장음표시 사용
811쪽
71 a censerantia vigesima tertia
fuerit vere acediosus, utpote homo in omniabus, Deum, re animae salutem concernenatibus, nimium quantum fastidiosus, ac taeis diosus. Ergonε inquies, Cajus ultra reliqua pe cata tenebatur singulariter exprimere, de s se accusare de peccato acediae, ita, ut non satisfecisset dicendo, se elapso anno toties Procurasse pollutionem , toties neglexisse SS. Missae sacrificium, etiam diebus festivis
s83. ad hoc quaesitum cum distinctione, Ec quidem valde notabili. Nam si Cajus ideb praecise neglexit divina, quia haec 1ihi videbantur valde taediosa, aut quia in his
nullum prorsus gustum invenit c prout revera contingere natum est hujusmodi hominibus, voluptatibus carnis nimium quan tum immersis, ac deditis) non tenebatur specialiter sese desuper accusare: quia, uti sapienter advertit Campion. pari. r. instr. ad
, auri confess. Cap. ιε. eumque secutus Matisthaeueci in cautes. Confessar. Iab. a. c. a 3. n. a.
talis acedia non est per se prohibita, sed potius per accidens, quatenus scilicet solet esse causa, vel etiam occasio negligendi diis vina. At vero, si Cajus divina neglexisset, non tam ex eo capite, quod haec laboriosa, vel taediosa, ac nimis fastidiosa videbantur, sed potius ideo , . quia bona, MDeum, Rusdemque gloriam concernes
812쪽
De Gula, Ira, ct Acedia. a 3bani quod quidem rarius, nonnunquam tamen contingere solet tunc fuisset obligatus de hoc peccato Acediae. utpote specia. liter prohibito, divinaeque charitati repugnante, sese accusare: profecto hoc gravissimum est peccatum, non admittens par. vitatem materiae, ad eb, ut si quis ex tali mo. tivo omittat duntaxat nomen JEsu invoca.
re quia scilieet bonum est, &Deo placitum ) peccet mortaliter, esto nullam aliam obligationem haberet illud invocandi. Uideatur Matthaeucci lac. cit. n. s. Jam ad adum quaesitum hujus casus, Cajum probabilius nec incurrisse peccatum desperationis, neque etiam Peccatum Praesumptionis. Ratio prioris est: quia, ut ex
specie facti satis liquet. Cajus non desperavit simpliciter de salute assequibili, neque etiam de gratiis, vel auxiliis sussicientibus a Deo nobis administrari solitis, sed potiMs. immb vero tantum de suis viribus, utpote jam longo tempore expertus, se post primum relapsum minus esse sufficientem ad resistendum gravissimis Diaboli, carnisque insultibus: quod, ut de se liquet, non est desperare, sed potius incurium, Sc minus solicitum esse de salute. Ratio autem posterioris est: quia Cajus non supponitur fuisse inductus a3 peccandum ex eo, qu bd Deus misericors sit, sed Potius partim ex fragilitate humana, partim
813쪽
a4 censerentia vigesima tisfiainsuper ex desidia ae salutis spiritualis Incuatia; vi cujus cutique pessime) sese resoluti
ad perseverandum in tali statu peccamino. so, α perversa ac pessima sua consuetu. dine, quidquid demum Deo placuerit diis ψωnere de salute animae suae. Caeterum quaenam remedia hujusmodi poenitenti sint praescribenda, colligi potest ac debet ex dictis in theolog. Sacram. parti a. Confer.
corollaria ex dictis inserenda.
c8 s. olliges ex hactenus dictis. i. peccatum ebrietatis tunc incurri , quando quis animadvertit, se jam tantum potus sumpsisse, ut proxime sit destituendus usu rationis, O ad functiones humanas reddendus omnino ineptus id, quod bene potest, ac
debet advertere , si jam saepilis id ipsum si hi contigisse reminiscatur Ac nihilominuς
pergit bibere. Ratio est: quia tunc censetur consentire in hoc peccatum intemperantiae seu ebrietatis perfectae: tametsi fateri cogamur, hoc peccatum quodammodo compleri ac consummari physicε 6cmoraliter, dum quis actu destituitur usu ra. tionis, quemadmodum is, qui praevidet se in ebrietate quempiamoccisurum, He nihilo. minus
814쪽
minus sese sponte inebriat, peccat nedum contrη virtutem temperantiae, sed etiam charitatis, Se justitiae, dum voluntarie ponit sausam ebrietatis, atque homicidii, esto hoe finaliteraς physice tunc solum compleatur, quando in ebrietate actu occidit. Ita ex
Communi DL. Sporer tr. l. cap. I. n. ορ. Matthaeucci l. a. c. s. n. I.
