장음표시 사용
191쪽
nica I Novembris b decursum vel clavae omnium Sanctorum, vel Festi altioris ritus solemnitatis atrocinii translati protrahi debeat usque ad Adventum. Quae igitur Missa erit legenda Id nondum declaratum fuerat a S. R. , quia ad hanc usque diem quaestionem hanc definiendam nemo pr0 posuit et quamquam dit 0r Calendarii Clericorum Regularium Minorum illae Matriten solicitus uerit de Vesperis ordinandis in concurrenti Festi Patrocinii translati, cum est Expectationis artus B M. V. ut ex Deci et 7 Marti 1779, non ullum movit Dubium quoad Missam. Haec igitur quaestio
enodanda supererat itaque cum, ut principio notatum est, huiusmodi est iam neque ad peculiare Mysterium reseratur, neque habeat Missam propriam, et 0rte c0ngruere possent officium et Missa de tempore d- Ventus, si dies adsignata semper incideret in Adventu quemadm0dum in Basilica Patriarchali S. Mariae Maioris, ubi Festum Translationis imaginis affixum est D0minicae ultimae Ianuarii, et semper de e sit ex peculiari privilegi 0, etiam in occursu Septuagesimae, Sexagesimae aut uinquagesimae, assignatum est Discium cum Missa B. M. V. de tempore a ativitate ad Purificationem. Sed qu0niam Missa de Patrocinio
non est Votiva, nec Votivum est sticium; et raro ac accidentaliter accidit ut Festi translatio protrahenda sit usque ad Adventum, n0n universaliter ab omnibus, sed ab
aliquibus tantum, qui illud trans serendi in casu impedimenti gaudent indulto, nec pro repositione ullam habent diem liberam ante Adventum magis expedire Videtur, qu0d nihil immutetur, nisi Antiphonaci ad Matutinum in ossicio, et vers. ad Graduale in
Missa Secus enim in casu praefatae translati0nis opus oret aliud ordinare ossicium, qu0 temp0ri quidem congrueret, quin tamen necessario id requirat Festivitatis obiectum cum illud, qu0 recitamus, aptissimum sit ad implorandum potentissimum Dei parae Patrocinium. 0u0ad secundam Dubii partem in Anti-ph0na et q. VII magis convenire videtur lectio: 'uum Sanctum Patrocinium: quam Tuam unctam Festivitatem, praesertim apud Franciscan0s ex peculiari Rubrica, quae legitur ad Dominicam secundam Novembris, videlicet Omnia, ut in Festo ad Nives et in mei parv0, praeter lectiones secundi 0cturni in sine Antiphona ad Mugnitie at et q. VII dicitur Tuum
Ad DB in VII. curnam excitetur h0c dubium et quaenam sit dubitandi ratio, nec video, nec intelligo. Nonne clara est Bubrica de Antiph0nistinalibus B. . . num 3, ubi legitur: ε Dicuntur autem exis genibus, praeterquam in diebus Dominicis a primis Vesperis Sabbati et toto temp0re Paschali , Ad quem Rubricae locum notat cl. Gavantus num. 17 ε Distuntur flexis genibus praeterquam in diebus D0minicis a primis Vesperis Sabbati, ex C0ncilio Nicen et Syn0d Turonensi b Dominicam Resurrectionem v et num etiam clarius a Sicuti hic standi ritus incipit a primis Vesperis
Dominicae, non a media nocte, ita desinit in occasu s0lis eiusdem D0minicae more Indulgentiarum et 08 occasum 80lis non est amplius standum in Oratione . Itaque si Rubrica praecipit standum esse in Dominicis si id sit ob 0minicam Resurrectionem; si a primis Vesperis usque ad occasum solis D0minicae non genuflectitur si regula standi urget rati0ne diei, non rati0ne iscit recta consequitur, qu0d regitans Matutinum cum Laudibus pro Feria secunda ante e casum s0lis diei Dominicae, ad finalem Antiphonam stare debet. Iure autem dixi, standum esse rati0ne diei, n0urali 0ne ossicii; nam etiam in hypothesi, quod
rubrica satis clara n0 esset et ambiguitatem involveret; nihil0minus ex constanti Ecclesiae praxi mne Dubium solvitur. 0nne stamus in Dominicis, etiamsi haec vacent,
prout accidit in illis, quae occurrunt a Nativitate D0mini ad piphaniam Ν0nne ste-xis genibus restitamus finalem Antiph0nam, dum reponitur sticium Dominicae die ieriali, scilicet 30 Decembris, vel dum anticipatur aliter in Feria una ex Dominicis post piphaniam, vel 23 post Pentecosten Longe secus fieri pus oret, si regula standi non a qualitate diei, sed a qualitate mcii, petenda esset. Igitur quodvis ossicium sit,
satis est qu0d in Dominica persolvatur ante terminum praescriptum ad standum, ne sit genuflectendum. Quoniam vero termini diei D0minicae n0n sunt a media ad mediam noctem, sed a primis Vesperis ad solis occasum; de cessat regula standi, si post Occasum solis recitetur Matutinum pro sequenti Feria secunda Apte igitur Gavantus prosequitur: ε Quod hi n0tent, qui Vespere recitant ossicium Feriae secundae p0st Salutati0nis Angelicae signum datum sub no
Adiu BiumVli I. ac super controx et Si avideri potest adii itatio ad dubium quartum
192쪽
Decreti supra relati. Sed quoniam non simpliciter petitur : num in Chor recitandum sit sticium parvum . . . sed etiam quaeritur num retinenda sit laudabilis consuetudo illud legendi in duplicibus, necn0 Octavis Paschatis et Pentecostes; ideo iis, quae dicta sunt, aliquid pro casuum diversitate adiiciendum superest. Rubrica, quae habetur in Breviari Roman ante mcium parvum . . . haec est a Non dicitur quando sit Isicium novem Lecti0num, nec
in Vigilia Nativitatis Domini, nec in Feriis
mai0ris hebdomadae, nec in ira Octavas Paschatis et Pentecostes . Qua posita et literaliter accepta Rubrica, negativo resp0nSoabsolvenda ore omnis quaestio et mittendum praefatum Offcium etiam in semiduplicibus, quia in his aeque ac in duplicibus
suit Sacra Rit. Congregati in Troiana Septembris 160 proposito ubi respondens: Dictam Ecclesiae Troianae laudabilem consuetudinem recitandi issicium parvum B. M. V. in Choro etiam in D0minicis diebus et Festis semiduplicibus servandam esses et iure id quidem. Nam S. Pius V in Constitutione 9uod a nobis postulat te sub initium Breviarii Romani legenda, postquam decreVerat absolvendos esse ab onere ossicii parvi
persolventes privatim horas Canonicas, continuo ddidit Hoc autem concedimus sine praeiudicio s. consuetudinis illarum Ecclesiarum, in quibus ilicium Parvum Beatae Mariae semper Virginis in horo dici c0nsueveratis Generalis cum sit huiusmodi reservatio, quin Constitutio coerceat vel declaret 0nsuetudinem retinendam esse dumtaxat in diebus serialibus aut sestivis ritus simplicis palam fit sapientissimum Pontificem praeservatum v0luisse laudabilem morem recitandi ossicium Parvum etiam in duplicibus. Videri possunt hac super rema-vantus ad Rubricas Breviarii sect 9, cap. l, num 5 et seq. et Guyetus in 0rι0l0gia lib. 4, cap. 19, qua est. 4 et 5.
