Theologiæ Moralis Decalogalis Per modum Conferentiarum casibus praticis illustratæ ... Authore P. Fr. Benjamin Elbel De actibus humanis, et conscientia. Nec non de legibus et peccatis, tam in genere, quam in specie

발행: 1737년

분량: 857페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

De obligationa Legum: μ. 3Ι relictorum innotesceret. Principi, vel Meti- stratui ; ct quod amplιus mirandum, dum Notarii deputati bona reliqua quam diligentissime registrassent, nescio qu3 fato, obliti sunt ret, strare illam contignationem domus quam gemmani appellare solent den ab oberi in qua νι- ristrum confecerant. Jam ve)o quidam exhρredibus conscientia stimulis nonnihil agitatas, i e Confessario scire perit ι. An prafata constitutio censenda sit mere poenalis, ita, uisol m ob- '. liget adsolvendam poenam trangressoribus taxatam, non item ad manifestationem bonorum ' a.

An ruta conscientia possint dissimulare manife- stationem contignationis, ut potestἰs perris a... cui registranda prafari Norarii probabilius ex inadvertentia supersederant i .

N. ad primum. Certum Videtur. praeia 3O3 tam Principis constitutionem non esse mere. poenalem, sed etiam moralem, ideoque non obligare duntaxat ad poenam transgressori-,bus taxatam, sed etiam ad quantitatem bonorum fideliter manifestandam,aut certe non abscondendam. Fortassis haec resolutio non . onullis videbitur diffieilis observam , mihi ta' men probatu tam difficilis non apparet ; certum quippe est, ex Jure divino reddendum

esse tributum, cui tributum, ad Rom. 13 . V. Z. o qua sunt Caseris Casari. Matth. aa. ν. a δ.

Certum insuper est, tributa debitis conis ditionibus ve1 ita) vi Justitiae legalis , immo etiam vi dultitiae commutativae, esse deis

362쪽

bita Principi: atqui tam JustitiaLegalis quam

commutativa obligat in conscientiar ergo Ecc. Et certe ratio M aequitas naturalis dictat , justo mandato legitimi Superioris esse

obtemperandum: atqui Princeps supponi- tur esse Superior legitimus, mandatum vero pariter est justum, aequitati naturali comaentaneum, α communi usu diversarum Nationum receptum r quid enim amabo lquid magis videatur consentaneum aequitati, quam , is, qui plus possidet, proportione Geometricὶ plus tribuat, quam alius minus habens quid magis consentaneum rationi. quam ut membra communitatis secundum proportionem facultatum concurrant ad conservandum bonum publicum' at, hoc nunquam fiet, si bona sua absconderint ;qui potius e contrario continget, ut ii, quin minus habent, plus aequo cogantur contribuere ad sublevandas necessitates publicas , contra virtutem justitiae Legatis: ergo haeredes abscondendo bona Scc. peccant.

3o4. 8l. jam ad adum. Videtur satis probabile uod praefati haeredes tuta conscientia nequiis em dissimulare possint manifestationem contignationis, praesertim si haec supponatur valde pretiosa. Ratio ex mox dictis peti d het; tum quia constitutio Principis nedum poenalis, sed etiam moralis est; tum etiam quia in eum finem condita fuit, ut singuli juxta quantitatem suorutri bonorum contri.

363쪽

buerent, Ec nullus injuste gravaretur: at . hoe non fieti, nisi haeredes manifestent contignationem; ergo Zcc. Fateor tamen, in hoc casu attendendum esse nedum ad mentem Principis, verum etiam ad rigorem, Mverba constitutionis ; nam si Princeps solum dixisset, aut voluisset, ut singuli Cives conistribuerent juxta proportionem honorum 1 Commissariis. seu etiam Notariis deputatis inventorum quod tamen mihi videtur minus verosimile) possent haeredes dissimul, remanifestationem contignationis ; quia haec constitutio , utpote odiosa, debet restringi

quantum proprietas. α rigor verborum patitur. Videantur de hoc Laymann. l. I. tr. . c. 24. n. I P. Engel rit. de consuet. n. 17 Reiffenstuet Theolog, morat. tr. a. dist. a. n. 3 3.

Dices. Juxta communissimam Doctorum normam. ad dignoscendum, utrum aliqua Lex sit mere poenalis, vel etiam moralis, seu mixta, oportet attendere consuetudinem, M usum Patriae: atqui consuetudo i&usus

hodiernus fert, ut sitnguli quantum possunt ni tantur in simili casu abfindere bona sua rquin immo felices sese reputant, si hoc mincio possint eludere constitutionem Magistratus, vel Principis r ergo haec constitutio reputari debet mere poenalis.

U. Utique per omnem modum attendendam esse consuetudinem receptam, id est. νlegitimes aperobatame nego tamen suppO-- situm.

364쪽

32o conferentia undecima

situm, qubd occultatio honorum non ob stante cCnstitutione Principis sit legitime ap. Probata, quandoquidem non constet de consensu ipsius in talem abusum, qui . ut jam diximus, pugnat contra Justitiam leg lem. Recte proin monet P. Henno tri de Leg. dis'. 3. q, ιε. art. ι . conclus φ. inline , ut in hujusmodi dubio unusquisque Patriae suaei usimn consulat non abusum.

