장음표시 사용
201쪽
Ecclesia S. Urbanum, licet ritu simplici, venerabatur, et modo etiam simul cum Sancto Gregorio veneratur, de uno aciens sticium, de alter simplicem commemorati0nem. Sed fieri id nequit, ubi aequali ritu
uterque colitur. Utique servari uni sormitas do bet sed quantum fieri potest Secus peculiaria l0corum sticia s0rent expungenda, quia huiusmodi turbant uni sormitatem : ideo qui induit gaudent celebrandi sub ritu duplici est Sanct 0rum Pontificum, cum nequeant semper sequi Calendarium Universale, se c0nsormare debent Calendariis principum Urbis Ecclesiarum, quae in iisdem celebrandis ossiciis, dum nihil obstat, ordinem tenent in Martyrol0gi 0 sin minus, quod posterius est ad primam diem n0n impeditam amandant, tamquam ad propriam sedem. In eo tamen erratum est, quod S. Gre-g0rio I assignata sit dies 28, quae non est libera, cum in ea communiter fiat de S. 0 nisaci IV P0nt et Cons. cuius natalitia dies pariter est 25 Maii, sed in assignatione proximi 0ris diei, S. Greg0ri praep0nitur, quia isto anterior est. Quamobrem rite n0tavit diligens caeremoniarum Magister ab hac S. . . rogatus in suo disertissimo V0to, qu0d Pisaurens Capitulum eumdem ordinem tenere debet, quem tenent Calendaria Patriarchalium et C0llegiatarum Urbis, in quibus dies 28 adsignata est S. Bonifacio 1 et 29 S. Gregori VII. De hac re sorte nimis. Non inutilem tamen adnotationem hanc ore arbitr0r, quia licet agatur de casu particulari, nihilominus regulam praebet in similibus servandam, cum non uni Pisaurens Cathedrali, sed pluribus Dioecesibus indulta sint mei Sanctorum Romanorum Pontificum. Ad Dusis Mest. Cum Missa celebretur pr0 exp0nendo Augustissimo Eucharistiae Sacrament0, cumque in ea duo consecrenturi0stiae, altera pro Sacrificio, altera pro exp0sitione acienda post Missam, plane ODSequitur in eadem legendam esse Collectam de Sacramento. Nemo est qui de h00 quaesti0nem moveat. Plura Sunt . . . De creta, quae pro huiusmodi Missa certas dant regulas omnino servandas praecipue Vero
in Fanen 6 Decembris 1653 siquidem a S0dalitate Sanctissimi Sacramenti qualibet tertia D0minica in singulis mensibus Supplex
instruebatur agmen ad Sacram circumserendam ueharistiam. xcitata contrOVel Sia, num quae praecedebat Missa, cantanda esset de Dominissa cum commem0rati0ne Sacramenti, vel p0tius de Sacramento cum commem0ratione Dominicae Dubium delatum sui ad ac Rit. Congreg. quae illud diremit, respondens Missam in dicto casu celebrandam esse de D0minica, seu de est duplici, si in illa die occurrat, cum commemoratione Sanctissimi Sacramenti ad 0rmam Rubricarum Missalis .iei autem loci ab re non est percunctari, quonam in loco haec C0llecta ponenda sit Huic dubio per eamdem Sag. C0ngregationem provisum fuit, data regula, qu0d commem0ratio Sanctissimi Sacramenti sat 0st omnes rati0nes de praecept0, et in dupl. primae vel secundae classis unienda sit rationi Festi sub unica c0nclusion 3 vel rationi Dominicae,
si in ea occurrat Festum primae vel secundae classis. Ita in Burgen 29 Iunii 1736, in queri. 3 Marti 1661 et 0rdinis Min0rum de Observantia S. Francisci Provinciae C0ncepti0nis . . . in Regno Portu galliae. Quid autem si post Missam non sequatur Processio Eritne hoc in casu mittenda commemoratio Cur dubium hoc pr0p0natur, non video cum nulla occurrat dubitandi ratio, quippe C0mmemorati fit non
ex causa Processi0nis, quae extrinsecam U-get 0lemnitatem, sed ex motivo Venerati0nis debita Sanctissimo Sacrament0, quod palam Fidelium oculis adorandum exp0nitur, vel statim post Missam collocetur in Thron0, vel processionaliter circumseratur. Plura addere possem ad spartam hanc illustrandam libenter tamen abstine0. Cum
enim, ut iis nonnullis doctisque Viris id
p08centibu8, 0rem gererem, dare constituerim Commentaria quaedam ad Instructionem Clementis XII de rati0ne 4040rarum
ad en0dandas quaesti0nes, quae saepe in- Surgunt, incompto Serm0ne, Sed pp0rtune
digesta Sacrae Liturgiae studiosi habere in iis poterunt tum quae ad huiusmodi Dubii
solutionem c0ndunt, tum alia plura, quae circa expositi0nes tam publicas, quam pri-
C0nsecrati tam Altaris stabilis, quam Ara Viat0riae seu portatilis, quoad essentiales preces, ritus, Solemnitates eadem 0mnin est in eo tamen differt, quod l-tare p0rtatile seu lapis, in cuius medio Sacrae Reliquiae reg0nduntur, in superficie dumtaxat aera linitur unctione contra Vero in Altari fix nec transferendo, alia adhibetur Sacra unctio, qua dapis angulis
202쪽
coniungitur et connectitur cum inseri0ristipite seu structu la atque hoc paci non unus lapis, sed integrum Altare consecratum censetur. Ideo execratur ra 0rtatilis, si vel en0rmiter fracta suerit, aut i O- latum Reliquiarum sepulcrum execratur Vero Altare fixum , etiamsi sine vi0latione sepulcri, si vel solus lapis a stipite am0Ve3tur. Ita Alexander ii Cap. Id haec, de Consecrat. Ecclesiae vel Illuris εἰ haec si Altare motum fuerit, aut Lapis ille solummodo supp0situs, qui Sigillum continet,c0nfractus, aut en0rmiter diminutus extiterit debet denuo consecrariis. Et in Cap. 0uod eod. titulo K Altare vero, in qu0 tabula, cui consecrati0nis Benedicti P0ntificali ministeri adhibetur, sem0ta suerit, vel enormiter fracta, debet 0n immerito c0nsecrariis. Et quamquam n0 desint, qui putant Altare fixum consecrati0nem amittere, etiamsi Altare integrum de l0c0, in
quo extructum sui sacrisque caerem0niis delibutum, ali transferatur, communi tamen Sententia est, qu0d hoc in casu necessaria non sit nova consecratio Ratio est,
