Theologiæ Moralis Decalogalis Per modum Conferentiarum casibus praticis illustratæ ... Authore P. Fr. Benjamin Elbel De actibus humanis, et conscientia. Nec non de legibus et peccatis, tam in genere, quam in specie

발행: 1737년

분량: 857페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

a a s 8 Conferentia nona -

αε i. Qui Legem injustam transgreditur, non pec

cat.

262. In dubio tamen an sit justa, praesumendum est pro valore & justitia Legis. 263. Undenam colligendum, an lex justa sit, vel injusta let. . Tametsi nonnullae Leges videantur potius reis spicere bonum privatum , quam commune, non tamen illico reputari debent injustae. 26s. Notatur quaedam differentia inter promulgationem , & divulgationem Legis. 266. Quid si lex in pluribus quidem Provinciis sit promulgata, a majori tamen parte non obse

vetur.

Praemittuntur, & breviter r

solvuntur quaesita, scitu necessaria ad

debite resolven/os Casus practicos . de natura, Sc conditionibus Legis, Ut sic.

Rres prim6, quid sit Lex '

Lex ut sc recte describitur,qubdsiti Regula stabilis actionum humanaram communitati prasicripta propter bonum commune ab habente auctoritatem publicam in communit tem , obligans ad aliquid faciendum vel omittendum. sta in re communissime Doctores, etsi in terminis seu modo nonnihil varient, utἱ videre est apud HerincXpart. a. tr. s. dii'. I. n. a. Reifferastvel rigesu. mor. tr. a. dist. I. n. o.

302쪽

De natura. θ εonditionibus Legis M. asyα nostrum A. R. Ρ. ΚaZenberger suppism. a. P. Sargar. v. a. Qubd autem praefata descriptio sit accommoda, vel inde facile potest colligi: quia Lex eo fine praescribitur communitati, ut per eam subditi ad bonum commune conservandum, vel promovendum dirigantur, ac regulentur. Per hoc autem quod ' a dicatur regula obligans, innuitur differentia illius a consilio, quippe quod tametsi hominem valeat dirigere ad bonum, non tamen . lobligat, uti bene observavit D. Hieronymus lib. I. contra Jorin. dum ait: Ubi constatium datur, osserentis arbitrium est: ubi νero praceptum, necessitas est servientis. :- Quaeres ado, Quaenam conditiones sint necessariae ad veram Legem u. Sex conditiones s a. Scilicet, ut sit honesta. a. Justa. 3. Servatu possibilis. 4. Necessaria, Δ utilis. s. Lata intuitu boni communis. 6. Denique obligans perpetuo ac stabiliter. Ratio horum facile eruitur ex fine Legis, qui est bonum publicum com

servare, vel promovere : at, hunc finem nunquam assequeretur, nisi esset honesta, justa dcc. Mc. ergo ad rationem Legis ut siemerito requiruntur praefatae conditiones. Videatur Babens uber tr. d. dist. r. a. . an. .

α maeres 3tio, Quotuplex sit Lex, seu quomodo dividenda i

N. Cum P. Miffenstuet Theol. mor. tr. a. 237ἰῶ- 1. n. I. Lex ut sic immediate dividitui

303쪽

aco Conferentia nona I. In naturalem , M positivam. a. Positi. va in divinam, α humanam. 3. Divina subdividitur in veterem, ac noVam. q. Hu

mana verb rursus subdivi itur in jus gentium, Ecclesiasticum. M Civile. Explico breviter

singula membra.

238. I. Lex naturalis c ab aliis jus naturale appellatur est illa, quae nobis a natura est quasi congenita, vel, ut darius loquamur restilla voluntatis divinae regula, quam n bis ratio naturalis dictat, ae vi cujus jubemur

vitare ea, quae creaturae rationali disconumnieritia, econtra amplecti ea, quae convenientia sunt; inputa DEum, ceu summum bonum esse amandum, non esse ossendendum Sec. Unde Doctor Gentium Rom. c. a.

ailr Gentes. qua Legem c scriptam scilicet non habent. naturaliter ea, qua Legis sunt. f. ciunt. Et pauΙb post: qui ostendunt cinquit opus Legis scriptum in cordibus suis. testinisnium reddente illis conscientia ipsiorum. a 3'. II. Lex positiva alio nomine dicitur jus positivum est illa regula. quae a libera

DEI. vel hominis voluntate dependet. Dicitur autem haec Lexpositiνa, quia a libero DEI, vel hominis arbitrio, non necessario, re ex intrinseca exigentia materiae, sed libere, Ec contingenter ponitur. Unde etiam ὲ Lege naturali differt, vel maxime in eo, ., quod materia Legis naturaIis sit intrinsece Monesta, vel inhonesta. id est, conveniens

304쪽

De natura, ct conditionibus Legis M. 1 grvel disconveniens creaturae rationali, prope ereaque a Deo , ceu Auctore naturae n

cessario debuit prohiberi, vel praecipi: econtra materia Legis merum positivae, non est de se intrinsece bona, vel mala, sed potius indifferens , etsi de se non sit inconveniens Creaturae ratione praeditae, uti erat abstinentia ab esu pomi noxialis Adamo Proto-Parenti nostro praecepta. Inde fit, qu bd lex positiva variabilis , naturalis vero invariabilis communiter dicatur. III. Lex positiva divina vetus est illa, quae t ..comprehenditur in veteri testamento. Nova vero in novo testamento contInetur ἔ equibus prior, utpotejamjam pridem abolita . nobis ad praxin nil prorsus facessit negotii et

posterior tamen multum per omnem mindum, prout patebit per decursum.

