dei esse rerum necessitatem. Vnde infert, omnia fieri necessario. nihil libere. Lutherani hoc tempore moderatiores sunt. a. Nos utimur distinctione. sunt
enim duplices actiones hominis, de quibus disputari potest. Aliae morales seu politicae, quae pendent k viribus
naturae , ut comedere, ambulare, mercari,matrimonium contrahere,bellum
gerere, agros colere, litteris operam dare. Aliae supernaturales, quae pendent a viribus gratiae 3 Vt credere mysteria fidei, sperare vitam aeternam. . diligere Deum ex toto corde. Igitur in prioribus actionibus habemus usum Iiberi arbitrii, ut experientia docet. Habemus etiam in posterioribus suo modo. Vt hoc intelligatur,haee tria distinguenda sunt. Primo. nos nihil boni operis, quod conducat ad vitam aeternam,facere posse sine gratia Dei. Ioan.
nostra potestate ut habeamus gratiam Dei praeuenientem , qua excitemur ad bene operandum. Rom. s. I 6. Tertio, esse tamen in nostra potestate t quando habemus gratiam Dei, eum illa cooperemur. Hoc tertium est, quod hic '
aeriinus , ac intra lib. cap. i. con
293쪽
asa LIBER I. CAP. XVI. tra Catilinum demonstrabimus. 3. Obij cit Lutherus illud Isaiae r. 22. Tene aut male, si potestu, facite. Vnde colligit, non esse in nostra potestate bene vel male operari Sed nimis cran se id colligit. Nam Isaias non loquitur de hominibus, sed de idolis gen-'tiu , quibus exprobrat imbecillitatem, quod eum Dij habeantur a stultis ho- minibus, non possint tamen bene aut malefacere, id est, non possint cultoribus suis prodesse, nec contemptoribus nocere. QAid hoc ad liberum arbitrium hominis' euertendum Non magis quam si dicam 3 Idola non ha- lbent cerebrum : ergo nec Lutherus.
sustificatione. I. Vtatio illa , qua quis ex peccatore fit iustus, vocatur Iustificatio : sicut mutatio, qua ex aegroto sit sanus, vocatur sanatio et & qua ex frigido calidus calefactio. Est igitur qui*stio , quomodo fiat haec mutatio id est, quomodo, qui antea erat peccator,fiat iustus 3 Vel, quomodo ex statu
peccati Sc ootestate tenebrarum,transferatur in statum gratiae, de adoptionis
294쪽
DE IusTIFICATIONE. 22 ex analogia dc similitudine sanationis' corporalis.
Σ. Igitur nos sic explicamus. Sit pau-Ρer aliquis plenus scabie, ulcere & putredine, qui Medicum adeat, ut sanari posui. QMid Μedicus Tria faciet. I. praeparationes ad faciliorem morbi eurationem S ut sectionem venae, vel purgationem corporis,vel balneationem, vel aliquid simile, prout morbus exigit. a. Dabit 1lli salutarem & uiuificam medicinam, Qua di vires redintegrentur,& pristina 'nitas recuperetur. 3. Adi unget praeseruatiuum, ne iterum in morbum incidat.' Ita fit in iustificatione seu sanatione animi. Circa sanationem peccatoris, qui animo aeger est, Deus tria secit. I. Praescribit illi quasdam dispositiones ad sanandum animum ; ut fidem,spem zimorem,contritionem, di-le'ionem , & propositum emendandi vitam. χ: Infundit illi gratiam seu iuristitiam inhaerentem , qua & vere pec
cata tolluntur , & animus, intrinsece renouatur. 3. Adiungit praeseruatiuum,
ut deinceps insistat pijs operibus &obseruationi mandatorum Dei. ne si aliter faeiat, amittat gratiam & sanit
a. Aduersarii aliter explicant, in hunc modum et Sit Pauper aliquis ple-
295쪽
as LIBER I. CAP. XVI. nus scabie, vicere, & putredine, qui a Μedico sanari cupiat. Quid Medicus
Hortabitur illum , ut manu apprehendat pulchrum & elegans pallium ali, cuius diuitis,idq; corpori suo circumponat, scabiem tegat, ac deinde magna Lecuritate in conspeAum Principis sui veniat, quippe qui foeditatem corporis tam eleganti pallio obductam aduertere non possit. Sic etiam in iustificatione. Sit homo peccator, qui pro-
