장음표시 사용
221쪽
rem in no et Natalis Domini, prima Missa
absoluta, Laudes etiam catilari solemniter debent; nec satis est alternatim dumtaxat easdem recitare. Non diffleor ne illum quidem verbum occurrere in antiquis praefati Casi emonialis editionibus de cantus solemnitate Verumtamen in nova, quae, 0ntifice Benedicto XIlI, adornata, emendata et aucta e 0mani sorpis ann 1729 prodiit, capiti 14 libri 2 additum fuit, qu0dsequitur; videlicet in Laudibus tandem, quae 90s Missam solemniter cantat' debent, serventur omnia, quae in superiori capite huius me libri praescripta reperiuntur . Unde patet satis non esse alternatim in Chor Laudes recitare, sed omnino cum cantu ad piae scriptae tegulae sormam esse pers0lvendas. Verba enim illa solemniter cunturi debent, non in saeuitate rem p 0-nunt, sed absolutum praeceptum imp0rtant,
veluti pluries a S. R. C. de clatatum suit, et novi si me in Civitaten. 20 Maii 1820. Etenim attendenda sunt diversae dictiones, quibus utuntur Caeremonialis, Ritualis, Missalis, Breviarii Rublicae, pi' rite ei Sol vendis oris Canonicis, aliisque celesiasticis unctionibus gelidis Dicti debet, quae Saepe occurrit in prae satis itualibus libris,
praeceptive semper est, Secumque fert Ositivam obligati0nem iacultati Vae vero sunt dictiones aliae, congruit, p0teSt, fuit, decet, et his similes. Idcirco S. C. dilectores p0ndens quaesito, regulae c0nsor mare se
debuit, qui ad mihi es et c0nsuetudinem, quae 0btinuisse in Cathedi ali Sulm0nen serebatur, legendi audes sine cantu. Sed il0niam ex Ecclesiasticis aut Civilibus legibus nulla sermo est, cuius obser Vantia, peculiaribus attentis citcumstantiis, nequeat ap0 testatem habente quand0que moderat' et p0stolica Sedes in iis, quae circa O-
dum potius versantui', quam Pro rem pl3eceptam, n0nnunquam in casibus particula-i 'ibus, aut dispensationem, aut Odelati0nem indulgere c0nsuevit ideo eadem S. C., p0stquam ad legis formam es pondelat, simul addidit Sed in casu c0nsulendum S Sm pro Apostolica dispensati0ne . Urgebant quippe rationes pluit inae ab Epi-500po enum elatae, quae indulgentiae viam 3peliebant. Tales sunt nimia Cathedi alis a Civitate distantia, localitas, cum eadem in m0ntanis sit posita, aeris et rig0ris inclementia, quae multum asser incommodi brumali tempote et concubia nocte, onus tandem, quo tenentui Cari inici et reliqui de Cler0, lima luce a propriis l0nge dissilis habitationibus ad Ecclesiam redire pro aliis
floris et 'solvendis, secunda et tertia Missa solemni ritu celebrandis. Hisce allentis cir- climstantiis, opportunum visum est, in h0c
speciali casu aliquid relaxati posse de legis rigo te quemadm0dum Sanctitas Sua, licet in casu divel 'so, sed iisdem sere de causis, relaxavit favore Capituli Cathedralis BoVen. eidem indulgens, ut hyemali tempore Canonici et Clerici eiusdem ei vitio
addicti, nimirum post Festum omnium Sanctorum, usque ad Maiorem Hebdomadam exclusive possent semel in die ad Ecclesiam accedere , ibique tam Matutinas, quam Vespertinas oras, necn0n Con Ven- tualem Missam sine interruptione pers0l-Vere, ita tamen, ut 0mpletori post meridi sim finis imponatur. Nam licet iure Ecclesiastico statutum sit, ut debitis distributis horis in Calliodralibus et Collegiatis Ecclesiis liversae ossicii partes pelagantur nihilominus, exp0sitis circumstantiis attentis, aliquid Apost0liea Auctoritate emittendum, aliquid visum est indulgendum. Cum autem prae sat responso ad primum ex propositis dubiis piscopi precibus satisfactum uerit, n0n erat immorandum in secundo. Etenim hac in petitione
supp0nit Episc0pus aliquibus Religionibus
et Ecclesiis concessum fuisse nocte Nativitatis Domini inter Missatum solemnia Laudes sine cantu alternari, et eo modo Sacrum compleri, quo fit in Vesperis decantandis post C0mmunionem in Sabbat Sanct0. At eg non iniuria pus per pelam ab ips adhibitum verbum concessum, et quod revera in aliquibus locis ex more it, ex
Ap0st 0lica dispensatione sileti credidisse. Id est, qu0d speciatim indultum aliquand0suisse probari nunquam poterit. Forte enim digitum intendere voluit in consuetudinem, quam ea nocte viguisse narrat Marthii de Anti tu . ccl. Rit t0m. 3, cap. 12 num. 26 in Remensi, ai'isiensi, Tui onensi, aliisque bene multis Galliarum Ecclesiis, in quibus cantabant ut Laudes ante rationem, quae in Missa dicitur P0 si communi 0, ne p0pulus, expleta Missa, statim ab Ecclesia discederet, non adhu cantatis Laudibus, quae cum Matutino coniungunt ut , eique dant complementum eiusdemque ritus memini Durandus in Rationale et c. lib. 6, cap. 13. Aliis tamen in Ecclesiis, ut ser Micro l0gus cap. 34, Missa finem ti0 dabat versus Giε, Missuest bene vero alter: Benedicamus D0mino, ne popul quasi licentiam abeundi iusta matutinales Laudes dedisse videam ili', qua S
222쪽
statim p0s Missam iterum, concrepantibus signis, incipere solemus. Forte etiam rationem habere intendit moris, qui adhuc obtinet apud Religi0s is aliquos, ac praesertim Carmelitas antiquae his servantiae et S. Dominici institutum profitentes. Sed haec, ac id genus aliae consuetudines alienae sunt a moribus Ecclesiae Romanae. Usus, qui adhuc vigent in aliquibus regionibus et C0enubitarum Ecclesiis, longe priusquam Caeremoniale piscopolum ederetur inducti, tolerantur potius, quam rite pr0bentur. Servari utique permittuntur , quia ritus substantiam n0n laedunt sed transferri nequeunt ad Ecclesias, quae Ritum Romanum Sequuntur, sacrasque actiones iuxta
Caeremoniale Episcop0rum perficere debent. Confundi ergo videtur in dubi ta
