장음표시 사용
211쪽
i 0re videtur diei infra Octavam. Id autem
est, quod per praesens Decretum declaratur. Etenim cum dies octava, quia transferri nequit, praestet super alia esta, si quae Occurrant rit quoque dupl. mai. igitur ne pereat, aequum est, ut de ea dein fiat s-licium in diebus infra etavam privilegiata in praesertim quia, cum dies Octava, licet gaudeat ritu dupl. min. reiicit tamen Festum e currens dupl. mai. induit lato modo in huiusm0di occurrentia qualitatem dup. L clas. vel saltem huic aequipa
Ecclesiae semel consecratae, dummodo materialis labrica, ac praesertim parietes subsistant, etsi quocumque gravissimo crimine pollutae et vi 0 latae fuerint, aut in
pro sanum usum c0nversae, nova tamen con
secrati0ne non indigent. Interdictae utique sunt, nec in iisdem sacra queunt celebrari Mysteria, sed precibus et aspersi0nibus in Pontificali praescriptis debent dumtaxat reconciliari. adem tenenda ratio, qu0ad Ora toria minoresve Ecclesias, servata s0rma in Rituali Romano tradita, benedictas Praeter Can0nistas, videri p0ssunt collecta aBarussa id ad ituat Roman. it. 73, et a Catalan in C0mmentariis, cum ad idem Riti tale, tum ad Pontificale. Quamquam Vero reconciliati Ecclesiae consecratae peragi nequeat, nisi ab piscopo loci ordinari0, vel ab extraneo piscopo de eiusdem mandat nihilominus, urgentibus circumStantiis, post0lica interveniente iacultate, ab aliquo Sacerdote in Ecclesiastica dignitate constituto fieri permittitur, eadem benedi si0ne adhibita, qua utitur pisc0pus, ut
in Pontificali Vide Sacrae C0ngregationis responsum ieci Maii 160 in Placentina ad Dub. 10j.
P0rr urgentes concurrebant causae in casu, de quo in precibus. Cum enim in Civitate et Dioecesi Carpensi plures essent Ecclesiae, vel consecratae, vel simpliciter benedictae, quae militaribus stati0nibus et excubiis profanatae a violatae reconciliati0ne indigebant; et vacante Sede, piscopus n0n adesset, qui P0ntificalis praescriptum exequeretur promptum praebere remedium opus erat, ad exercitium Divini
Cultus in iisdem restituendum ; ideo SSmus D. . benigne indulsit, ut reconciliati peragi 0sset vel ab ipso Vicari Capitulari, vel ab aliis Sacerdotibus, qu0s deputandi eidem potestatem sedit, addita conditionuudhibendi aquam ab aliquo Catholie Episcopo benedictum, quae certe parari nequita simplici Sacerdote, cum sacranda sit distinctis ex0rcismis et precibus a Ponti scalipiaescriptis, et c0mmixtione nedum salis ex0rcigati, verum etiam cineris et vini, iuxta Text. cap. Proposui3ti De Consecrat.
Ecclesiae et Altaris. Similis quasi casus hibetur in Argentina quamobrem Abbas Monasterii S. Mariae ad Sehutteram petiit: Α ipse cum qii benedicta ab aliquo Cath 0lico Antistite supra dictas Ecclesias benedicere et reconciliare per se ipSum, quatenus indigeant, possit 34uatenus negative, supplicat pro iacultate . Et Sacra Congregatio sub die 30 Martii 697 resp0ndit :
Secretario cum Sm pro facultate ν; bSanctitas Sua die 3 sequentis Aprilis sa cultatem benedicendi et reconcili:,ndi supra dictas Ecclesias, cum aqua tamen bene-dieta ab aliquo pisc0po Catholic0, et pro
hac vice tantum, benigne c0ncessit. N0n eadem servanda solemnitas est iii
reconciliandis Ecclesiis dumtaxat benedictis et quoniam id non ad 0rdinem quemad-m0dum consecratio, ut declarat Gregorius IX in cap. qua de Consuerat. Ecclesiae et Altaris , sed ad uiisdicti0nem pertinet, ut potest piscopus ad benedicti0nem explendam, simplicem Sacerdotem delegare, ita etiam et ad reconcilianda In Ecclesiam violatam seu pollutam ideo brevior minus que solemnis s0rmula traditur in Rituali Romano, et in aspersi0nibus non alia adhibenda aqua est, quam lustralis. Clara haec sunt, neque in his expl:inandis imm0randum ulterius est sed quoniam, veluti exponebat Vicarius Capitularis, e usque processerat militaris licentia, ut et Altaria in aliquibus Ecclesiis fracta suo-rint 'in etiam huic malo erat occurrendum. Non enim sicuti ad reconciliandam Ecclesiam, ita etiam ad altaria consecranda delegari c0ngruit simplicem agerdotem, licet in potestate sit Supremi Pastoris tale privilegium alicui concedere, quo sane ruuntur quoium dam insignium Monasterior uni
Abbates pro Ecclesiis sibi subiectis. Nam etsi pisc0pus nequeat accersiri ad hoc 0pus perficiendum, alii tamen non desunt modi, quibus suppleri potes desectus
praesertim vero pro Visionali a temporanea appositione rae p0rtatilis Supra men
212쪽
sam execrati haris. Ideo Sacra C0ngregati in dicta tacentina ad sequentia Dubia: An 0ssit sacros lapides, nempe Altaria portatilia a qu0cumque Catholico Antistitet ite consecta, supradictis Altaribus app0nere, ut Sacrum ibidem licite peragi valeat An in infra scriptis Altaribus ... 0viter 0nstructis supradicta Altaria portatilia apponere, et deinde in eisdem licite Missa celebrari p0ssit , Resp0ndit crassii malive ad formam P0ntificalis Romanio. Sud quia in supplici libello nunciatur tantum in Icune anno roti gli altari, quin constet de qualitate ira turae ideo
pro ea suum diversitate sapienter in Rescripto est distincti0ne proVisum. Non enim per quamlibet fracturam execratur Altare fixum ex integra lapidea mensa , in seriori stru Cturae caemento unita sed per illam tantum, quae enormis est. Hic autem videtur sciscitandi l0cus quaenam quantaque sit en0rmis lapidis fractura, b quam execratur Altare iuxta texi in cap. Ad haec, et cap.