Ad unisu IX. Etsi Rubrica Missalis simpliciter iubeat 4 Cum dicit scilicet Celebrans et incarnatus est, usque ad et homo factus est, inclusive genuste cliis nec tamen declarat num utroque genu vel uni00
faciendum id sit nihilominus universalis
Ecclesiae consuetudo ea est, ut unico genu
hoc fiatu et ratio est, ut Celebrans sit ad Surgendum expeditior. Ad hunc Rubricae locum Meratus inquit: ε Genu flectit unico genu, extendendo hinc inde digitos iunctos
et utramque manum usque ad pulsus extra
C0rp0rale super Altare ad facilius surgendum s. Quinimo etiam in die a talis D0mini et in est Annunciationis . . . genuflectendum esse unico genu in Missis lectis, Scriptores de re Liturgica d0cent et praxis Ecclesiae probat quamvis in Missa sol semni ad illius versiculi cantum tam Sacerdos, quam Ministri, omnesque de Cierogenuflectent utroque genu, ac in genuflexi 0ne perseverent usque ad finem versus. Ita etiam agerer in Bitu aeacte servando
in tit. 6, g in hoc Symbolo: Ubi agens de
genu flexi 0 ne ad verba Et incarnatus etc.
haec habet : a qu0d in Missis privatis etiamin est Annunciali 0nis Beatae Mariae Virginis et in tribus Missis de Nativitate D0mini, non utroque, sed unico genu solum-m0d genuflectendum esSe etc. .
S. C. indulgens Parochis udertinis sa- cultatem deserendi t0lam in Ecclesiasticis stinctionibus, posuit limitationem, simulque c0nditionem se in casu, de quo agitur dum-m0d collegialiter incedant , ne per indultum aliquid additum Parochorum iuribus
censeatur et ne qu0 Collegio concessum est, singula membra sibi datum arbitrentur.
Etenim non ita convenit Parochis St0lae delatio, ut semper et ubique pro lubitu sine discrimine, extra exercitium mei simulque ordinis, ea uti possint. Errant qui putant Stolam esse iurisdictionis signum. Distinctivum Udii est in illis dumtaxat actionibus, quae sacrum illud exigunt indumentum et quamquam agatur de actibus, qui omnibus
Sacerdotibus cummunes esse 90SSunt, nequeunt tamen exerceri sine speciali mandato, nisi a Parochis. Siquidem Stola Sacerdotale est indumentum, quod omnibus PresbJteris aeque convenit, Sed non semper bene vero in onficiendis et administrandis Sagramentis, ac in Sacramentalibus. Ideo nec piscopi Stola utuntur, nisi dum P0ntificalia aut Sacerdotalia munera Xercent, vel aliud praestant, qu0d Servatas0rma Libri aerem in talis, Stolae exigat delationem. Sacr. Rit. 0ugr. neque ebdomadari in canendis Divinis ossiciis asesse Stolam adhibere pluries declaravit, qu0 ε tantum in Sacramentorum administratione et coniecti0ne adhiberi debeat .
ita in Alexanen. 7 Septembri 1658, in altera Dalmatiarum 4 Augusti 1663 et nuperrime sub die T Septembris 1816 nedum
193쪽
id ipsum generali Deci et confirmatum iuit, sed insuper additum: ε Consuetudinem in
contrarium esse abusum per locorum ordinarios omnino eliminandum s. eque ad contrarium m0rem, quem p0tius repr0bandum abusum dicam, cohonestandum quaerip0sse qui essugium putet ab antiqua cclesiae disciplina, Can0nibus Synodorum et
Sanctorum exemplis. Primis namque Ecclesiae saeculis l0nge diversa erat Stolae i0rma, di Versus usus. Tunc enim multo latior et extensior vestis erat quotidiana, qua
Sacerd0tes a Laicis et in serioribus Clericis distinguebantur. Hinc in pist0la Ni 0laici ad Galliarum Episc0pos, legitur Per quam scilicet St0lam quid aliud, quam acerdotii declarantur insignia Τ, et in Capitularibus Car0li Magni et Ludovici ii cap. 8l
statutum est, ut si resbyteri sine intermissione utantur rari propter disserentiam Sacerdotii dignitatis , Concilium Moguntinum anni Can. 28 iubet: ε ut Presbyteri Stolam deserant sine intermissi0ne :et Roterius Veronensis Episcopus Epist. Synodi g. tom. 2 Spicile g. praegepit ut nullus Sacerd0s sine St0la in itinere incedat . Etsi vero aevo S. Th0mae Cantuariensis St0lae sorma ab antiqua iam suisset immutata et diversus eiusdem usus evasisset nihil0- minus a Stolam iugum Christi suave deserebat circa c0 um diebus ac noctibus γ' Apud abillonium in rae sat ad Saecul. Benedici num. CVIlI. Certum est tamen id a pluribus saeculis obtinuisse, ut Stola rationem dumtaxat habeat sacri indumenti, a pr0pterea nequeat adhiberi, nisi in consecti0ne et administratione Sacramentorum et in Sacramentalibu8, iuxta Rubricarum et Ritualis disp0sitionem.
