장음표시 사용
211쪽
in Presbyteris ordinandis. Quos autem Presbyteros singuli Pontifices ordinaverint, cognosci potest ex Anastasio Bibliothecario, qui vitas Pontificum fideliter descripsit, & ad finem semper addit, quot Epis.copos, Presbyteros, & Diaconos unusquisque Pontifex ordinaverit. Fuisse autem Romanam Ecclesiam etiam inter persecutores amplissimam & numerosis.simam, testantur auctores duoe gravissimi & antiquissimi, sanctus Cornelius Papa & martyr, & sanctus Irenaeus Episcopus & martyr. Sanctius Corneliaes epistolam scripsit ad Fabium Episcopum Antiochenum , quae extat apud Eusebium Caesariensem in Historia Ecclesiastica. In ea epistola scribit, in urbe Roma fuisse tunc innumerabilem Christiani populi frequentiam , & ex reditibus Ecclesiae substentarisblitos supra mille quingentos pauperes & aegrotos:& Clerum fuisse numerosissimum, videlicet Presbyteros quadraginta sex, Diaconos septem, Subdiac nos septem, Acolythos quadraginta duos. Sanebis Irenaeus, centum sere annis sancto Cornelio antiquior, Romanam Ecclesiam dicit tempore sitosuisse maximam & antiquissimam, Sc omnibus notam . Videamus ergo in hac maxima & numerosis.sma Ecclesia quam parci fuerint Pontifices in Presbyteris ordinandis . Mitimis Linus , sancti Petri se
. cessor , ordinavit Presbyteros decem & octo toto fui Pontificatus tempore, quod fuit annorum quindecim . Sanctus Clemens sedit' annos novem, ordia navit Presbyteros decem, Diaconos undecim . Sanctus Anactetus sedit annos novem, ordinavit Presby
212쪽
i 8 R. CARO. BELMRMINIteros quinque, Diaconos tres. Sanctus Evaristus dit annos tredecim & amplius , ordinavit Presbyteros sex, Diaconos duos . Sanctus A lexander sedit annos octo, menses quinque , ordinavit Presbyteros sex, Diaconos duos. Sanctius Sixtus stati annos decem & amplius , ordinavit Presbyteros undecim, Diaconos quatuor . Sanctius Telesphorus sedit annos undecim & amplius, ordinavit Presbyteros duod cim, Diaconos Ocho . S. Hyginus sedit annos quatuor, ordinavit Presbyteros quindecim, Diaconos quinque. Sanctus Anicetus sedit annos novem &lius, ordinavit Presbyteros septemdecim, Di conos quatuor . Sanctus Pius sedit annos novemdecim , ordinavit Presbyteros decem & octo, Diac nos viginti . Saninis Soter sedit annos novem &lius, ordinavit Presbyteros octo, Diaconos novem. Sanctus Eleutherius sedit annos quindecim, ordinavit Presbyteros duodecim , Diaconos octo. Sanctus Victor sedit annos decem , orditiavit Presbyteros quatuor, Diaconos septem. Sanctus Zephirinus sedit annos septemdecim, ordinavit Presbyteros novem, Diaconos septem. Nolo ulterius progredi, descripsi enim ordinationes Presbyterorum & Dia conorum Romae factas per annos circiter ducentos a Pontificibus quindecim, quorum nullus excessit numerum Presbyterorum decem dc octo , etiamsi diu vixerit, & multas ordinationes celebraverit. Hac certe parte parcitas tantorum Pontificum deberet omnes Episcopos serio admonere, ut non nisi viros
doctores & probos, de eo gradu dignos, eligerent', quod omnino facient, si decorem Domus Domini. ex animo diligant. TEM
213쪽
De multiplicatione Beneficiorum. ET quidem secri Canones horrent multipsi statem Beneficiorum , ut patet Dis. 86. cim
