장음표시 사용
381쪽
De obligatione Legum μ. 329 traliter loquendo observari non possit, semper debet praeferri illud , quod est fortius ob-
Iigans : atqui praeceptum naturale de non scandaligando proximum &c. fortius obli- ι gat, quam praecepta Ecclesiae mere positivarergo &c. Videatur Ilertia cx dio. 3. de Leg. i n. ιρ . vel Reiffenstuet tr. a. dist. a. n. 23. Colliges Ato, neque illum peccare gra 3I 'ster, qui praeceptum tam de re materialiter. quam formaliter levi praevaricatur. tametsi regislator, aut Superior ad hujus observantiam voluisset obligare sub mortali, v. g. nequis frangat silentium in monasterio Ecc. ait Babenstuber; ne commedat nucem; ne ja Duam v. g. refectorii egrediatur, ostio non clauso Edc. Ratio est: quia talis materia utpote nec in se, neque respective cuti sup- . Ponitur) gravis, non est capax gravis obligationis. Nec dici valet, qu bd subditus contraUeniens agat ex contemptu; non enim supponitur contemnere potestatem legitimam sui Superioris, sed potius abusum potestatis. Fatendum nihilominus est, quod talis subditus v. g. frangendo silentium, saltem venialiter peccet I quia agit contra voluntatem sui Superioris, sin minus graviter, saltem leviter juxta capacitatem materiae , obligantis. Cavendum insuper est, ne subditus quacunque demum passione praeoccupatus, minus . Prudenter, M praepropere concludat, hane,
382쪽
33ο conferentia undecima - vel illam materiam non esse capacem obligationis gravis, nam regulariter loquendo semper praesumendum est pro υplore. Sc Justitia
Legis; Sc hoc ipso quod materia sub gravi
culpa praecepta, aut prohibita, sin minus mainterialiter, saltem formaliter gravis sit ; de quo
uideri potest SuareZ de LL. l. s. c. a F. n. 6. Bonacina de LL. dii'. I. q. l .pu. 7. I. a. n. F.
3I8. . Colliges sto. Transgressorem Legis poenalis, non semper ipso facto, id est, ipsa
γγ transgressione Legi, , aut praecepti fieri ob-nΟXium poenae taxatae. Ratio est: quia Lex humana non obligat ultra intentionem Le- . , gislatoris, juxta vulgarem illam regulam ractus non operantur ultra voluntatem agentis: atqui Legislator humanus non semper vult, ut poena ipso facto incurratur: Se hanc ob causam Lex poenalis, iit sic communiter dividi solet in poenalem lata, δc in poenalem ferenda primum sententiae: e quibus prior,i ideo dicitur talis, quia ipso facto, id est. Ipsa commissione criminis illico incurriture posterior autem dicitur ferendae sententiae, eo quod post commissum crimen Judex debet primum serre sententiam V. g. excom municationis, confiscationis bonorum βία sive dein condemnatoriam, sive declarato: riam criminis.
At, inquies, unde colligendum, vel sumen- dum est, an Lex poenalis sit lata, vel verbferenda primum sententiae p
383쪽
De Obligatione Legum M. 33IN. Hoc colligendum esse ex verbis Legis- 3Iatoris; qui, si ferendo Legem poenalem Usus sit sequentibus terminis: ipso facto, ipso
jure , mox, ex tunc sec. sit excommunicatus.
sustensus, vel privatus ctc. aut si dicat: qui
hoc fecerit Scc. illum excommunicamus, sustendimus, excommunicationem si noverit incurrisse, sciat se esse excommunicatum m. con cludendum est, quod sit poena latae sententiae: Econtra si ferendo Legem dicat dum, taxat i qui contrafecerit, excommunicetur, suspendatur, privetur suo officio, aut beneficio, est excommunicandus, pr vandus &
concludi debet, qu bd sit Lex ferendae pri. mum sententiae. Ratio est: quia haec verba posteriora congruenter possunt intelligi im-mb debent intelligi de poena post sententiam Judicis primum incurrenda: ergo hoc modo sunt interpretanda, praesertim cum juxta Regulam ήρ. juris in olor in poenis benignior intem pretatio sit facienda. Videatur Reiffens uel
Theolog. mor. tr. a. n. 36. 9 37.