0uod in dubiis de Consecrat. Ecclesiae Vel Altaris id per nostrum e scriptum declaratur, ubi dicitur celebrari p0sse Missam in Altari, non obstanto levi fractura in uno sed altero cornu idem Alexander i qui in praefato cap. uod in dubiis, iterum consecrari iubet Altare, cuius Mensa Semota fuerit, re enormiter fructu per aliud Rescriptum declarat quid per id ti0nem enormem intelligat. Nam consultus ab Archiepisc0p et Capitul Bi sunt in Num
Altare, cuius mensa in sua aetremitate modicum passu fuerat fracturam, iterum consecrari deberet Resp0ndendum duxit, quod
eum Illuris tabula motu, fel enormiter laesu non fuerit, ob casum praedictum, nee Ecclesia, nec altare debent denuo consecrari. Ita in cap. Ligneis eod. it. Re scriptum igitur apprime convenit cum Alexandri resp0ns0, dum declarat licere superiis celebrare non obstante teri fracturuin uno alterore cornu. Erit autem enormis fractura si tabula suerit, vel in duas, vel in plures n0tabiles partes divisa, ac proinde c0ntinuati0nem , integritatem et substantialem unitatem amiserit. Talis etiam erit, vel res sit de Altaribus fixis, vel de Aris viatoriis, si divisa per si acturam aliqua sit ex illis partibu8, in quibus peculiares unctiones fuerant adhibitae, subtiles
candelae accensae, thus crematum. Nam, etiamsi iuxta obvium materialem sensum si actui en0rmis non sit, respective tamenen0rmis evadit, quia separatae sunt partes specialibus precibus, formulis, signis, actio nibus consecratae. Atque ita intelligendum esse ut textum in cap. Ligneis : quippe cum ageretur de modica raetura in extremitate tabulae fixae, iure credi poterat integram remanSisse continuati0nem partium, quae Cruce signatae fuerant cum aqua benedicta , sacrisque oleis initae. Verbo dicam Execrata erit tabula, si pars fracta unam c0ntineat ex lateralibus rudibus ab
Episcopo in Altaris c0nsecratione specialiter benedictis. Quamvis, vel agatur de Altari fixo et stabili, vel de ra 0rtatili et viatoria, enormis fractura insuper erit, si parvus illo lapis confractus tuerit, qui sigillum continet, et claudit repositorium Reliquiarum qu0 Sepulcrum dicimus Per Verbum sigillum qu utitur Alexander II in praelato cap. Id haec, ab Sacrorum Can0num interpretibus relatis a Gongale ad idem eaput intelligitur operimentum Reliquiarum distinetum ab ipso me lapide. Verumtamen hoc in casu, velut etiam in altero, in quo nedum irae tu lapis, sed etiam Reliquiae
fuerant amotae, peculiaribus concurrentibus circumstantiis, aliquam indulgentiam adhiberi p0sse . R. C. putavit. Cum enim AuguStanus Antistes exp0suisse si haberi in Di 0ecesi Augustae quam plurima milliaria Altarium p0llutorum, sola vi 0 lati0ne Se pulcr0rum, ex quibus sacrae Reliquiae extractae sue iun etc. quamobrem supplicavit c pro facultate illa reconciliandi 0 lare p0siti0n Reliquiarum, iis tantum servatis caelementis, quae in Pontificali 0 manu praescribuntur : Sacra Congregati respondit In hoc casu, gratiam praedictam p088 c0ncedi, si Sino placuerit s. Die
2 Aprilis 1668 et Sanctitas Sua benigne annuit die 1 sequentis Maii ubi notandum
est Sacram Congregationem a regula n0n recessisse, Sed in casu quamdam agnovisse necessitatem relaxandi et moderandi rigorem eiusdem regulae, ob ingentem numerum Altarium, quae abstractione Reliquiatum suerant violata, quare grave nimis suisset onus impositum piscopo, si demandasset S. C. 0 Altarium integram Consecrationem, quae tamen peragi oportebat, nisi onti sex Suprema sua auctoritate petitam facultatem indulsisset. Nihilominus iniuncta sui conditi ea adimplendi, quae praescripta Sunt in Pontificali Roman0, dum in Sepulcr0 rec0nduntur Reliquiae, et superimp0nitur lapi S.