Nulli bi ver legitur, quod delatio Stolae
nedum signum sit Sacerd0 talis Dignitatis, quando exercitium ordinis eiusdem usum requirit, verum etiam habeatur ut signum iurisdicti0nis. Veteris disciplinae immutatioqu0 ad sormam et usum, nequit efficere, ut qu0 prius p0nebat discrimen inter acerdotes et Laicos, ac interiores Clericos, Vaserit p0stea iurisdictionis indicium ; ita ut Stolae delati ex iure competat Parochis in
quibusdam acti0nibus, quae sicut cum exerciti ordinis coniunctae non sunt, ita nequeunt St0lae usum exigere. 0lus Romanus P0nti sex in signum supremae Universali potestatis, quam a Deo sibi datam ha bet et exercet in toto orbe Cath0lico Stolam
non solum adoram, sacrisque actionibus,
sed ubique desert Ide legitur in Caeremoniali S. B. E. Augustini atritii sub nomine Marcelli 0rgyrensis evulgato, qu0d Pontifex a numquam debet exire in publicum sine Stola v. Non me latet Scriptores nonnullos, ac eos praesertim, qui agunt de re Parochiali, quoad usum Stolae relate ad Parochos iurisdicti0nis nomen usurpare. Sed si bene sentio, iurisdictionis nomen c0nfundunt cum ossicii simul ac r-dinis exercitio. Nemo invidet Parochis de lationem St0lae in quibusdam actibus, qui ad ipsos privative pertinent, neque ab aliis p0ssunt exerceri, nisi de Parochi iussu aut consensuri et Stola utique in his denotat Osficium, qu0 exercent, non autem iurisdictionem, nisi iurisdicti lato m0d accipiatur pro actuali exerciti 0ssicii, quod exigit St0lae usum id veri sistatur in funeribus de- sunctorum, in quibus Par0 hi St0lam adhibent quousque exercentissicium raep0nuntdum alter subintrat in eodem munere. Hinc fit, ut Parochus, associando unus, Stolam retineat in transitu per altei ius territorium, exuat Ver0, dum ultimum vale dicit defuncto ad ianuam Ecclesiae, in qua est tumulandus. Cur autem ita quia transiens per alterius territorium actu exercet ossicium, quod St0lam requirit perventus ad Ecclesiam tumulantem, eiusdem ossici exercitium cessat. Quod si revera Stola esset signum iurisdictionis, dimittenda s0ret, statim ast alienum territorium ingreditur. Atque ita Sacr. 0manae Rotae intelligendae sunt Decisi0nes, quae afferri possent. 000d si Stolae delatio signum esset iurisdietionis, Benedictus XIV haud concessisset Parochorum Collegi eiusdem usum in publicis supplicationibus ipso Supremo ast0repraesente sed h0norificum hoc signum eis dedit, ut 0bile ips0rum Collegium a eae teris Presbyteris distingueretur, eodem ser- me mod0, qu Capitula distinguuntur ex usu ochetti, linutiae aliisque id genus Insigniis. Sed qu0niam privilegia cnon X- tenduntur de casu ad casum, ut ait agnanus ini Decret. cap. 21 ne pro dilat. Dep0enitentia et remissione et cap. lim, everb signitio ideo idem Sapientissimus P0ntifex, dum C0llegium Parochorum illo insignivit Pi ivilegio, cautum simul voluit, ne uti eodem p 0ssent illi ex Par0ch0rum coetu, qui a C0llegi separati cum suis incederent Capitulis veluti apparet ex edietati lege evulgata ab tunc temporis Cardinati Vicari et asservata in Vicariatus Secretariae Tabulario. Hinc sit ut Stolae usus in Parochis haberi nequeat tamquam signum iurisdictionis,
194쪽
nisi lato modo accipiatur pro exerciti pr0prii ossicii, ita ut ossicium sit cum actuali
Ordinis exercitio coniunctum. Qua significatione retenta, Vix usurpari 0 terit iurisdictionis vocabulum quoad delati0nem cadaverum et exequias super iis peragendas.
Adhibent utique Stolam in aliis pluribus stinctionibus, quae ad ipsos privative pectant; sed ideo adhibent, quia huiusm0diaetiones Stola delationem necessari requirunt, uti sunt Sacramenta, Sacramentalia eici, minime vero ad demonstrandum
per extrinsecum illud signum, qu0d ipsi sunt designati Ministri, et iurisdicti0ne ruuntur. Quod si acti n0n exigeret Stolae usum sit nihilominus eam Parochus deferre vellet, interverteretur I do adhibendi sacra paramenta, Stolaeque delati ut vana quaedam ostentatio habenda oret. Pone casum, quod in solemni supplicati0ne ducenda per ambitum alicuius Parochiae, Sanctissimum Sacramentum deserat aut Cardinalis, aut Episc0pus, aut Can0nicus, aut alius simplex Sacerdos is dumtaxat debet uti Stola, neque Parocho licet eiusdem delatio, quia
actu non exercet mcium Sacerdotale erga
Sacramentum. Quod si alicubi id fiat, repr0bandus abusus est, et ad vanam ostentationem reserendus, quasi Paroelio liceret adhibere Stolam sine actuali exercitio r-dinis per ambitum Par0chiae. Si in piscopus in sua Dioecesi Processionem sequitur, in qua vel Canonicus, vel alter Sacerdos desert aut Sanctissimum Sacramentum, aut Sanctorum Reliquias, non sibi Stolam imponit, quia actu non exercet ossicium P0ntificale aut Sacerdotale, licet in sua Di 0eces plenam habeat et exerceat iurisdictionem eritne permittendum Parocho intra
limites Parochiae, quod pisc0po in sua Dioecesi 0 licet Patet ergo delati0nem
Stolae non esse signum iurisdicti0nis. Αtque ei loci suscitari quis posset an Parocho sas sit assumere Stolam, dum assisti Baptismatis et Matrim0nii Sacramentis ab altero administratis 3 Pro negativa standum esse n0 dubitori quia simplex prae- Sentia, etsi necessaria, non est Sacerdotalis ossicii actuale exercitium clarius dicam: praesentia Paroelii non est cum ordinis exerciti in actuali Sacramenti administratione 60niuncta Si praesentia requiritur, haec suum den0tat ius, non autem Stolae delati0, quam acti sine actuali Ordinis exercitio n0 exigit Actio cum tali exercitio coniungitur, ut supra notatum est, in delati0ne et unere defuncti. In Q. is mamque Parochus non solum praestat praesentiam,s sed actu exercet mcium, in quo Stola adhibenda est, intonando Psalmos, restitando
Preces, aspergendo aqua benedicta cadaver, aliasque ad Ritualis praescripti l m sacra caeremonias peragend0. Contra vero in administrandis Sacramentis Matrimonii et Baptismatis, ille dumtaxat t0lam deseri edebet, qui actu administrat, n0 autem a-r0chus, qui simpliciter assistit; et licet id
ratione muneris iaciat, osticium tamen Ordinis non exercet. Neque arbitretur quispiam a Par0chis hisce in casibus adhibendam Stolam saltem ut muneris distinctivum. N0n enim hoc est a iure datum, vel privilegi concessum. 0n a iure, quia, si ev0lvas univers0 Iuris Canonici Codices, habebis Stolam esse dumtaxat Sacerdotale indumentum. Non ex privilegio, quia si rati0nem habeas illius, quo Benedictus XIV Collegium Parochorum Urbis decoravit, latearis portet indultum fuisse n0 singulis, sed universo corpori, dum omnes scilicetc0llegialiter c0nveniunt, ac pr0inde privilegium Benedicti num trahi non posse ad casus, in quibus unus Parochus praestat suam praesentiam, sed Ossicium, quod St0lam requirat, actu n0 exercet. Me instituti ratio non seri, ut hac in re illustranda diutius immorer. Quae dixi sat superque esse arbitror, ut quisque intelligat SacramC0ngregationem iure merito in Decreto supra relato cum limitati0nem, tum c0nditionem 3pp08utSSe, ne Parochi, eo reti indulto, abutantur, putentque sibi licitum
usum t0lae extra casus a Sacra Congregati 0 ne contemplatos, veluti sunt interventus ad Synodum, publicae Supplicationes, aliaeque unctiones, in quibus Parochi unitim et c0llegialiter conveniunt. Si quis plura velit, consulere poterit Tractatum de Sacris utensilibus cl. Viri Fabii de Albertis cap. 3 7 et .
