장음표시 사용
321쪽
musa Deo petere. Ira exponit sinus serm. 3. de verbis Domini. Vnde rursum apparet, quomodo dicamur
utiles, & quomodo inutiles. Nam quidquid facimus , inutiles sumus ad mercedem viis aeternae, secluso diuino pacto, & promissione i utilas interueniente pacto & peo missione. - ii. Ex his sensibus eligant Aduersa- rii, quem velint & facile aduertent, se
nihil contra merita bonorum Operum csticere. Hoc miror, cum tam diligenter inquirant testimonia scripturae. quibus vocamur serui inutiles,cur disia simulent ea, quibus vocamur utiles.
- Ia. Apostolus ait Roman. s. Ig. I.nt condigna passiones hui- temporis adfuturam gloriam Vnde sequitur, nullam esse proportionem inter nostra operadi vitam aeternam. At inter meritum di praemium debet esse proportio. Res spondeo. idern Apostolus ait r. Thes
I. s. Ut digni habeamini regno Dra. pro 'Nostyatimini. Vbi videtur agnoscere. Proportionem. Igitur explicandum est quomod9 utrumque verum sit. Ac pri-
322쪽
in b, si spectemus durationem tempo- ais, nulla est proportio inter opera 'praesentia, & futuram gloriam. Nam nare aeterna illa momentaneal Si veris spectemus gratiam, a qua pro- Cedunu opera meritoria , iam inter illai de gloria coesestem est proportio, quia gratia est semen gloriae , ut loquuntur Theologi. Sicut ergo sussiciens est pro-: portio inter semen & arborem ; ita inter gratiam At gloriam. Quod autem - haec proportio susticiat, licet nulla sit ' proportio durationis , patet ex illo Corinth. 4. I7. id quod in ρυ senti ess. momentaneum 9 tribulationu rivir aeternum gloria pon iM πενatur in nobis, 'Hic utrumque, quod diximus. facetur Apostolus. Alterum, quod opera nestra sint momentanea , gloria vero aeterna. Alterum, quod nihilominus opera momentanea operentur seu me . Ieamur aeternam gloriam. Haec autem vis merendi est a gratia.
323쪽
nentiam a carnibus feria sexta 8e Sa 'bat . Idque propter praeceptum Emmsiae, quod antiquissima consuetudine introductum est. Sicut enim in veteri
Testamento saepe indicta sunt ieiunia.. ae nominatim a rege Sat te, I. Reg. I ia . & a Iosaphat, a. Paralip. 2 . 3. ®e Nini uitarum, Ionae 3. s. &ah Esi dra, I. Esdr. 8.ar. dc ab Esther, Esth. . . . t 6. sie etiam statuit Ecclesia, ut Chri- .stiani eertis anni temporibus ieiuna-aent , tum ad Deum placandum, tum . d exercitium temperantiae, & obedientiae. od futurum praedixit Chri- stus, Matinaei '. is. venient autem dies Πι- auferetur ab eis spons , ct tum iriu
' a. Aduersarii eontemnunt praeeep-rum Melesiae, de hoe solum faciendum nunt, quod a Deo praecipitur. Ieiu- tum autem non praecipitur a Deo. Hira rest Vrgent praeceptum Dei, &llud ipsum contemnunt. Deus praeei- , it ut audiam P Ecclesiam, & illi ob-emperemus. A duersarij non volunt. 3Audiant saltem, quid fecerint Recha bitae: quibus a parente suo Ionadab. mandatum fuit,ut ipsi, Fc uxores e rum, & omnes posteri perpetuo abstinerent a vino. Non obiecerunt, quod
.. rostri Aduersarii obiiciunt, nihil δε- ciendum ine nisi quod Deus praecipit sed
324쪽
DE IEIUNIO. 3M . sed dixerunt: on bibemus vinum, qrιiali Ionadab filiu Rechab, pater nocter, praecepit
-υestri in sempiterni m. Et proptereat . a Deo laudati sunt, & peculiari benec dictione affecti. Verba benedictionis . sunt haec : Min de .l vir de stirpe ve- .s , stans in conspectu meo eundiis diebuῖ. Ierem. 3s. Hinc discant Aduersari j, Catholicos non minus recte ac lauda; biliter facere, seruando praeceptum E clesiae, quam Rechabitae fecerunt, seruando praeceptum parentis sui Ionadab. Non enim minus laudabile est obedire comuni matri Ecclesiae, quam obedire priuato homini.
