Theologiæ Moralis Decalogalis Per modum Conferentiarum casibus praticis illustratæ ... Authore P. Fr. Benjamin Elbel De actibus humanis, et conscientia. Nec non de legibus et peccatis, tam in genere, quam in specie

발행: 1737년

분량: 857페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

τες . conferentia quarta an poenitentia injuncta fuerit nimis onerosa

Et indisereta, decidere nec volo, nec valeo. utpote ignorans nedum quantitatem poenitentiae . verum etiam qualitatem, aut num rum peccatorum. videatur La Croix l. 6 p. a. m yst.. Dices. At quid, si Pastor, vel curam animarum gerens quisquis demum ille sit

peccet cum aliquo, vel aliqua suae curae concredita, tenebiturne in confessione hanc ci cumstantiam exprimere tu. 3x. Τenetur sine dubio, nisi Consessarius aliunde, id jam sciat. Ratio est: quia haec circumstantia mutat speciem peccati, facitque illud specialiter repugnare virtuti ju- stitiae: quemadmodum enim secundum di- ista n. yo. Pastor erudiendo ovem sibi co creditam in via salutis Me. nedum exercet actum religionis, Sc charitatis, sed etiam jurstitiae. vi cujus oviculas sibi concreditas isnetur dirigere ad salutaria animae pascua; ita Irosecto e contrario dicendum. qubd dum astor ipse in lupum degenerans oviculam iam non pascere: sed devorare nititur. ut puta scandaligando. vel in peccatum eam im ducendo &c. procul dubio gravissime impingit. nedum in eam virtutem cui pecca tum v. g. luxuriae ex sua natura opponitur.

verum insuper contra justitiam. Vide de . hoe P. Wigant tribunal. Confessantr. hexam.

142쪽

- De circumstant Iis actuum humanorum. Io Idipsum a fortiori tenendum est, si quod DEus avertat Confessarius in confessione, vel occasione hujus Sacramenti sollicitasset Poenitentem ; hoc enim est Sacrilegium prorsus damnabilissimum, neeessario exprimendum in confessione. Vetum cum de hoe jam disseruerimus in Theolog. Sacrament. . , para. a. Confer. ao. n. Ios. seqq. ideo ad alia Pergimus , remittentes Lectorem ad dicta

CAMUS SECUNDUS. i

SENDη- juvenis Parentibus suis variaι mo. ces subtrahere, erademque mox pretio in reo distrahere conbueverat, eosne, ut seuo postea genio indulgere. popinas frequentare,promtissamque amasia 'a mercedem solvere posset; cumque a Parentibus suis propterea aliquoties graviterfusi et correptus, gravius inde exacerbatus, carpit eisdem maledicere in faciem, mortemque, diabsistam ct alia, nescio qua, malorum genera eisdem 'imprecari: quin etiam firmissime mi proposuit. 'quod data occasione proxima eis vellet machinari mortem, tum ad se liberandum a molestissimis increpationibus . tum etiam ad adipiscendam quantoc in integram hareditatam. 1am ver. paenisentia ductus, in amaritudine anima sua re cogitat hac peccata, qua bene agnoscit esse gra- ωgma: dubitat tamen. an, vel quales circum stantias ex memoratis in Confessione teneatur exin

primere. Quid ad hoc dubium restiundum λ

143쪽

Io8 Conferentia quarta j

γγ κ. Sempronius praeter numerum & sp ciem suorum peccatorum tenetur etiam exprimere sequentes circumstantias, scilicet; circumstantiam finis, ex quo Parentibus suis subtrahere consuevit ; nam finis extrinsecus malus , uti erat intentio indulgendi genio.. Ecc. dcc. mutat speciem peccati, secundum dicta in Conferentia proxime praecedente, E. Tenetur item exprimere circumstantiam laesae pietatis ex eo, quod tam graviter afflixerit suos parentes, eisdem maledicendo in faciem, mortem imprecando, immo α m chinationem hujus firmiter proponendo. Unde neutiquam satisfaceret praecepto confessionis, praecise dicendo, se graviter inju-' riasse proximos suos . proposuisse insuper . mortem iisdem machinari Ecc. non inquam satisfaceret, hoc praecise modo sese accusam

do ; quia Confessarius inde non posset colligere hujuscemodi injurias fuisse illatas Parentibus cum gravi laesione pietatis eisdem debitae ; quae, cum speciem muteti, neces sario exprimi debet in confessione, uti jami fuit dictum.