Ad Duaisu I. Dubium hoc obscurum est. Videtur tamen in eo p0stulari Num amovenda sint a propria sede, ut ad proximam Dominicam transierantur, illa Patronorum Festa, quae de praecepto serVabantur, priuS- quam prodiret Apostolicum indultum reducti0nis et translationis Festorum pro Utriusque Siciliae Regno an potius ratio dum-
195쪽
iaxat habenda sit eorum Sanctorum, qui in p0sterum in principes Patronos erunt sorte assumendit Clara namque est dispositio Brevis, quae comprehendit Patronos omnes tam elect0s, quam eligendo nussa quippe fit distinctio, im directe de Patronorum Festis agitur quibus adiungium sit praeceptum abstinendi ab peribus servilibus ;quae dicti intelligenda praesertim est cum de praeterito, tum de praesenti statu ita ut sensus sit a Festa illa Patr0n0rum, quae huc usque in die propria solemniter sub
utroque praecept Servata sunt, in posterum transferantur ad proximum diem Domini cum . Quod ver aeque provisum sit
Festis ill0rum Sanct0rum, quorum electio in Patronos alicuius Civitatis vel Loci in
posterum fiet, non est dubitandum. Quamobrem sapienter Sacra C0ngregatio respondit Dispositionem Brevis comprehendere mnia est Patr0norum principalium, tam quoad tempus praecedens, quamqu0 ad subsequens P. Ad Duuiu II. Festa Patronorum perpetuo astixa certae Dominicae immediate p08t diem pr0priam, vel alteri pro casuum diversitate assignatae adnumerandae non sit BiFestis mobilibus, nisi lato m0d0, quia Cilicet 0n semper ea deni die mensis celebrantur habent tamen certam sedem, aqua n0nnisi accidentaliter queunt amoveri. Vere mobilia censentur et sunt illa, quae
pendent a Cyclo Paschali, idcirco et Festa, de quibus modo res est, mobilia dicenda
forent, si D0minica assignata esset X. gr. tertia p0st Pascha, quarta post Pentec0sten etc. quae singulis annis Variant.
sorma revis datis a s. m. Pi V Super reductione Festorum pro Dioecesibus subiectis in temp0ralibus Potentissimo Regi 0russiae, indulta legitur translatio ad Sabbatum vigiliae Festorum, quae a die propria am0ta in Dominica infra clavam reponenda perpetu erant. Cum igitur par sit ratio, eadem dispositio sequenda erit. Immo si fieri contingat de loci Patrono in die Dominic0,
et seria secunda occurrat Festum quod Vigilia gaudet, in praecedenti Sabbato anticipanda, haec pro utr0que prodesse poSse videtur. Sed quia c0ntingere Olest, Ut Utriusque vigilia proprium ossicitum habeat, et non tantum onus abstinentiae et ieiunii; ideo diversa ratio tenenda est, et in casibus particularibus recurrendum ad Sacram it. Congregati0nem, quae iuXta O-rumdem diversitatem, providebit Id melius declarabitur in altera ex sequentibus adn0tationibus. Ad Dunluv IV. Si est Patroni principalis assignata est in perpetuum certa determinata Dominica nunquam in posterum varianda, nisi per accidens in oecursu Festiaequalis ritus, sed maioris dignitatis recta consequitur, quod gaudere debet omnibus indultis, privilegiis, praerogati Vis, quae principalium Patron trum estis competunt, ac proinde etiam Octava Quid autem si non habeantur Lectiones pr0priae r singulis Octava diebus Provisum satis est per Rubricam, quae tit de Octavis num 4 generalem dat regulam ; deinde vero, quia liquand pr0priae lectiones desunt quoad Patronos principales loc0rum, ita prosequitur Intra Octavas vero Patroni, vel Titularis Ecclesiae, vel alterius Festi, quod in aliquibus Ecclesiis c0nsuevit una cum Octava celebrari, si apud illas Ecclesias n0n habeantur propriae et adprobatae lectiones pro secund et terti Nocturno, infra octavam repetantur te eti0nes positae in C0mmuni Sanctorum, si de Sanctis fiat glava, ali 0quin, Lectiones diei estio. Non ita multo post, adpr0bante S. R. Congregati0ne, evulgatum ivit clavarium Romanum 3 l. P. a Vanto, qui in praefatione adnotat ad prae satam rubricam: c in habentur, in hoc scilicet clavario, approbatae lecti0nes pro clavis propriis, et communibu Sanctorum. Quod si in tertio N0cturno c0mmunes non deserviant aliquibus estis, quae
videlicet proprium habent Evangelium : eo casu post dictum Festum in quo legi debet proprium vangelium cum sua 0milia in sequentibus diebus infra Octavam lege vangelium in Missa et ossicio vel
primum, vel aliud congruentius de communi cum suis omittis . . . in die ver0 octava legatur in terti Nocturno, ut in die festo, si pr0priis careat s. uatenus huiusmodi teneantur regulae, dissicillimum erit
dari casum, cui per easdem satis, consul tum non Sil.
