장음표시 사용
121쪽
dicit : Benedicat vos omnipotens Deus sine capitis inclinati0ne, mox genuflectit, vertit se ad 0pulum m0d0, ut supra, benedictionem m0re s0lit impartitur, n0n perficit circulum, n0 accedit ad medium Altaris,n0n genuflectit, sed ad Altare converSUS,
pr0greditur ad cornu vangelii, ubi legit Evangelium, ad cuius initium nunquam signat Altar0, sed vel librum, vel tabellam, et se ipsum solum; et ad Verbum
cur factum est, non genuflectit versus Altare, sed Versus Sacramentum sine capitis
inclinatione terminat Evangelio, accedit ad medium Altaris, genuflectit, accipit Calicem et humeris aliquantulum versis adcurnia Evangelii, descendit in planum, ubi utr0que poplite genuflectit cum prosunda capitis inclination et surgens discedit sine
alia reverentia, detecto tamen capite, qu0dliis et non tegit, nisi postquam n0n Stamplius ante c0ns pessium Sacramenti. Quae Omnia servanda sunt, etiamsi Sacramentum sit exp0situm in ostensori velato, vel patente intus Tabernaculum Pyxide.
ε ut riverenge, prendera elle mani ri- coperte, come si disse, 00n 'estremita
1. De meth 0d in Processione tenenda diximus iam satis multa, quin aliquid addendum sit. In regressu ad Altare unicum,
quod intercedit discrimen, illud est, qu0d Diac0nus, dum de manibus Celebrantis recipit Sacramentum, illud non c0ll0cat in Thr0n0, ut fit in Expositi0ne, sed dep0nit super Corporale in medio Mensae Altaris, e quia finis est rati0nis nihilque superest, nisi p0pulum cum benedicti0n dimittere. Neque repetam ea, quae supra disserui, de l000, in quo Diag0nus recipere debet Sacramentum de manibus Celebrantis et de c0ncilianda disp0siti0ne Instructi0nis cum Caerem0niali piscop0rum. Recolenda sunt quae diximus ad 44, uui. 1 et Seq. In reliquis adeo clara haec est sanctio, ut nihil addendum ad eam videaturri nihilominus ad quaestiunculas quae sorte excitari p0ssent enodandas, abs re n0n erit aliqua etiam magis illustrare, quae saltem pr0derunt, ne qu0ad alias Expositiones oriantur dubia, et ne a praescriptis receptisque m0ribus l0nge alieni indugantur abUSUS. 2. Vidimus iam supra L 24, num id, 0 quam rati0nem p0st ymuum Pantum et g etc., in x posthi0ne non dicatur Versiculus unem de Coelo ια, mittendus ver non sit in Rep0sitione. Notandum solumm0d est, quod huic versiculo u0 Semper, Sed iuxta temporum exigentiam, addidebet Alleluia, videlicet tempore Passthali et per t0 tam clavam Smi 0rp0ris Christi. 0 enim s0lemnitas eti0nis, sed laetitiae tempus, celebritatis qualitas et praeseriptus ab Ecclesia ritus exigunt Alleluia. Rituale R0 manum, ut notat Barussaldus tit. 24, uum. 14, addendum esse iubet Alleluia ad Antiph0nam O Sacrum convivium etc. 0st administratam Communi0nem tempore Paschali et quamquam agens tit. 80 gra, de Fest C 0rp0ris Christi, n0 item id memoret, nihilominus ex communi cclesiarum praxi additur Alleluia in eadem s0lemnitate et octi du0, quae certe praxis in legem transivit, muli magis p08tquam Clementina Instructi eam adoptavit.
3. Praeterire hic l0ci 40lo aliqua Sacrae
122쪽
Rituum C 0ngregati0nis Decreta qu0ad rem hanc, quae Specie tenus pugnantia inter se
videntur revera tamen non sunt, quatenuS diversitatem casuum et temporum c0nside
remus. Porro Decreta illa Clementina Instructione antiqui0ra sunt. Quod si p0st
quam hae prodiit, simile Dubium delatum
fuisset, n0n aliter certe ac in ea praescriptum est, eadem Sacra Rituum Congregati 0 respondisset. 4. lubet Instructio, ne Celebrans praemittat rationibus . Dominus vobiscum. Eth00ipp0rtunum erat, nequis praemitti oportere crederet, quia in antiquis Ritualis Romani editi inibus ita n0tatum est, et Gav3ntus pari. 4 tit. 12, num 7, 0haerenter ad Bituale docet a Celebrante dicendum y.D0- minus robiscum cum rati0ne Deus qui nobis etc. contra namque stat ueremonia is Episcoporum silentium, qu0d praevalere debet disp0sitioni Bitualis Rumani. Si quis dubitet sub specie, quod silentium Caeremonialis argumentum praebet mere negativum, animadvertat, quod argumentum huiusm0di suam habet vim, quia de re agitur, quam notare debuisset Cueremonialis Ru brieu, quae nihil mittit eorum, quae in Sacris stincti0nibus servanda sunt. Sed quia opp0ni 0sset negati vi argumenti r0bur infringi e c0nspectu p0sitivi, quod habemus in Rubrica Bituulis, omnem diremit quaesti0nem Sacra Rituum C 0ngregati0, quae in Granaten die si Iunii 1663, edixit: si Servanda est disp0siti Caerem0nialis pisc0p0rum lib. 2, cap. 33, de est Sanctissimi
C0rp0ris Christi, ubi nulla fit menti deversu Dominus robiscum, sed iubetur tantum post k. Panem de C0elo et K. Omne delectamentum etc. cantari rationem eici et sic servat in Urbe Sanctissimus Dominus No- Ster et observatur ab omnibus, quidquid alii in contrarium asserant num . i. GP, in resp0nsione ad diab. et in Salerni lana 28 Septembri 1675, resp0ndit Servandum esse aeremoniale, ubi nulla sit menti de, Dominus robiscum etc. num. 15 S . Hisce innititur Decretis Instruetios et modo comp0sita res est, nec amplius Ritu ut uiueremoniali disc0rdat, cum in recentioribus
eiusdem Bitualis editionibus illa excepta, quae iussu Benediti XIV pr0diit anno 1752 de qua infra Rubrica illa sit reformata.