Si quis plura scire velit de rituum varietate, qui in nonnullis Ecclesii nocte a-tivitatis Domini qu0ad Laudes antiquitus 0btinuerunt, et modo nisi sorte aliquod
in una alterave vestigium supersit Obliterati sunt adire p0 terit laudatum Marthii se log supra cit. Dum XXX, et Catalanum in commentariis ad Caeremoniale Episcop0rum lib. 2, cap. 1, g 2, num . . ei quippe instituti rati n0n patitur, ut in iis
Ad Dusis l. Non levis est apud rerum liturgi carum Script0res c0ntroversia, utrum, necn0 olim licuerit, et Od etiam
liceat a Sacerdotibus Ferias in Coena D0mini Sacrificium privati in osserri. Singuli
senim in diversas abeunt sententias, de quarum valpietate n0 est hic disserendi locus. Verumtamen unum est, qu0 firmum manet, videlicet hau Feriam non id numerari diebus liturgicis, qui Missa Innin carent, quales sunt Feri VI, et Subbatum Sanctum, ex cap. Sabbut distinet. 3 6 Consecrat. Qui ob sublimia, quae recoluntur Mysteria, haec Feria Sassii ficium iure postulat. de iuxta veterem morem tres celebrabantur Missae Prima ad reconciliandos p0enitentes ulter ad Sacra conficienda 0le tertia demum ad recolendam Saciae Eucharistia institutionis memoriam. Praesens vero disciplina unam tantum Missam
solemnem admittit in Ecclesiis Cathedralibus, C0llegiatis, Parochialibus, Conventu libus privatas omnin vetat. Quod si qein Feri Festum incidat de praecepto servandum, non Omnibus Sacerdotibus celebrandi it potestas, sed aliquot Missae lectae in qualibet Ecclesia permittuntur, ut queant fideles obligati0ni satisfacere nec reliqui de Cier desint, qui inter Missarum S0lemnia ad Apostolorum imitationem Sacram sumant Eucharistiam. Si rati quaeratur, cuinam hac die privatae Missae prohibentur eadem non a qualitate diei petenda est, u te revera Sacraficium admittit, sed a reverentia debita sublimissimo Sacra menti institutionis Mysteri0. Decet namque, ut Sacerdotes a sacrifieando abstineant, Sacramque dapem laic0rum m0re ab Epis00pi, Praesidis, Parochi celebrantis manibus accipiant. Mem0ria namque recolitur D. . l. , qui pridie quam pateretur, tantum a ramentum instituens, verum suum Corpus et Sanguinem sub speciebus panis et vini ad manducandum et bibendum accumbentibus Apost0lis tradidit, nobisque perenne sui am0ris pignus in saecula saeculorum reliquit. Audiendus aeternae memoriae Pontifex
Benedictus XIV, qui Institui. 38, num 5, ait 4 Si quis huius Instituti causam si ire velit, statim ipsam explicabimus. Eadem Feria V Sacra Eucharistiae solemne Festum celebratur, quam p0strema Coena Christus D0 minus instituit quo temp0re, iuxta C0ncilii ridentini sententiam, Sacerdotium quoque Apostolis contulis. Quare sicut Divinus Salvator sibi primum, ac deinde post0lis Si crosancta Mysteria tradidit, ita c0nsentaneum suit, ut Sacerdos Feria maiori sine h- domadae, suscepta Divina Eucharistia, ipsam postea universo ter distribueret, qui cclesiae adscribitur, ubi Sacrum peragitur M. Nedum vero decet, ut Sacerdotes in hac Feria et reliqui de leti e manibus Celebrantis Sacram ostiam sumant, sed etiam congruit, ut deles caeteri id ipsum laestent imo ius habunt, ut Sacramentum sibi
mini Stretur a Parocho, cuius regimini subiiciuntur. Nam iuxta veterem Ecclesiae morem ad hoc non solun pietate, verum et iam praecept fideles omnes ducebantur . quem admodum testimonio antiqui Canonis in Coenu Domini de Consecrat aperte Ompro
Equidem praesens disciplina taxative ad hane Feriam hoc non secum fert 0sitivum praeceptum exigit tamen religi et reculendi Mysterii sanetitas, ut in unaquaque
Ecclesia Cathedrali. Collegiata. Parochiali,
223쪽
conventuali, unica celebretur solemnis Missa in qua tam innes Sacer lotes et Clerici, quam etiam, si qui accedunt, fideles laici,
faciam sumant Coni munionem. Et quoniam
aequum est, ut in Ecclesiis omnibus quae subditam habent plebem, Sacrum solemne fiat, nec omnes aeque Clericis, supellectilibus atque opibus abundant, ut pr0 dignitate, tam in hac, quam in Feria V et
Sabbat Sancto sacrae actiones celebi ait Valeant, huic incolumodo c0nsulere V0lens S. m. Benedictus XIll praevia consultatione
particularis C0ngregati0nis a se indictae, par Vum Rituale prael tradi, publicique iuris fieri iussit, pauperibus et ruralibus Paroeciis accommodatum. Ad eundus . Me ratus ad Gavanium pari. 4, it 7, num 3 ,
de Ritibus servandis in minoribus Ecclesiis. Parvo huiusmodi Rituali satis provisum est illis Paroeciis, in quibus triduo Passionis nequeunt expleri praescriptae sunctione cum s0lemnitate, cantu et Ministris paratis qu0modo id ei posset, si unus tantum, aut alter est Sacerdos Necesse tamen est, ut aliquot saltem adsint Clerici, qui tres ad minus numero esse debent. Verumtamen adhuc pauperioreS 3 praesertim rurales Paroeciae supersunt, in quibus vel unus dumtaxat, vel nullus est Clericus, qui Cotta indutus Celebi anti ministret. Bene est, ut in his omittantur suncti0nes, cum modus desit quo, si n0ns0lemniter, debita saltem cum decentia peragantur: 0ngruere tamen plurimum videtur, ut ad satisfaciendum subiectae plebis pietati, praesertim, si qui velint ad qu0dius habent sacram sumere Communi0nem et Paschali praecept satisfacere, Parochus privatam celebi et Missam. Hanc autem tenuisse sententiam id tur laudatus 0nti sex, cum Bononiensem Ecclesiam Archie piscopus regeret nam l0o. Super cit iubens, ne ullus Sacerdos a Feria agrum privatim saceret, Parochos excepit: si Si vero, inquit, praeter a iochum in sua Paroi hia, Sacerdos aliquis cuius cum ille Onditionis aut dignitatis Missam privati in eria
quinta, sexta ac Sabbato maioris ebdomadae celebrare ausus fuerit, ipsum graviter puniemus et a Divinis etiam interdicem Us etc. s.
