Acta legationis Helveticæ ab anno 1723. ad 1729. Ab eminemtissimo ac reverendissimo domino Dominico tit. s. Bernardi ad Thermas presbytero Sanctæ Romanæ Ecclesiæ cardinalis Passioneo ..

발행: 1738년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

sacri Ele res , qui in eamdem E clesiam 'novum8 EM copunxit, Dothino betantiaturi conVenerant a Pra Vlum i ahqum cois'monitorium contrectareist, quo pro su muneris maenitudine ad conserenda 'sum aria ol in duratia haedoni, ossicio .suo AE alieno: periculo Q erensuri peropportuna visa est nova editio aureae Admoniti nis , quam Robertire Bellaminus S. A. Cardina- Iis, scientia Sanctorum ac Mo plenus, aci nesium Epitcopum Theanensem 'de olei es ihementer iselicitiis- exaravir Licer enta vi sermo ante Cupiensis Praesulis electionem Ait 'sintercesserit; attamen, quum nulla res fit, quaeis roribus cohsiliis egeat, ac electioe pastorix sumniunautis perinde ac navigio velius SPpimine ηmmunente hM etiam scripto, quod ' praeci s ristobris partes ma oratione comple tur ,- novam vissimae rei mentionem injicere hiacu '. Maximu quippe Electorum periculum ex dignit,te' electioniqexercendique tanti muneris dissicilitate icognoscitur: nequaquam ' enim' impune delthquitur in SpirituimSanctum , qui tamquam coelestis numinis auelar rsctique consilii fons piis, ut decet, emisque m cibus in omni sacra electione invocatur.

182쪽

ROBERTI BELLARMINI

' Eic so CIETATE 'IESUA

AD EPISCOPUM

disculum hoc yse. typis mandaretur; sed ut hepos .m s , ρ creatus Ep opus , haberetia . me i quasi - Commonitorium breve, unde in ossicio illo valde pericolossi aliquantulum juvaretur. i. Qiss autem ilibellum illum prevmgnum censilerit, & re ipsa Lutetiae excudendum cur Nerit, nescio Nemo enim ad me de ea re 'aliquid scripti, neque consensum aut consilium meum istus quainvit. Sed in bonam partem omnia accepi; existimo enim, quicumque is fuerit, bono animo eum fecisse . inia vero libellus meus nimis omnino brevis est, Cperaepretium esse duxi, iac adnotare' a ctores nonnullos, qui de hoc argumento scripse unt, ut ex iis la r accipiat, quae in opusculo meo desunt. Igitur Primus, quem legi, S. Ambrosus est, qui li

183쪽

hrvin scripsit de Dignitate sacerdotali. Secundu S. Ioannes Chrysestomus, qui scripsit libros sex de Sicerdotio, ubi Episeopos suturos simul absterret &Histruit. Tertius , S. Augustinus , qui librum unum seripsit de Pastoribus & alterum de ovibus . inartus. S. Gregorius, qui librum scripsit de Cura pastorali, inquatuor partes divisum . Quintus, S. Bernardus, qui epistolam unam, sed valde prolixam, ad instar libri scripsit de ossicio Episcopi ad Henricum Archiepineopum Semnensem. Idem Auctor de hoc argume eo multa praeclare scripsit in libris de Coiisderari , lie. Sextus, S. Thomas , qui scripsit in Summa sua Theologica integram Quaestionem de iis , qu, pertianent ad Statum Episcoporum . Septimus , S. Be

nardinus, qui scripsit sermonem ad Syniuum de Rectoribus & Praelatis. Octavus , S Laurentius si stinianus, qui scripsit librum de Iiistitutione & restiamine Praelatorum. Nonus, Dominum a Solo, qui scripsit de stari Epistbporum in toto libro decimo de Iustitia & iure. Decimus, Gaudius Laser , unus exprimis decem Sociis Beati Ignatii Loiolae, qui scripsit reulum Priesulum ex .erbis Scrip rae, Canonum, ct Doctorum, quod typis mandatum fuit Ineolstadii anno Domini MDCXV. Aeressit ad hoc speculum Commentarius μ Oficio Praesulum, eodem te re de loco excussis . Undecima , Baruolomaeus Archiepiscopus, qui scripsit Stimulum

Pastorum. Duodecimus,

cripsit Concionem satis plenam, & prohxam de -- cio P orali, quae duo postrema opera studio & diligentia Sanct Caroli Meromaei prodierunt Romae anno Domini MDLXXII. :

184쪽

ROBERTI BELLAR Μ INI

. EX SOCIETATE IESU, '

AD EPISCOPUM

ΤΗΕANENSEM, NEPOTEM SUUM . .

