De contemptu mundi, sive De imitatione Christi, libri quatuor. Auctore Joanne Gersen abbate Vercellensi, ordinis S. Benedicti ex decem Mss. auctori eidem, atque integritati restituti nunc tandem primùm Romae recusi, juxta editiones Parisienses

발행: 1697년

분량: 350페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

LUer III cap. XXX. ις consilium, neque utile, sed neque durab: le remedium a Sed jam resum to spiritu , post tempetiatem recon valesce in luce miserationum mea rum , quia propE sunt dicit Dominus9 ut restaurem universa , non so lum integrε , sed & abundanter , α

cumulis te.

a. Numquid mihi quicqlaam est di melle , aut ero similis dicenti , renon facienti λ Ubi est fides tua λ Stasi imiter & perseveranter . Esto longanimis , & fortis vir , veniet tibi consolatio in tempore suo. Expecta me , eXpectar veniam , & curabo te. Tentatio est , quae te vexat r & sormido vana , quae te exterret . Quid importat sollicitudo de fututis contingentibus , nisi ut tristitiam super tristitiam habeas λ Sumeiat diei malitia sua. Vanum est , & inutile , defuturis contingentibus conturbari , vel gratulari , quae sortE nunquam

evenient.

3. Sed humanum est huiusmodi imaginationibus illudit & parvi adhuc animi signum , tam leviter trahi uggestione inimici. Ipse enim non curat,utru per veru, an falsu illudat.& decipiat: utrum praesentium amore, aut suturorum formidine proster

nat.

212쪽

nat. Non ergo 'turbetur cor tririm, ne

que ibi midet. Crede in me,& in misericordia mea habeto fiduciam. QVando cu putas te elongatum a me, saepE sum propinquior . Quando ita aestimas penE totum perditum, tunc majus merendi instat lucrum . Non est totum perditum , quando reS ac cidit in contrarium . Non debes judicare secundum praesens sentire: nec sic gravitati aliciat , qndecumque Uenienti inhaerere ; re accipere , tan quam omnis spes sit ablata emersendi . 4. Noli putare te relictum ex toto , quamvis ad tempus tibi miserim aliquam tribulationem , vel etiam optatam subtraxerim consolationeni

se enim transitur ad regnum coelorum . Et hoc sine dubio magis expe Uit tibi, & omnibus servis meis, ut exercitemini adversis , qu1m si cui cta ad libitum haberetis . Ego novi cogitationes absconditas: quia multum expedit pro salute tua, ut interdum sine sapore relinquaris; nec sorte eleveris in bono successsu , & tibi ipsi placere velis in eo quod non es. QNod dedi, auferre postum i & restituere, cani mihi placuerit. I. Cum dedero,meum est;ctim subtraxero,

213쪽

Luer III. Cap. XXX. ast

traXero, tuum non tulit quia meum est omne datum bonum , & omne Ioniam persectum . Si tibi dimiseronravitatem , aut quamlibet contra-xietatem, ne indigneris, neque conci dat cor tuum; nam ego citd subleva-- pomum, & omne onus in gaudiu transmutare . Verumtamen justussiam , ct recommendabilis multam, eum sic facio tecum is m. Si rem sapis r & In veritate

aspicis: nunquam debes propter adversa tam dejecth contristari sed magis gaudere, de gratias agere a immo hoc unicum reputare gaudium, quod affligens te doloribus , non parco timbi . Sicut dilexit me Pater, & ego diligo vos, dixi dilectis meis Dis cipulis r quos utique non misi ad gaudia temporalia , sed ad magna certamina , non ad honores , sed ad despectiones , non ad otium , sed ad labores , non ad requiem, sed ad asserendum fructum multum In patientia.