Magni fieri debet tanti Pontificis auct0ritas nec dubium est, quod ibi n0n agat de Missa
privatim a Parocho celebranda. Non enim ibi loquitur de Missa solemni, verum delecta, quam ea die ac ei dotibus omnibus celebrare est in te id ictum. Si Paroch 0s a generali excipi lege, Mati in em habuisse censendus est illarum Par0eciarum suae 1rchidioecesis, in ilibus ob in0piam et Clericorum desectum Hebdomada mai0ris 3
crae sunctiones nec solent niter, nec decenter, iuxta laudatum parvum ituale Benedicii XIII, peragi OsSent. Et revera rogati Patres sacris tuendis ritibus Praep0sitici εἰ si in eri a V 0enae Domini culebrari possit in Ecclesia non in privat Valetudinarii Sacello, sedes publica in Ecclosia una Missa privata propter in- silm0s, excepta solemnis, sub die 27 Marti 1773 responderunt: α Arbitrio Episc0pi s. Praeterea non desunt Ecclesiae, in quibus pr0 populi contin0ditate Parochus privatim celebrat, subiectaeque sibi plebi Communionem ministrat, priusquam Missae C0nventu ali initi uni detur ita in Patriarchali Lateranensi et in quibusda in aliis UrbisC0llegiatis Ecclesiis, quamvis in iisdem Solemnia omnia fiant et possit c0mmode populus Sacro interesse. Si ita est, p0tiori iure congruere videtur, ut id fiat in paupere rurali Paroecia, favore illorunt, qui
eidem subiiciuntur, ut queant Missam audire a proprio Paroch celebratam, in e3dem sucram sum ei e Communionem, Paschaliptae cepi satisfacere et memoriam recolere institutionis Sacramenti. Quod si maxime decet avore plebis, multo etiam magis convenit se videtur quoad ipsum Par0chum nam si seneretur, ut revera Par0 hi tenentur, Poenitentiae et Eucharistiae Sacramenta ministrare p0pulo sibi subiecto, qui tamen ei liceret Sacrum sacere, nec s0rte posset per manum alterius alio deficiente ac serdote sacram sumere dapem ac proptet ea, dum alios reficit, ipse iliu-DUs cogeretur abire et privaret iii spirituali gaudi illius diei, qu0, cum Celobrantes, tum de Sacrifici participantes, tanti Sacramenti in titutionis memoriam recolenteS, persund Untur. Validis hisce rationibus mature perpen-8is, S. C. proposito dubio : Affirmative respondit rem tamen noluit in Paroch0rum ruralium arbitrio relinquere, sed demandavit, ut iidem quotannis et peterent et ab Episc0p0 celebrandi veniam obtinerent. Si quidem animadvertit occurrere quandoque casus rationabiliter eam se negandi. Talis pr0 secto erit, si rurales Parochi in Cathedralem convenire dei, rent, ad complendum numerum Presbyterorum, Diacono tum et Subdiaconorum, quot necessarii sunt in Oleorum Sacroruui consectione, quin utrumque munus ob loci dis tutis iam vel ob aliam
224쪽
eausam comp0ni possit. Dum ver consuluit pauperi0ribus et ruralibus Paroeciis, excitare etiam voluit pisc0p0rum solicitudinem et vigilantiam, ut libeant sacras stinctiones peragi Peria V et VI, necn in Sabbato maioris ebdom idae in aliis ar0chialibus Ecclesiis, in quibus saltem tres quatu0rve Clerici haberi possunt, Servata forma parvi Ritrialis s. m. Benedicti XIII iussu editi et propterea, qu0niam exemplaria desecerunt, novam et iisdem editionem prope diem vulgari curabimus. Ad D Biu II. Duas habet partes hoc Dubium Prima ad Episccipiam attinet, qui ab bat Sancto in domestico Sacello Sacrum facit ratione Ordinati0nisci altera resbyte-r0s respicit, si qui privilegio donantur os- serendi a die Sacrificium. Breviter de u
0rdinationes generales, pro quibus certa piae finita sunt temp0ra, publice in Cathedrali peragendae sunt ita in Pontifida lim0man tit de ordinibus onserenitiis r-dinationes sacrorum ordinum, statutis a iure temporibus, ac in Cathedrali Ecclesia, Vocatis praesentibusque ad id Ecclesiae Ca nonicis publice celebrentur . Ideo S. R. C. r0gata ab Episcopo Magarie n. Epi- Scopus volens die Sabbati Sancti Ordinesc0n Ierre, licite praestare hoc valeat, Sacrum privatim peragendo in proprii alatii Sacello γ, sub dio 8 Martii 1702 ρ-
spondit egative . Nec secus respondendum erat Dubio generaliter nimis expresso. Nulla siquidem suberat ratio si excipias placitum pisc0pi expressum per verbum olens qua . . licere censeret. Nam si generali quaesit respondisset: f- firmative huiusm0di resp0nso quisque pr0 lubitu potuisset abuti, a pontificali praescripto declinare et 0rdinationes etiam generales privatim peragendo domestico Sacell0, propriae comm0ditati inservire. Xerumtamen non raro accidit, ut, vel biodicum ordinandorum numerum, vel ob aliam ratj0nabilem causam, licite queat sacra haec
acti ab Episcopo in privato Sacello perfici. Id saepe accidit in Urbe, ubi licet statis temp0ribus in Lateranensi Patriarchali Basilista generali 0rdinatio s0lemniter fiat ab Emo Domino Cardinati Vicario vel abrum o
Vice8gerente, venia nihilominus datur uni alterive pisc0po aliquibus cum sacr0s, tum min0res Ordines privatim conserendi. Si id accidat in Sabbatis quatuor temporum, Occurri dubitandi rati0; quia vel Ordinatiosi publi, a vel iiivat ordo tamen eam peragendi ne hilum quidem dissert, si unam
excipias solemnit item Verum non ita est,
si pisc0pus in Sabbato Sanct Missam in
suo Sacello ad id ines c0nserendos privatim celebret. Cum enim nec Cere Paschalis henedictio fiat, ordinati vero iuxta divers0s gradus distribuatur, non inter unam alteramque lecti0nem, quippe harum recitatio, secus ac in aliis Sabbatis, Missam praecedit, qui ieri potest ubi inchoanda sit Missa C0ntroversiam dirimit 0 sitiva Pontificalis Ru brica Si vero abbat Sancto Urdinatio-nses fiant, ilicium in stipitur a prima prophetia et continuatur, prout in Ordinario usque ad Litanias inclusive etc. s. eque dicas rem ibi esse de rdinatione generali et solemni, n0n autem de privata Primum enim, ubi lex non distinguit, nec nos distinguere debenuis neque ulla oecurrit diversa rati0, quae discrimen ponat inter ordinationem solemnem et privata in imo ex Ecclesiae instituto Lectiones ob mysticas significationes ad ordinationem, quae fit statis temp0ribus, proprie pertinent. Quamquam ver du0decim, quae leguntur Sabbat Sancto, praecedant benedictionem Fontis et collationem Baptismi, quapropter instructioni Catechumenorum inser Viunt, nihilominus aeque ad successivam i dinationem reseruntur a Post Ceret benedictionem, inquit Meratus ad avant pari. 4, tit. 10, num. 29, dicuntur lectiones, quae olim ad
Catechumenorum instructionem recitabantur . . . . Lecti0nes istae in Missali Romano duodecim numerantur, quae p0Stquam n0ctu n0 baptigatur amplius, et Baptismo sacrorum ordinum collatio substituta est,
quum ordinationis diebus duodegim habebantur 6ctiones Sabbato Sancto assignatae sunt quae, ut dixi, iuxta primam institutionem ad instructionem Catechumenorum et ad Baptismum reseruntur . Tandem,
si quid adhuc Dubii superest, istud solvit
S. R. C., quae r0gata ab piscopo ergo-men. 4 Utrum in Sabbat Sancto pro collati0ne sacrorum ordinum Episcopus in suo d0mestico Oratorio teneatur Missam cum prOphetiis, ut in Missali, celebrare , sub die 21 Martii 1744 respondi ι eos firmative
id est pro c0llatione sacr0rum ordinum in Sabbato Sancto Missa incipienda est a prophetiis . uum itaque prophetiae in Sabbat Sancto de rigore ad Missam non pertineant, ad Ordinationem tamen relatione ni habeant et haberi debeant tamquam actus praeparatorii ad eamdem, licet etiam ad instructionem Catechumen0rum iuxta vetus
225쪽
Ecclesia instituti iiii et disciplinam reserantur ide omittendae nunquam sunt ab Episcopo privatim et seiunctim ab aliis sacris actionibus, quae praemitti ea die debent, ordinationem peragente.