Qua necessari sint Episcopo , qui vere salut

UOD Salvator noster ait, vocatos , & Pain

II quae ducit ad perditionem; i paucos autem a Viam a gustam, quη ducit ad vitam, i veniunt i id in Episi opis ena in ἔ-. ' locum habere videtur,quum, stus Ioannes Chrysinomus , muril. 3. in Acta Ap dicat, paucos esse ex ordine xpiscoporum,' qui

185쪽

qui salventur . iniquit, si ποοψser , quo Episeopur debet omnium onera gestare : quod aliis .iraseemibus dabetur venia, ipsi vero nequaquam i quo aliis peceant Uut juperes excusatio, ipsi vera minime; haudquaquam fe sinasset ad Primatum , haud uagumm accurrisset . His enim omnium linguis eu tus est: omnium Dieiis obiectus , G sapientium G inm.

pientium : curis perpetuis obtunditur , tum diurnis tum noctumis: multos habet, quibus es imiser , -Ltos habet invidenter , Postea subjungit : Die mihi , si quis decem habet filior subditor , UUue eum

ipse viventer, egitur fine intermissione euram illorum agere ; quid non patietur his, qui tot habet , non d me cos , sed obedientiam habentes in sus ipse mirute me cte. Et rursiis . alim multos cogitur ostem dere volens nolens i qum multos obiurgare , velunolit i Non temere duo , sed ut osti Hur sum Msem sis . Non arbitror inter Sacerdotes, multos esse, qui seisi flani ; sed multor esse . qui pereret . In caussa es , quoniam res excelse- requirit ani-- ; mutitas erim habet eausas , quae depellant ipsum a suis moribus, ef innumeris oeulis tui ctus undique . Nou-vides, quisn inhum vortet res odesse Episcopo , ni fico Uitur ad docendum , xt tolerans malorrem , ut te

vix fit ae fidelis in doctrina fermonis λ βροχω Boe

d euitatis , quod alii peream, tui imputatur lmihil dico praeterea , si vel unus tantum ieedat novinitiatur r non ne utam 1 ussissertis salutem enim animae perditio. tantam habet iamram , ut 'nulla ratione tost aestimari ; etenim si unius animae satur tanti es , ut ob hane filius Dei fleret homo ,

186쪽

I 1 R. Cain. BELLA MIHεantaque pateretur ; perditio , cogita , quantam eo

ciliabis po- ὸ -d si quis ob hominem in hac di sa perditum morte dignus es , quanto magis iue e . . Et paulo post : Proinde si ovis ad su-um Sacerdo- itium aecesseris vetas ad solisti sinem ει cura nasium Mud facile susceperit. Num autem non alia iter quam Mophanm meti Mur , G ham asserumusae latem ; vimirum ut honorisecemur ει glorificomis apud homines , perisimur' apud DEUM., Et ratio idem cofirmat ; quia nullum est os.ficium periculosius , di quod majorem vitae persectionem requirat , quam officium Pontificale ; ut

seribit SanAus Augustinus , Permis ensim pauca'-m est , G imprefecturaeis is itus es numerus. Propterea aiebat ΑΔ eps. quae est ad Ves uium :Anse omria peto , in ciser restreissa pruden ca ma , nisia esse in hae vita, es maxime hoc te-- rore , facilius G -- , Bomunibau, arae ab utis, Episcopi Mu Bre Feri sus Maeota Nio , . si perfunctinis atque adulatorv rer uatur ; Ied uia l/u apud Deum mi erim minus , G damnis Avis . Bem nubia esse is hae vita,'maxime Me tem pree.,ά talius labori pericu in Episcopi Preo seri aui Diacon. ψ io ; sed apud Deum nihiI be rius , A eo modo amittetur , quo Ver μνωτον bes . eis autem se fit moiam , nec a pueritia ne ab a escensis mea iaci ; ει eo tempore, quo diascere ea erum , vir mihi facta es merito peccatorum meorum . Piam quid aliud exi em, uesio , ut se

fundus locus gubemaeulorum muri readeretur , qui remum tenere non noveram edi c. Et hinc eram lacryma tuae, quar me fodere in ini te Oranationis

mea Diuitigod by Gopste

187쪽

postea addit et Gid enim 're usurus' sem Minos Diaei, m. A rem mihi dicat: S e nequam, si esua Delesiae oriumn uis aliquem pineretur , 'cava rum

ρ apud iudicem terrae , --e omnibur consentiem stibus, nonnullis etiam Iubentibus eo mi ur , per gerer ; ει si contra te turicaretur , etiam trans marer esereri que me hoc modo vel amnuam suam iis assentiam tuam nulla querela revocaret , me alim vi deret terram, nou ciama sed eo rei pamerum ne sessariam, quorum tamen uemem vivae aris res me mutu Deiatur mihique gratius, si Migemer ea rem in , explerem r cur erro ad distendam micuisuram meam , vocatimem temporis tibi defuis e saris δm nubi, quid responaeam rogo te , Quare si quia velit in tuto salutem suam colli eare , & simul oporteat eum Episcopali ossicio fit, ii, is omnino debet de novem controversis ceristam veritatem inquirere , de non respicere , quid multi hoc tempore dicant aut iaciant , di si re. certitudo non possit M liquidum anxii ere , debet

188쪽

r 4. R CARD. BELLIRMma, omnino nitiorem partem sequi & nulla ratione , nullius imperio , nulla utilitate temporalL proposita, ad minus tutam partem declinare. itur enim de summa retri, quum 'de saltate aeterna traelatur, &facillimum est conscientiam erroneam exemplo alio,. rum induere e ct eo modo, conscientia non remoris dente , ad eum locum descenderα, ubi vermis non moritur , dc ignis non extinguitur . . . .

inlMA CONTROVERSIA.