213쪽
chiepiscopo Beneventano qui p0stea ad Petri Cathedram evectus Benedictus Ili appellatus est licet in casu omnino diverso. Nam cum ipse vellet quaedam itaris expiaste constructa destruere, eo lumque ex marm0re n0Vam Construetionem demandare,
quaesivit declarari An integris cum sepulcris Sacrarum Reliquiarum, intactis permanentibus mensis Altarium praedictorum,p0sset procedi ad novam eorumdem Consecrationem, mi Ssis caeremoniis ad repositionem Reliquiarum pertinentibus P, S. R. C. resp0ndit sub die 26 ovembris 696 4 Detur Decretum in Augustana di 2 Aprilis 1668 editum, dummodo n0 transeat in exemplum . Quaeri hic posset quinam fuerit sensus Sacrae Congregationis, iubendo dari Decretum in Augustana Multis non est opus, ut id intelligamus. Sicuti namque in
Augustana integra Altaria erant, uec motae tabulae suerunt a suis stipitibus, quae tamen violatae remanserant, Subtractis e re
positorio Reliquiis mandaverat, ut, aliis
omissis, eae SerVarentur caeremoniae, quae
6 Pontificali R0man adhibendae sunt, dum Episcopus in me di tabulae Reliquias ponit, et, superimp0Sit lapide, Sepulcrum claudit ita et in Beneventana, cum violati 0 consisteret in remotione integrae lapideae
mensae, intacto permanente Reliquiarum Sepulcrori satis Visum est Sacra Congregationi indulgere, ut rep0sitis iisdem lapideis tabulis, super nova in seriori structura, id ab Episcopo praestandum dumtaxat 0ret, quod lapideam abulam cum interiori
stipite qu0damm0d iungit atque connectit, ope uncti0num in angulis inter mensam subiectumque stipitem, servata forma Pontificalis. Neque in hoc etiam casu congrua deerat indulgentiae rati0, cum non una tantum vel altera, sed quatuordecim lapideae tabulae alias consecratae, integris
adhuc et intactis Reliquiarum Sepulcris,c0Η0gandae essent super noviter extructis
marmoreis stipitibus. Nihilominus additum consultum suit Dummodo non transeat ineaeemplum; ne per indulgentiam, et dispensationem, in hoc singulari casu adhibitam, quis crederet infirmari regulam traditam in cap. Quod in dubiis, qua declaratur execrari Altare fixum, semel ac lapidea mensa ab inferiori stipite semota suerit, etiamsi nihil omnino de sua integritate perdiderit. Haec breviter adn0tanda duxi ad mai0rem tum praesentis Rescripti, tum aliorum De
cret0rum, quae circa eamdem rem Versantur, elucidati0nem.
SUPER 2Gi3 DECRETO GENERALI 4578
Ad Dusis I. Instructi edita iussu Sanctae Mem Clementis XI mnino servanda in Oratione uadraginta Horarum expresse iubet si ne sub throni in bella, e parte postica aliquod app0 natur et lateat lumen,
cuius ope magis plendeScat crista inus ostensorii Orbis, sacram continens ostiam :nellu cui parte '0stu n0n Si ponga n-ninumente lum alcuno. Vide quae n0tavimus ad praefatae Instructionis l0cum
Ad natu VI. Videri possunt, quae O-tata sunt ad D praefatae Instructionis, ibi dem num 1 et 2. Si illicitum declaratum suit a S. . . retinere a sl0lum, ante Iabernaculi osti0lum, in quo Crucifixi imago sculpta conspicitur ita in una Congregationis Montis Coronae 22 anuarii 170 l), mult0 magis illicitum erit superimponere abernaculo, in qu asservatur Sanctissimum Sacramentum, Reliquias aut Sanct 0rum magines. Gavantus ad rubri c. Missa l. it. 22, agens de praeparatione et ornamentis Il- turis, postquam notaverat: a Vasa quoque Reliquiarum exp0ni possunt hinc inde, vel inter Candelabra, continuo addit: si qua in re cevendum illud erit, ne unquam Supra locum Sacramenti . . . . Reliquiarum Vasa c0sso centur. Decet enim sedere Dominum Supra Servos suos . Abusus nihil0- minus universaliter serpit, ut praesertim in Sanct0rum estis exponantur Reliquiae immediate supra I abernaculum et Oritur praecipue ab in0bservantia regulae, quam tradit ituale Romanum it de Sanctissim0 Eucharistiae Sacramento videlicet :
Hoc autem Tabernaculum conopaeo decenter pertum, atque ab omni alia re a
cuum in Altari maiori, vel in ali , quod venerationi et cultui tanti Sacramenti commodius aut decentius videatur, Sit 0 0-catum . Nam si abernaculum operiendum est conopaeo haud poterit locuis praestare superimp0nendis Reliquiis, aut imaginibus. Sanctus Carolus B0rromaeus eorum, quae pertinent ad Divinum Cultum, gelator eximius, de sacris supellectilibus agens, n0sita edocet Tabernaculi 0rmam et ornatum: Tabernaculum Sanctissimae Eucharistiae
polite elab0ratum piis Mysteriorum Passi O-nis Christi imaginibus exsculptum esse debet, in summo adsit imago Christi resur-
214쪽