S gula. Ait Canon : Singula GH aseisi Iuris os cis singulis qui rique perseris fingulatim eo mitti jubemus . Sicut enim in uno corpore multa membra habemus , omnia autem membra non eumdem actum habent; ita in Ecclesiae corpore, secundum veridicam Pauli sententiam , in uno eodemque S piritu alii conferendum est hoc ossicium, alii committendum est illud; neque uni, quantumlibet exercitatae per me, uno tempore duarum rerum ossicia committenda sint; quia si totum corpus est oculus , ubi auditusὸ Sicut enim varietas membrorum per diversa ossicia, & robur corporis servat, & pulchrutudinem repraesentat: ita varietas persenarum, per diversa nihilominus ossicia distributa ,& fortitudinem& venustatem sanctae Dei Ecclesiae manifestat . Et Mut indecorum est, ut in corpore humano alterinumembrorum alterius sungatur ossicio; ita nimirum noxium simulque turpissimum, si singula rerum ministeria persisnis totidem non fuerint distributa . Et Canon , inrigus 2I. quaest. I. hanc adseri r tionem : Aut enim unum odio habebit , se alterum
214쪽
Novissime vero Concilium Tridentinum a dustrictissime id praecipit : , inquit , quacuminque etiam dignitate gradu aut praceminentiapraefuia gens, plures ADtrosolitanas seu Cathedrales Eeel fias in titulum sise commendam , aut alio quovis nomine, contra sacrorum Canonum is lituta recipere,
G IMul retinere praesumat ; eum pride felix sit ille
eensendus , cui unam Gelsiam bene ac fructuosὸ , . G eum animarum Abi commissarum salute , regere contigerit . at autem plures Ecclesias contra prae
sentis decreti tenorem nunc detinent, una, quam ma-Iuerint, retenta , reliquas infra sex menses , si ad lia heram Sedit Apsolicae dispositionem pertineant , aliis
infra annum dimittere teneantur di, alioquin Gela ipse , ut i obtenta dumtaxat excepta , eo ipso Pac re censeantur . Quod & idem postea repetit. in Sed quia multi multa Beneficia ex dispens tione Pontificia possident , sciendum est , Pontificiam dispensationem, quando non adest justa causa dispensandi, valere in foro sori, sed non in foro poli, ut aperte docet sanctius Thomas , e qui postquam retulisset illa verba sancti Bernardi: hi non unus, sed ures es in Beneficiis, non unus ,sed plures erit in suppliciis. Postea haec addit: Habere plures Praebendar, plurimas in se inordinationes continet. Ut quia non est possibile, aliquem in pluribus E clesiis deservire, in quibus est praebendatus ; cum praebendae videantur esse ordinatae , quasi quaedam stipendia D Eo ibidem ministrantium : sequitur etiam diminutio cultus divini , dum unus loco plu-
215쪽
rium instituitur: sequitur etiam in aliquibus defraudatio voluntatum testatori , qui ad hoc aliqua bona contulerunt, ut certus numerus D Eo deseria vientium ibi esset: sequitur etiam inaequalitas dum unus pluribus Beneficiis abundat, & alius nec unum habere potest ri & multa alia , quae de facili patent Sc. Aliae tamen circumstantiae possunt supervenire ita honestantes adium , quod praedictis inordinationes totaliter evacuentur , ut puta, si sit laecessitas in pluribus Ecclesiis ejus obsequio, Spossit plus servire Ecclesiae, vel tantundem absens, qutim alius praesens, & si quae alia sunt hujusinodi; & tunc istis conditionibus supervenientibus cum recta intentione , non erit peccatum etiam nulla dispensatione interveniente, si consideretur tantum jus naturale , quia dispensatio ad jus naturale non pertinet, sed statum ad positivum, Sc. Si autem antiqua jura sint per consiletudianem abrogata, tunc, praedictis circumstantiis supervenientibus etiam sine dispensatione licitum est plures Praebendas habere , sine quibus circumstantiis licitum non est, quantumcumque dispensatio interveniat , eo quod dispensatio humana non aufert
ligamen juris positivi, quod per hominem statuitur, ct per hominem dispensari potest. Idem docet Dominicus a Soto , cujus haec verba stini : Habere plures Misendas, si nura spectetur, statim sonat quasdam ordinis perversiones. Primum , quia ratio docet , ut unicuique ministerio C c si ius