H Anc controversiam non poni in admoniti ne ad Nepotem meum, quia, um eam scruberem , iam ille Episcopus erat. Visum est autem in recu ne . illam addere , quia non desunt hoc rempore, qui, Episcopatum non solum appetant, sed etiam petant . Quibus verissime dici potest : αγ iis , petatis . occasio hujus quaestionis nata ex illa sententia B. Pauli : b a. Episivam 'a derat , μαι opus desiderat . Videtur enim Ap isolus ponere. Episcopatum inter ea, quae laudabiliter appeti possunt . Et quidem Sandius Gregorius in prima parte Pastoralis si ribit , tempore Amstolo-aeum suis te laudabile Episcopatum appetere , : quo-oiam idem erat atque appetere martyrium . Tunc enim primi, qui quaerebantur ad ne Am , L piscisi

189쪽

erant : a Notandum, inflitari, quod illa te ore hookicitur , quo quissuis plebibus praeerat , primus adimartyrii tormenta Mebatur . Tune erga laudatum 'it, Episcopatum quaerere , quaado per hunc , quemque dubiuis mois erat, ad supplicia graviora perperire in Haec ille: Sed communis expositio, quam etiam S. Gregorius in eodem loco sequitur , est , quod qui Episcopatum .desiderat , bonum omis , id est romperfectissimam ;& alta am diaderat . Quod e plicat Apostillus dicens : h Oportet ergo Episcopumis eprehensiim esse et Ex squo sequitur . ut Epiri scopatus non desita indus' , sed admirandus ἱ qui'pe qui 'Angelicam ritatem &., persectionem requirat . Puvet , inquit 9 S. Gregorius , ex desiderio, , terret ex praecepto ; se si aperte leat: Laudabo,

quὸd quaeritii di, sed priua iscite, quid quaeritis , ut dum vosmetipser metiri negligitis , tanto odior vestro

reprehensibilitas a parmi , quanto O a curiati co in Bonoris arce δε πο- ,.Mac ita . Eademam sententia aliorum Do rum ci Sed hoc loco rutis mihi esse videtur . si adducam verba S. ΑΜ sint , &S. Thomae , quorum alter Patrum , ait - Scholameorum Princeps habetur S. Augustinus in

libris de Civitate Dei apertissime scribie et i cur superior , fine quo regi populat non potes , etsi

ita teneatur atque ad riseretur , ut decet , tamen indecenter ι' perisur . S. Thomas , in explicatione

. verborum Apostoli: Gi Osopatum desiderat , b ,--m,oput siderat . Aut, inquit , appetit Aliquis cir--

190쪽

eae timetur; tunc nescis, quid appetat: aut appetiti m opus,= hoesuperbiae. Declarat iste Auctor, a quid voraverit circumstantias, & quid vocaverit opus ; de diacit, et rcumstantias esse altitudinem gradus , honoremuli debitum, de suffieientiam temporalium ficultatum ιopus autem esse, dicit ipsum ossicium Epistopale . Et quidem desiderare Episcopatum renotae cir eumstantiarum, dicit manifestissime esse illicitum. quia pertinet ad cupiditatem vel ambitionem. Ap.

petere ossicium Epium te, ex se bo' esis dicit. α laudabile; sed quia Episcopale ovium habet a

nexam celsitudinem gradus, quae ab ossicio 1 rari non potest, praesumtuosum videri. dicit, quod alia quis appetat praeesse. Et revera, quum i pus deis at inter illos homines lucere, ut sol inter stesta sicut S. Ioannes Chrysinomus assirmat scribens in priorem ad Timotheum , ερ ex sententia S. Gregorii, ς debeat Episcopus supereminere super Minmines sibi subjectos, quantum praestat homo pecudiabus, & ex doctrinaConcilii Tridentini, co Episcopi

ossicium sit angelicis humeris sarmidandum: nurum est, si quis nimis prorsu amens audet Epismpi officium appetere. At S. Thomas in loco supra notato scribit, imminente manifesta necessitate posse puscopatum appeti. Respondeo, admonendos esse amishitisses, ut manifestam illam necessitatem expectent: quae si tempore suo non advenerit, ut temporibus nostris, di temporibus Patrum nostrorem non advenit, quiescant; nec solum petere non audeant, nec ullo modo appetere ; alioqui cum S. Bernardo in Iubm

SEARCH

MENU NAVIGATION