장음표시 사용
201쪽
quam posse sciant, si greges Abi commissos merem
riorum more deferant , atque orium suarum, qua sanguis de eorum manibua a supremo Iudice r quisentatis , eust ac minime incumbint, cum eretib mum sis non admisti Pusuris ex stionem , si lupus oves eomedis, ta Pusior nescis. Aenihilominus, quia nonnulli, quod νebementer dolendum es, Θω tempore reperiuntur, qui propriae salutis immemores, terrem que eaelestibus, se disinis humana praeferentes, in diademi Curiis digamur , aut in rex otiorum temporalium sollicitudine , oesia derelirio, aque ovium sibi commis sorum cura mer m , se detisem Oeeupator , placuit sacroscinia S OA , antiquoι --ura , u temporumasque hominum sexuria pens in desuetiariem inierum, ad ersus non r sedenter promulgatos innovare , quem modum virtute praesentis deerrei ina mat , ae ulterius
que titulo eausa, nomine seu iure co-visse, qu--- , que iue dignitate gradu G praeminentia praefulgeat, legitimo impedimento, seu δε s ct rationabilibus e--μ essentibus , sex mensibus continuis extra suam dia cesim morando abfuerit, quartae partis fructuum unius anni, fabrisae GH M,Gpauperibus loci, per Superi rem ecclesiasticum applicandorum , paenam ipse iure
incurrat. .d si per alior sex menses in hujusmodi
absentia perseveraverit, aliam partem quartam stu. Hu- fimiliter applicandam eo ipso amittat. Cresente vera consumacia. Q severiori Derorum a num cen-
202쪽
furae subiiciatur, Metropolitanui fui aganeor θνα-
pos absentes, Metropolitanum vero abrentem suor gaueui Episcopus antiquior residens, paena interdicti in-gr θίιi Ecclesiae eo incurrenda, insta tres menses per literas seu nuncium Romano Antisset denunciare teneatur, qui in ipso absentra, prout cuyusiue m jor aut minor contumacia exegerit, supremae &dis auctoritate animadvertere, ct Ecclesiis ipsis de Asoribus utilioribus providere poterit , sicut in Domino noverit salubriter expedire. Idem Concilium γ sic loquitur. Cum praecepto rivino mandatumsit omnibus, quibus annmarum cura commissa es, oper fuM agnoscere, pro his . sacrificium sterre , perbique divini praedicatione, S cramentorum adminifratione, ac bonorum operum exem- .pis poscere, pauperum, aliarumque miserabilium pem sonarum curam paternam gerere, ct is caetera munera paseoralia incumsere quae omnia nequaquam ab iis praesari ει inoleripossunt , qui gregi suo uon inpii tam , neque sunt, sed mercenariorum more deserunt; saerosancta SVnodus eos admonet hortatur, ut diavinorum praeceptorum memores, factique forma gregis,
in judicio O, veritatepascant em regau.
203쪽
DE OFFICIO EPISCOPI. An rudelicet tematur per se praedicare. E T quidem consiletudo communis invaluit, ut
per alios praedicetur. Sed veritas, aut certe securior sententia est, quod per se praedicare toneatur . Id enim etiam nunc docet episcopalis Consecratio, in qua dicitur: Accipe Gangelis , vade, praedica popula tibi conmisso. Idem docet Concilium Tridentinum nostro tempore celebratum, at) cujus
haec verba sunt: Gia vero christianae Reipustieae non minus necessaria est praedicatio Euangelii qui Iectis, hoe est praecipuum Eliseoporum munus ;statuite in decrevit eadem soHa snodus omnes Episcopos, Archiepiscopos, Primater, o omnes alios Delesiarum 'claros, teneri per se ipsos, si legitime impediti non fuerint, adpraedicanaum Iomum IESU Gripi Euam
gelisis. Si vero emtigerit, *foporseritospredictos legitimo detineri impedimento , juxta formam generalis Concilii, viros idoneos assumere teneantur ad hujusmodi praedicationis os tu, salubriter exequendum. Si quis autem hoc assimplere contempserit , dytrictae subjaceat uisioni. Archipresfieri quoque, Prebant, Lyc. Idem docet nomen Pastoris; dixit enim min-nus Petro, S in eo omnibus Episcopis: Asie oves meas; & non dixit: Cura, ut sint, qui pascant oves;
204쪽
ryo R. CARn. BELLARumr t& idem Dominus explicans ossicium Pastoris , dixit: Opes Rufiorem sequuntur, vocem usu audiunt.