216쪽
suus proprie deputetur ininister; alias unus plurium perfodias induit II. Cultus divinus detrimentum patitur . III. Cum bona haec ,. ut dixinius, stipendia sint Ecclesiarum, sua defraudantur iure.. IV. Inde sequitur justitiae distributivae praevaricatio videlicet, ut multi digni egeant, alii vero abundent . R. Esca & f mentum ambitionis inde subministratur x nam intemdicta Praebendarum accumulatione.Sacerdotes nors tam avide sitirent atque ambirent, bonis. Ecclesiae ditari &c. in id causa est , ut literarum studia neglecta jaceant ; utrinque, etenim spes bonorum debilitatur, scilicet & quod meritorum ratio. Iacua habetur, & quod avida ditiorum avaritia impedimento est, ne inopes promoveantur. Quin vero VI. &trans ressio quaedam est illius Pauli praecepti. Unus
quirique in ea vocatione, qua vocatus est, maneat. At que illius praeterea ad Roman. Ιχ. Sicut in uno compore multa membra habemur : quod Gregorius ad
hoc citavit 86. dis. Can. Stagula Sc. Hujusnodi Beneficiorum coacervationes , sive per dispensationem fiant , sive secus , carere non possunt culpa, etiam quandoque mortali, atque scandalo, in Ecclesiarum detrimentum: idque potissime, ubi nimis accumulantur , & persbnis. deputantur ii dignis Conclusio haec inter probandam conclusi nem II. consistit. Jam enim nulla spectantur aut d siderantur merita sed perinde, quin etiam turpius atque impudentius quam, secularia & prophana, ambiuntur ,. cambiuntur ,, Veneunt ,. haereditantur, regressantur , prophanantur, ac dilapidantur.. VII. Conclusio . Parceciae , & id genus Sacerdotia , quae in animarum curam instituta sunt , usque adeo
217쪽
ADMONITIO An Naporau: xos non possunt, absque legitima dispensatione ab e dem obtineri persena , ut, si legitima non fuerit, nequeant tuto in soro conscientiae apud Deum pos. sideri. Non selum sententia est s. Thomae, dlibet. etiato , atque Adriani de pluralitate Senes verum ct sacri Canones id insinuant, eoruinque Interpretes aperte pronuntiant; quin vero Doctores conclusionem non moderantur , ut de illis solis intelligatur, sed de cunetis, quod verissimum est quae dis pensatione indigent, ut possideantur ; est tamen eno initas turpior in his, quae curam habent animarum. Itaque & Papa, sine legitima causa dissensans, graviter delinquit, & ejus delictum non liberat ambientem , obtinentem , & retinentem a culpa Sc. Nam etsi jura supracitata plenariam ei tribuant pintestatem dispensandi; id tamen intelligunt, quia non habet superiorem in terra, a quo possit judicari . mittimus Concilium in causa haeresis ) attamen apud Deum exactissime respondere tenetur , si fidem in dispensatione defregerit. Ratio ergo conclusionis est
haec: Sacerdotia, quae curam habent annexam, recte nequeunt administrari sne praesentia; tanta est v gilantia, quae animabus curataeis ac prospiciendis necessaria est ; residere autem simul nemo potest in Ecclesiis pluribus ; ergo sine urgentissima causa, eademque Ecclesiae necetaria , non potest citraare cem culpam super hoc dispensari. Sed ait Erre ille, cum quo dispensatum est : Papa dispensavit : ipsesbi viderit; ego immunis sum. Illa tamen .cavillus
securos multos reddit, tutum vero neminem; quOniam ει non est dominus , ut itemidem dictum Cca est,
218쪽
Etam Parisiis anno rha . a plurimis doestissimis The logis et inter quos probabile est fuisse s. Thomam &s. Bonaventuram . Summa determinationis suit: Damnabile esse plura Beneficia possidere.
