Compendium manualis controuersiarum huius temporis de fide ac religione. Authore Martino Becano Societ. Iesu theologo. ..

발행: 1626년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

stianis esse prohibitum. s. Etiam iura mentum esse prohibitum. 6. Polyωam iam 'esse licitam. 7. Μatrimonium di tui posse ob diuersitatem religionis. g. Animas iussorum post hanc vitam exti 'gui. iniae omnia falsa sunt ut patebit ex sequentibus.

me pe o Originali. r. Α Nabaptistae, cum Pelagiani ne- gantes infantes in conceptione contrahere peccatum originale ex Adamo & eum illo nasci. Sed manifestheontra Seripturam,Psal, O. 7. mimia conceptus sum, O in peccatu concepit me mater mea. Et Rom. I. I Per unum hominem peccasum in hunc mundum intrauit, , per peccatum mora: Si ita in omnes homines mors pertransVt, in quo omnes peccauerunt. Et Ephes 2.3. Eramino nos naturassi ira Iicut se caeteri. Natura', id est , ex naturali natiuitate seu

propagatione ex A dam O. a. obiicitur illud EZech. I8.2o. FLlius non portabit iniquitatem patrN. Tan et fi ergo Adamus peccauerit, non debet hoc posteris ipsius imputari. Re sp dco. Filius non portabit iniquitatem patris , nisi sit particeps peccati parris. Potest autem duobus modis

392쪽

as L LIBER Iv. CAP. I. esse particeps. Primo, si imitetur peccarum patris. Qino sensu dictum est.

Exodi xo. s. Ego sium Dontinus Beus tuu . et elotes . visitam iniquitatem pstrum in si sus, in rartiam ct quartam generationem eorum, qui oderunt me. Secundo, si ipsius voluntas constituatur in voluntateu.

patris, tanquam Capitis seu principii totius posteritatis. Hoc modo sumus participes peccati Adae, iuxta illud : in Lo peccouerunt Vide Augustinuitii bro 3. de peccat. meritis di remisi

cap. 7s

Α. Obijcitur bc illud R9m . . I s. νιηn est lex. Nec praeuaricatio. Sed in tanti bus non est lex, aut cognitio legis : ergo nec praeuaricatio. Respondoo. Illa lex, qua data est Adamo in paradiso ligno scientia boni mali ne comedas, fuit etiam data posteris ipsius. Et quia, ille transgressus est hanc legem , omnes quoque posteri in illo transgressi sunt, teste Apostolo, Inqηo omnes pec

cauerunt.

CAPUT II. De Sapiisemo infantium. I. A/ Nabaptistae doeent,intantes pono esse ea paces Baptismi, ideoque haptizandos non esse. Mod sic probant 2 Illi soli sunt eaeaces Baptismi,

393쪽

DE BAPrΙsMO INFANT. i qui sunt. capaces doctrinae , & fidei ri vult enim Christus, eos , qui Bapti Gl ibum suscepturi sunt, prius doceri Al credere, antequam baptizentur. Matth.

I . as. I9. Docete omnes gentes. baptisentes eos. Et mrei i6. I 6. crediderit, oes bapti tus fuerit. salusu erit. At infan-j tes, propter deis,um aetatis, non sunt capaces doctrinae, & fidei et Ergo nec Baptismi. a. Nos contra asserimus, esse capa-'ces Baptismi, di legitime bapti Eari posse. Primo, quia sunt capaces gratiaei iustificantis, ut patet exemplo Ioannis Baptistae, qui in utero materno sanctificatus est. Lucae r. is. Ergo possunt per gratiam sanctificantem liberari a peccato originali: Ergo sunt ea paces remedii contra peccatum originale et

Ergo se Baptismi. Secundo, constat ex Seriptura , integras familias fuisse baptizatas, in quibus probabile est, i fuisse aliquos infantes.

infra v. 33. N I. Corinth. r. I 6. Tertio rertum est, semper usitatum fuisse in Ecclesia, ut infantes bapti Zarentur. -

Vnde Augustin. lib. 1 v. de Genesi cap.