5. Cur autem mittendus sit . Dominus Γ0biscum, quaerere quis posset. Ba-
russat diis h0 sibi dubium pio ponit et p0stquam it. 8, num 73, dixerat seu vero ad versiculum Dominus nobiscum, qui in primis Ritualibus adn0tabatur, per mult0sann0s in usu suit; sed Sacra Rituum C 0ngregati in eadem Instructione allegatan. 31,
contrarium censuit inde aliquas huius rei rati0nes invenire studens, dubitantis more prosequitur CF0rtasse e0, quia rustra dicitur, quod D0 minus Sit cum adstantibus, si de facto adest in Sanctissim Sacrament0 coram illis. De saeto in Missa dum Sacra mentum patet oculis Sacerdotis, numquam dicitur Dominus vobiscum . iam tamen merito carpit Meratus pari. 4,tit. 12, Ilum. 19, omisso enim, qu0d n Missa, etiam praesente Sacrament0, im dum Sacerdos nedum prae culis habet, sed manu tangit et supra
Calicem frangit R0stiam, dicit Dominus sit
semper obiscum si ratio valeret per ipsum allata, in Missa, quae celebratur c0ram Sacramento, semper mittendus foret . 0- minus obis um, pr0 ut etiam in 0ris Canonicis, quae in clava Sanctissimi Corporis Christi 0ram Sacramento recitari s0lent imo et c0rrigenda esset Instructio, quaea 24, ante orationes, iam exp0sito Sin Sacrament sub baldachino, iubet dici V. Dominus vobiScum.
6. Alia igitur rati quaerenda est, quae iustum a rationabile, non emendissatum et erroneum discrimen ponat. Hanc producit Merati, quem sequitur a Valerius t0m 4, cap. 9 De gr. 3, num 3. Ide enim in Re positione et in aliis Iunibus xp0sili 0nibus n0n praemittitur rati0ni de Sacramento Dominus vobiscum, quia immediate p0st cum Sacramento populo adstanti impertienda est benedictio, quae est realis et Validi 0r deprecatio, quod Dominus sit cum d- Stantibus, quam ea quae per vocem exprimitur. u04 si preces aliquae in Expositionei'ecitentur clim ratione Sacramenti et discedendum p0stea sit ab Altari, ita ut aliqu0d spatium intercedat inter xpositi0nem et Rep0sitionem, idem versus lati0ni praemit tendus erit, quia cessat ratio, i, quam mittitur. Ide instructi in Exp0sitione Sacra menti, ad quam n0 sequitur ipsa realis benedicti0, prae satum versum dicendum Ssignat Secus vero in Rep0sitione, ad quam immediates equituri seu edicti0. Regula igitur generali esse debet, quod vocalis deprecati Dominus O0biscum sit omittenda ante irati0nem de Sanctissim Sacramento, ad quem sequitur illico ipsa realis deprecati 0 media benedictione eiusdem Sacramenti. Secus vero, si immediate non subsequatur.
0uam0brem omitti nullatenus debe inmissa, Η0ris Can0nicis ac aliis precibus, quae eo
123쪽
ram Sanctissimo Sacramento exponendo vel iam expositio recitantur. Verum et alia occurrit ratio. In Expositione, abs0lutis Litaniis et precibus, statim dicuntur rationes in Repositi0ne intercedit Hymnus de Sacramento, de in prima dici, in altera omitti
debet . Dominus vobiscum etc. 7. Contra tamen hanc regulam obiicies.siae Rituali Romano dicitur . Dominus 6-biscum cum desertur Viaticum ad infiirmum, ante rationem D0mine Sancte etc. adhuc praesente Sacramento, cum quo priuSquam
Parochus recedat, benedicit infirmum; et post reditum ad Ecclesiam, praemittendus Stidem . rationi de Sacramento et imm0- diate post cum eiusdem benedictione p0pulus dimittendus obiectum huiusmodi nihili
faciendus est, utp0 te ab eodem Bituali de- Sumptum, cuius regula per posteriora Decreta et Clementinum Instructionem sui temendata. Et quamquam etiam in recenti0ribus editionibus ea legantur, habenda ea regula perinde est, ac si non esset, saltem relate ad rati0nem dicendam in Ecclesia ante benedictionem. In hac eamdem Instructionis regulam ob identitatem rati0nis servandam esse n0n immerito existimo Ba
russat diis ad titulum de Communione instr-m0rum si XXul, num 198, notat Dominus nobiscum licet a Rubrica assignetur, tamen in nova Instructione ab Urbe missa ad sunctiones Eucharisticas sub Clemente X P0ntifice, sublata fuit haec dicti de mandato Sagrae Rituum C0ngregati0nis. quidem i. Auct0r silet ad alteram Rubricam, . XXVI, quae ait praemittendum esse . Dominus nobiseum rationi Domine uno te Pater etc., licet, si supersit aliqua particula in Pyxide, infirmus sit benedicendus. Et merito quidem magna quippe est discriminis ratio. Prim0, quia n0 subsequitur ratio de Sacramento. Secundo, quia benedicti non est publica et solemnis. Tertio tandem,
quia et haec est ratio p0tissima oratio illa
dicenda est, etiamsi nulla supersit particulari est enim deprecati pro infirm0. mittendum etiam versum Dominus obiscum putat Barustaldus, si Sacerd08, 0st Communionem fidelium rediens ad Altare, dicat Antiphona mi Sucrum convivium etc. cum . Panem de coel et rati0ne Mit. 24, de Communione Fidelium num 70. Verum ad hanc rubricam reformandam haud trahi p0sse videntur'. R. C. Decreta et Clementina Instructio, quia p0pulus n0 benedicitur cum Sacramento, sed ab ips0m et Sacerd0te I0rmula deprecat0ria. 8. Verumtamen Catalanus in suis ad Rituale Romanum commentariis repudiat Ba russat di sententiam, nec adhaerendum censet Instruetioni Clementinae et Decretis S R. C. de omittendos Dominus vobiscum ante rationem de Sanctissimo Sacramento, dum immediate sequitur benedictio. ε Licet
enim inquit ipse ad titulum de Processione in est Corp0ris Christi num 3 in
recitato Caerem Onialis piscoporum loco et ex S. R. C. Decreto, cuius meminit arus- saldus ad hunc locum num. 73, ad rationem praetermitti debeat salutatio illa Dominus obiscum dicendam tamen eam censeo,
quia scilicet ita praescribit hic noster g in Rituali Romano, quod nos explicamuS, O-vissime Sanctissimi Domini Nostri Benedicti Papa XIV iussu edito et aucto At hic clariss Auctor errat quam maxime et pugnat cum lege et eum universali praxi. Bene
igitur Typ0graphus e re sua duxit hanc adnotationem subiicere: ε In 'ecentissimis tamen huius Ritualis Romani editionibus deest praescripti haec et quod caput est, in ipsa Urbe Roma ab ipso Pontifice Romano salutatio illa Dominus vobiscum h0die quoque praetermittitur . Non inficior, in Rituali 40mae anno 1752 Benedicti XIV iussu edit0, legi, prout etiam legitur in Sacerdotali ad consuetudinem R0manae Ecclesiae, in Rituali Cardinalis . Severinae et in Vetustis eoitionibus Romanici Deinde Sacerd0s