Non ita di condum de Sacerdotibus, si qui sunt privilegi ditati osserendi ea die Sacrificium. Nam, ut paullo ante dictum est, prophetiae ad Missam non pertiuent, bene veru Baptismum et Ordinationem. Leguntur quidem in Missa conventu ali, ubi nec henedicitur Fons, nec sequitur Ordinati : verum ita sit cum ad rec0lenda sublimia illius diei mysteria, tum ad vetorum Ecclesiae
m0rum servandam memoriam. Cessat ratio,
quae pr0phetiarum lecti0nem exigit, si re-sbJter ex indulto privatim celebret. tenim tam abbat Sancto, quam altero ante Festum Pentecosten, prophetiae n0n leguntur in Missa, quae sit in Sabbatis quatuor em p 0rum mile ut pars integralis Missae a bendae non sunt secus in PentecoSten, ut privilegio, earumdem lectio praemittitur Missae conventu ali pio pter Baptismum ad virtualiter servandam veterem Ecclesiae disciplinam, ita etiam privatis Sacrificiis adiungenda foret. Quod autem prophetiae
a Missa ei uticiae omnino sint, ex eo etiamc in igimus, quia saeculo Ecclesiae lupaschali praeconi praemittebantur. Ita l. Mart hue de antiquis Ecclesiae Ritibus tom. 3, 0-lumn. 415, in fin et seq.: ε Ceret Paschalis benedicti0nem sequuntur lecti0nes, quae iam antiquitus praecessisse videntur. Id sane clare innuit Ordo Romanus ad usum Cor-beiensis Monasterii ante annos 800 accomm0- datus verba Ordinis Romani sunt, quae Sequunturin et interrogavimus nihilominus Dominum p0sι0licum Adrianum huius n0- minisci vel II secundum vestra mand3ta, si in Paschali abbato debent ecti genua ad Lectiones; et ipse resp0ndit hoc deberi omnim0dis fieri cui cum diceremus: Et
quomodo Sacerdotes et Ministri, seu Clerus cum totis et Planetis possunt in terram prosterni ille adiecit : 0 debere acerdotes vel Ministros seu letum st0lis prius planetisque vestiri, nisi tunc demum, cum lumen novum introducitur, ut Cerisus benedicatur . uamobiem concludit Cl. Auctor Ex his patet Lectiones olim pr0- nunciatas fuisse ante Ceret benedictionem, pr qua Sacerd0tes et Ministri, Seu Clerus, st0lis et planetis vestiebantur P. Quis autem putabi ad Missam peltinuisse prophetias, si ne dum actiones intercipiebat Praeconium, verum etiam deposito luctus squallore, assum sebantur indumenta laetitiae cum ad Cureum benedicendum, tum ad Sacrificium osset sendum Ex alio Ordine Romano, qui scriptus censerui aevo Caroli Magni, colligimus actiones hasce, ubi non erat Fons sacrandus, dividi consuevisse. Nam expleta lecti0ne prophetiarum, sistebat sticium, cuncti in secretarium revertebantur, ibi expectantes ad inchoandam Missam, ut prima stella in coelo apparens ingruentis noctis signum daret Ubi autem Baptismum non
fit . . . . 0Stea, ut ordo est, si cnt manifestatur in Sacramento tum codice, sic cantent et ut finiserint, absque ullo cautu revertantur in sacrarium: postea ingrediuntur ad vesperum, p0stea modico intervallo, Ut tuerit prima stella in coelo visa, sonant signa et incipiunt canere Litaniam ad n tr0itum, et statim cum magno dec0re, cum Septem candelabris et cereis, cum incens0
et thuribulis procedit Sacerdos, canentibus interim Clelicis Litaniam. Postquam finierint, dicit Sacerdos Gloria in aecelsis Deo et c. P. Qu0niam Ver0, immutata paullatim Ecclesiae disciplina, faciae illae acti0nes, qude pr0pe mediam noctem habebant comple- me Ilium, anticipari coeperunt non desuere qui his expletis, licitum sibi ducerent Mis-Sam privatim celebrare neque tamen hi pr0phetiis incipiebant, verum a Litaniis. Micr0l0gus clipt0r illius aevi audiendus, qui de ecclesiastic. bservat. Cap. 3, Saeculi x morem nos ed0eens P0s Baptismum, inquit, Presbyteri demum possunt Missam, si necesse fuerit, privatim celebrare, qui zim renati sunt, de quibus pecialiter in Missa agere debemus ἰ nec OStea lectionibus, quas iam audivimus, Sed Litania incipere OlemuS . Si recentiora quis cupiat, ea n0 de Sunt Paulus Mucantius egregius postoli carum caeremoniarum Magister et Sac Rit. C0ngregationis a Secretis ordinem praescriben servandum in triduo maioris ebdomadae in e0nclavi, in quo electus sui Pontifex L00al, de huiusmodi Missa haec habet e Sabbat Sanct posset etiam aliquis
Cardinalis . . . . celebrare, et missis aere-m0niis de lumine Christi, praec0nio Xultet et pr0pli et iis, inchoare sticium a Litaniis .... sinitis Litaniis, Celebrans, accepta Planeta, Missam cur Pentem celebrabit, apud Gallicum, Acta Selec t. 3 eremon.