quia licet Altare fixum in h0 disset re videatur ab Altari p0rtatili, qu0d hoc sit tran8seribile de uno l0c ad alium, ipsum Ver0n0n ita, pr0 indeque fixum dicatur et im-m0bile ; tamen haec disserentia est mere extrinseca accidentalis et respective ad ipsum locum p0tius, quam inter ipsa l-tariari nam ratio Iormalis, per quam Altare fixum intrinsece disser a p0rtatili, pr0prie in e c0nsistit, qu0d Altare fixum habeta essentialiter importat coniunctionem Tabulae cum sua structura inseri 0ri seu basi, cui Tabula proinde necessario debet esse unita : ibi e contra Altare portatile de sua natura importat esse a basi, Seiunctum pr0pter h0 enim p0rtatile est, quia de se habet seiunctionem a basi alias non esset amplius Altaro 0rtatile, sed fixum. in essentia Altaris fixi vere ac proprie c0nsistit in dicta c0niuncti0ne, 0 est in mensa se hi tabula uni a cum basi, fixi 0 neque in
tali 0c ideo imp0rtat, quia ibi ipsum V 0-luit qui illud construere secit quod pr0- inde ipsim et Altari est quid extrinsecum et accidentale P0 terat enim alibi illud idem
c0nstrui uitare cum Altare supponatur eamdem coniunctionem servare, Tabulae scilicet cum sua basi, non bstante ipsi u translati0ne de uti in alium l0cumri dicendum est qu0 adhuc retinet suum esse, ac perc0DSequens suam c0nsecrationem, quae eidem accesserat si accesS0rium namque, cumsundetur super principali, naturam sequi congruit principalis Q ex Reg. 42, de Reg. iuris in . Propterea, ut erificetur illud mota, n0 est necesse quod Tabula suerit translata de un in alium locum, sed suisicit quod ueri a sua basi disiuncta ; et sic per hoc Altare nova indigeat consecratione. Η in Glossa cum ad Can. Si motum,
ad Cap. Id hae Altare Panormi tanus ibid. aliique per Altare intelligunt
ipsam Altaris abulam, quae connexa est cum sua structura in seriori per motum vero intelligunt advenientem disiunctionem eiusdem Tabulae vel etiam Lapidis consecrati ab ipsa inseri 0ri Structura adeo ut sensus illius extus: ἀ Si Altare motum suerit etc. s sit iste: ε Si ipsa Tabula aut Lapis consecratus Altaris disiunctus seu disiuncta suerit a sua inseri 0ri structura , Altare debet denuo consecrari. u0d si a-bula, quam mensam dicimus, lapide stabilique Altari superposita, licet tantae dimensionis sit ut subiectam structuram Superet vel saltem aequet, numquam tamen coniuncta et unita suisset cum in seriori stipite et per sacram unctionem quodammodo in angulis colligata, per amotionem et translati0nem de loco ad locum haud amitteret Consecrationem, quia hoc in casu, non aliam rationem haberet, nisi Altaris p0rtatilis, qu0d
execratur dumtaxat, vel per en0rmem racturam, vel per vi0lationem sepulcri Reliquiarum. Quoniam igitur in proposita acti specie res sit de Altari fixo et stabili, ac superpositus Lapis rae maximae amotus tuerit ab inseriori stipite , cui per Sacram
uncti0nem coniunctus suerat, plane consequitur per huiusmodi amotionem execratum Altare suisse, novaque indigere Consecratione, quemadmodum . it. Congregati declaravit.
SUPER EGO O. DECRETO GENERALI 45633
Huic generali Deci et occasionem dedit Dubium excitatum a pio quodam Sacerd0 te, et ac Rit. Congregati0ni ad definiendum pr0p0situm, quod sequentis tenoris est : Cum variis ab hinc annis in permultis cclesiis tum R0mae, tum aliarum Civitatum et Ditionum, consuetudo inducta sit in ch0ralibus indumentis, nempe in Super pelliceis et Rochettis, nec n0 in Sacris Suppellectilibus tam pro Sacerdotibus celebrantibus,
203쪽
quam pr0 usu italium, in Tobaleis videlicet, mictis, Albis, Purificat0riis ac etiam ili Corporalibus eorumque Pallis, utendi tela ex g0ssipi vulgo Mussolo iobletl0ὶ
loco lini contexta quaeritur: Utrum Onsuetudo ista sit toleranda , Etenim hac super re Variae sunt Scriptorum cum Theolog 0rum, tum de Sacris Ritibus pertractantium, sententiae. Aliqui putant id licere, alii vero nefas esse volunt adhibere pr0 hisce Supellectilibus et Indumentis aliam telam, quae specie disserat a lino vel cannabe licet candore, munditie, textura dissimilis non videatur. Verumtamen ne in unum simul conveniunt illi, qui secundam hanc tenent sententiam. Quippe e0rum quidam nullum ponunt discrimen inter Supellectilia et Supellectilia sed volun telam ex g0ssipi adhiberi posse etiam in iis, quae
immediate Sacrifici inserviunt, veluti sunt corporalia e contactu Corporis Christi sacra, Pallae ad tegendum , Purificatoria ad abstergendum Calicem et Sacerd0tis digit is destinata : alii vero admittunt ex g0S-sipi c0nsigi posse Sacerdotalia Indumenta, Amictus videlicet et Albas, T0baleas insuper, quibus Altare periendum est non item tamen C0rp0ralia, Pallas, Purificatoria, quae cum propius Sacris Mysteriis inserviant, n0n ex alia materia, quam ex lino vel cannabe consecta adhibenda esse in Sacrificio existimant. Sacra autem Congregati 0, ut quaestiones abrumperet, ac dubia rem0Veret, quae ex diversis Script 0rum pinionibus oriuntur, rati0nibus hinc inde allatis mature discussis, ab antiquo pr0bat0que m0re Ecclesiae, adhibendi scilicet pro omnibus prae satis indumentis et Supellectilibus telam c0ntextam ex lino vel 3n-
nube, recedendum non esse, eumdemque ad omnim0dam observantiam revocandum
decrevit: proindeque inductam in aliquibus Ecclesiis c0nsuetudinem c0nficiendi Indumenta et Supellectilia pro Sacris celebrandis 3 steriis ex alia materia a lino vel
cannabe diversa repr0bavit, et tamquam abusum ac corruptelam iure merito eliminandam edixit. De Superpelliceis et R0chetiis nihil pro nunc decernendum duxit, quia huiusmodi vestes neque pertinent di in mediatum Sacrificii et Altaris usum, neque Supellectilibus Sacerdotalibus ad sacrificandum triete necessariis adnumerantur,
sed haberi possunt p0tius, ut Choralia n-dumenta.