Colliges ado, etiam illos a gravi peccato c8s minimo exculandos esse, qui exponunt se periculo ebrietatis, utpote bene adverten. tes se appropinquare periculo amittendi usum rationis: ille autem scit, adesse periculum, inquit Gobat in Quinario ιν. F. c. g. p. 26. qui bibit, probabiliter putans, vel timens He dubitans, aut etiam suspicans, secuturam ebrietatem, M inhabilitatem ad ctus humanos Me. Unde antequam po gat bibere, debet ex prudenti motivo deinponere ejusmodi opinionem, dubium, aut suspicionem; secus enim non poterit dici laborasse ignorantia , vel inadvertentia ad peccatum ebrietatis excusandum requisita.
At quid , inquies, tenendum de illo, qui bene advertit, se non fore privandum usurationis, quamdiu in domo, seu etiam , Popina perseveraverit ἱ nihilominus plene privatum iri usu rationis, posteaquam do' um regressurus aeri se exposuerit φν. Cum P. Gobat 1. cit. n. yo. M la CroiXs87. βλιν. 33ι. talem non peccare graviter
815쪽
Censerentia rigesima teνtia modo proponat se non exponere aerἰ, de Mujusmodi propositum servare soleat. Ra. tio est: quia quamdiu non se exponit aeri, tamdium supponitur non inebriari r ergo propterea argui non potest gravis peccati. Quin etiamsi postea praeter omnem tuam intentionem vocaretur, ει cogeretur se ebdem eXPonere, non tamen ideb peccaret graviter, quia talis ebrietas mere per accidens causata, non foret voluntaria.
688. Colliges inde tertib, Eum qui se inebriat
involuntarie. id est, contra omnem suam intentionem, quippe qui nullum praevidit periculum, aut certe fortitudinem vini non agnovit, nec putavit se inebriandum fore. reipsa non peccare graviter, peccato sci- Iicet formaliter gravi.
Ratio evidenter colligi potest ex dictis
suprὲ conferent. a. n. ys. O seqq. quia talis ebrietas, po ipso qubd non fuerit praec gnita , nequit esse voluntaria, M per coninsequens neque peccaminosa. Recte tamen
. Thomas, Navarrus de alii quos sequituria Croix n. sast. docent. eum, qui saepe fuit ebrius, semper sufficienter advertere. vel certe posse, ac debere advertere Periculum, proptereaque semper peccare mortaliter. Unde . ait la Croix L cit. qui coninfitetur , se intra mensem semel vel iterum. fuisse ebrium, si sit vir intelligens, meritb interrogatul , an praeviderit; si autem di,
816쪽
cat, intra mensem decies id contigisse, supponi debet, semper peccasse mortaliter rQuod re ego verum existimo, si poenitens fateatur, se fuisse toties ebrium, velut germani solent exprimere: Sternuoll. Si tamen dicat solum, is intra mensem de
cies bibisse crapulam, id est, einen Ninis ,
truncten, interrogandum ulterius existim rem, an adhuc perseveraverit in usu rationis, prout crapulosi perseverare solent, ac deinbent. Si sic: judicarem, eum per se Ioinquendo, nunquam peccasse mortaliter. Sin autem dicat, se sibi nunquam amplius fuisse , Praesentem, plane condemnandum judica remi peccati mortalis, ob rationes hactenus idatas de malitia ebrietatiν plenae.
Colliges 4tb. in pessimo statu versaris gyillos, qui quavis oblata, fortassis etiam
sponte quaesita, Occasione parati, immo v rb assueti sunt, bibere more helluonum, scilicet nedum ad satietatem, verum insuper ad crapulam, M perfectam, seu plenam ebrietatem. Ratio clara est: quia r vera tales, Praeterquam quod graviter noceant suae sanitati, se ipsos etiam reddunt inhabiles ad agenda ea, quae alioquin visui officii, vel obedientiae etiam graviter obligantis tenerentur praestare. Insuper saepe saepilasbexponunt Uxores, liberost. aliosque v. g. Creditores periculo gravium damnorum, ac propterea multipli-
817쪽
ris conferentia rigo a tertia .cia inferunt nocumenta; praebent aliis Scandala &c. at, de se liquet, haee cte similia sine peccato gravi non posse fieri: argo. Hae de eausa la Croix L cit. u. 328. bene ri fert, quod is, qui per experientiam scit, se communiter inebriari, quando adit haec, aut illa consortia, hoc, vel illo modo bibit δce. teneatur sub mortali cavere, ita, ut non possit absolvi, nisi hoc proponat. Ex quo quisque prudentum Confessariorum Facile concludet, quo modb cum talibus habeat procedere.