t 0m l pag. 347, 0lum n. l. Quid plura ΤNonne S. R. C. declaravit actiones divisibiles esse benedictionem Fontis, quam pr0phetiae praecedi in et Missam, quae Se -
226쪽
Eadem . . . censuit esse divisibiles, et posse ab un fieri benedictionem Fontis, ab alio Missam cantari et de c0nsuetudinem dictae celesiae in hoc servandam esse censuit, ita ut Archipresbyter benedictionem Fontis faciat, et postea, si n0luerit vel non potuerit Missam celelirare, Missa cantetur ab Archidiacono vel ab alio an ,-nico prout hactenus Onsuetum fuit . Porro
si ad Missam pertinerent pi0phetiae, haud hae separari possent, et Sacrificium offerre deberet ille idem, qui Fontem sacravit. Quid clarius Neque obiicias aliud eiusdem S. R. C. Decretum in Lucana 2 Aprilis 1755, qu0 declaratum sui c0ngruere, ut ignis et cerei benedicti praecedat Missam, prophetias
vero n0n esse mittendas. bolenda siquidem erat plava consuetudo Parochorum
Lucanae Di 0ecesis, qui in suis Ecclesiis cum cantu vel sine cantu Missam celebrabant, praetermissis benedictionibus ignis, cerei, pr0phetiis, aliisque ritibus ipsa die praescriptis. Quam0brem Archiepiscopus, num id liceret, postulavit. Et S. R. ta, cum animadvertisset rem esse de Ecclesiis Parochialibus, in quibus, etsi solemniter cum cantu et Ministris paratis peragi nequeant, explendae nihilominus sunt sacrae suncti0nes maioris ebdomadae, servata sol maparvi Ritualis editi iussu s. m. Benedicti XIlI, solicita ne omitterentur, apte distinxit idqu0d 0ngruit, ab eo quod fieri necessario debet; sed simul Archiepiscopo iniunxit, ut, p0ena indicta Parochos cogeret etiam ad id, qu0d congruit. En verba Decreti 4 C0ngruit, ut Missae in Sabbato Sancto celebrandae, ignis et cerei benedictio praecedant ante quam Missam prophetia ei mittin0n debent : et Archiepiscopus Paroch 0 ad ignis et cerei benedictionem faciendam aliqua p0ena pecuniaria adiger poterit s. Quid autem huiusmodi Decretum commune habet cum Missa privata, Apostolici indulti vi-g0re celebrata Ex iis, quae allata sunt, plane consequitur pr0phetias haberi haud possu in Sabbat Sancto tamquam partem integralem Missae, pr0 indeque a Sacerdotibus, qui privilegi gaudent faciendi privatim Sacrum, easdem non esse legendas, sed Missam inchoandam mole s0 lit0. uod insuper ma-Xime decet: etenim posito privilegio, haude uti licet, nisi postquam nuntiatum fuerit, per sestivum campanarum sonitum, celesiam, dei usi tu luctu, per laetitiae signa estis Paschalibus initium dedisse. Imo S. R. c. dum, attenta immemorabili consuetudine, indulsit, ut in Ecclesia ordinis . Dominici Villae Matriti tres Missae lecta celebrari possent, id fieri vetuit, ni i post absolutam Missam s0lemnem; quae c0nditio sui etiam alteri privilegio adiecta concessionis unius Missae privatae tu ac sello . . . de os remedi0s eiusdem illae Matriti. Hei autem l0ci quaeri posset Num huic Missae praemittendae sint Litaniae Praesens Decretum id non iubet, imo cum velit am-dem incipit more solito, sed sine Introitu; praeviam Litaniarum lectionem praecipere noluisse videtur. Atque haec etiam est Cl. Ga vanti sententia, qui in Jp0 thesi, qu0d privata aliqua Missa celebrari queat, eamdem a Consessione incipiendam scribit Rubri c. Missat pari. 4, tit. 10, num 44. uo casu sorte sustici incipere a Consessione, qua finita, dicat Sacerdos Gile eleison des more et reliqua cum Vesperis usque ad finem Missae. Nam Gemma lib. 3, cap. 118, ait,
ossicium huius Missae per Uyri Eleison inchoari nisi pro myrte sileison intelligat cum Micro log Litaniam. Si quis igitur Litanias
praemitteret, contra Decretum non saceret sed melius fortasse, si a Consessione Missam incipiat. Ad Dunisu II. Quamquam Vero, ex piraesenti Ecclesiae disciplina, solemnibus celebratis mciis actisque Iunctionibu S, quae Missam praecedunt, tantum diei spatium supersit, quo possit a Sacerdotibus privatim Sacrum fieri, et exempla non desint postolicae concessionis attamen, si quaer3mus, quid iuris satis implexa quaesti en0- danda se offert. Scriptores tam theol0gi, quam liturgici non in unam eamdemque sententiam conveniunt imo plerique ex illis, qui Sacei dotibus acultatem tribuunt privatim celebrandi eri a V in Coena Domini, putant etiam fieri id ipsum posse sequenti Sabbato : sed hi 0n animadvertunt magnum, quod unam inter alteramque diem discrimen est. Siquidem Feria V diebus aliturgicis non adnumeratur imo, ut n0tatum est supra ad dub. 1, prae caeteris Sacrificium iure postulat Sabbatum Vero, ut seria V in Parasceve, aliturgicum est, quia Ecclesia, per integrum saltem eiusdem diei civilem cursum, in solitudine et moerore Versari deberet ob mortem et sepulturam . . . . veluti habetur in pist0la lun0centi I ad Decentium relat in cap. Sabbato dist. 3, de consecratione Antiqua monumenta testantur sacras unctiones
227쪽
inchoari c0nsuevisse, ingruentibus ain tenebris set cum essent multo longiores praesertim ob illorum copiam, qui sacro Fonte erant abluendi, Missam, quae post Litanias celebrabatur, mediae n0cti sui Sse conterminam. Equid0m paullatim immutatus est mos per anticipali 0nemri religiose tamen retentus et servatus liturgicus ordo. Quamobrem, etsi noctu Sacrificium non osse Patur, sed ii cameridiem, nihilominus infra actionem praecipit Rubrica, ut ad Communicantes legatur Sacratissimam noctem. Id uilicis, quinimmorer in Paschali praeconi praemittendone dum prophetiis, verum eti9m Fontis benedictioni, in quo non seclis ac si nocte concubia adhuc legeretur, pluries repetitur: Haec o est. Sacrificium, qu0d noctis erat, utique modo ossertur ante Vel circa meridiem, et quod diei supei est, ob annuncia tam Dominicam Resurrecti0nem, laetitiae significationibus decoratur nihil0uminus quantum fieri potest, ne pr0rsu Obliteretur antiquorum temp0rum disciplina, aequum est ut per anticipationsem S0lemnia fiant, n0nitem privatae Missae celebrentur. Hinc est, ut si aliquod Festum ex praecepto et Vandum indidat in Feriam V, aliqu0 Missae
privatae ad fidelium commoditatem permittuntur non autem, si tale Festum occurrat in Sabbato Sancto, ut ex Decretis in hac Collectione relatis. Tametsi vero 'epudianda sit Scriptorum sententia, qui ponunt in Sacerdotum iacultate, si velint, privatim lectam Missam celebrare potest tamen Apostolica Sedes, peculiaribus attentis circumstantiis, in aliquo casu generalis legis temperare rigorem, ac privilegium elargiri id agendi, qu0d pro lubitu fieri nullo modo p0test. Sed hac indulgentia p0stolica Sedes parce