R IA sunt propria dogmata Lutheranae religionis. Primum, quod corpus, & sanguis Christissit ubique. Hinc vocantur
Vbiqii istae seu Vbique tarii. Alterum, quod infantes, dum baptizantur , habeant internum actu in fidei,
325쪽
sidci, quo credant in Cluistum. Terri vini , qtiod in Elicharistia maneat subitantia panis & vini, cum substan- tia corporis & tan uinis Chris i. De quibus hoc libro disputandum est. i. CAPUT I.
I. T viberani doeent, Christum se cundum humanitatem elle ubique in coelo, in terra, in inferno ; in 1 Pane,vino,eereuisia,lacte,oleribus, ear-inibus: in culina,macello,soro. Discrepant tamen inter se. Nam aliqui di- cunt, illum esse ubique ab instanti coisceptionis; alii post resurrectionem 3 alii post ascensionem : alii post sessionem ad dexteram Dei Patris. a. sed errant; quia constat ex Euangelio , Christum , cum in terris esset, non fuisse ubique. Marci L6. 6. Iesum
quarιιμ et arenum crucifixum surrexit.
Don es his Et Ioan. 6. 24. Cum vidisset rurba , quod iesu, non esses ibi. Similiter constat. saepe loeum mutasse. Ac pri- lmo tuis in utero materno : deinde extra vietum in stabulo : mox in ' pio: iterum ex AEgypto redii se in Na-Σareth,& sic deinceps. ae omnia declarant, non fuisIe ubique. Nam si se .cundum
326쪽
tundum trita uanitate Hi fuisset, bi rise, non Poi iussi et de loco in locum Ini .ra-re 3 sicut iis c Deus. quia secundum' distinitatem ubique cit , de loco in lo- eum n4igrare potest. 3. Dupliciter respondent Luitherania Aliqui dicunt, non Diise ubique loca-iliter Ic visibiliteri fuisse tamen ubique illocaliter di inuisibia iter. Sed fruitia. Primo, quia inde isequitur, corpus MLanguinei' Christi, in instanti con-lceptionis sui ire localiter in utero mal terno, & illocaliter inaoto mundo, aci proinde Christum in utero conceptum fuisse localiter,& in toto mundo illocali ter. Item , in cruce passum esse visibiliter de localiter: in toto mundo
inuisibiliter& illocaliter. Imo dupliei modo passum esse in cruce, semel visibiliter & localiter, & semel inuisibiliter & illo liter. Nam si eo tempore. quo fuit visibiliter & localiter in eruce, fuit ubique inuis biliter & illoealiter; necesse est. fuisse etiam in eru-ee inuisibiliter & illocaliter. ae omnia inaudita de absurda sunt. . Deinde distino hio illa non habet locum in anima Christi, quando in. triduo mortis fuit separata a corpore. Tunc enim nusqua in fuit localitero visibiliter, sed ubicunque tunc fuit ibi fuit ill alitor oc inuisibiliter.