gentis, vel sacra Vul aera exhibentis . . .lorma vel e tangula, Seu sexangula, Vel quadrata, Vel 0tunda . . . . a r0nte itatis sumina procul c0ll0catum , apud Ga-vant ad rubri c. Mi SSal par. 5, pag. 339 Editi0nis Romanae. 0n is eg Sum, qui existimem tanto cum rigore regulam hanc esse accipiendam, ut necessari imminere debeat Tabernacul imago Christi resurgentis, aut vulnera exhibentis certum tamen est parvam crucem in summitate esse collocandam, ad quam usque non 8rtingit cli spatum c0nopeum. Si servandum id est, haud supererit locus, ubi exp0nantur Reliquiae aut imagines praesertim qui , si conopeo velandum est Tabernaculum, in summitate r0tandum sit portet. Nec praetereundum est summam deberi reverentiam Sacell0, in quo asserVatur Sacramentum ideoque, ut notat aeremoniale pisc0p0lum lib. , cap. 12, num 9: maxime decens esset, ut in Altari ubi Sanctissimum Sacramentum situm est, Missae non celebrarentur, quod antiquitus servatum fuisse videmus . Dum autem immediate supra Tabernaculum, veluti in basi, exponuntur imagines aut Reliquiae, actio committitur, quae laedit reverentiam debitam l0co ad Sacramenti cust0diam destinato Praeterea iube praefata Ritualis Rubrica, ut Tubernaculum sit ab omni re vacuum, et Sacra Congr. pisc0p. sancivit 3 Maii 1693, ne sacra lea, vel Reliquiae, aut alia quaeque in eo retineantur et Haud enim decens est ut 0net Cavaleriu8 0m. 4, cap. 5 Decret. 13, num 1 quod destinatum est inhabitati0nem ipsius Dei, occupetur ab aliare, quae Deus n0n sit, nisi sorte ad ipsius Dei vel Sanctissimae Eucharistiae usum deserviat . Nonne autem eadem habenda rati0, qu0 ad usum extrinSecum, quousque Tabernaculum includit Sacramentum, ita ut
ab e arceri debeat quidquid ad eiusdem
cultum, reverentiam et custodiam non pertinet 0uamobrem, ne fiat quod maxime dedecet et Sanctissimis Ecclesiae regulis adversatur ac si velint exponi imagines et Reliquiae Sanct0rum, id fieri poterit in aliqua ex minoribus ris. Verumtamen non omnes Ecclesiae id c0mmodum praestant quam plui imae sunt etiam ex Parochialibus, quae unicum habent Altare. uid inde Breviter respondeo, si aptior n0n sit eas exp0nendi l0cus, quam immediate supra Tabernaculum, l0nge melius est Reliquiarum expositi0nem mittere, quam illud agere qu0 minime decet. Si ver de imaginibus sermo sit, non video cur praeter tabulam eis giem reserentem illius Sancti, in cuius nomen et mem0riam Altare dedicatum est, e Ironte ad parietem appositam, alia minor, ut 3-iisfiat pietati et devotioni, in medio itari coll0cetur, nec illo excepto, in quo asservatur Sacramentum. 0 collocandi parvas hasce tabulas in medi Altarium invectus regenter est, et ab antiqua pr0bataque Ecclesiae consuetudine alienus. Ideo Rubrica agens de Altaris thurificatione part 2,tit. 4, num 5, mem0rat dumtaxat magines et Reliquias, quae hinc inde inter Candelabra sitae sunt, et debent thuri sicari. quidem n0 ignor dissicillimum esse abrumpere ut 0rem, qui in Ecclesiis, praesertim Regularium, sere universalis Vasit, app0nendi in medi Altaris minores huius modi imagines Ne riantur scandala eumdem Ecclesiastici Praesules tolerant; et h0e aequum est congruit enim id permittere aliquand0, qu0 minus decet, dummodo non sit illicitum debitus tamen modus Servandus est, et consulendum ne huiusm0ditabulae coll0 centur in Altari, ubi Sacra reconditur Eucharistia : et quatenus ibi sitae sint, et nequeant omnino removeri et aliuc0llocari sine pusillorum offensione, eum tamen loco teneant, ut a Tabernaculo distent. Dixi a Praesulibus tolerari et merito
dixi, unum appello Pontificem Bened. XIV, qui in pist0la ad Archiepiscop0s et piscopos ditionis Ecclesiasticae sub die 16 Iulii 1746 de relinenda Cruciliae imassine palam, et visibiliter eaeposita plane de-m0nstrat minorum harum tabularum usum recentem esse, et p0tius olerandum, quam
laudandum. Nam postquam initi dixerat : In Altaribus . . . praeter maiorem tabulam, quae vel depictam, Vel incisam exhibet imaginem Sancti, in cuius nomen et memoriam Altare c0nse gratum est, adiungi coepit alia minor tabula in qua vel c0loribus exprimitur, vel aere, ligno aut marmore inciditur emgies alterius Sancti etc. prosequitur n0lle usum hunc improbare, sed ea utitur l0quendi sormula, ut illum p 0tius erre, quam pr0bare videatur quippe concludit 4 Illud m0nendum supereS eam nobis mentem haud esse, ut imagines Sanctorum, quae maiori tabulae Altaris superadditae sunt, de medio auseratis; sed cur haec non est eius mens attende rationem, quam adducit cum ortasse defuturi non essent invidi, qui, ut pietati vestrae maculam inurerent, in vulgum disseminarent
215쪽
vos nulla duci religione in eum Sanctum, cuius imaginem Fidelium venerationi subducitis , P0 teratne clarius sapientissimus et aeque religi0sissimus Ponti sex intimum sui animi sensum promere, quin apertis directisque verbis aperireti Satis id est addere nihil0 minus mihi liceat aut opus esse, et quatenus Velint min0res hae tabulae in medio Altarium collocari, tres conditi0nes omnin servanda proponam.