Ad cuiuM VI. Cum agatur de I 0corum peculiaribus atr0nis, nulla habenda rati est regulae, quae in plurium stici0rum aequalis ritus occurrentia obtinet. Res est de perpetua translatione ad Dominicam. In hac autem plura oceurrere et varia impedimenta p0ssunt, quibus generali disp0siti 0 ne opportune provideri nequit ideo S. 0ngregatio, p0stquam generaliter respondit D0minicas primae et secundae classis, et Festa aequalis ritus, sed maioris di-
196쪽
gnitatis impedimentum p0nereri simili addidit: κ Si Dubia occurrant, habebitur ratio
in casibus particularibus . Forte tamen aliquis r0gabit curnam D0minicae secundae classis, h0 est interioris ritus, nequeant admittere huiusmodi Patronorum Festa, quae, ut supra dictum est, habere debent ut propriam perpetuamque sedem diem Dominicum, in quem transferuntur; quandoquidem iubet rubrica, ut in Dominica secundae classis fiat de est dupl. primae classis Og currente Facile dubium s0lvitur, si advertatur rubricam l0qui de accidentali occurrentia, n0 autem de assignatione perpetua D0minicae 2 classis pro celebrando Festo rit dii p. classis. Porro id accideret quoad Festa ill0rum Sanctorum Patr0n0rum, quae Semper, aut sere semper, incidunt in Adventu et uadragesima. Nullatenus proinde licet huiusm0di est non accidentaliter, sed perpetuo transierri ad aliqua ex D0minicis secundae classis, quae iuxta cclesiae instituta plenae sunt mysteriis, ac s0lemnibus adnumerantur. Quid
igitur Ubinam huiusmodi Festa collocanda γUt mihi videtur, illis, quae occurrunt a Septuagesima ad Dominicam in Albis, aliqua assignari 0 terit ex D0minicis p0st Pascha
aliis vero, quae cadunt in Adventu, per anticipationem aliqua ex Dominicis mensis Novembris. De hac anticipatione exemplum habemus in prae sat Brevi s. m. ii Sexti pro Di 0ecesibus in temporalibus subiectis B0russiae Regi, in qu assignatur pro Festo S. Laurentii Dominica antecedens, quia subsequens reservabatur S0lemnitati Assumpti0nis Beatae Mariae Virginis. Rogata ero Sa Cr. Rit. C0ngreg. in Gnesnen. Quid agendum de est S. Ioannis Baptistae, ubi est Ρatronus principalis, si in sequenti Dominica iaciendum sit de Festo S. Ap0stol0rum Petri et Pauli item de Nativitate
B M. V. si in sequenti Dominica ccurrat Festum S S. Crucis Titularis Ac tandem de Festo S. Apostolorum Simonis et Iudae, ubi erant principales Patroni, impedita sequenti D0minica, ob c cursum Festi omnium Sanct0rum n0luit rem definire, sed resp0ndit: εἰ Secretarium cum Sanctissim s. Sanctissimus ero iuxta mentem Congregati0nis declaravit Ad . Si Festum SS. Ap0st 0l0rum Petri et Pauli occurrat vel in Sabbat0, vel in Dominica, vel in eria secunda p0st Festum S. 0annis Baptistae, eo casu tantum in iis l0cis, ubi S. Ioannes Baptista est principalis Patr0nus oppidi vel pagi eius Festum transierendum esse cum 0ssicio et Missa ad 0minicam praecedentem cum Vigilia in Sabbato etiam praecedenti od 3. Festum Nati vitalis B. M. V.
transferendum esse ad Dominicam praece dentem od . Ut ad primum f. Ita autem provisum, ut simul consultum s0ret occurrentiae Vigiliae, quia utraque habebat Iscium et Missam propriam. In casu nostro omnino necessaria est anticipali 0, quia, cum anni cursus c0mplementum habeat in mense Decembri, nulla Dominica superest assignanda est Patr0ni qu0 cadit in Adventu, et Festis Natalitiis obiiciet 0rtasse quis Sacram C0ngregationem ad dubium
antedictaemnesnen plaudendo voto Magistri caeremoniarum, qui insinuaverat celebrandam esse solemnitatem in Dominica privilegiata Ossicium vero trans serendum iuxta Rubricas, anticipali 0nem denegasse. nimvero prop0sit dubio secus respondendum n0u erat, cum non alia, nisi de antissipatione duorum Festorum particularium quaestio esset sed quoniam modo innumerissere diversisque casibus consulendum St, neque omnibus et singulis una eademque
regula aptari p0test ideo Sac C0ngregatiores p0ndit habendam esse rationem in casibus particularibus, quia, attentis peculiaribus circumstantiis singulorum, prout magis expediens erit, providebit. Nam, nisi Festis illis, quae perpetu occurrunt in Ad Ventu vel uadragesima provisum uerit vel per anticipationem, vel per translationem ad certam fixamque Dominicam eorumdem Octavae n0 accidentaliter, sed constanter
Ad Dufisu X. Si annuntiatur in Mar- yr0l0gio pridie quam celebretur Festum, qu0 transfertur accidentaliter, potiori iure annuntiandum erit in Sabbato illud, quod
a Sua sede perpetuo amotum collocatur in Dominica intra Octavam, vel in alia perpetuo assignata iuxta casuum diversitatem, tamquam in sede pr0pria. Et qu0niam tranStati accidentalis non est, Sed perpetua, Se
cumque trahit Octavam et Vigilia in illa annuntiari debebit in subsequenti Sabbat0,
haec autem in seria sexta Festum praecedente, quatenus tamen Vigilia habeat m-cium; nam illa improprie Vigilia dicitur,
quae solum habet abstinentiam et ieiunium, ide0que non annunciatur in Nartyrologi 0. Ad Dufiu Μ XIII. Cum iuxta casuum di Versitatem non una generalis regula aeque omnibus inservire possit, iure idcirco S. C. resp0ndit et In casibus particularibus providebitur P.