214쪽

CAP. XXXI. De neglectu omnis creauturq ut Creator possit μ- veniri ia

indigeo majori gratia, si debeam illuc pervenire. ubi me nemo poterit, nec ulla creatura , impedire . Nam quamdiu res aliqua me retinet non possiim liber ad te volare. Cupiebat libere volare

qui dicebat diis dabit mihi pennas sicut coIumbae, Oe volabo, & requiescam inlid simplici oculo quietius Et quid liberius , niI desiderante interris Z Oportet igitur omnem supertransire creaturam, &seipsum perm1eae desserere , ac in excessia mentiaitare , & videre te omnium Conditorem , cum creaturis nil simiIe hse ier - t niti quis ab omnibus creaturis suerit expeditus , non potet id libet E intendere divinis . I deo nimpauci inveniuntur contemplitivi quia pauci siciunt se a perituris , ω creaturis ad plenum sequestrari .h oc magna requiritur gratia, quae animam Luet,& supra sein-

215쪽

Liber III. Cap. XXXI xssIiberatus, ac Deo totus unitus; quicquid scit, quicquid etiam habet, non aest magni ponderis. Diu parvus erit, infra jacebit , qui aliquid magni -stimat,nisi solum unum immensum sternum bonum. Nam quicquid Deus non est , nihil est, & pro nihilo com-

I utari debet. Est quippe magna disi

erentia, sapientia illuminati, & d voti viri: & scientia literati, ac stu- .iosi Clerici. Multd nobilior est illa doctrina , quae de sursum ex divina inficientia manat; quam quae ictorio-SE humano acquiritur ingenio . 3. Plures reperiuntur contemplationem desiderare , sed quae ad eam requiruntur , non student exercere.

Est magnum impedimentum,quia insignis, ct in rebus sensibilibus statur; ec parum de persecta mortificatione habetur. Nelcio quid est, quo spiritu ducimur, &quid pretendimus, qui spirituales dici videmur et qubd tantum laborem , &liorem sollicitudinem pro transitoriis , & vilibus rebus agimus, & de interioribus nos ris vix rard, plene recollectis senis bus, cogitamus. 4. Proh dolor 1 statim post modicam recollectionem , foras erum Pimus et nec opera nostra , districta

216쪽

examinatione ruminamus . Ubi iacent affectus nostri non attendemus: qtam impura sint omnia nostra, Non deploramus . Omnis quippe caro corruperat viam suam , ct ideo sequebatur diluvium magnum. Clim ergo interior affectus notaer murtum eorruptus sit, necesse est, ut actio sequens , indeX carentiae interioris visoris , corrumpatuta Ex puro corde procedit frumis bonae vitae. s. Quantum quis secerit, quaerNtur e sed ex quanta virtute agat, norL.

tam studiosh pensatur . Si fuerit ser iis , dives , pulcher, habilis , vel bonus scriptω , vel cantor bonus, lab Tator bonus, investigatur: quam pauper sit spiritu , quam patiens , & mitis, quam devotus,& internin a maetis tacetur. Natura exteriora hominis respicit , gratia ad interiora se convertit . Illa fiequenter fallitur , ista in Deo sperat,ut non decipiatur. CAP. XXXII. De abnegatione fia ,

in abdicatιone omnis eviditatis .

- I LI, non potes persectam

stra possidere libertatem,nisi i

. . taliter abneges temeti

217쪽

Liber III. Cap. XXX n 16

p ram. Compediti furit om es proprietarii,& sui ipsius amatores,cupidi curiosi,gyrovagi,quςrentes semper mol

lia , non qtuu Jesu Chri iti; sed LepE

hoc fingentes , & componentes,quod non stabit. Peribit enim totum, quod non est ex Deo ortum.Tene breve

consummatum verbum Dimitte

mnia , invenieS omnia. Dimitte copiditatem , & reperieS requiem. Hoc mente pertracta: & chim impleveris . intelliges Omnia . 2.. DDmine , hoc non est opusonius diei,nec luduS paruuloruauim.