Prima ne privata auctoritate id fiat, sed ordinarii intercedat adpr0bati et licentia. Et quoniam ast 0ralis s0llicitudinis,
et vigilantiae praecipuum est munus e CU-lare, quae circa Religionem et Cultum versantur, ac diligenter studere, ne quid fiata sacris Ecclesiae legibus alienum, vel iisdem minus aut 0n satis c0nior me, piscopus, priusquam licentiam concedat, vel per seipsum cognoscat, vel ab aliis prudentibus Ecclesiasticis viris cognoscere sa-ciat, quid et quomodo expressum in tabula sit. lenim cum domum Dei deeeat sanctitudo S. Tridentina Synodus Sess. 15, de sacris muginibus, latuit nemini licere, ullo in log 0, vel cclesia etiam quomodolibet exempta, ullam insolitam ponere vel ponendum curare Imaginem, nisi ab Episc0p probata sueritis : cavendum namque est, ut nullae falsi dogmatis imagines et rudibus periculosi erroris occuSi0nem praebentes statuuntur. Sed id perquam sacile accidere posset, si Ecclesiarum Rect0rum aut Sacrarii Custodum arbitrio relinqueretur eas quas maluerint min0res fabulas, etsi pias et devotas, in Altaribus
Secunda : quod piscopus non permittat Imagines a se adprobatas exponi in Altaribus, n0 praemissa earumdem benedicti0ne, quae habetur cum in Pontificali, tum in Rituali 0mano, quaeque, dum agitur de min0ribus hisce tabulis, plerumque negligitur. Vide Acta Ecclesiae Mediolanen- Si S, ac praesertim C0ncilium Provinciale V 0m. 1, pag. 100, col. 2, editi0n Patavin. et collecta a Catalan in c0minent ad 0ntifical pari 2 tit. 15 et 16, et ad ituat. R0man. it. 8, cap. 27. Tertia tandem, ne in libertate et arbitrio relinquatur l0cus, in qu tabula erit collocanda, sed indulgens pisc0pus, ut in altero ex Altaris gradibus p0 natur, Simul iubeat, ut 0nspectum Crucis n0n impediat,
quod expresse praecipit Benedictus XIV in laudata Epist0la, et pr0cul distet ab anctissimi Sacramenti cust0dia, uti habetur in praesenti . . . resp0nso. Quoil si aliis Altaribus Ecclesia sit instructa, p0 terunt in his min0res hae tabulae coll0cari, quin uua p0 natur in Altari , ubi asservatur Smum
Ad Dusis M I. Non ingratum ore Lect0ribus arbitratus sum, si hic loco adnotationum, eruditas subiicerem consultatione 3 praestantissimorum Theol0gorum, qui super hii ccontroversia rogati tam docte et s0lide, validisque rati0num m0 mentis suum pro Veritate sensum aperuerunt et confirmarunt, ut frustra aliquid addere aut clarius expo
Votum Reverendissimi P. D. Mauri alucci Abbatis Congressuli 0nis lifetanue. Essendo state annesse alla antis di Nostr Signore P. Pio Vl selice mente Regnante alciane Parrocchi di it Ambro Siano, perch prima c0mprese ella Diocesidi Milano, alia Diocesi di 0vars, in cui si osserva i Rit Roman0, nasce ii diibbio, se te det te parrocchi delibano ambiare ilproprio inveterat e Canonico ito Questo
216쪽
racchiud 0n al0Un errore, ne a Uest p0S-s0no ut dare Imperoech e press la me desima sacro, che si consuetudo immem0rabilis . . . . si legitime probetur, ex praesumpti 0 ne privilegii p0st 0ligi, tantum valere, quantum ipsa p0 testas Papae s Cardinat. Potra comment ad Const. Ap. 0m 4, Const. Eaehibita, l0an. XXII). l che li 0n- 0rde a quant ave va seriti S. Gir0lamo a Licini delle invetera te consuetudini et radigi 0 ni della Chiesa, che 0 ledon laFede Unaquaeque i 0 vincia abundat in
senSU si10, et praecepta maiorum, leges
i 0n 0ve Ichia scillessitudine: po ichh, scrisse S. gos lino ε Mutati consuetudinis, etiam quae adiuvat utilitate, novitate perturbato Ep. ad Ianuar. 118 . Per quest motivo i Padri et Nicen C0ncilio an lavano OVenteri petendo Sei vetur antiqua consuetud y a S. Gregori Magn0 ε immotam permanere voluit c0nsuetudinem, quae contra Fi
conc0rde mente ordinato a questi di esse resedet mente sub ordinati ad bbedienti ai proprii Vescovi Latini in tuiti uegli Ecclesia
ma, che principalmente nolle Chies Occidentali si conservi, ed ve si possibile,s' intr0duca a uniformita dei it col 0-
Non patimur, ut cum unius OS SSe Orporis et fidei sateamur, in aliquo discrepemus et alia doctoris, alia discipuli instituta videantur Ep. 30 . Quindi si apprende alla torta Eccle
217쪽
a S. Ambrogio, menti e voleva dedicare una Basilica, che la dedicasse suc0nd ii Rito
Roman0. a Multi, scri V ess stesso alla sua s0rella Marcellina, uno ore interpellare caeperunt dicentes, sicut in Romana, Sic
Basilicam dedices s l. 7, p. 54J.