Decretum autem huiusmodi, cum generale sit, et a Suprem Pastore adprobatum confirmatumque, praeceptivam bligationem importat; de Sanctitas Sua districte iubet, ut ocorum ordinarii eiusdem observantiae sedulo incumbant, ne ullus sit, qui latam legem sub qu0 libet praetextu vel titulo
Αd unisura. Cum Ticia concessa ab Ap0stolica Sede Cier Civitatis et Dioecesis Magarien pro diebus sacris B. Mariae Virgini nuncupatae de Iubino et S. Conrado Consessori nequirent obtinere assignatam sedem in Ecclesia Collegiata Castri veterani
eiusdem Di 0ecesis, ob occursum Dedicationis huiusque diei clavae erant necessario transierenda ad alias dies tamquam ad sedes proprias, in perpetuum retinendas, et nunquam in posterum immutandas. Factum id revera sui a Chori Paaesecto Aegre hoc tulit illius Ecclesiae caeremoniarum Magister quam0brem rem detulit ad Sacr. Rit. C0ngregati0nem, quaesivitque Num ad Episcopum pertineret qu0 Chori Praefectus perperam Sibi usurpaverat. Verum non h0cerat p0stulandum, immo p0tius: Num recte, servataque Rubricarum forma et S. R. C. Decret0rum disp0sitione, acta suerit dierum assignatio. tenim vel piscopus, vel Ch0ri Praesessius, vel caerem0niis Praepositus, Vel
Calendari Director, vel alter quilibet ille
sit, cui de iure id competat certum tamen est, qu0d 0va Festa, quae pr0pri3m sedem impeditam, et ab altero iam occupatam inveniunt, transferenda in perpetuum sunt ad proximiores dies, qui primi occurrunt vacui neque fas est alios pro arbitrio et comm0ditate seligere. De iure antiqu0 in casu huiusmodi impedimenti Sacra Rit. Congregati n0vam assignati0nem sibi reservaverat. Et erit quidem ne quispiam sibi datum crederet ad placitum Rubricas interpretari. Sed p0stea certa data sui regula ubique servanda, quin pu s0ret ad eamdem p r assignati0ne confugere. Plura sunt Decreta, quae ho evincunt. Unum asser re sussiciat. Cum satis clara n0nviderentur, ne omnia simul convenire
S. Congregati0nis Resp0nsa, p0stulatum sui tin Wilue n. quom id ea essent intelligenda Et sub die 21 Aprilis 1741 declara
tum leg Serventur posteriora et ultima S. R. C. Decreta per quae assignatio alterius diei mei in perpetuum impedito fieri potest, . Congregati0ne inconSuua,
204쪽
vembris 171 F. u0niam vero, licet praelatum Decretum assignati0nem perpetuam demandet, clare tamen n0n designat primam diem non impedita in alia non desunt, quae lucidant id, qu0 in illo omissum fuerat. Ita in Bruge n. 23 Iunii 1736, in Tergestina die 22 ulli 7 42 praecipue vero in Fris ingen. 22 Augusti 1744, et in
una ordinis Di qealceatorum Sanctissimae Τrinitatis Poloniae 14 Maii 1755. Verumtamen, etsi certa sit regula reponendi Festum perpetu translatum in primam diem non impeditam, ita ut nemini liceat ab ea declinare nihil0 minus eadem S. Congr. iubet, ne id privata auctoritate sat sed omnino
vult, ut Ordinarius cogn0scat causas et I
dinem translati0nis. Ita in Hispalen 26 0-vembris 735. 4 Sanctis qui perpetuo sunt transferendi, sit assignanda dies x , etc0mmisit eidem Archiepisc0p0, ut pro unica vice deveniat ad hanc designationem dierum . Et l0nge clarius in laudata Frisingen. , ubi legitur et Prima dies pr0xime n0n impedita assignanda est cuilibet esto a suo die ob perpetuum impedimentum translato, ut dies pr0pria et fixa esti translati iustificatis tamen apud Reverendissimum Episc0pum l0ci 0rdinarium translat0rum
numero et causis dierumque assignatorum ordine et qualitate . In casu autem pro-p0sito, nee pisc0p0, nec Directori Calendarii, nec alteri quilibet fas erat in assignatione dierum praeterire proximi 0res non impedit0s, et Festa, quae logum habere nequibant in propria sede longius amandare. Quam0brem prop0sito ubi in abstracto resp0ndendum suisset: megative ad primam partem, assii malive ad secundam s. Sed in concret casu recte Sapienterque
Sacra C0ngregatio, a Dubio declinans, satius duxit regulam dare omnino servandam videlicet a Dies assignanda erat iuxta Rubricas et Deci ρta, ut in secundo . Atque h0 paci unica resp0nsione utrique Dubio satisfecit. Neque novum est, ut S. CUI gr. Dubiis n0 directe resp0ndeat, sed maioris claritatis ergo generalem de regulam P0S- Sem hoc pluribus compr0bare exemplis unum sussciat in casu omnino simili Pr0p0sit namque ubi a Provinciali S. l0achim in Regno Pol0niae ordinis Discalceatorum SSmae Trinitatis a uis debeat diem
assignare tamquam propriam estis illis, quae perpetuo impedita manent ratione alterius Festi occurrentis , Sacra C0ngrega gati nullam rationem habuit pers0nae, aqua acienda esset assignatio : sed satius duxit regulam dare, quae tenenda oret:
videlicet: α uand plura ilicia de praecepto eadem die in aliquibus locis ita fixo
occurrunt, ut translati alicuius, seu ali
qu0rum sit perpetua, tunc prima dies proxima non impedita 83ignata censetur in perpetuum pr0 die pr0pria esti respective translati s Cum enim assignatio iacienda sit iuxta dispositi0nem iuris, et n0 alias, 0ti0sum erat quaerere a quo facienda esset. Ad D sis III. Consuetud0, de qua in Dubio, ut talis nec haberi nec n0mine tenus appellari p0test . u0d ex err0re vel ex ignorantia actum est, corrigi omnino debet ac t0lli, neque ullo tempore p0test praescriptionem inducere, praesertim si recens est, et cum lata lege pugnet. Id revera accidit in allata acti specie, ut supra notatum est. Quamquam nec admittenda foret, nullamque vim obtineret, dat etiam qu0d non recens esset, sed antiqua cum nec laudabilis, nec rationabilis sit, quales esse illas p0rtet, quae servari p0sse iura
Ad Dusis M V. escio num ignorantiae crasSae et Supinae, an p0tius, qu0d est l0nge deterius, laedi tenuissimi laboris, pr0priaeque c0mmoditati indulgendi desideri tribuendum sit, quod aliquis adinveniatur, qui secum reputet 0n esse genu
flectendum in stici Vigiliae, ea quia p0-
stolica auctoritate populus s0lutus est a lege abstinentiae et ieiunii Clara enim est liter Brevis, qua abs0lute praecipitur nihil innovandum esse per Ap0st 0licum Indultum
quoad Missum, flictum et alius eclesia sticus unctiones. Itaque, si abr0gata lege abstinentiae et ieiunii 0ssicium tamen de Vigilia nisi aliud occurrat novem lecti0num est recitandum, si in Ch0r celebranda Missa est de eadem Vigilia, etiamsi
altera conventualis celebrata fuerit de Festo 0ccurrente, quisque videt, planeque intelligi praeservatam esse dispositionem Rubricarum, quae ritum praescribunt cum
Standi, tum genuflectendi, in ossici 0 et Missad Vigilia.