md in hoc brevi verbo includitur omnis perfectio religiosorum. Fili non debes averti, nec statim dejici,audita via persectorum : sed magis ad sublimiora provocari , & ad mimis ad haec ex desiderio suspirare . Utinam sic tecum esset, & ad hoc perven Isses, Ut tui ipsius amator non esses, sed ad nn tum meum purὲ stares , &ejus, quem tibi praeposui Patris : tunc mihi valde placeres, & tota vita tua curei gaudio,& pace transiret. Adhuc multa habes ad relinquendum : quae nisi mihi ex integro resignaveris , non acqUires , quod postulas. Suadeo tibi

emere a me aurum ignitum, ut locuples fias,id est,coelestem sapientiam,

omnia

218쪽

omnia infima conculcantem . Post pone terrenam sapientiam , omnem humanam complacentiam , & propriam .

a. Dixi viliora tibi emenda pro pretiosis, & altis, in rebus humanis. Nam vilis & parva , ac pena oblivioni tradita , videtur vera coelestis sapientia , non sapiens alta de se , nec magnificari quaerenS in terra, quam fiatilli ore tenus piaedicant r sed vita longh dissentiunt: ipsa tamen eli pretiola margarita, 1 multis abscondita. CAP. XXXIII. De in bilitate eordis in latentione finali ad

Deum habenda .

r. PILI,noli credere affectui tuor

qui nunc est, Ac cub mutabi- tur in aliud. Quamdiu vixeris, mutabilitati subiectus eris etiam nolens r ut modδ laetus, modb tristis emodb pacatus, moed turbatus: nunc

devot , nunc indevotus , nunc studiosus, nunc acediosuS, nunc gra Vis,

nunc levis inveniaris. Sed stat super haec mutabilia sapiens , & bene doctus in spiritu, non alitendens, quid in se sentiat, vel qua parte stet ventus instabilitatis:sed ut tota intentio mentis

219쪽

mentis ejus,ad debitum, & optimum pro sciat sinem. Nam sic poterit unus,& idem , inconcussitasque permanere,& simplici intentionis oculo , per tot variOS eventus ad me impraetermissε directo. Σ. Quantb autem fuerit purior intentionis oculus , tantb constantilis inter diversias itur procellas. Sediri multis caligat oculuS purae intentioniS et respicit enim citb in aliquod delectabile quod occurrit.Nam ci vard totus liber qu s invenitur linaevo propria: exquisitionis. Sic Iudaei olim venerant in Bethaniam ad Mariam , & Martham: non propter Je Lirin tantum sed & ut Lararum viderent . Mundandus est ergo intentionis oculus, ut sit simplex,sic rectus; atqrae ultra omnia varia media ad me dirigendus

P. XXXI Vaclod amanti sapie

Deus super omnia in in omnibus .

x. CCE Deus meus si omnia. H Q uJd volo amplius,& quid

.s felicius desiderare possum λο sapidum , & dulce verbum l Sed amanti verbum non mundum , nec H ea

220쪽

ea quae in mundo statu. DeuS me USIC

omniat Intelligenti satis dictum est:&-repetere,jucundum est ama inti. Te siquidem praesente, jucunda sunt omnia, te autem absente , fastidiunt omnia . Tu facis cor tranquit lum,& pacem magnam, laetitiamque festivam . Tu facis bene sentire de omnἴbus, & in omnibus te laudare et

nec potest aliquid diu sine te place- e, sed sit debet gratum esse , di bene

sapere, oportet gratiam tuam ademe, condimento tuae sapienti ae com diri.

x. Cui tu sapis, quid ei rem non sapiet λ Et cui tu non sapis , quid ei

ad jucunditatem esse poterit 3 Sed deficiunt in tua sapientia mundi sapientes, & qui carnem sapiunt: quid ibi pidirima vanitas , & hic mors invenitur . Q s autem te per contem Pytum mundanorum , & carnis mortificationem sequuntur, vere sapientes esse cognoscuntur, quia de Vanitate ad Veritatem , de carne ad spiritum transferunt . Istis sapit Deus , di quicquid invenitur in creaturi S, totum reserunt ad laudem sui Creatoris . Dissimilis tamen , & multum dissimilis sapor Creatoris , de creaturae ; aeternitatis, & temporis lucis

SEARCH

MENU NAVIGATION