At, inquies, nunquid etiam tenetur ex- . primere illam circumstantiam, qu bd Parentibus suis, α non aliis extraneis merces sub , traxerit pso . u. Per se loquendo non tenetur hanc cidi 'cumstantiam exprimere ς eo quod qualitatem peccati potius minuat, quam aggravet,

144쪽

De circumstantiis actuum humanorum. Io 'Enimvero rationabiliter praesumere licet, Parentes non esse tam graviter invitos respectia suorum liberorum aliquid sibi clepantium,

quam respectu extraneorum, veluti animadvertimus de Restitui. Confer. Io. n. aδo. At que hinc La Croix lib. o. pari. a. n. 1 oo6-

recte ait, quod, si actio contra Parentes facta non adversetur pietati uti furtum per se non pietati, sed justitiae repugnat) eo ipso non sit diversae speciei, Sc per consequens mini- me opus esse, ut in confessione exprimatur haec circumstantia, lai licet esse factam contra Ρarentes Scc. Dixi tamen: per se loquendo non tenetur ste. Io ISecus enim dicendum foret, si Sempronius noster per hujusmodi subtractiones Parentes suos graviter assiixisset, vel si eosdem periculo paupertatis, alteriusve gravis damni incurrendi exposuisset, ut puta periculo excideo di suo servitio &c. prout fieri posset, si Parens haberet administrare merces, VeIesam redditus alienos. Videatur la Croix

CAEO pro sacro tribunali exposto nuper o

currit homo se accusans I. quod aliquoties graviter detraxerit aliis. . a. Quod ter vero . o carnaliter peccaverit. 3. Insuper attenta. verit alios somno oppressos lascive contrectare. ' Cujus hac inaudiens aliud nihil interrogavit.

145쪽

IIo Uerentia quarta prater quam numerum, quoties scilicet detraxerit, o quoties attentaverit alios eontrectare ' γη . dubitatur, an per hoc satisfecerit με obli lanip ct prasertim an non debuerit inre t rogare. utrum cum eadem, vel cum diνersis personis peccaverit carnaliter. Quid restonis

Ioa. κ. I . Confessarius non satisfecit suae obli oationi interrogando praecise numerum, Scnihil aliud; sed debuisset ulterius inquirere I. quot personis, ves coram quibus detraxerit ' item an ex hujuscemodi detractionibus illis nullum aliud damnum intulerit. Ru sus a. an illi, quos somno oppressos attem tavit contrectare, non fuerint cons guine vel amnes &c. Ratio prioris est: quia T. pluribus detrahatur graViter , peccatum quodammodo, saltem virtualiter multipl1catur, eo quhd plurium jura distincta Iae dantur, Se tantb quidem gravius,quanto plures fuerunt, qui detrahentem sunt aut cultati rergo saltem per se loquendo Confessarius d 'huisset interrogare quantum moraliter fieri potest quot perlanis, α coram quibus detraxerit, de an inde nullum aliud damnum emerserit 7 Ratio autem adi est; quia non sollim actus, sed de affectus tangenda talari ve consanguineum, vel consanguineam, aut assinem , singulariter repugnat reveremtiae sanguini debitae, proptereaque mersibreputatur circumstantia speciem mutans οῦ at