23. Consivitias, inquit ca tris Ecclesia: in Mutisendis paruulis nep quam spe ualida eis, nee ullo modo superflua duutans da nec omnino credenda. nisi fossalica ese

394쪽

33. LIBER IV. CAP. II. - ec rem. cle. 26. expresse ait, Pesagianira non futue ausos negare Baptismum Paruulorum, quini viderent in Eeelesia usitatum esse. 3. Nec obstat, Quod non sint cap ees doctrinae re ficiei , quia Christ Ioeutus est de solis adultis, clim dixit e Euntes. docete omn/s gentes. Et praescripsit hunc ordinem Apostolis. I. Vt instrue rent illos in fide. a. Vt baptiZarent. Vt docerentor re praecepta Dei Qui ordo in infantibus seruari non m . obiicies. Reprobi non sunt baptiram die sed multi ex insentibus sunt re probi: Ergo non sunt baptizandi. R spondeo. Eodem argumento Hobar tur, nec adultos esse baptizandos, quia etiam multi ex adultis sum reprobi CAPUT III. De ora gistratΜν a. A Nabaptistae doeent, non licero Christianis gerere vigistratum, politicum, erigere tribunal ia, exercere iudicia , punire gladio. Primo , quia Christus id prohibet Lucae ax as.

ger gentium dominantur eorum 2--/em

m. Deinde Apostolus ait Ephes. 4.

ana. Si unus minua, non ergo plu

res.

395쪽

i res. Facessant igitur Reges, Principes, Magistratus. a. Hic error refellitur a Christo Aei Apostolo. Nam Christus ait Matth za. 2I . qi- sunt Caesaris Cafari: l rem sunt Mei, meo. Et Apostolus Rom. I 3. I. Omnis anima potessatibin sublimiori οὐ subdita sit. N.on enim ea potessis nisi a meo: qua autem suxit, a Deo ordinata sunt. Itaque qui resistit potestati. Dei ordi iiοῶ resistit. Et infra et mutansne causatiarium portat. Dei enim minisser est vindex in . iram ei, qui male agit. Et I. Tim. a. I. Obsecro itaque Orationes feri pro Regibus .es' omnibus qui in siublimitate sunt. Et ad Titum 3. I. Admone ipsos Frincipibus est ρο- testaribus hubditos esse Et I. Petri a. 27. Deum timete. Rearem honori Pate. id

clarius dici potuit

3. Cum autem dixit Christus , vos aulam non sic: non prohibuit Magistratum politicum, sed instruxit Apostolos, ut ipsi, tanqua futuri Pastores animarum, non tractarent tacularia, nec more saecularium domina'ntur, ted potius essent humiles. similiter cum dixit Apostolus ; Unus Dominus, una H-des, unum Rapti a. non exclusit Rhges

di Prinei pes, sed pluralitatem Deor v. Vnus est enim Deus. qui vi I ex reguam. O Dominus dominantium, cuius alij Reges de dat ministri sunt. Rom. H. 6. . Bb , CA

396쪽

336 LIBER IV. CAP. IV. .

Sesto.

r. Λ Nabaptistae concedunt, bellum ex natura sua licitum esse , bc olim Iieitum fuisse Iudaeis 3 negant tamen licitum esse Christianis, quia Christiani debent esse mansueti pacifici. Sed errant. Nam & Christianis licitum est , ut docent Augustinus lib.

22. contra Faustum cap. 7 . dc epist. s. ad Marcellinum,& epist. so. ad Bonifacium Comitem, Ambr. lib. I. de ossiesciis cap. o. oc Gregorius lib. I. epist.

3. Et probatur ex Euangelio. Nam Ioannes Baptista rogatus a militibus, χιidfaciemus φ non dissuasit illis militiam, sed dixit: 2 Lembron concutia-

tu . neaue calumniam faciatu. ct eo Menti

enote stipendi js vestris. Lucae 3. I . Similiter Christus rogatus a Phari iis, an liceret Caesari dare censum seu tributum pro stipendiis militaribus, respondit: Reddite Caesari qua Casam sunt. Vide Augustinum libr. 22. contra Faustum cap. 7. Et ratio duplex est. Una, quia Principes Christiani possunt vii gladio in puniendis priuatis malefactoribus. Rom. 3. 4. Ergo etiam in vindicada publica iniuria. Altera, Quia heu uia

397쪽

DE BELLO. NI

bellum ex natura sua licitum est, ut supponitur: Ergo etiam licitum est Chri manis, modo non sit illis peculiari mandato prohibitum: At non est prohibitum. g. Dices, prohibitum est a Christo