stans dicit Dominus robiseum etc. non ideo tamen id habendum pro lege, qua abrogentur Decreta S. R. C., dispositi Instructionis et universaliter ab omnibus Ecclesiis recepta praxis. Non immerito existimo particulam illam irrepsisse oscitantia et incuria
editoris, qui fuit P. Emmanuel de Agevedo
Lusitanus, vel impressoris, qui recensueruthanc n0vam editionem ad 0rmam antiquarum, non advertentes deesse eam particulam in recentioribus, p0st emanata praelata S. R. C. Decreta et Clementinum Instructionem,
quibus omnis quaesti dirimitur Absit, ut
id quis tribuat Pontifici editionem iubenti,
quasi is expresse mandaverit, ut antiqua restitueretur lectio et praxim ad huius normam res0rmandam v0luerit. Si id voluisset, demandasset etiam, ad disputationum seminae vellenda, ut lectio ueremonialis Episco-p0rum, quod pariter eius iussu editum fuit, lectioni Ritualis redderetur cons0rmi S. 9. Neque hinc Catalano assentiri nec possem, si Vellem. Relinquantur Decreta, quae vetusti 0ra sunt editione Ritualis anni 1752 habemus aliud recentissimum illa
124쪽
p0sterius pr0positum enim sui Dubium super hac re et dubitandi rati oriebatur quia ituale nuper a Benedicto XIV editum id praescribit in Festivitat Corp0ris Christip0st reditum Pr0cessionis. Et Sacra Rituum C 0ngregati0, nulla habita ratione praedicti Ritualis, respondit: ε In Benedicti0ne Sanctissimi Sacramenti ante rali 0nem non debet dici Dominus nobiscum, iuxta Decreta S. R. C. in Graiiaten sub die 16 Iunii 1663, in responsi0ne ad dub T. Num. 1265); et in Salerni tanais, subdi 28 Septembri 1675 num. 154 S). 0st 0 Decretum quis adhuc dubitare p0terit
10. A Decretis igitur et Instructione recedendum n0 est, quando in Exp0sitionibus solemnissimis vel minus solemnibus, publicis aut privatis, p0st Hymnum et 0rationem vel rati0nes, immediate danda est benedictio et tenenda est praxis omnium Ecclesiarum Urbis, quae eadem ubique est, p08 80-lemnem Processionem in Festo SSm C 0rporis Christi; et servatur etiam ab ips0 Summo Pontifice in Basilica Vaticana. Quod ver attinet ad benedictionem impertiri s0litam infirmis, si aliqua supersit particula p0s Viaticum eis administratum, et p0pulo p0st reditum
in Ecclesiam, crederem diversam celesiarum c0nsuetudinem p0sse serVari, qU3mvis ob rati0nem supra allatam magis congruat versum illum mittere, saltem ante
Orati0nem de Sacrament dicendam in Ecclesia quia relate ad rationem Domine Sanete dicendam pr0pe lectum infirmi ante benedictionem, longe diversa est ratio, ut
11. Ne quid desideretur, addere hic iuvat non deesse qui alteram quaestionem movent num scilicet, eum surgit Sacerdos, ut rati0nes dicat, iterum genuflectere unico genu debeat, antequam illam recitet. Hanc quaesti0nem dirimit Sacra Rituum Congregati0, quae in una Urbis 2 Augusti 1698,
respondit Genu flexionem n0 esse iterandam num. OOS). Sed et eam dirimit
qu0que Instructio, quae tam in h0 g 31, quam supras 24, expresse ait: cit Celebrante
lerius log cit. Decret. 4 inquit Generalis hinc firmatur regula, ut qu0ties quis iam genu flexus surgit aliquid acturus, sed in eodem l0c consistens, non debet iterum genuste ciere, sed sine ulla genustexione suum re8pective munus exequi, tametsi id
2. Pergit instructio a breviter adnotat quae ad benedictionem populo largiendam cum Sacramento pertinent. Itaque Celebrans pedibus stans ac manibus iunctis, cantatis rationibus, statim geniissectit eique imponitur velum humerale, O surgit et ascendit illic ad Altare ; ibi iacta
genuste xi 0 ne accipit, manibus c00 pertis veli extremitatibus, stensorium et convertens se ad 0pulum, benedictionem impertitur. Quand autem Sacerdos ascendit ad Altare, cum e ascendunt etiam Sacriministri, sed
hi genuflectere debent in ore suppedanei, ubi inclinati elevant pluvialis fimbrias, dum Sacerd0s benedicit p0pulum. In Expositionibus ver minus s0lemnibus, in quibus non adhibentur Ministri aeri , 0 munus implent Sacerdotes alii vel Clerici super pelli deis induti. Dum benedictio popul datur, ipse Sacerdos nihil dicere debet, neque licet aliquid interim canere possunt tamen organa pulsari suavi ac gravi 0nitu, qui sit aptus ad devoti0nem conciliandam, sicuti fit ad elevationem Sanctissimi Sacramenti in Missa. 3. Celebrans, data benedictione, ita c0lloeat super Corp0rale aeramentum, ut Crucifixi imago p0pulum respiciat et deinde
facta prius genuflexione descendit cum Subdiacono ad infimum Altaris gradum, ubi genu flexi ambo manent, am0to interim velo Celebrantis humeris a Subdiac0no, Vel, ut alii malunt, a Caeremoniari0. Interea Diaconus remanens in suppedane Altaris, re-p0nit Sacramentum in Tabernaculo, saetis ante et post debitis genuflexionibus : pr0pterea Instructi iubet, quod Tabernaculum per tale esse it doura riteners net Altare det Esp0sigi 0ne s. Quamvis ero deceat et congruat 0 munus per Dia00num expleri;
n0n est tamen necessario per eum implendum potest alter Sacerdos cum super pellice et St0la hoc ungi munere, idcirco Instructio ait cit iac0no, mi Sacerdote00 Stola s quemadmodum eri debet in aliis xp0sitionibus, in quibus non parantur Ministri acri. 4. Quaedam m0do elucidanda sunt, ut et quae in his servanda sit methodus, patefiat; et, si qui alicubi irrepsere, abususc0rrigantur, neve aditus pateat ad novos inducendos tam in hac s0lemnissima acti0ne, quam in aliis expositionibus, quae in una alterave celesia per anni circulum persaepe fiunt. Primum quaeritur: ui tenendus sit modus in danda benedicti0ne, cum in e designando Auet 0res ab aeremoniali Episc0porum aliquantulum dissentire si-
125쪽
deantur Quaestio haec delata sui ad Sacram ituum Congregationem in C0llen. 21 Marti 1676, sub hoc ubi : εἰ in
benedicend populum cum Smo Sacramento sit servandus modus in si ascriptus. Cum Sacerdos stat ante populum, Ostensorium ante pectus tenet, tum elevat illum decenti mora n0 supra caput, sed tantum
usque ad ocul0M et eodem modo illud dimittit intra pectus, mox iterum recta illud attollit usque ad pectus et deinde ad sinistrum humerum ducit et reducit ad dexterum et rursus ante pectus reducit, ibique aliquantulum sistit, quasi peracta ad omnes Mundi partes Cruce, eam etiam Vener3ndam omnibus praebet, tun gyrum perificiens, c0llocat stensorium super Altare P.