IV. Lex positiva humana sie dicta, eb a quod ab homine sit lata secundum mox di

eta dividitur 1. In jus Gentium i quo nomine intelligitur illud, quod non a determia nato Principe, vel Regno ortum habet. sed supposita humana societate, α communicatione politica, necessitate hujus convictus sic exigente , inter omnes, vel fer. Omnes gentes, non scriptura, sed moribus est constitutum, vel per modum Legis praeceptivae, aut prohibitivae, vel per modum potestatis permissiuae; veluti sunt consuetudo recipiendi Legatos cum assecuratione im

305쪽

2g2 Conferentia nona munitatis ς libertas commerciorum inter, x gentes non inimic &c. M alia hujusmodi, quae enumerantur c. jus gentium st. dist. r. l. F.

f de 3. ct 1. a. Jus Civile consistit in illis

Legibus, quae ad civium politicam guber nationem , ae temporalia rura tuenda, M ad Rempublicam in pace conservandam sunt institutae a dimersis Imperatoribus, uti videre licet in Corpore Iuris Civilis. 3. Nomine uris Ecclesiastici intelliguntur constitutiones pro recta gubernatione Ecclesiae. M ad spiritualem animarum profectum a diversis Pontificibus, vel etiam Conciliis generalibus ordinatae, quales hodie reperire est in cor. pore Juris Canonici; unde etiam Canonica appellari solent. Quaeres 4to, Sitne promulgatio de essen.

r. Multi Doctores, praesertim ex Scotistis, negant eam esse da essentia; quia. inquiunt, Lex ex sua essentia solum exigit esse

regula morum, non vero exigit actu regula.

e, Veluti patet a paritate ex aliis regulis deis sumpta: ad hoc, quod sit regula , apta dirigere homines Scc. habet antecedenaer ad Promulgationem et ergo hac praecisa habet

sua essentialia. .

idquid tamen sit de hac controversia speculativa, necessario fateri cogimur, hanc promulgationem , id est, solennem hane intimationem communitati legitime factam

306쪽

De natura. O conditionssus Tegis M.

prorsus necessariam esse ad hoc, ut Lex obliget in actu secundo. Et ita tenent Scotus.. dist. s. q. 4. a. a. Mastrius Theol. mor. dilha. n. r 8. Reiffenstuet Theol. mor. tr. a. dist. r. n. ao. Ratio est : quia Lex est communis vivendi regula r ergo omnino publicari debet , quatenus ab omnibus observari possit. ει omnes secundum eandem regulam suas actiones instituere, prout Lege Jubente te nentur, Me contra transgressores juxta demeritum puniri valeant; quod absque promulgatione debita, ac sufficiente fieri sane non posset, juxta illud Auth. infacta nova iconstitutiones. Collat. s. ubi Imperator alte Cur enim culpabimus eos, qui positas nostras igno raverint constitutiones pAt, quanta cinquies promulgatio requiritur ad hoc . ut Lex in actu a cib obli

κ. I. Ad hoc, ut Leges Civiles a supre- a43. mo Imperii Principe, Imperatore scilicet pro pluribus Provinciis latae obligent. debent prius in singulis respective Provinciis , Promulgari: quin etiam a die solennis pro mulgationis r non obligant nisi post duos mentes. Ita Theologi , M Jurisconsulti

communiter. Ratio e1t: quia ita expresse constitutum legitur in Authent. mox allegata, stat. s. ubi dicitur. Ut facta nova constitutiones post insinuationes earum post duos messes uiueant. Idipsum hodiedi m approbat pra-

307쪽

1σ4 conferentia nora . xis, re consuetudo Sacri Romani Imperii. teste Reiffenstuet l. eit. n. a.. ubi is advertit. hanc constitutionem non habere locum in natu is inferiorum Principum , vel civitatum ψ quia haec post peractam solennem publicationem in curia . aut praecipua Civitate, seu Metropoli, illico obligant, nisi L gislator aliud exprimat. 244. - 2do. Quantum ad Leges Pontificias. Doctores non ita conveniunt; multi enim

insignissimi existimant . eas illico obligare omnes, ac singulos Christi fideles, supposita sola promulgatione Romae facta, eo quod

ex natura rei plus non sit necessum ad introis

ducendam obligationem. Ita Castropalao. Babenstuber Sec. Nec dubitandum. quin haec sententia sit magis pia, ac tuta , licet non ita conformis praxi. Unde existimo

hodiedum satis probabile, quod neque L

ges Pontificiae meriim constitutivae vi solius promulgationis Romae fame statim ubique terrarum obligent, nisi Legislator aliud exprimat, Sc nisi Lex sit irritans aliquem actum, vel inhabilitans personas &c. Ita tenent Scotus, . dist. s. q. .. quem sequitur Hennodio. I. q. F. deLL. concl. 3. item Marchantius

gel Se alii. Ratio hujus est: quia Pontifices volunt Ius Civile servari, ubicunque Jure