Da queste generali e compendia te n0gioni apparisce ad unque, che, sebbene a S. Sede n0 ami molestare i edeli et passi sic ed inveterato possessu det 0r particolari ne ripi ovabili initi contuit0cib, Veii bene spirituale e la tranquillita de med0simi se deli 0n resti turbata, Vi Va mentebram e si ad 0pera, nile initi delle Chlege Occidentali stan uniformi a quelli sella
Chi es Romana. Prem esse queste maSsime, 00lla scorta delle me desime passo a darediretia risposta a tre di s0pra es p0sti quesiti. Dic per tanto a primo, che a ten0redelle sp 0ste massime, proprie della Santa Sede conoenga per ora tollerare che ellerenuenti Parroeehieri parr0chi iventi pr0- sieguun ad osservare ii Rit umbrosianonelle sole ecclesiastiche funalon e ella soluumministrarione dei sacrumenti. Questa tolles anga si pia avere a motivo delia sua antichila, per cui rimonia almen a tempt
canonica mente passano a formare una parte
di altra Di 0cosi, in cui si sservi ii Rit0 Romano. a se gli tessi Rit Giudaici che
che d tanto antic0, e canonica mente stabilito, nde sario insensibit mente e con tran
nuove circos crigioni elle Di 0cesi a sem- pre per is00 p il aggior bene spiritualud elle anime illi uole mal somministrare alle me desime a te una occasione di scissure di turbamenti credibile percio, chenegli accennati antichi membra menti delia Diocesi di Milan0, 0 abbia troVate te Op0lagioni pie gli evoli a cambiare suit 'istante ilRito; Vvero che fias servita di altri prudenetiali eget per cui insensibit mente ianule p0p0lagi 0ni passat a Rit R0mano.
li 0r Rit per ora t0llerat si Anche t 0-Zarabo, at dire dimio vanni Visco ella Cr0naca elle pagne, e hodie quoque ser V3tur oleti in sex aroclitis et in Ecclesia Cathedrali, in Sacello Francisci ai menti. . . . Salmanticae quoque statis diebus in Sacello Doct 0ris Salubricensis, ad an. 117). Mas ii Rit 310garab0, che non si crede tanto antico, quant PAmbrosian0, prosi egue a pacificamente osservat si in quello scarso
ssa de diibbi , he questa circos tanga si a
218쪽
Vrebbero concessa se in Conveniente 'aves- sero stimata.
vero, he secondo it rescriit , et Sin0do tergo tenui da . Cario in Ecclesiis, in quibus more Romano celebratur, e- litus es Ambrosianus, Del 9ntru Ap. cit. Petra C0nst. 22 Eugen IV . a primi eramente in quest Decreto si suppone a sis leuga in Milano tess deli Chies di di-veis Rit Dd si accentia, che ci si incongruente sec0ndariamente p0i, col saltu si limita per i soli Altari fissati per arvili iungioni c0li' uno o coli'altro Risu. mper hic ch h un sati n0t 0ri 0, ii si pia porreiu dubbio, che con appro vagione sistano nulle tesse Basiliche de gli Altari, in alcunide quali si osserva ii Rit R0mano, ed in ultri 'Ambrosiano. qui gi , va ille itere, che 0n queStap0ligia i Milanesi, sebbene stanti gelantis- silui per i loro Rito riguardano cibis in Ostante c0 non minore venera eti0n il R0mano. Una imito pruden giale conomia udunque pie glier ebbe facit mente te sud det te renuenti Pali 0cchie a concepi re verso questo ii over0s rispe bl : 0l pr0gresso de temp0 0i, edend0si prive dei presenti Parrochi e tr0vandos in assoluta necessita di 0 potere avere altri Ecclesiastici clieque di Rito Roman0, 0n tranquillita a S- sui ebber ad amari e quindi ad uni sor- marsi a me desimo e questa sarebi, quella Vera necessita, che al dire et agnati a rigore iuris aeceptu intelligitur lia 2 par. Decreta l. in cap. sinis de Fit Presbrier.);DU cessita, che si rigon0se sol tanto, at direde me desimo, quando Ecclesia indiget ministris illorum i dinum, nec reperiuntur ulli, qui possint adiuvuri C. uueris ibid. te aetat et qualit.). Dat in qui det tu embram che discenda natural mente a risposta a sec0ndo uesito. Imper0cch credendosi essere pruden giale economia di tollerare col es post melod illlit Ambr0sian c0n quelle ego te, chesi accenne rann in appress0 nelle angi de ite renuenti Parr0cchie, timeret n0n do versi dare un ordine precettivo a Card. Vescovo di Novara, ma argii sol tanto luidonee strugioni e muniri delle a colth, onde con prudente condo ita e d0pocla man- caliga dei presenti arr0chio anche prima, se gli si presenta ut 0pp0rtuno e pacifico incontro, intr0duca Belle renuenti Parroc
Ze, che 08s0n con tranquillita ui dare altermine et ambiamento, che si rama. Anche a S. Cario a Gregorio XIII sur0no dat te pili ample a colla e te oppol tuneis trugioni, onde ella Diocesi risormasse conpace ii Rito Ambrosiano. meggi final mente, che timeret i iu0pp0rtuni da insinuat si a Card. Vescoxo per iungere allo sc0po de complut cam-bi amenti det it seliga turbamenti, angic in reciproca sod dissagione it che vienuda me in tergo tuo go richi est i), lire lia ccennati ella risposta at primo uesit 3, crederei che possan essere i Seguenti. Stime rei per tanto iovevole 'insinuare a Card. Vescovo, che, terminata da visita della Di 0cesi, conv0 casse mi Sin0d0 per traitarui ancho quest interessante e delicato assare. ei prirui se coli della Chies questi assari di ille vo, at dire di Tertulliano, si rat-tavan Dei Sinodi: Altiora quaeque in commune tractabantur de ei un. cap. 3). se . Cario, per risormare ii Rito Ambro si an0, stimo necessario convocare dei i-n0di, quant maggi 0rmente i Sara, persario con quiete e solidis sagi0ne elle renuenti Parrocchi cessare lChe se, attes le circos tange, ius cisse impossibile di conv0care u Si nodo, crederet he non arebbe dissicile di 0nvocare almen una Sin0dale Congrega Zione,c0mposta dei pili probi arrochi ed Ecclesiastici dimit Ambrosiano, e di altri dirali 0 Romano in questa Congrega gione p0trebbeston matur consigito ii Card. Vescovo s-sare prima it 0d di disporre que dimito Ambrosian ad uni sol mars at Romano, qua D d mancher anno i presenti arrochi, e p0scia renderio alta Di 0ces noto per me ZZ0di una paterna e agi 0 nata Pastorale. Crederet attres giove vole di fissa remella de ita C0ngrega gione e quindi pubblicare 00lla nominata Pastorale, che verra tollerato lisit Ambrosian Della sola amministragi 0 ne de Sacramenti melle sole sun-gioni ecclesiastiche delle Parrocchie.