327쪽
UBER II. CAP. I. At certum est', non fuime tunc ubique. quia quando deseruit corpus , de de cendit ad inferos, non mansit in corpore. Et similiter, quando ab inferiis rediit ad corpus, non mansit apud inferos. Non ergo fuit ubique. Si enim
inuisibiliter & illocaliter discessita corpore, non potuit inuisibiliter & il-
Iocaliter manere in corpore. Et ruris
sum, si inuisibiliter & illocaliter rediit
ad corpus, non potuit inuisibiliter rei illocaliter manere apud inferos. s. Denique haec distini hin non sol. uit dissicultatem , quae sumitur ex inol tu locali. Nam si humanitas Christi secundum substantiam suam est ubi que, certum est, quod secundum sub-uantiam suam non possit de loco in locum migrare. Substantia enim, quae ubique est , locum mutare non potest. Nec satis est dicere, non posse locum mutare, quatenus ubique est inuisibiliter & illoralitet kpone tamen, qua- tenus alicubi est visibiliter & localiter. Non enim disputo de modis de accidentibus humanitatis Christi, cuiusmodi sunt, esse visibile vel iniit sibi- ile; esse loeale vel illoeale ; sed de ipse substantia. Nam haec si reipsa ubique est, non potest reipsa moueri de loco in locum : Mod manifeste patet in substantia Dei,quae cum reipsa sit ubi- . que
328쪽
e, nullo modo nec visibiliter, nee invisibiliter potest de loco migrare in
6. Alii ergo respondent, Christum
non fuissae ubique tempore suae mortalitatis , ti hoc bene hactenus probatum esse , nihilominus coepisse esse v-bique post resurrectionem. Hse etiam responsio non valet. Primo, quia coni stat ipsum post resurrectior em ascen disse ad eoelos , ac proinde locum mu-Φ tasse. similiter in die iudicij ventu- cum ex coelo ad nos, dc sic iterum Io- cum muraturum. Secundo, quia plerique Lutherani docent,humanitatem Christi esse ubique, vel vi unionis hypostaticae, vel per realem communic tionem diuinae immensitatis seu omni praesentiae, quam aiunt factam esse in instanti unionis hypostaticae. Si ergo nunc est ubique . necesse est fuisse ubique ab instanti conceptionis. Tune enim hypostatieὶ vnira fuit personae
Verbi: Et tune, vi istius unionis , ut Lutherani contendunt, communicata est illi immensitas diuinitatis. Est au-' tem impossibile, communieari alicui omni praesentiam seu immensitatem,& non esse omni praesentem: Mut imis
possibile est, eoin municari alicui alb nem, re non esse album.
329쪽
. ' Prima , quando duae res inter se unitae sunt, tunc ubi est una, necesse est altera esse: At humanitas Christi unita est personae Verbi: Ergo ubieit persona Verbi, ibi est humanitas Chri lii . iam vero persona Uerbi est ubique : ergo 3c humanitas Christi est ubiqnec Respondeo. Mando duae res
totaliter adaquale inter se unita sunt. tunc ubi eli una, ibi est altera. Quando autem non totaliter es adaeis
quare unitae sunt, tunc una potest esse alicubi ubi altera non est. Priori modo uniuntur sit perficies chartae 3c albedo ; materia di forma Solis I materia & forma aquae; intellectus voluntas Angeli. Posteriori, caput hominis 8c anima; sol di orbis solaris ;clauus 8e rora , humanitas Christi, repersona Verbi. ' 8. Secunda, per unionem hypostaticam, non solum persona At diuinitas verbi, sed etiam attributa diuinitatis , omnipotentia, omni praesentia, Et omniselentia communieata sunt humanitati Christit Ergo humanitas per communicatam, sibi omni praesentiam facta est ubique praesens, dc sic de aliis. Antecedens patet ex illo colo T.
330쪽
Mnis plenitudo diuinitatis coryoraliter At
lenitudo diuinitatis coplectitur omnia attributa diuina. Item ex illo vitti ael II. 27. Omnia mihi tradita Funt a Patre meo. Si omnia, ergo etiam omni-
prs lentia. Respond. Tripliciter intelligi potest,quod attributa diuina com- tmum cata lint humanitati Christi. Primo , quod communieata sint illi, non in se. i ed in persona Verbi. Sic verum est. Nam humanitati datum et ,ut subinsistat in persona verbi, quae est omnipotens, Omnileia, ubique praesens. Secundo, quod communicata lint illi, etiam in seipsa : non tamen proXime, . immediate & formaliter; sed mediare, conlequenter. dc identice. Sic etiam .
verum est. Nam sola subsithentia Verbi proximo, immediate re formaliter communicata eis immanitati in se, Seper illam proxime, immediate, di formalitcr subsistit humanitas. Sed quia illa subsistentia re ipsa idem est cum essentia de attributis diuinis ideo consequenter oc identice, est emi a& attributa diuina communicata sunt humanitati: non ut humanitas per illa sit omnipotens, omni icia, & ubi- , que praesens I led ut per illa , quatenuside iiiiii cantur cum subiistentia , sub