장음표시 사용
371쪽
Iis conteruari posse, adhibita' medicina ; cur similiter non credis, vitam animae ivvari posse poenitentia dc contritione Hoc verbo vicit Medicus, MLandgrauio persuasit. s. Porro, dilemma illud sie explicandum est. Si praedestinatus sum , id est, si a Deo ordinatus sum ad vitam aeternam per certa media , quae in mea sunt potestate, consequendam , certo consequar vitam aeternam , si illa media adhibuerim. Rursum , si sum reprobatus, id est, si a Deo ordinatus sum ad infernum propter mea peccata, quae liberε commiuurus sum , certo damnabor, si illa peecata committam, di ab iis non abstineam. Haec ex-ricatio reddit animum tranquillum c pacatum. Neque eum,qui in pee-tis est, facit desperarer nec ei, qui iustus est, securitatem promittit. in
potius utrumque monet, ut cum timore ac tremore salutem suam ope, rentur,
i. C Aluinus sic sentit. Primo ,Chri- Rum , non omnibus , iad solis praedestinatis dare gratiam . . a. Et his non dare gratiam. Abitualem Ie sanctifi-
372쪽
ctificantem , sed tantum actualem. I. Eam qua dare tam parcE , ut non sussiciat ad seruandam legem Decalogi. 4. Imo cum hoc onere, ut qui illam accipiunt , noli possint ea libere uti. Ttia Driora pun cta refutata sunt. Quartum noc loco refutandum est. a. Docet ergo Catilinus , per gratiam actualem tolli usum liberi arbitrij ; necesse in nostra potestate , cum illa cooperari, vel non cooperari. Sic
enim habet l. a. Instit. e. 3. parag. IO. Ac voluntatem mouet , non qualiter multis μ-
eulis traditum est O credit m, ut nostra postea sit electionis, meriani aut obtemperare Mut refragari , sed istam efficaciter asciendo. Illud ergo toties a re sestomo repetitum re diari necesse es : mem trahit. volextem trah t. Hic aperte r rehendit Chrysostomum , dc totam anti uitatem , quae multis saeculis tradidit, de Credidit, gratiam Dei praeuenientem
ita mouere dc excitare nostram voluntatem,ut liberum nobis sit vel consen-: tire, vel dissentire.. 3. Sed Cayainus potius reprehendi debet, qui opponit se non solum antiquis Ecclesiae Doctoribus, sed etiam '. scripturis ipsis. Antequam hoc ostendo , breuiter explicanda est illius sen-' tentia. Potest enim duobus modis in- , relligi. Primo, ut voluntas nostra a
373쪽
Deo mota & excitata, consentiat quiadem diu inae motioni, non tamen libere , sed necessario , ita It non possit non consentire. secundo , ut mota dc . excitata , nihil ipsa agat, sed totum quidquid fit, a lola gratia procedat, ocvoluntas sollim passive se habeat. Hoc posteriori sensu asseritur a Caluino.
Nam lib. 2 cap. 3. parag. 7. sic ait: Erunt fortasse . qui concedent , esuntatem a bono insanio auersam o Dei virtute conuerti . sic tamen, ut prae rata ,ssum de inde in agendo partes habeat. Et paulo post : Hος 3erperam illi tribuitur. Ideo non jacte a Chrsuromo scr-tum es, nec gra-stiam sine voluntate . nec voluntatem sina gratia qWicquam posse operari. Hic iterum
reprehendit Chrysostomum, εc aperte docet, voluntatem a Deo excitatam repraeparatam , non habere suas eartes in agendo, sea totum quod fit, a sori. gratia emci.' 6. Vnde patet, duos esse Caluini errores. Unus est, quod volunta non .eooperetur gratiae, sed omnino nihiI ' agat. Alter, quod non sit in potestate voluntatis, consentire aut refragari. . Prior refellitur ex illo I. Corinth Is .io. Gratia et u in me vacua nora fuit, sed abun- antius isto amnibus laboraui : non ego autem, hed gratia Dei mecum. Q aae verba .
sic explicat Augustin. in lj b. de gratia
374쪽
dc lib. arbit. c. s. Ninnetoau ranseagrat mecum ἱ id est,nen ego solin. 1eagratia Dei mecum et ac per hos, nec gratia 'Deis M. nec inse solin , sed gratia Dei eum illa. Hoe unicum testimonium tam clar. explicatum sufficeret. Addam tamen plura Psalm. 29. s. Adiutoν mem Go, ne derelinqua. me. Et Psal 69. I. Dein in adiniurarium meum intende. Si Deus adiuuat
nos, sane leses aliquid agimus, ut . recte argume br Augustinus serm. 13. de verbis Asistoli. Inquit, diutoru prascribit tibi, quia 6 --θaliquid agis. Eodem spe,at illud a. Co-
Iinth. 6. I., tu vacuum gratiam ταναipiatis. Et Philipp. . I 3. Omnia possum in eo, qui ma confortat.
s. Hinc recte colligunt Theologi. duplex esse officium gratiae actualis:
Unum, praeuenire, mouere, praepararedi excitare voluntatem nostram ad co- sensum et Alterum, voluntatem iam praeparatam adiuuare, de cum ea cooperari ad consensum eliciendum. Vn de Augustinus in Enchiridio cap. 31.