De mori agendo eum Principibus saeculi in tuendaeeelesiastea tabertate. HAEc enim videtur hoc tempore esse Iapis of sensionis, & petra scandali , & valde diffucile est sic eam defendere , ut indignationem eorum non incurramus : vel sic eam negligere , in
non incurramus in ossensionem Dei , & ejus Vic rii . Duo in re tam ardua mihi occurrunt : Primum , ut nihil temere de sine maturo consilio agamus ; & si nobis non adsint in praesentia viri periti, quorum consilio sidere possimus, scribamus, si tempus patitur, ad absentes: Alterum, ut sic vivamus, ut intelligant Principes vel Principum administri, nos non quaerere occasiones cum illis rixandi, sed Blo Dei timore & honore duci , ut libertatem Ecclesiae defendamus ; & alioqui eorum amicitiam ol, tare S magnificare ; & revera conemur officiis &heneficiis amicitiam illorum diligenter conservare& nutrire ; multa enim Principes saeculi amicis Epiccopis concedunt , quae non concederent iis , quos adversarios sibi esse sciunt aut credunt.
219쪽
De modo agendi cum consanguineis cognibus. Idetur enim Vitium esse commune viris. e clesiasticis, ut nimio amore prosequantur an fines & cons inguineos; quum ex divino judicio Laepe accidat , ut consanguinei & amnes Ecclesiastico rum , quo modo magis locupletati & impingua ii relinquuntur , eo magis obliviscuntur benefacto rum, & eo citius profundant bona ipse rum . Servanda est igitur accuratissime regula sacri Concilii Τriden- itini, cal cujus haec sunt verba . Omnino eis is feois intericis, ne ex reditibus Etaclesia confangui- in , familiaresve suos augere studeant ; cmum Aposti llorum Canones prohibeant, ne rer ecclesiastias, quae Dei sunt, confanguineis donent; sed si pauperes 't, iis ui lpauperibus distribuant- Quam regulam jam olim san- imis Augustinus exemplo tiro confirmavit; sic enim scribit Possidius in ejus vita prope finem: Nesuoseonsanguineos in sua vita ει morte more puli
tramest ; quibus dum octuc superesset , id , si opus
fuit, quod ceterit , erogavit , non ut divitias is berent , sed ut aut non egerem , aut minus egerent. Idem ante sanctum Augustinum docuit sanctus Amiabrosius: b l enim, inquit, illa probanda libem litas , ut proximos feminis tui ποπ despicias , s egere . i
220쪽
propterea. te Domino iacasu , ut tuos divites sicias , .sed. vi visam tibi perpetuam fructu boni operis ae
De reditibus Eccle asticis: in quor usus expendi debeant. Noli disputo quaestionem illam, an Praelati sint
vere domini redituum ecclesiasticorum : S ante ..cantur restituere , quae male expenderunt . P rum enim refert is utrum Praelatus damnetur ad i fernos , quia peccavit contra justitiam, an quia peccavit contra charitatem , non bene distribuendo facultates suas. Solum quaero,in quos usus debeat expendere suas ecclesiasticas. facultates , ut non. amittat vitam aetemnam . Et quidem veteres Patres valde rigidi. erant;
Sanctus enim Hieronymus sa) scribit, Clericum, qui habuerit partem in terra , non suturam partem Domiani , nec Dominum partem ejus. Et sani tus Prosper b) docet, Episcopum non posse vivere ex bonis E elesiae, si habuerit patrimonium,nisi Brte patrimonium
suum Ecclesiae donaverit: Expedis facultates Meles pos eri , amore persectionis proprias comemni ; non enim propriae sunt, sed communes Ecclesiae facultates , ideo quiseuis omnibus, quae habuit, iam sis aut venditis, fit rei suae contemptar , quum 'aepositus fuerit factur Ecclesiae , . -Πium , quae habet Ecclesia , efficitur dispensator c V. Euod habet Ecclesia , cum omnibur nihil