utitur, ne ex privilegiorum c0pia indue antur abusus, ideo in eorumdem usu modum
praescribit, ac debitum ordinem. Exemplo sit indultum, de quo supra favore Ecclesiae tituli S. Mariae 6 Antiochia, ac alteri u SS. Mariae de os remedios Toletanae Dioecesis. Datis precibus ab ispaniarum apud
Sanctam Sedem Oratore ad s. m. innocentium XII, easdem pse . . . pro Voto remisit et haec, matur praemisso examine circumstantiarum, quae alicui indulgentiae locum dabant, ita annuendum censuit, ut Certus Missarum numerus esset praefiniendus, privilegium nequiret in exemplum adduci, et generali Decreto anni 1690, quod
firmum manet, in peculiari casu derogandum Ioret. Smus vero votum S. C. admisit, confirmavisque, sed pro huc singuluri gratiu
literas in formu renis xp0diri iussit. Quia
tamen temporis uocessu perci ebuerunt abusus, et aliqui vel sorte plurimi, aut Script 0rum placita sequentes, aut privilegia iactantes, eaque pio lubitu extendentes et interpretanses, pii vatam Missae celebrationem licitam a bitrabantur: ideo S. C., ne ultro progrediatur et invalescat corruptela, pr , posit dubi resp0ndita tuae tu votum, videlicet confirmanda et ad obse ivantiam
levocanda esse Decreta vetantia Missas lecta S, praeter unicam solemnem in Sabbato Sancto et consulendum SSmo pro revocatione cuiuscumque indulti scilicet personalis , firmis tamen ii vilegiis concessis aliquibus Ecclesiis unam alteramve Missam lectam celebrandi, dummodo tamen id non fiat aut Cathedralis vel Matricis sestivum campanarum sonitum, ut in responsione ad partem praecedentis dubii. I tu heid loci adn0tatum volo Scit plores ill0s, qui pii vatam Missae celebrationem licitam existimarunt, il0ruisse antequam prodire geneiale Decretum anni 1690, quod n0n limitatur ad Urbem eiusque Districtum, sed generalem legem omnibus imponit. inclis, ut sola p0stolica Sedes ea in queat relaxare, quin idipsum ab locorum ordinariis fieri p0ssit Clara sunt verba Decreti Celebr: itionem quo Ille Missarum dicta diu Sabbati Sancti mnino prohibendam in quibuscumque Ecclesiis et oratoriis privatis et unissam Missam Conventualem una cum iliciosi iusdem abbati Sancti celebrandam fore praecepit s. uum autem hoc Decretum Summus Ponti sex sua auctoritate firmaverit et 0pe lyp0rum evulgari iusserit, vim habet legis uni Vei salis, quae relaxari nequit, nisi ab eo, a qu lata est. Ad Duficu V. in Pontificali Romano distinctae sunt Rubricae, quae methodum praescribunt in Ordinibus conserendis omnino servandam et licet non disserant qu0ad substantialia , pro temp0rum tamen ratione a generali regula tantillum divertunt, et accidentalem aliquam variationem ponunt, sic exigentibus sacris acti0nibus, quae simul eadem die c0ncurrunt, et Sue cessive peraguntur. Ide in Sabbatis quatuor Temporum, quia tophetiae ad Missam et ordinationem stricte pertinent, initiantur Tonsurandi post serie eleison, et Minores Ordines inter unam alteramque ex primis quatuor prophetiis conseruntur. Antequam Ponti sex thri procedat, sistentes ante se prom0vend0s ad Subdiaconatum gravibus verbis radin0net, ut i serio iugi heri ι
228쪽
quid actuti sunt, priusquam libertatem amittant transeundi ad vota saecularia : mox Archidiaconus iubet, ut accedant, qui ordinandi sunt Diaconi et Presbyteri incipiuntque Litaniae etc. Verumtamen, si rilinatio fiat abbato Sanct0, quum prophetiae, quae simul ad .iptismum et Ordinationem pertinent, Missae praemittantur, et sine mora nisi F0us benedicendus sit Cantores intonent Litanias rubrica diversam dat dispositionem Si vel Sabbato Sancto Ordinationes fiant, ilicium incipitur a prima pr0phetia et continuatur, pr0 ut in ordinario usque ad Litanias inclusive, in quibus dicto IJ omnibus fidelitas et c. surgit ab accubitu Pontifex, et conversus ad Ordinandos, eos benedicit, pio ut post Litanias infra ponitur deinde dicit rationem ordinat iam cum alia pro Ordinandis, quibus dictis, r-dinat ad Subdiac0natum . actenus Rubricari qua posita successivae actiones sunt nisi intercipiantur benedictione Fontis, ut administratione Baptismi Prophetiae et Litaniae nec locus est adm0nili 0 ni faciendae pr0 movendis ad Subdiaconatum, quae fieri debet, dum Pontifex post rationem et Collectam ad eorum ordinati0nem pr0 cedit, quin repetendae sint Litaniae, quia super
pr01110 vendis ad Sacros ordinus pr0 nunciatae iam si in t 0rmulae benedictionis, sanctificationis e consecrationis. Hic autem
s0rte aliquis interpellat, inquiens, benedicendi ne sancti l candi et consecrandi sunt prom0 vendi, priusquam moueantur, an velint, constantes in prop0sit 0, saecularibus Votis enunciare Brevi me p0ssem expedire respons0, quod ubi lex n0 excipit,n0 limitat, nec n0s excipere vel limitare debemus. Non enim agitur de casu n0n prae Viso, cum quo generalis regula nequeat c0mponi Rubrica rationem habuit ordinati, ni peragenda Sabbato Sancto, diversamque dedit disp0sitionem quoad tempus Ordinibus conserendis destinatum Iubet namque, ut vidimus, in Litaniis, quae Mis-Sae praemittuntur, ad sacros Ordines promo Vendos esse benedicendo mox inch0andam Missam, initiatisque a pr0motis admin0 res gradus Clericis, lectaque ratione, ad ordinati0n0m Subdiac0norum deveniendum nec tamen ullum occurrit verbum de anticipanda m0nitione. Et iure quidem nam formulae benedicti0nis etc. deprecatoriae sunt, et Ordinationi nullatenus essentiales, nec iugum imp0nunt quamobrem
prom0vendi ad Subdiaconatum, si prolatis super iisdem prae satis s0imulis, a proposito velint resilire, liberum adhuc illis est. Itaque, cum certum sit admoniti0nem, collatis i iiii mino libus Ordinibus, faciendam esse pr0 movendis ad Subdiaconatum, nihil immutandum est, nec ab hac generali disp0sitione recedendum. Quod si adm0niti fieri debet et hae die ante Litanias, ut in ordinationibus, quae habentur aliis statutis ab Ecclesia temporibus, procul dubio indicaretur in rubrica speciali de Sabbato Sanct0, quemadm0dum eadem iubet benedici ordinandos in Litaniis, quae hac die Missam immediate praecedunt. Admoniti igitur sa-cienda erit immediate, antequam Subdiac0-
natus Ord conseratur, et Vandaque Rubrica specialis posita in Pontificali r Ordinatione peragenda in Sabbato Sancto,
prout Sacra Congregati ser Vandam osse resp0ndit.