Dices: Ergone poena latae sententiae illico incurritur praescindendo ab omni ulteriori sententia Judicis 'Non omnis poena, esto sit latae sen. 32 . tentiae, illico incurritur praecisa omni alia sententia, sed illae duntaxat, quae aliam
executionem externam non requirunt οῦ uti sunt censurae Ecclesiasticae, utputa, eX com
municationis, suspensionis, de interdicti r
384쪽
332 Conferentia un eima item irregularitates, reservatio absolutionis, , M. impedimentum criminis; nec non priUatio petendi debitum contracta ex incestu, Cum consanguinea, aut consanguineo intra secundum gradum commisso; itemque privatio fructuum ob neglectas horas Canoni- eas &c. Has enim poenas, si sint latae seri- . . nentiae, ante omnem Judicis sententiam ipso facto incurri, recepta praxis Sc usus dei clara it, veluti testantur Engel I. Ii tit. de Constit. n. 43. Reiffenstuet Theol. mor. tr. a. dist. a. n. ast. Illiung tr. r. dist. a. n. Za. LaCroix lib. I. n. ora. 32 I. Econtra tamen aliae poenae proprie dictae, quae executionem externam requirunt, uti sunt amissio dominii, confiscatio bonorum. privatio beneficii, aut officii Ecclesiastici. aliaeque consimiles, non incurruntur ante omnem sententiam saltem declarato. riam criminis auctoritate Judicis factam ridque Ill sung Ioc. cit. verum putat, etiamsit Lex poenalis contineret hanc clausulam rLpso facto . ante declarationem θα quia . inquit ipse , facile explicari potest. quod vi horum verborum non a lius opus sit alia declaratione poenae, quo non obstante adhuc necessaria est sententia sal- declaratoria criminis. Ratio autem
est: quia videretur nimis dissicilegere , vel obligare hominem ; ut erga seip
385쪽
seipsum exequatur Poenam positivam si que sit sui ipsius Judex, Executor, ait P. Reiffenstuel I. cit. n. a. aliud est de poenis mere negativis, seu etiam privativis, vi quarum reus non tenetur in se ipsum exercerea quam poenam positivam , seu actum vinis dicativum, sed solum cessare v. g. ab exercitio Sacrorum ordinum 5cc. Dices: Beneficiatus, qui post primos sex menses culpabiliter intermisit recitare horas Canonicas, tenetur etiam ante omnem sententiam declaratoriam Judicis prorata restituere fructus, veluti constat tum ex constitutione Pii V. tum etiam ex Dein creto Alexandri VII. edito Anno Iccs. in quo opinio contraria damnature atqui hcee poena ad sui executionem exigit actum positivum , restitutionis scilicet rergo etiam poenae positivae obligant ante omnem sententiam declaratoriam criminis.
Negando suppositum , qu bd talis saterestitutio sit poena proprie dicta de qui
bus duntaxat nostra resolutio mox data loquitur) poena enim proprie dicta censetur illa, vi cujus aliquis privatur qua-Piam re, quae absolute erat sua, α jam aquisita , seu obtenta t poena verti im proprie dicta censen debet illa, vi cu
jus quis ab aquisitione alicujus boni im-
386쪽
334 conferentia M. De Obligatione sec. . peditur: aliud quippe est. lucra non capere , is qua sita perdere I. ult. C. de Codicili. O l. si sponsus I. si Maritus f de donat. Imur Vir. 9 Uxor. jam verb per allegatam constitutionem Pii U. Ex proximo M. Clericus non recitans horas Canonicas solum declaratur fructus non facere suos, ide6que impeditur a capiendo e fructibus lucro rconsequenter per hoc non insurrit poenam proprie dictam. Videatur Reiffen-stuel lib. I. Decret. de Constit. I.
387쪽
323. Quae sit materia Legis naturalis l324. Materia Legum humanarum possunt, esse A. actus nedum de se honesti, verum etiam deseindifferentes. 32s. Defacito tamen neque omnes actus virtutum Lege humana sunt praecepti, neque omnes vi-- 'tiorum actus prohibiti. 326. Occurritur cuidam instantiae tu contrarium. 327. Gravitas materiae potissimum desumenda est partim ex gravitate finis a Legislatore tutenti, partim etiam ex proportione materiae, quam ' . haec habet ad eundem finem. . . e
328. Nonnulla alia indicia breviter notantur, ex quibus gravitas materiae potest colligi. 329. Quaenam se materia respectivὸ gra vis , aequaenam respective levis φ . . , 33O. Actus internus quatruplici modo se habere potest in ordine ad actum externum. 33 I. Auctoritate humana per se, & directe praecipi postulit illi actus interni, qui per ti sunt necessarii ad actus exaernos in genere m.