Sed illa sancti Pauli b praecipue notanda sunt: Gon tesor vos hodiema die, quia mundus sum o sanguine omnium ; non enim subserfugi , quominus annuntiarem iomne confitium D Et vobis. Et paulo post: Vtiscitis, quoniam nibit subtraxerim vobis utilium , quominus annuntiarem vobis, e=- docerem publice G per domos. Quibus Apostoli verbis consonant verba Ezechielis
Prophetae: c Et tu, fili hominis apeculatorem dedite domui Grael: A me iacente ad impium , morte m rieris impie , non fueris locutus, m se cusodiat im- pius is pia sua Aipse impiam in iniquitatesua morietum, lsanguinem autem ejur de manu tua requiram.
Adde, quod Apostoli, & eorum sicce res legatione iunguntur pro Christo, ut Apostolus lo- lquitur in epistola posteriori ad Comithios; Chr.. litus autem ad praedicandum Euangelium se missuin lfuisse dicit: ce Spiritus Domini Iuper me , inquit lper Isaiam, propter quod unxit me, euangelizare pauperibus misit me. Atque hunc locum ipse de se expositit in Evangelio apud Lucam ; Ainstolis idem
ipse dixit: Suui mist me Ater, ει ego mitto vos. lEt alibi: g Euntes in mundum universum , praedia eate Gangelium omni erecturae. Et Apostolus Paulus, . qui de se dixerat: γ Si euangelizavero , non est mihi gloria , nece Fas enim mihi ineuUbit : vae enim. mihi, si non euangelizavero. Idem ipse admonet Timotheum Episcopum, & in eo Episcopos ceteros,
205쪽
qui in hoc ossicio Apostolis successerunt: ca) Pr dicaperbo, insta opportune importune , argue , objecra, increpa in Omni patientia doctrina . Hoc ipsum declarat Concilium Carthaginiense quartum , quod ossicium Episcopi destribens dicit , Episcopum de re tantummodo vacare testioni , orationi , di praedicationi verbi DEI , cetera par alios facere. Nunc vero plerique Episcopi praedicationem aliis committunt, temporalia negotia, quasi propria, stibi vel dicant. Utri restius faciant, sanetius Gregorius judex esto. Ille certe sic loquitur M ad Dominicum Episcopum Carthaginiensem: Episcopies de praediem. tionis ministerio semper comtare. Sed ante sanctum Gregorium Apostolos dissertis verbis dixisse legitur: e Non es aequum nos iuerelinquere verbo DEI, mini are mensis: confiderate ergo, fratres, viror. ex
mobis boni testimonii septem, plenos Spiritu sancto, G sapientia, quor coVituamur super hoc opus ; nos
vero orationi , mimperio verbi infantes erimus. Verum quidem est, hoc nostro tempore, multos ex ordinibus religiosis concinnatores inveniri. Sed non ideo Episcopi cessare debent a ministerio verbi, ad quod proprie ordinati sunt, cum in Oedinatione seu Consecratione hoc etiam tempore illis dicatur:
Accipe Gangelium, vase, praedica populo tibi eommisse. Itaque Regulares coad utores sunt Episcoporum, qui non facile possunt in tota sua Dioecesi verbum Dei praedicare , & omnes oves sitas pascoe e Hinc enim & Dominus noster Apostolos duodecim,&Discipulos septuaginta duos misit ad praedicandum,
206쪽
191 R. CARD. BELLA INI& ipse tamen osticium praedicationis nunquam dimisit. Summa est, Episcopo Cathedram in Ecclesia sublimem erigi, ut ex eo loco populum admonear, doceat, arguat, in crepet: quod nisi secerit, rationem Domino reddet, cur multi perierint, qui, si vocem Pastoris audivissent, salvari omnino potuissent.