146쪽

De circumstantis ad sum humanorum. II I ccertum est, qu bd Confessarius teneatur indagare in circumstantias speciem mutantes: ergo Se in hoc easu debuisset, nisi aliunde fuisset certus, quod poenitens non attenta verit tangere consanguineum, vel affinem, sed mere extraneum de sua linea. jam ad O. Poenitens probabiliter satis- Io fecit suae obligationi dicendo, se ter peccas- , . se carnaliter ipso opere fornicando, esto non expresserit. an cum una duntaxat persona ter,' an vero cum qualibet ex tribus diversis semel, Ratio est: quia in morali hominum existi matione idem censetur; sive quis cum tri- ' γbus diversis semel, sive cum una tribus vic, bus rem habeat: ergo si talis dicat se ter fuis- se fornicatum, satisfacit suae obligationi. Ita ' . tenet La Croix cit. n. ro o. Existimo tamen' ego, subesse majus periculum scandali in eo, quod quis tres diversas personas sollicitet . .

aut cum tribus rem habeat, quam si quis cum una eademque persona tribus distinctis vici-hus peccet: α hoc indubitabile censeo, casu - .' quo personae seductae antehac fuerunt inno centes, seu non informatae, aut assuetae si.' milibus i nunquid enim inde sument occasonem deinceps saepius captandi hujusmodi . voluptates semel expertas i Neque dubitandum, quin a tribus personis seductis plura Committantur peccata, quam ab una. Censeo proin, Confessarium omnino Prudenter v

facturum, si tali Poetiit te interroget, an

147쪽

I IL

conferentia quarta

habueriti item an non dederit scandalum 1 ducendo pes sonam innocentem' aec.

At quid tenendum de illo inquies qui

sive solutus sit, sive conjugatus, dum actu I scivis vacat , e collo portat Scapulare, vel alias Reliquias ; tenebituriae in confessione hanc circumstantiam exprimere Lo . U. Non tenetur. Ratio est haec: quia esto in hoc videatur intervenire aliqualis irreve rentia, ea tamen morali prudentum existim ' tione non reputatur gravis, sed venialis dun-- taxat, prout expresse tenent Lugo , Bonae spei, Fillhiccius tr. 3ο. n. rast. atqui peccata venialia, vel circumstantias venialiter duntaia, Xat malas tenetur confiteri: ergo&c. Quinetiam respectu conjugatorum haec circumstantia videtur omni culpa vacare; quia clam opus conjugii sit omnino honestum y eisdemque licitum . Plane non apparet, curre Verentiae, S. Scapulari, aliique sacris Reliquiis debitae repugnet: aliud taret, si hoc absque necessitate exerceretur in loco sacro. id est, ad cultum divinum d uia taxat specialia ter consecrato, veluti jam alibi notavimus. Videatur La Cloix cit. n. Io ώ7. IlI.

Corollaria ex dictis inserenda.

Olliges ex hactenus dictis prim6, in. δ' confessione necessario exprimendas esse

148쪽

De eircumstantiis actauri humanorum. II

eircumstantias , quae speciem peccati mutant ι hoc enim expresse declarat Concilium Tri- dentis . Iq. c. s de Sacram. Poenit. ubi ait: Cobtigitur prater ea, etiam eas circumstantias inconfusione explicandas esse, quaspeciempeccati mwrant, eὸ scilicet, quod sine illis peccata ipsa neque a

paenitentibus integre exponantur, nec judicibus in- , inorescunt &c. ctc. An vero circumstantiae me