Matth. S. 39. Ego autem dico vobis

resi fere malo : sed siquis te percusserit in

dextram maxillam, praebe illi oe alteram. Et blatth. 26.s 2. conuerte gladium tuum in locuni sium omnes enim qui acceperam

g/adium , gladio peribunt. Respondeo. Prius tessimonium potest dupliciter intelligi. Primo , ut nunquam resistas malo, sed quotiescunq; te aliquis percutit in unam maxillam , praebeas illi& alteram. Hoc necesse non est. Nam ncque Christus, neque Apostolus hoe fecit. Christus enim cum percuteretur in unam maxillam coram Pontis ce , non praebuit alteram , sed restitit increpando: Si bene locutu sum . quid me eadu 'si autem male . testimon;um re de de malo. Ioan. 18. 23. Similiter Paulus, clim ex mandato Pontificis iuberetur percuti, respondit: Fercutiet te Meus paries dealbare. Act. 23. 3. Secundo potest intelligi, ut non resistas malo, id est, ut non quaeras priuatam vindictam , sed potius paratus sis alteram maxillam praebere, id est . alteiam iniuriam atat pere, quam B b a acce

is a

398쪽

ias LIBER IV. CAP. IV.

acceptam ulcisci. Hoc Christus vulti Neeinde sequitur, bellum esse illicitum. Nam etia qui bellum infert, non debet hoc facere ex priuato affectu vindictae, sed ex recta intentione boni publici,ut notat Augustinus lib. 21. contra Faustum cap. 7 . D. Thomas in a. Σ. quaest. o. art. I. Molina de iure diiust.aisp. io . &alii. . In altero testimonio sunt duae partes. Vna , Conuerte gladium tuum in

Deu- suum. Vbi Christus non loquitur de bello, sed modeste reprehendit P trum,ob has caiisas. Primo, quod cum omnes Apostoli interrogassent, Domine. si percutimus in gladio ' ipse solus non exspectato Christi responso strinxisset gladium . & seruum Pontificis vulnerasset. a quod temerarium esset unum hominem contra integram militum

cohortem insurgere. 3. quod , si opus fuisset, Angeli Christum defendissent.

en putas, inquit; quia non possum rogare Patrem , ct exDibebit mihi modo plusquam duodetim legiones , Angelorum ' . quod non vellet suam mortem impediri. -- licem, quem dedit mihi Pater, non vis et e biba- illum ' Haec non obstant,quo minus bellum sit licitum, seruatis iusti belli conditionibus. s. Altera pars est : Omnes en qui σsceperim 1ladium. gladio peribunt. Vbi

399쪽

- DE BELLO. non vult significare, omnes gladio perituros, qui gladium ρeceperint . quia constat noe falsum esse; sed allegat v terem legem, quae iubebat homicidam

occidi. Gen. 9. 6. Suiciniqua e derit humanum sanguinem undetur sanguis igius Et Leuit. 14. II. percusserit, ct oeci

derit hominem, morte moriatur. Ex eo au

tem, quod homicidae seeundum legem debeant occidi, non sequitur, bellum esse illicitum; alioqui fuisset etiam illicitum in veteri Testamento, quia ibi lex illa lata est eontra homicidas. Et ratio est, quia bellum suscipitur pro defensione publicae iustitiae, de ad publicam iniuriam propulsandam aut vindicandam 3 quod relie fieri potest.

Homicidium autem comittitur contra publicam legem Decalogi , dc contra

iustitiam ; quod recte fieri non potest. CAPUT R

I. T Vrare nihil aliud est, quam Deum qui mentiri non potest, in testem vocare. QMod dupliciter sit. Vel enim vocamus eum in testem . quando aliquid asserimus 3 vel quando aliquid promittimus. Vnde duplex solet distingui iuramentum, assertorium re' B b 3 proin

400쪽

sso LIBER IV. CAR V. promissorium. In priori vocamus eum in testem, quod assertio nostra sit vera et in posteriori, quod promissio nostra sincere tacta sit. a. Nunc q uaestio est, an Christianis licitu sit iurare Negant Anaba 'istae, quia dicunt Christum prohibuisse a

periurabis. Ego autem dico vobis , non iurare omnino neque per cadum , quia thronus Dei e st: neque per terram , quia scabellum est pedum Avi: neque per Ierosolumam, quia riuitas est magni R. . : neque per caput tuum iuraueris, quia non potes unum capillum album facere aut nigrum. Sit autem sermo vestir . Di, est, non : quod autem bu abundantius eis, a malo est.

Iegem repetit Iacobus Apostolus in

epistola sua canonica, cap. S. I 2. . te omnia autem , fratres mei, nolite iurare neque per coelum . neque per terram, neque auiud quodcunqrie iuramentum. Sit autem sermo vester, εβῆ, est, Nison, nou. 3. Nos contra asserimus, non iuramentum , sed abusum iuramenti a . Christo prohibitum esse. Prior pars Patet . quia Apostolus Paulus saepe legitur iurasse, quod non fecisset, si a Christo fuisset absolute prohibitum.

Rom. I. 9. Testas mihi est Deus. Et 2. Corinth. l. 23. Totem imoco Deum in ani-

SEARCH

MENU NAVIGATION