E SΤ DE PERFECTIONE UITAE CHRISTIANAE. An Episcos ur teneatur esse perfectur.
E T quod teneatur, docent omnes Scriptores, ac praesertim L. Thomas, qui comparans Religiosos cum Episcopis dicit, majorem persedit'nem requiri in Episcopis quam in Religiosis. Ipsum udiamus, sic enim respondet: io Dicendum , quod
fleui Augustinus dicis lib. 11. Oap. s. super Genesta ad literam, semper agem praestantius es patiente; in genere autem perfectionis secundum Dionisium Episcopi se habent ut persectiores, Religiosi autem ut per- soli 1, 5 orum unum pertinet ad actionem, alterum autem sid pus onem, unde manifesum es, quod status perferilanis potior es in Episcopis quam in Religi i. Quod confirniatur ex veI bis Apostoli: siet, si omnibus teipso praebe exemplum bonorum ; Et ex verbis Domini: b) Vos sis sal terra , ta lux mundi.
Haec igitur est veritas; sed non omnes capiunt ver- bum
207쪽
bum istud. Religiosi sunt in statu persectionis acquurendae , quia faciunt tria Vota, paupertatis contra assectium divitiarum, castitatis contra concupiscentiam carnis, obedientiae contra superbiam vitae. Episcopus igitur, qui est in statu persectionis adeptae, tenetur esse persectis , idest ardentissima charitate Dei ct proximi praeditus, ita ut divitias Ecclesiae sita
non suas esse extistimet , se non habeat ad possidem dum tamquam proprias , sed ad dissensandum ut alienas: Item tenetur esse perfectus in charitati Dei S proximi circa castitatem, ut angelica puritate Deo ministret, & vir's ac mulieres, quibus praeest, vere diligat ut filios & filias, & nullam unquam suspicionem incontinentiae illis tribuat; proinde
non habere domi persisnam ullam, vel ob adolest tiam , vel ob Ornatum, ad quam carnali assectione propensus credatur: soris autem cum nulla unquam
muliere sine testibus loquatur, atque id potissimum erga Sanctimoniales observet; incredibile enim est, quam contemptibilis reddatur Episcopus, si aut vesbis aut factis ullum signum incontinentiae dederit. Denique perfectus esse debet circa humilitatem &obedientiam DEI, & Superiorum mandata, ac prae cipue erga illud a sancto Ioanne Euangelista ciet promulgatum: Debemus pro fratribus animas ponere, ae multo magis divitias , quietem , delicias , G commoda omnia. Quemadmodum autem haec persectio acquiri possit, egregie docet sanctus Gregorius in libro de cura Pastorali parte secunda. Sed quamvis tota illa pars legenda sit cupienti ad vitae persectionem per-B b venia
208쪽
r 4 R. CARD. BELLARMINI venire ; tamen imprimis duae sententiae considerandae esse videntur: una, quae docet, quanta perseetio in Pastore requiratur: altera, quae paucis exponit, quibus in rebus illa persectio posita sit. De priore sententia sic loquitur senetus Gregorius: Tantum
debet actionem populi actio transcendere Praefulis , quantum di re jὸlet a grege pila Pustoris. Ex hae
Gregorii sententia aperte colligitur, tanto sapientiorem S sanctiorem esse debere Episcopum , si comparetur ad homines suae curae struectos, quanto sapientior &sanctior est homo pecudibus. Pecudes certe, quum
ratione careant, omnia sensibus metiuntur, ac per
hoc sapientiae & sanctitatis omnino expertes sunt: homines, ad imaginem Dei creati, sapientiae & sa ctitatis capaces inveniuntur. Proinde discrimen inter homines & pecora, quod ad sapientiam ct sanctitatem attinet, propemodum infinitum dici potest. Cogitetigitur Episcopus futurus , quanta in eo sanctitatis ct sapientiae eminentia esse debeat, quum ad ejunomparationem homines sibi subjecti, non homines rati ne praediti, 'sed oves rationis expertes dici posse videantur. Haec si apud se diligenter perpenderent, qui ad Episcopatum aspirant, fortasse non selum non quaererent sedem illam honoris plenam; sed vix compulsi & coacti illam conscenderent. Veniamus
ad alteram s. Gregorii sententiam, quae non met
phorica, sed propria : non obscura , sed clarissima est.