pter sceIerum suoru horrorem ac turpitudinem non audeat venire in eo n-
spei tum Dei, & a Christo, tanquam Medico spirituali sublidi si petat. id Christus. offert illi suam iustitiam
di satisfactiouem, tanquam pretiosam chlamidem. Hortatur ut fide illam apprehendat , eaq; sua flagitia, quasi velo'usdam tegat , ac deinde confidenter in conspectum Dei se sistat, a quo sine
dubio innocens ac mundus declarabitur, etiamsi reuera non sit. . Ex hac Aduersariorum sententia sequuntur haec tria. Primo, in iustificatione hominis peccatoris non tolli peccata, sed tantiim tegi seu occultari, ne in conspectum Dei veniant. a. Nec
infundi illi gratiam seu iustitiam in-
hqrentem , qua interitis renovetur &sanetur; sed sollim imputari illi iustitiam Christi, qua non in se, sed extra se iv. f
296쪽
DE IUSTIFICATIONE. rasse iustus appareat,etiamsi interilis manetat Peccator, immundus & impius. Vt autem haec iustitia illi imputetur, opus esse sola fide, quae illam apprehendat s& hoc sensu solam fidem iu-nificare. Mae omnia absurda sunt. Et ruidem duo priora hic refutabo peruas conclusiones: tertium in sequenti capite refelletur, ubi de fide iustificante agesdum est. I. CONCLUSIO.
s. I iustificatione hominis peccatoris, vere tolluntur peceata, & ntintantu teguntur. Hoc patet ex manifestis Seripturae testimoniis, Ioan. I. I9.-nua Dei, ecce qui tollit reccista mundi. Et Act. 3. s. 'Poenitemini O eonuertimini. De deleantur peccata. vestra. Et Heb. 9.as. Chkiium semel oblatuι es ad multorum en- haurienda peccain. Et Μicheae 7. I9. Proiseiet in profundum maris omnia peccata no
fra Ex quibus ita concludo : quod tollitur, deletur , exhauritur, 3c longissime proij citur ab homine, certe non manet in homine: sed in iusti catione peccatum tollitur, deletur, exhauritur, & longissime proiicitur ab homine. Ergo non manet in homine. 6. Accedit efficax ratio ex metaphoris , quibus natura & faeditas peccatorum in Scriptura explicatur. Sunt a
297쪽
ars LIBER I. CAP. XVI. Item tres metaphorae. Prima, Sua peccata vocantur maculae, sordes inqua menta , quibus homo maculatur, inquinatur , dc sordibus efiicitur. Iosue
vincula, funes di come edes , quibus homo ligatur, constringitur , & captiuus detinetur. Psal. IIS. T. & Prouerb. 3. 22. Tertia, qua vocantu L Vulnera, liuores, & plagς, quibus homo sauciatur, vulneratur, & aeger emcitur. Isa. go. 26. & blichea: I. . Iam vero constat, in iustificatione peccatoris . ma culas ablui, vincula disrumpi, vulnera sanati. Psal. so. 9. Lyerges me lassopo ct
mundabis : lavabis me. sver nivem δροalbabor Et EZech. 36. 2s. undamini ab omnibm inquinamentis vestru. Et I. Cor. 6. II. ebluti e sis, sanctificati estis. Et r. Ioan . I. 7. Sanguis Christi emundat pios ab omni peccato. Et Ps. II s. 7. Dirupisti vincula mea, tibi sacrificabo hutiam laudu. . Obiiciunt Aduersarii illud P Lai. I. Teati quorum remissa sunt iniquitates. O quorum tecta sunt peccata. Ex quo inferunt peccata tegi, non tolli. Respondeo. Hoc posterius non recte infertur. Nos dicimus, tegi S tolli. Et virum. que dicit Scriptura. Mod pulchre ex- Plicat Augustinus enarrat. a. in psal. 31. ex proportione vulnerum corporis. Nam s
298쪽
huiusmodi vulnera, inquit, duo- modis tegi possunt. I. ab ipso vult iterato, a. a Μedico. Vulneratus tegit ea pallio, non tollit. Μedicus empla: stro tegit, di tolliti Idem fit in peccatis. Tegi possunt & ab ipso peccatore, ec a Deo. Peccator tegit, quando dissi-nδ ulat. Deus tegit, quando infusione gratiae sancit , dc tollit. Minam ergo beati secundum Psalmistam 3 Illine, quorum peccata priori, an quorum posteriori modo tecta sunt 3 Videant Aduersarii quomodo beati esse velint.