3ος. - Scio equidem, a SuareZio M. I. de LL. c. I q. n. ra. haud improbabiliter doceri, multas Leges Civiles v. g. imponentes exactiones, prohibentes venari, ligna cedere, vel aliquid e Regno, ant Provincia extrahere Ecc. quae ab initio fuerunt directivae, Ec obligabant sub culpa in conscientia, longae o. usu fieri posse mere poenales. eb quod non aliter fini receptae, ipsis etiam Principibus dissimulantibus, α tacite consentientibus.

dum poena confiscationis bonorum a transrgressoribus lubeunda sunt contenti; verum Rupraefata constitutio in hisce partibus nostris non sit aliter recepta, re praesertim, an Primceps unquam in talem consuetudinem tacite etiam consenserit, vehementer ambigo timmo vero de contrario moraliter certo mihi constat. inam ob causam hanc praxin ne mini consulendam, vel approbandam cen- . seo, esto fortassis Confessarius suo poenrtemti, qui ob praefatas rationes nollet se accommodare praefatae constitutioni, ex post facto

365쪽

De obligatione Legum. G. 32x ἡ posset condescendere. Videantur de hoe

CASUS SECUNDUS.

SEmpronius Religiosus , dum vacantiarum

tempore Glapetum . quem puraνit non esse Oneratum debitis requisitis, non nihil incautius tractarit, alium quendam hominem trajecit, etsi prater, in . contra omnem suam voluntatem a Jquod ubi Superior Sempronii intellexit, illico ad ti tollendum omne scandalum , immo ct omne per,' culum scandali, inde oriri natum, omnibus acM-

sulis sibi subjectis sub gravi paena interdixit, ne

deinceps ullus prasumeret tractare, vel etiam a

tingere simile armorum genus, cum periculo 'ehominem, sive etiam feram ladendi. Quarit jam Sempronius. an sibi non liceat saltem in o culto , ct in iis circumstantiis, in quibus moraliter certus est. nullum subesse periculum, via' hominem Iadendi, νel feram, hujuscemodi arma tractaret oτ. Stante hac prohibitione non amplius 3ON fas est Sempronio tractare hujusmodi genus armorum in iis circumstantiis, in quibus ex natura rei saltem subest periculum occidendi. ideoque, M scandalizandi, esto in oceulto vellet ea tractare, M ita caute, ut cert. sibi persuadeat, nullum subesse periculum occisionis. Ratio hujus resolutionis est: quia Lex fundata in praesumptione periculi com-

366쪽

et I a conferentia ungecima At, inquies, unde colligendum est. quod aliqua Lex sit mere poenalis, vel qubd sub gravi, aut levi duntaxat culpa obliget pht. ad primum: An Lex aliqua sit pure poenalis, colligendum est praecipue ex ve bis, α mente Legislatoris, qui, si absoluthaliquid praecipiat, vel prohibeat, censerigebet voluisse condere Legem moralem,

α non mere poenalem, tametsi transgressioribus simul poenam laxet. Ratio est: quia intentio Legislatoris est quasi anima Legis ergo si is non tantum poenam decernat, sed absolute aliquid praecipiat, vel prohibeat. censendus est voluisse condere Legem moralem , vel certe mixtam. Fatendum nihilominus est, non posse circa hoc punetiam tradi regulam aliquam universalem , sed vel maxime etiam at endendam esse consuetudia nem, quippe quae est optima Legum interpres c. cum dilectus. item L 3 . f. deLL. Videatur Reiffenstuet Theol. morat. tr. a. de LL. dist. ae

jam ad Edam quaesiti s ritiem. Utrum Legislator graviter, vel leviter duntaxat vo- . luerit obligare, colligendum est ex sequent, bus indiciis. I. Ex gravitate materiae, quae, nisi aliunde constet. Legislatorem voluisse leviter duntaxat obligare. semper censetur graviter prohibita. a. Ex gravitate poenae adjunctae, utputa excommunicationis ma- joris . maledictionis aeternae. mortis, exi. . v lii &c. .

367쪽

De ' obligatione Legum, o c. 313

lii &c. nam tales poenae non solent infligi, nisi ob culpam gravem. 3. Ex gravitate verborum magnam in se vim habentium, ut si dicat: mandamus in virtute S. obedientiae, strictissime praecipimus &c. 4. Denique ex usu, consuetudine. Vel communi prudentium, de timoratorum Judicio; hine cum omnes probi obligationem de jejunio Ecel