Ad Dusiua V. Duae sunt quaeStiones, quae sub h0c ubi enodandae proponuntur. Prima versatur circa modum qu 00ncludi debet orati in est Exaltati0nis S. Crucis. Secunda, de quo fieri debeat
prima commem0rotio, si duo simul c0ncurrant clavae, scilicet B. Mariae Virginis de Paradiso et omnium Sanctorum.
De prima digam. Varii sunt modi, quibus
205쪽
concludi debent rationes neque a praescii pio Rubricarum, quae dant regulam, est declinandum. Nulla est conclusio, etsi brevis, quae D. N. I. , cuius passione et meritis redempti sumus, nomine non absolvatur sed n0n aequali semper est modus
cum iuxta diversus relationes dici debeat vel ut vivis e regnas, vel ut vivit et
regnat, vel Per eumdem Dominum etc. Nihil0 minus aliquae rationes occurrunt, in iluarum c0nClusi 0 ne quaeri p0test, num unUS 0tius, quam alter m0dus sit adhibendus. Ad harum classem illa reserri posse videtur, quam legimus in stici et Missa Exaltationis . Crucis. In sere omnibus Mis-
salibus et Breviariis conclusio est Per eumdem Dominum nostru D: etc. Aliqui sunt tamen, qui putant simpliciter esse legendum Per Dominum nostrum Iesum Christum etc. e quia nec in prima, nec in secunda parte rationis Iesu nomen e currit innixi rubri a XVI de Oratione num 4, ubi legitur a Si rati dirigatur ad Filium,c0ncluditur: ut vinis et reqnus: Si in principio rationis fiat menti Filii, dicatur Per eumdem: Si in fine rati0nis, dicatur: ui tecum vivit et regnato. Et requidem vera generalis liae regula est, Sed non ita accipienda, ut ad essectum variandi con Clusionem necesse Innino sit, ut expli- in te esus in prima vel in secunda rati0nis parte nomine turri satis est, qu0d memoretur mysterium ad Filium hominem Detum pertinens , cuius nomen subintelligitur.
Orati0, de qua disputatur, est de Crucis
mysterio et redempti0ue per Crucem perata Bedempti autem necessario per80n3e Filii Reparatoris reserenda est, n0 alteri.
De Filio igitur tam in Orationis ex0rdio
quam eius in fine per verba: Cuius my- Sterium, eius redem )tionis mentio fit ideo conclusi esse debet : Per eumdem etc. Ιmploramus enim a Patre, ut per Jsterium
Crucis praemium, quod per ipsam Crucem a pers0na Filii 0 bis comparatum est 3S- sequi in caelesti patria mereamur. Atqueen ratio, ob quam ne dum in recentibus, verum etiam in antiquis Missalibus et reviariis legitur conclusio Per eumdem, quae proinde sine ulla inn0vatione retinenda
His accedit, qu0 S. C0ngregatio in similibus quaestionibus recedere nunquamv0lui ab iis, quae probavit ag 30ravit antiquitas. Cum novum Missat cudendum
esset typis de Propaganda Fide plures quaestiones enodandae S. R. 0ngregationi prop0sitae fuerunt, quas inter Utrum in Missali 0rrigenda sint quae diversa inveniuntur a Sacris Bibliis in principi Epistolarum, et in titulis assignatis , et 22: An in benedictione incensi ad 0ssert0rium, ubi dicitur Per intercessi0nem . Michaelis Archangeli stantis a dexteris ulturis incensi, pro Michael reponendum sitn0men Gabrielis, qui apparuit Zachariae stans a deae teris Illuris incensi , adem S. C. sub die 25 Septembris 1706 ad utramque resp0ndit a Nihil inn0vandum s. x-
Orta controversia circa Comni unicantes proprium dicendum in est Pentecostes, quia in quibusdam Missalibus legitur Igneis linguisu in aliis quam pluribus legitur : Innumeris linguis; et cum ex hac lectione varia haud modi ea exorta sit controversia, ad eam dirimendam petitur a S. R. C., qua tenus declarare dignetur quaenam ex dictis duabus lecti0nibus amplecti debeat S. C. sub die 13 Martii 804, praescindendo a maiori minori ve proprietate Verborum, decidendi rationem petiit ex c0n-i0rmitate lectionis cum antiquis Missalibus, ide0que respondit: ε Lecti0nem Innumeris linguis esse c0ns0rmem Missali ab Urbano It rec0gnito v. u sane reSponSOS. C. satis superque ostendit nihil esse in Missali innovandum post ultimam c0rrectionem et reformationem peractam sub Vrban VIII. Cum igitur c0nclusio rationis in est Exaltati0nis . Crucis n0 alia sit iii antiquis ac recentibus Missalibus, quam Per eumdem etin haec est retinenda. Praestat et aliud afferre resp0nsum, quo id ipsum magis c0mprobatur. Dubitatum sui tu trum rati pro Rege concludenda esset: Per Dominum nostrum etc., aut Qui vivis et regnas etc., quia eadem videtur dirigi
ad Filium, quia specialiter dicitur Via, veritas et vita. Et S. C. sub die 3 Martii 1761 resp0ndit: e C0nclusi 0rationis
pro Rege debet esse : Per D0minum nostrum etc. neque ita decrevit, eo quia aeque Patri ac Filio pr0prie conveniunt verba illa Vist, veritas et ita Verum
quia crita habent aut0grapha Missalis S. Piis, Clementis VIII et Urbani itidem illo. Succedi Dubii pars altera, quae est dec0ngursu duarum Octavarum, videlicet B. M. V. de Paradis nuncupatae, et omnium S inclorum: Cui nam ex istis praelati debetur quaenam in diebus infra Octavam n0 impeditis Ostidium obtinebit quaenam simplicem commemorationem Decidendi ratio, vel a dignitate simul et ritu petenda
206쪽
est, vel a ritu dumtaxat. Si duae clavae concurrant aequalis ritus, cum in diebus in si a clavam non impeditis de utraque lieri nequeatissicium, in praelati0ne maior dignitas attendi debet. uatenus ver diversus sit ritus, et Octava dignioris sit secundae classis, altera de minus dign0 sit primae claSs., 0 amplius dignitas, sed sola qualitas ritus regulam dat praelationi. ita decretum leg a S. C. Quaesitum fuit in Curie n. Iunii 1700, de ii fieri deberet stidium de die infra ctaVam, OB currente illa Patroni principalis, cuius Festum gaudebat ritu primae classis, et altera B. M. V. secundae classis Et S. C. resp0ndit c Recitandum Uicium de Patrono principali cum commemoratione clavae .