Miehuel uuldry et α; et ab eadem Sacra Congregati0ne responsum fuit Si placet,p0test observari supradictus modus, quem tradit idem Bauldi sin minus et Vandus est modus disp0situs in aeremoniali piscoporum lib. 2, cap. 33 n. 27, ubi requiritur tantummodo, ut eum eodem SSmo Sacramento Celebrans producat Crucis signum
super p0pulum num 15G3 dub. 2 . Uterque igitur m0dus in arbitrio est, iuxta ac
fert varia Ecclesiarum praxis. Utiqη commune est, qu0 signum Crucis super p0sulum pr0dueatur, quamvis acti Sacerdotis in eo producendo non sit uniformis. Cavalerius hoc Decretum resert om 4, cap. 9, Decret. 6 quod tamen, n0n ut in regestis legitur, sed nonnihil variatum suae acc0mmodat sententiae, ac ita c0mp0nit, ut Videatur aera Congregati nude, simpliciter et absolute probasse m0dum a Bauldryo traditum, alterum ver Caeremonialis, ut servari p0sset, tantumm0do indulsisse. Si quidem, restituto Decreto genuinae lecti0ni, longe diversus eiusdem est sensus. Nam quoad Bauldry modum utitur dictione, si placet, p0teSt, quae permissiva est quoad secundum, Servandus est, quae dicti praeceptiva est ita ut mentem Sacrae Congregationis eam suisse credimus, quod regula Caeremonialis principem l0 cum habeat, quin tamen res0rmanda sit altera a Bauldryo tradita, si haec alicubi in m0re sit. 15. Quamobrem ego, dum utrumque m0dum simul c0nsero, vix levissimum discrimen invenio. Quid enim Caeremoniale praescribit Ν0 aliud, nisi ε Vertit se ad p0pulum, et cum ill signum Crucis super populum facit, nihil dicens s. Igitur signum Crucis iubet, n0 m0dum servandum in eo producendo exponit. Quod Caerem0niale si
let, idem de Rituali dicito id Auctores
explicant et praxis, quae servatur in Εcclesiis Urbis, declarat. Siquidem, ut ait Me
clesiarum Urbis est, ut postquam Sacerdos reduxit Ostensorium ad latus dexterum, non debet rursus ante pectus reducere, Sed statim ad cornu Evangelii se convertere; et ita perficere circulum, sicut cum dicit, Orate fratres . Numquid non omnes in eo conveniunt, ut Signum Crucis sit producendum γΝumquid m0dus diversificat a regula, quae semper eadem est 2 Ubi igitur discrepantia 216. Dum autem piscopus vel Sacerdos benedictionem cum Sacramento populo impertitur, nihil dicere debet. Ita Caeremoniale piscoporum, ita Rituale Romanum, ita Instructio, ita Auctores omnes, qui de re hac scripsere. Si vis huius silentii rati0nem, ea in promptu est. Non enim Sacerdos est, qui benedicit populum, sed Sacramentum et Sacerdos hoc in casu non est nisi simplex minister nudumque instrumentum idcirco, antequam benedicat, deprecatoriam rationem recitat, dum vero benedicit, omnino silet Verum, ne p0 pullat tentio ad alia distrahatur obiecta, utque unice in id feratur quod maxime interest obsequium scilicet erga Sacramentum, qu0d ineffabili dignati0ne manibus Sacerdotis n0s benedicit, nec musici canere, nec Clericle circumstantes debent. Praeter Scripto rum placita, Sacra Rituum Congregationii decisi0nem habemus. 0 invaluerat in quo dam ppido Di 0ece sis Caputaquen. com munis etiam aliis Regni Neapolitani celesiis, ut testatur Catalanus ad hunc locum Ritualis Romani, qui tamen eum fortasse t0lerabilem dicit cum pus suum Scripserit. priusquam S. R. C. praesenti Decreto eum repr0baret), ut in actu benedicendi p0pulum cum Smo Sacrament 90pulus vel Ministri Altaris canerent versiculum Psalmi Benedicat nos Deus, Deus n0Ster etc. Sed cum huiusmodi mos Ecclesiae regulis contrarius videretur, r0gata sui Sacra Rituum
Congregati0, quae sub die s Februarii 1762,
resp0ndit et in benedicendo populum cum SSm Sacramento Celebrans nihil dicere, Cantores et Musissi nihil qu0que canere interim debent, ad praescriptum Ritualis R0mani et Caerem0Dialis Episc0porum, n0 Ob- Stante quaeumque contraria consuetudine num. 24GI ). Si, ut Supra Vidimus, nec λ. Dominus vobiscum a Sacerdote praemittendus est rationi, dum statim sequitur benedictio potiori iure mittenda est pre-
126쪽
dati illa vel alia quaecumque in ips actu
benedictionis, quando universale silentium devotionem conciliat et excitat assectus erga