219쪽
questo ii mi de bole parere breve mente es post sum saltimi uesiti l ri- metto senZa alciana res trigione at purgatissim intendimento se gli Eminentissimi componenti questa Sacra C0ngrega gi 0 ne i quali supplirann0, 0n vi ad dubitio, a quanto vi se di mancant o 'inses eguibile ne me desimo in id ser Verita cc. D. Mauri Iuluce Ab ilivet uno
Votum alterius Consultoris et Theol igiest, ut equitur Votum evini P. Michaelis ecchinelli
Attente perlectis et accurate expensis rationibus, quae in controversia de cessasione Ambrosiani ritus in tribusdam Paroe - iis a Mediolane iis Dioecesi avul is et Novariae adscitis, utrinque alseruntur, haec mihi notatu digniora visa sunt, quae serendae sententiae viam quodammodo sterne
Animadvert in primis ex tribus ac viginti Par0eciis, quae Dioecesi ovaliae adiectae sunt, septem dumtaxat, aut ad summum octo ut apparet ex prospectu mi Card Archiepiscopi ovarie n. Ain brosianori tui tenacius inhaerere ex reliquis novem tamquam necessitate compulsas ad 0manum transiisse alias, si minus Sp0nte, saltem pacifice mutationem admisisse. His p0sitis dico Primo Paroecias illas, quae Vi necessitatis aut auctoritatis adactae in Romanum itum migrarunt, in e per Se Verare debere ne posse ad pristinos suos ritus redire, iuxta Decretum S. R. C. die 15 Martii an . 608 in Truli en seu ullius, quod sic se habet Q Usus Missalis et Brevia iii R0mani semel introductus in Ecclesia aliqua, quae habebat particulare Missale et Breviarium, confirmandus est, nec licet redire ad usum antiqii Miss lis et Breviarii s. Secundo Paroecias illas, quae libellum supplicem obtulerunt, ut sibi liceat in antiqua su 0rum rituum possessione pel manere, etiamsi id eis aliquatenus et i temp0re permitteretur, non esse tamen in tali possessione Deci et ullo a S. R. . confirmandas hoc nim et invidiam turbasque ciere posset in aliis Paroeciis, praefurtim illis quae non tam sponte, quam necessitate c0mpulsae Romanum itum adoptarunt, et Emi Praesulis auctoritati nonnihil officere vide
Τertio Eas lem tamen Paroecias, quae adhuc nutant et linituntur, nullo Decret OS R. . ad veteres suus ritus abigendos esse cogendas, idque multis de causis.
. Ne praeiudigium fieri videatur illis Ecclesiis, quae ut Parochi in suo libello supplici notant licet a Mediolanensi ad Ber-g0 mensem Dioecesim translatae, tamen permissae sunt suos ritus pacifice aetinere.
2. Ne Parochis S. Pontificis clementiam pro letinendis suis ritibus obnixe implorantibus maior a Romano ritu abh0rrenili piae beatur c Casto, si videant se n0 modo, Iuod supplices rogabant non obtinuisse, sed ad id qu0d detrectant, peremptori CompulS0S. 3. Videtur id moris suisse in Ecclesia, ut huiusmodi negotiis sensim et pedetentim p0tius, quam decretorie ageret, cum M. B0nh0mius piscopus Vercellensis, aucto litate postolica a Greg0ri XIlI accepta, visitaret Ecclesiam Comensem, hortatus quidem est, ut dimisso ritu, quem dicunt Putriarchino, Romanum amplecteretur, non tamen coegit. Ipse et iii In piscopus Cum ensis Ioannes Antonius V ilpi, qui Gregori XIlI, cuius fuerat uiicius, maxime addictus iat, eum vellet obsequi Visitatoris placito, ub- nitentibus tamen Canonicis, nihil btinuit, et ne acrius ageret, illum cultu in immutatum reliquit. Nihil ei iam inmutavit eius Silo cessor, qui mortuus est anno 1595. Negiminerit id actum. Ut enim ait Tertullianus:
N in possumus respuere c0ΠSuetudinem, quam damnare non possumuS, Ulp0 te n0n extraneam, Ilia non extr3neorum, cum quibus communicamus ius pacis et D 0men raternitatis . inc Nicolaus i ad Photii qu0relas respon lens, ε de consuetudinibus aiebat), quas n08 pponere visi estis, scribentes per diversa Ecclesias, diversa esse consuetudines, si illis can0nica n0n obsistit auctoritas, i qua obviare debeamus, nihil iudicamus vel eis resisti m US P. 4. Ipsa S R. C. cum ad instantiam Archiepiscopi Firmani et Card Caras Iae duo dedisset Decreta ad absolvendam quamdam Coelesti nolum consuetudinem, postea eadem rev0cavit die 30 lunii 1629 Urbano VIII p l4
220쪽
plobante in una C0nstitutione, quae incipit