M. V. et in una ordinis Barnabitarum, in simili 0ncursu Octavae Patroni loci cum Octava Conceptionis B. M. V. sub die 13 Septembris 1710 S. C. sancivit c Fiat iscium de clava S. atr0ni logi, cum Ommemoratione Octavae Conceptionis P. u0niam autem in ubi reticebatur ritus, qu0 gaudet Festum B M. V. 0 Paradiso ideo S. C. 0 absolute resp0ndit, sed distinxit casum a casu, ei decernendo praelationem 6 dignitatem in aequalitate ritus, iuxta Rubricas et Tabellam de occurrentia secus vero in ritus disparitate, quum praeserendum sit etiam in diebus infra clavam Festum illud, qu0d 0tioris est ritus, iuxta decreta in similibus edita.
Pia legata cum nere aliquid agendi,
quod vel adversatur, vel minus convenit praescriptis ab eclesiae ritibus, aut acceptanda non sunt, aut, si acceptentur, pro
eorundem tamen commutatione et res0rmatione Summ Pontifici supplicandum aut appositae conditi0nes perinde habendae ac n0 suissent, et adimplendae in iis tantum partibus, quibus saerae leges non obstant. Haec est Sacrae huius Congregati0nis c0nstans disciplina. Delata ad eam quaestione An servanda esse pia quaedam dis-p0sitio celebrandi in Ecclesia Sanctae Mariae supra Minervam quolibet die Dominico ad aliqu0 Altare Missam de Resurrecti0ne Domini eadem S. C. sub die 23 Martii 1630
resp0ndit: ingendum cum SSm pro commutati0ne voluntatis . Ita etiam cum quoddam Legatum relictum suisset Ecclesiae Sanctae Agathae in regione Transtyberim Urbis, cum onere celebrandi Missam do
S. 0ch die 6 Augusti, dubitatum suit :Num id liceret, tum quia ea dies impedita arat stici Sancti Hyacinthi, tum quia Missa Sancti ochi celebrari nequit nisi in Ecclesiis sub eius nomine Deo dicatis Ei S. R. C. sub die 18 luli 1671 respondit
4 Ad Sinum , qui declaravit c Satisfaciendum voluntati legantis cum Missa Sancti Hyacinthio Etenim conditiones appOsita in huiusmodi piis Legatis irritantur,
sed non irritant, veluti eadem Sacra Congregati pariter declaraVit. Nam cum expositum suisset contingere nonnunquampia Legata relinqui cum nere celebrandi ossicia alicuius Sancti sub altiori ritu, quam qui a Sed Apostolica est illi praescriptus; quaesitum fuit: ε uid his in casibus statuendum sit , t S. R. C. dedit Regulana,
respondens a Secundum ea, quae proponuntur, conditionem huiusmodi vitiari, et
n0 vitiare. Sed in praedictis casibus indulgendum sit, ut Ossicia huiusmodi quoad
90mpam extrinsecam, non autem qu0ad Ritum Ecclesiasticum, solemnius celebrentur . Non enim in laicorum potestate est
h0 modo indirecte in Ritus Ecclesiae legem dicere nec expedit Ecclesiae per has apposita conditiones Legatorum huiusmodi essectu privari. Nec aliter respondit in una Nussius Dioecesis Provinciae Treviren 6 Aprilis 646.
Legatum autem, de quo in praesenti Deci et Sacrae Liturgiae minime conveniebat, nec tamen absoluta dispensatio erat indulgendari verum c0mmutanda dispositio
erat, reformanda et ad eum aptanda m0dum, qui a licit Ritu non dissentiret. Ita
revera actum est, simulque provisum dis-p0sitioni Fundatoris, et Ritus Ecclesiastici
congruentiae. Neque aliter responderat . R. . in casu simili In C0nverS3nen. 3gebatur de Legato cum apposita c0nditione eelebrandi singulis diebus Veneris Missam,
de Passione, et cum onere, terminata Mi3Sa, post Evangelium In principio erat Verbum Hic recitandi ipsum Passionem secundum I0unnem. Et S. R. C. sub die 31 Augusti 166 animadvertens disp0sitionem
esse contra Rilus Ecclesiasticos, rem com-p0Suit, commutando m0dum videlicet :
Recitandam esse Passionem Domini p0st
finem Missae, exutis vestibus Sacerd0 talibu8, et cum s0la cotta in Altari, vel in Sacristia P.
207쪽
Etsi iure cautum sit, uti orae canonicae
statis horis in Cathedralibus et Collegiatis
Ecclesiis pers0lvantur nihil0 minus nonnullae quand0que c0ncurrunt circumstantiae, quae plane suaden aliquid remittendum, aliquid esse indulgendum. Id accidit
in casu prop0sito, quum Cathedralis Ecclesia in m0ntanis sit a sit, aedes Can0nicorumali 0rumque inservientium longe distent, disesicilis sit accessus hyemali temp0re ob aeris inclementiam et viarum dissicultatem. Hisce incomm0dis occurrere v0len Sacratissimus Princeps ita legis rigorem temperavit, ut Ecclesia debit non si audaretur servitio, et personarum incolumitati provisum Oret.