Si Praesul singulis eoinpassioneproximus , prae cunctis eontemplatione suspensus. Haec sententia id proprie
significare videtur, debere Episcopum perfectiones vitae activae& contemplativae simul conjunctas vertiamne possidere , quum tamen constet, persectionem vitae
209쪽
vitae aestivae, quae in charitate persecta erga proximum posita est, paucorum esse; perfectionem vitae contemplativae , quae posita est in charitate persecta erga Deum, adhuc pauciorum. Cogitet igitur,&recogitet diligenter futurus Episcopus, quanta res siit ea persectio vitae, quae necessaria Episcopis est, quum ad apicem persectionis activae simul & contemplativae pervenire debeat. Hanc vitae sublimitatem exemplo suo Christus docuit, bo quum totos dies consumeret in charitate proximorum , docendo, exhortando, excitando, increpando; & noctes totas consumeret in charitate Dei, orando, contemplando, laudando, magnificando iniun. Hanc eamdem Apostoli exemplo
suo docuerunt, b) quum assidue praedicationi, &orationi intenti essent. Hanc denique Episcopi Apostolorum succetares imitari & assequi totis viribus debent, si, quibus seecedunt in officio pastorali, eorum
con nes laxeniri cupiunt in aeterna felicitate. Haec perstetio excludit hidos, venationes, lectionem librorum vanorum, & occupationes temporales, & alia id genus omnia. Proinde munus Epistopi est vita laboriosissima; sed magnam habet remunerationem.
210쪽
An liceat vel expetat multos ordinare . IN hac re multi falluntur, qui existiinant multiplicandum esse Clerum , & ideo sine magno deleliu manus imponunt. Optandum quidem est, ut multi clericatu digni inveniantur ; sed indignos promovere est Ecclesiam evertere . Ideo beatus 1 Apostolus clamat : a Nemini esto manus imposue- 'ris. Et Concilium Tridentinum 8 jubet, ut nullus ordinetur ad titulum patrimonii, nisi pro necess-tate vel utilitate Ecclesiae. Sic enim habet: Onu j
nullus debeat ordinari , qui judicio fui Episcopi non si utilis, aut necessarius suis Ecclesiis , sancta SVno- dus, Destiis sexti Cononis Concilii Ga erinensis inhaerendo , saluit , ut nullus hvserum ordinetur, ut illi Gelasiae aut pis loco , pro cujus necessitate assumitur, aut utilitate, non adscribaIur, ubi fuisfungatur muneribus, tac. Proinde maximus est ata iussis ordinare quoslibet ad titulum patrimonii . Plurimi enim ordinari cupiunt pro utilitate sita, non iEcclesiae : & de celebratione Missae faciunt artem de lpane lucrando ; unde Sacerdotium contemptibile redditur, & Ecclesia scandalis patet. Imitari deberent Episcopi sanctos Pontifices iRomanos, qui in primordiis Ecclesiae parcissimi erant in '