197쪽
lendum Sm pro abs0lutione quoad praeteritum in casu etMys responsum suit: in d 0 2. Assirmative . Ad DuHIL MI. Duo sunt, quae SSmus Dominus Noster per Literas in urina Brevis expeditas di 10 Aprilis anni proxime praeteriti ad consulendum conscientiae, simul que Succurrendum egestati et necessitatibus e0rum, qui ex labore et industria vi-Vunt, provide clementerque indulsit Primum, quod in utriusque Siciliae Regno,
praeter Festa nominatim enumerata rig0- rose servanda sub utroque praecepto, in aliis nedum p0ssint servilia opera exerceri, Verum etiam esset stricta obligati interessendi agro. Secundum, quod est Patronorum principalium una cum mei et Missa transierantur ad diem Dominicum proxime sequentem. Sed per huiusmodi dispositi0nes nihil prorsus immutatum sui qu0ad ritum ossiciorum, nec der0gatum specialibus concessi0nibus, nisi in ea pal te quae respicit praeceptum, quod modo per prae satum
Breve sublatum est. Hisce adnumeratur Festum . Antonii Patavini elevatum ad rit. dup. 1 class. cum Octava, et sub utr0que praecepto servandum. Quippe per antedicti Brevis indultum remissum est onus illud sub praecepto servandi, sed nihil in novatum qu0 ad ritum et indulgentiam. Quod si S. Antonius in aliqua Civitate vel oc0 sit unicus aut principalis Patronus, iuxta formam praefati revis, ad proximum Sequentem Dominicum diem eiusdem Festum erit perpetuo transserendum nisi pisc0pus, utens facultate sibi tributa in altero Brovi sub datum diei 15 ctobris, eiusdem que servata sorma indulgeat ut propriam sedem retinere valeat cum omnibus praero-
gaii Vis in privilegiis, quibus latro u0rum
Festa distinguuntur. Ad uniuMGV Quum ob P0ntificium Indultum nihil sit immutandum quoad ecclesiastica Ossicia, recta consequitur ar0ch0S, recurrentibus estis, in quibus populus Olutus est ab obligatione audiendi Sacrum, teneri ad applicati0nem Missae pro popul0
eodem pr0rSus mod0, qu tenebantur priusquam c0ncederetur Indultum. tque ita declaratum sui a Sac Congregatione Concilii di 28 Marti 1801 in Camerinen . in qua, propositis duobus dubiis, Videlicet: si 1 An diebus estis de praecepto a s. m. io II suppressis sit applicanda in suturum Missapi 0 0pulo in casu te. 2. An sit c0nsu-
Αd usitIM I. Tam clara est dispositio primi Brtivis, ut dubitandi locum non relinquat En verba Indulti Festa autem
Patronorum principalium . . . . I ADSserantur cum respectivis ossiciorum et Missarum celebratione ad proximum diem Dominiciam s. ex igitur non solum extrinsecam solemnitatem trans serendam esse iubet, Verum etiam quaeque ad ecclesiastissum ritum pertinent peragi mandat Clarius dicam, vig0re indulti Festum Patroni principalis celebrandum est in die Dominic tamquam in propria ede, tam qu0ad ch0rum, quam quoad 0rum. Quae igitur rati excitandi dubium Quod si vota p0puli requirant ne Festum principalis Patroni am0
mniter celebrentur ut antea in die propria, p0terit ordinarnis uti iacultate ei oncessa in posteriori Brevi diei 15 ct0bris labentis anni, servatis tamen conditionibus in illo praeceptis. Quae ver in Calendario contingere p0 terit singulis annis variatio, n0n est causa sussciens declinandi a dispositione primi Brevis. 0que magi8, quia
variati huiusmodi tanta n0 est, quae magnam inserat vel perturbationem Vel 0nsus i0nem in Calendari0. Nonne multo plures Variationes sunt, quae singulis annis fieri debent ob diversum occursum est0rum Mobilium P
Ad DuBIDMII. ec .item video cur h0c dubium excitetur Clara est primi Brevis disp0siti Sauctorum et Solemnitatum ossicia et Missas tam in iisdem abrogatis Festis, quam in eorum Vigiliis retineri sicut prius et in quacumque Ecclesia celebrari mandamus . t iure quidem nam p0tissima lati0, qua Smus Dominus Noster reductionem Festorum pro utriusque Siciliae Regno clementer indulsit, ea fuit, ut Populorum c0nscientiae consuleret, et eorum, qui in Sudore vultus sui panem c0medunt, indigentiae provideret quae ratio non valet quoad Ecclesiarum onera et Chori ei vitium, ne indultum datum est ad Clericorum comm0dum Silenti potius
tegenda est, quam excutienda sutilis illa ratio, quod cantus intercipiendus sit, quia
198쪽
p0pulus, estis sublatis, in Ecclesiam requens non convenit. Numquid enim cantus in sacris peragendis ossiciis inductus est adventante p0pulo et non potius ad hon0randum Deus hymnis et canticis Sublata equidem sunt Festa ad succurrendum p0put 0rum, ac eorum praesertim, qui ex industria vivunt, egestati et necessitatibus; sed non de cessare debent Sacerd0tes, Levitae et Clerici, qui ad chorale nus tenentur vel cclesiarum serviti sunt addicti, a c0nsuetis Ecclesiasticis ossiciis, quae
cum cantu aut ex instituto, aut ex Consuetudine, aut ratione est quod celebratur,
aut ex alia quacumque causa, peragi 0-lent.
Ad ustu I. Etsi ex Rubricarum praeseripto in singulis diebus D0minicis, sive fiat metum de Dominica, sive de Sanctis,
Missa carere Symbolo nunquam debeat haec tamen regula suas habet limitationes, nec Symbolum admittunt Missae votivae privatae, si quae in die Dominico celebrentur. Equidem, si spectetur Rubrica, nequelint in die Dominico Missae votivae celebrari, nisi solemnes sint, et pro publico Ecclesiae b0no, in quibus dicitur Credo, et etiam Hymnus Angelicus, quatenus Missae qualitati conveniant; quod adeo Verum est, ut Sacra Rit. 0ngregatio, quamvis indulserit Missam Vativam pro Sponso et Sp0nsa, etiam occurrente Festo ritus dupl. qu0d non sit primae vel secundae classis excepit tamen dies D0minic0s, vel alios de praecepto Ser- Vand0s, eo quia Missa votiva pro Sponso et Sp0nsa sin est pr0 re gravi, public0que Ecclesiae b0no, sed privatis adnumeratur. Verumtamen quod dispositi 0 ne luris n0n admittitur, quandoque si ex privilegi 0. Ita accidit in Basilica Lauretana, ubi Missae omnes, quae in Sacello imae Domus celebrantur, quibusdam dumtaxat solemni0ribus exceptis diebus, V0tivae semper Sunt de Sancta Maria. Ita etiam in Patriarchali Ecclesia Assisiensi olivam de Sancto Franci Sc quotidie celebrari speciali privilegio concessum est. Ac tandem S. Congregati0C0ncilii indulget Sacerd0tibus visus tenuitate laborantibus, ut quam memoriter tenent, vel sine multa dissicultate legere p0ssunt, Missam V0tivam B. Mariae Virginis, etiam in diebus Dominicis ac solemni oribus Iestivitatibus valeant celebrare. Huiusmodi autem Missae V0tivae, quae ex p0stolico indulto leguntur in diebus Dominicis, nequeunt habere Symbolum. Possem id comprobare auct0ritate Scriptorum de re liturgica, ac praesertim erati ad avantum part l, tit. 4, Secti0B. X, num 46, et Guyeti in Hort0l0gia lib. 4, cap. 2 , num. 13. Sed quid iuvat privatas Auctorum sententias perquirere et asser re, dum S. R. Congregati0ni Decreta, omnes dirimunt contr0- versias Quo ad imam D0mum Lauretanam ad Dubium Quando celebrantur Missae V0tivae de B Virgine in praenarratis se-stivis diebus videlicet in Dominicis, necn0 in estis Apostolorum, ac aliis duplicibus ae etiam infra Octavas, an rati0ne praedictarum Festivitatum in eis Cred recitari debeat s Sub die 13 Ianuarii 1674
resp0nsum sui Negative, nisi in illis
Missis votivis tantum, quae solemniter pro re gravi, et publica Ecclesiae causa celebrantur . t quoad Sacerd0tes caecutientes ad quaesitum An semper Sacerdos ex indulto celebrans Missam . Mariae Virginis in D0minicis dicere debeat Credo , sub die 12 Novembri 180 declaratum fuit
etiam in D0minicis omittendum Symbolum . Si rationem quaeras, cur mittendum sit, iacile est eam reperire quia nempe huiusmodi Missae v0tivae ex induit celebrandae nihil habere deben commune cum Missa et ossicio Dominicae Eademque de cauSanon dicitur Symbolum in Missa Litaniarum Maiorum, etiamsi Festum S. Marci e currat in Dominica in Albis. Rogata namque S R.