Laeponi nobis etc. Quarto. ii and 0 quidem ex luculentis rati0nibus, quas mus Card. rchiepiscopus Novariensis asser in suo pro-Memoria, 3tis perspicue apparet suturum, ut serius ocius Par0eciae illa ad Romanum ritum migrare cogantur, idcirco conveniens videtur acultatem sacere Card Archiepisc0p0, ut pr0 prudentia sua agat, prout templi et resp0stulare animadvertit, concessis etiam aliis dilati0nibus, si opus erit, ad tollendas aut praecavendas dissensi0nes si Ipsa quippetitu tali consuetudinis ut ait D. Aug. p. ad Ian. 54 al. 18 etiam quae adiuvat utilitate, novitate perturbat P. Quinto. Quod ad media attinet ad optatum finem assequendum aptiora, auctoritate motus Anselmi Cantuariensis, qui, l0quens
de huiuςmodi ritibus a ui non in fide
dis00rdant, neque in unam cuti igi possunt c0nsuetudinem, existimo ait eos potius in pace conc0rditer tolerandos, quam disc0rde cum scandalo damnandos s. Auctoritate, inquam, tanti viri motus putatem suasu Otius et ductu, quam vi et impello agendum, etiamsi optata mutatio aliquantulum esset protrahenda. Sexto Interim, ne quid inconveniens circa promiscuum utriusque ritus usum c0ntingat, qu0 aut scandalum creet, aut Sacri Cultus dignitati et decori adversari videatur, bligari possunt illi, qui suis c0nsuetudinibus servicaciter inhaerentes, On-
nisi aegerrime ab iis se divelli patiuntur, ut
ad amussim ritus suos sequantur et si ex desectu ministr0rum, librorum aut similium id praestare nequeant, Romanum ritum admittat. Ita factum fuisse apparet iii Ecclesia C0mensi circa abolitionem ritus Aquileiensis, seu Patriarchiui. Ex Statutis enim Synodalibus Comensibus annor. 565 et 579 arguitur, quod ritus R0 manus On- nisi insensibiliter introductus suis. Et sane Syn0dus anni 1579 Recitent iiit Sa
cerd0tes oras Canonicas qu0tidi . . . . Se cundum ritum et usum Ecclesiae Comensis,
qui ritus in Missis flebrandis pariter b-SerVetur. Hi vero, quibus librorum Comensium c0pia non uerit, Missali et Breviario
R0man novissim utantur, donec resormandi Comensis rati ineatur s. Et Vero
ritus iste in Comensi Ecclesia A liii ieiensis
sustia ganea usque ad ann. 598 perSeVera Vit, quamquam eadem celesia sub Ducatu Medi0lanensi c0mprehenderetur. Septim0. Ut mutati isthaec tum maiore plebium et Eccl0siarum, Ambrosiano ritu firmiter inhaerentium, satis sactione fiat, posset ortasse ad tempus permitti, ut, quatenus pro dignitate fieri possit, statis quibusdam diebus, aut ossis, aut circumstantiis, antiquo ritu utantur, aut in Sacrificiis, aut in precibus et , ut ritus tam celebris, succedente Romano, quemadm0dum Synag0ga Vetus, succedente Ecclesia, n0 sine hono iocon tumulatus videatur. Ita nimirum actum
fuisse segimus quoad ritum Mogarabum apud Card. 0na in Hispaniari qui ritus in sex Ecclesiis etiam post mutatos alibi ritu dilitius perseveravit, Vel inter hostes, nec On-
nisi deficientibus quibusdam familiis defecit,et 0 manus ibidem intio duci 0epit, ita tamen, ut statis diebus, pristin ritu sacrificaretur. Ita etiam actum est in Ecclesia C0 mensi, in quam ubi Clemens VIII induxit, abi 0gato Patristi chino ritum Romanum,
excepit officium . . . qu0 quibusdam
diebus secundum ritum Putriarchinum recitari adhuc diutius consuevit. Octavo. Caeterum, quoniam delectus medi0ium, quae magis expediunt ad migrationem hanc ritus pacifice et sine animorum 6ssensi0ue ineundam, potissimum pendet ex n0titia pers0narunt, locorum peculiariumque circumstantiarum I idcirco mihi videtur totum id negotii in Episcopo 0mmittendum, quippe qui rem ob oculos habet, et acu, ut dicitur, tangit. Nono . Denique habenda mihi videntur prae oculis verba illa Cl. abillonii Comment in Ord Rom. c Laudanda in
huiusmodi ritibus constantia, modo caetera adsint Ecclesiae pax et con00rdia, atque christana charitas, cui nines ritus cedere et suffragari necesse esto. Et paullo ante a Ubi regnant antiqui ritus, hi constanter retinendi ubi novi prae antiquis praeva luel unt, antiquos laudare decet, noVO DOD reiicere. Vix enim unquam accidit, ut qu0d semel usu receptum est, absque perturbatione mutetur. Et qui des ut rituum arietatem induxit 0corum vari utas, ita etiam eorum iisdem in locis mutationem aliquando persuasit temporuin diversitas .
in Ecclesiis Cathedralibus et Collegiatis
ritus omnes servandi sint, nedum qu0 ad substantiam, verum etiam quoad modum,sormam et ordinem, quo praescripti legun