Hominu voluntatem Deus p parat adiu-- adam. O adiuuat praeparatam. Et libu ia, de peccat. meritis cat. Ig. ἀγοda meum nos conuertiminis ipso excitante se adiuuante non possumuι. Et D. Bernardus libr. de gratia di lib. arbitrio : C . nasin nobi cosis in sim' adiuuantur ἀ
375쪽
o mai. si non excitantur. 6. Posterior refellitur ex illo, Adt. .s r. vos semper Spiritui sancto res iris. Loquitur de Iudaeis .m tametsi pei gratiam Fc inspirationem Spiritus san- .cti saepe excitarentur ad fidem & pcε- nitentiam, nolebant tamen inspirationi locum dare , sed sponte ae plena libertate resistebant. Cur alioqui fui s. sent reprehensit Eodem spectat illud,
Psal. 4. g. Hodie si vocem er- audieritu. Molite obdurare corda vestra r id est, s in- ternam vocem spiritus sancti perce..
peritis, nolite illi resistere, sed aequie-Icite. Vbi supponit, in eorum esse po- testate, vel obtemperare monitioni di- . uinae,vel reluctari. Et illud Apoe. 3. m. FIO M aa ostium, o pulse : si quis aperuerit mihi ianuam. intrabo ad illum. Conissentit Augustin. lib. de Spiritu & liti.
cap. 34. Consentire, Inquit, vocationi Sei. vel ab ea dissentire, propria voluntatis est.. Et in libro de glatia Christi eap. I .l si si non videas venire quemquam , aue non venire arbitrio voluntatis Et in titulum Psal. I. prope finem et in tectate tua ut non nascereris ex Ad
mo: υ ἱn potestate tua ut credra in Chrii sum. r. Accedit efficaeissima ratio. Constat enim ex Scriptura, alios eonsent tire diuinae vocationi tali resistere.
376쪽
Consenserunt Μatthaeus in telonyo Tachetus in arbore, Latro in Crucs,Paulus in itinere. Restiterunt Iudaei, de quibus Stephanus et ws semper Spiritia sancto resipitu. Vel ergo utrique id libe- fecerunt, vel necessario aut coacte. Si libere, vicimus. Si necsssario aut coacte,duo sequuntur absurda. Vnum, quod nee illi laudandi, nec hi vituperandi sint. Alterum, quod Deus det quibusdam suam gratiam , & peream ipsos cogat ad resistendum ; quod plane a diuina bonitate alienu est. Mucienim hoc aliud esset, quam Deum esse authorem peccati, dc conferre suam gratiam in nostram perniciem & conri dem nationem Quod tamen , ut iam videbimus, concedit CaIuinus.
I. hac materia sunt hae Caluini V propositiones, vel potius blasphemiae. Prima. Deus ab aeterno emcaciter voluit, ordinauit, de praedestinauit ut Adam peccaret, & totam tosteritatem in ruinam secum pertraheret. Secunda. Similiter ab aeterno voluit, ordinauit, & praedestinauit, ut
alia peccata fierent, quae quotidie fiunt ab
377쪽
ab hominibus. Tertia. Vt haec voluntas Jc ordinatio executioni mandetur
Deus quotidie mandat, urget, di impellit Diabolum, ut maleficia conciis piat , dc homines ad peccandum inducat. Quarta. Neque eo contentus est,
sed quoque per se, occulta quadam vi incitat, mouet, & necem latiniseros mortales ad omnia sagiti rum genera perpetranda. Quinta. Imoi pse nobiscum peccata nostra Operatur 9 eoq; magis ipse quam nos, quod ipse sit principale agens dc operans 3
nos mera duntaxat instcumenta. Se ra. Quare simpliciter asserendum est, Deum proprie esse causam & autho- rem omnium peccatorum . Omnia
enim fiunt ipso volente, ordinante, praedestinante, iubente , impellente,
z. Hanc esse mentem Caluini, ex elatissimis ipsius verbis alibi demonstr ui. Nec opus est longa colatatione.