308쪽

De natura, ct convitionibus Legis Aec ac s

i Canonteo nihil est specialiter constitutumi iuxta cap. r. ct a. de Nopi. o. N. atqui hiel nihil habetur specialiter constitutum: ergoi nisi Legislator aliud exprimat, praesumeni dum est, quod non voluerit vi totius pros mulgationis Romae factae omnes Christis fideles obligatos et quemadmodum Christus vi solius promulgationis Jerosolymis fame

in die Pentecostes, non voluit illico omnes homines obligatos ad observantiam novae Legis. Monet nihilominus sapienter Retia feris uel cit. n. 13a. in praxi quoad hanc materiam standum esse subditis tum Judicio Su-Periorum , tum etiam praxi, ac consuetudini receptae; quae in hisce partibus nostris videtur nobis favere; nam nemo facile credet. se vi solius promulgationis Romae factae jam eme obligatum. . . Dictum tamen suit primo: nisi Legislator, a s. summus scilicet Pontifex, aliud exprimat; cum enim ex natura rei lassiciat unica promulgatio, modo haec sufi icienter divulgetur ἔhinc posset Papa unicam duntaxat requirere. ει hae sola supposita totum mundum velle obligatum saltem in actu primo, etsi in hoc etiam casu nullus cum ignorantia invincibilitatem Legem transgrediendo peccaret sor-

maliter. Henno cit.

tunc enim contractus contra Legem Romae Promulgatam initus esset nullus, non ob

309쪽

asg Conferentia nona stante quacunque etiam in vincibili ignorantia ; tum quia ignorantia esto caeteroquin excuset a peccato) tamen ex inhabili nequit reddere habilem ; tum etiam quia effectus irritationis procedit a Legislatore non ex potestate Legislativa; sed dominativa. quae . . non indiget ad sui integritatem notitiam subditorum, inquit Palao tr. I. de Leg. dist. l. pu. 11. n. q. Uideatur de hoc P. Uega in suasumma pari. a. cast, ι o. casu st.

Quperes sto, utrUm Leges dependeant ab acceptatione populi, ita , ut secus nullius sint valoris 'aq7. prim b. Lex naturalis certe non depen- .det ab acceptatione hominum , sicut nec Lex divina; uti recte tenet SuareZ de Leg. lib. I. c. I 3. n. Z. Ratio prioris est; quia secundum dicta n. a yy. materia Legis naturalis. vel est intrinsece bona, vel intrinsece mala, ideoque necessario a Deo, ceu Authore naturae praecepta, vel prohibita: at, quod n cessario praecipitur, aut prohibetur subdito, non potest dependere ab hujus arbitrior e go dcc. Ratio autem posterioris ex hoc facile colligetur; nemo enim tam erit insipiens, ut audeat asserere voluntatem divinam

dependere ab arbitrio hominum: ergo dum DEuq homini aliquid absolute praecipit, te inetur is sese accommodare voluntati divinae.

310쪽

De natura, ct conditionibus Legis M. et grado. Defacto neque Leges Ecclesia-248. Dicae, neque etiam politicae . Principe, vel l Republica absoluta conditae dependent abs acceptatione populi quoad suum valorem. Ita communissime Doctores, nominatim , Mastrius ubi supra n. ar.&Babens uber dit'. r. a. F. n. g. Et de Lege Ecesesiastica quidem . facile res suaderi potest ex eo: quia potestas Legislativa spiritualis summo Pontifici non fuit collata ab homine, vel a populo, sed a Deo immediate: ergo valor obligationis nequit dependere a populi arbitrio, modo Lex si justa. Ratio autem posterioris est haec: quia loquimur de Principe, aut Mugistratu supremo, seu absoluto: at, si non posset populum etiam nolentem Obligare., sed in hoc dependeret ab ipsius arbitrio, eo bipso non esset supiemus, neque ipsius potestas esset satis emcax ad gubernium populi rergo etiam dicendum, qu bd non dependeat. Hac de causa Alexander VII. Sapienter damnavit sequentem n.', propositionem e Ps pulus non peccat. etiamsi absque ulla eausa non

recipiat Legem a principe promulgatam. Dixit defactὸ non dependrntoc. ut per hoc innuerem , olim in statu democratico apud Romanos, Se Athenienses ita dependisset immo vero hodiedum nonnullorum Principum, vel etiam Praelatorum potestas limitata est in tantum, ut sine consensu V. g.

SEARCH

MENU NAVIGATION