Erit sorte nonnemo, qui discere cupiat,
diis, quibus mediis et quom0d post sexsere saeculorum sugam inventum tandem sit Corpus Sancti Francisci Parentis et Fundatoris universi ordinis Fratrum Minorum
ac praeterea, quibusnam Vineatur argumentis Sacras illas exuvias revera Sse
Sancti huius Patriarchae, et non potius alterius ignoti 0 minis Caelicola rec0nditi in subterranea cella, cui immi tora maxima Assisiensis Basilicae, distinctae titulo et nomine Sancti Francisci, in cuius honorem, et ad sacrum eius C 0rpus h0norifice dep0nendum 8servandumque , a fundamentis excitata fuit Mei instituti ratio non patitur, ut huiusmodi satisfaciam quaesitis. Longum quippe nu aggrederer, qu0d certe componi nequiret cum brevibus hisce adnotationibus, si vellem dumtaxat in c0mpendium redigere id, quod in rem hanc dilucide, solide, invicte praestitum est a clarissimis viris Advocato Francisco Guada-gni et Advocat Carolo ea A primo cum in eruditissima, et eleganti Dissertati0ne De in ent Corp0re in Francis ei ordinis Minorum Parentis, tum in altera parte, in qua praestantissimus Auctor t0tus sui tin refutandis obiectis, ne quid superesset in re tam gravi aut ambiguum, aut non satis explanatum. Ab altero in egregio, erudito numerisque omnibus absoluto opere typis R. C. . nuper vulgato, cui titulus: Descrigione rugionata delia Sucrosan tu Patri arcule Basillic e Cappella Pupule di
S. Francesco di Assisi, ella quale recentemente si e rit rorato ii Sepol ero e ii Corpo di si gran Santo Spartam hanc uterque ita illustravit, ut ne quid insuper quaerendum optandumque Videatur.
Controversiae de praecedentia in Pr0- cessionibus aliisque ecclesiasticis iunctionibus, quae requenter excitabantur cum inter Fratres rdinum Mendicantium, tum inter varias Confraternitates laicales, per
Constituti0nem Gregorii XIII Eaeposcit Pastoralis speii dat. 25 Iulii 1583 comp0sitae fuerunt et, ne in posterum gliscerent, per eamdem C0nstitutionem certa ervanda methodus praescripta suit, ut quae, ex diversis Sodalitatibus simul concurrentibus, antiquior esset et habitum, quem Sac- eum dicunt, prius assumpsisset, caeteri anteiret. En Constituti0nis verba: ε Apostolica auct0ritate decernimus, quod quicumque ex dictis Fratribus Mendicantibus inter se de praecedentia huiusmodi contendenti-
bus, aut confratribus C0nsraternitatum praedictarum, inter qu0 lites et causae praemi880rum occasione riae iam sint,
seu oriri contigerit in suturum, qui in quasi possessione praecedentiae ac iuris praecedendi sunt, ii quibuscumque si clamationibus, protestati0nibus, appella ti0nibus et aliis subterfugiis pr0rsus re- motiS, et ce8Santibus, et expeditis in processionibus tam publicis, quam priva-ctis praecedere debeant. Quando ver non pr0betur, aut non constet de quasi pos sessione praecedentiae huiusmodi, inter Fratres quidem Mendicantes, ii, qui an- tiquiores in loco controversiae, inter con- ira tres vero inter se litigantes, ii, qui prius saecis usi sunt, in processionibus tam publicis, quam privatis praecedere debeant etc. s Sacra autem Rit. C0ngregati in quaestionibus hac super re ad eam delatis constans sui in tuenda regula, quam Gregorius lΙ praescripsit, ut ex innumeris Decretis, quae videri p0ssunt in nostra hac C0llecti0ne. Haec regula est, quae 3 me aliquam patitur limitati0nem quoad S0dalitates Sanctissimi Sacrament , quae praecedentiam obtinent supra alias Sodalitates antiquiores, sed dumtaxat in Proces-
208쪽
stincti0nibus quae Venerabile Sacramentum respiciunt, veluti declaravit eadem Sacra C0ngregatio : quae tamen conditi0nem adiecit, ε dummodo accedant etiam ad alias Processiones, et in l0c sibi debit incedant s. Ita in una Lunen Sarganen die
8 Iunii 1639, in una Mediolanen diel Novembris 654, in Lauden. 4 Marti 1662, et, ut de aliis sileam, in Vercellen die 20 Septembri 1687, ubi clarius:
Indulgendum, ut Societas Sini Sacra menti praecedat in i 0 cessionibus, in quibus Silium Sacramentum desertur tantum, dummodo eadem accedat ad alias Processiones iuxta ordinem antianitati s et in Mediolanen die 1 Iunii 655, in qua responsum leg competere praecedunt iam Societati Smi Sacramenti supra Confraternitatem . Ambrosii in omnibus Pr0cessionibus, in quibus desertur Smum Sacramentum s. Ideo in hac c0ntroversia Sacr. Rit. Congregatio respondit: ε Praecedentiam seberi 0dalitati S. Iosephis. Verum iuxta praelata Decreta exceptionem p0suit : praeterquam in Processionibus Smi Sacramenti iisdemque egretis inhaerens declaravit : Iuda litatem vero Smi Sacramenti teneri, et cogi posse ad alias Processi0nes , addidit tamen iusSu, prudentia et arbitri Ordinarii quia revera solius Ordinarii ius est decernere num in quibusdam circumstantiis c0nveniat, nec ne, ad caeteras Processiones Confraternitatem SSmi Sacramenti compellere.