Congregatio in Mutinen die 25 Sept. 1688, An in Missa Rogationum in est S. Marci indidente in D0minicam in Albis dicendum
esset Credo Vs respondit Gegative rationemque addidit, scilicet: e Non est dicendum Credo, quia est Missa Ferialis s et confirmatum id ipsum sui die 5 Septembris 1706. Nam occasione impressionis novi Missalis, inter alia petitum fuit c utrum
in Rubrica tit. 1 de Symb0l addendum sit illud diei 0 debere in Missa de Rogati0nibus in die S. Marci, quando estum cadit in D 0minica , Cui quaesito resp0ndens Sacra C0ngregatio iussit: ε Imprimatur in principio Missalis cum aliis Decretis illud emanatum sub die 5 Sept. 688 in una Mutinen . . Si igitur in Missa Rogationum dici nequit Symbolum, quia Missa Ferialis est, ita etiam mittendum erit in Missa V0tiva privata, quae licet vigore privilegii legatur in D0minica, non desinit esse Votiva lure igitur Sacra Congregatio pr0p0'
199쪽
sit dubio respondit: c iuxta alias res0luta,
Ad DusisΜ ΙΙ. Quod ratio sive C0llecta Superioribus imperata sit mittenda in Festis it dup las tam certum est, quam quod maxime. Declaratum id lege a Sac Congregat die T Augusti 1627, quae
ad Dubium: a an ratio, Deus refugium nostrum, quando Sanctissimus eam pro re gravi dicendam iub0t, dicenda sit etiam in estis primae classis 3 respondit: Ἀ0 esse dicendam s. Nondum tamen definitum fuit num eadem regula locum obtineat in duplicibus secundae classis quamobrem iurecl. vir Ioannes Canonicus Fornici alter ex Ap0stolicarum aeremoniarum Magistris hac Super re consultus, censuit id, quod nussa est certa lege sancitum, ex rubricarum disp0sitione deductive esse firmandum. Quamvis enim duplicia primae vel secundae lassis, quoad maiorem min0remve solemnitatem
et permulta privilegia inter se disserant pleraque tamen habent, quae sunt utrique communia inter hae illud est, quod neutra admittat commem0rationes de infra clavus Festorum, nisi haec ex solemni 0ribus sint, quae a regula generali excipiuntur hinc ob paritatem rati0nis dici posse videtur neutri rationem imperatam esse adiiciendam. Dubium tamen oritur, quia si occurrat in dupl. secundae classis Festum rit simpl. fit de hoc commemorati in Missis privatis, quamvis in dupl. primae classis non fiat. Cur igitur dicenda non erit orati imperata, si legitur de est simplici Enimvero illati non valet. Ide Missa in est rit dupl. secundae classis admittit c0mmemorationem est simplicis, quia nisi ea fieret in Missis privatis, eo ann foret omnino mittenda imo et etiam semper qu0 ad simplicia illa, quae quotannis incidunt cum dupl. Secundae classis, veluti est Festum Sancti Adriani Martyris in solemnitate Nativitatis B. Mariae Virginis. Id vero non accidit de die intra Octavam, quia si haec silet occurrente duplici secundae classis, obtinet tamen in aliis diebus. Concludi hinc p0sse videtur, qu0 nec ratio imperata l0 cum habere debet, quia si in occursu duplicis secundae classis non legatur, dicitur tamen in reliquis anni diebus
non exceptis. His accedit principum Ecclesiarum Urbis praxis, quam Sequendam esse putat clar. Gavantus pari. 1 tit. IX, adnum. 16 qui p0stquam dixerat ex Decreto S. Congregationis rationem imperatam omittendam esse in dupl. primae classis, ita prosequitur: ε In aliis vero secundae classis communior usus insigni 0rum Ecclesiarum Urbis est, ut neque dicatur in issis privatis, nedum in solemni, a qua sola excluditur commemoratio de Festo simplici; quae consuetudo mihi placet s. Sed quoniam nec ulla habetur p0sitiva lex, quae in simili occursu omittendam eam esse iubeat, neque ullum Decretum, quo declaretur id qu0d 0n est iure definitum, ac varia insuper est Sacerdotum et Ecclesiarum praxis ideo sapienti consili S. it. Congregatio confiimans Decretum alias latum de omittenda ratione imperata in duplicibus primae classis, qu0ad alia secundae classis arbitrio Sacerdotum relinquit eam addere vel mittere in Missis lectis. Excipit tamen Missam Conventualem, quae Sicut ex rubricarum praescripto respuit commem0rati0nem Festi simplicis, ita nec admittere debet rationem imperatam. Ad D Bis III. Cum de uno e0demque simul ossicium et C0mmemorationem fieri
vetitum sit, ut omnes B0runt, pari ex rati0ne recolenda iterum non est in secunda
0rati0ne memoria illius Sancti, cuius inh0norem blatum est Sacrificium, vel haec Disci resp0ndeat, vel Missa ex illis sit quas V0tivas dicimus servari nihilominus in his debent qualitas et numerus rati0- num quas Rubrica praescribit. Quid igitur agendum, si celebretur Missa v0tiva de Sancto Titulari, in qua secunda ratio debet esse I cunctis, et per litter. N. ibi signatam eiusdem Titularis memoria recolenda indicatur Satis ne erit, eadem ratione retenta, n0men itularis mittere, vel Otius aliam, quae prima est ad petenda sus-sragia Sanctorum, illi sussicere Regula petinequit a Rubrica, quae in Missis votivis de