Nos certe posteriori modo esse cupimus: ut etiam Augustinus loco citato,
clina ait: vem ergo tegat, non tu. si tu tegere voliιerv. errabesces, ncedicus non
curabit Medicur tegat , curet: emplastro enim tegit Sub tegmine Ace ici sanatur vulnis: δειb tegmine vulnerati celatur vul-
II. CONCLUSIO. s. Eus in iustificatione infunditU homini gratia seu iustitia in hae i.
rentem,qua homo interius renouatuit:& sanctus,mundus, & iustus emcitur. Ephes. 4. 24. 'novamim spiritu mentis mestra. Et I. r. 3.16. situ quia te plum Dei estu, O Diritus mei habitat inmisis, nempe per sanctitatem, iustitia, di ebaritatem , iuxta illud: Rom. 3 s.
299쪽
Charitvi vel di si es in cordibus noctia per Spiritum sitnctum . qui rit- eis nἀνὰ Porro haee charitas' sortitur varia M. mina, ratione diuersorum effectuvae. Ae primo vocatur gratia,quia nos Dedgratos de acceptos facit. Ephes. I. Iε. Secundo vocatur iustitia, quia peream
reddit homo unicuiq; quod suum est: Deo cultum & obedi etiam , proximo, amorem de obsequium , sibi ipsi,eaela sonem vitiorum, δc virtutum i nerementa. Rom. 6. I s. Tertio vocatur imago ερ similitudo Dei. I. Cor. I s. 69. &Rom. 8. 29. arto voeatur Pignus haeredit iis, quia videlicet sanctitas, qui in nobis spiritus Dei operatu certam spem futurae haereditatis nobis facit. a. Cor. I. 22. QSinto vocatur semen Dei, quia sicut ex semine proueniunt arbores fructuosae ἱ ita ex Charitate opera fructuosa in vitam aeternam.
s. Praeter hanc iustitiam inhaerentem , agnoscimus etiam iustitia Christi, quae nobis imputatur 9 sed non eo modo , quo agnoscunt Aduersarii. Nam illi putant, hominem sola iustitia Christi iustum esse, nec admittunt iustitiam inhqrentem. NOS contra,h minem iustum esse iustitia inhaerente, & hanc iustitiam inhaerentem illι
dari propter iustitiam Christi, id est.
300쪽
propter ipsius passionem di mortem, quam pro humano genere sustinuit. o. Multa obiiciunt Adueriarii pro iustitia imputatiua , quae nullius momenti sunt. Primo iliud Roman. l. s. credenti in eum , qui it Zificat refutatur sides eius ad iustitiam. Respond.
Hoc nihil ad rem. Nam aliud est fidein quae in nobis est, imputari nobis ad iustitiam : aliud,iustitiam Christi,quae extra nos est, imputari nobis ad iustitiam. Illud prius asserit Apostolus,
hoc posterius non asserit. . t Ii. Secundo obiiciunt illud Rom.s 39 Per unius obedistoriemi, rustituuntur multi Hinc confici putant,
i plam Christi obedientiam , nostratia esse iustitiain, quia per illam iusti con-lstituimur. Respond. Fatemur quidem noου meritorie iustos constitui per obe- .dientiam Christi , non tamen forma- liter. Et hoc sentit Apostolus. Opponit enim obedientiam Christi inobedientiae Adami: Et sicut aper hane in iustos , ita per illam iustos constit, inos asserit. At vero per inobedientiam Adami, non sor maliter sed meritorie 'constituimur iniustit 'ergo similiter per obedientiam Christi , non forma' liter sed meritorih constituimur iustia sicut enim Adam per suam inobedie-