fastico, de abstinentia a carnibus, de comis munione annua Ecc. judicent esse gravem, prudenter dubitare non licet quin contra. veniens graviter delinquat. Vid. Henno de taLL. dist. 3. q. 3. conclus 3. Kresilinger addit. post. n. a . ad tract. a. dist. a. q. I. Theolog. mor. R. P. Reiffenstuel. . Quaeres 3tib, an Leges humanae ad sui ob. servantiam obligent cum periculo vitae - κ. Regulariter non obligant cum pericu ut. o vitae, bene tamen a. quando id exigit bo- num commune, vel quando transgressio Legis cederet in contemptum Dei, Religionis , fidei, aut potestatis Legislativae. Ita ex communi DD. ΗerincX dil=.3. de LL. q. t 3. Relisens uel cit. n. r3. θ a . Henno uὴi si raq. Io. conclus. I. ct a. Ratio priori est: quia . potestas humana regulariter loquendo non

potest obligare ad iis, quod est moraliter impossibile: atqui observantia Legis cum periculo vitae. vel etiam famae integrae , immbeum notabili jactura bonorum fortunae, est

moraliter loquendo impossibilisi ergo Sec,

368쪽

ne obligatione Legum. Oc. 3Is nec est rationabile, neque justum, ut de saliquet: ergo &c. iae. Edo. Ad materiam gravem potest gra- 3οI viter obligare. nihilominus si velit, potest etiam leviter duntaxat obligare ad illam. Ita

contra non paucos tenent Suarra, Laymann.

P. Sporer c. .sect. 3. n. ao . Ratio est: quia actiones agentium non operantur ultra intentis- nem eorum, Ut habet commune axioma: ergo

si Legislator non velit. nisi leviter obligars tametsi possiet graviter; clim materia sup. ponatur esse capax gravis obligationis subditi praevaricando Legem, non, nisi leviter

delinquent. Id quod amplius suaderi potest

ex eo: quia Legislator humanus hujusmodi Legem posset omnino abrogare, tollendo omnem obligationem r ergo etiam potest isaltem valide tollere obligationem gravem. Dixi Saltem valide potest tollere obligationem soa. gravem ctc. Nam si omnibus pensatis videtitur necessarium ad bonum Reipublicae, vel communitatis, ut Legislator graviter obliget ad talem materiam, quia fortassis praevidet. lare, ut subditi sumant ansam facilius praevaricandi Legem sub veniali duntaxat obligantem, putat Henno M alii. Legislatorem peccatorum, leviter duntaxat obligando, leo quod irrationabiliter agat, cte sua potestate negative saltem abutatur. Nihilq

369쪽

3 Is Conferentia undecimal secius HerincT I. cij. sapienter ait, praxin il- . lam diversarum Religionum , quae suos, iAlumnoq ad materiam de se capacem obliga- tionis gravis non volunt, nisi sub culpa levi, vel sub mera poena obligatos, esse prudentissimam, eo qu6d etiam culpa levis timoratas conscientias pungat, ideoque a transgressione retrahat, simulque in gravis lapsus discrimen non abducat.

Proponuntur, & breViter re

solvuntur Casus practici de obli

gatione Legum humanarum. TDius Princeps statutum edidit, ut deinceps singuli Ciνes secundum proportionem Minnoram fluorum contribuerent ad sublevanda onera publica, qua in/ies quasi accrescere videbam rur ; qua de cause voluit, ut post obitum esu i vis civis bona ab eo relicta per Notarim Publicordiligenter registrarentur, quatenus inde posset taxari quantitas tributi census. id est ;Dermogen leueri ut vocanr; bona ab Haeredibus abscondita. sit qua ex post facto imvenirentur. Dco cedere voluit: hujus constituistionis haud immemores quidam haredes, dum animadverterunt parentem suum peridentim morti appropinquare, optima quaque mobilia eum aloriarunt, ne quantitas bonorum aseo rem

370쪽

De obligatione Tegum: μ. 3I relictorum innotesceret. Principi, vel Meti stratui . ct qued amplιus mirandum, dum No. rarii deputati bona reliqua quam diligentissime registrassent, nescio qui fato, obliti sunt ret, . strare illam contignationem domus quam germani appellare μυnt den ab oden in qua rogistrum confecerant. Jam ve)o quidam exhρredibus conscientia stimulιs nonnihil agitains,, e Confusario scire perit ι. An prafata constitutio censenda sit mere poenatis, ita, ut solum ob- '. liget adsolvendam poenam transgressoribus taxatam, non item ad manifestationem bonorum ' a.

An ruta conscientia possint dissis utare manife- stationem contignationis, ut potestὶs pertio a. cui registranda praefati Notarii probabilius ex inadvertentia supersederant tri , N. ad Primum. Certum videtur. praeia 3O3,. tam Principis constitutionem non esse mere poenalem, sed etiam moralem, ideoque non obligare duntaxat ad poenam transgressori-.bus taxatam, sed etiam ad quantitatem bonorum fideliter manifestandam,aut certe non abscondendam. Fortassis haec resolutio non .

nullis videbitur diffieilis observam , mihi tamen probatu tam difficilis non apparet ἔ certum quippe est, ex Jure divino reddendum

esse tributum, cui tributum, ad Rom. II. P. Z.

o qua sunt Caseris Casari. Matth. aa. F. a1.

Certum insuper est , tributa debitis conditionibus ve1tita) vi Justiciae legalis , immo etiam vi dultitiae commutativae, esse deis

SEARCH

MENU NAVIGATION