17. Neque sit aliquis, qui censeat unum alterumve cantari p0sse versiculum, dummodo verba excerpta sint ex Missali et Breviario, aut saltem ex agris Scripturis, aut ex Sanctis Patribus, ut declaravi P0nti sex Alexander VII in Constitutione supra laudata Praeterquamqu0 qui ita pinatur adversus habet praelaudatum Decretum certum est insuper Alexandrinam Constituti0nem nihil habere commune cum specie Ostra ibi enim res est de tempore, qu0 Divina pers0lvuntur sticia, vel Sinum Sacramentum expositum manet; neque indulgentia illa extendenda est ad tempus et actum benedictionis, pr qua e Caerem0niali, Bituali, Instructione et Decretis l0nge diversa est regula, quae omnino Servanda ubique locorum St. 18. Atque hic n0l praeterire aliquas Sacrae Rituum Congregati0nis decisiones, quae omnino ab Ecclesia eliminant cautiunculas, etsi n0n profanas sed sacras, vulgari
sermone inaestivitate C0rp0ris Christi aliisque Ecclesiasticis uncti0nibus. Proposit0 enim dubio Num tolerabilis videretur abusus cantandi carmina, vel alia quaecumque verba italo idiomate, in Ecclesiis, in quibus reperiatur expositum Sinum Sacramentum , resp0nsum suit a Minime tolerandum abusum huiusmodi, sed vel adsit exp0situm Smum Sacramentum, vel DB,0mnino pisc0pus idem prohibeat in Ecclesiis canti0nes, Vel quorumvi Verb0rum cantum materno idiomate P. 19. Eruntne igitur omnin0 pr0scribendae breves quaedam cantiunculae, quae apud quOS-dam Missi0nari0s in more sunt; et sorte aliae, quae in una alterave Ecclesia cantari solent eodem actu, quo a Saeerdote cum Sacramento senedicitur populus, veluti sunt: Lodat 0gni moment si ii antissimo Saeramento si l0dat 0gni momeni Gesiis gliud di Di o di Maria uel Sacrament :vi adoro gni m0mento, o vivo Pan de Ciel gran Sacrament : Gesu, Giuseppe Maria vidon eo mi cu0r 'anima mi s ot aliae huiusm0di Si spectemus Decreta ac Ritualium Rubricas, etsi tales similesque cantilenae vere piae et laudabiles sint et dignae etiam adprobatione haud tamen essent ea
occasione modulandae, quia, ut Supra Π0tavi, in ea acti0ne ad rec0lligendos dirigendosque pi0s animi assectus, plurimum
c0nser devotum universale silentium. Nec propterea credas meum 8Se Sensum, quod 0mnino liminentur. Usus invaluit, eum tolerant Ecclesiastigi Praesules, sorte sine p0puli ossensione nequiret intercipi. quidem ei n0n assistit antiqua et universalis praxis, quae iuris disp0sitioni innititur abs0lute tamen dici nequit, qu0 pr0batae n0 sint
nam, Si n0n expresse, quadam tamen acquiescentia et t0lerantia cantari huiusmodi cantiunculae permittuntur. Quid igitur dicam Facilem arbitr0r 0dum simul c0nciliandi inductum morem, ubi nequeat abrumpi, cum disp0siti0ue iuris . um praebet Instructio Inn0centii l c0nfirmata a Clemente XII, servanda in se latione Sini latici ad infirmos Siquidem alia ex praescriptis regulis ea est g 52, quod in reditu ad Ecclesiam
Parochus benedicat populum cum aerament nihil dicens reposita vero Sacra Pyxide intus abernaculum, α prima di hiu-dere it fines trin0, dira a v0ce alta e divolae prosondamente inelii nato queste parole Si loduio e ingruatut 09ni 0 mento, e
tuiti gli altri risponderauno i Suntissimo
Divinissὶmo Sucramenti s. Ita fieri posset quoad versiculos et cantilenas, quae immediate ad Eucharistiam reseruntur. Nam, si quae sunt aliae, in quibus Dei para et Sancti invocentur, magis expediret ea canere, claus iam abernaculi sti0l0, antequam p0pulus discedat. 20. Cavalerius, qui t0m 4, cap. 9 Decret. 8, nullo m0d admittendas censet praelatas cantiunculas seu cantilenas, haud tamen repr0bare videtur, quod preces aliquae decantentur ex speciosis et approbatis
in Breviari et Missali ac Ritualia quinimo in circumstantia rep0 siti0nis qu0d tamen
nullatenus praestandum est benedicti0nis temp0re, sed magis cum Sagramentum post
benedicti0nem includitur in abernacul0 ad rem est valde apposita stropha, insulutaris ostia, quae a Caerem0niali pisc0p0rum lib. 2, cap. 23, in cantu pio et de-v0t in quasi simili circumstantia cantari
laudatur . Ibi num. 12. ac autem auctoritate magis c0nfirmatur m0dus supra indicatus servandus in cantiunculis concinendis, quatenus, ne offensi et Scandalum veniat, mos easdem cantandi nequeat impediri.