Ad unisu V. Sive ordinatio in Sabbato
Sanct publica et generalis sit, sive particularis et privata unus tantumm0do vel plures tum ad minores, tum ad sacros Ordines sint prom0 vendi eadem regula semper tenenda est, et sacra incipienda actio
pr0phetiis, veluti praescriptum vidimus in Roman Pontificali, et declaratum sui in Berg0men a S. R. C. 21 Martii 1744. Quamobrem si unus dumtaxat Subdiaconus sit ordinandus in domestic Episcopi Sacello, ut in proposito dubio praescriptarum precum et actionum rati ne turbanda, nec invertenda est, imo apprime servandus ordo a Rubrica dispositus. Porr0 Pontificalis rubrica iubet, ut absoluta pr0phetiarum lectione, statim dicantur Litaniae, et Missa sequatur, qua inch0ata, et non prius, facienda est i dinali 0, servatis regula et tempore singulis Ordinibus assignatis. de cum nemo sit t0nsura initiandus, nemo ad minores gradus promo Vendus, incipere ordinati debet post Orationem, et exordiendum ab admonitione, ut Ordinandus de statu amplectend0, a qu0p08tea resilire n0n poterit, queat determinare. Neque interest quod supra eumdem pr0 latae iam suerint tormula benedictionum nam huiusmodi 0rmulae deprecatoriae sunt, et haberi debent tamquam dis-p0sitivae ad Ordinem conserendum et Uscipiendum ; ideo, ut iam supra n0tatum est, ad essentiam Ordinationis trahi nequeunt, libertatem n0n adimunt, iugum Π0n imponunt, et prom0vendus adhuc liber est, donec forma non fuerit super eum ab piscopo prolata, simulque adhibita et tradita ordinationis materia. Scite
229쪽
igitur . . proposito dubio respondit :
iuxta votum s videlicet : Hu i ivata etiam Ordinatione, quae fit abbat Sancto unius tantum Subdiaconi, monitionem faciendam esse, servata Pontificalis lubrica, non secus ac in ordinatione etauratio.
Ad Dusinu l. Si expendendas mihi
prop0nerem diversas sententias, in quas abeunt auctores gravissimi de materia et sorma ordinationis PresbJteratus disserentes, nimis ab instituto aberralem, nec Ossem brevitati consulere. Quid enim prodest de re diatribam texere, de qua in dubio n0n quaeritur, quaeque ab Ecclesia non est ullo canone desinit at Vel enim materia sit instrumentorum traditio, cui sorma respondet accipe potestatem et . vel s0la manuum impositio, vel utrumque simul,
id ad praesentis dubii 0lutionem non pertinet. Data quippe hyp0thesi qu0d 0laphysica et subsequens moralis manuum impositio conserat potestatem, illi subest
quaesti de necessitate talis impositi in is, Sed una est contr0 versia Super intelligentia Rubricae Pontificalis, quae iubet: ε Ponti
sex stans ad Faldistorium suum .... imponit simul utramque manum Super caput cuiuslibet 0rdinandi idemque suciunt post
eum Omnes asserdotes quo acto tam P0ntifex, quam Sacerdotes tenent manus dexteras extensas super illos . Dubitandi rati0nem praebet illud, omnes qui adsunt,
num scilicet ita intelligi debeat, ut physice
et numeraliter quotqu0 adsunt, manus imp Unant, Vel potius moraliter, ita ut nihil 01sciat, si quis ex praesentibus id omittat. Si materialiter verba accipienda essent, dictio illa omnes physice intelligenda oret, ita ut post piscopum numeraliter quotquot adsunt Presbyteri super i dinandos imponere manu debeant, et p0st physicumc0ntactum, in morali dexterae extensio ite perseverare, dum P0nti sex rati0nem legit. Verumtamen eadem dicti accipi etiam moraliter potest, ita ut sensus sit: ε piscopus manibus physice tangat capita rdinandorum, et successive post eum id ipsum praestabunt tres aut plures ex adstantibus
Presbyteris . Non enim dicti illa omnes Singulos, qui adsunt, c0mprehendito sed multi pro omnibus indigitantur. Sub huiusm0di significatione plerumque in Scripturis haec dictio occurrit. Sic Ier cap. 6,
D. 8. ε Omnes avaritiae student. mnem
avaritiam sequuntur . Si in x0d habetur dixisse Deum 01 si in Sina Omnem p0pulum ad vitulum aureum radolandum Conversum esse . Sic in Tobia cap. 1, vers. 5, legitur uod omnes ad vitulos
aureos currerent, quos secerat et 'ob0am ,
et it Tum vers. 12 uod omnes de cibis vetitis vescerentur . Attamen in locis citatis, et aliis asserendis, si pus esset, dictio illa mi es n0nnisi ad multitudinem significanda in ac0ipitur. Quamquam si integer contextus Rubricae P0ntificalis spectetur, et diversa dictiones sint ut 0nserantur, im-p0sitionem phJsicam a Diali distinxisse
videtur. Post Iliam enim iusserat: g Ponti se Stans .... imponit simili utramque manum super caput cuiuslibet ordinandi . . . idemque faciunt p0s eum Omnes Sacerdotes, qui adsunto; immediate subdi quorum tres aut plures Planetis vel saltem cum totis parati, si c0mm0 de fieri potest, esse deberent s. 0ncludit Rubrica uosa et tam Pontifex, quam Sacerdotes tenent manus dexteras extensas Super illos s. Si 0nciliati velint hae tres rationis partes, sol te a veritate non aberrai et qui crederet ita intelligendam Rubri Cam, ut sensus sit, quod tres aut plures ex adstantibus resbyteris sacri amicti, physice unus post alium super caput cuiuslibet ordinandi manus imponant, alii vero e Chori subselliis m0raliter; et tam isti, quam illi in extensi 0 ne manus dexterae perse Verent, quousque a Pontifice rati lecta non fuerit. Si
una vel altera Rubricae interpretatio n0n adhiberetur, et per verbum omnes intelligendi essent physice et numeraliter quot qu0 8unt, magna etiam oriretur confusio