Ubi ex clara est, non relinquitur disputandi l0cus. Atqui in proposita acti specie Rubrica interpretati0ne non indigeto et vix a ne vix quidem intelligo, quaenam sit dubitandi ratio. Quamvis insans vel adultus Catechumenus , si in m0rtis periculo constitutus sit, a quocumque etiam laico,
et s0emina dummodo is intendat id velle
sacere, quod vult cclesia, sormam pr0- nuntiet, simulque elementarem aquam U-
per illum essundat baptigari ligite et valide possit; attamen si Par0chus vel Sacerdos sit , qui domi in casu necessitatis privatim baptizat, regulam servare debet, quam p0nit Rubrica videlicet comissis, quae baptismum praecedunt, eum baptizette vel etiam semel insundens aquam super caput eius in m0dum Crucis, dicens : 90
te baptizo in nomine Patris etc. si 40 ha beatur aqua baptismalis, et periculum impendat, Sacerdos utatur aqua simplici de inde, si habeat Chrisma, liniat eum in vertice dicens Deus omnipotens Pater Domini Nostri Iesu Christi et α; 0stea det ei linte0lum candidum, dicens: Accipe vestem candidum etc., ac demum det ei cereant candelam accensam, dicens: Accipe lampadem et c. si Supervixerit, suppleantur alii ritus missio. Qui tamen omissi ritus suppleri debent in Ecclesia, p0stquam insans,
vel adultus c0n Valuerit. itaque si lex praecipit, ut 0 mittantur omnia, quae Baptismum pr3ecedunt, statimque sine mora infans vel adultus salutari lavacro est abluendus quo iure Parochus, ut Dubium seri, ministrando aptismum, violacea tota usus est, puerumque
0leo catechumenorum linivit Male ergo se gessit baptizans imposita sibi St0la vi0lacea : sed magis etiam erravit id faciens, quod Ritualis Rubrica omittendum iubet. Erit 0rte quis, qui postulet urnam adhiberi p0ssit sacrum Chrisma, si in pr0mptu est, non autem oleum catechumenorum Facilis et expedita esset resp0nSi0, si dicer0m, rationem non esse petendam, dum lex aliquid expresse iubet aut vetat verbis non ambiguis. Verumtamen ratio haec nimis est generalis alia igitur quaerenda, neque multis est pus, ut eam inveniamus. ita Rubrica disponit, ut etiam in casu, quo ad baptizandum Parochus vel Sacerdos accedat, nulla interponatur m0ra, statimque spirituali baptigandi saluti provideatur. Cum en in non liceat privatim baptigare insantem vel adultum Catechumenum, nisi gravi neces8itas urgeat, et periculum n0n remotum, sed proximum m0rtis immineat : plane consequitur ab ea 3-ctione esse incipiendum, in qua Sacramentum ex Divina instituti0ne consistit ne, si disseratur, ut praemittantur preces, XOrcismi etc., interim baptigandus decedat. N0n enim qualecumque perieulum satis
est, sed illud, qu0 dilationem admittere
et moram dare non videatur. Postquam vero necessitati suerit consultum, quatenus insans vel adultus luce adhuc fruatur, cum nulla sormido supersit, poterit Sacerdos alias caeremonias perficere, quae UbSequuntur et quatenus vas Chrismatis secum habeat, hoc linire verticem, candidum linteolum porrigere, accensam candelam ir3dere, irationes et respectivas formulas
209쪽
pronunciare quae omnia comm0 de fieri p08Sunt, quia, dum haec fiunt, si insans vel adultus decedat, pili tualis salus, ex ei iam collato baptismate, in tuto est Secus ver dicendum de caeremoniis, quae praecedunt , quia, dum dicuntur preces et
exorcisDii evenire p0test, ut baptizandus, nondum sacro lotus lavacro, moriatur. Αtque ea est vera rati0, ob quam Rituale mittenda esse iubet, quae praemittenda sunt; permittit, ut fiant, si Sacerd0s sit ministeret sacrum Chrisma in pr0mptu sit, quae
Praeter plurima Decreta, quae legi p08- sunt in hac Collectione, et statuunt Aspersorium tradendum piscopo a digni 0re Ecelesiae, ad quam accedit etiamsi a suae Cathedralis Canonicis sit associatus praestat insuper aer Romanae R0tae decisionem asserre. 0rta c0ntr0 versia inter mum Capitulum Sacr0sanctae Basilicae Lateranensis,
et Praepositum Collegiumque Sixtinum apud Scalas Sanctas super iure excipiendi
S immum Pontificem in Scalarum Sanctarum accessu, eidemque praesentandi Asper-s0rium contendente Capitulo id sibi tantum, non Praep0sito et Collegi Sixtin competere datoque Sagr. Rotae Auditolio ad decidendum sequenti ubi 0 ε An, et a quo excipiendus Summus Pontifex in accessu ad Scalas Sanctas , pr0diit decisio 4 Summum Pontificem excipiendum esse a Praeposito et C0llegi Sixtin s. Ita in R0mana, urium hon0rificorum super b0110 iure 13 Martii 1763 0ramineri er0s, et in C0nfirmat0ria 3 Marti 1765. Ratio autem decisi0nis evidentissime patet. Cum enim constiterit, qu0 dominium et iurisdictio laoad ea las Sanctas ad Praepositum et Collegium Sixtinum privative spectat, iisdem etiam debetur ius h0n0rificum Nam, ut habetur in decisione c0nfirmat 0ria, e X- cluso Capituli d0mini et iurisdicti0ne facile patet ius excipiendi Summum P0ntificem s0li competere Praep0sit et Collegio vanumque et perabsurdum esse in aliena Ecclesia de maiori dignitate contendere. In hac enim materia, qui dignior est in sua Ecclesia, is reliquos mnes inibi Vincit, et expellit. Nam quisque d0mi suae rex est et imperat0r, et nemini cedere
Regulam tradit Caeremoniale Episcoporum lib. 2, cap. 33, num. 22, 110 in S0lemnitate SSmi C0rp0ris Christi, dum Sacra Eucharistia, publica indicta Supplicatione, circumfertur, liceat Episc0p in aliqua Eeclesia, et super illius Altare deponere Sunctissimum Sucramentum, e aliquantulum quiescere. Id etiam permittitur , etsi non Episc0pus, sed Sacerd0 deserat Sacramentum, veluti declaravit Sacra Rit. Congr.