Horret animus, qui audit. Ex Scriptura. diserte ait Psal. s. s. Quoniam non volens iniquitatem tu es. Et ibid. Odi i omnes, qui operantur iniquitatem. Et sap. 3 . s. Similiter autem odio sunt Deo im- pius, ct impietas eius Et Ierem. I9. s. . di ficauerunt excelse Saalim, ad comb rendossitos suos igni in holocaustum Saalim: qua non pracepi, nec locutus sum, neσascen v
378쪽
ascenderunt in cor meum omitto similia testimonia. Sed addo hanc emcacissimam rationem : Deus non potest emcaciter id velle fieri, quod ferio ae secuere prohibet fierit sed serio ac seuera
prohibet fieri peccata, ut patet ex de . cursu totius scripturae: Ergo non potest efficaciter velle, ut fiant peceata. Nihil certius.
1. Aluinistae docent haec duo. Hi- mo, omnes fideles fidelium ab utero materno nasci sanctos, di haer des vitae aeternae, ac proinde saluari posse sine Baptismo. Filios autem in- , fidelium, etiamsi baptizentur non saluari, nec Bistismum illis prodesse . Secundo, filios illegitimos aeternae damnationi obnoxios eae, nee ad Eaptismum admittendos. a. Prius punctum docet Caluinus in Antidoto Concili j Tridentini sest 6. cap. s. 3c lib. 2. Instit. cae. 6. parag. a . Et probat, quia illa promissio Abrahae . facta, Gen. I7. 7. Ero Mem tuis. seminis tui ράε te, pertinet ad Omnes parentes fideles: 8e eorum filios : Ergo om-
nas silij ficilium, vi illius promissio- l
379쪽
mis,sunt sancti & hqredes vitet aeternata. ergo si decedant sine Baptismo nihilominus saluantur, vi promissionis. Hic error potest refelli ex tribus principiis. Primum est,auod omnes inrantes,tan . fidelium, quam infidelium . naseantur in peccato originali, Roman. s. Ia. εζEpn a. Alterum, qudd ratione petrincati originalis , sintnlii mortis, irae, damnationis. ibid. Tertium.qubd non
possint edici filii Dei, nisi renascantur
per Baptismum. Ioan. g. 3. Vnde Αugust. epist. 13. ad Hieronymu risi Audisexit . qu Od in Christo vix casunmν etiam paruuli. qui sine Sacramenti eius pam' eisipatisne . de vita exeunt ὁ hic prefecto Ocontra Apostol eam ρradicationem venit. σtotam condemnat Ecclesiam . Mi propterea
c-m baptis ian/M paruaesii festinatur, recurritur . με ἐκbia creditur, alias in Christo viviscari non γήμα3. Nec obstat promissio Abrahae facta. Imo egilla turno argumentu eontra Caluinum. Potest enim dupliciter explicari. I. In sensu litterati. a. In
' sensu inrstico. Si explieetur in Ilit rati , nihil ad rem Caluini facit. Non enim Deus seeunddm litteram , Pr misit Abrahae & semitii eius vitam aeternam. sed possessionem terrae Chaonaam. Verba promissoriis sunt haeri, Sata a -- - tremam
380쪽
tionis tua, omnem aerram Chanaam in
sessionem aternam. Si autem explicetur' in sensu mystico , tunc quidem potest intelligi de vita aeterna , non tamen. descendit ad filios pra carnalem generationem , ut supponit, Caluinus , sed per fidem in Christum , ut docet Apo
stolus Rom. 9. 6. NAn enim Omnes
ex Israessunt, ij sunt Isimelita ἱ nequaquι semen sine Abraha, omnes flu : sed in Isaas vocabitur tibi semen : tin est. non qui fia
nis animantur in semine. Et Galat. 3.7. Cosnoscite ιrgo, quia qui ex Me sunt j si uisti Abraha. Et ibidem v. s. re esunt, benedicentur cum Meli Abraham. Et ratio est manifesta, quia post promissionem Abrahae factam, Iacob dc Esau ex parentibus fidelibus nati sunt: Et
tamen Esau ab utero materno non fuit sanctus di haeres vitae aeternae, Ut patet ex illo Roman . . I 3. lacob dilexi. au autem odio habui
. Posterius punctumnquod fili j ex illegitimo thoro natu sint obnoxii
aeternae damnationi, nec ad baptismum admittendi, docuerunt Caluin istae in Synodo Vtinens , anno Is 89. vi resert' Adrianus Iunius lib. 3. de doctrina de - mqtibus Euangelicis rutri cap. II. Sed facile refelluntur. Primo, quia Iephte ' cx muliere meretrice natus est, Vt