vo. Col liges denique ex hactenus dictis s tb.
quod, licet a Do ctoribus communissime, M bene quidem, recenseantur septem Pec cata capitalia, ob rationem supra Conserent.
ar. n. εο O. datam et nihilominus non omin
nia, sed suatuor tantum ex illis, scilicet Superbia , Luxuria, Invidia, M Aeedia insensu hactenus explicato sumpta, sint ex suo genere mortalia: reliqua verb tria, scilicet Avaritia, Ita , &Gula per se loquendo sint venialia duntaxat. Ita ex Communi Doctorum tenet Matthaeueci in cauteL Comessari a. c. al. n. . Ratio disparitatis inter utrumque genus haec est e quia haec posteriora possimi stare eum charitate Dei, α proximi, non item priora, prout pRrtim
ex hactenus dictis prudens lector haud disti
ulter colliget, partim etiam apud Doctorem proxime citatum videre ηcet. Estm
818쪽
De Gala, Ira, ct Acedra. 72 fateri cogam nr, quod etiam haee posterio rasaepius, quam par est, conscendant frῆ-vitatem peccati moriqlis. Et baee de Actibus humanis, Conscientia; Legibus , α pecsatis quae omnia singultius praejudicio. Sc salva, semper Saninctae Matris Ecclesiae Auctoritate, aliorum que Superiorum meorum censura dichq yelim Τyronibus posse lassicere, existi mo. Cedant proin ad animarum salutem, Bd Praecipue ac finaliter
819쪽
riarum in hoc opusculo con- . . tentarum.
NB. Littera C. Conserentiam 3 n. cum cista nume . rum marginalem denotat.
tiva. Cons. Io. n. 2 3. Abrogatis legis quid i ct quomodo differat 1 derogatione. C. I s. n. IO. quis possit legem abrogare. ibi. n. 4II. abrogatio facti sine justa causa, an sit valida.
Acceptatis Populi, an sit necessaria ad hoc, ut lex obliget. C. s. n. 247. M seqq. Acedia ut sic, in quo consistat. C. 2 3. n. 67o. Et quid Acedia, ut est peccatum c pitale. ibi. n. 67 I. an haec sit peccatum morritale ex suo genere. n. 672. Quae, δέ quot sint filiae Acediae. n. 672. quibuSnam re mediis acedia sit curanda. ibidem n. 674. An, vel quando acedia sit speciale pecca. tum, in actu confessionis specialiter expri. mgndum. C. A , n. seqq.
820쪽
INDEX. Actus humanus quid sit Z C. I. n. I. M a. quaenam ad actum humanum proprie talem sint necessaria. ibi. n. 3. M n. 2 o. quae nam impedire soleant actum humanum. C. a. n. ag.&seqq. Quomodo actus hu- , manus suam bonitatem vel malitiam delamat ab objecto, a fine, oc a circumstantiis. C. 3. n. 6 I. M seqq. Actias externus, an
interno superaddat specialem bonitatem, aut malitiam. C. 3. n. 7o. an sit possibilis actus humanus in individuo indifferens. ibi. n. 86. Quot, cte quae sint circumstantiae actus humanis C. 4. n. 87. de seqq. Vide Circumin
Actus mere internus, quid sit. C. I 2. n. 33O. utrum auctoritate mere humana praecipi possit aut prohiberi ibidem. n. 3 3I. α seqq Adrecatus an licite possit patrocinari cau-- ; quae sibi videtur minus probabilis.
C. 7. n. I9'. Amentes perpetub, an, vel quibus legibus teneantur. C. I 3. n. 3s s. quid de amentibus per certa duntaxat intervalla, aut tem pora, ibidem. n. 3 s 7. Affi privilegio non gaudentes, si confugiant ad Monasterium, vel locum sacrum,
did tunc agendum Superioribus illius Ioei.
Avaritia quid sit 3 C. α I. n. go . an ex lao genere grave peccatum. ibi. n. 6Q3. qu a