in Cathedralibus, quae abundant adstantium Presbyterorum copia. Hinc est, qu0d in atriarchali Lateianensi, quando generales habentur ordinationes, du0 decim dumtaxat sunt, qui St0la e c0li pendente, physi agep0st pisc0pum manus super Ordinandis imp 0nant, licet multo plures praesentes sint quamvis ratio dumtaxat haberi velite0rum, qui gaudent praebenda presbyterati, praetermisso longe maiore numer ill0rum, qui, et si Presbyteri sint, ratione tamen praebendae, Diac0 nos aut Subdiacon0s repraesentant. Praxis igitur servata in Patriarchali Ecclesia, quae caput dicitur uinium Ecclesiarum Urbis et Orbis, plane demonstrat illud omnes non physice et numeraliter, sed moraliter esse accipiendum. Ε0que magis ita esse intelligendam rubricam puto, quia, ut ad n0tat Catalanus in Commentar ad Pontificat. 0m an de Ordinati0ne resbγteri num. 1, doctrinae
adhaerens . 0na venturae, sola manu im-
230쪽
positio ab Episcopo facta essentialis est,
cum ipse solus sit 0rdinationis minister adstantes aut sena alii ac serdotes de simul manus imponunt, non ut ordinem conserant , sed ut e ritu gratia communionis
significetur, qua in ordine Sacerdotali
consertur, et per Sacerdotem administrari debet. Haec ergo manus impositi0, quam alii Presbyteri faciunt, solemnitatis, non De cessitatis est. Quo posito, qui n0n Videt dictionem illam omnes, quae in P0ntificali
occurrit, in sensu rigor0s non esse accipiendam ideo Sacra Congregatio, e mature discussa, respondit Ea verba Ponti scalis . . . omnes Sacerdotes, qui adsunt, in-t6lligi 0sse moraliter, iuxta tamen locorum c0nsuetudinem, sorvata Rubrica quoad paramenta et Stolas . Scite in hoc es ponso verbis acultativis usa est, ne videretur legem dicere v0luisse ubique Oc0rum, nullos asst discrimine, servandam sed quum
nosceret vatiam esse CCtesiarum 00nsuetudinem, per verbum illud posse declara Vit 0u esse c0ntra Rubricam illarum Cathed lium morem, in quibUS, D0n quot qu0 adsunt Sacerdot0s, sed aliqui tantum manus imp 0nunt, di immodo tamen ea in parte in sit robore maneant, ubi praecipitur pi0d saltem tres aut plures, sacris amicti, cis Episcopum super ordinand0rum capitibus physice manus imp 0nant sed simul saliam tectamque voluit praxim illarum Cclesiarum, in quibus consuetudo est, ut 0n aliqui dumtaxat, sed omnes
adstantes Presbyteri physice id praestent.
limae solutionis est. Ne vetustiora quaeramus, . . . in Assisien sub di 25 Maii 1849 declaravit Collectam imperatam omittemiam esse in duplicibus 1 class., p isse ad libitum Sacerdotis legi vel mitti in Missis privatis, occurrente duplici 2 l. ,
in olivo usuali et solemni mittendam. Haec se gula tenenda est in estis duplicibus 1 et 2 class. non autem in Dominicis Adventus et uadragesimae, quae, licet ibuant qualitatem dii p. 1 vel 2 class., huc tamen privilegio gaudent ad unum dumtaxat ess0ctum reiiciendi in occursu Festa talis ritus sed vere n0n sunt, nisi ritu semiduplicis ideo in concur8u cedunt cuicumque est ri t. dupl. plures rationes in Missa admittunt ita commemorationem
de simplici necnon in ossicio suffragia Sanctorum, preces etc. Nulla proinde ratio
est, ob quam in iisdem legi nequeat Col-l secta a Praesidibus imperata. Dubitare quis sorte p0sset de Dominica Passionis, de altera Palmarum, de V Adventus, dum haec incidit in Vigilia ativi
tatis Domini. Prima namque duas tantum orationes admittit et, quatenus simplex Occurrat, de hoc sit commem0ratio loco illius, quae dicenda foret secundo l0co Dominica Palmarum , praeter unicam Missae propriam, aliam ii in habet 0rati0nem et Vigilia Nativitatis Domini id peculiare habet,
ut de a at etiam in Occursu cum D 0minica IV Adventus, de qua tantum fit commemoratio et quum illa respuat etiam commemorationem de Simplici, ista vero Vigiliae cedens, retineat tantum c0mme-m0rati inem, quae numquam perit nisi vacet, aut ad aliam diem infra hebdomadam transferatur, ut 0nnumquam accidit in Octava eiusdem at ivitatis, et altera piphaniae); in neutra legenda erit ratio imperata. Et quoniam S. R. C. inoque n. subdi 3 Martii 16 1 ad 5, declaravit In Missa Vigilia Nativitatis debent omitti rationes a Silperiore praeceptae etc. bparitatem rationis, id ipsum declaratum censendum est quoad Dominicum Pulmurum. De duabus ergo hisce D0minicis compositalis est. Non de Dominica Passionis. Nam non desunt, qui existimant in hac etiam omittendam esse rationem imperatam, quia in Missa huius D0minicae duas tantum orationes a Rubrica assignantur, et S. R. C. X-plicando ubi icam sorte non satis claram, sancivit dicendam non esse rationem secundo loco assignatam, Si ccurrat Ommemoratio de simplici in Missis serialibus aD0minica Passionis usque ad Feriam V in Coena Domini, et infra octavas Paschalis et Pentecosten ita in una Rubricarum 22 0-vembris 1659, in Caesaraugustana 22 Septembri 1692 et in altera Rubricarum 15 Septembris 836.
Antequam prodiret Ostremum De Cretum, in quo S. R. C. ad dubium An in Missis serialibus a Dominica Passionis usque ad Feriam V in coena Domini occurrente Festo simplici, adhuc dicenda sit tertia oratio Ecclesiae vel pio Papa et an eadem tertia ratio recitanda quoque sit infra clavas Paschatis et Pentecostes s sub
esSe innovandum, nempe non esse dicendam tertiam Orationem D. Magna Drusinu ue-