388쪽
332. Actus mere, & pure interni potestate Civili nequeunt praecipi, aut prohiberi φ333. Bene vero potestate Ecclesiasti a. 334. Id, quod breviter rationibus stabilitur. 33s. Satisfit praecipuo adversae opinionis fund
336- Resolvitur Casus I. De quibusdam rebellibus Rusticis, qui contra edictum Principis ausi sunt instituere non pauca conventicula haeretica. 337. Unde eisdem nihil patrocinatur illud Matth. c. et . ubi sunt duo, vel tres congregati in nomine meo G c. 338. An vere Catholico lieuisset sese simulare quasi esset unus ex illis eo praeelse animo, ut expiscaretur quidnam in illis conventiculis agatur, vel concludatur φ . 339. Resolvitur Casus II. De quodam Clerico, qui poenitentiam ab Episcopo sibi dictatam negli- -' gendo graviter deliquit. 3F. Neque tuta conscientia potuit negligere meditationes ex eo capite, quod actus mere interni nequidem au ctoritate Ecclesiastica praecipi valeant.. 3 i. Et quid si poenitentiam sibi dictatam ex parte duntaxat neglexisset 342. Resolvitur Casus III. De quadam foemina haeretica, quae ut evaderet poenas, ficte dunta- . i xat professa fuit fidem Catholicam. .. 343. Unde hoc modo profitendi probabilissimὸ non satisfecit praecepto Ecclesiae. 3 q. Maluit insuper propter excessus hinc inde commissos solvere quinque florenos, quiMn permittere, ut suum nomen inscriberetur albo co fraternitatis Ss. Scapularis,
389쪽
34s. Lege humana praeeipi non potest actus malus, seu inhonestus.
346. Nec praeeipi possunt ea, quae sunt de jure, vel de facto impossibilia.
34 . Subinde tamen valde ardua rectὸ praecipium. tur hominibus privatis, ubi illud exigit bonum
348. Nec Lex imperativa, neque poenalis proprie talis se extendit ad illos actus praeteritos, qui antecedenter nulla Lege fuerunt prohibiti. 3 9. Bene tamen ad eos, qui jam autecedenteterant prohibiti. 3so. Lex poenalis improprie talis potest se extenu dere adactus praeteritos, esto antecedenter nfuerint prolii ti. , ,
Praemittuntur, & breviter re .
solvuntur quaesita scitu necessaria ad debith resolvendos Casus pracbeos
κres primo, quaenam sit materia L,
-gis naturalis rore ne illud est materia Leg s naturalis. quod lumen naturale dictat, esse ex se
necessarium. vel contrarium naturae ratiO-
nati; vel cui alii loquuntur ad Legem
naturae pertinent omnia illa : quae gentes naturali instinctia judicant, esse bona, vel mala, seu facienda, vel fugienda, prout haud R. P. Elba, de Act. Hum. Leg. x obo
390쪽
obseure innuit Doctor Gentium ad Rom. a. Ratio est: quia juxta communissimam Doctorum . Lex naturae a Lege positiva in hoc ldistinguitur, qu bd illa sit de necessariis ex natura rei ad honestatem creaturae rationalis,eb qu bd de se huic sint con- vel disconve nientia; ista vero de necesariis solum ex voluntate Legislatoris. Videantur de hoc He-
aeres adb , quaenam sit materia Legum humanarum λή. κ. Materia Legum humanarum possunt esse actus humani honesti, quarumcunque demum virtutum: im b etiam actus de se indifferentes. Ita rursus ex commmi DD. Herincx cit. dist. s. n. 7 a. Babenstuber tr. 3.dio. a. an. 3. Ratio prioris est haec: quia illud recte dicitur materia Legis, circa quod haec potest, ac petit versari: atqui Lex humana potest versari circa actus humanos quorum est regula quarumcunque vi tutum , eos scilicet praecipiendo, actus V rb vitiorum, velut oppositos, Sc inhon Ros , prohibendo ; ergo Mc. Ratio autem posterioris est: quia actus de se indifferentes non solum possunt conducere, sed subinde etiam esse necessarii ad finem 1 Legislatore intentum: e. g. ad conservandam pacem Sc tranquillitatem Reipublicae nedum conducit, sea subin necessum omne-