B M. V., ne iterum de ea fiat, rati0ni cunctis, alteram de Spiritu Sancto substituendam iubet; et in illis de Sanctis Α-postoli Petro et aut 0rationem Concede nos tumulos tuos de . . In neutra ex his Missis potest surr0gari ratio C0ncede, quae inter diversas prima est, quia in hoc etiam cum B. M. V., tum Sanctorum p0st0lorum peculiaris sit mentio. Nihil0 minus cl. Gavantus ex hac Rubrica quaestionem sibi pr0 ponit pars 1 tit. X, num 15 An similem ob causam in Missa votiva de Patrono seu Titulari, qui n0minatur in liti. . in Orati0ne I eunetis debeat fieri similis mutatio , Et resp0ndit: ε Satis esse in eo casu Vel tacere in Oratione ce unctis n0men latroni sei Titularis, ne de AEO-
200쪽
dem bis fiat menti in C0llectis vel nominare poteris vice illius alium pro tua
devotione . Gavant adhaeret Guyetus, lib. 3, cap. 29, quaestion. 7. Bene quidem sed haec est privata Scriptorum sententia, qtlam Sacra C0ngregati non reiicit,im adprobat tanti tamen n0 est ponderis, ut pro certa regula habenda sit, et n0n alius potius Sacerdotum arbitrio relinquendus sit modus, scilicet rationem A cunctis commutandi in aliam Concede, quae similiter est ad petenda suffragia Sanctorum. Non alia certe de causa, nisi liberum sit acer-d0ti vel unam p0tius quam aliam legere, dum sit alterutra districte n0 praecipitur; vel in aliqua circumstantia, veluti illa est, de qua in ubi pr0p0sito, praeceptam in aliam c0mmutare. En igitur ratio, qua Sacra Congregatio facultatem relinquendam esse duxit Sacerd0tibus vel mittendi in orati0ne I cunctis nomen Titularis aut ali 0ni, vel potius legendi illam, quae prima est inter diversas, scilicet Concede quae3u
Ad Du Bisu I. Regula generalis est, qu0d nemini liceat a propriis sedibus officia Sanct0rum amovere. Non enim exturbanda Ossessi est, nisi alidae conssurrant circumstantiae, quae ad id qu0dammodo impellant. Hoc de verum est, ut S. R. C. declaraverit am0tionem huiusmodi respecti-Vamque translationem nec fieri posse ab Episc0p0 0ci Ordinario. Ita in Syracusana Decembris 630: nam, ut in altero Decreto die 24 Novembri 1685 sancitum est: Sanctis in Calendari R0mano deseriptis extra propri0 dies n0n 0tuisse nec p0sse assignari alteram diem fixam et sedem propriam, absque auctoritate Sed is post0licae . Dubium oriri posset quoad mei d0n0V0 Concess0, quae Vel pro Ecclesia Uni Versali, vel pro aliquo Regno, Provincia, Dioeces etc., si non in pr0pria quod Saepe nequit , in die prima non impedita coll0- cantur. Aecidit quandoque, ut aliquo in loco alius Sancti sub eadem die celebretur m cium aequalis vel etiam s0lemni oris Ritus;
quid igitur in hoc casu indulget S. Congregatio, ut mei noviter concesso assignetur ab pisc0p prima dies vacua, ut patet ex Decretis, doctis adnotationibus a P. Cavali eri illustratis Tom. 1, cap. 9 Decret. 12 et 13. Videndus etiam Tetamus in Append. ad Diarium Liturgi 00-Can0nico-M0rale cap. num. 19. In ca Si proposito id accidit, cum enim Capitulo, Ca-n0nicis et Clero Cathedralis Pisaurensis saeta potestas suerit rec0lendi sub ritu duplici
Festa Sanctorum Romanorum Pontificum, novis hisce estis certae assignandae erant sedes, quatenus alia est aequalis vel superioris ritus iampridem occupassent dies ad ea celebranda in Martyrol0gi n0tatos. Hae in specie Calendari Director consulto annuente et adprobante pisc0p0 ad proximiores n0n impeditos dies nunquam postea immutandos p0tuit ossicia illa noviter concessa mandare, quae in propriis, ab aliis iam praeoccupatis, locum habere nequibant.
Quod si id pro regulae generalis limitatione
tenendum est, multo etiam magis obtinet in speciali casu occurrentiae du0rum m-ciorum ex noviter concessis in eadem die,
veluti reapse illa sunt Sanctorum Urbani Papae et Mart. et S. Gregorii Vl Papa et Cons. quorum memoria fiebat die 5 ait: eo tamen discrimine, quod Festum S. Gregorii gaudebat ritu duplici, illud Sancti Urbani ritu simplici, sive potius solam habebat commemorationem. Postquam vero Sub uno eodemque ritu utrumque Festum celebrari concessum est, cum nequeant in uno
Ossici simul comprehendi, quia Urbanus Martyribus adnumeratur, Gregorius Consessoribus necesse hinc est alterutri aliam adsignare sedem. Cui nam vero Illi certe, qui licet 0tior in Ritu fuerit, posteri0r tamen est in Venerati0ne et Cultu, ac utpote Consessor in paritate cedere debet Martyri,
qui l0nge prius pr0priam habebat sedem in die 5 Maii, licet ritu simplici gauderet; ergo cum modo par sit utriusque ritus, a pr0pria Sede . Urbanus exturbandus n0 est, pr0ptereaque trans se reudus S. Greg0rius VII ad primam diem non impeditam in h0 quippe casu non 8 V0luntaria et arbitraria immutatio, Sed neces-8aria, ac, ut ita dicam, coactiva. Neque in
contrarium sensum Valet ratio ex eo petenda, quia Calendarii Director, ut primum indulta fuerunt Pisaurensi athedrali um- morum P0ntificum ossicia, illud S. Urbania movit transtulitque ad diem 28 Maii Namqu0 perperam gestum est pro insecto habetur, et corrigendum erratum. Minus vero altera pr0dest, rep0nenda in more universalis Ecclesiae celebrandi Festum . Gregorii VII die 5. Si quidem l0nge priusquam