in Albinganen. 0 Iulii 1677. Verum idem
Cearem0niale duas ponit conditi0nes. Prima est, os longior suerit Processi s nam si brevi ambitu c0ncluditur, necessaria non est pausati ad reficiendas vires. Secunda, quae magi interest: ε quod n0 passim in
singulis cclesiis, vel ad singula Altaria,
quae s0rsitan per vias constructa et ornata reperiuntur, iaciendum est, sed semel tantum, vel iterum, arbitri Episeopi . 0- dum praeterea tenendum praescribit: a et ibidem ante Iliam discedat, thurificare poterit Sanctissimum Sacramentum, et r3tionem de Sacramento cantare ri quin Vel unum addat verbum de benedictione p0pul elargienda, priusquam Processi rea8- sumatur: imm ex ilentio plane arguitur, dandam n0n esse. Id etiam clarius colligitur ex aere ni0niali iussu et auctoritate
Benedicti l edit pro Basilica Assisiensi S. Frangisci cap. 104 ubi describitur ritus servandus in solemnitate Sanctissimi Corp0ris Christi, cui in Supplicati0ne Episcopus
deserens Sacramentum ibi m0dic temp0requiescat. Dep0sito namque Sanctissim Sacrament in Altaris medi0, cantabitur : Tun tum ergo interim Episc0pus super pulvinar seri eum in infimo gradu genu flexus, ac humerali vel deposito thus imponet in thuribulo Basilicae, Sacramentum thurificabit et rationem de eodem Sacramento
cum cantu dicet sumat inde velum humerale, et a Diacon accipiat Sacramentum eodemque, quo advenit, ritu et ordine Basilica discedat Processi0nem prosecutu-PUS . Quae p0Strema verba ad quamlibet dirimendam controversiam satis s0rent. Cum enim, cantata ab Episcopo Orati0ne, impositoque vel humerali, ei a Diacono tradendum sit Sacramentum ad unum essectum prosequendi i 0 gessi0nem et sint actus Successi Vi et continuati Hymnus, thurilicatio, ratio, impositi veli, traditio Sucramenti, reussumptio Processioni3, clariS-
210쪽
200 -- si me patet aerem0nialis Rubricam excludere benedicti0nem. Sed cur argumenta negativa persequimur, dum p0sitivum n0n desideratur Sacra Rit. Congr. quae Caeremonialis libri interpres est, id aperte declaravit. Proposito namque dubio in Mon0- politana εἰ in Pr0cessionibus, in quibus per Dignitates, vel Can0nicos Cathedralis)desertur Sanctissimum Sacramentum, dum
contingit illud p0ni super Altaribus, quae
eriguntur per viam, spectet dare p0pulo benedictionem ante eadem Altaria, ar0chis vel Regularibus ea erigentibus, an potiuSi isdem me Dignitatibus Eadem Sac. 0ngregati non directe ubi respondit verum , sensum aeremonialis declarando certam regulam posuit, decreFitque Servanda esse Caerem0nialis praescripta, et Semel tantum elargiendam esse populo benedicti0nem in sine r0cessionis . Si danda est igitur semel benedicti in fine Processi0nis palam fit, non esse largiendam, dum Sacramentum in aliqu0 Altari dep0nitur, ut interim piscopus vel Sacerdos tantillum quiescat. Quae cum sint, scite Episc0pus Volaterranus hanc regulam pro sua Dioecesi in ordine Divini mei inserendam iussit. Sed qu0niam antiquissima ibi consuetudo vigebat, et modo Viget, ut quoties per vias itaria occurrunt, Oties pausati fiat, et nonnisi impertita p0pulo Benedictione cum Sacramento, ad pr0Sequendam Processionem piscopus vel Sacerdos ab Altari discedat anceps suis, num regulae, an consuetudini dissicillime res01 mandae standum esset uua de re aer Rit. Congregationem r0gavit. quidem de iuris
rigore strictim regula servanda esset, O-dusque tenendus, dum pausatio fit, quem post Nicolaum de ration veri, Eucharistia, num 6, et Bauldry lib. 3 , cap. 33,
art. 3 num. 25, insinuat Meratus ad Ga-Vantum pari. 4 tit. 12, num 16, 3 praeseribit laudatum Caeremoniale pro Basilica
Assisiensi. Verumtamen cum certum sit consuetudines inveteratas, quae non uno
alterove in l0co obtinent, sed sere ubique inductae sunt, dissicillime abrumpi et tolli posse, praesertim si a Praesidibus scientibus,
non reclamantibus, sed tacite acquiescentibus, permissae, vel saltem non improbatae censentur curandum St, Ut, quan
tum fieri potest, propius regulae c0nsormentur, et in abusus damnandos et eliminandos non degenerent sapienti consilio Sacra Rit Congr. hoc suo Decret0, dum inveteratam consuetudinem tolerari posse
permisit, simul conditi0nes addidit, quibu
et decentiae c0nsuleret, et m0dum arbitrio imponeret, et regula in aeremonialis tueretur; quare h0 Decretum habeti Ηbset ne dum pro simplici resp0ns petitioni pi-se0pi Volaterrani, Verum etiam ut regula ubique locorum omnin servanda. Vide, si lubet, quae diximus ad Instructionem Clementinam de rotione quadraginta Horarum paragr. XXI. Dum 1 et Sequent.
Nulla lex est, quae praescribat certum numerum luminum, quae in Processi0nibus deserenda sint ante Crucem et Sodalitatum vexilla : licet proinde Consi a ternitati S. Se pulchri, de qua in Decret 0, quinque intortitia ante Crucem elevare, praesertim ob mysticam rati0nem, et in sacrarum quinquePlagarum Jmbolum.
0uamvis h0 Decretum peculiare exhibeat indultum pro una Dioecesi sculana, haberi nihilominus potest tamquam generale, quia et declarat mentem concedentis, sit dat regulam in similibus servandam.
Octava Smi Corporis Christi admittit dumtaxat duplicia occurrentia, et etiam translata, quae ritu gaudeant 1 vel 2 class.; Verum, ut petentium pietati ac devoti0ni erga Sinum Eucharistiae Sacramentum, a S. 0ngregati0 ne quandoque ampliatur indultum, ut per integrum octi duum fieri p0ssit de diebus in ira Octavam, etsi occurrat Festum duplex clausula app0ni solet: dummodo non sit dup. 1 ut 2 class. s. Idem privilegium, pessuliaribus intercedentibus circumstantiis, extenditur quandoque ad clavas unius vel alterius ex solemnioribus testivitatibus, praesertim B. M. V. Ut in casu de quo praesens Decretum. At ex clausula illa : ε dummodo non sit vel classo oriri poterat dubitatio num in occursu diei clavae Patroni, itularis, De dicationis Ecclesiae vel cuiuscumque alterius Festi, quod eadem gaudeat, in ira cla-Vam praefato modo privilegia tam debeat d illa fieri ossicium, an simplex commemoratio. Dubitandi ratio in eo stat, quod Octava Privilegiata solum admittit me ia vel 2 class. alia reiicit tam Occurrentia, quam translata : ideo dies clava, quaeritum dupl. min. non excedit, cedere de-