21. Sed et alia corruptela est pr0s liganda
et nimis crassus error 0rrigendus. Ait Catalanus auct0 certe non antiquus, sed recentissimus, qui sua ad ituale Romanum commentaria Benedicto i nuncupavit : In quibusdam Ἐcclesiis, cum cantatur
127쪽
u Genitor Genitoque, Celebrans accipitSSinum Sacramentum et cum dicitur, sit et benedictio, p0pulum benedicit semel. Sed hoc videtur, ut aut dryus notat, nimis
rusticum et est expresse contra Rituale Romanum ita mos iste n0 videtur permittendus. Hunc abusum, quem alias SerV3-
tum vidi in quadam insigni Urbis cclesia Presbyteris, qui se doctos iactant et sacrorum rituum SerVatores, iam merit improbarunt praeter aut dryum, Sarnelius tom. 7, pist. Ecclesiastici, et Macrus in Hier0lexic ver b. Benedicti P. Mir0 3utem adhuc erroneum illum obtinuisse morem in insigni aliqua Urbis cclesia, dum Catalanus scribebat, postquam . . . in Sabinen die 5 Februarii 1639, ad dubium: ε Quando sit danda benedicti cum Smo Sacramento in fine Hymni Pange lingua, an quand perVenit ad versiculum sit et benedictio resp0nderat In fine Hymni s num G GA). Cave tamen, ne materialiter accipias verba Decreti et in alterum incurras errorem, ut credas, ab80lut Hymno, immediate dandam esse benedictionem Sensus namque est, Ut SerVetur praescriptum
Caeremonialis et Rituulis de benedi eti0ne elargienda expletis Hymno, versiculis et
0rati0ne. Dixi nimis cra Ssum errorem ac 0mnino damnandum; nam, ut verbis utar Macri 00. Cit., ε notantur imprudentiae cur non etiam crassae et supinae ignorantiae 3 Sacerdotes, qui ad benedicendum
populum cum Eucharistiae Sacrament0, expectant id agere, quando nempe Chorus cantat verba Hymni sit et benedictio, nam sensus illius verbi benedictio non resertur ad nos seu populum, sed ad Smam Triadem, ubi benedictio laudem proprie sonat et sic ridicule populus loco rinitatis sub illis verbis benedicitur. 22. Alter invaluerat abusus et utinam ita esset sublatus, ut in aliqua adhuc cclesia non vigereti impertiendi duplicem benedictionem in Monialium Ecclesiis alteram nempe Versus horum se Ecclesiam interiorem M0nialium alteram versusp0pulum. Praeterquamqu0d huiusmodi mos adversatur Ritualis Romani disp0siti0ni, per quam Sacerd0ti unicam benedictionem impartiri conceditur, cuiusdam dissidentiae signum demonstrat ac si benedictio eadem, qua p0pulus in exteriori cclesia degens benedicitur, non se extendat ad aliam partem internam eiusdem Ecclesiae et manus Dei sit abbreviata. Ita a russat diis ad Rituale 0manum tit. 88, num . TQ videndus etiam Cavalerius t0m 4, cap. 9 Decret . . Quamobrem S. R. C., ad dubium An liceat Patribus Carmelitis ingredi Ecclesiam Montalium et ibidem benedicti0nem impartiri eisdem M0nialibus et deinde populo is resp0ndit Licere a tribus Carine litis ingredi Ecclesiam M0nialium, accedente consensu pisc0pi; ibique impertiendam esse unicam benedictionem Monialibus v. Sed quoniam abusus nihilominus gliscebat in dies multosque reperiebat autores, qui illum totis viribus tueri et sustinere nitebantur, eadem Sacra Rituum C0ngregatio Generali Decreto a s. m. io Ιc0nfirmato si Ad hanc reprehensibilem et a sacris ritibus et Ecclesiae praxi deviam consuetudinem radicitus convellendam praesenti Generali Decreto districte pr0hibet illam in p0sterum observari, etiamsi diuturno et immem0rabili temp0re ac usu convaluerit ac praecipit, ut Sacerdos sacram illam exercens functionem in quibusvis Ecclesiis Montalium, ubique loc0rum erectis, cuiusvis sint ordinis et Instituti, omissa speciali et separata Monialium benedictione, unicam tantum cum e0dem Smo Sacramento benedictionem interessenti p0pulo largiaturo die 1 Decembri 1773,
num. 4BDin. Huic Decret quis est, qui adquiescere non debeat ξ23. ei loci altera se iser discutienda quaestio : num scilicet Thuriserarius, dum Sacerd0s benedicit p0pulum, debeat incensare Sacramentum Silentium, qu0d tenent Caeremoniale, Rituale, instructio Clementina et Auct0res iere omnes, qui ceteroqui nihil miserunt de iis, quae in sacra hac
actione Servanda sunt, plane suadet hanc incensati0nem esse mittendam : nihil0minus Cavalerius ibidem Decret. 7, num . ,
et Tetamus, qui eum equitur, in Appendi c. cap. 3, artic. 6, num 45 et 48, in sin. innixi quodam Decreto, qu0 dicunt Romae
datum 16 Martii 1746 et Rubrica Missalisti tui. 13, existimant aciendam esse, vel saltem in arbitrio relinqui. Videtur tamen
magis congruere contrariam sententiam consentaneam silentio Caeremonialis, Bitualis et instructionis. Cur enim in his licet enumerentur ritus et caeremoniae omnes er-
Vandae, de hac una ne verbum quidem sit ΤΝ0 alia est rati0, nisi quia locum habere nequit. Si quaeris : cur Dicam : quia digni 0r, id est Sacerd0s, iam Sacramentum thurificavit, nec interior debet 0stea thurificationem iterare. Dum benedicitur p0pulus, supplet Vices incensi bonus ad0ra-
128쪽
tionis odor. Nec me comm0vent assertum
Decretum et Missalis Bubrica . Nam ad illud qu0d attinet, iam supra notavi decretum illud non reperiri in egestis . R. , ac penitus ignorari a qua Congregatione, Vel cuius auctoritate datum fuerit; et sorte nil
aliud est nisi privatum responsum ad 0nsultati inem factam alicui Rubricarum perit0, qui potius variam Ecclesiarum consuetudinem attendens, quam rati0num Vim, respondit Servari posse alterutrum . Quod vero spectat Rubricam Missalis, l0nge diversa militat ratio. Ide enim Rubriga praescribit in Missa s0lemni huriserarius genu flexus in cornu pist0lae ter iu- censat ostiam cum elevatur; et similiter Calicem, p0sit ingens in thuribulo absque benedictione, tum quia unica haec est incensatio, quae ad Sacramentum adolendum sit in Missa solemni, tum quia alius non est Thuriferario dignior, qui eo sungatur munere; nam Sacerd0 celebrat, Dia-c0nus ei assistit, Subdiac0nus impeditus est Patena, Caerem0niarius invigilat, ut quisque suo iungatur ossicio. Id de verum est, Ut in Missa desunctorum cum dignior Thuri se- rario Subdiaconus n0 sit impeditus, Sacramentum incensat, iubente Rubrica Subdiaconus n0n tenet Patenam post Celebrantem, sed tempore elevati0nis Sacramenti in cornu pistolae illud incensat contra vero dum benedicendus est p0pulus cum Sacrament0, curnam iteranda erit thurificati per colythum, si iam ab omnium in ea actione ministrantium dignissimo, Celebrante scilicet, peracta suerati Si has rationes parvi fieri portere existimas, haud contemnendum censeas Librorum ritualium silentium, qui certe hanc thurificationem demandassent , quemadm0dum iusserunt sieri ad Hymni cantum ante rati0nem.