rum etsi notabiliter, aggravantes sint nece sario exprimendae, non ita certo constat, licet speculative loquendo sententia affirmatia va videatur probabilior: tutius insuperesse, si exprimantur, nemini prudentum potest esse dubium quam ob rem Confessarius inda, gando in similes circumstantias haud impru denter faciti nihilominus poenitenti docto ια erudito, volenti sequi oppositam sentemtiam , utpote hodiedum satis communem , Utoleratam ab Ecclesia , tenetur se accommo dare , nisi talis pcenitens esset suspectus de occasione proxima. vel de consuetudInepeccandi jamjam contracta , aliave obligatione v. g. re1ututionis Scc. inde resultante iquo casu poenitetis tenetur Consessario inter roganti rei pondere, prout facile deduci potest, ex illa propositione n. 1ι. inter dam natas ab Innocentio XL Non tenentur Confessario interrogantifateri peccati alicujus consuetu dinem oeci Ratio autem fundamentalis haec

est i quia Confessario incumbit obligatio judicandi ιle statu , M de delictis poenitentis, A. P. Ebel, de Adlib. tium. II quν

149쪽

Conferentia quarta

quatenus hujus saluti meliori modo consulere valeat: ergo similiter poenitenti incumbit . reciproca obligatio respondendi Confessario rationabiliter interroganti. Videantur de hoc dicta in Theolog. Sacram. pari. a. COU. 7. n. δερ. Oseqq. ros. Colliges adb, circumstantiam personae tunc solum esse exprimendam, quando com ditio personae facit, ut actus humanus repugnet cuidam alteri virtuti ab ea, cui ex sua natura opponitur, veluti fit, dum voto castitatis,uel ordine sacro obstrictus peccat ca naliter; hujusmodi enim cireumstantiae faciunt actum carnalem specialiter repugnare

virtuti Religionis: Idipsum dicendum est suo

modo, casu quo consanguineus cum consanguineo, vel consanguinea, aut affine, M ritus cum consanguinea Uxoris, sponsus cum consanguinea sponsae intra adum gradum carnaliter peccat; item si filius Parentem , Uxor Maritum, frater sororem Scc. graViter Iaedat. vel injuriet. Ratio facile patebit cubvis rem ponderanti; quia similes circumstantiae superaddunt actui malitiam disti, cham ab illa, quam habet ex suo objecto prae cise. Et licet Lugo,M Dicastillo disp. ρ.n. 33

apud La Croix cit. n. roo 3. D. putent, non quamlibet injuriam contra fratrem, aut foro rem , Parentes. vel Superiores factam repugnare pietati, sed illam duntaxat, quae vere gravis est, puto nihilominus etiam in

150쪽

De circumstantiis actuum humanorum. ras

his dari posse injuriam levem pietati specialiter repugnantem, utputa si quis suo Parenti aut Superiori detrahat, iliamve diffamet, esto non in materia tam gravi. Colliges 3tio, non esse necessario expri-Io7. mendam circumstantiam surti illati Clerico. tame4si is rem furto ablatam obtinuisset ex suo beneficio Ecclesiastico, vel ob Admi. nistrationem Sacramentorum Ecc. Ratio est: Quia pecunia, ct alia res Occasione Eccle-sarum, O beneficiorum Ecclesasticoram pro tempore provenientes, post quam ad manus Be-

nesciariorum perrenerunt, non ulterius in Ecclesiasticis, sed potius in ipsioram Beneficiatorum propriis, ct ab iis aquisitis bonis judicari.

propterea quodammodo pro secularibus, ct pro fanis haberi debent, veluti in terminis declaravit Julius III. 3. Junii r 33 o. constituit. cum, licat Scc. Unde hujusmodi bona hahentur veluti res profana. quandoquidem neu ue 'in se sunt sacra, neque propterea, quod cleri- auferantur, violatur aliquis locus sacer. neque persona sacra, neque etiam immunitas Ecclesiastica et ergo per hoc non committitur sacrilegium, Tam burinus de Confessione.

l. a. c. g. I. a. n. F. La Croixcit. n. rost a.

At quid inquies, si v. g. Titius detrahen do dixit de uno, quod sit adulter, de altero, quod sit Sodomita, de alio denique quod sit fur, vel impostor Mc. teneturne singulas istas circumstantias in individuo, seu etiam

SEARCH

MENU NAVIGATION