Haec dixi, ne quid magis congruum mihi
Videtur, praeterirem ceterum absit, ut Velim turbas movere ac damnare consuetudinem, quae, licet minus conveniat, ritus tamen substantiam n0 laedit. Cum autem
eadem c0nsuetudo in bene multis Ecclesiis obtineat, dissicillimum esset eamdem penitus eliminare. 24. Tandem praecipit Instructio et L)0stia c0nse grata si doura c0nsumare ella Messa, in quella mattina omella seguentes;
et per hoc notat Cavalerius ad hunc locum)docemur eam neque integram, neque in partes sectam fidelibus posse distribui ; et per h0 c0nfirmationem recipit Decretum
aliud, qu0 a n0bis alibi exp0nitur scilicet
tOm. 4, cap. 4 Decret. 2); absumi denique praecipitur m in quella mattinam et laseguente , ad praecavendum periculum
cori'upti0nis quod si absit, nil vetat diutius custodiri, dummodo brevi altera Expositio
facienda sit. Verumtamen n0 hae tantummodo rationes sunt, pr0pter quas iuxta sanctionis praescriptum, consumi debet Η0stia vel in Missa celebranda immediate post Repositionem, vel saltem in altera ex Missis postera die legendi; sed et alia est cum enim xpositi fiat quandoque in Ecclesiis
Contra ternitatum, aut in aliis, in quibus vetitum est retineri Augustissimum Sacramentum expediens erat, ut hanc regulam poneret Instructio, ne Sub praetextu Xp0sitionis vel demandatae vel permissae, indebitum ius Ecclesiae illae sibi assererent et usurparent. de Sacra Rituum Congregatio C0nsraternitati S. Sebastiani Terrae Curtii, quae consuevit exponere Smum Sacramentum occasione uadraginta orarum, indulsit eius retenti0nem usque adsequentem diem.
cli circos tanti a sare ait ira irri verenga cone voltare te palle at Sm Sagramento . 1. Paucis Verbis plura circa eamdem rem haec sancti iubet. Declarat principio per m0dum regulae, quod n0 licet in solemni Expositi0ne uadraginta orarum conciones ad populum haberia permittit nihilominus breve aliqu0d coll0quium, n0nde mane, sed vespertinis horis absolutis, excitandi causa adstantes ad devotionem erga tantum Caritatis Mysterium. Id tamen
non in arbitrix relinquitur sed additur
129쪽
necessaria conditio de obtinenda prius licentia vel ab in Vicari vel ab eius Vicesgerente: quae quidem licentia non valetore tenus data, sed script tradenda est, ne piis fraudibus locus relinquatur, utque U-clesiarum Praesides de acultate oncessa non aequiv0 cum habeant documentum. Quae sane conditi communis respective est Ecclesiis extra Urbem, cum non liceat concionari, nisi prius obtenta ab Episcopo veni a. in l0c0rum ordinarii, non rati0ne Instructionis, sed sacr0rum canonum V i, avim advertere debent num conveniat huiusmodi licentiam impartiri et quatenus c0ncedant, simul praeseribant m0dum, ne quid bsequium sacrament debitum depereat. Stricte loquor de xpositione uadraginta Horarum, cuius institutum cum sit adoratio perpetua, haec non patitur, ut Oncionibus p0pulus ad alia distrahatur. Ideo brevia illa solumm0do permittuntur colloquia, quae in eumdem sinem diriguntur et idem servant biectum. quidem Romae regula ad amussim Servatur, nec, qu0d sciam, ulla est Ecclesia, in qua temp0re Exp0siti0nis huiusmodi c0lloquia habeantur. Optandum, ut in simili circumstantia idem ubique SerVetur. 2. Praescriptum extenditur ad Ecclesiasqu0que Regularium, aut quocumque m0d0 privilegiatas, quarum specialibus exempti O-nibus et indultis hac in parte lex derogat, quae tamen ex in hac specie ad Urbis Ecclesias tantummodo limitatur. Quid ergo extra R0mam 2 Succedunt Ordinarii loc0rum, sed stant integra privilegia, si quae
Apostolica auctoritate alicui reperiantur c0ncessa. Quoad Regulares Vero servanda sunt
Tridentini Concilii Sess. 5, cap. 2 Decreta, ita ut, si extra Ecclesias suorum Ordinum conciones ad populum habere debeant, n0naliter hoc ungi munere poterunt, nisi b- tenta licentia ab Episcop0 quatenu Vero id in ipsorum Ecclesiis praestandum Sit, sola indigent benedictione Patet hine, qu0d si loc0rum Ordinarii opp0rtunum ducant, ne in Ecclesiis pleno iure sibi subiectis et
n0 exemptis, conssiones habeantur tem
p0re Exp0sitionis, p0ssunt denegare licentiam etiam Regularibus; sed etiam p0Ssunt qu0ad ipsas Regularium Ecclesias saltem in directe. Quum enim publica Sini Sacramenti xp0sitio, nec a Regularibus in pr0priis Ecclesiis fieri queat sine licentia pisc0pi, is p0test, dum licentiam impartitur, etiam praescribere modum et quasdam servandas regulas: idcirco et praecipere, ne, durante exp0siti0ne, 0nciones habean
3. Qu0ad Urbem vero lex non limitatur ad 0las Exp0sitiones Quadraginta Horarum, sed generatim comprehendit quascumque alias, ita ut nemini liceat in his c0nci 0nari ad 0pulum, nisi habita prius ab Em Vicari 0, vel eius Vicesgerente, licentia et alterutrius benedictione. Erit 0rte quis, qui, cum legat in Instructione: solendo ared 0p li Vesperi qualch breve sermone per eccitare i se deli alia dev0gi0ne vers ilSS. Sacramento ita accipiendam regu lam hanc existimet, ut et etiam in his minus s0lemnibus Expositionibus n0n liceat matutinis h0ris conciones haberi et harum
subi est tum vel sandum semper i0re circa Sacramentum. 0 hic est sensus Instructi0nis, quae in prima sanetionis parte disponit solummodo de conci0nibus ex Superiorum Venia quand0que permissis in Exp0siti0ne Quadraginta 0rarum, quae habendae sunt p0st Vesperasci et versari circa subiectum, qu0 magis congruit tempori et circum- Stantiae, quam circa quidquam aliud : siquidem in ea n0n tam attendi debet sola Sacramenti exp0sitio, quam institutum eiusdem, causa et sinis. Ad alias Exp0sitionesqu0d attinet, diversa est rati : haud Instructi iubet, ne conciones haberi possint matutinis h0ris, nec praescribit quod esse debeat conci0num subiectum, sed s0lum-m0d praecipit, ne habeantur, nisi obtenta licentia et benedictione. 4. Et revera in Urbis Ecclesiis perquam frequentes huiusm0di Expositiones sunt, nullaque est dies, quae iisdem careat. In his plerumque habentur c0nci0nes, quae
tamen ad Sacramentum n0 pertinent; sed versantur circa alia biecta, quae circumstantiis magis convenire videntur. In estivitatibus Dei parae et Sanctorum, in praeparati0ne ad easdem novemdialibus vel triduanis precibus institutis nonne haberi p0 terunt sermones de eorum laudibus, unde ad virtutes imitandas excitemur Si expositi fiat ad postulandum divinum auxilium in Christianae Reipublicae necessitatibus, ad avertenda flagella, quibus propter peccata merit amigimur, si ad gratiarum actiones De reddendas pro acceptis beneficiis, si ad suifragandas desunctorum
animas: nonne maxime c0nvenit, ut Si quae permittantur sensti 0nes fiant iuxta exigentiam asuum, rerum et circumstantiarum, resp0ndentque sint, propter quam Sacra illa iuncti peragitur
130쪽
3. Si qui vero ad huiusmodi habenda
colloquia ex praesidum Venia assumantur, eos vel Sacerd0tes vel saltem Diaconatus Ordine insignitos esse iubet Instructio : ac insuper in h0 obeundo munere superpellice uti debere, etiamsi ex Regularibus Ordinibus sint tam in pr0priis, quam in
alienis Ecclesiis Stolam ver adhibere aeque omnibus vetitum est. Non est cur quaeram ei l0ci causam, quare instructi0 saltem iac0natus Ordinem in iis requirat, qui, ut 0 sungantur ossicio seliguntur aut alteram quaestionem discutiendam mihi proponam num Clericis in minoribus c0nstitutis quandoque liceat praedicare, praesertim si ad aliquod ex Regularibus Institutis, quae pluribus gaudent privilegiis, pertinerent Τ Si de his dissererem, extrach 0rum canerem. Quidquid sit de iure, de regulis generalibus, de Episcop0rum iacultatibus, de privilegiis i dinum regularium,
de limitationibus eici in nostro rerum themate lex peculiaris attendenda est, quae municipalis est quoad Urbem et secumfert obligationem relate tantummodo ad conciones habendas occasione rati0nis Quadraginta Horarum. Ad hanc igitur omnes utriusque Cleri tenentur. Eamdem vim habent aliae duae conditiones appositae de superpelliceo adhibendo sine tota e coli pendente. 6. Quamquam ver in Urbe relate ad alias Expositiones aliasque cclesiasticas iunctiones, in quibus Ecclesiae institutum, Missalis et Ritualis Rubricae Stolam adhiberi non iubent, eius usus sit interdictus, ob eas, quas supra attulimus, rati0nes: alibi tamen, extra Urbem scilicet, ubi eam adhibendi in conci0nibus invaluit usus, etiamsi c0nciones habeantur coram Sacrament0, aut patente aut vel obduct0, 0- terunt concionatores ab huiusmodi 0re non declinare, tum quia lex municipalis est, tum quia in hac instructionis santione eisudem usus non interdicitur rati0ne Sacramenti exp0siti, sed ob longe diversum motivum, qui peculiaris cum sit pro Urbe tantum, omnes alias conciones universim complectitur. Quoad ver superpelliceum lex Instructionis religiose servanda est etiam a Regularibus, si quandoque iisdem, durante ratione uadraginta Horarum, concionari permittatur. Quod si sermo sit de aliis concionibus, quae requenter in una alterave Urbis cclesia habentur, Sacrament exposit0, eadem lex
non obligat Regulares, qui in proprio sui 0rdinis habitu eo iunguntur munere 4r0pterea extra Urbem ita poterunt etiam in oratione uadraginta orarum. Siquidem proprium est Regularium, ut distinguantura ter Segulari extra Sacramenta et alias ecclesiasticas iuncti0nes, in quibus Rituale superpelliceum omnino exigit eum non adhibere ideo in Processionibus proprio ordinari habitu induti incedunt. Quod vero magis est, Caerem0niale Episcop0rum, agens de Regulari sermocinante ante piscopum lib. 1, cap. 22, hanc ponit regulam Si autem uerit Regularis, erit in habitu ab ipso deserri solit in concionando, qui
est proprius et ordinarius Instituti Perperam autem, et nesci quo iure Cavalerius tom. IV, cap. 7, deer. 29, num 5, 0co verb0rum, quae de Caeremoniali sunt recitata, sequenti utitur lectione : Si autem
fuerit Clericus Regularis, erit in habitu suae Religionis. Perperam dixi nam plures diversasque Caeremunt alis editiones consului, neque in ulla ea Verba legi, cum Caeremonialis Rubrica agat de Religiosis ex ordinibus monasticis aut mendicantibus, non
autem de Clericis Regularibus, qui, cum habitu non distinguantur a Clericis Secularibus, possunt, imo debent, in c0ncionibus habendis uti super pellice : ideo Catalanus ad eum logum apte n0tat Sacerd0s simplex ex Clericis tam Secularibus, quam
Regularibus . . . super pellice et St0la utatur . . . Si autem Serm0nem habiturus Regularis fuerit, idest ex rdine monastico vel mendicantium, habitu suae Religionis tunc utatur deserri solito in conci0nando. L0nge clari 0r est Rubrica Caerem0nialis Romani Augustini Patritii nomine Marcelli CoreJrensi evulgati, quae agens de habitu sermonem habituri lib. 3, cap. 8, it 3, hanc ponit regulam : Ille qui rat . . . in Cappella, si est pisc0pus vel Abbas, cum pluviali 0rat . . . si est in serioris ordinis et in appella porta Cappam vel Roch et tum, cum illis orat; si non portat Ochetium,
tunc raturus assumit Cappam tantum sine R00heti . . . Mendicantes et alii Religi0si orant in suo habitu et tit. 4, cap. 6 Religi0si 0 Praelati orant in suo habitu. Nec alia est regula, quae habetur in Caeremoniali Paridis Crassi lib. I, cap. 40 4 et si illum sermonem scilicet coram Episc0p0 facturus sit Clericus Secularis, tunc indutus c0tta, si autem Religiosus, insu habitu quotidianos. Ex his igitur patet,
Monach 0s et Religiosos mendicantes superpelliceo uti debere dumtaxat, si Romae concionaturi sint coram Sacramento Xy0-